ประวัติของบ้านหนองลำจันทร์และหอไตรปิฎก
บ้านหนองลำจันทร์ถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อศตวรรษที่ 17 สมัยพระเจ้าสุริยวงศาแห่งอาณาจักรล้านช้าง มาถึงปัจจุบันมีอายุประมาณ 400 ปีชนเผ่าที่มาก่อตั้งหมู่บ้านในดินแดนแห่งนี้คือชนเผ่าภูไทและชนเผ่ากวนตูมหรือที่เราเรียกว่าชนเผ่าลาวเทิง ในสมัยนั้นเกิดศึกสงครามขึ้นทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศลาวแถวชายแดนเวียดนามก็คือเมืองเซโปนในปัจจุบัน เพราะเหตุนี้ผู้คนจึงอพยพมาจากภูเก้าภูนาง พร้อมพาหนะช้าง,ม้า,วัว,ควาย ในการเดินทางมาครั้งนี้มีบุคคลสำคัญที่ชื่อว่า:ตากองกีได้เดินทางผ่านผ่าอันตรายมาจากภาคเหนือโดยไม่มีจุดหมายปลายทางว่าจะไปแห่งหนใด สร้างความลำบากตรากตรำเป็นอย่างมาก ถึงอย่างไรก็ตามทุกคนไม่ยอมย่อท้อจนกระทั่งมาถึงดินแดนแห่งหนึ่งที่ราบเพียงและเหมาะแก่การตั้งบ้านเรือน จึงทำให้คนเผ่าหนึ่งชื่อว่าภูไทพากันตั้งบ้านเรือนอยู่ที่นั่นเพื่อทำมาหากินต่อไป บ้านนั้นชื่อว่าบ้านกะแตบเมืองวีละบูลีในปัจุบัน ส่วนคนอีกกลุ่มหนึ่งไม่ยอมตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั่นจึงพากันเดินทางต่อไปเพื่อหาแหล่งที่อยู่อาศัยและทำมาหากินจนมาถึงดินแดนแห่งหนึ่งอันเป็นที่พอใจของทุกคนซึ่งเหมาะแก่การปลูกฝังและเลี้ยงสัตว์เพราะมีหนองน้ำใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้น้อย-ใหญ่นานาชนิดเป็นจำนวนมากและในบริเวณนี้ยังหอมหวลไปด้วยต้นจันทน์หอมที่มีอยู่กลางหนองน้ำเป็นจำนวนมากจึงทำให้ดึงดูดจิตใจของทุกคนมากยิ่งขึ้นเพราะคนพวกนี้นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาตั้งแต่โบราณกาลก็เหมาะอย่างยิ่งที่จะสักการะบูชาของคนสมัยนั้น ทั้งสองเผ่าที่มาด้วยกันจึงตัดสินใจตั้งบ้านเรือนอยู่ที่นั่นโดยได้แบ่งออกเป็น 2 เขตปกครองคือทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือให้ชนเผ่าภูไทเป็นผู้ปกครองส่วนทางตะวันตกเฉียงใต้ให้เผ่ากวนตูมเป็นผู้ปกครองโดยมีหนองน้ำกั้นกลางห่างกันประมาณ 50 เมตร หลังจากนั้นประมาณ 1 ปีคนในหมู่บ้านก็ประชุมปรึกษาหารือกันเพื่อหาชื่อเสียงเรียงนามของหมู่บ้านแต่หลายคนก็เห็นดีให้เอาหนองน้ำที่มีไม้จันทร์หอมลำใหญ่เป็นชื่อหมู่บ้าน จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่าบ้านหนองน้ำจันทร์ ต่อมาจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นบ้านหนองลำจันทร์มาจนถึงทุกวันนี้
#ຫໍໄຕປີດົກວັດໜອງລຳຈັນ #ເມືອງຈຳພອນ #ສິຫວັນນະເຂດ