O czym powinnyśmy pogadać w kolejnym Babskim Wieczorze? 👏🏻

Ja jeszcze często słyszę "gdzie ty się tak stroisz, pewnie z jakimś chłopakiem idziesz się spotkać'

Chodzisz w dresach: sukienkę byś założyła Chodzisz w sukience: pewnie z jakimś chłopakiem idziesz się spotkać 🤦‍♀️

Ubierz się jak kobieta Nie za krótko Nie za długo Nie kuś Nie tak, nie srak xD...

Taki mi przyszło do głowy: wiadomość do wszystkich chłopaków, którzy widzą ten komentarz - jeśli rozważacie zapuszczenie dłuższych włosów. Zróbcie to. Naprawdę. Jeśli wam się podoba to nie przejmujcie się komentarzem innych. Mało co wygląda tak świetnie jak długie włosy, szczególnie jeśli są falowane lub kręcone.

Mam 16 lat, zgoliłam głowę. Całe życie miałam krótkie włosy, mówiono mi, że wyglądam jak facet. Ale teraz mam kompletnie gdzieś co inni mówią, wiem, że wyglądam super❤️ życzę wszystkim, żeby spojrzeli w lustro i widzieli piękną, wartościową osobę, bo każdy taką osobą jest❤️❤️❤️

"pokaż nogi" "czemu zakładasz cały czas takie workowe ubrania" - mamo, kocham cię bardzo, ale wiesz, tak mi wygodniej.

Moja definicja kobiety: Bycie kobietą nie oznacza, że musisz być nieskazitelnie piękna, ani że bez operacji plastycznych nie jesteś atrakcyjna. Masz ochotę ściąć włosy? Zetnij! Nosisz dresy? Chodź w nich dalej! I to że założysz sukienkę, obcasiki albo sandałki i zrobisz fale na włosach nie oznacza że tak masz wyglądać codziennie. Wiecie co? Mam swój własny "styl" (jeśli tak to można nazwać) i nie podążam za trendami, które mi sie nie podobają. Raz ubieram się całkowicie na czarno, raz w bluze moro i jogery khaki przewieszone łańcuszkiem, a raz w elegancką koszulę i spódniczkę BO MAM NA TO OCHOTĘ! Nie jest to decyzja mamy, babci, taty, koleżanki czy chłopaka. A kiedy nauczycielka pyta mnie ,,cO tY uBrAłAś?" to odpowiadam ,,bluzę ;)" albo babcia jak wracam do domu to na pytanie ,,czemu ubieram sie jak facet" odpowiadam ,,Dla picu :)))". Akurat mam taką rodzinke ze moge sobie na to pozwolić hahah. Słowo kobieta nie ma określonego wyglądu. Moja definicja kobiety to moja kochana mama: Ścięła włosy i pofarbowała na różowo, maluje paznokcie na (jej słowa xD) OCZOJEBNE kolory (neonowe), a ubiera sie jak chce - raz bluzeczka z koronką i jeansy z dziurami, kiedy indziej marynarka ^^ Nie jest niesamowicie dystyngowana jeśli chodzi o zachowanie jednak jest twardą babka i to najważniejsze :)). Mój mały eksperyment: Przez równy tydzień ubierałam sie bardzo "ładnie" i starannie dobierałam KAŻDY dodatek. I żaden chłopak nie zagadał, nie napisał, nikt nie pochwalił... Więc wszyscy "eksperci" od kobiecości niech se swoje teksty wsadzą dobrze wiecie gdzie : > Bardzo mądre słowa Klaudia!

Jako nastolatka, wyrażając swoją niechęć do butów na obcasie, usłyszałam (od rówieśniczki!): „Wyrośniesz z tego. Będziesz kobietą.” Teraz mam 27 lat i ani jednej pary szpilek. Chodziłam trochę na niskich obcasach, ale teraz kompletnie nie mam na to ochoty i to jest spoko. ...ej, słucham i rocka, i Taylor Swift! :D

Mój tata w gimnazjum groził mi ciągle że spali moje glany i męskie ubrania w piecu, żebym nauczyła się wreszcie być kobietą XD Kobietą jest dla mnie każdy, kto się nią czuje ;) Mężczyzną jest każdy, kto się nim czuje :D

Ja jestem chłopakiem, robię se makijaż, za miesiąc farbuję włosy i ogólnie jestem emo. Ile razy już gadali mi, że wyglądam jak baba, że jestem nie męski, a do tego dołożyć fakt, że jestem gejem to ta krytyka osiągnęła już apogeum głównie że strony rodziny... Ale dzięki temu, że jestem emo czuję się dobrze ze sobą i się w końcu akceptuje w pełni, a to jest najważniejsze

2:51 - kocham sukienki, praktycznie tylko chodzę w ładnych zwiewnych, dziewczęcych sukienkach, miałam długie włosy (teraz trochę ścięłam ;p), lubię sobie obcasika założyć, usta mam zawsze pomalowane (i rzęsy, nic innego nie nakładam).... dajta mie te osoby co pierdzielą, że jak się tak nie będzie chodzić to się faceta nie znajdzie XD tak właśnie chodzę i faceta brak XD takie pie*dolenie o szopenie. to przykre. Mnie praktycznie nigdy nic takiego nie spotkało, cieszę się, że żyję w normalnym otoczeniu.

Pomysł na kolejny #babskiwieczór : Zaproś Mateusza i porozmawiajcie o kompleksach mężczyzn 💜 Ps. Ja w kobietach i mężczyznach bardziej cenie nie wygląd a charakter!

Jestem dość cicha dziewczyna. Kiedy planowałam zrobić tatuaż słyszałam komentarze, że to nie pasuje do mnie. Dobrze, że byłam na tyle pewna siebie i to zrobiłam. Pasowało to do mnie, ja tak czułam i nigdy tego nie żałowałam tylko z duma go noszę.

Ja od swojej babci wiecznie słyszę "tak się nie ubieraj bo to brzydko", "tak ci ładnie, tak powinnaś wyglądać a nie jak wtedy", potrafi też stwierdzić że ona mi coś kupi lub zrobi, żebym tylko nie chodziła w tym co sama wybrałam bo według niej jest to brzydkie... Ciężko jest słuchać tego prawie codziennie, ale nawet w takich przypadkach nie poddawajcie się! Każda z nas ma prawo wyglądać tak jak chce, bez względu na opinie innych ❤

Ojj tak... Jak mówię, że kobiety mają inne cele w życiu niż tylko rodzenie dzieci i znalezienie faceta (nie mam nic przeciwko matkom, dzięki temu żyjemy, ale to nie jest jedyny cel w życiu), to od razu słyszę tekst, że życia nie znam, że jeszcze przejrzę na oczy... A potem kończy się tak, że fajna dziewczyna szuka byle kogo i ma faceta, który jej na nic nie pozwala, potem z nią zrywa, a ona nie ma znajomych, bo się poświęcała tylko jemu

W tym filmie opowiadasz o rzeczach, które tak szczerze znałam od dawna... Ale ich nie rozumiałam. To jest chyba dla mnie taki kop w tyłek, żeby zrozumieć, że serio mogę wyglądać jak tylko chcę. Zacznę od tego, że miałam okres, w którym czułam się... Cholernie męsko, takie załamanie(?) po prostu uważałam, że gdybym była chłopakiem, to czułabym się lepiej... pochodziłam w bluzach, ukrywałam swoją sylwetkę i te sprawy... Właściwie to nie wiedziałam co jest grane. Kilka lat później doszłam do porozumienia z samą sobą i zaakceptowałam swoją kobiecość. Tym razem styl poszedł w drugą stronę. W międzyczasie zaczęłam określać się jako biseksualna. No i teraz co zrobić? Komu się przypodobać? Kobietom, ubierajac się męsko czy mężczyznom ubierajac się kobieco... Mój styl był bardzo płynny, potrafiłam miesiąc chodzić w sukienkach i pełnym makijażu, a kolejny zakładać trampki, duża bluzę i luźne spodnie.. Dodatkowo kitka i lecimy. Za każdym razem bałam się, że akurat spodoba mi się jakaś dziewczyna.. Co pomyśli, jestem ubrana bardzo kobieco... Pewnie myśli, że jestem hetero... No albo na odwrót. Dodatkowo obawiałam się, że ludzie z mojego otoczenia wyśmieją to, jak bardzo nie mogę się zdecydiwac...glupie, co nie? No i takia niepewność prześladowała mnie bardzo długo. Chciałam Ci podziękować, bo jedno zdanie w twoim filmie coś we mnie uwolniło i być może dzięki temu uwierzę, że to moje ciało i robię co tylko mi się żywnie podoba. Nie mówię tego, żeby Ci słodzić czy cis w tym stylu... Nie lubię tego. Chciałam się po prostu podzielić swoją historią i podziękować za ten film.

Strasznie wkur*** mnie przypisywanie „płci” do ubrań, czyli kawałka materiału. U mnie płowa mojej szafy jest z działu damskiego, bo są dla mnie częściej bardziej estetyczne. Zapominamy często, ze w różnych etapach historii styl był rożny i często odwrotny do naszego. Powinnismy ubierać się w to, w czym czujemy się najlepiej i swobodnie, nie patrząc na opinie innych, bo to my mamy czuć się zajebista wersja siebie. Na pytanie kim jest dla mnie kobieta, to dość proste pytanie, bo dla mnie kobiecość i męskość są bardzo podobne do sobie, jest to szacunek i duma z samego siebie i to jest najważniejsze, reszta to tylko nasze wyboru

Generalnie odkąd pamiętam miałam wpajane do głowy przez rodziców, że muszę zawsze wyglądać jak dziewczynka, bo z racji tego iż byłam bardzo otyła tylko to mnie ratowało. Nie raz usłyszałam uszczypliwe komentarze ze strony rodziców na temat mojego wyglądu, przez co jak ognia unikałam czarnych ciuchów, dresów, mimo że bardzo mi się podobały. Miałam tak wpojone że muszę być dziewczęca, że wolałam zadowolić innych niż samą siebie. Szczerze, to odkąd schudłam z 20 kilo czuje się o wiele lepiej sama ze sobą i przede wszystkim jestem bardziej pewna siebie. Od dwóch lat w końcu zaczęłam wybierać ubrania, które mi się podobają, przez co moja szafa diametralnie się zmieniła. Pofarbowałam też włosy, zaczęłam nosić więcej kolczyków, kupiłam glany (kiedyś myślałam że to buty tylko dla mężczyzn bo ojciec mówił że nosił takie jak był w wojsku), zaczęłam chodzić częściej w męskich ciuchach, choć też można mnie czasami zobaczyć w spódnicy. Moja rodzina z początku nie mogła pogodzić się pogodzić z faktem, że tak bardzo się zmieniłam oprócz mojej babci, która zawsze powtarzała "rób swoje, a inni niech ciebie i twoje szczęście pocałują w dupe jak mają coś do tego". Teraz nawet sam tata zabiera mnie ze sobą na zakupy bo dobrze wie że lubię kupować ciuchy w męskim dziale 🤷‍♀️

Ja uwielbiam wyglądać kobieco i się malować, ale mam ten margines akceptacji, że nie każda dziewczyna musi tak robić. Wszystkie jesteśmy piękne, w makijażu i bez, w sukuence czy w dresie, na obcasach czy na płaskich. Common laski wspierajmy siebie nawzajem, a nie na każdym kroku rzucamy sobie kłody pod nogi, w tym przypadku w kwestii wyglądu

Mam 25 lat i raz na jakiś czas ubiorę się "kobieco" (bo przecież czarne rurki i włożona w to damska koszula jest już męska 🤦‍♀️). Ostatnio byłam na babci imieninach i usłyszałam od cioci pytanie, czy kogoś mam/kiedy w takim razie sobie znajdę. Odpowiedziałam, że no, kurczę, czuję się na razie dobrze sama i nie będę nikogo na siłę szukała (aż dziwnie się czułam, tłumacząc się z tego). Co usłyszałam w odpowiedzi? Że może jakbym założyła jakąś sukienkę, umalowała się (byłam umalowana!, tusz, podkład), uśmiechnęła do chłopaka, to bym kogoś znalazła. Jeżeli ktoś ma mnie "wybrać" na podstawie tego czy założyłam sukienkę, to podziękuję za taki związek.

Ostatnio dość późno wróciłam z miasta do domu. Moja mama nie miała okazji widzieć mnie tamtego dnia wcześniej i gdy tylko do niej podeszłam zmierzyła mnie wzrokiem i stwierdziła stanowczo że mnie więcej z domu nie wypuści jeśli będę się tak ubierać. Momentalnie zaburzyła moje przekonanie o tym jak świetnie dzisiaj wyglądam, chociaż przez cały dzień czułam się w tych ciuchach fenomenalnie. Od razu zaczęłam się zastanawiać czy ludzie w autobusie czy ci mijający mnie na ulicy myśleli tak jak moja mama. Doszło do tego, że już nawet nie mam odwagi ubrać się tak jak tamtego dnia choc niezmiernie się wtedy sobie podobałam

Tak wiem, mam brudne lustro 😂

Ostatnio byłam na orliku szkolnym bo przyjechała moja przyjaciółka i ubralam krótkie ogrodniczki w kwiatki, białą bluzke i okulary z różowymi szkłami. Mega podobała mi się na stylizacja do momenty kiedy pewien chłopak na boisku nie stwierdził, że ubrałam się jak on to ujął, jak ciocia klocia. Na początku stwierdziłam, że gdzieś mam jego opinię bo ubiera się strasznie schematycznie i czasami aż nie schludnie (nie chodzi mi o to że basicowe rzeczy są źle) no i to nie był totalnie mój styl. Po jakimś czasie stwierdziłam, że może faktycznie ubrałam się jakoś źle, ale potem aż sama się skarciłam, że myślę nad ubieraniem się tak jak wszyscy (czyli nic co się wyróżnia a to nie mój styl), bo lubię bawić się modą a gdybym przejmowała się takimi ludźmi to nie miałabym takiej opcji. (Przepraszam za wszystkie błędy i źle złożone zdania jezeli takowe są ale pisze to na szybko hah)

Kobietą dla mnie jest ten, kto powie mi, że jest kobietą. I jakkolwiek ta osoba by nie wyglądała czy się nie zachowywała, ja nie będę kwestionować jej kobiecości

5:40 dokładnie! Raz sobie ubiorę długą, luźną, ciemną bluzę i spodnie o męskim kroju, kompletnie bez podkreślenia swoich kształtów, a raz piękną dziewczęca sukienkę, sandałki nie wiadomo co. Zaczęłam się zastanawiać co bym powiedziała jakby ktoś mnie zapytał jski mam styl. Miałam wrażenie że po prostu nie mam stylu i chwytam się byle czego. Dlaczego ja o tym ( 5:40 ) nie pomyślałam?!

kocham luźne spodnie i oversizowe koszulki, dzisiaj umówiłam się do fryzjera na ścięcie włosów, ale równie mocno kocham sukienki i obcisłe ubrania, mam podobać się sobie a nie starszym ciotkom czy jakimś randomowym chłopakom, a odpowiadając na Twoje pytanie dla mnie każdy kto czuje się kobietą jest nią w 100%

Dla mnie kobiecość, to bycie twardą, upartą, podążającą swoją drogą, ale też pomocną i intuicyjną

Ja wygoliłam sobie bok głowy i przefarbowałam włosy na czerwono. Nauczycielka od religii powiedziała przy całej klasie, że wyglądam obrzydliwie. Niektórzy w klasie śmiali się, że wyglądam jak facet itp. Nikogo, kto mnie skrytykował, nie obchodziło, że mówiłam, że to tylko na próbę.

Uwielbiam babski wieczór

* ubieram sie (w końcu) kobieco * Wszyscy: "Krótszej sie nie dało? Lafirynda!" ;)))))

W wieku 9 lat ścięłam swoje długie, piękne włosy sięgające do pasa i na kolejne 6 lat utrzymywałam ich długość w okolicach uszu. Wskoczyłam w bojówki i trapery i celebrowałam życie bez sukienek, spódnic, różu, brokatu i kwiatów. Gdy teraz patrzę na zdjęcia z tamtego okresu widzę, że byłam trochę małym ziemniakiem którego nikt dobrze nie poczesał, bo czułam jak wszyscy wokół próbują mi wmówić wzorce kobiecości, że uciekałam przed każdym przejawem dbania o siebie, by zapobiec tej presji o której mówisz. W 3 gimnazjum pewnego dnia po prostu kupiłam sobie spódnice, bo miałam na to ochotę i to była moja decyzja. Kolejne 8 lat później określiłabym swój styl jako kobiecy, bo pokochałam spódnice, sukienki, kwiaty itp i choć umiem świetnie chodzić na obcasach praktycznie tego nie robię bo nie mam ochoty. Nie mam też ochoty ubierać się w kuse spódnice, bo sama się źle w tym czuję j nie obchodzi mnie to czy podobałabym się w nich facetom. Ostatnio uznałam, że sama się będę dobrze czuć i podobać sobie na zdjęciach jeśli nauczę się jak się malować i miałam lekcję od moich nieletnich siostrzenic. Co do włosów, znowu mam piękne i mega długie bo rosną jak głupie, a nie ścięłam ich ostatnio bo siostra z której zdaniem się liczę powiedziała mi, że dobrze mi w nich i miała rację. Patrzę czasem na zdjęcia z różnych uroczystości czy imprez i widzę czasem że kobiety wokół mnie wyglądają "pełniej" I kurczę, może ja też powinnam się zaprzedać by dobrze wyjść na zdjęciu, ale chyba na szczęście mam wciąż dość rozumu by czuć się dobrze sama ze sobą i tworzyć swój wizerunek na tym że jestem sobą a nie wersją mnie wpakowaną do zdjęcia z magazynu.

Pamiętam jak jako mała dziewczynka bawiłam się z chłopakami bo dziewczyny ciągle się obrażały.. I będąc kiedyś w domku na wsi miałam kolegę,który mieszkał najbliżej. Ciągle słyszałam od cioci " ubierz się jak dziewczynka" ," dziewczynce nie wypada biegać za chłopakami " ,"jesteś za gruba,powinnaś schudnąć żaden chłopak się za Tobą nie obejrzy" etc. Takie gadanie w pewnym momencie sprawiło że zaczęłam mieć kompleksy I to ogromne. Walczę z tym do dziś. Nigdy nie wychowam mojego dziecka w przekonaniu że coś "powininno"

Ja nie osobiście spotykam się z takimi tekstami, ale np. mój brat doświadczył komentarzy, że robi się 'dziewczynkowaty', bo zapuszcza włosy. Masakra, i te komentarze są od rodziny. Ja bardzo silnie jestem za tym, żeby każdy wyglądał jak chce. Bez względu na to czy to do tej osoby pasuje, np.inny kolor włosów do typu urody, czy coś. W ogóle drażni mnie komentowanie wyglądu innych: że to cię szpeci, to nie jest dla ciebie, a ta część ciała to jest taka a taka... I jeszcze nie lubię tego że ludzie mają wobec nas oczekiwania. Np. często noszę pomalowane usta na wyrazisty kolor, a kiedy nie mam pomadki to słyszę: ,,A gdzie masz usta?" ,,Czemu bez szminki?". Tak jakbym musiała ją nosić, bo inni się do tego przyzwyczaili.

hejka! opowiem tutaj pewną historię związaną z moim ubieraniem się jak "chłopczyca". chce też przypomnieć o tym, co Klaudia wspomniała w filmie - nie zamykajmy się na jakiś jeden określony styl. dzisiaj możemy ubrać się w wysokie glany i mocny makijaż, jutro możemy ubrać delikatną sukienkę i nie nakładać żadnego makijażu, a pojutrze możemy ubrać się w garnitur. i to jest okej! dlatego też nie zawsze wyglądam w 100% "jak chłopak", bo poprostu chcę ubrać coś bardziej dziewczęcego. i to też jest okej! Jakiś czas temu była zwykła niedziela. Moja siostra i matka w sukience, a mój ojciec i brat byli ubrani dosłownie byle jakie ubrania. A ja? Ja ubrałam luźną, długą koszulę i "męskie" spodenki do kolan. I czułam się niesamowicie!!... Czego nie mogłam powiedzieć po kilku komentarzach mojej własnej rodziny. "Jak ty się ubrałaś?!" "Wyglądasz jak chłopak" "No ale ta koszula..." Skończyłam tamtą niedzielę sama nienawidząc siebie i płacząc potem całą noc w poduszkę. Ale wiem że jestem teraz silniejsza niż byłam, i nie dam się tak łatwo. Będę ubierała co chcę bo mam do tego cholerne prawo, i nic tego nie zmieni :(

Super film! Ja na przykład mam takie marzenie: nauczyć sie strzelać z broni i łuku- cos uważanego za męskie. Uważam ze kazdy powinien robić to co chce :D Prawdziwa kobieta: -zachowuje sie jak myśli ze jest słusznie -robi to, na co ma ochotę -dąży do spełnienia marzeń -jest sobą -nie ocenia innych po wyglądzie

Ja ostatnio ścięłam moje mega długie włosy na bardzo krótką fryzurę i czuje się super. Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś. Dopiero niedawno nauczyłam się, że to co inni myślą o tym jak się ubieram, jak wyglądają moje włosy, jak się przez to wyrażam się nie liczy i trzeba zostać przy swoim.

Kobieta to człowiek, kobieta to osoba, która sama decyduje o sobie i nikt nie ma prawa jej obrażać ani mówić jak ma wyglądać!

parę tygodnie temu zacięłam włosy, i mega się w nich czuje, wreszcie wyglądają jakoś konkretnie, mam kręcone, wcześniej były do połowy pleców ale były strasznie matowe spuszone i zniszczone i średnio się chciały kręcić, wcześniej cały czas słyszałam od taty (nawet jak je chciałam po prostu spiąć) żebym zostawiła je rozpuszczone bo są długie piękne, a teraz (gdzie są trochę ponad ramię) za każdym razem ja mówię że podoba mi się moja fryzura to brak reakcji, na dodatek jak świeżo po ścięciu robiłam sobie zdjęcie przy altance (by było na profilowe) to usłyszałam też od taty że altankę oszpecam, wiem że każdy ma swój gust ale i tak zrobiło mi się przykro Podobnie było jak sobie zrobiłam septun i helix (pircing) to usłyszałam, tym razem od kuzynki, że powariowałam i żebym się nie oszpecała bo mnie żaden chłopak nie zechce. A ja się pytam, skąd to założenie że : a) szukam chłopaka b) nie ma chłopaka który akurat gustuje w pircingu?

Ach to temat rzeka! Zawsze byłam większa i wiecznie słyszałam, że tego nie powinnam nosić, a to tak, tego nie bo za krótkie na takie nogi, bo odsłania ręce, bo widać mi brzuch, blablabla. Bo sukienki rzucają się w oczy i WTEDY WIDAĆ ŻE JESTEŚ WIĘKSZA, najlepiej to zlać się ze wszystkimi. Suknia ślubna też najlepiej taka "wyszczuplająca" TYLKO NIE WIELKA KSIĘŻNICZKA BO WTEDY BĘDZIESZ WIELKĄ BEZĄ. Włosów nie prostuj, nie scinaj, nie farbuj, bo szkoda. Szminek matowych na małe usta nie, bo pomniejszają :D I tak mogę wymieć w nieskończoność.

Ja ciągle słyszę komentarze od rodziny, żebym zaczęła się w końcu malować "jak inne koleżanki" (czasami można, ale nie przesadzajmy, że wszędzie muszę), a ja uważam, że naturalnie wyglądam dosyć dobrze i nie muszę się komuś podobać 🤔 Ważne, że ja się dobrze czuję ze sobą 😁❤️

Od najmłodszych lat byłam z natury bardzo szczupłą osobą. Często ludzie, a zwłaszcza kobiety komentowały moją figurę na dwa sposoby. Pierwszy: o matko dziecko ty nic nie jesz. Rodzice cię głodzą? Drugi jesteś piękna i szczupła. No na serio jakby w 100% od dziecka zależała figura. Jedni z natury są szczupli inni bardziej przy kości. Potem osoby mają niepotrzebne kompleksy. Ja dojrzewając stałam się grubsza, a raczej wreszcie nie wyglądałam jak kościotrup. Oczywiście w pierwszej kolejności ciotki i inne osoby to zauważyły i od razu z tekstami Oo nie jesteś już taka chuda. Do 15-letniej nastolatki z takim tekstem niby nie bezpośrednio, ale mnie to zabolało, bo moją figurę zawsze uważałam za atut. Automatycznie zaczęłam się ważyć i zauważać minusy mojego ciała. Nadal byłam szczupła, ale czułam się gruba i brzydka. Na szczęście nie wynikły z głupich komentarzy ciotek u mnie problemy z zaburzeniami odżywiania, ale było bardzo blisko. Na szczęście zrozumiałam, że to nie ze mną jest coś nie tak. Ale nie mogę powiedzieć, że wyszłam bez szwanku. Nadal w głębi serca mam obsesje na punkcie swojej figury. Przeciwną sytuację, a zarazę bardzo podobną przeżył mój brat. On akurat od zawsze w porównaniu do mnie był przy kości. On dostawał od ciotek komentarze porównujące jego wagę do mojej. Czuł się przez to gruby i niestety przeżył to gorzej. Miał problemu z odżywianiem. Nadal ma kompleksy, ale ja i rodzice ciągle z nim rozmawiamy i jest o wiele lepiej. Jak słyszę teraz komentarze komentujące czyjąś figurę i to jeszcze skierowane w stronę dzieci doprowadza mnie to do szału. Ile jeszcze dziewczynek i chłopców będzie czuło się podobnie do mnie lub mojego brata przez głupie i niby nieistotne komentarze?

Ja za to słyszę teksty w drugą stronę, gdy gadam z jakimiś dalszymi koleżankami/znajomymi i mówię np moja dziewczyna coś tam ,to słyszę "jak to ale ty nie wyglądasz na lesbijkę". No bo przecież mój wygląd definiuję moją orientację¿ eh -_-. Wyglądam jak stereotypowa kobieta: mam długie włosy, maluję paznokcie, robię make up. No i co tak mi się podoba ,czuję się w tym dobrze. Tak samo strasznie denerwuje mnie ocenianie wagi zarówno kobiet jak mężczyzn kobiety słyszą albo "wyglądasz jak wieloryb" lub "facet nie pies na kości nie leci, nikt cię nie zechcę" ,a faceci "pi*da, przytył byś trochę ,masy nabrał". Uważam że powinniśmy pozwolić ludziom wyglądać tak jak chcą. Pozdrawiam i życzę miłego dnia

Mnie ostatnio babcia zmusiła do zrobienia sobie hybryd, "bym była ładniejsza", a jak jej odpowiedziałam, że już jestem ładna, to śmiech i zdziwienie XDD To nie tak, że mi się nie podobają, ale przeszkadzają mi długie paznokcie w funkcjonowaniu, a pomalowane tylko stresują, że zaraz je zniszczę (w sensie dosłownie wczoraj mi te hybrydy się odkleiły na 2 paznokciach)

prawda jest taka, że ludziom się nigdy nie dogodzi. zawsze coś będzie im nie odpowiadać, więc lepiej jest mieć wywalone.

Bardzo dziękuję Ci za ten odcinek! Naprawdę cieszę się, że zorientowałam się jak okropna jest presja o której mówisz w wieku 15 lat. Nie obchodzi mnie kto co o mnie myśli, wolę być sama do końca życia niż wciskać się w ubrania (np. spódnice, których nie cierpię) tylko dlatego by mój partner czy partnerka popatrzyli na mnie i powiedzieli: o, i popatrz jaka teraz jesteś piękna!

7:29 ostatnio spodobałam się chłopakowi, ale właśnie przez to, że otwarcie powiedział mi, że wpasuje się w jego typ (blondynka długie włosy) zastanawiam się nad ścięciem ich (chociaż zapuszczałam do pasa jako swoje marzenie) i raczej nie widzę tej relacji na dłuższą metę skoro włosy to to dzięki czemu dla niego pasuje

Z włosami zrobiłam tak samo, przeszkadzały mi bo są bardzo gęste a miałam je bardzo długie to jeszcze mi ciężko było na głowie xD wszyscy mówili mi że ,,NIE WOLNO CI ŚCIĄĆ WŁOSÓW'' i pewnego dnia ścięłam je sobie sama

Kobieta to dla mnie osoba niezależna od reszty ludzi. Pewna siebie, inteligenta, która chce pogłębiać wiedzę na temat samej siebie. Kobieta to JA.

Dzięki za ten odcinek. Mam ochotę ściąć swoje włosy, ponieważ nie czuję się w nich komfortowo. Ze strony bliskich i znajomych słyszę tylko: masz piękne, długie i gęste włosy po co chcesz je ścinać? Przykre jest to, że ludzie tak bardzo wpływają na nasze decyzje, obawiamy się zmian, ponieważ obawiamy się opinii innych. Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję, mam nadzieję, że odważę się zmienić swoją fryzurę❤

Ja nawiększą presję na wyglądanie "dziewczęco" czułam w podstawówce. Wtedy myślałam, że robię coś źle, skoro pewne dziewczyny się ze mnie śmiały. A wyśmiewały kolorowe koszulki ze Scoobym-Doo, spodnie rybaczki (noszone zamiast krótkich spodenek). Wyśmiewały to, że jako osoba ciepłolubna zimą byłam opatulona jak bałwanek. Jeśli przychodziłam ubrana według schematu, tzn w różowych ubraniach i jeansach, to nie było tematu. Ehh...

Tak samo mężczyźni powinni móc ubierać sukienki spódnice i nie być nazywani nie męskimi

Nienawidzę tego jak nawet własna rodzina potrafi ci wytknąć to, że wyglądasz mniej kobieco albo że ci się przytyło. Modelką może i nie jestem, ale to przykre kiedy przy każdym możliwym spotkaniu rodzinnym słyszysz, że albo ci się przytyło (mimo, że trzymasz mniej więcej tą samą wagę od długiego czasu) albo że mogłabym iść na zakupy i kupić coś kobiecego, bo chodzę ciągle w tym samym niby. Z najbliższymi to jednak dobrze tylko na zdjęciach. Pozdrawiam wszystkie kobitki oraz panów, mam nadzieje, że czujecie się dobrze w swojej skórze, bo to nie kawałek szmatki czy długość włosów nas określa ale to jakimi jesteśmy ludźmi. Oby było nas coraz więcej niż tych, którzy zamiast zająć się sobą, zajmują się innymi

Jak mówisz " Czołem!!" ja wciąż dopowiadam sobie "kluski z rosołem!"🤣

Widzę, że przewaga „chłopczyc” w komentarzach, więc dla równowagi napiszę! :D :) Ja należę raczej do tych „kobiecych”, ale raczej w taki naturalny nieprzesadzony sposób. Mam w szafie prawie same sukienki i spódnice, ale lubię też inne ubrania podkreślające figurę. Ubieram się w kolory pasujące do mojej urody zgodnie z analizą, którą kiedyś mi zrobiła zaprzyjaźniona stylistka. Kocham hybrydy i delikatny makijaż, noszę długie włosy. Trochę eksperymentowałam ze swoim stylem, ale jednak tak czuję się najlepiej ;) Pozdrowienia i dla „chłopczyc”, i dla tych „kobiecych”, i dla tych, które lubią eksperymentować lub wciąż szukają siebie :)

Zamawiam buty przez internet z moją mamą: Mama: No to jakie byś chciała? Ja: Yyy, podobają mi się ... (snicersy np.) Mama: Takie?! Mi się one wcale nie podobają. Nie będą ci pasować do sylwetki, jak ty będziesz w tym wyglądać. Patrz (pokazuje zupełne przeciwieństwo tego co mi się podoba - ozdobne baleriny/sandałki), te są ładne.

Mimo że nie jestem kobietą to oglądam ten program i Ciebie. Tworzysz super Content i w pełni się z tobą zgadzam. Nikt nie może nam mówić jak mamy się ubierać.

Słyszę od urodzenia. Musisz być bardziej kobieca. Pomaluj paznokcie, zrób makijaż ubierz sie kobieco. Maskara. Kiedy zrobiłam hennę na brwiach i miałam ochotę przez jakiś czas malować rzęsy to wszyscy mnie pytali czy kogoś poznałam bo wyładniałam 🤦🏼‍♀️

Kobieta to osoba, która identyfikuje się jako kobieta. Koniec kropka, ciało i styl nie ma dla mnie nic do tego 💕

Rok temu przed wakacjami udało mi się namówić mamę żebym ścięła włosy ,,na chłopaka". Byłam bardzo zadowolona z tej fryzury oraz dobrze się w niej czułam. Za to chłopcy z klasy uważali że to dobra okazja żeby się pośmiać. Bo skoro noszę duże koszulki mojego brata oraz mam krótkie włosy to oczywiście jestem facetem. Po tygodniu przestałam zwracać uwagę bo stwierdziłam że wsumie nie ma w tym nic złego. Chłopcy też są piękni.

Ostatnio moja mama stwiedziała, że ubrałem się gejowo i żebym się przebrał, ale ja czułem się świetnie. Powniej spotkałem się ze znajomym i usłyszałem to samo, ale ja nadal czułem się idealnie i nie przejmowałem się tymi komentarzami. W sumie od tamtej pory czuję się ze sobą lepiej i ubieram się jak chcę. A odpowiadając na pytanie uważam, że kobiecość to tak naprawdę dodwaga i siła. Mimo tego, że mówi się, że kobiety to płeć słaba, ja zauważam, że to właśnie kobiety są silniejsze radzą sobie lepiej z problemami i są odważniejsze w wyrażaniu siebie. O tym, czy odbieram osoby płci przeciwnej nie świadczy ich wygląd, tylko zachowanie i ta "kobieca siła".

Jeju jak dobrze, że znalazłam Cię na początku twojej kariery z yt. ❤ Uwielbiam Cię oglądać, trzymam mocno kciuki za Ciebie Klaudio, żebyś zasłyneła na tym na naszym polskim yt, bo zasługujesz na to w 100%. Filmik sam w sobie świetny, jak również reszta twoich dzieł, czekam z niecierpliwością na następne filmy, buziaki 😘☺

Moja mama za każdym razem jak się golę, mimo że zakładam długie spodnie: a dla kogo ty to robisz, i tak nie widać? Hmmm, no idk może mi tak po prostu wygodnie.

Dosłownie idealnie wstrzeliłaś się w moment z tematem, bo podczas oglądania tego filmu przerabiałam sobie spodnie, wyszły jak pomieszanie emo punk i 5 latki, czyli dokładnie odzwierciedlają mnie haha

Pierwsza łapka w górę ode mnie ❤️❤️❤️ Zawsze od całej rodziny słyszę właśnie te teksty „ubierz się ładnie bo chłopaka nie znajdziesz” jak ja ich nie lubię😖 a te badania mnie po prostu szokują ja w wieku 6 lat ubierałam co chce byle było mi wygodnie i chłopaki nie mieli co mówić o moim ubiorze. Dalej mam tak samo ubieram się dla siebie by czuć się komfortowo i dla mnie ładnie.

Uwielbiam to uczucie, gdy włączam youtube w środku nocy, a tam czeka na mnie Twój najnowszy film ❤

Bycie kobietą to na pewno zaakceptowanie i pokochanie siebie takiej, jaką jesteśmy ❤️ Pamiętajcie, że nie warto ubierać się ładnie tylko dlatego, żeby podobać się innym, warto stroić się przede wszystkim dla siebie. Masz ochotę dzisiaj pięknie wyglądać - super, chcesz założyć jakiekolwiek spodnie, bluzkę, nomakeup - też super! Pozdrowienia dla Was wszystkich chmurki ☁ ❤️

Bardzo mądrze mówisz! Uwielbiam te serie ❤️

Ja mam bardzo długie włosy i każdy mówi mi żebym sciela, ale ja nikogo nie slucham bo mi sie podobają i co mnie obchodzą inni Albo w ostatnim czasie zrobiłam sobie grzywke i moj znajomy ciągle mi narzeka ze mam ją sciąć, ale dla mnie może sobie gadać ile chce bo i tak go nie posłucham. Kiedyś widziałam taki obrazek ze kobieta była z mężem i on ciągle jej mówił co musi zmienić i ona robiła wszystko co kazał, a na końcu ten mąż od niej odszedł, bo uwazał że już nie jest tą samą kobietą którą poznał na początku. Dlatego jak ktoś mi mówi ze mam coś zmienić w swoim wyglądzie to odpowiadam im własnie że potem sie ode mnie odwrócą bo sie zmieniłam za bardzo I potem przestają mi mówić co mam robić 🤗😏😂

Też mam 26 lat i siwieją mi włosy 😂 Team swych włosów ❤️

Kiedy byłam młodsza (początek podstawówki) byłam typową chłopaczarą: ubierałam się w bluzki z Spider-Manen, nosiłam dresy, miałam krótkie włosy i kolegowałam się tylko z chłopakami. Wszystkie typowe dziunie mnie za to krytykowały, obrażały i wyśmiewały. Ale mi było z tym dobrze. Gdy jakoś nagle drastycznie zmieniła mi się moda, wszyscy włącznie z rodziną zaczęli mnie się również czepiać: "A co to się stało? ", " Julka wkońcu jeansy ubrała, niemożliwe " zaczęłam słyszeć. Czy to było coś aż tak złego, że założyłam inne ubrania niż zwykle? Że chciałam poeksperymentować? Ja zawsze byłam tolerancyjna i nie krytykowałam nikogo za to jak się ubiera, bo jeżeli mu się podoba, tak lubi, to ja nie mam przecież z tym problemu. Czemu więc ludzie się nawzajem oceniają na podstawie swoich własnych upodobań? Takie przyklejanie łatek jest dla każdego bardzo krzywdzące...

Wiem że film stary ale... U mnie w domu jest narzucone: -W niedzielę ubierasz się w sukienkę bo nie możesz wyglądać jak chłop -Nie możesz się ubierać cała na czarno bo będziesz wyglądać jak chłop -Nie noś dresów bo będziesz wyglądać jak chłop Itp. Ostatnio ubrałam się do szkoły cała na czarno bo lubię czarny, wszystkie moje koleżanki mówiły że wyglądam super to jak wróciłam do domu to mama tata i babcia mówili mi że wyglądam jak chłop. Ostatnio też interesuję się trikami na hulajnogach wyczynowych. Oczywiście moja mama powiedziała mi że nie kupi mi hulajnogi wyczynowej i że mam się przestać tak zachowywać bo staję się chłopczyca.

Kobieta to: Silna, kreatywna,radzoca sobie w każdej sytuacji,inteligentna osoba Każda z nas jest inna z wieszchu ale tak naprawdę w środku każda jest taka sama Jesteśmy wyjątkowe i silne nie ważne ile kłód pod nogi jest nam rzucane

Ja już się nauczyłam, że nawet jak się ma mega dziewczęcy styl to i tak nie dogodzisz, nie ma szans i ch** :p w momencie kiedy ta sytuacja sprzed 4 lat się wydarzyła byłam naprawdę drobniutką 26-latką. Miesiącami słyszałam jak moja rodzicielka pieje z zachwytu "Ta 30latka ode mnie z pracy to tak się wszystkim inżynierom podoba, wesola i taaaakie króciutkie spódniczki nosi, coś cudownego". I raz na jakims wyjsciu zobaczyła mnie w moim typowym stroju, czyli rozlosowana mini i elegancka bluzeczka z dekoltem.I co? I był telefon ze świętym oburzeniem "Ty nam wszystkim wstyd przynosisz! Jesteś STARA i GRUBA, a ubierasz się jakby ci sie wydawało, że masz figurę!" 🙈 przepłakałam swoje, ale teraz z tym większą dumą noszę te swoje przynoszące hańbę memu rodowi fatałaszki 😂

Mam 13 lat i mam długie włosy. Oczywiście mama ani nikt mi nie pozwala mi ich ściąć tak jakbym chciała, bo będę wyglądała jak "chłopak". A co jeśli chcę tak wyglądać? Bo "moje zdanie się nie liczy". Po tym filmie zamierzam pujść do fryzjera i je ściąć ❤️❤️ Mega super motywujący film! ❤️😍

Pamiętam taką sytuację mama wraca do domu i mówi,że kupiła mojemu bratu spodnie.Brat podchodzi i jakoś tak dziwnie patrzy.Mówi "No co ty mamo,takie...pedalskie?".Zgadnijcie o jakie spodnie chodziło.

Pięknie wygląda ten kolor przy twoich oczach

Nigdy nie zapomnę pewnej sytuacji która wydarzyła się w moim życiu. Żeby każdy zrozumiał sens tej historii to ściełam włosy i zaczęłam się ubierać mniej kobieco (zero sukienek i spódnic). Moja koleżanka zaplątał się mnie pewnego dnia czy jestem uwaga uwaga TRANS. Tylko i wyłącznie dla tego że ścięłam włosy i zaczęłam się ubierać mniej kobieco. Jakby moja relacja wyglądałam miej więcej tak: - 😑 - ... - ... - ... - 🙄 - NIE. Najśmieszniejsze jest to że w tamtym czasie (to było ok. 2 lata temu niedawno po tym jak ścielam włosy) ubierałam się w jeansy i bluzy, zwykle bluzki i na kolorowo. Jak by ścielam tylko włosy i nie nosze spódnic czy sukienek tylko leginsy! Teraz mam już gdzieś czy ubieram się kobieco czy nie. Jak by ja nie nosze sukienek ubieram się w dresy i koszulki typu owesize. I to lubię. Nie lubie za to takiego typowo kobiecego stylu. Dziękuje ze mogłam podzielić się ta historia z innymi. Długo czekałam aż nagrasz odcinek na taki temat. A sam odcinek jest super❤️❤️❤️.

Świetny odcinek❤ To okropne jak nasi najbliźsi narzucają nam jak mamy wyglądać zamiast nas wspierać i cieszyć się z tego, że mamy swój własny styl, potrafimy wyrazić siebie i czuć się dobrze we własnej skórze. Sama często słyszę komentarze, że powinnam się inaczej ubierać, że dziewczyny w moim wieku chodzą w spódniczkach a ja nie, że powinnam zacząć się malować itp. W pamięci zapadło mi nawet kilka takich sytuacji np. byłam z rodzicami na jakiś imieninach cioci i usłyszałam komentarz od wujka, że dziewczyny w moim wieku nie chodzą w takich spónicach, że powinnam sobie kupić inną, bo w tej wyglądam jak zakonnica. Podkreślę tylko, że ta spódnica miała prosty krój i sięgała mi do kolan i ten komentarz nijak odnosił się do tej niej, ale i tak trochę zabolało. Powiedziałaś, że to jak mamy wyglądać często jest narzucone przez inne kobiety, ale ja chyba częściej słyszałam takie komentarze od płci przeciwnej i nie były one zbyt miłe np. na głupiej pale kręcą się fale (ten komentarz dotyczył moich kręconych włosów) albo co to za spodnie sobie kupiłaś, bo masz w nich strasznie grubą dupę. Tego się nawet nie da skomętować 🤦‍♀️ Ogólnie taka moja rada dla osób, które też słyszą od kogokolwiek takie komentarze to: nie przejmować się😉, podnieć głowę do góry i wprost (patrząc tej osobie w oczy) powiedzieć np. nie interesuje mnie co o tym myślisz, to mój własny styl, czuje się w nim dobrze, a to chyba dobrze, więc masz coś do tego, bo jeśli tak to już twój problem. Teraz na serio. Sorki za błędy i czasami brak znaków interpunkcyjnych, ale nie chcę mi się sprawdzać. Pozdrowinka ✌😊

Te dni, w których chcesz być mega sexy, to pewnie dni płodne :D

Jeszcze tamtego roku miałam długie włosy i cały czas słyszałam w rodzinie, jakie to mam śliczne włosy, aż stwierdziłam "Dość" jak ta koleżanka Klaudii i poszłam do mojej cioci fryzjerki i kazałam jej ściąć mi włosy. I wiecie co? Wyglądam świetnie i przestało mnie obchodzić co myślą o tym inni.

Jestem od Ciebie rok młodsza, jesienią będę świętować ćwierćwiecze. Mam niecałe 160 wzrostu, jestem drobnej budowy, z włosami eksperymentuję (aktualnie mam krótkie, takie tuż za uszy). Maluję się raczej od święta, albo jak mam taką ochotę i też w różny sposób. Nie nakładam pełnego makijażu, typu cienie do powiek, bronzer, etc. Uwielbiam nosić spodnie, swetry i martensy. Albo bluzy, no wygoda przede wszystkim. Sukienki od święta, bo nie przepadam + lubię to zdziwienie znajomych jak zobaczą mnie w zupełnie innej odsłonie. Najwięcej komentarzy słyszę od mojej mamy, która jest takiej samej budowy jak ja. W moim wieku biegała w garsonkach i na obcasach, żeby ludzie ją brali na poważnie, a nie traktowali jak dziecko. Ja takiej potrzeby nie mam. Wolę, żeby mi było wygodnie i żebym się dobrze czuła z samą sobą, bo wtedy automatycznie czuję się bardziej komfortowo i "mogę więcej". No ale przecież tak nie można, wyglądam jak dziecko. Od taty zdarza mi się słyszeć, że kobieta to powinna być zadbana i taka i owaka (doczepiane rzęsy i jakieś inne bonusy też padły z jego ust, że fajne). Im jestem starsza, tym po pierwsze zadziwia mnie ta moc stereotypów. Po drugie, w kwestii wyglądu i związków, to przecież ja mam sobie wybrać moją drugą połówkę. To ja mam się przy niej dobrze czuć, dogadywać, mi się ma podobać, to ja będę z nią spędzać czas. Trochę mnie rozwala to wciskanie nosa w nie swoje sprawy.

Od ciebie płynie taka cudowna pozytywna energia 😍 kocham ją 💞

Klaudunia, nawet nie wiedziałaś jak bardzo potrzebowałam tego filmu. Nawet nie jestem w stanie wytłumaczyć dlaczego, po prostu od jakiegoś czasu nie czuję się dobrze z tym jak wyglądam. W "skali", którą przedstawiłaś na odcinku jestem po środku, lubię czasem założyć sukienkę, mam długie włosy, dobrze się czuje w pomalowanych ustach, ale najczęściej chodzę w spodniach i T-shircie, nie noszę obcasów (jestem wysoka i nie czuję się w nich swobodnie, miałam na sobie szpilki 3 razy w życiu - moja 18, studniówka i jedno wesele). Dodałaś mi tym filmem trochę pewności siebie, bardzo Ci za to dziękuję! Małymi kroczkami do celu 😄 Jeśli chodzi o sytuacje, w których ktoś z najbliższych wmawiał mi, że nie jestem zbyt kobieca, pamiętam reakcję mojej mamy (i babci w sumie też) kiedy pierwszy raz obcięłam włosy na długość trochę za brodę. Czułam się bardzo dobrze, miałam lekką głowę, było lato, więc było mi chłodniej, no same plusy. Wracam do domu - mama w płacz, jak ja mogłam coś takiego zrobić, bo miałam takie piękne długie włosy, bo według niej długie włosy to atrybut kobiecości. Od razu przestałam się sobie podobać, marzyłam żeby znów mieć długie włosy i żeby mama się odczepiła. Od tamtego momentu minęły już długie lata, a za każdym razem jak wracam do domu po wizycie u fryzjera boję się reakcji mojej mamy. Nawet jak obcięłam włosy kilka cm za obojczyki jęczała, że za krótko. Na szczęście jej opinia nie powstrzymuje mnie przed obcinaniem włosów, ale krótszych niż tamtych do brody nie miałam nigdy, chociaż o tym myślałam. Teraz zapuszczam włosy (ku uciesze mamy), ale tylko dlatego, że mam takie widzimisię, mam ochotę pochodzić w długich 😄 Oprócz tego wiele razy słyszałam od rówieśników (ach te wredne dzieciaki w podstawówce), że jestem za wysoka, że mam wzrost chłopaka, że jestem żyrafą, tyczką, wieżą Eiffla itp. Przez to został mi kompleks na punkcie wzrostu. Może kompleks to trochę za duże słowo, po prostu wolałabym być niższa o kilka cm (mam 178 cm, więc to nie jest szalenie dużo, a i tak zdarza mi się usłyszeć, że jestem za wysoka). Nigdy też nie podobałam się chłopcom, zwalam to na wzrost, bo z urody jestem przeciętna. Także taki mój mały esej, walczę ze swoimi "kompleksami" i staram się bardziej pozytywnie patrzeć na siebie. Jeszcze raz dzięki za ten film 💙

Kocham to że ma miniaturce jest laska z "Wredne dziewczyny"💖

Mając 6 lat bawiłam się LEGO Duplo jedyne kto był tam parą to rodzice xD Nie mam starszej siostry lub brata więc nie miałam z kogo brać złego lub dobrego przykładu. Dobrze mówisz

Oglądam ten filmik i muszę ci powiedzieć, że przepięknie wyglądasz w tej białej koszuli i makijażu ^^

Ja w podstawówce to ubierałam się tak żeby było mi wygodnie, czyli ulubiony mój outfit, koszulka i jeansy (ale mi outfit).

Czekałam na taki filmik 😍 Świetnie się ciebie słucha aż nie mogę się doczekać na następny babski wieczór 🥰❤️

U mnie taki stereotyp bo jak chciałam skrócić swoje długie blond loki to spotkałam się że sprzeciwem mojej mamy 😒 ale postawiłam na swoim. Występuję też na scenie (gram na instrumencie) i tutaj też jest duże zdziwienie gdy wchodzę w spodniach zamiast w sukience ale ja się nie poddaję bo tak się dobrze czuję. 😉 Dla mnie kobiecość to to coś co same definiujemy i coś co pokazuje nas i naszą indywidualną naturę 😊 Pozdrawiam i świetny film. Od razu poczułam się pewniejsza siebie 😄

Ja zawsze słyszałam, że wyglądam tak uroczo, bo mama zawsze mnie ubierała na różowo i robiła mi dwie kitki (jestem blondynką) i przez stereotypy nie chciałam z nią rozmawiać jak chciałabym wyglądać. Teraz mam krótkie włosy i luźno się ubieram, bo uwielbiam wygodę (co nie oznacza że od czasu do czasu nie ubieram sukienek mimo, że ich za bardzo nie lubię). Moja mama była trochę zdziwiona, że podoba mi się taki styl, ale stwierdziła, że wyglądam jak kobieta z charakterem za którą mnie uważa i cieszy się że wiem czego chcę (każdemu życzę takiej mamy🥺). Tak poza tym to fajny film, który mi uświadomił, że taka zmiana to nic złego. 😊

Masz śliczne oczy ❤️ i ten makijaż tak podkreśla twoją urodę 🤗❤️ kocham. Mądre słowa, kocham babskie wieczory 🙆💓💓❤️🤗

01:33 zgadzam się, dzięki za te słowa, a mianowicie NIE JESTEŚMY LALKAMI - true

Mówisz tak do rzeczy, aż mnie wbiło w fotel. Zostało powiedziane dokładnie TAK JAK JEST, to co siedzi no nie oszukujmy się każdej dziewczynie w głowie, ale boi się tego powiedzieć na głos bo przecież, co inni ludzie o mnie pomyślą. Zgadzam się z Tobą w stu procentach, podpisuje się nogami i rękami i super, że poruszasz ten temat w internecie i to jeszcze tak wyczerpująco i dosadnie!

Mnie kiedyś bardzo przyjmowało jak wyglądam Musiałam mieć idealnie ułożone włosy i w ogóle wyglądać PERFEKCYJNIE Jakiś czas temu miałam dosyć ciężki okres w życiu (jak kolwiek to nie brzmi w ustach 13-latki xD) i miałam ogólnie na wszystko wywalone. Wstawalam, Ubierając rurki z bluza i szłam do szkoły, gdzie zadko kiedy się do kogoś odzywałam (miałam do kogo tylko poprostu ni chciałam mi się, nie miałam siły). Czemu o tym piszę? W tedy uświadomiłam sobie, że tak naprawdę czemu mam się przejmować opinią osób, których nawet nie szanuje? Kwarantanna utwierdzila mnie w tym przekonaniu. Nie wiedzieć czemu wyzbylam się wszystkich kompleksow (fizycznych) i poczułam dobrze ze sobą. Zaczęłam się ubierać w tak, jak mi się podoba (w stylu lut 70 i 80) i czuję się z tym bardzo dobrze bo przecież ch*j mnie obchodzi co myślą o mnie inny

Uwielbiam Cię słuchać, z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek 😊

Gdy byłam młodsza wielokrotnie słyszałam "ubieraj się kobieco/dziewczęco". Nie rozumiałam co to znaczy ale wierzyłam, w to co mówili mi najbliżsi, że bycie kobiecą to tylko noszenie spódniczek, sukieneczek, bucików na obcasie czy baletek , a najważniejsze mieć długie włosy zaplecione w warkocz. Dopiero z czasem, i w sumie też dzięki Tobie

Cześć, dzisiaj znalazłam twój kanał i bardzo podobają mi się twoje filmiki. Ja, też uwielbiam ubierać męskie i damskie ciuchy np. damską bluzkę i męskie spodnie albo męską koszule i damskie spodnie. Niestety komentarze otoczenia są różne ale mi się to podoba :)

Takiej ładnej dziewczynie nie wypada przeklinać, pić, palić i kij wie co jeszcze... To jest chyba najbardziej denerwujące mnie stwierdzenie a mężczyzna może? I będzie supi? 😖😣

Kobietą jest każdy, kto się nią czuje. Kobiety zachowuje się tak, jak chcą❤❤❤ Update: niedawno sama ścięłam włosy, które czesc rodziny uważała za takie niesamowite, bo potrzebowałam zmiany. I teraz czuję się super😎