Anlamıyorum insanları çünkü herkes kendi çıkarı için bir şeyler yapıyor. Ben yapıyor muyum belki emin bile değilim. Sanki bu dünyanın bana yeri yokmuş gibi geliyor, bir sürü çiçeğe yada bir sürü karıncaya yeri olan, bir dünyanın bana yeri yokmuş gibi çok mu yer kaplıyorum ki. Belkide benim düşüncelerim fikirlerim çoğunlukla insanları mutsuz edicek düşünceleri def edip her zaman iyi ve mutlu olucakları düşünceler ve davranışlar sergiliyorum diyedir. Peki ya ağır gelen ne bir kaç insanın mutlu olması mı ama onlara kendi mutlulugumdan veriyorum neden olmuyor ki. Bir seçim hakkı sunsalar her zaman son seçenek oluyorum. Bakın cidden böyle kimsenin ilk tercihini bırak 2-3-4. Tercihi bile değilim hep bir yanım eksik gibi bilmiyorum sanki o kadar boşum ki artık duygularım bazen gerçek mi onu bile kavrayamıyorum mesela hayat hikayeleri okumayı çok severim. İnsanların davranışlarını düşüncelerini kavradım, genel araştırma falanda yaparak ama farkettigim bir kaç şey var sen istersen dünyanın en iyisi ol yinede çevrendeki bir şeylere zarar veriyorsun neden tam olarak bilmiyorum ama sürekli bir şeylere zarar veriyoruz. İnsanların belkide bu yüzden yaşama amacı çok kötü değil mi? Sen sadece zarar vermek için var oluyorsun bakın iyi yanlarımız yok demiyorum, tabi var ama bilmiyorum işte zoruna gidiyor ,beni kırmaları üzmeleri benim isteyerek ya da istemeyerek birisine zarar vermem bakın filmlerde yada dizi kitaplarda hayatım boyunca hep kötü insanları sevmişimdir çünkü onlar hayatda çok acı çekmişlerdir, kötülükleri acı çekmelerindendir acı bizim doğamızda var 2 türlü acı var zaten fiziksel ve psikolojik olan hayatınızda hiç bu iki acıyı yaşamayan insan gördünüz mü? Şahsen ben görmedim peki bizi bu kadar acımasız yapan alışmak mı? Bir şey ilk canını acıtır ama sonra bu sürekli tekrarlar ve sen artık o şey olduğunda daha az umursarsın peki benim için neden geçerli değil bu yani nasıl her zaman aynı kalıyorum neden hep aynı aptallıklar ve kendime ait bir yer bulabilme çabam bir o kadar yok, bir o kadar kayıbım aslında hiç bir yerde yerim yok gibi mesela hayallerim bile bunun üstüne benim kendi yerimi içinde sadece kendim olabilecek şekilde yaratmak bazen sadece küçük bir duvar bile benim yerim olabilir aslında neden imkansız olsun ki o duvara belki bir işaret atar sürekli oraya giderim birisine ihtiyacım olduğunda derim ki benim burda her zaman bir yerim var bırak seni sevmesinler ama bu duvar ve bulunduğun yer işte sadece sana ait ve bu işaret sen var olduğun için burada ve sen var olduğun sürece buraya her zaman gelecek bir kişi var hayat sadece kendini bulmak yaratmak ve bir yerlerde yer edinmek için aslında. Varsın benim ki bir kalp olmasın bir duvar olsun ne değişir yer yerdir ve sadece sana aittir o yüzden kendinize başkasıyla birlikte değil bakın sadece sizinle kendinizle olan bir yer edinin çünkü o kişi bir şekilde gider yada siz gidersiniz ben buraya aittim dediğiniz yere acı değil anı bırakın güzel yaşayın ve insanları mutlu etmeye çalışın belli mi olur belki bir paralel evrende kötülük yok olur ve sadece mutluluk olur güzel kalın iyi olun sevgilerle.

bu şarkıyı intihar düşünceleriyle boğuştuğum sırada keşfetmiştim. açıkçası, hiç sevilmedim. sevilsem de bu sevgi içten değildi, geri plandaydım her zaman. öyle ki hiçbir zaman kötü olduğum fark edilmedi. genelde insanlara yardım etmeye çalıştıkça daha aşağı çekildim. en sonunda kendimi bitirdim. bu şarkı ise beni hıçkıra hıçkıra ağlatacak, aynı zamanda sakinleştirecek bir etkiye sahipti. insomnianın pençesine yakalanmışken uykumu getiren tek şarkıydı. hem bir ilaç hemde kalbimin derinliklerinde derin sızılara neden oluyordu. umarım hayat kimseyi ölüm düşüncesiyle sınamaz.

4 Temmuz Güneş'in Dünya' ya en uzak olduğu gündür ama uzaklığın aksine Güneş sıcaklığından esirgemez bazı insanlar da böyledir işte uzak olsalar da varlıklarını içimizde hissederiz :)

Bu şarkı derdi olmayanı bile dertlendirir

Yorumdaki tum insanlar insallah hepsi cok mutlu olur kendileri hakkinda hayırlısının iyisi olur

Herşey eskisi gibi olsaydı ve birbirimizi hiç kırmasaydık... Tam da ihtiyacım olduğunda yanımda olduğunu bilseydim, herşey "neden ağlıyorsun ?" Cümlesi kadar ağlatır mıydı?...

Bu şarkıyı her dinlediğimde annemin unuttuğum sesi geliyor aklıma. Belki bu sözleri benim için söylemiştir diye. İnanırmısınız, o ilkbaharı andırmayan soğuk 22 nisan sabahı, annemin hastane odasından öğlen olmasına rağmen ay o kadar muhteşem gözüküyordu ki. Hayatımda bir daha ayı o kadar güzel görmedim, göremedim. Ne zaman bu şarkıda ki ay sözcüğünü duysam o an ölmek istiyorum. Özür dilerim anne, sana bağırdığım her saniye her dakika için Tanrı bir günah dolasın boynuma, ama sen bana dargın kalma, nolursun. Seni çok özledim, ama her aya baktığımda senin beni izlediğini biliyorum, ben sadece senin mutlu bir yerde olduğunu bildiğim için ağlıyorum, mutluluktan bunlar.

İnsanlar aptal. Anlamıyorlar.. Nasıl kırdıklarını.. Hiçte düşünmüyorlar.. Ben bunu böyle söylerken o kız orada ne hissetti diye düşünmüyorlar.. Garip. neden böyle insanlarla birlikteyiz? Çünkü kalbimiz kimi seveceğini seçemez. Bazense yalnız kalmayalım diye bir insanın bizi incittiğini bilerek onun yanında kalırız. yalnız kalmaktan korktuğumuz için.

Bir gecede 6 şubatta hayatımı mahveden depreme çok kırgınım. Sevdiklerimi gökyüzüne gömdürdüğü için. Benim minik yıldızlarım, keskin kenarları ile kalbime çok derin yaralar açtılar. Daha fazla yazamayacağım, kötü hissediyorum. İntahar düşünceleri beynimi kurcalıyor. Korkuyorum.

Dertli falan da değilim sadece yeni şarkılar keşfetmek için geziniyordum, arkada Pildo ve Jiwoo'yu görünce içim acıdı resmen. Tam birbirlerini bulmuşken...

Annemle mutfak masasında oturup aşktan bahsedemedim, yeni gittiğim bi yere ikinci kere onunla gidip kahve ısmarlayamadım, hasta olduğumda karnımı ovalayacak sıcacık elleri yoktu, babamla sıradan kavgalarımızı ederken gülerek ortamı yumușatacak o içten gülümseme hep eksik kaldı. Üzüldüğünüz gecenin sabahı olur, kırılan eşyanızın yenisi alınır, kaybolan şey bulunur, bütün dertler çözülemeyecek gibi görünse de her şey sonuca varır. Tek bir şey dışında, ölüm. Eğer sevdiğiniz insanla aranızda dünyalar girerse işte ona çare yoktur ve zamanla da değişmez. Zamanla sesini unutursunuz, görüntüsünü unutursunuz ama sizdeki hatıraları siz ölene kadar yaşayacak. Birisini kaybetmeden önce her şeyi yaşamanız gerektiğini unutmayın. Bugün 16 yaşında olun isterseniz 30 ama ölümün tarihi yok maalesef. Dilerdim benim ömrümden alıp anneme verseydi tanrı çünkü ondaki coşkulu yaşama arzusunu görseydiniz dünya daha parıltılı bir yermiş gibi hissettirirdi size. Tek tesellim senden öğrendiklerim annecim. Sonsuz sevgiyle, huzurla kal kelebeğim...

Şarkı bu dünyaya ait olmayan insanları etrafına toplamış. Çok güzel bir şey insanların böyle şarkılarda kendini bulması. kötülüklerden savaşlardan insanların bir birini çıkarları için kullanan bir dünyadan uzak olan insanlar gördüm yorumlarda. Kötülüyün olduğu gibi iyilikte bulaşıcıdır. Hatta iyilik daha bulaşıcıdır ne olursa olsun içinizdeki iyiliği koruyun. Bu dünyayı zaten anlayamazsınız iyilikle kalın🩷

İki gün önce bir arkadaşım cinayete kurban gitti ve o kadar etkilendik ki tüm okul olarak herkes çok kötü durumda keşke daha fazla vakit gecirebilseydik çok erken yaşta göçtü bu dünyadan hayat onu aldı elimizden bu şarkı bana onu hatırlatıyor umarım huzur içindesindir şu soğuk toprakta değil peteğin yanındaki sıcak sıranda oturup arkadaşlarınla eglenseydin keşke seni çok seviyoruz toprak seni incitmesin Mehmet🤍

Az düşünen insanları çok kıskanıyorum. Nedir bu çok düşünme arzusu anlamıyorum. Düşünmek mi yoksa düşünmemek mi iyi artık bilmiyorum. Tek bildiğim çok düşündüğüm.

Seni çok özledim mihrim.. kelimelere sığamayacak kadar özledim. N'olur gökyüzünden kuyruklu bir yıldız misali kopup gel bana.

herkes yorumlarda gökyüzündeki yıldızından bahsetmiş. ben de bahsedeceğim. benim gokyuzumdeki yildizim dedemdi. beni cok severdi belki ilk torunuydum ondan dolayı bilmiyorum. ama onun sayesinde hayatımda anlamli bir suru sey var. cicekleri cok severdi simdi cicekler cok anlamli geliyor. sonra elma sekeri.. her hastaneye goturdugunde beni alirdi kose basindaki bufeden. elma sekerine karsi ayri bir hassasiyetim oldu heo bu yuzden. hayvanlar.. cok guzel bir yuregi vardi, cok saf ve masumdu. bu ozelligi hayvanlara da yansirdi. tavsanimiz vardi her carsamba pazara gider ona marul falan alirdi. sesinin tinisini unuttum ama unutmadigim tek şey sesinin cok guzel oldugunu bilmem gercegi.. zaman eskiden sana dair daha iyi bildigim seyleri yavas yavas aliyor zihnimden dede. lakin seni alamaz. canim yildizim, hayatıma hâlâ ışık tutanim. seni cok seviyorum.

Seni çok özledim dedeciğim. Umarım gittiğin yerde mutlusundur. Torunun çok çalışıp dedesine verdiği sözü tutucak.Seni sonsuza dek seveceğim.

Bu şarkı bana her animda yanimda olduğunu hissettigim en yakin arkadaşımı hatırlatıyor. Sen çok güçlüydün, yusufçuğum. Kanser seni son karşılaşmanızda yenmiş olabilir ama diğer tüm karşılaşmaları sen aldın. Umarım beni izliyor ve benimle gurur duyuyorsundur. Seni seviyorum

+Why crying you? -it hurts so much.....

The evil it spread like a fever ahead It was night when you died, my firefly What could I have said to raise you from the dead? Oh could I be the sky on the Fourth of July? Well you do enough talk My little hawk, why do you cry? Tell me what did you learn from the Tillamook burn? Or the Fourth of July? We're all gonna die Sitting at the bed with the halo at your head Was it all a disguise, like Junior High Where everything was fiction, future, and prediction Now, where am I? My fading supply Did you get enough love, my little dove Why do you cry? And I'm sorry I left, but it was for the best Though it never felt right My little Versailles The hospital asked should the body be cast Before I say goodbye, my star in the sky Such a funny thought to wrap you up in cloth Do you find it all right, my dragonfly? Shall we look at the moon, my little loon Why do you cry? Make the most of your life, while it is rife While it is light Well you do enough talk My little hawk, why do you cry? Tell me what did you learn from the Tillamook burn? Or the Fourth of July? We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die We're all gonna die

hayatım boyunca hep akademik anlamda çok iyiydim. çevremde de böyle tanınırım zaten. çok çalışırdım ta ki geçen seneye kadar. çünkü geçen sene bazı şeylerin farkına vardım. ben hayatım boyunca asla kendim için çalışmamışım. gözlerim o zaman açıldı. ben hep babamın biraz olsun gözlerinde gururu görmek için çalışmışım. hep daha çok hep daha çok diyerek buralara geldim çünkü gram zerre çalıştığımın karşılığını almıyordum. ama vazgeçemiyorumdum da. belki olur diye ya da çalışmamın yetersiz olduğunu düşünüyordum. senelerce türlü türlü dereceler falan filan derken ben babam hariç tanıdığım herkesten ilgi gördüm. en sonunda zamanla anladım herşeyi. 1 sarılmayı bile çok görüyordu bana. yıllardır 1 kez olsun sarılmadık. asla bilinen baba-kız ilişkisinde olamadık. arkadaşlarımın babalarıyla olan ilişkisini görünce öylesine üzülüyorum ki. kahroluyorum her seferinde. neden baba? senden istediklerim çok mu? neden bu kadar istemiyorsun aramızın iyi olmasını? böyle olan bütün babalardan nefret ediyorum. böyle olan hiçbir baba baba olmayı haketmiyor. durumu benim gibi olan herkesle uzun uzun konuşmak istiyorum. çünkü ben doğru yolu buldum. hem artık eskisi kadar üzülmüyorum da. hep güçlü olalım, herşeye rağmen...

Bu şarkı bana abimi hatırlatıyor. Abim ben 14 yaşındayken yani 2 sene önce kanserden vefat etti. Abim ölünce arkasından çok ağladım abim yokken hayatım yarım gibiydi abim ölmeden önce bana köpeği hena'yı emanet etti kendimden çok henayla ilgilendim hasta olduğunda basından ayrılmadım... Henayla ilgilenmekten yürüyen bir ruh gibiydim ama hena'yı da kaybettim abimden kalan emanete sahip cıkamadığım için hep kendimi suçladım en sonunda halüsinasyon görmeye basladım hergün abimle konuşmaya basladım ama aileme göre boşlukla annem dayanamadı ve beni psikologa götürdü bir sekilde kendimi toparladım ama keşke toparlamasaydım seni özlüyorum abim

Az önce baya uzun bir şekilde kafamın içindekileri yazmıştım, ama anlamadığım bir şekilde silindi yazdıklarım kaldım öylece. Demek ki kısa bir şekilde ifade etmem gerekiyor. Hayat kısa "hepimiz öleceğiz" diyor şarkıda. Dünyanın tadını çıkarmak yerine çürüyüp gidiyoruz ufak tefek şeylerin peşinde. Umarım bir gün bütün sorunlarımızdan kurtulup hayatımızı güzelce devam ettirebiliriz. Umarım herkes istediği yere gelir. Belki bunu duymaya ihtiyacınız vardır, hepinizi çok seviyorum kendinize iyi bakın.

Bu şarkıyı kendim için dinliyorum,çünkü bunu hak eden tek kişi o. O benim için herşeyi yapmaya hazırdı, içimdeki çocuk. Nasıl bir canavar oldum da Herkesi eğlendirmek için onu ezen bir yaratığa dönüştüm? Özür dilerim bitanem. Çok özür dilerim,seni kayıp ettim. ama söz veriyorum ki seni bulucam. ve bulduğumda her şeyi telafi edip o minik gözlerinden öpücem.

Hepimiz öleceğiz ve küçük güvercinler asla sevgi görmezler

annem öldüğünden beri dinliyorum, onu anımsatıyor.

Bu nasıl şarkı her duyduğumda içim parçalanıyorken sözlerini okurken ağlamamak çok zor.

Zorunda bırakılmasaydım yalnızlık güzel olabilirdi.

Sarki o kadar guzelki agliyorum ya

şarkının başlama melodisi insana hayatı sorgulatıyor

Beklentilerden ibaret bi hayat

Bu şarkıyı ilk duyduğumda içimde garip his oldu çünkü bu şarkı tam bitkin,ağlayacak durumdayken 'iyimisin?' sorusuna dayanamayıp ağladığım zaman 'sende herşeye ağlıyorsun/cidden ağlıyormusun?' dedikleri zamanki kırgınlığı ve umut verip gidenleri hatırlatıyor.Sessiz biri olduğum içinmi yoksa onlara göre çirkin olduğum içinmi bana böyle davranıyorlar artık dayanamıyorum insanların yargılayıcı gözlerinden, güzellik algısından,dışlanmaktan,sevilmemekten bıktım..

Babam bazen çok üzüyor beni. O zamanlar dışında başka hiç bir zaman açmıyorum bu şarkıları.

Bazen çok düşünüyorum ne istiyorum, varlığımın sebebi ne, cidden doğmasaydım eğer insanların hayatı nasıl ilerlerdi diye. Hiçbir şey hissetmiyorum ama çok şey hissediyorum. İçimdeki boşluğu dolduramıyorum bir türlü. Huzursuzluk veren o his içimde hep bir yerlerde oluyor. Gözlerimi kapatıp yok olmayı diliyorum sadece. Uzaklaşmayı diliyorum insanlardan. Bir sahil köşesinde oturup denizi izlemeyi istiyorum. Sonra denize ne kadar uzak olduğumu hatırlıyorum. Çocukken çok sevdiğim denizden yıllardır uzak olduğumu. Ve istediğim tek şey kavuştuğumda onun bir parçası olmak. Çok şey istiyorum, ama sadece mutlu olmak için. Gerçekten kötü bir evlat olmak istemezdim.

Eskisi gibi konuşamıyorum. Yaşanmışlıklar insanı değiştirir derler ancak insanın içinde olanı ortaya çıkarmadığı ne malum? Herkes gibi ben de kötü şeyler yaşadım ancak yaşadığım kötü şeyler yüzünden umutsuz değilim, umutsuzluk sebebim etrafımdaki insanlar ; ben olmam gerektiği gibi olmaya çalışırken neden herkes inatla iğrençleşmeye devam ediyor, farkında olarak ve isteyerek. Ben sebepsiz yere kötülük yapılabileceğini öğrendim, hâlâ altlarında küçük bir sebep arıyorum gerçi ama bana söylenen bu. Etrafımdaki insanların saçmalıklarına tahammül edemiyorum, iyi davranamıyorsan eğer bari kötülük yapmaktan kaçın ; onu yapamıyorsan pişman gibi davran. Eskiden kafaya takmazdım, önemsemezdim çünkü hiç kimse gözüme saf kötü gelmezdi ancak şu an tam tersi, içimde büyüyen bir duygu var ; nefret ama kendime. Sanki daha iyi davranırsam bana ve diğerlerine iyi davranılır gibi hissediyordum ama öyle değilmiş, ya ben yeterli olamıyorum ya insanların canı hoşluk istemiyor. Kötü birine, korktuğum ve acıdığım o insanlara dönüşmek istemiyorum. Hayatı değiştirmek istiyorum, onun beni değiştirmesini değil

Yorumları okurken ağladım

Anneannem ve dedemi çok özledim. 6 Şubatı asla unutamam.

Yaaa my name'den çok tatlı bir fotoğraf ağlıcam simdi :( sarkıda cok güzel

Farklı yerlerden farklı insanları aynı yere toplayan şeydir sanat. Burda da her türlü derdi olan veya derdi olmayıp sadece dinlemeye gelenler var fakat sanat her ruhu bir kalpte toplar, inanın ki hepimiz sizi anlıyoruz, anlayamasakta anlamaya çalışıyoruz. Hayat zorlu bir sınav ve güçlü olan kazanır. Tek öğüdüm her olayın pozitif bir yanı olduğunu düşünmeye çalışın, herkes hayatında zorlu dönemler geçirir, bunları bir tek kendinizin yaşadığını düşünmeyin. Her zaman kendinize tutunacak bir dal bulun, eğer hiç dal kalmadıysa siz yeni bir ağaç dikin, belki ağacın büyüyüp dallandığını göremezsiniz ama emin olun o dallar birçok kişiye ulaşır ve bu size iyi hissettirir. Anlatmak istediklerimiz fazla ama biz birbirimizi aynı şarkıda anlayan insanlarız, demek istediğim hayatta kendinizi gereğinden fazla yormayın, her şeyin gelip geçici olduğunu unutmayın. Bu yazdıklarım benim iyi hissetmemi sağlıyor umarım sizin de kalbinizde bir yerlere dokunmuşumdur. Dilerim ki nerde okuduğunuzu veya kim olduğunu unutsanız bile bu yazdıklarım arka planda hep aklınızda olur… Sağlıcakla kalın ve mutlu olmaya bakın çünkü insan mutlu olduğu zaman asıl hayat o zaman akar❤️‍🩹

Yorumlara baktım gerçekten hayatımızda tanıdığımız tüm insanlaeın elbet bizi yarı yolda bırakabileceğini anladım.Onlar için çok ağlamış çok üzülmüş olabiliriz bizi intihar düşüncelerine sürüklemiş olabilirler ama kendimizi öyle ucuz 5 kuruş etmez insanlara harcatmamalıyız bende hep ölmek istedim ama bunun tüm olanları değiştiremeyeceğine anladım daha çok bunları yaşamak istemiyosanız sizi bir kere üzen insana asla şans vermeyin sonuçta her şans bir yaradır kendinizi bu kadar üzmeyin elbet bir gün sizde mutlu olacaksınız bu sefer üzülme sırası onlara gelecek🫶🏻

gökyüzündeki yıldızlarım,anneannem ve dedem.İlk torunum ben anne tarafından.15 Eylül gecesi dedemi 8 Ekim sabahi anneannemi koronadan dolayı kaybettim.Lgs senemdi o sene.İkisinin de cenazesine götürmediler psikolojim bozulur diye.İlk başta anlayamadım ne olduğunu.Sonradan çıktı acısı.Hayatta,yeri geldiğinde anne babamdan bile sevdiğim iki kişiyi kaybetmiştim.Acıydı,çok acı.Hâlâ atlatamıyorum yokluklarını.Küçükken köye gitmek istemezdim arkadaşım yok diye.Anneannem ve dedem de üzülürlerdi bu duruma.Aklım olsa şimdi istemiyorum lafı çıkar mı ağzımdan? Asla,asla çıkmaz.Dedem bana "torun bi dedenin tohumudur,sen de benim tohumumsun" derdi.Anlayamazdım tabi küçükken.Daha yeni yeni anlıyorum ne demek istediğini.Meğersem benim tohumum da dedem ve anneannemmiş.Annem bana kızdığında hep korurlardı beni,laf ettirmezlerdi,gözlerinden sakınırdı beni ikiside.Dedem hastalıktan,anneannem dedemden çok çekti.Ama nolursa olsun yalnız bırakmadılar birbirlerini,ölürken bile.Anneannem "senden önce ben ölürüm" sonra da "ilk önce sen ardından ben ölürüm" derdi dedeme.Nasıl içine doğduysa meleğimin.Dedigi gibi de oldu ilk önce dedem 20 gün sonra da kendisi gitti bu yalan dünyadan.Cok genclerdi ikisi de dedem 60 anneannem 57 yaşındaydı daha.İlk başlarda neden diyordum Allah'ım neden bu kadar erken aldın onları benden.Sonra anneannem ve dedem bunu görseydi çok üzülürdü dediğim olaylar oldu.Sonra asla neden diye sormadım.Allah'ın bi bildiği vardı çünkü o yüzden aldı onları yanına.Ve ben o kadar eminim ki cennetin en güzel köşelerinden beni izlediklerine.Özlüyor muyum? Hemde hiç olmadığı kadar.Simaları siliniyor yavaş yavaş,seslerinin tınıları da öyle.Ama elimden dua etmekten ve gözyaşı dökmekten başka bişey gelmiyor.İyi ki diyorum hep,iyi ki.İyi ki böyle anneanne ve dedeye sahiptim.Rahat uyuyun olduğunuz yerde.O kadar rahat uyuyun ki dünyada çektiğiniz acılar yüzünden uyuyamadığınız her gece uğruna,rahat uyuyun.Gökyüzündeki yıldızlar bile az kalır size olan sevgimi anlatmaya.Çok seviyorum sizi,çok.Mekânınız cennet olsun.

Kapak fotoğrafı o kadar güzelkii galiba my name dizisine yeniden başliyacağim😭💗

Tam temmuzun 2'sinde gittin buradan. Seni son gördüğümün üzerinden 33 gün geçmişti. Belki de görmemi istemedin o halinle beni. Ama son günlerde bana gelip bir fotoğrafını çekmemi istemiştin sanki öleceğini bilerek dolu gözlerinle. Ben iyiymiş gibi yapıyorum ama insanın ailesi gidince onunla yok oluyormuş sanki. En büyük hayalim sana layık biri olmaktı ama başaramıyorum özür dilerim yine de sen dünyanın en mükemmel babasısın seni seviyorum ve biliyorum ki artık acı çekmiyorsun. Artık ağrıların yok canın yanmıyor o nedenle senin adına iyi hissediyorum. Üzerinden geçen yıllarda yaşananları görseydin çok üzülürdün biliyorum. Rahat uyu babacığım küçük kızın hep seninle

iste yine o gün geldi

dedemin kaybettigim gece eger bu sarkiyi kesfetmis olsaydim, kesinlikle sabaha kadar aglayarak dinlerdim. sevdigini kaybetmenin acisini tum kalbiyle yasiyor insan bu sarkida. kaybetmemis olsan bile deliriyorsun sanki. sarkinin melodisi, sozleri muhtesem ama ozellikle Sufjan'in sesi beni cok etkiler. sesi her sarkida farkli gelir bana. hissi o kadar farkli ki. ceviri ve aciklamadaki bilgiler icin tesekkur ederim. sevgiler.

Sonuna kadar duraksamadan izleyemiyorum videoyu. Ağlamamak çok zor, hele gözünün dolmaması imkansız. Bu şarkıyı yaparken ne düşündü ya keşke bu konuyla alakalı sıkıntım olmadan önce dinleyip sözlerini iyice öğrenseymişim.

Sınav bitmiş, sabah 6da uyanmış etrafı seyrederken dinleyeceğim. Sınavım harika geçmeyecek biliyorum. Ama hiçbir zaman umutlar tükenmez. Her zaman bir umut vardır. Bazen kötü hissetsem de bunlar da geçecek. 16/05/24 06.52 Yazılıya çalışıyorum.

Ne zaman kendimi kötü hissetsem gelip bu şarkıyı dinler yorumları okurum çünkü yazabilecek gücüm kalmadı artık

Bu şarkı sevgilimden haber alamadığım üç ay boyunca en çok dinlediğim şarkıydı.. sözleri öyle hafızama kazınmış ki melodisini duymadan bile evin içinde mırıldanır hâle geldim.

Bazı insanlar bize hediyedir.Hayata bir kere geliyoruz ve çoğu şeyi kaybediyoruz.Hiç kimse mükemmel değildir.. Gidin sevdiğinizin yanında olun,gözlerine bakın tüm kalbinizle sevin onu çünki bazen o kadar geç olur ki evine gitmek için soğukta kalırsın ve o evi tamamen kaybedebilirsin.Hayatda ilk kendinizi sonra da kendinize iyi geleni sevin.Unutmayın siz mükemmel değilsiniz sadece sevgi için çabalayan 2 çoçuksunuz..

Aslında ..... tek isteğim sevilmek

herkesin bir yıldızı var bazılarının yanında bazılarının gökyüzünde benim yıldızlarım asla benimle kalmazlar yanımdaysalar giderler gökyüzünde olan da yok sadece ben varım

burda herkes gökyüzündeki yıldızından bahsetmiş benimde gökyüzünde bir yıldızım var üç bucuk sene önce yıldız oldu annem,kafamı ne zaman gökyüzüne kaldırsam sanki ordan biri bana göz kırpıyor şu an bile en parlak yıldız gökyüzünde sapsarı saçlarında dünya olduğunu söylemiştim sana sen gittiğinden beri o güzel dünyam yok oldu. Bana güçlü olmayı öğrettiğinden beri çok çabalıyorum yorulduğum an unutmak istemediğim o güzel sesini dinliyorum eğer sesini unutursam her şeyimi unuturum benliğimi unuturum ama buna izin vermiyorum sadece o güzel gülüşünü unuttum meleğim affet güneş kızını çok çabaladı unutmamak için ve umarım yine aynı gülüşünle ve sapsarı saçlarınla beni izliyorsundur meleğim.

Bu şarkıyı uzun zamandır dinliyorum aslında dinlediğim çoğu şarkı arasında en özeli diyebilirim babamı 12 sene önce kaybettim insan birini kaybettiğinde o kadar etkileniyor ki insan sanki başka kimsesi yokmuş gibi hissediyor kokusunu dün gibi hatırlıyorum bana kızım demelerini sarılıp uyuduğumuz günleri bana şarkı söylediği saatleri her şeyi dün gibi hatırlıyorum babamın olmasını çok isterdim çünkü babamı çok özledim bazen bir boşluk oluşuyor içimde doldurabilirim sanıyorum ama olmuyor bir kız çocuğunun tek limanı babası derler o zaman benim limanım nerde limanı olmayan gemiler hiç değilmidir ederi nedir ki o gemilerin kimsesiz sessiz ötekileştirilmiş minik pürüzler babamı çok özledim ve babasizligi iliklerime kadar yaşadım biliuorim mezarından çıkıp gelmesi çok zor ve ben artık 5 yaşında değilim ama bazen rüyamda gördüğümde gerçekliğine inanmayı çok istiyorum benim babamda gökyüzünde bir yıldız benim durumumu yaşayan ve babası hayatta olmasına rağmen babasızlığın ne demek olduğunu bilen kızlarımı kocaman öpüyorum evet eksiğiz ama gökyüzüne bakabilirsek tamamlanabiliriz:)

Özür dilerim babaanne sen öldüğünde sadece bana kalıcak olan senin odanı düşündüm sadece çünkü son zamanlarında annemi çok üzdün ya da o seni üzdü.ancak 1 yıl önce senin haklı olduğunu anladım annemden neden nefret ettiğin konularda kefen paranı sırf ben mutlu oluyum diye harcamıştın dürüst olmak gerekirse seni şuanki kadar sevmiyordum o kadar dülkün değildim yani ama şimdi keşke eskisi gibi saçını tarasam örsem hepimiz ölücez ama sadece seni ÇOK seviyorum ve çok özlüyorum 10.04.24❤❤

bu dizi ve şarkının uyumu...

Bu şarkı 2020nin sonlarında başlayan tüm herşeyi birbir bana hatırlatıyor. Boğuluyorum kendimi kaybediyorum çokçada üzülüyorum.O anlar aklıma geldikçe boğazımda düğümler oluşuyor. Küçük kendime üzülüyorum o bunların hiçbirini haketmedi onun geçirdiği krizleri hatırlayınca bile delirecek gibi oluyorum. Herşeye rağmen yüzsüz gibi onların üstünün kapatılmasını bilmek daha da sinirlerimi bozuyor. Bıktım.

En savunmasız en yalnız dönemindeyken en yakın arkadaşının en yakın arkadaşı olmadığını fark etmek❤ yaşattıklarınızın milyon katını yaşamanız dileğiyle ❤

anneanne geri dönsen olmaz mı ya? özledim ki ben seni sen olmadan ev karmakarisik biliyor musun ? artık kimse bana aferin kızıma cok sakinsin akıllısın seni cok seviyorum demiyo. cok acı cektin biliyorum sen gittikten sonra ogrendim ben bazilarini. artık kim annem evde olmadığında okuldan döndüğümde bana yemek verecek? kimse vermiyor anneannem. bu yaz sensiz bomboş olacak. ağır işitmene rağmen müzik dinletiyordum sana. ben birinin ne dinlediğimi merak etmesini cok severim. bir tek sen ediyordun ama şimdi kimse yok dinleteceğim.sevdiğim karakterleri puanlatacağım. ya da torununun bebeğini hiç canlı görememiş olman çok kırıyor beni. son kez memleketine gidememen. inanamıyorum bazen hiç ölmemişsin gibi hissediyorum ama karşı apartmana baktığımda artık sen yoksun. beni görünce el sallamıyorsun. yaşadıklarını anlatmıyorsun ,konuşmuyorsun. ve şimdi her şey bitince sana sarılmayı dilediğim için üzgünüm gökyüzündeki yıldızım. umarım sonunda rahatsındır yerin güzeldir ve huzurlusundur. meleğim kimseye muhtaç kalmadan gittiğin için mutluyum.biliyorum hissettiremedim ama seni çok seviyorum

Ölmek istemek cesaretsizlik değil insanlar bunu anlamıyor ölmek istemek çok farklı yaşasanda yaşamasanda hiç birşey değişmeyeceğini düşünmek ki öyle ama eğer bu satırları okuyup ölmek istiyorsan yanılıyorsun çünkü ölmek için çok erken insanlara yaptıkları zorbalıkları dersini verme zamanı zaman herkesin sana yaptığı herşey burnundan getirme zamanı eğer bunu görürsen rahat ölebilirsin ve asla sevilmediğini düşünme çünkü senin gibi birini sevmek zordur çünkü herkes senin o ağır karakterini kaldıramaz altında kalır ve şunu unutma kimse seni sevmesede ben seviyorum ve seveceğim unutma sen çok değerlisin kalk ayağa göz yaşlarını silip başla çünkü kimse seni bu hayatta düşünmüyor

Arkadaki fotoğrafta ki dizi muhteşem bir dizi şarkıyla çok uyumlu olmuş o dizi aklıma gelince anılarım depreşiyor bana çok şey öğreten güzel yaralar bırakan bir diziydi artık her bu şarkıyı duyduğum her an da aklıma gelecek 🥲❤️‍🩹

Çok anlamlı bir şarkı…

my name den.... keşke o çocuk ölmeseydu... ölümü gereksizdi ya 😭

Çekiçle kırdığın kalbi yapıştırıcı ile yapıştırmazsın 💔

kendime bile onu ne kadar çok özlediğimi itiraf edemeden buradayım yine :)

214. gündeyim, acım dinmiyor. Ölümünü kabullenemiyorum. Olmuyor. Küçük serçem ruhun şâd olsun.❤

Ölen kedim icin dinlerken ne kadarda anlamlasiyor

Her şey için sana minnettarım dede. Şu an yanımda olmasanda,benimle devam edemesen de,her zaman yanımda olduğunu biliyorum. Amma kendime çok kızgınım. Keşke seni o gece yalnız bırakmasaydım,seninle daha fazla zaman geçirseydim. Seninle olan son konuşmamızda bana "hepimiz bir gün ölücek,bu yüzden ağlama"demiştin.Neden bu ayrılığı kabullendin ki

Çok güzel olmuş emeğine sağlık

9 ağustosta doğdum ve 9 sene sonra 10 ağustosta kız kardeşim ölmekten beter hale geldi, hiçbir doktor umutlu konuşmadı, kardeşim sayamayacağım kadar ameliyat geçirdi ve 3 ay 4 gün sonra hayata tutundu. Yürümeyi unuttu, konuşmayı unuttu, yemek bile yiyemiyordu burnundan midesine inen ince bir hortum vardı makineye bağlıydı ve ordan beslenebiliyordu sadece... Bu benim birşeylere ilk ve en önemli geç kalışım, o gün biriciğimi o tinerden kurtarabilir ve onu amblanstan ölü kadar beyaz ağzından akan beyaz köpüklerle görmeyebilirdim ama gördüm ama kardeşimin o tineri su sanıp içmesine engel olamadım ama henüz 9 yaşındaydım. Belki babama uyup gitmeseydim o arsaya bunlar yaşanmazdı ama yaşandı elimden hiçbir şey gelmedi. O günden sonra bir daha doğum günüm kutlanmadı, zaten sevilmeyen bir çocuk olduğum için 9 yaşındaki bir kıza bu suçu atmak kolay geldi. Senelerdir kendimi suçluyorum, keşkelerden kurtulamıyorum ve bir gün bu öyle bir hale geldi ki yaşamaktan vazgeçtim çünkü zaten bir bok değildim ailemin gözünde ve yaşamaya da degmezdim, bunları birisine çocukluktan beri aşılarsaniz hep böyle gider o insan bu düşünceden kurtulamaz. Ben de kurtulamadm, intihar etmeye kalktım ama başarısız oldum, ölmeyi bile beceremedim. Şimdi sol bileğimde ölsem bile benimle toprağa girecek bir izi taşıyorum, üstüne bir yenisi eklenir mi onu da bilmiyorum. Hayallerimin hepsi yıkıldı, bir yaşama amacım kalmadı. Ömrümden seneler eksildikce daha da kirlendiğimi düşünmeye başladım. Bunun en büyük sebebi de lisede tensel tacize uğramam olmamdi. Çığlık atamıyorsun o anda bırak çığlık atmayı gıkını bile çıkaramıyorsun hatta. Sonra da kimse sana inanmıyor zaten, ailen bile. Sonra hep bir yanın daha eksik büyümeye devam ediyorsun, insanlara arkamda bir ailem var bile diyemiyorsun hiç olmadılar çünkü ve bunu dillendirdiginde orospu ilan ediliyorsun sebepsizce. Hele bunu annen dediğinde daha da acıtıcı oluyor. Annelerin kırdığı kalpler iyilesmez, bunu da anlıyorsun. Kimse seni sevmiyor, bu dünyaya fazlalikmis gibi hissediyorsun bu histen kurtulmaya çalışmak istiyorsun ama tedavi aldığında deli ilan ediliyorsun. İnsanlar beni hiçbir zaman kabul etmedi ve etmeyecek de eminim, hala doğum günlerim kutlanmıyor bırak sarilmayi sevildigim bile hissettirilmiyor çünkü sevilmiyorum, biliyorum ve böyle yaşamaya devam ediyorum ne kadar daha devam ederim hiç bilmiyorum, hiçbir seye inancım kalmadı çünkü inançlarımın hepsi yıkıldı kimse de geri inşa etmedi, benim de gücüm tükendi. Sadece hepimiz öleceğiz, bir buna inanıyorum o da bu şarkı sayesinde.

İnsan arkasından bıçağı en güvendiğinden yiyince anlıyor kimseye güvenmemesi gerektiğini

benim gokyuzunde bir yildizim yoj ve iyi ki de yok herkes yildizina ithaf etmis sarkiyi...Ben bu sarkiyi ne olursa olsun vazgecmeyen kalbim ve beynime ithaf ediyorum zor zamanlarimi onlar sayesinde tek basima anlattim seni seviyorum sevgili kendim(Rüvi)

My star in the sky🌟

birbirimize karşılıklı destek çıktığımız bir arkadaşımın kanser olduğunu öğrenmiştim ve bir günde anca toparlanmıştım. Sonradan kendisinin bazı davranışları beni o kadar kırdı ki ilişkimi kestim. Gene de her şeye rağmen umarım iyidir,ölmeyi hak edecek kadar kötü birisi değil

Seni seviyorum ve çok özlüyorum hayatımdan ve bu dünyadan giden dünyalar güzeli insanlar... 2:17 2:51 2:55 2:58 3:07 3:15 3:17 3:20

ah içimde bir boşluk var ki, sevilmek yada sevilmemekten öte bi duygu bu. Dünyayı dünyayı sevenlere bıraktım. Maddeyle dolu bu dünyada mana arayışındayım, gerçekten hep bi arayıştaydım ama ne arayışı? Kimi arıyosun? Neyi arıyosun? Bulamadım dostlar, onu bulamadım, kendimi buldum, kendimi buldukça Allahı buldum. Hakikatı sevdim, sevdireni sevdim. Meğer kalbim kovulduğumuz bu cehennem azabından yanıyormuş. Babam derdi en bütük ayrılık Allahtan ayrıldığı gündür ruhumuz. Elbet her şey düzelecek, sabır sabır.

Sana bir gün alışacaksın demiştim benim küçük kızım. Hayatın her anı zordu da en çok sevgisizlikle olan kavgan yordu seni. Şuanda çokta büyümedin ama artık sana ne söylemek istediğimi çok iyi anlıyorsun. Şuanda sahip olduğun hayatın balkonundan yazıyorum sana seni çok özledim. İçindeki inat ve umudu . Sana her şey güzel olacak yalanını hiçbir zaman söylemediiim için birkez daha mutluyum. Dürüst olmak her zaman yaralayıcıdır ama güçlü tutar. Güçlü olmak her zaman yorsada sana başka türlüsü yakışmaz. Asi ruhun şuanda olduğu gibi hep seninle tüm savaşlara hazır. Gizlendiğin karanlık güvende hissettirmesede hep ben olacağım yanında. Seni kaybetmeyeceğim . Ellerimle seni uğrattığım haksızlıklar beni derinden üzüyor . Yinede başka bir hayat düşleyemiyorum sevgili kızım. Aynaya baktığımda kendi gözlerimin ardına saklanan gözlerini görüyorum. Bu hayatı istediğin gibi yönetiyor muyum bilmiyorum . Fakat ben senin için yaşıyorum.. Hayattaki yerimizi bulamamamız bizimle ilgili bir sorun değil ama bunu çok dikkatli dinle bize ait değil bu dünya. Yapmamız gereken tek şey herşeye inat varolmak. Seni seviyorum seni her zman çok sevdim.

İntihar etmeyi defalarca kez denedim ama başarılı olamadım anne. Ona rağmen intihar etsen bile umrumda olmaz, seni unuturum dedin beni yakaladığın zaman. Gerçekten mi anne? Gözünde o kadar bile değerim yok mu?

Bu şarkı hiç bir zaman benim için bi insanı hatırlatmayacak bu şarkı benim için hala yaşayan köpeğim için. Her ne kadar hala yaşasada bazı korkularım var 6 yaşına geldi ve onu kaybetmek istemiyorum.. şu an 14 yaşındayım 8 yaşından beri onunla büyüdüm ki şu an gözümde 8 yaş çok küçük 2. Sınıf bir çocuk olarak canlanıyor. Onu çok seviyorum ve ne pahasına olurda olsun korumam gerektiğinide biliyorum o benim için her şey.. onsuz eksik tamamlanamaz gibi hissediyorum bilmiyorum her hayvan bakan/seven herkes için böylemidir ama benim için böyle. Fourth of July açıp ona sarılıp ağladığım zamanlar bile oldu ki bu gerçekten çok kötü bi his.. lütfen hayvanlarınızla zaman geçirin ömürleri ne kadar bilmiyoruz ve bilemeyiz sadece iyi anılarla yaşayın..

Bu sarkıyla yapılan killing stalking editleri çok canımı yakıyor...

Öyle videolara yorum yapan biri değilim ama bu sefer bir kaç satır yazıp size bahsetmek istiyorum. bugün Ramazan Bayramı'nın ilk günü iki kardeşimi 6 şubat depreminde kaybettim onlar olmadan geçirdiğim 3. Bayram haliyle buruk geçiyor tabi. Bu şarkı bana onları hatırlatıyor özellikle de küçük olanını ^^ çok neşeli bir karakterdi kendini herkese bir şekilde sevdirirdi gittikleri yerde iyi olduklarını biliyorum da işte bir şekilde içimdeki boşluk kendini anımsatmayı başarıyor . 'aya bakmak ister misin,benim küçük dalgıcım?'

“Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona, buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağında okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum. Bir otobüste misin, trende misin, saat orada kaç? Bilmiyorum... Ekrana dökülen saçların ne renk inan bana tahmin edemiyorum. Ve inan bana, bunların hiçbirinin önemi yok. Saçlarının renginin, saçlarının olup olmamasının, nerede olduğunun, saatin kaç olduğunun... Tek önemli olan sensin. Bu satırları okuyor olman. Neler yaşadın, neleri atlattın, neler yaşayacaksın, neleri atlatmak zorunda kalacaksın bilmiyorum. Tek bildiğim var, bu dünyada çıkmaz sokak yok. Sonuna geldiğini düşündüğün her yolda, o yolun sonunda bir duvar da görsen adım attığında yıkılacak o duvar. Belki mahvolmuş bir haldesin, belki pes ettin, belki çaresizsin, belki artık hiçbir şeyin iyi olacağına inanmıyorsun. Ama sen bu satıra geçtiysen, hâlâ umut var demektir. Çünkü bu satırları okumaya devam ediyorsan bu satırlardan bir kurtuluş yolu, bir cevap arıyorsun demektir. Derin bir nefes al. Bir nefes daha. Ve bil ki, ‘Vardır elbet bir çıkılacak yol.’ Yeter ki o yola adımını at. O telefonu eline al, kendini tuttuğun o mesajı at. Aynanın karşısına geç, kendine bir bak. O kadar değerlisin ki kendinin kendine yazık etmesine izin verme, saçlarını tara. Bir özür dile kendinden. Kendine yaptığın haksızlıklar için, kendini soktuğun o çıkmaz sokak için, kendini suçladığın her an için özür dile kendinden. Bu dünyadaki en önemli insan sensin. Bu dünyadaki en değerli insan sensin. Başkalarına verdiğin değerin yarısını bile kendine vermediysen eğer, şimdi bir kez daha özür dile kendinden. Ve bir kez daha. Unutma, herkes gittiğinde bile ruhun seninle kalacak... Senin en yakın arkadaşın, en daimi ailen sensin...”🥀🍀

Bazen şarkılara teşekkür etmem gerek yalnızken,mutsuzken,mutluyken, heyecanlıyken, endişeliyken,evde otururken, canım sıkılırsa hayatımın her alanında şarkılar var her bir şarkı özeldir ama bu benim için intihar düşünceleri içinde geçen her bir geceyi hatırlatıyor ve bundan nefret ediyorum

Her seferinde "did you get enough love my little dove why do you cry" kısmına gelemeden ağlamış oluyorum

Teşekkür ederim.

özür dilerim minik bebeğim keşke acı çektiğini daha önce fark edebilseydim ve seni iyileştirebilmemin bir yolu olsaydı. eğer bir cennet varsa umarım orada buluşuruz tatlı kelebeğim.

Yeterince sevgi gördün mü ? Bu cümle bile insanı ağlatmaya yeter

ailemden nefret ediyorum. sürekli onlarla tartışıyoruz çünkü küçükken hiç sağlıklı bir ortamda büyümedim ve şimdi kardeşim de bu şartlar altında büyüsün istemiyorum ama asıl kötülüğü ben yapıyormuşum gibi hissediyorum. kibirliyim, narsistim, yalancıyım, tüm ilgi üzerimde olsun isterim iğren bir kişiliğim var benim. evet ailem zamanında en kötü zamanlarımı yaratmış olabilir, bunu yapmaya devam de edebilir sma ben yine tüm bencilliğimle kendimi düşünüp çevremdeki her şeyi yok sayıyorum. annem defalarca benim yüzümden ağlama krizlerine girdi, babam elinden gelenin en iyisini yapmasına rağmen ona yetemediğini sayısız kez bile bile hissettirdim, ablama o kadar yıl beni önemsemesine rağmen yaptığı birkaç hatadan dolayı hayatımda yeri olmadığını söyledim şimdi de iyi abla rolü kesiyorum. bu aile beni hak etmedi. benim gibi bir çocuğu kimse çekmek zorunda değil. evet onları sevmiyorum ama kendimden tiksiniyorum. bir gün içlerinden birine bir şey olursa nüyük ihtimalle benim yüzümden olacak ve pişman olucam ama her şey geçmişte kalmış olucak. bana bir şey olsa çok üzüleceklerini düşünmüyorum. babam bazen sarılmak istiyor ama reddediyorum, ablam beni küçükken çok severdi artık sevmiyor çünkü hep engel oldum şimdi aynısını kardeşime yapıyorum onu sevsem de bana biraz olsun fazla yaklaştığını hissetsem kızmaya onu kendimden uzaklaştırmaya çalışıyorum. annemdense emin değilim beni sevdiği çok açık ama benden utanıyor tüm güvenini üç beş cümleyle yıktığım için benimle göz teması kumaktan bile iğreniyor sanki. zamanında tüm cesaretimi toplasaydım bunların çoğu olmayacaktı bir iki ay üzülürlerdi kardeşimse daha küçük hemen unuturdu. o kadar acizim ki kendimde o cesaretin kapısından toz uçmuyor artık. yazık benim gibi insana. yazık benim gibi insana katlananlara.

Bu şarkıyı tam da 4 temmuzda kesfetmek nasil bir sanstir..?

Hepimiz olecegiz :)

Yolu bulamamak gercekten bir suç mu? Gelişine yaşamak her şeyi; planlamadan öylesine, bi amaç edinmeden.Kendimizi akışa bırakmak, bizi mükemmel olmamız için suçlayan bir sistemde kendi doğuşumuzu kusur olarak görmemek yaptığım tüm şeyleri pozitif bir şekilde değerlendirmem ahmakça mı olur? Basit heveslerde bulunmam gerektiği söyleniyor ama ben tutunacak bir şey göremiyorum acı, sadece daha fazla acı.. Boğazımdan geçen her nefeste daha da iyi anlıyorum yaşamanın ne kadar değersiz olduğunu. Sürdürelebilir bir değer aramak ise bomboş bir uğraş gibi bir gün herkese uğrayacak olan anlamsızlık bazılarımıza çok daha erken sirayet edebiliyor maalesef.

my name deki bu iki polis offf çok iyiler

1 ocakta her şeyim, 2 ocakta yıldızım oldun.

Babaanne lütfen tekrar gelip kilo almami sağlar misin... Aciktigimi hissedip bana gelip yemek verir misin. Yapmıyor kimse gittiğinden beri yiyemiyorum gitmiyor boğazımdan. Yedirdigin tüm yemekler aklımda tanesi tanesine tatları hala damağımda kimse senin gibi yapmıyor gittigin günden bir kaç ay sonra senin gonderdigin içli köfteyi yedik babam çok güçlü babaanne fazla güçlü hem babası hem annesi yok ama o çok güçlü sırf onun için güçlü duruyorum senin yerini doldurmasamda babam bana her bagirdiginda eskisi gibi trip atmiyorum her bagirdiginda daha yakın davranıyorum umarım orada rahatsindir babaanne💌

Tam 4 Temmuz’da veda ettim sana ama kısa süreli bir vedaydı,öyle düşünüyorduk yani ama bu kısa süreli veda sonsuz bir veda oldu ne kadar inanmak istemesem de.Daha bir sürü anı yaşayacaktık.Şimdilerde sürekli düşünüyorum önceden ne kadar huzurlu mutlu olduğumu ama şimdi tam tersi bi insan oldum hena ben senin yokluğunuza dayanamıyorum gel nolur

Kafamda çalan tek şarkı

İki sene öncesinde kendime zarar verirdim neredeyse her gün panik atak geçirirdim yeme bozukluğum yüzünden yemek yiyemezdim ve herkesi kendimden uzaklaştırırdım. Üstünden zaman geçti liseyi bitirdim, kendime zarar vermeyi bıraktım, panik ataklarım azaldı, yemek ataklarım bana kilo aldırdı(hemde aldırması gerekenden daha fazla) hâlâ yanımda birkaç kişi var ama ben asla iyi hissedemiyorum. Hayatımda çok şey değişti ama güvensizliği yenemiyorum ve seneler önceki küçük kız olmaktan uzaklaşamıyorum. Hayatıma yeni giren herkese şüpheyle yaklaşıyorum ve bazen en yakınım dediklerimden bile öyle şeyler görüyorum ki inanamıyorum. Asla tamamlanacakmışım gibi hissedemiyorum. Bir şeyler hep yarım hep eksik. Bir gün ölürsem pişmanlıkla öleceğimi biliyorum çünkü bu hayattan ne beklediğimi ne istediğimi bilmiyorum. Ölmek çok uzak ama yaşamak da öyle. Neleri sevdiğimi bile tam anlamıyla bilmiyorum ve ne yapmam gerektiğini de. Bir şeyler yapmam bir şeyler söylemem hayatta kalmam ve başarmam gerekiyor ama ne istiyorlar neyi yapmam gerekiyor bilmiyorum çünkü ben kendimim ne istediğini bilmiyorum. Hayatım hep birilerini memnun etmek üzere kurulu gibi hissediyorum ama buna rağmen ilk bırakılan ve bir daha hatırlanmayan insan ben oluyorum bu çok acınası. Ne zaman düzeldim desem aslında dipten hiç uzaklaşamadığımı fark ediyorum. Bu hayatla ne yapabileceğimi bilmiyorum. Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum.

herkes gokyuzundeki yildizindan bahsetmis benim gokyuzundeki yildizim dedem... yildiz olali cok olmadi ama zaman gectikce onun sesini unutmaya basladim en aci veren de bu ya sesini bile unutmak onu her ozledigimde onunla olan videolarimiza bakip tekrar hatirladim onu tekrar duydum sesini tekrar agladim onun icin beni boyle gorse kizardi bana eminim ama onu o kadar cok ozledim ki kelimeler yaninda zayif kaliyor kalbim aciyor agriyor dedemi dusununce onunla aramda cok guzel bag vardi ama gitti birakti beni cok agladim cok üzüldüm ama geri gelmedi keske geri gelsen dedem cok ozledim seni

Aşkım.. Sevgilim.. O kadar çok özlüyorum ki seni…

Herkes bir derdini paylaşmış bende paylaşmak istedim benim kaybettiğim biri yok yada bana karşı sevgisizlik de yok ama bilemiyorum sürekli içimde eksik olduğumu gereksiz olduğumu hiçbir şeye yetemediğimi söyleyen bir şey var sürekli ama sürekli artik nefes alamaz kendimi sevemez oldum ne yaparsam yapayım bu ses susmuyor