Przychodzi w życiu taki moment, kiedy chcemy wyjść poza granicę bezpieczeństwa, poza swoją strefę komfortu. Historie, które opowiedziałaś, świetnie to pokazują i bardzo motywują - również mnie. Znam takie chwile w życiu, potrzebuję ich wciąż więcej i więcej, też chcę robić coś, co dla mnie i dla innych ma sens, a nie pracować z dokumentami albo na infolinii. Mnie również jest potrzebne odnajdywanie takich moich progów. Co do uważności - zachwycam się szczegółami, drzewami, pogodą. Bardzo pomaga mi w tym medytacja. Ona pozwala mi wyczyścić umysł z nadmiaru danych - czasem nie da się od nich uciec, ale można świadomie nad nimi panować, prowadzić higienę umysłu. Robienie zdjęć też jest przekleństwem naszych czasów - uwielbiam robić zdjęcia, ale zdałem sobie sprawę z tego, że omija mnie PODZIWIANIE świata - zachodu słońca, falowania liści, zapachu trawy itp. I w tym momencie przestałem fotografować wszystko, a zacząłem oglądać świat. Kochać oczami, uszami, nosem, dłońmi i smakiem. Dziękuję Ci za ten piękny mini-wykład. Bardzo przyjemnie się słuchało i gratuluję płynności mówienia :) Pozdrawiam i zapraszam na mój kanał na temat uważności i poszukiwania szczęścia w samym sobie

Uważność nie jest obserwacją bieżącego doświadczenia (1plan) bo to jest rozproszenie , właściwa uważność polega na rozpoznaniu istniejących rzeczy a nie tworzenie ich trzeba utrwalić trwały kontekst do 1 planu.Jest to peryferyjna świadomość rzeczy które trwają w tle nie zależnie od naszego bieżącego zajęcia( np.oddech , bicie serca, trwający nastrój , w ogóle że jest ciało)Ciała nie można znaleźć przed sobą nie da się go opuścić i zobaczyć z boku tylko peryferyjna uważność o tym pozwala na właściwą kontemplacje ciała które poprzedza wszystkie nasze działania.Pewne rzeczy są już tam oddech ,umysł , percepcja ,nastój to fenomeny powstałe niezależnie od nas. Właściwie wykonywana uważność, prowadzi do wiedzy że zjawiska powstają bez naszego udziału i spychają nasze ja na drugi plan.Tak rozwijana wiedza pozwala być tzw świadkiem samego siebie a nie działanie bez właściwej intencji tylko pod wpływem pragnienia albo awersji do pojawiających się rzeczy.Tak rozwijana uważność prowadzi do wolności od cierpienia i zrównoważenia .

Dziękuję 🥰

cudne dziekuje

Opowieść o dziewczynie z wioski, która skoczyła na spadochronie aby się dowiedzieć za którymi drzwiami jest lew spoglądając w oczy ludziom z tyłu hejtując przy tym smartfony wspominając o kierowcach. Tyle zrozumiałem. Tak w skrócie

Super fim

Już nikt nigdy nie odda mi tych 17 zmarnowanych minut, które miały nie wiele wspólnego z prawdziwą uważnością.

Dziękuję,otrzymałam mocnego kopa do działania ♥️Serdecznie pozdrawiam 🙂

jezu co za pierdoleni3. sytuacja podobna do dziewczyny z wioski xD ?

Nie rozumiem w jakim celu tego wysłuchałam

O co chodziło z tymi trzema pokojami? Bo nie słyszałem co powiedział uczestnik a prezenterka nie powtórzyła tylko coś potwierdziła?

No niestety, chyba nie...

No i nie slyszalam

Slaby glos