Ach, Lies of P. Sięgnąłem po nie pół roku temu, na pierwszy kontakt z gatunkiem i od tej pory wpadłem jak śliwka w kompot w souls-like'i. I z perspektywy czasu oraz ogranych tytułów, to to połączenie parowania, uników czy odzyskiwania życia a'la Bloodborne uważam za coś co może być realnym krokiem w rozwoju gatunku. Zresztą nie tylko to, jest tutaj trochę rzeczy które From mógłby wziąć do swoich gier, a biorąc pod uwagę że to de facto debiut studia to jest to tym bardziej imponujące. Obejrzałem ten fragment na którym mnie nie było i mam kilka bezspojlerowych porad: 1) W prawym górnym rogu masz licznik ergo (dusz), to jasne. Ale te liczby są czasem napisane na biało, a czasem na niebiesko. Gdy są na niebiesko to oznacza, że masz ergo na minimum jeden poziom. Dobre quality of life. 2) Przeciwnicy, w tym w szczególności bossowie, też mają mechanikę odzyskiwania życia jak nasza postać tylko nie muszą blokować ;) Natomiast atak po staggerze, ten którego możliwość włącza się po ładowanym ataku gdy pasek życia wroga ma biały obwód sprawia, że ta pula życia wroga którą może sobie odzyskać spada do tej realnej którą ma, czyli znika. Dobrze to widać podczas ostatniego podejścia ze zjawą - zbiliście sporo HP, ale gdyby np. nie moglibyście atakować przez pewien czas to boss by sobie uleczył naprawdę sporo. A tak to można tego uniknąć. Warto o tym pamiętać, bo niekoniecznie ten "specjalny" atak zabiera dużo HP, ale właśnie ma też taką przydatną mechanikę. 3)Dodatkowe estusy zawsze się przydają, ale na tym poziomie masz jeszcze umiejętność do uników, gorąco polecam ją teraz odblokować jak tylko będziesz miał 2 kwarce. Domyślnie uniki działają tak, że bez namierzenia masz roll, a z namierzeniem masz odskok a'la Bloodborne. Z tą umiejętnością będziesz miał ten odskok przy namierzeniu nadal jak naciśniesz B, ale jak naciśniesz dwa razy B szybko jeden po drugim to będziesz miał roll namierzając przeciwnika. Świetnie, że ogarnąłeś jak działa to drzewko umiejętności Napędu P (ciekawostka: w angielskiej wersji to jest P Organ xD), że trzeba wydać 2, a potem więcej kwarców w obrębie umiejętności by ją dostać. Za często widziałem jak ludzie to rozdzielali i przez to mieli spowolniony rozwój na samym początku gry, ale to też nie dziwne bo napisane jest to tragicznie, a polonizacja dolewa jeszcze oliwy do ognia. Respec oczywiście jest, ale trochę potem. Czysto pod względem rozgrywki: parowanie jest optymalne jeżeli chodzi o unikanie obrażeń + ładowanie staggera przeciwnika, ale może być naprawdę trudno za każdym razem. Część ataków też jest swego rodzaju szarżą, wtedy unik jest idealny bo za jednym zamachem unikasz większej liczby ciosów i samemu możesz zadać kilka ciosów wrogowi. Wyczucie i wymieszanie tych sposobów daje optymalny efekt w sensie skuteczność do trudności. I warto bez zjaw, ale to nie trzeba nawet mówić bo reakcja po pokonaniu tego policjanta-marionetki mówi wszystko :) Miłej gry i powodzenia!

Trzeba się uczyć idealnego parowania, wszystkie poznane ciosy przyjmować idealnie, wtedy dmg, który możesz zadać jest ogromny. Bo każda idealna garda przybliża go do upadku. Nie jest jak w soulsach, że unik nie daje nic. A sam unik w lies of p czasami pozwala atakować po ciosie, który by cię wytrącił z równowagi nawet gdy sparowany. Ale ja parowałem całą grę z wyjątkiem finału i było skutecznie.

Co tu się zadziało?! Demo było trudne, nawet Bobby`ego trzeba było parę razy podchodzić by go zmłócić a i boss był dość wymagający!

Jako nowicjusz gatunku souls wkręciłem się mocno w Lies of P. Elden ring odrzucił mnie swoim ogromem.

Mnóstwo wspaniałych wspomnień, ale efekty dźwiękowe nie zestarzały się dobrze bo w ząb. Są tak irytujące, że do gier z NESa nie jestem w stanie wracać :P.

Kto w 2025?

Nie obejrzałem jeszcze, ale wspaniała była to gra i liczę na pełne przejście na kanale.

Pokochałem soulsy dzięki tej grze. Może zacząłem o dupy strony. Nie zacząłem prawilnie od dark souls. Przeszedłem lies of p i to jedna z moich ulubionych gier ever. Teraz gram w Elden Ring.

Rick 2 to przy Battletoadsach to kaszka z mleczkiem, serio, zapytajcie Arhona :P

Ja zaczynałem od NESa, potem A1200.

Goal 3 to trzeba grać w 2 osoby :D dopiero wtedy jest fun. + Hokej w tym stylu był w mojej opini lepszy.

Co to za pady miałeś do tej konsoli jeden oryginał a drugi 8bitdo ?

Uwielbiam 😊

Fajny lajwik, cieszę się że spróbowałeś gierek z NES i Ci się spodobało :) Jak dla mnie wiele gier platformowych z NES/Famicom (zwłaszcza z końca "życia" konsoli) ma fenomenalną responsywność, której do dziś wiele tytułów może pozazdrościć 😊

Gry z kunio kunem to kwintesencja nostalgii :) chyba kilkanaście pozycji było i wszystkie to 10/10 :D

Nigry nie byłem rudy, na szczęście 😂😂😂

Little Nemo teraz sie będą parzć 😂😂😂

2:40:21 a mogę mogę 😅

Chip & Dale przyciągnie płeć piękną 😂😂😂 nosz padłem 😂

Mortal Kombat 3 na Nes wyszło kilka lat temu nieoficjalne i jest wspaniałe. Ultimate Mortal Kombat 3 NES.

W Goal 3 trzeba się trochę nauczyć i dać mu szansę, jest świetny i nie przez nostalgię 😅

No ubaw miałem po pachy jak grałeś w Goal 3 😂

Nostalgiczny odcinek ❤

No Ryszardzie, wreszcie za porządną maszynę się wziąłeś. Ja od wczoraj siedzę w lesie i SoulCalibur 2 na GameCube trenuję :)

Nostalgia 🙄👍

Dzięki, jak zwykle miło się słuchało, pozdro

Dzięki Rysław za uświadomienie o remaku Half life. Naprawdę jest cudownie wykonany, ogrywam to właśnie i naprawdę powrót do black messy po nie wiem nawet ilu latach i to w takim stylu jest niesamowity

Telewizor kurwix? Od walaszka?

😢😢

Fotorealizm to coś o czym można było kiedyś pomarzyć a teraz powoli staje się faktem. Jednak przypadku tych strzelanek filtry kamery bodycam powodują że "pod spodem" gra jest brzydsza niż w rzeczywistości. To filtry robią robotę. Fotorealizm w innych grach wg mnie będzie możliwy tylko na potężnych pecetach. Chyba że optymalizacja i sztuczki optymalizacyjne wskoczą na wyższy poziom. Jest jeszcze fsr które też robi robotę. Mój ulubiony podcast o grach :-)

dziękuje za dobry odcinek