I'm not sure who made the au but everyone credits ‪@clockrabbitfor0227‬ so I believe it's their idea,,
I wanted to make something with this song then I remembered this au, I think it fits-
also the song belongs to Gripin
vent-
bu kısım vent, içimi dökeceğim çünkü konuşacak kimsem yok, yani çok fazla kişi var ama rahatsız etmek istemiyorum. Diğer sosyal hesaplarımdan içimi dökersem çok ilgi toplar, tepki verirler. Ben de youtube'un beni takmayacağını düşünüp buraya yazmaya karar verdim.
Bilmiyorum herkes çok sahte geliyor, herkes beni kullanıyor, alçak görüyor gibi hissediyorum. Kendilerini hep "acıların kadını"(mekanı cennet olsun) olarak gösteriyorlar beniyse hayatı mükemmel olan ama ilgi/kendini acındırmak için özür dileyen/üzgün davranan biri gibi görüyorlar. Hoş değil, cidden kırıcı. Özür dileyip durmamın (aslında 2 defa toplu özür diledim ve bunu çok görüp ilgi manyağı dediler) nedeni beni bırakmalarından korkmam. Çok çabuk sinirlenen biriyim, sinirlenince de kaba davranıyorum. Bu davranışlarım için geç de olsa özür diliyorum, yeni bir sayfa açmak istiyorum; beni eski ben olarak değil de şimdiki ben olarak görsünler istiyorum. Özür dileyince tabii daha kötü oluyor, daha fazla suçlayıp aşağılıyorlar, özür dilediğim için utanıyorum. Özür dilemeğimde saygısız-kaba pislik biri; özür dilediğimdeyse kendini ezmeye çalışan aptalın teki.
Herkes bir şey demeden beni bırakıp gitti, youtubeda fazla belli eden biri değilim ama bu yıl benim için gerçekten kötüydü. Sağlıklı bir zihniyette değildim, evet her zaman üzgün biriydim ama 1nt1h4r benlik değil derdim. Bu yıl (okulun 1. döneminin sonlarından şu ana kadardan bahsediyorum) düşündüğüm tek şey 1nt1h4rdı, babam ve birkaç arkadaşım korkmaya başlayınca daha da kötü hissetim. Durumumu anlatabildiğim kadar rahat olduğum kişiler ben hiç var olmamışım gibi davrandı, arkadaşım olduğunu fark edemedim dedi. Herkes gelip senin çok fazla arkadaşın var bana ihtiyacın yok dedi. Aptal bahanelerle beni kandırmaya çalışıyorlar.
Sadece onların ihtiyaçları varken yanlarında olayım, dertlerini dinleyim ama hiçbir şekilde konuşmayım istiyorlar. Konuşmaya başlayıncaysa kaçıyorlar. Bunlar arkadaş değiller. Korkularımı duygularımı küçümsüyorlar, çekiniyorum. Ortamı gerdiğimi söylüyorlar, gitmek istediğimde izin vermiyorlar, yalvarıyorlar, ağlayacaklarını söyleyip beni tehdit ediyorlar. Birilerinin ağlamasına zaafı olan biriyim, zaten hayır demek benim için çok zor bir şey, napacağımı bilemiyorum. Seçim yapan kişi benmişim gibi davrqnıyorlar ama seçme hakkı tanımıyorlar. Özellikle benim için değerli kişilerin neredeyse 1 yıldır olmaması çok acıtıyor. Her zaman yanımda olacağını söyleyen kişiler nerede? O kadar fazla tanıdığım varken ironik bir şekilde yalnızım. Napacağım hakkında hiçbir fikrim yok, ciddi anlamda çaresiz hissediyorum. Bir de beninle konuşmak zorundaymış gibi davranan kişiler var. Yazmayınca özür diliyorlar ama özürden sonra iki-üç cümle etmeden geri gidiyorlar. Neden özür diliyorsun ki yine yazmayacaksan? Konuşmak istiyorsan yaz o sıra özür dile. Sırf uzun süredir benimle konuşmadın diye neden özür diliyorsun? Zorunda değilsin ki. Bu sefer de acaba onlara duygu sömürüsü yaptım da benimle konuşmaları gerekiyormuş gibi mi hissediyorlar diye düşünüp suçluluk duygusu çekiyorum ve aynı zamanda acıtıyor. Sırf birini kırmamak/o kişiye acığın için arkadaş olmuşsun gibi duruyor. Ben acınmak istemiyorum ki, benimle konuşan kişi baskı altında olsun da istemiyorum. Beni gerçekten sevsin, konuşmak İSTEDİĞİ için konuşsun istiyorum. Böyle olmasındansa kimsem olmasın daha iyi. En azından paranoyak gibi "acaba benden nefret ediyor mu, ben mi onları zorluyorum" diye düşünmem. Çok çabuk kanıyorum gerçekten.
ve bu şarkıyla "porselen kalbim" adlı şarkıyı aşırı derecede kinliyorum, hatta porselen kalbimin etkisi benim için daha farklı, eski sevgilimi/arkadaşlarımı ve bendeki etkisini anlatıyor gibi hissediyorum. O şarkıdan esinlenip porselen ruhlu duygusal bir sans ocsi yaptım. Her negatif duygu hissettiğinde porselene dönüşüyor falan
son olarak demek istediğim şey şu:
BEN SENİN LANET ANNEN DE BABAN DA DEĞİLİM, SADECE SORUNLARIN İÇİN BANA GELEMEZSİN BEN BİR İNSANIM SIKILDIĞINDA KÖŞEYE ATABİLECEĞİN TÜRDE BİR OYUNCAK DEĞİLİM EĞER ÖYLE OLDUĞUMU DÜŞÜNÜYORSAN HAYATIMDAN SİKTİR OL GİT SENİ DE SENİN ACINASI KİŞİLİĞİNİ DE ETRAFIMDA GÖRMEK İSTEMİYORUM