Niesamowicie intymne wyznanie, bardzo Panią szanuję Pani Nino. Pana rozmowy Panie Marku to złoto - rozmowy o życiu takim jakie jest. Dziękuję.

Dziękuję za te bodźce, dobrze sobie przypominać do czego byłem zdolny pod wpływem, i ile ofiar zebrało uzależnienie w moim życiu..Dziękuję

Dokladnie jak w przykładzie z maską w samolocie...- trzeba najpierw zadbać o siebie, żeby mieć siłę dla innych. To się nazywa ZDROWY EGOIZM

Myślę, że masa osób w Polsce zmaga się z DDD, DDA. Nieświadomie. A jak się tego nie przerobi, to się wchodzi w takie relacje. Nawet niekoniecznie relacje romantyczne. Ciężkie są relacje rodzinne, ciągłe ratowanie tyłka ojcu, bratu i ogromne wyrzuty sumienia, gdy się próbuje z tego wyjść. Najlepiej, jak rodzina zmusza do bycia bohaterem we własnym domu, bo w końcu to mój obowiązek. Pozostawanie w chorych relacjach często umacniają ludzie obok. W końcu trzeba się poświęcać, to wyznacznik miłości. Właściwie to samo nam tłucze w głowy kościół katolicki. Od faceta się uwolniłam i było to łatwiejsze, niż uwolnienie się od rodziny.

Uwielbiam ten cykl. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie da się być szczęśliwym z kimś, kto Cię nie wybiera. Osoba uzależniona, najczęściej wybiera nałóg. Bardzo dziękuję za tę rozmowę Pani Ninie i Panu Markowi. Pani Nino, blisko mi do Pani, też nie obce mi jest romantyzowanie i chęć niesienia pomocy. Miałam takie marzenie, w którym tak bardzo chciałam wygrać z flachą. W terapii wyjaśniono mi, że jest to zwyczajnie niemożliwe. Nie wspomnę już o tym, że będąc pochłoniętą cudzym nałogiem, znikają z pola widzenia własne problemy, z którymi ciężko jest się spotkać. Przy okazji - Panie Marku fajnie Pan wygląda w tych okularach :)

Brawo dla Pani za siłę, dzięki której wyszła z tej relacji.

Mój Brat poznał swoją żonę ( z przeciętnego domu,nie mającej problemu z alkoholem) prosząc ja pod blokiem o 2 zł,był już na dnie.Ja nie wiem jak im się to udało,jak Jej się to udało ale nie pije ponad 10 lat,zbudowali razem dom, firmę mają syna ( 11 lat).,żyją szczęśliwie.Takie historie też się zdarzają.

Ciężko pomóc człowiekowi, który sam sobie nie chce pomóc.

Fajna ta pani . Wszelkiej pomyslnosci . Dziekuje Marku👍😊😘❤️

Marku ,Twoje rozmowy zawsze są dla mnie ważne i super ,ze to robisz . Pozdrowienia dla Ciebie .

Nina dzięki za rozmowę. Widać dużo Cię to kosztowało, ale super dałaś radę👍

Hm… Mi też się wydawało, ze miałam super dzieciństwo i nie muszę iść na terapię, a po chorym związku trochę jak u tej Pani poszłam i jednak się okazało, że nie było tak kolorowo, a bardzo się przed tym broniłam i wkurwiałam na te tematy po cholerę gadać. Zostałam na trochę i nie żałuję :D To jak wygrać drugie życie

Jako DDA i DDD mówię 8- letniemu synowi jak wyglądało moje dzieciństwo. Może to za wcześnie, ale uważam, że należy uczyć od małego co nie jest normalne. Sama też jestem znerwicowana i wybucham bez powodu, ale tłumaczę dziecku, że moje zachowanie jest złe i go przepraszam za każdym razem za moje zdenerwowanie. Mówię mu, że to nie jest jego wina, tylko mam "nerwa". Moi rodzice nigdy nie przeprosili, nie mówili o uczuciach. To dziecko miało się domyślać za co i dlaczego tak jest. Trzeba dzieciom mówić, jaki jest świat. Że istnieją pedofile, sekty, osoby uzależnione, chore psychicznie. Stwierdzenie "temat tabu" w tym chorym świecie jest nie na miejscu. Szkoła uczy pisać, liczyć. Rodzic ma uczyć życia takim jaki jest. Koniec mydlenia oczu, że są tylko kwiatuszki i zwierzątka, każdy jest szczęśliwy i rzyga tęczą.

Uważam, że to jest wykaz niesamowitej odwagi ze strony Niny, żeby opowiedzieć o tych doświadczeniach. Mam też taką cechę, że bardzo chce rzucić wszystko i rozwiązać kogoś problem. Jedna myśl, którą gdzieś kiedyś zasłyszałam naprowadziła mnie na aktualnie rozwijaną ścieżkę myślenia i postępowania - tak trudno jest w sobie samym coś zmienić - jakiś nawyk, np. jeść zdrowiej, nie robić czegoś destrukcyjnego dla samego siebie - że naprawdę szaleństwem jest ufać, że inne osoby dla nas zmienią nawyki. Warto zatem czas inwestować w zmianę siebie / swojej sytuacji czy myślenia, jeśli nie czujemy się dobrze w danym miejscu czy momencie życia. Olśniło mnie i zrozumiałam, jak bardzo staram się pomóc innym do okoła, podczas gdy zmiany wymagała moja optyka i aktywności, w które się ładowałam zamiast skupić na sobie. Nie wiem czy ma to sens, oby :) Bardzo Ci dziękuję Nina! Powodzenia.

Extra mądra babka i pouczająca rozmowa. Dowód na to iż każdemu może się TO przydarzyć .

Totalnie się utożsamiam, mnóstwo podobnych doświadczeń. Byłam w związku z narkomanem. Cztery lata. Trzeba uciekać, nigdy nie próbować wiązać się z uzależnionymi, chcąc ich ratować, choćby podświadomie. Bohaterka wywiadu jest dzielna, niech siebie chroni, na przyszłość.

Dzięki za szczerą rozmowę. Szczęścia i zdrowej równowagi w życiu.

Osoba bez wspoluzaleznienia poprosi raz lub dwa zeby nie wychodzil. Na odmowe otworzyla by drzwi uzaleznionemu a gdyby wrocil tez pokazalaby odmowe i juz nie otworzyla. Wspoluzalezniona otworzy, ogrzeje, przytuli. Odda siebie. Czyli dalej mozna grac itp bo nie ma zlych konsekwencji. Wieloletnie uzaleznienie a zwlaszcza hazard prowadzi do zmian osobowosci w strone psychopatyczna. Gdybys miala wiedze na ten temat to nie probowalabys pomagac. Mowisz ze teraz jego budzet wyglada lepiej. Skad to wiesz? Stawiam na to ze to nie koniec relacji. Nie poszlas na terapie... bo tak jak uzalezniony boisz sie stracic kontrole/relacje. Jemu tez sie wydaje ze nie potrzebuje terapii... Dla dobra aktualnego zwiazku i jezeli jestes odpowiedzialna idz na terapie i koniecznie grupowa bo masz sklonnosci do racjonalizacji (Twoje zdobyte hobby i nowy partner sa miarodajnym dowodem ze jest ok?) i magicznego myslenia (twierdzisz ze 2 lata czyli ok 720 dni wspoluzaleznienia nie wplynely na Twoja osobowosc, masz nadprzyrodzone umiejetnosci?). 11 tygodni na grupowej terapii dalo mi pewne umiejetnosci i narzedzia. Nie jest ok.

Byłam w podobnym układzie…. Bardzo niszczycielska relacja. Ciszę się, że się. wyrwałaś 🙂 Brawo TY!!! 😊

Doskonale Cię rozumiem Nina co przeszłaś. Zazdroszczę tylko, że już masz to 3 lata za sobą i możesz cieszyć się życiem. Łatwo się mówi takim osobom jak Pan Marek zapytał : "dlaczego nie poprosiłaś o pomoc!?". Każdemu wydaje się to takie proste... ehhh 😔 Wszystkiego dobrego dla Ciebie Nina 😉 Pozdrawiam.

W tym temacie bardzo polecam książkę Robin Norwood "Kobiety, które kochają za bardzo". Genialna pozycja dla zainteresowanych tematem.

Rozumiem Panią doskonale. Sama tkwilam w chorej relacji przez 12lat . 3 lata zajęło mi pozbieranie się po odejsciu

Jestem uzależniona od tych rozmów. Od rana zaglądam w telefon czy jest nowy film.

Wiesz super ,że mówisz tak szczerze bo tak postępuje osoba w głębokim wspuzaleznieniu i które też manipulują osoba uzależniona żeby tylko przestał ,a tu trzeba zająć się sobą i postawić granicę .

Z mojego doświadczenia i doświadczenia bliskich mi osób widzę, że we współuzależnienie wchodzą osoby, które jednak miały "jakiś" problem w domu rodzinnym. Sama chęć niesienia pomocy i chęć "uzdrowienia" innej uzależnionej osoby nie bierze się znikąd... Terapie i fachowa literatura również wyraźnie to potwierdzają. I nie piszę tego ze względu na to, żeby krytykować gościnię odcinka. Moim zdaniem - jeżeli jesteś w związku z osobą uzależnioną to ty masz problem! I nie jest nim tylko osoba uzależniona.

Dziękuję za tę rozmowę❤Jakbym słuchała o sobie..Pani Nino przywróciła mi Pani nadzieję,że z bagna współuzależnienia wyjść można,a nawet trzeba❤

Fajne okulary i jak zwykle bardzo ciekawa rozmowa

juz daje lapke i oglädam,dziekuje,ciekawy naglöwek

To największy błąd jaki ktoś może popełnić wiązać się z osobą uzależnioną...kłopoty na zamówienie

Stare przysłowie że łobuz kocha najmocniej . Podziwiam ciebię że wytrzymałaś 2 lata w takim toxiku . Myślę że koleś na 100% nie docenił twojego dobra .

Tomuś. Moje życie to jedno wielkie uzależnienie począwszy od alkoholu i hazardu jestem jeszcze daleko w D! Myślę o terapii od uzależnień.

dzięki Marek , powodzenia Nina

Kto ma uszy niechaj słucha. Dla mnie bycie w związku (gdy byłem młodszy) miało tylko wtedy sens, gdy potrafiłem sobie wyobrazić bycie z ów kimś za rok, dwa, pięć, dwadzieścia. Z kimś kto nie dba o siebie, innych, partnera / partnerkę trudno z tym kimś 'być'. Lepiej nawet nie być z ów kimś ;) I jeszcze jedno. Poznań to fajne miejsce do życia, mieszkam tu już 31 lat (czasem w Poznaniu, czasem tuż pod) i po wielu latach mogę powiedzieć że to miasto to mój dom. I są tu (i pod Poznaniem) wartościowi ludzie. Zresztą, nie tylko tu ;)

Dziękuję 😊

Bardzo ciekawy materiał. Dziękuję.

Można się doszukać wszystkiego w dzieciństwie. Chęć opiekowania się kimś. W dorosłym życiu również tendencja do szukania wrażeń, silnych emocji.

Nie mówimy bliskim i przyjaciołom o piekle życia z uzależnionymi do momentu, w którym nie jesteśmy gotowi tego skończyć. Jak już podejmiemy decyzję o odejściu, łatwo przychodzi nam wyrzucenie z siebie wszystkiego. Wcale nie wstydzimy się tego, że nam się coś takiego przydarzyło, my się wstydzimy tego, że na to pozwalamy i nie odchodzimy. Bo jak by to wyglądało? Opowiadamy bliskim co się dzieje i mimo to tkwimy w tym i niszczymy się dalej? Tego się wstydzimy, więc dopiero decyzja o odejściu nas odblokowuje.

Ciekawy program dla wielu.Brawo za odwage dobra robota dla wielu.Powodzenia

Jako syn exalkoholika powtarzam wszędzie - alkoholizm to nie choroba, to wybór. Alkoholizm prowadzi do chorób. Nie rozsiewajcie usprawiedliwiającego kłamstwa, że alkoholizm to choroba.

znów dobra rozmowa, Nina, fajna jesteś, powodzenia

W domu było wszystko ok, mam super rodziców i świetną rodzine.... Mhm. Robię popcorn i lecimy.

Hm… Mi też się wydawało, ze miałam super dzieciństwo i nie muszę iść na terapię, a po chorym związku trochę jak u tej Pani poszłam i jednak się okazało, że nie było tak kolorowo, a bardzo się przed tym broniłam i wkurwiałam na te tematy po cholerę gadać. Zostałam na trochę i nie żałuję :D To jak wygrać drugie życie .

Odcineczek tradycyjnie lodzio-miodzio. Pozdrawiam Goscinie. Przeczytalem ksiazke!!! Jest moc ale od razu daje znac, ze czuje niedosyt i wydaje mi sie, ze potrzebna jest kontynuacja/rozwiniecie pewnych watkow przedstawionych w " Ogarnij sie". Jezeli ktos ma podobnie to dajcie znac utwierdzajac mnie, ze jestem bystrzaczek. Niska samoocena skutecznie mi w tym przeszkadza.

Przykra historia, pokazująca jak destrukcyjny jest alkohol i narkotyki. Pani Nina była bardzo dzielna bo nie jest łatwo żyć w toksycznym związku, a współuzależnienie na pewno w tym nie pomaga. Zycze powodzenia

Dziękuję....

Panie Marku , czy moze Pan prosze usuwac niektore niegrzeczne i naprawde przykre komentarze , ktorych celem jest tylko i wylacznie prowokacja , a nie wypowiedz, czy tez opinia sama w sobie ? Mysle , ze Panskim gosciom nalezy sie szacunek za odwage i chec podzielenia sie swoja historia .Pana rola, miedzy innymi przez " moderowanie" tego forum jest uchronienie swoich rozmowcow przed atakiem komentatorow , ktorych wypowiedzi maja na celu lekcewazenie i osmieszenie Panskich gosci. Z gory dziekuje . Nota bene swietny program !

Przeżyłam podobną historię.. bardzo mi przykro, że Pani tego doświadczyła, pani Nino.. może kiedyś opowiem swoją historię u Pana.

Brawo Nina!!!

Jestem z Pania.

Tzw. znaki , jakie dostawałam od mojej intuicji nie wystarczyły, gdy w w grę wchodziły uczucia, emocje. Pił ,,jak wszyscy''. Ale pracował, był zaradny, kochał mnie...A przy mnie się zmieni.. 😏Dopiero, jak pod wpływem alkoholu spowodował wypadek, który niemal cudem przeżył, mój świat się zawalił. Odeszłam. Na chwilę. Wróciłam. On nadal pił. Po roku sie ogarnął, poszedł na terapię, przestał pić na kilka lat. Jego trzeźwienie było gorsze niż picie. Znowu odeszłam. Teraz jesteśmy ponownie w związku, po kilku latach wspólnego starania się o związek, terapii, trzeźwienia ... jego i mojego (współuzależniona osoba tez musi trzeźwieć). Odpuściłam pouczanie, negowanie, krytykę. Widzę, że robi cos ze swoim życiem, pracuje nad sobą, ja jestem obok. Jest teraz w nas i miedzy nami taki spokój. Trzeźwienie alkoholika i jego partnera to codzienna praca, zmagania sie z lękiem i codzienne zmiany. Te zamiany koniecznie trzeba wartościować i wybierac tylko ta najlepsze. Oczywiscie, z grona starych znajomych została garstka. Jest paru nowych, najlepsi z grupy wsparcia. Ale praca nad sobą pozostanie z nami do końca. Życzę wszystkim cierpliwości i mądrości życiowej do rozróżniania tych sygnałów. A jesli świadomie chcecie wchodzić w taki związek, to uczcie się o tej chorobie, szukajcie, rozmawiajcie. Na daną chwilę twierdzę, że uzależnionemu można pomóc, jeśli on sam tego chce i że można z taka osobą żyć.

No cóż braki z domu, brak "tresury" do życia.Ile dajesz to liczysz że też dostaniesz wzajemną dobroć

Miejscami jakbym słyszała samą siebie...

Ale widać po ostatnich miesiącach więcej spokoju u Marka. Wyczuwałem nerwy i brak motywacji do działania. Mam nadzieję, że się poprawiło i głowa do góry! Pozdrawiam

👍🏻

Też tak można. :)

Chciał się leczyć, ale nie na to, na co był chory ….. w punkt😂😂😂

Jak sobie sama narobiłaś gnoju w życiu, To sama będziesz musiała ten gnój posprzątać. Jak sobie zrobisz dobrze to będziesz miał,a dobrze. Tutaj nie ma - że to tak wychodzi, agresja nie bierze się z niczego i zawsze dotyka przeciwnej strony, ofiary, być może nie pani była agresorem ale rodzice męża jak najbardziej.

👍

Czy można stworzyć zdrowy związek z osobą uzależnioną ale nie w czynnym nałogu? Sama jestem z dysfunkcyjnej rodziny i weszłam w związek z trzeźwym od kilku lat alkoholikiem. Obecnie chodzę na terapię i rozwiązuje swoje problemy, w tym nieumiejętność stawiania granic. Partner, z kolei po kilku załamaniach w czasie których nie zapił, zgodził się też na swoją terapię.

Dziwny odczucia mialam słuchając tego odcinka , skoro Nina miała tak dobre relacje to pytanie dlaczego odrazu nie porozmawiała ze swoimi rodzicami ,przyjaciółmi ....jeden z słabszych odcinków jak dla mnie ,nie ma spójności do końca w tym co mówi

zaćpane konkubinaty... kobiety, szanujcie się, nie jesteście superbohaterkami.

Bad boy kocha najbardziej. One to kochają.

Widziały gały co brały. Świadome wejście w taki związek to desperat. Tylu jest fajnych zdrowych ludzi to najlepiej pchać się w takie coś. Na własne życzenie tak miałaś i to Twoja wina.

Oooo- Panie Sekielski - "rzekomo" to dla tej Pani jest bardzo adekwatne słowo...!

Myślałem że lepiej skończy się ta opowieść. Jest happy end ale tylko na 50%.

Pani Nina mówi że miała świadomość że jest współuzależniona. To nie prawda nie miała takiej świadomości i mówię to jako świadoma osoba współuzależniona.

Witam...a czy są psychozy poalkoholowe🤔mój mąż jak się napije lub wypije to od razu budzi się w nim akcja ,że go zdradzam...

Dziewczyna ma niską samoocenę, złapała kolesia, który jej nie szanował od początku i jej to pasowało. Sama powinna iść na terapię, żeby poznać swoją wartość. A tak, będzie się wiązała z beznadziejnymi kolesiami, bo uważa, że na lepiej nie zasługuje.

Zrobilam tak samo i dalej nie potrafie wyjsc ze zwiazku z narkomanem :(((

Jakbyście mieszkali na wsi na 500 osób to też byście może weszli w zwiazek... XD

Tragiczny brak podstawowej, ważnej wiedzy o życiu, zamiast wiedzy o społeczeństwie to lepiej w szkołach uczyć wiedzy o patologiach społecznych.

Doceniam idee rozmów o uzależnieniach, lubię też filmy i działalność braci Sekielskich, jednak uważam, że Pan Marek powinien ostrożniej formułować pytania. Często są mało delikatne (czasami lekko atakujące i oskarżycielskie) i widać, jak rozmówcy robi się niekomfortowo. Pewnie jest to nieświadome i nieintencjonalne, ale warto zwrócić na to uwagę Panie Marku.

Mam problem z alkoholem, mam 32 lata. Pomorze, gdzie szukać pomocy. Od czego zacząć?

Jak by to powiedzieć ... Fajna dziewczyna zakochała się w bed boju ( bo normalne chłopaki nie miały tego czegoś) i puźniej chciała go wyciągnąć z nałogu 😂🙆 ... Stara bajka

Panie Marku jak zwykle ciekawy gość i dobry odcinek z tym że w moim odczuciu zbyt nachalna reklama książki. Pani ledwo skończyła mówić i od razu pojawia się zachętą do zakupu. Trochę rażące to moim zdaniem. Tak czy siak książka, podobnie jak poprzednie pozycje pana Artura zawita w mojej bibliotece. Pozdrawiam serdecznie.

Łobuz kocha najmocniej.

Laska ma problem ze sobą, jej decyzje życiowe, świadomie podjęte - tak jak ktoś niżej napisał, łobuz kocha najbardziej, a teraz kilka lat po "wyrwaniu się" z tych kajdan biegnie do Sekielskiego opowiadać o swoich traumach... chory świat.

narkotyki słabej jakości, drogie narkotyki, to zaczęło jej przeszkadzać... no cóż życie.

Przykra kobita.

Znam taka osobę która świadomie weszła w relacje z alkoholikiem tylko dlatego że jej się podoba i to była jej dawna miłość. Kobiety dla wyglądu zrobią wszystko.

Przepraszam, ale ani trochę nie wierzę w ten wywiad. Być może się mylę, ale ja jestem z osobą uzależnioną i w ogóle nie wierzę w to. Ta Pani mówi takie stereotypy osób współuzależnionych typu "pociełam się", "zamknięta" "rodzice się martwili" "ja sobie coś zrobię ".

Pozniej bedzie placz samotna matka 500+ Ehh karyny patologiczne

Może chciała sobie urządzić Squid Game.

Każda kobita z tatuażem to towar wybrakowany nie nadający się na obecność w twoim życiu. Przeznaczamy je na stłuczkę.

To sie nazywa co-dependent relationship. Nic dobrego, dla jednej i dla drugiej strony. "Cinderella complex - women's fear of independence - an unconscious desire to be taken care of by others". "For the wrong person you'll never have any worth, for the right person you'll mean everything" (God's not dead"), genialny film.

Dziękuję Ci za tą rozmowę i odwagę. Słuchając jej odnalazłam siebie po części z mojego poprzedniego związku, który był toksyczny. Ja również odeszłam w momencie, gdy druga połówka przekroczyła ostateczne granice, a ja znajdowałam się w totalnym dole psychicznym. Zebrałam się w sobie i odeszłam. Nadal dochodzę do siebie, ale patrzę na przyszłość z nadzieją. Teraz dbam o siebie, ale jestem bogatsza o to czego NIE TOLERUJE w związku.