Nagranie zrealizowane przez INSTYTUT PILECKIEGO w ramach projektu ŚWIADKOWIE EPOKI.
Witamy na kanale Świadkowie Epoki. Jeśli uważasz materiał za WARTOŚCIOWY prosimy o "ŁAPKĘ W GÓRĘ". Zapraszamy też do oglądania innych nagrań z kanału "Świadkowie Epoki".
Prosimy o SUBSKRYPCJĘ, pozwoli nam to rozwinąć kanał i dzielić się coraz ciekawszymi historiami.
Zachęcamy też do podzielenia się swoją opinią w KOMENTARZACH. A może znasz kogoś, kto mógłby opowiedzieć nam swoją historię? Pisz do nas na adres: swiadkowieepoki@instytutpileckiego.pl
Nasza dzisiejsza bohaterka:
Irena Artyszewicz z domu Prejzner (ur. 1933 w Białymstoku), córka leśniczego z Ponikły w Puszczy Knyszyńskiej. Żyło im się dobrze, przed wojną, wyjeżdżali do Białegostoku do teatru, opery czy operetki. W sierpniu 1939 ojciec p. Ireny dostał wezwanie do wojska, walczył koło Warszawy i pod Lwowem, wrócił do domu w październiku. Po drodze był aresztowany przez Sowietów, ale przekupił strażnika wiecznym piórem i uciekł. Gdyby nie to - zapewne zginąłby w Zbrodni Katyńskiej. 10 lutego 1940 Irena Artyszewicz z całą rodziną została na Syberię, jechali prawie miesiąc do stacji Kwitok w obwodzie irkuckim. Na stacji spotkali wielu znajomych Polaków, podróż wagonami bydlęcymi trwała kilka tygodni. Trafili do łagru w Złotej Górze, gdzie pracowali przy wyrębie tajgi. Po Układzie Sikorski-Majski dostali się do Armii Andersa i udało im się opuścić teren Związku Sowieckiego.
Copyright by Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.