Czemu komendant ich wita w obozie jak Dumbledore nowych uczniów w Hogwarcie 😭😭

Auschwitz stało się kopalnią złota dla pseudo pisarzy . Idę do biedry a tam na wejściu zawsze jest "ktoś z Auschwitz" na półce

Słyszałam, że ta książka jest grafomańską szmirą nie związaną ani trochę z historią, ale zmyślanie gwałtu na prawdziwej, istniejącej więźniarce to absolutny skandal, i nie mogę uwierzyć, że ktoś to w ogóle puścił do druku. Jeszcze ten fakt że George Kovach wyraźnie pisał żeby Morris usunęła te bzdury z powieści, a ona machnęła ręką i kompletnie olała jego prośby??? Heather Morris absolutnie zasługuje na ten pozew.

Jest cos strasznie depresyjnego w tego typu wykorzystaniu tragedii i jednego z najbardziej okropnych wydarzeń z historii jako tła do kiepskiego fan fiction.

Mój dawny dyrektor liceum wielokrotnie mówił że ma problem że np. w Empiku więcej promuje się książek o tematyce Auschwitz napisanych przez ludzi którzy nie byli więźniami tego obozu i którzy piszą tam zmyślone postacie i historie niż te napisane przez prawdziwych więźniów tego obozu koncentracyjnego i którzy opisuje swoje autentyczne przeżycia

Jak dla mnie powstanie tego serialu jest absolutnie obraźliwe i powinno spotkać się z bojkotem, ale pewnie tak nie będzie, bo ludzie aktualnie są w stanie ignorować dużo ważniejsze i aktualne sprawy. Mam nadzieję, że serial okaże się porażką finansową i nie przyniesie zysków, które pozwoliłyby na kontynuację tworów tego typu.

Mam wrażenie,że wszystkie te książki typu Chłopiec w pasiastej piżamie to jest skok na kasę, najczęściej dzieła wyssane z palca. Niejak ma się do tego co rzeczywiście działo się w obozach.

6:15 Myślę, że zabrakło jeszcze tego: " - po czym komendant przywitał każdego serdecznym usciskiem dłoni"

Pomijając te wszystkie byki to sposób pisania przypomina opowiadanie napisane przez dzieciaka z podstawówki w ramach zadania domowego. Nie rozumiem jak takie coś może dostawać jakiekolwiek nagrody.

Moja kolejna obawa po tym filmie była taka, że już zbyt duży procent Amerykanów nie wierzy, że holocaust miał miejsce, a takie książki ich tylko w tym utwierdzają. Zbyt często spotykam online Amerykanów, którzy uważają, że to wszystko jest wymyślone, bo żydzi chcą panować nad światem i stworzyli pomocny mit. Kilka razy moje posty z historią różnych ofiar obozów Amerykanie podawali dalej z dopiskiem "no wzruszająca historia, ale wymyślona", pisali też referaty czemu to jest kłamstwo na kłamstwie. Nie umieją mi wytłumaczyć gdzie ci wszyscy ludzie zniknęli. Następnym razem popytam ich czy wierzą, że Maksymilian Kolbe istniał, chociaż protestanci pewnie powiedzą, że Kościół bierze udział w tym spisku xd Kiedyś czytałam, że ci ludzie leczą tym wyparciem swoje inne strachy, ale to już psychologiczna historia, którą powinni się zająć specjaliści.

Ostatnio miałam szansę zwiedzić obóz, po czym sięgnęłam po „Kołysankę z Auschwitz" i zaczęłam się zastanawiać czy autor kiedykolwiek odwiedził obóz, bo ja z podstawową wiedzą historyczną i opowieścią przewodnika byłam w stanie znaleźć w książce milion sprzeczności. Bardzo mnie denerwuje nadawanie fikcyjnej otoczki historiom, które milion razy lepiej by wybrzmiały jako reportaż. Już wolę przeczytać artykuł z Wikipedii niż to coś.

w końcu ktoś coś nagrał o 'tu wstaw nazwę zawodu"' z Auschwitz

Urodziłam się w Oświęcimiu. Mój tata przez lata pracował jako przewodnik w muzeum Auschwitz, w domu zawsze mieliśmy mnóstwo książek (faktycznie OPARTYCH na faktach). On sam posiada niesamowitą wiedzę na ten temat i absolutnie nie uznaje tych książek które bezwstydnie kłamią na temat wydarzeń w obozie. Są to zwykłe twory romantyzujące tragedię, a ludzie którzy nie mają pojęcia na temat obozu Auschwitz lub odwiedzili muzeum dla zdjęć i samego zaliczenia kultowego miejsca, chętnie będą takie brednie czytać i się jarać - bo jakie to piękne, romantyczne i tragiczne.

Ale najgorsze są komentarze pod zwiastunem serialu. "Czytalo mi sie te ksiazke łatwo, lekko i przyjemnie". Ksiazke o obozie koncetracyjnym.😢

szczerze lekko szokujące, że można sobie tak wziąć istniejącą osobę, napisać słabego fanfika (o bardzo poważnym temacie) i wydać to (zarabiając przy tym), nie ponosząc żadnych konsekwencji

W podcaście Czytu-czytu autorki podały nazwę tego zjawiska: holo-polo. Holo-polo to książki, filmy i seriale o Zagładzie, które mają być jak najbardziej przyjemne dla odbiorcy, olać prawdę historyczną i ocalonych.

>"Inteligentni ludzie czytają książki." >Też książki: XD

Dostałem ten chłam w prezencie, odrzuciłem po kilku stronach. Totalna grafomania bazująca na temacie Auschwitz. Instynkt mnie nie mylił. Dzięki za recenzję.

Pozdrawiam mój Tato był więźniem obozu w Dachau zmarł mając 63 lata w 1987 roku długo nie mogłam zrozumieć moich traum kupowania żywności na zapas dziękuję za przedstawienie prawdy o tej książce Wielkie dzieki

To na prawdę smutne jak horror 2WŚ, wliczając to Holocaust po ludziach zwyczajnie spływają jakby to było jakieś postapokaliotyczne fantasy. Pamiętam jak nam w szkole średniej te parę lat temu wpajano, że obozowa literatura jest przestrogą dla nas i przyszłych pokoleń, by taka tragedia nigdy się nie powtórzyła. Nie chcę popadać w dekadencję, ale patrząc jak toczone są wojny na Ukrainie czy w Palestynie to nie wyciągnęliśmy żadnych wniosków. Tym bardziej musimy naciskać na rzetelność dzieł, które dotykają tematów Zagłady i Wojny by mieć nadzieję, że chociaż część z nas będzie świadoma jak łatwo można utracić człowieczeństwo

To jest skandal, że to coś, bo literaturą tego nie nazwę, jest popularyzowane. Ten twór nie może mieć prawa bytu. To skrajnie krzywdzące dla niewinnych ludzi, którzy po najdotkliwszych i niewyobrażalnych torturach, zginęli w drastyczny sposób w obozach. Ta książka ukazuje, że obozy koncentracyjne "nie były aż takie złe, w sumie nic się takiego nie działo, były historie miłosne". Rzygać mi się chcę, gdy to słyszę. Autorka powinna długo przepraszać za własne druzgocące przekłamanie historyczne, a nie kontynuować ten hańbiący akt, tworząc dalej kolejne, upokarzające ją treści. Albo niech spojrzy w oczy wszystkim osobom, które przeżyły piekło obozów koncentracyjnych i do dziś nie potrafią spać po nocach.

Dobra wiadomość: poziom czytelnictwa w Polsce rośnie. Zła wiadomość: ludzie czytają słabe, głupie i szkodliwe książki. Tatuażystę przesluchalem w firmie audiobooka, bo byłem ciekawy o co tyle szumu. Nie mam rozległej wiedzy historycznej, głównie ze szkoły i kilku książek historycznych oraz podcastów, ale nawet dla mnie Tatuażysta nie był wiarygodny, momentami wręcz obrzydliwy, gdy starał się romantyzowac holo(cenzura, bo algorytm yt). Mam teraz uczulenie na tego typu literaturę. Na szczęście bardzo łatwo je unikać, bo okładki i tytuły są tak generyczne, że nawet AI łapie się za głowę (czy tam za zwoje neuronowe). Kolejny szkodliwy gatunek, zaraz po erotykach i romantasy.

Nie wierzę, że algorytm podsunął mi filmik bestie z podstawówki i gimnazjum. Przepraszam za mocno niemerytoryczny i offtopowy komentarz, ale zrobiło mi się niesamowicie miło, że aż mnie zamurowało. Po prostu zobaczenie cię po kilkunastu latach. Materiał obejrzę w całości jak będę mieć głowę do poważniejszych tematów, ale fantastycznie mówisz; bardzo płynny, przyjemny sposób wypowiedzi. I wiem, że od zawsze masz dużo do powiedzenia. Oby tak dalej!

poza aspektem merytorycznym, nie żałuj wydanych pieniędzy na "naukę mówienia", świetnie się ciebie słucha

Moja mama wciąga te książki typu tatuażysta z auschwitz, położna z auschwitz, orkiestra z auschwitz jak odkurzacz. Na szczęście zdaje sobie sprawę, że to w większości fikcja, ale dalej ta morbid curiosity jest nieco przerażająca. Dobrze, że coraz więcej ludzi mówi o tym, jakim Auschwitz w tytule jest dziwacznym chwytem komercyjnym i, że nie wszystko, co taki tytuł ma, jest autentycznym obrazem horroru, jaki się tam dział - a jest bardzo dużo książek, które tamtą rzeczywistość pokazują najuczciwiej jak to tylko możliwe

Kilka lat temu podczas przygotowywania się na maturę z polskiego natrafiłem na ciekawą rzecz. Były to zadania maturalne pokroju przeczytaj tekst i masz pod tekst 7 pomniejszych zadań. Był to jeden z ciekawszych tekstów takiego typu, bo mówił on o tym dlaczego takiego typu literatura jak "tatuażysta" lub ktokolwiek inny z Auschwitz jest szkodliwa zarówno dla samego czytelnika jak i dla ogółu historii, zwłaszcza w kwestii pewnego rodzaju "upiększania" tamtych przerażających historii. Z tego co pamiętam ten tekst, artykuł zawierał również oficjalne stanowisko historyków z muzeum obozu w Oświęcimiu, co do szkodliwości takich "dzieł".

Przeraża mnie co się dzieje z historią. Nawet wspomnienia generałów z drugiej wojny światowej są traktowane jako wątpliwej wartości historycznej, a ta książka brzmi jakby była efektem zabawy w głuchy telefon. Widocznie każdy może sobie dodać "oparte na faktach" czy "wydarzenia historyczne" żeby ludzie myśleli, że to prawda :/ Świetny materiał, aż sam mam ochotę zacząć debunking teggo shitu, który znajduję.

A propo fikcji literackiej dotyczącej II wojny światowej, ostatnio w Carrefourze natrafiłem w koszu z różnymi tanimi książkami pozycję o nazwie "Spowiedź syna Hitlera". Chyba nie muszę tłumaczyć że nigdy nie zostało potwierdzone żeby Hitler miał swojego potomka, pomimo tego co twierdzi ta książka, nawet wspominając na tyle okładki iż "pewnie powiecie że Hitler nigdy nie miał syna, ale czy aby na pewno?". Autorem tej pozycji jest Christopher Macht, patrząc po ocenach jego innych książek na lubimyczytac ewidentnie widać że nie cieszy się on najlepszą sławą, a wręcz więcej jest fikcji w tych książkach niż w Tatuażyście.

Dziękuje algorytmowi YT, że mnie tu sprowadził. Mam nadzieję, że kanał się będzie rozwijał w tą stronę, pozdrawia nowy sub

Bardzo dziękuję Ci za tą recenzję! Jako osoba w dzieciństwie wychowywana przez więźniarkę niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, mam bardzo mieszane uczucia w stosunku do dzisiejszych prób przywoływania historii zagłady w literaturze popularnej. A omawiana przez Ciebie książka tylko potwierdza moje obiekcje. Ja uważam, że jest ona dowodem intelektualnego lenistwa autorki i braku elementarnego szacunku dla czytelników. Mała ciekawostka dot. penicyliny, bo widziałem, że ten temat był już w kilku komentarzach poruszany przez innych widzów, a obiegowa wiedza o jej wojennych losach jest nieco wykrzywiona. Niemcy w 1940 roku po napaści na Francję, zajęli laboratorium, wraz z linią produkcyjną tego antybiotyku. Na szczęście jego wyprodukowany i zmagazynowany tam zapas, wraz z dokumentacją techniczną, przed ich wkroczeniem, udało się ewakuować do Wielkiej Brytanii. Niemcy jednak podjęli próbę odtworzenia technologii i przywrócenia produkcji antybiotyku. Udało im się to w ograniczonym zakresie. W skrócie mówiąc, nie z każdej pleśni da się uzyskać penicylinę. Dopiero w 1943 roku wysublimowali lekarstwo, które było jednak gorszej jakości niż pierwotne francuskie. Jednak działało. Produkowali ten antybiotyk w niewielkiej ilości do końca wojny. Dowodem na to jest list przewozowy ładunku, jaki znalazł się na jednym z japońskich okrętów podwodnych (I-8), który przybył 31 sierpnia 1943 roku do francuskiego portu w Breście i w ramach współpracy technologiczno-surowcowej między III Rzeszą, a „krajem kwitnącej wiśni” z niemieckim frachtem miał wrócić do Japonii. Między innymi zawierał niewielki zapas niemieckiej penicyliny. Jednak kluczowym dowodem na używanie w III Rzeszy tego antybiotyku był zamach na Hitlera 20 lipca 1944 roku. W jego wyniku odniósł on szereg ran, do których dostały się drzazgi ze zniszczonego wybuchem stołu. O ile same w sobie nie były groźne, to zakażenie jakie się wdało w wyniku gnicia w nich cząstek drewna, których nie udało się usunąć, poważnie zaniepokoiło lekarzy zajmujących się Hitlerem. Dlatego zdecydowano się podać mu penicylinę, która usunęła zakażenie i przyspieszyła gojenie. Oczywiście leci „kciuk” i „sub” (że się tak kolokwialnie pożegnam)! :)

Różnica między "Chłopcem w pasiastej piżamie" a "Tatuażystą z Auschwitz" polega na tym, że ten pierwszy nie udaje prawdziwej historii, ale jest fikcją literacką, mogącą się podobać lub nie. "Tatuażysta" wprost twierdzi, że jest w 100% prawdziwy i wiele osób bierze go za fakt.

Brałam w zeszłym roku udział w akcji żonkile organizowanej przez muzem w żabikowie. Nagrywaliśmy wiersze upamiętniające tragedię więźniów i więźniarek. To było dla mnie bardzo emocjonalne odświadczenie i patrząc jak ta książka romantyzuje takie tragedie doprowadza mnie do białej gorączki. Bardzo się cieszę że powstał ten materiał i mam nadzieję że nie przejdzię bez echa.

W KOŃCU KTOŚ TO POWIEDZIAŁ Nienawidzę tej książki, romantyzowanie obozu koncentracyjnego, zakłamywanie historii, jakieś bujdy. Z tego co słyszałam, autorka miała mieć podobno proces (ale nie wiem jak to się w końcu skończyło) Pracuję w bibliotece i to nie moja rola żeby komuś odmawiać książki, ale jak mnie skręca jak ktoś przychodzi oddać "Tatuażystę" i się nią zachwyca 😭

Kategoria: fanfic

Dotrwałem tylko do momentu kiedy to komendant witał ich w obozie. Jak nie wiem witanie młodych chlebem i sola.

Jestem zniesmaczona jak widzę bilboardy o adaptacji tej książki. Samo to zdjęcie reklamujące jest jak dla mnie bardzo tandetne, nawet nie wiem jak inaczej to nazwać. Robi się z tragedii ludzi coś co można zareklamować i wydać bez zastanowienia się nad tym jaki ma to wydźwięk i to dla mnie jest niepojęte. Bardzo dziękuję za ten filmik.

Jak pokazałaś te dialogi to myślałam, że to fragment z Wattpadda

Kiedy opowiadasz o tym jak delikatnie zostały przedstawione realia obozowe, jestem przerażona, że coś takiego zyskało jakąkolwiek popularność. Nie jestem specem od historii drugiej wojny światowej, jednak mam świadomość jakim piekłem była dla milionów niewinnych ludzi i rodzin (w tym i mojej poniekąd), nie wspominając już o tym jak niehumanitarnie traktowano ich w obozach koncentracyjnych. Każdy dzień tam był walką o życie, które można było stracić w każdej chwili, nie wspominając już o tym, że mogło ciągnąć się to LATAMI. Nie muszę chyba mówić, że choroby, niedożywienie i brak higieny w tym miejscu nie były czymś rzadko spotykanym. Według tego co mówisz autorka spłyciła to piekło jakie miało miejsce na ziemi do minimum, co nie jest tylko i wyłącznie absurdalne, lecz po prostu obrzydliwe oraz lekceważące dla ofiar takich miejsc. Mam nadzieję, że coraz mniej osób będzie postępować w taki sposób jak ona i przedstawiając takie realia nie zostaną one lekceważone, a przedstawione poprawnie.

Ten serial,jest tak samo oparty na faktach,czy wspomnieniach,jak "zielona granica".....:)

niestety niektórzy nie mają skrupułów. pisanie tanich romansów samo w sobie jest już średnio chwalebne, ale próby podbijania im popularności zasłaniając się pseudo historycznymi wydarzeniami, żeby pojechać na szoku i kontrowersji to już dno dna. j

Nie czytałem "Chłopca w pasiastej piżamie", znam tylko film, ale zawsze wydawał mi się obraźliwy dla inteligencji widza. Cieszę się, że nie jestem jedynym, który nie lubi tego filmu.

Świetny materiał. Czytałam tą książkę jak miałam jakieś 16 lat. Nie miałam wtedy takiej wiedzy jak teraz, tej dojrzałości i chęci nauki. Pamiętam tylko że łyknęłam tą książkę jak każdą inną młodzieżówkę (co już krzyczy o pomstę do nieba, że książki o takiej tematyce są swego rodzaju kolejną masówka niczym z wattpada. Ej serio co to za trend robić z tak ogromnej tragedii coś co ma być „ekscytującym romansidłem” do „poduszki”?) wracając : chcę tylko pokazać na własnym przykładzie jak łatwo zaszczepić w młodych odbiorcach nieprawdziwe informacje. Młoda ja widziałam napis „literacki DOKUMENT”, więc nawet nie podważała tego co czytała. Swoją drogą może ktoś powinien się zająć takimi stwierdzeniami na okładkach książek? Przecież to jest dosłownie kłamstwo XD Żeby umieścić na jedzeniu znaczek „vegan” trzeba jakieś kryteria spełniać, z tego co się orientuję. Tak samo powinien być stworzony certyfikowany znak „oparte na faktach” do okładek pozycji literackich.

Znam cię z memów o Wiedźminie a potem o Cyberpunku, potem zaobserwowałem na Insta, teraz obejrzałem ten film - nie żałuję, świetny, merytoryczny materiał. Nagrywaj takie rzeczy, masz świetny głos, dykcja na pięć, ogólnie super.🙌

Co do penicyliny, to w czasie wojny była już w użyciu, bo ratowała życie żołnierzom. Polecam "Bitwę pod Monte Cassino" Wańkowicza. Wielokrotnie opisuje rannych żołnierzy, których uratowano dzięki penicylinie. Natomiast zgodzę się, że na pewno nie była dostępna dla więźniów obozu koncentracyjnego. "Tatuażysty z Auschwitz" na szczęście nie czytałam i nie zamierzam.

Penicylina albo coś podobnego.... To także nieprawda , że penicylina była wówczas używana tylko eksperymentalnie . Stosowano ją na szeroką skalę ale tylko przez aliantów już od 1940 roku . Niemcy penicyliny nie mieli , nie znali technologii jej produkcji , jednak szybko zdali sobie sprawę z jej znaczenia . Każda ilość penicyliny zdobyta na froncie była rekwirowana z przeznaczeniem dla wyższych oficerów SS i Wermachtu . Niemożliwe żeby czeski Żyd znał choćby nazwę penicylina , natomiast jak idzie o coś podobnego , to niemiecka farmacja produkowała sulfamidy , leki pokrewne penicylinie o działaniu antyseptycznym jednak nie tak skuteczne. Żydów , których by wyznaczono do roli funkcyjnych , choćby fryzjerów czy tatuażystów praktycznie nie było , może tylko jeśli tatuażysta a prędzej jego kapo wybrali sobie takiego na kochanka . Sam proces tatuowania szybko zmechanizowano wprowadzając deseczki z igłami nabitymi w kształt cyfer i żaden asystent nie był potrzebny . Ostatnie lata to prawdziwy zalew literatury obozowej i wśród nich są dwie czy trzy relacje o romansie żydowskich więźniarek z ss-manami . Wg praw Rzeszy to oczywiście zbrodnia rassenschande czyli skalania rasy , więc zjawisko ściśle utajone i ekstremalnie rzadkie , niemniej jakoś tam prawdopodobne . Dużo częściej do takich sytuacji dochodziło w gettach . Wreszcie część strażników to nie Niemcy a Ukraińcy , im też kontakty z żydówkami były surowo zabronione , jednak ci dopuszczali się wykroczeń dużo częściej. O niemieckim podejściu do sprawy najlepiej mówi fakt , że w obozowym burdelu nigdy nie zatrudniano żydówek .

trafiłam na ten materiał i w ogóle na twój kanał zupełnie przypadkiem ale po pięciu minutach wiedziałam już ze zostaje, super merytoryczny materiał

Z jednej strony mamy fantastyczną ,,Strefę Interesów" Glazera a z drugiej klasyczne dojenie hajsu na tragedii. Najgorsze że to rozpoczęło ,,trend",oby skończyło się jak najszybciej. Poza tym powodzenia w prowadzeniu kanału

Słyszałem właśnie od rozczytani o tej książce i jak bardzo jest szkodliwa, twój filmik dobrze to rozszerza. Świetny materiał. Ja jestem załamany, że niektórzy ludzie postanowili, że zarobią pieniądze na tragedii innych i nie jest o tym głośno mówione. Zaskoczyłem się kiedy poraz pierwszy zobaczyłem zwiastun dla serialu, bo to dopiero jest plucie w twarz tym ludzią. Mam nadzieję że serial nie sprzeda się dobrze, aby nie powstało więcej takich ekranizacji :(

Dziwne ze to twoj pierwszy film, super sie wypowiqdasz, montaz na wysokim poziomie i dobry research - wow!

Widzę że film trafił w algorytmy yt pomimo ciężkiej tematyki i bardzo dobrze bo jest to kawał dobrej roboty. Oczywiście zostawiam suba i łapkę i czekam na więcej.

Wszyscy wyżywają się na książce, bo niezgodna z prawdą historyczną, bo język itd. Zgadzam się, nie będę bronić. Jednak jak tak sobie czytam większość komentarzy to odnoszę wrażenie, że powinniśmy zacząć tę krytykę od siebie. Pełno wtrętów angielskich (często skrótów), interpunkcja już nie tylko kulejąca, ale w ogóle pozbawiona nóg... Często nad jednym zdaniem trzeba się zastanawiać, bo nie wiadomo co autor miał na myśli. Stąd mój apel : mniej lenistwa (bo po co np. kłopotać się wielką literą), a więcej szacunku do języka ojczystego. Konopnicka zaklinała : "nie damy pogrześć mowy", więc nie dajmy! I nie, nie jestem polonistką.

Jak mnie wpieniają tego typu literackie barachła, no fanfiki o Holokauście. Z "Chłopcem w pasiastej piżamie" na czele...

doslownie straszne jest to ze to jest popularna pozycja ktora ma fanow i SERIAL

ostatnio wiele razy przewinęła mi się promocja filmu opartego na tej książce. No i od razu patrząc tylko na grafiki i krótkie fragmenty trailerów mogłam stwierdzić żę to na 100% będzie tania historia miłosna "oparta" na Holokauście. Dzięki twojemu filmikowi wiem już skąd się to wszystko wzięło. Nie mogę sobie wyobrazić umysłu człowieka, który takie rzeczy pisze

Jak usłyszałem ,,mowę powitalną" komendanta obozu to już wiedziałem, że będzie tragedia. I się nie pomyliłem. Nie wiem, po co taki chłam powstaje, ale najgorsze jest to, że ludzie to kupują. Bardzo podoba mi się Twój materiał. Na pewno wrócę na ten kanał.

Dzięki za ten film dobra kobieto! Czytałam już dawno artykuł na stronie muzeum Auschwitz na temat tej książki, ale głosy krytyki jakoś nie mogą się przebić do mainstreamu w tym przypadku. Mam nadzieje, że Twój komentarz się poniesie. Jak na pierwszy raz przed kamerą to wyszło świetnie, chętnie obejrzałabym więcej!

To nie pierwszy przypadek. Kilka lat temu "Lalki z getta". Podobna historia...ja to nazywam tabloidyzacją historii.

Mała rada - nie zasłaniaj ust mikrofonem. O wiele przyjemniej słucha się ciebie, kiedy na moment wyjrzysz zza mikrofonu. Poza tym materiał klasa, łapka w górę zostawiona. :)

Wiele z twoich uwag pokrywa się z tym co sam zauważyłem czytając książkę. Ja również po skończeniu całości stwierdziłem, że jest to najgorsza książka jaką miałem nieprzyjemność czytać. Nie miałem jednak pojęcia jak ogromna jest skala kłamstw i niewiedzy autorki. Cieszę się że ten film powstał, mam nadzieję że więcej osób dostrzeże jak szkodliwa jest to pozycja.

A miałam raz kupić tą książkę, ale zbadałam ją tak jak uczyła mnie siostra, otworzyłam w dowolnym miejscu i stwierdziłam że na wszystkie autentyczne wspomnienia byłych więźniów z którymi miałam do czynienia, to coś nie przekonuje i nie kupuje mnie ani trochę, dzięki za materiał, teraz mam pewność że dobrze zrobiłam nie wyrzucając na to pieniędzy

Problem polega na tym, że takie wartościowe filmy jak Twój mają micro-zasięg(z całym szacunkiem), a książka tej Pani olbrzymi. W ten sposób utrwala się szkodliwe mity. Dementi zawsze ma dużo mniejszą siłę niż pierwotna książka czy artykuł. Nie podejrzewam tej "pisarki" o podłość, a o gigantyczną głupotę. Poziom informacji kopiuj/wklej z sieci + obowiązkowy romans dwójki wspaniałych bohaterów, co za różnica czy obóz, czy mafia? Ma się sprzedać.

Osoby piszące rzetelne książki na każdy temat zasługują na wielki szacunek. Mogę się tylko domyślać jak ciężko jest zebrać wszystkie prawdziwe wydarzenia i połączyć je w jedną całość. Moja nauczycielka od historii z podstawówki wydała serie wywiadów z osobami które przeżyły wojnę i bardzo ją za to podziwiam. Cieszę się kiedy widzę, że są osoby w Internecie , które poruszają takie problemy. Ważne jest aby ludzie znali prawdę i nie błądzili.

dziękuję za nagłośnienie i profesjonalne podejście do tego ważnego tematu, który niestety od jakiegoś czasu jest rypany na kase z każdej strony

Jak dobrze widzieć roastowanie literatury pseudo-obozowej. Jako osoba, która planuje studiować historię wyjątkowo gardzę książkami, które udają historyczne a realnie krzywdzą powszechną wiedzę o dawnych czasach

Dziękuje za to nagranie! Zrobiłaś dobry materiał. Kiedykolwiek poczujesz, ze trzeba głośno dać znać światu... po prostu zrób to do mikrofonu i kamery. Dobrze się oglądało. pozdrawiam

Oglądając ten materiał odczuwałem cały czas żenadę z drugiej ręki. Dziękuję pani Barbaro za poruszenie tego tematu.

Dzięki za film. Moja mama wypożyczyła kiedyś tę książkę. Zerknąłem na kilka stron z ciekawości, ale nawet bez pełnego kontekstu wydała mi się podejrzana przez to, ile czasu i wolności mieli w niej bohaterowie. Tak samo było zresztą z "Żydówka i esesman", czy jakoś tak. Po kilku pierwszych stronach złapałem się za głowę. Nie wiem czy ta druga pozycja jest w ogóle inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Nie jestem w stanie zrozumieć fenomenu tego typu książek

o matko, nigdy, ale to nigdy nie ogladam filmikow na yt o ksiazkach, trafilam tu przypadkowo, ale jakos mnie od pierwszych sekund zainteresowalas. tak cudownie opowiadasz i ogolnie wypowiadasz sie, ze musialam obejrzec do konca.

6:20 O ile pamiętam ze zwiedzania obozów Auschwitz I i Birkenau - oba obozy leżą w odległości kilku kilometrów od siebie, a więźniowie byli rejestrowani albo w Auschwitz I, albo w Birkenau - i nie byli przenoszeni między obozami. Brama "Arbeit macht frei" znajduje się w Auschwitz I, w Birkenau zaś znajduje się brama kolejowa z rampą. Warto ten fragment skomentować, bo wynika z niego, że autorka książki nie odwiedziła Oświęcimia i w ogóle nie znała topografii kompleksu obozowego.

To ja robię długotrwały research, żeby nie popełnić absurdu pisząc sobie fikcję, a baba, która zwie swoje wypociny książką historyczną nie ma pojęcia o czym pisze. Damn.

Ciekawy materiał, świetnie się Ciebie słucha! Fajnie, że wrzuciłaś swoje polecenia na końcu - będę do nich wracać

Basiu, to jest super, poradziłaś sobie genialnie!

Tak zgadzam się z panią, czytałem tę książkę. Autorka wplata swoją fikcje literacką ogólne znana nam fakty z dziejów tego strasznego miejsca. Książka ta nie jest zarówno ani historyczna ani prawdziwa. To po prostu opowieść oparta na kilku znanych faktach z dziejów koncentracyjnego Auschwitz. Reszta to wymysł autorki.

Gdyby nie bolesna tematyka, brzmi to jak swoista parodia. Wcisnęli Amerykanina, szkoda że na końcu jeszcze nie wyrozwalał wszystkich Niemców w obozie, rzucając one-linery w stylu Arnolda...

Bubek znał wszystkich wszyscy znali bubka 10:32 Tragiczna książka boję się co będzie w filmie...i dodatkowo co niektórzy obejrzą film i wezmą to za prawdę. Obrzydza mnie fakt sprowadzenia jednej z największych zbrodni do kiepskiego romansu naszpikowanego dodatkowo kłamstwami na temat tejże zbrodni.

Świetnie, że zabrałaś się za ten temat! Wspaniale, gdybyś dodała angielskie napisy albo zrobiła materiał po angielsku. Ludzie poza granicami Polski powinni dowiedzieć się o tym, jak bardzo zła (w każdym znaczeniu tego słowa) jest ta książka!!!

Bardzo ważny materiał. Robienie popkultury z Auschwitz to przegięcie.

To takie naiwne zmyślać na temat obozów i pozbawione szacunku. W obozach zdarzyło się tyle prawdziwych historii których najmroczniejsza fantazja nie wytworzy

Bardzo ciekawy materiał

"Pięć lat kacetu" Grzesiuka też swego czasu była uznana za pozycję trochę kontrowersyjną. Kilku byłych więźniów zarzucało autorowi koloryzowanie i pomijanie niewygodnych faktów. Aczkolwiek jest to książka napisana świetnym, żywym językiem i znakomicie mi się ją czytało.

Basiu, gratuluję pierwszego filmu. Rewelacja. Wazny temat. Swietnie zrobione, same konkrety. Nie mówisz za szybko, dobrze mówisz. Jeszcze raz gratuluję, super.

Warto wspomnieć, że traumę przepracowuje się wiele lat x profesjonalistą, w moim przypadku (oczywiście urodziłam się w 21 wieku więc w żadnym obozie nie byłam)mój mózg zupełnie wyparł takie wydarzenia, a na początku zupełnie nie pamiętałam, że ja wtedy żyłam. Być może mężczyzna który rzekomo rozmawiał z autorką przekłamał historię z powodu właśnie takiego wyparcia, a autorka to wykorzystała aby sprzedać produkt.

Akurat dzis zauważyłam tę książkę w antykwariacie i pomyslalam o wysypie dzieł typu: (wpisz dowolne słowo) z Auschwitz. Algorytm cudownie podeslal mi Ciebie, dziekuje za ten film. Jak tylko ujrzę u kogoś to "dzielo", od razu przekieruję tutaj. Bo mnie aż ścisnęło w gardle, jak coś tak obrzydliwego zgarnęło tyle laurów. To jest tak smutne i straszne zarazem...

dosłownie tego typu „literatura” obozowa powinna być zakazana

Bardzo Pani dziękuję za ten odcinek . Za Pani rzetelność i wnikliwość w tak trudnym temacie jakim są obozy koncentracyjne. Rzeczywiści nie ma się z czego śmiać!

Masakra, to powinno być zakazane, takie książki powinny przechodzić przez ręce historyków, szok 😲

Ja polecam również książkę „Wytrzymałem, więc jestem" - jest ona oparta na przeżyciach Tadeusza Sobolewicz, oraz „List gończy"- którego autorem książki jest Kazimierz Albin, również więzień obozu

Dzięki Ci za ten materiał! Miałem z ciekawości zobaczyć ten nadchodzący serial, ale już wiem, że szkoda czasu :) Trzymam kciuki za rozwój kanału, bo bardzo dobrze się Ciebie słucha!

Cieszę się, że ktoś w końcu mówi prawdę o tej książce. Czytałam ją dawno temu, ale nadal niesmak pozostaje na same wspomnienie tych bzdur o których napisała autorka. Nigdy nie byłam z historii jakaś wybitna, ale te wszystkie błędy historyczne rażą w oczy :/ tandetna próba napisania romansu i wybicia go poprzez użycie tragicznych wydarzeń historycznych w tle. Jeśli ktoś szuka DOBRZE napisanej książki z motywami "romansu" i obozu Auschwitz to polecam "Czerń i purpura" - tutaj widać, że autor przyłożył się do researchu.

ja nie na temat książki, ale chciałem zobaczyć więcej materiałów z kanału bo byłem pewien że to typowo kanał książkowy, no i powiem szczerze że zwłaszcza jak na pierwszy i jedyny poważny materiał, to wybitna robota, mega przyjemnie się oglądało.

jak bylem w +/- 6 klasie (idk. jestem obecnie w 1 technikum) widzialem jak kolezanka z starszej klasy czytala "to" (ciezko nazwac to ksiazka), troche mnie zabolalo, wiedzialem ze ta ksiazka jest slaba i nie laczy sie z faktami, ale nie wiedzialem, ze az tak. dziekuje ze zobaczylem ten filmik i dziekuje ze go zrobilas

Literalnie mialam 14 lat i po tym jak ja przeczytałam moja pierwsza mysli to byla "ej to w sumie dalo sie tam przezyc" i po sekundzie sobie uswiadomilam jak glupie to bylo odczucie xd tragiczna kiazka

Jako dla osoby która uwielbia historię, to jestem oburzona i cieszę się że nigdy nie przeczytałam tej książki mimo że dużo osób mi ją polecało. Ta książka powiela takie kłamstwa jak za granicą w niektórych krajach (zwłaszcza w Ameryce) to że Obóz Auschwitz należał do Polskich nazistów, co tylko obóz się u nas znajduję.

W kwestii technicznej, źle się ogląda kogoś, kto siedzi odwrócony bokiem. Wszystko wygląda jakbyś odwracała się do widza siedzącego w rzędzie z tyłu w pociągu.

"Maus" - komiks Spigelman (nie jestem pewien, czy dobrze napisałem nazwisko). Autor opisał wspomnienia swojego ojca z czasów okupacji.

nie ma za co przepraszać p. Basiu :) Mówisz wyraźnie, ale co najważniejsze sensownie. Internet dziękuje Ci za ten film - to b. ważny głos w, niełatwej przecież, dyskusji/temacie.

To z penicyliną to nie do końca tak jak mówisz. Już w 39’ otworzono pierwszą wytwórnię penicyliny, więc już nie była w fazie testów, ale to nie zmienia faktu, że polski robotnik w Auschwitz praktycznie nie miał szans na dostęp do penicyliny (jeżeli wiedział czym jest w ogóle)

dziękuję za ten film!!! bo naprawdę się załamałam widząc, że wychodzi serial na podstawie książki. to bardzo szkodliwe i smutne

Ilekroć zetknę się z tej klasy literaturą, miewam wrażenie, że powszechny analfabetyzm nie był aż taki zły.

Dziękuję, gdyby nie twój filmik prawdopodobnie nie zorientowała bym się, że z tą książką jest coś nie tak. Cieszę się, że są osoby, które zwracają uwagę czytelników na tego typu błędy 👍