Als het in de zomer lange tijd droog is geweest, dan kan een regenbuitje aangenaam verfrissend zijn. De welbekende geur na zo’n zomerse regenbui wordt veroorzaakt door ‘petrichor’. Die term is in 1964 geïntroduceerd door twee Australische onderzoekers. Zij ontdekken het volgende: tijdens een droge periode proberen planten de groei van zaden en jonge planten te vertragen. Daarom stoten ze bepaalde stoffen uit, die dan natuurlijk in de lucht terechtkomen. Deze stoffen worden weer opgenomen door de grond en het gesteente. Bij een fikse regenbui, worden deze moleculen de grond weer uitgetrommeld. Da’s niet goor… Da’s... petrichor!
Nog een voordeel van zo’n zomerse regenbui: de lage luchtlagen koelen af, en hierdoor blijft de geur lekker even hangen. Geniet er maar van: na een half uur tot drie kwartier is de kou weer uit de lucht, en vervliegt de regengeur naar hogere luchtlagen. Maar dan kunnen de vogeltjes er weer van genieten.
Als je toch nog even terugverlangt naar de heerlijke petrichorgeur, dan kan je ‘m makkelijk namaken. Neem een droge, aardewerken pot, en gooi er wat water overheen. Gieten en genieten. Dat is wat we noemen: een lekker luchtje uit een potje!