Pokonać melancholię

Рет қаралды 11,944

7 жыл бұрын

Zapraszamy do obejrzenia spotkania, które odbyło się w ramach krakowskich obchodów Międzynarodowego Dnia Walki z Depresją.
Czym właściwie jest depresja? Czy jest to choroba duszy czy mózgu? Jak ją rozpoznać? Kogo depresja może „dopaść” i jak wyjść z niej skutecznie? Czy depresja może nadejść nawet wtedy, gdy w życiu wszystko idzie dobrze? Kto może pomóc, a co może zaszkodzić? Co powinni robić bliscy osoby chorej? U kogo w pierwszej kolejności szukać pomocy podejrzewając depresję - psychiatry czy psychoterapeuty? Co współczesna medycyna ma do zaoferowania osobom cierpiącym na depresję?
Między innymi o tych zagadnieniach w ramach krakowskich obchodów Międzynarodowego Dnia Walki z Depresją dyskutować będą: doświadczeni lekarze psychiatrzy prof. Dominika Dudek i prof. Jerzy Aleksandrowicz, kardiolog prof. Jacek Dubiel, psychoterapeuta dr Jacek Prusak SJ oraz Jerzy Fedorowicz, aktor, senator i społecznik, który sam cierpiał na depresję i wyszedł z niej obronną ręką.
Uczestnicy dyskusji:
prof. dr hab n. med. Dominika Dudek - psychiatra, redaktor naczelna czasopisma Psychiatria Polska, kieruje Zakładem Chorób Afektywnych Katedry Psychiatrii CM UJ, współpracuje z Centrum Kopernika.
prof. dr hab. n. med. Jerzy Aleksandrowicz - psychiatra i psychoterapeuta, nestor krakowskiej psychiatrii, wieloletni kierownik Zakładu Psychoterapii Collegium Medicum UJ.
prof. dr hab. n. med. Jacek Dubiel - kardiolog, nauczyciel akademicki, wieloletni szef II Kliniki Kardiologii Collegium Medicum
Jerzy Fedorowicz - aktor teatralny i filmowy, wieloletni dyrektor Teatru Ludowego w Nowej Hucie, działacz społeczny, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji, obecnie senator RP IX kadencji.
dr Jacek Prusak - jezuita, psychoterapeuta, teolog, konsultant w Zakładzie Terapii Rodzin Collegium Medicum UJ redaktor Tygodnika Powszechnego, prorektor Akademii Ignatianum.
Prowadzący: dr Mateusz Hohol - kognitywista, adiunkt w Zakładzie Logiki i Kognitywistyki IFiS PAN, członek Centrum Kopernika, popularyzator wiedzy o mózgu i umyśle.
Organizatorzy: Zakład Chorób Afektywnych, Katedra Psychiatrii Collegium Medicum UJ, Centrum Kopernika.
Patronat: Tygodnik Powszechny
„Wielkie Pytania - przygotowanie i publikacja cyklu dodatków popularnonaukowych do »Tygodnika Powszechnego« oraz organizacja cyklu popularnonaukowych wykładów otwartych” - zadanie realizowane przez Fundację Centrum Kopernika, finansowane w ramach umowy 625/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.

Пікірлер: 21

@sueski3272 Жыл бұрын

Super dyskusja 👍👍👍👍

@gregorius790 7 жыл бұрын

Ciekawa dyskusja.Świetna jakość materiału. Dziękuję.

@marekchudy8893 2 жыл бұрын

Dziękuję I pozdrawiam

@Wkrus1 7 жыл бұрын

Odwaze sie na zacytowanie, nie pamietam kto to napisal....."Osoby chore na depresję..w początkowych fazach choroby, w sposób charakterystyczny szukają relacji społecznych. Ich gesty czynione pod dyktando potrzeb nie biorą pod uwagę odrzucenia, a jednak odrzucenie przynoszą, i jest to stan, który narzucają sobie zupełnie nieświadomie Ich działania defensywne sprawiają, że stają się ofensywni w stosunku do tych, których uwagę chcą przyciągnąć, a ich ostateczny stan - cierpienie w milczeniu, obłąkanie na własnym punkcie i na punkcie innych za ich cierpienie - staje się gorszy, niż początkowy. Ci, którzy żyją dokoła nich, wychwytują ich wrogie nastawienie, choć sami chorzy nie zdają sobie z tego uczucia sprawy. Mówią nam, że inni ich odrzucili i to potwierdza ich odczucia, że nie są lubiani oraz sprawia, że czują się jeszcze gorzej.....Bardzo ciekawa dyskusja.

@dominikbatorski3121 6 жыл бұрын

i co z tego ?

@cyfrobot2092 6 жыл бұрын

Pan Fedorowicz chyba ma też inny problem...

@Kasia-Kempinguje.KazikTV 7 жыл бұрын

wow!

@sueski3272 Жыл бұрын

Wystarczy się NIE wyspać albo źle wyspać i Chandra murowana

@jagodawolfram3206 6 жыл бұрын

Nie potrafię nazwać przyczyny :(

@71grupa 7 жыл бұрын

o cos dla mnie

@jolajola718 4 жыл бұрын

swój swojego pozna

@Tomek19830922 4 жыл бұрын

Przez Jerzego Fedorowicza nie da się tego słuchać. Człowiek cały czas mówi, bez składu i ładu. Nie dałem rady.

@artmark6412 3 жыл бұрын

Interesująca dyskusja wybitnych znawców tematu, z wyjątkiem tego dziwacznego aktorzyny który jest zbędny w tym gronie i wyłącznie przeszkadza.

@takahistoria9738 7 жыл бұрын

Pan Fedorowicz żenujący, niestety.... przykre.

@karolmaopolski4120 4 жыл бұрын

Taka Historia, weź, proszę, pod uwagę przeżycia Jerzego Fedorowicza.

@pebr70 6 жыл бұрын

Około 1:18:45 jest powiedziane, iż spowiedzi nie można traktować jako psychoterapię. Nie znam definicji psychoterapii, ale wierzę że w spowiedzi, w pierwszej linii działa Bóg a nie człowiek. Jak Bóg działa, nie wiem. W jakim stopniu działa i od czego jest to zależne, nie wiem. Ale wierzę (to znaczy: ufam i jestem przekonany) że Bóg jest stwórcą człowieka i wszelkiego bytu. Pytanie więc jest: czy może "lekarz wszystkich lekarzy", czyli Pan Bóg, mniej uczynić niż człowiek? Wcale nie chcę sugerować, że uleczenie - takie które medycyna nazywa uleczeniem - dzieje się przy każdej spowiedzi, ale wierzę że to jest możliwe. A tak jak Biblia Święta podaje, Bóg stał się człowiekiem i leczył. Nie myślę że zaprzestał to czynić, lub że kiedykolwiek zaprzestanie.

@strangloove 3 жыл бұрын

A to moja Melancholia 🥀 kzfaq.info/get/bejne/jJl7i8JnsJ-oZIE.html

@mankowskee 4 жыл бұрын

Fedorowicz strasznie egocentrycznie... Czuję się zażenowany

@towiem4667 4 жыл бұрын

A jak ma być ? Nie jest lekarzem , mówi o własnym doświadczeniu.

@pebr70 6 жыл бұрын

Około 1:38:25 mówi ta Pani, że nie ma uniwersalnej recepty na bycie szczęśliwym, lub stabilnym. A uzasadnienie brzmi: "każdy człowiek jest inny i każdy człowiek może reagować w różny sposób na bodźce, które wywierają na niego jakiś wpływ" ( w tym sensie). Otóż jest recepta! Podaje ją sam Bóg. Ale ludzie którzy nie wierzą w Boga, lub nie wierzą Bogu, nie wierzą także w słowa które są nam dane, jako właśnie taka recepta. Te słowa przekazuje nam Bóg za pośrednictwem Kościoła Świętego. Uzasadnienie jest prawidłowe, ale pomija Pani niestety jeden ważny Punkt. Tym punktem jest Bóg i wiara, którą On daje ludziom jako dar. Natomiast On jest zawsze ten sam, a to co na człowieka ma wpływ, Bóg może "wykorzystywać" aby wyprowadzić z tego dobro, właśnie dla tego człowieka. Problem tutaj tkwi w tym, że my ludzie nie wiemy jak Bóg to czyni, kiedy, w jakim stopniu itd. Ale jeśli osoba, która ma pomagać komuś, twierdzi, że (ona) nie ma żadnej recepty na jego szczęście lub stabilność, to być może powinna się ona nad tym zastanowić, czy wykonuje zawód, do którego naprawdę jest powołana. Ponieważ rodzi się pytanie, jak ma reagować na takie stwierdzenie pacjent, kiedy je usłyszy?