"[...] Gdzie ginęło się na śmierć" ~Kacper Pitala, 2019

Według mnie samo nazwanie trybu dla niepełnosprawnych zniechęciło by sprawnych graczy ,a niepełnosprawnym zapewne będzie miło jak zobaczy, że deweloper o nim pomyślał.

O dobrze ze film o 2 w nocy bo akurat spałem

Zwykle gram na hard albo normal i nie mam nic przeciwko poziomowi easy np. W Wiedzminie było to inaczej opisane "Chcesz tylko poznać opowieść" to był ten łatwy ale był inaczej opisany i to równiesz wpływało na jego odbieranie

Sekiro to była jedna z niewielu gier w której szczerze myślałem, że jej nie przejdę ale po mniej chaotycznym i bardziej przemyślanym podejściu pokonujesz bosa i jest zajebiście.

Dokładnie to samo miałem z tymi znaczkami. W pewnym momencie chciałem wychwycić w nich jakąś różnicę bo wydawało mi się, że będzie to prostsze niż obserwacja ruchów wroga, ale w końcu idzie się przyzwyczaić :D

Kluczem do łatwego przechodzenia kazdej gry sa slowa vesemira z prologu wiedzmina 3 "wiedza jest rownie wazna jak srebrny miecz"

W kwestii easy mode do dark souls lub sekiro chodzi o to, że gracz pokona bossa z łatwością. Nie zdążysz poprawić tego co zrobiłeś źle, nauczyć się tej mechaniki w 100% bo boss będzie już martwy, a gdy masz ten poziom trudności to jest właśnie ta satysfakcja wspomniana w materiale

>Graczom nie podoba się ekskluzywność EPICstora >Growi dziennikarze: przestańcie płakać >Dziennikarzom growym nie podobają się poziomy trudności >Gracze: przestańcie płakać >Dziennikarze: gracze są toksyczni.

>Pierwszy boss w Devil May Cry 3 >Easy mode is available

Jeśli dobrze pamiętam to fajnie było to rozwiązanie w Bayonetta, tam był tryb very easy (albo jakoś tak) pozwalał on przejść grę wciskając jeden guzik, a wtedy tytułowa czarownica wykręcała efektowne kombinacje ciosów. Grając na takim poziomie nie dostawało się żadnych osiągnięć, ale można było poznać fabułę. Idealne rozwiązanie dla osób, które nie mogą z różnych przyczyn opanować sterowania.

Moim zdaniem ciekawym poziomem trudnoś i w dark souls byłby tryb "alternatywny" czyli : przeciwnicy są mniej agresywni i zadają sporo mnie obraż jednak zamiast tego nie możesz przyzywać innych graczy ani npc oraz tracisz możliwość podniesienia dusz po śmierci. To ułatwiłoby rozgrywkę jednak bez wpływania w znaczący sposób na satysfakcję z rozgrywki i klimat gry.

Jest duże grono ludzi, którzy po prostu lubią wyzwania i lubią sobie udowadniać coś czego normalnie w życiu nie doświadczamy. Po przejściu trudnej gry prócz satysfakcji jej przejścia pozostaje nam satysfakcja nalezenia do elitarnej grupy ludzi, którzy tego dokonali. Dużo ludzi oczekuje takich gier, które poziomem trudności zapadną na lata. Nie psujmy ich

Druga w nocy, sekiro, tvgry, Kacper prowadzący... co za idealny czas by żyć! ❤️❤️

mój ulubiony prowadzący z TVGRY :D według mnie powinny być takie opcje ułatwiania, nie wiem jak to ma się do Dark Souls i Seciro itd. ale w takim Wiedzminie 3 jak grałem pierwszy raz dodatek serca z kamienia [Uwaga mały spojler] i jak na koniec była walka z Olgierdem, to wyglądało to tak, że miał mnie na hita i po wielu próbach, ginięciu przy samej końcowce zmieniłem na lżejszy poziom trudności i go pokonałem, nie chciałem tego robić, ale w pewnym momencie nie chciało już mi się w to przez to grać i stwierdziłem, że kiedyś spróbuje przejść tą walke, ale narazie chce zobaczyć dalej fabułę, dlatego myślę, że dobrze jak jest taka możliwość, ale nie wiem jak to ma się do gier od Software, bo zawsze od was słyszę, że są mega wymagające

*Idealna pora na wstawienie odcinka*

Kiedyś to się ginęło na śmierć, nie to co dzisiaj

Zajebiscie jak zawsze super godzina xd

Ogólnie, ja chce aby sekiro dostało tryb trudny, bo ten aktualny można stopami przechodzić

To teraz temat, czy twórcy gry są jej mistrzami? :) Trudny poziom gry, np baldur's gate'y vs twórcy. Odpowiedź nasuwa się sama, ale czy na pewno? teraz trzecie zdanie: Czy jeśli gracze aby opanować grę grają setkami godzin to jak z twórcami? a jeśli już to jak to edytują? dałem wstęp, teraz wasza kolej (skróciłbym o to drugie zdanie)

Nie mam czasu siedzieć długo przy komputerze, dlatego przyznam, czasem odpalam grę w trybie łatwym po to, żeby w ograniczonym czasie poznać jak najwiecej fabuły/świata, pograć sobie bez elementu frustracji i utknięcia na jakiejś sekwencji. Jeśli gra mi się spodoba, jestem w stanie po przejściu wrócić do niej na wyższym poziomie trudności i już na spokojnie delektować się wyzwaniem. Mniej czasu spędzonego na graniu wpływa też na moje umiejętności ( bo odpowiednio szybka reakcja, znajomość klawiaturologii, tworzenia kombosów to umiejętności, które trzeba wyćwiczyć). Chciałabym spróbować zagrać np. w serie Souls, ale wiem, że ze względu na mój sposób konsumpcji gier, jest szansa, że wczesne niepowodzenia zamiast zamiast motywować mnie (nie mogę zainwestować wiele czasu w naukę systemu, bo zwyczajnie go nie mam) skutkowałoby odrzuceniem tytułu. Tryb łatwy byłby tu dobrym rozwiązaniem- mogłabym wprowadzić się w klimat, zobaczyć czy tego rodzaju gry w ogóle mi odpowiadają, poćwiczyć walkę, żeby potem mieć podstawy do budowania umiejętności, które potrzebne są do przechodzenia jej na wyższych poziomach trudności. Zastanawiam się też czy opcjonalna zmiana poziomu trudności w czasie trwania rozgrywki nie zwiększyłaby odsetka osób kończących gry- chyba jednak lepiej przejść część na łatwym, niż nie skończyć jej wcale. p.s Czy przejście całej gry w trybie trudnym, mimo dostępności łatwego, nie dawałoby dodatkowej satysfakcji? Mimo pokusy wytrwaliśmy i pokonaliśmy wyzwanie ;p

Akurat przed premierą Gry o Tron

Te chyba 4 lat temu przechodząc Bloodbornea i słysząc o tym mistycznym poziomie trudności (to była moja pierwsza gra FS) byłem nastawiony na krew, pot i łzy oraz to, że istnieje prawdopodobieństwo porzucenia tej gry. Po przejściu gry oświeciło mnie i przypomniałem sobie, że w czasach PSX czy PS2 ta gra nie byłaby czymś nadzwyczajnym w kwestii poziomu trudności. Mam teorie, że wraz z rosnąca liczba graczy gry stały się też łatwiejsze, gdyż po pierwsze w gry zaczęli grać zwykli ludzie szukający rozrywki a dwa - hardkorowi gracze są starsi i nie mają już tyle czasu na masterowanie tytułu by go przejść. Wszystko wydaje się być naturalna koleją rzeczy.

5:10 Gaunter o'Dim lubi to

Nie rozumiem komentarzy o godzinie dodania.Jakie to ma znaczenie, ludzie jutro wstaną i oglądną na spokojnie. Czy film trzeba oglądać tuż po uploadzie ? lol

0:43 a gdzie Cup Head?

2:30, czas na drzemke przed pracą xD , tak poza tym ciekawy materiał Kacper pozdr

O zajebiście akurat czekam na Grę o Tron bo premiera jest o 3:00 się to se mądrego oglądne

Wolę jak gra ma wiele stopni trudności, co więcej, lubię jak pozwala zmienić stopień trudności w trakcie rozgrywki. Można dzięki temu wypróbować na ile sobie człowiek poradzi i ewentualnie to zmienić jak się okazuje za łatwo lub za trudno.Albo nawet bardziej, jak pozna się mechanikę gry na tyle że przestała stawiać wyzwanie, to można by podbić stopień trudności. Lub ułatwić kiedy gra się po wypiciu kilku piw i refleks nie jest taki jak potrzeba.

W Cuphead jest tryb łatwiejszy każdego bossa, jednak po pokonaniu go nie dostajemy jego duszy potrzebnej do walki z dwoma ostatnimi. Swoją drogą dla mnie król kości był jednym z ŁATWIEJSZYCH przeciwników choć wielu uważa go za najtrudniejszego, więc jak powiedział Kacper trudność to pojęcie subiektywne.

Na mój gust fajnym pomysłem byłby tryb alternatywny, który udostępniał by listę elementów gry które mogą być zmienione. Nie byłby to 'easy mode', bo mógłby na przykład zawierać też ustawienia, które można wykorzystać do utrudnienia zabawy. W ten sposób praktyczna gra to ta optymalna wersja, a tryb alternatywny reprezentował by zarówno ułatwienie jak i utrudnienie rozgrywki.

2 w nocy idealny czas na upload

Umieszczenie wyboru poziomu trudności w mojej perspektywie, i na moim przykładzie, odbiera część frajdy. Zdecydowanie przyjemniej gra się wtedy, gdy gra rzuca nam wyzwanie, nie dając możliwości obniżenia trudności. Ale to zapewne zależy od jakiego typu gracza się jest - dla mnie gra jest wyzwaniem, niczym jakiś rebus czy sudoku. Oczekuje, że zostanie przede mną postawione konkretne wyzwanie. W momencie gdy mogę je modyfikować do własnych potrzeb, przestaje ono być wyzwaniem.

Pierwsze części Devil May Cry miały fajne rozwiązanie jeśli chodzi o tryb łatwy - był on odblokowywany dopiero jeśli gracz umarł kilka razy - więc gracze którzy jakoś sobie radzili mogli go nawet nie zauważyć. Dodatkowym atutem tego rozwiązania było to, że wszystkie ulepszenia odblokowane w trybie łatwy pozostawały z graczem gdy chciał potem przejść grę jeszcze raz na normalnym - i wtedy powracała trudność związana z brakiem ułatwień i mocniejszymi przeciwnikami, ale sam gracz też był już mocniejszy.

Zastanawiałem się (dziś rano) czy jeszcze żyjesz, pozdrawiam panie M. :D

Widać nakład pracy i wysoce rozwiniętą umiejętność przekazywania swoich przemyśleń w ciekawy i zrozumiały sposób, szanuję.

Chciałem Ci Kacper podziękować za poruszenie kwestii niepełnosprawnych graczy. Jestem osobą niepełnosprawną ruchowo, co uniemożliwia mi między innymi korzystanie z kontrolera w ogóle. Posiadam Soulsy na steamie od niedawna i powoli baaardzo powoli i z długimi przerwami sobie w nie pogrywam. Mimo, że jestem gdzieś na samym początku jedynki to sam mam mieszane uczucia odnośnie trybu łatwego choć pewnie bym na nim grał "dla fabuły i doświadczania świata" ale rozumiem jego przeciwników. Kumpel weteran soulsów mówił, że to on gra na łatwym bo grał na padzie a ja muszę się męczyć z kiepskim portem i sterowaniem. Ale przynajmniej mogę próbować bo są na PC. Bardziej boli mnie fakt istnienia ekskluzywnych gier. Nigdy nie zagram w takie perełki jak God of Wary, Spider-mana czy The last of us (cały czas mam nadzieję na RDR2 i Persony) Dziwnie przykre uczucie. Całe szczęście sporo typowo konsolowych gier ostatnio dostaje porty i tak wiem, że są "klawiatury" do ps4 ale nie da się ich skonfigurować pod własne potrzeby. A VR? Jakiś gość pokazał platformę dla wózków podpiętą do gogli ale nawet nie chce wiedzieć ile to kosztuje. Przymierzam się też do testowania kontrolera adaptowanego od xboxa ale zanim kupię muszę się zastanowić (bo sprawdzić nie mam jak), które przystawki i peryferia do niego tak naprawdę mi pomogą. Rozpisałem się ale jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Vanilaware zrobiło dobrą robotę przy Dragon's Crown. Otóż wraz ze wzrostem poziomu trudności przeciwnicy dostają nowe movesety i pojawiają się ich nowe rodzaje (włącznie z lekko osłabionymi wersjami bossów). Przykładowo tryb "easy" mógłby zmieniać movesety przeciwników lub ograniczać ich ilość. Przypomnę Blighttown i "snajperów" widzących nas zanim my zobaczymy ich. Walka na wąskiej kładce z kilkoma wrogami plus ostrzał owego pajaca. Przy zmienionym poziomie trudności snajperów mogłoby być mniej, lub mogliby reagować na naszą obecność dopiero gdy i my widzimy ich.

5:27 "umarł na śmierć" XD

Do spania. *Premiera Got **3:00* Wrrróć. Kiedy materiał o grze o tron w grach na tvgry ? Kacper ?

Kocham odcinki o tej porze ❤

Witam, właśnie prezi skończyłem , ah ta klasa maturalna. A tutaj taki super filmik na sen ^^

TVGRY dało mało czasu na materiał, że tak szybko mówisz ;) ? Sama merytoryka, jak to zwykle bywa u Kacpra, na najwyższym poziomie. Pozdrawiam i czekam na więcej, tego typu nagrań :D

Mam kumpla, który jest właśnie takim niepełnosprawnym graczem. Jego jedna ręka jest w znacznej części niesprawna i może on coś w niej tylko trzymać. I tak trzymając w tej ręce pada a druga poruszając analogami i wciskając przyciski, zrobił platyne we wszystkich Soulslikach.

Najlepszym według mnie sposobem rozwiązania tego problemu byłoby ukrycie tego trybu w prosty sposób - kiedy gra zauważa że ewidentnie nam nie idzie, w stopniu wręcz żałosnym, daje możliwość włączenia tego trybu albo co lepsze - automatycznie go dostosowuje do poziomu przystępnego ale w dalszym ciągu trudnego i sprytnie manipuluje tym poziomem trudności w ciągu rozgrywki tak żeby wyzwanie cały czas było dla danego gracza bardzo duże. A opcje dostosowania dla osób ogólnie niepełnosprawnych (np tryb dla daltonistów) są zawsze ok. Swoją drogą gdyby nazwać tryb łatwy trybem dla niepełnosprawnych daje to ciekawy efekt - gra jest dla Ciebie za trudna więc ułatwiasz sobie ją trybem dla niepełnosprawnych i odrazu rodzi się ta myśl że coś jest z Tobą nie tak :D

Bardzo rzetelny materiał, pokazuje kwestię z obu stron. Dobra robota!

Najlepsza opcja to wprowadzenie trybu łatwego do gry, gdzie zablokowane masz najlepsze zakończenia, omija cię też część treści. Przykładowo za przejście gry w trybie domyślnym dostałbyś lepsze zakończenie, odblokował nowy scenariusz, może nawet broń jak w Resident Evil. Zaś za łatwy, zostałbyś nagrodzony najgorszym zakończeniem, ominęłaby cię walka z finalnym bossem (gdzie gra by założyła że przegrałeś), mimo wszystko mógłbyś powiedzieć że "przeszedłeś" grę ;p. Ludzie w grach zawsze będą na coś marudzić, zawsze będzie coś co by chcieli zmienić, tacy są ludzie :p

Bardzo dobry materiał. Większość artykułów na ten temat, tylko krzycz "DAJCIE NIŻSZY POZIOM ONEONEONE!!!11", w ogóle nie biorąż pod uwagę tego jak w tych grach jest budowany gameplay, atmosfera i ogólnie cała reszta. Wysoki poziom trudności jest elementem gameplayu, a ten łączy wszystkie elementy gry w jedno. Wiele ludzi myśli, że gameplay to tylko przerwa pomiędzy historią i ładnymi widoczkami (i w wypadku wielu zachodnich gier mają, poniekąd, rację), ale gameplay to coś co stanowi centralny element gry, jest jej rdzeniem. Właśnie dlatego zawsze byłem przeciw niższym poziomom trudności w grach, jednak nie brałem pod uwagę ludzi niepełnosprawnych. Imho twórcy mogą wprowadzić jakiś tryb dla niepełnosprawnych, ale powinien on się właśnie nazywać trybem dla niepełnosprawnych, a nie easy. Myślę, że wtedy by to mniej kusiło. Co do ułatwień w grach from software to sekiro też ma ich w cholerę. Parę postacji podpowiada Ci jakich narzędzi shinobi użyć, aby łatwiej pokonywać bossów. Walki stają się wtedy banalnie łatwe, bo często prowadzi to do długiego stuna przeciwników.

Adaptacyjny tryb łatwy -Tryb łatwy który włącza się sam i tylko na określony czas jeśli z kimś nie możemy sobie poradzić, np 4 razy przegrałeś już na samym początku walki to po cichu włącza się tryb łatwy na czas tej walki, i tak za każdym razem, a np jeśli radzimy sobie prawie do końca walki i 2-4 razy przegramy pod sam koniec to tryb łatwy włącza się od połowy walki, wtedy gracz ma satysfakcję że poradził sobie, za którymś razem, ale poradził sobie, wtedy nie potrzeba trybu łatwego który można ustawić w opcjach.

Fajna taka godzina uploadu. Taka nie za wczesna

Ja osobiście nie nawidzę mieć wyborów typu: łatwy, normalny, trudny, morderczy. Zazwyczaj wybieram ten trudny, ale ciekawi mnie ten najtrudniejszy. Przez to gdy skończę grę czuję się taki niedopełniony, dlatego ucieszyłem się, że Sekiro ma tylko jeden tryb trudności.

Masz rację, panie Mądry. W Wieśku trzecim włączyłem na chwilę, w początkowej fazie, tryb normalny. Irytowała mnie mechanika odwracania się Geralta tyłkiem do przeciwnika przy każdym ciosie (karygodny błąd). Potem przełączyłem znowu na harda i już było spoko. W Dark Soulsach nie miałem tej możliwości i stękałem XD.

Złożone poziomy trudności są o tyle fajne że wyzwania można ustawiać pod siebie, z drugiej strony brak takich ustawień to jaśniejsza rywalizacja, o którą ciężko w grach PVE. Soulsy zapewne nie stały by się fenomenem z takimi ustawieniami, w różnym stopniu poszczególne elementy stanowią dla nas trudność, w soulsach bardzo dużą rolę gra refleks, umiejętność rozpoznawania animacji, nauka zachowania wroga daje dużo więcej korzyści niż grzebanie w statystykach czy szukanie "mocniejszych broni", miejsce w otoczeniu też jest bardzo istotne dla walki.. ale też kara zmuszając do uczenia się wszystkiego na pamięć, a na przykład w Wowie najważniejsze jest niepopełnianie błędów, dzięki globalnemu "cooldownowi", więcej niż refleks automatyczny i wyuczone ruchóy, liczy się szybkie podejmowanie decyzji i zarządzanie zasobami podczas dłuższej walki.

Jak dla mnie nie powinno być tryby łatwego w grach które z natury mają być trudne. W końcu na tym one polegają, były trudne a możliwość, nawet jeśli tylko na chwilę, włączenia tryby łatwego psuje świat/gre. W niektórych grach miałem właśnie chwilę słabości i przez to włączałem tryb łatwy zamiast pofatygować się i pomyśleć.

Mogę się odnieść do tego problemu z własnego doświadczenia. Jako, że jestem osobą niepełnosprawną, mam właśnie takie problemy, o których wspominasz w materiale. Między innymi, mam problemy z koordynacją na linii oko-ręka. Stwarza to problemy z odpowiednio szybkim reagowaniem na to, co dzieje się na ekranie (jak na przykład parowanie). I rzeczywiście, w grach typu Dark Souls miałem problemy, bo ginąłem naprawdę często.. Z pierwszą częścią było jeszcze pół biedy, bo z odpowiednią dozą samozaparcia, można było zbudować postać, która sobie radziła w miarę dobrze. Ale problem pojawił się w "dwójce", gdy po pewnym czasie odpoczynek przy ogniskach przestaje respawnować przeciwników (co jest dosyć dotkliwe, gdy traci się dusze wraz z każdą śmiercią, a potem traci się je bezpowrotnie, gdy nie uda się ich odzyskać zanim zginiesz po raz kolejny). Pierwsza część pozwalałam mi na zrekompensowanie cierpliwością moich problemów ze zręcznością, podczas gdy druga część już nie dawała mi tej możliwości. W takiej sytuacji, wyjściem jest tylko zrezygnowanie z takiej gry (bo przecież nie będę używał cheatów) i odsprzedanie jej na allegro z własną stratą. Przy tym wszystkim, nie zgadzam się z stwierdzeniem, że pozostajemy przy wybranym na początku poziomie trudności z konieczności. Zawsze, gdy gra daje mi możliwość wyboru poziomu trudności, wybieram poziom "normalny", bo jednak chcę, żeby gra stanowiła dla mnie jakiś poziom wyzwania, nawet pomimo moich ograniczeń.

Dla grą która była mega wyzwaniem był Wiedźmin 3 a dokładnie każdy quest detektywistyczny. Jako że jestem lekkim daltonistą praktycznie nie wiedziałem tych czerwonych obwodek na ekranie. Przez połowę gry radzilem sobie wypijajac kota (który sprawiał że obraz robił się monochromatyczny) aż w końcu znalazłem w opcjach tryb dla daltonistów. Chwała temu kto go wymyślił 😉

Poziom trudności mógłby być "płynny", czyli jeśli idzie Ci dobrze i pokonujesz wyzwania zbyt dobrze, to się podniesie i zwiększy ilość zdobywanych nagród (exp*, złoto, achivy* itp.), kiedy zaś zdychasz przykładowo 30 raz na tym samym boss'ie to hard mógłby stopniowo maleć do easy przez normal co te kolejne 30 zgonów i zmniejszając zadawane przez przeciwnika obrażenia, ale kosztem nagrody za jego pokonanie.

Specjalnie czekałem na odcinek od Kacpra o drugiej.

Tak jest ze wszystkim, żeby coś polubić najpierw trzeba to zrozumieć/się tego nauczyć... U mnie tak było z matematyką np

O fajnie znowu ten mądry :)

Mnie wnerwia jak chce anthema przechodzic zaczynasz gre a tu na serw wbija 3 ludzi z max lewelami i broniami xd

Myślę, że przede wszystkim warto się zastanowić nad postawą graczy wobec twórców gier, która niestety zaczyna przybierać formę postawy roszczącej. Mamy wolność wyboru tego, w co gramy, twórcy przed wypuszczeniem gry zapoznają nas z tym, co ma być jej założeniem, w przypadku firm takich jak From Software znamy także ich reputację i wiemy, z czego słyną. Nic nie zmusza więc gracza do wybrania konkretnej gry - bierze to, co chce. Twórcy mają prawo tworzyć własną renomę i ustalać pewną grupę graczy jako swoją domyślną, tak jak właśnie jest w przypadku From Software - podoba ci się ich koncepcja? Super, witamy w ekipie! Nie podoba się? Trudno, poszukaj w innym miejscu. BO MOŻESZ. Dodawanie poziomu easy tylko dlatego, że nie każdy daje sobie radę w grze i chce, żeby zrobić wszystko pod niego to rozbijanie całej idei gier oraz tego, co spaja tę społeczność. W dobie wielorakich solucji w formie czy to pisemnej, czy multimedialnej można znaleźć naprawdę wiele ułatwień. Tak jak wspomniałeś przy Gascoinie - pozytywka jest ułatwieniem, ale jest akceptowana, bo to część znajdowania "sposobu na bossa" (no i ma wyjątkową wartość fabularną). Jeżeli ktoś mimo to nie potrafi sobie poradzić, to trudno. Czas zderzyć się z rzeczywistością i zrozumieć, że nie wszystko jest dla każdego. Poza tym można poznać grę w inny sposób: obejrzeć serie typu "zagrajmy w x", streamy z gier, poczytać o fabule na forach dyskusyjnych lub obejrzeć filmy.

Jest i on! Jak zawsze o tej samej porze! Po północy TVGry dodaje film - w ciemno zgaduję, że to Ten Mądry :)

Ja bardzo lubię wysokie poziomy trudności, ale lubię też wybór. W jednych grach jestem lepszy, w innych gorszy i to ja chcę decydować o tym, że akurat tą grę przejdę sobie na najwyższym(a jak stracę cierpliwość to sobie zmienię). Np taki wiedźmin 2 ma spory wybór poziomów trudności. Każdy może sobie przejść na takim jakim lubi, ale nie każdy może pochwalić się przejściem tej gry na szalonym(uwielbam takie poziomy trudności, udało mi się za 5 razem :P). Tak więc mimo tego, że każdy jest w stanie przejść tę grę, z mniejszym lub większym problemem zależnie od jego wyboru to uczucie elitarności o którym mówisz jak najbardziej jest zachowane ;) Moim zdaniem zawsze powinniśmy mieć wybór

Może przyszłością gier jest dostosowywanie poziomu trudności pod każdego gracza indywidualnie? Gra interpretuje styl gry użytkownika i automatycznie się zmienia tylko pod daną osobę np. ilość umiejętności bossów zależy od tego jak dobrze radzimy sobie z grą i wtedy każda gra stawia przed nami trudne ale nie nieosiągalne wyzwania dzięki którym każdy gracz czuje satysfakcję z ukończenia kolejnego etapu gry i nie jest tą grą zmęczony

Wydaje mi się, że gry od FS są swego rodzaju niszą i nie były tworzone z myślą o tym, że każdy kto do nich podchodzi ma je przejść. Mam wrażenie, że ludzie przy ostatniej fali popularności soulsów trochę o tym zapomnieli. Istnieje specyficzna grupa odbiorców do tych gier, która lubi spore wyzwania i z myślą o nich te produkcje są tworzone. Opcjonalny tryb łatwy faktycznie mógłby nie razić "domyślych" graczy Sekiro, bo byłby opcjonalny, ale byłoby to czyste pójście pod jak największą liczbę odbiorców. No i wtedy uczucie tej elitarności przy przejściu gry byłoby mniejsze, bo przecież inni też ją ukończyli, tylko na łatwym. Osobiście jestem graczem, który dąży raczej do tej nagrody wewnętrznej, więc tryb easy jakoś by mnie nie drażnił, natomiast jak najbardziej rozumiem stronę będąca przeciw. Pozdrawiam

Jon Snow

Prawie nikt nie pamieta o hardcorach a jak sie pojawi trudna gra to nagle narzekania ze powinna miec tryb latwy... Dzis 99% gier jest latwa na srednim ormalnym a czasem nawet trudnym.. Nie potrzeba nam poziomow latwych w grach z zalozenia trudnych! ^^ Nie kazdy czlowiek moze byc muzykiem albo mistrzem gry w Szachy a jakos nikt na to nie narzeka i nie krzyczy obnizcie poziom trudnosci uczenia sie czy wykonywania tych zawodow... Ergo nie wszystko jest dla wszystkich ^^

Idę spać dobranoc

Oj wiedzą kiedy opublikować odcinek :D

Idealna pora na publikacje fimu XD

Znalazłem GMTK jakieś dwa miesiące temu i pomyślałem sobie „kurczę to jest cały kanał z materiałami typu Kacper Pitala”, a tu proszę bardzo.

Kacper jak zwykle z RiGCzem

No i teraz można zasnąć :D

Traktuję poziom trudności jako metodę na regulację czasu, który spędzę z daną grą. Nie mam już tyle czasu co kiedyś, aby każdy tytuł maksować na trudnym, więc gry, które mnie nie porwały, ustawiam na łatwym i przebiegam szybko przez fabułę.

OCHOOO, TEN MĄDRALA, SZANUJE :)

Nie, w tych czasach mamy YT i masę poradników na wyciągnięcie ręki. Sam ostatnio zagrałem w pierwsze Soulsy (remaster) i pewnie bez podpowiedzi w jakiej kolejności i gdzie iść bym w którymś momencie odpuścił bo przeoczyłbym sporo rzeczy bez których dalej bym nie poszedł. A tak bawiłem się świetnie a sama gra robi się dosyć prosta od połowy o ile ktoś idzie w duże tarcze ;D

Gry FS nie sa grami dla wszystkich, a Ci co byli w stanie je ukonczyc sa elita graczy - tryb easy odbierze poczucie jak bardzo jestesmy zajebisci ze te gry udupczylismy :) Proponuje dla osob slabych stworzyc/opublikowac cheaty(jak w starych cd action na koncu) ulatwiajace rozgrywke typu -200%hp postaci, wolniejsza gra itp... ale wylaczajac jednoczesnie mozliwosc zdobywania osiagniec dla kazdej postaci co choc raz oszukala...

a ja bym dał do Sekiro tryb łatwy który by nic innego nie robił oprócz obniżenia obrażeń czyli uderzenie bossa zamiast 75 hp zabiera 25 hp. Gra nadal była by trudna bo ma wymagający system walki ale by nie była aż tak stresująca bo pozwoliła na więcej błędów niż zazwyczaj. By twórcy mogli po prostu zażartować i np. by się nazywał żółtodziób. Jak uważam że Sekiro by mogło dostać easy mode bo gra jest przystepniejsza pod względem opowieści to Soulsborne nie powinny bo wtedy by te gry straciły wszystko co je czyni tak wyjątkowe

Dla niektórych poziom gry jest normalny ale dla niektórych jest to bardzo trudny jak nie gorzej. Jest to kwestia bardzo indywidualna i zależna od wielu aspektów. Dodanie trybu łatwego czy widocznej opcji zmniejszenia trudności byłaby zniszczeniem"tradycji" lub dla niektórych usunięciem sensu grania w takie tytuły. Ale co gdyby zaimplementować w nich mechanikę dostrajania poziomu trudności pod danego gracza. Przykładowo zanim rozpoczynamy grę istnieje etap który testuje nasze możliwości i dostraja przeciwników pod nasze umiejętności. Mogłoby to w pewien sposób wygładzić różnice miedzy możliwościami graczy a zachowałoby ten aspekt wyzwania w grach tego typu

Jak zwykle fenomenalny materiał, ja tylko krótko że temat jest trudny ale myślę że gry od FROM SOFTWARE nie powinny mieć poziomów trudności, tak po prostu, bo to ich wizytówka.

Ogólnie to imo powinno być tak że dla osób mających problemy (niepełnosprawności) powinien po jakimś kodzie być tryb łatwiejszy polegający na mniejszym DMG od bossów czy coś. Ale irytuje mnie strasznie gdy gra robi sobie renomę trudnej kupuje ją jakiś anon a później płacze że nie da się przejść xD

Film wypuszczony 1:47 1100 wyświetleń po 10 minutach WOW

przypomniało mi się jak moje trzecie przejście dark souls 3 zrobiliśmy z znajomymi dzieląc się na klasy. A w ramach utrudnienia ja byłem healerem i mogliśmy używać tylko popielnego estusa.

Ja nigdy nie mogę wybrać poziomu trudności bo jak ustawie za wysoki to mam rage a jak za prosty to przechodzę w 5 minut ;(

Ja gram dla immersji i fabuły. Trzy podejścia do bossa to max na jeden raz. Tryb hard mnie nie interesuje, bo chcę pchnąć rozgrywkę do przodu, a nie walczyć ze swoim skillem. Ostatnio zakończyłem granie przed finałem i obejrzałem zakończenie na youtube. Po kolejną część tego tytułu już pewnie nie sięgnę. No ale jestem graczem, który unika walki jeśli mechanika to pozwala, jak w Mass effectach. Edit: Nie mam pojęcia co jest w GTA Vice City po misji z zdalnie sterowanym helikopterem.

Ja myślę że sekiro mogłoby mieć tryb łatwy, ale nie w menu tylko aktywowany w świecie gry. Tak jak jest dzwon aktywujący specjalny, jeszcze trudniejszy tryb tak mógłby istnieć też dzwon aktywujący łatwiejszy tryb. Cała sztuka w tym żeby dojście do niego nie było zbyt proste i zmuszało nas do zagrania chwilę na normalnym poziomie trudności. Ewentualnie dać jakiegoś średniej trudności bossa na początek i zaoferowanie trybu łatwego po którejś tam śmierci.

3:00 ja gram tylko dla osiągnięć na steamie

Po pierwsze lubię poczucie, że mam wybór stopnia trudności. Po drugie to jest indywidualna sprawa każdego gracza i każdej gry z osobna - jedna gra na hardzie będzie dla mnie łatwa, podczas gdy inna na easy będzie trudna, a inny gracz może mieć dokładnie odwrotne odczucia. I po trzecie, gra która mnie nie ciekawi zbytnio, poprzez za wysoki dla mnie poziom trudności, jeszcze łatwiej mnie do siebie zniechęci. Chodzi o nasz prywatny poziom satysfakcjonującej rozgrywki, dla jednego to będą setki prób aby przejśc jakąś misję czy level, a dla drugiego w miarę bezproblemowe przejście wszystkiego na easy.

Ciekawostka - w Sekiro można od pewnego momentu grę utrudnić, jeżeli ktoś ma taką potrzebę. Co prawda polega to wyłącznie na zwiększeniu obrażeń przeciwników, ale jednak w kontekście przejścia całej gry może to wiele znaczyć. Jednak efektu, który nakłada na nas Demon Dzwonu możemy w dowolnym momencie się pozbyć przez użycie dodanego do ekwipunku przedmiotu. Pozdrawiam!

Fajny ten Vsauce 4

Całkowicie zaspany odpalam odcinek i widzę Kacperka, odrazu mi się dzień poprawił c:

Jestem niepełnosprawnym graczem, mam niedowład 4 kończynowy, ale nie ogranicza mnie to aż tak. Problemem są gry, w których na padzie wymagana jest obsługa tzw L i R, ze względu na manualność moich dłoni, ale już np w ETS 2 grałem na kierownicy. Wystarczyło przebindować gaz i hamulec na przyciski wbudowane w kierownicę. Udogodnienia widać, bo sam ich czasem szukam, jednak granie z własnej woli od początku z takimi ułatwieniami uważam za pewnego rodzaju skazę i ujmę na honorze, stąd używam ich tylko, kiedy są mi naprawdę potrzebne.

Zagrajnik umieścił easter egg'a na miniaturce xd

Ja jestem jednym z tych niepełnosprawnych, którzy muszą podchodzić do przeciwników w Soulsborne'ach po 200-500 razy. Albo w Hollow Knighcie, w którym ostatnio z jednym bossem walczyłem 10h... I nie mam nic przeciwko trybowi łatwemu, który sprowadza wyzwanie do poziomu takiego, jak mają normalni. Może nawet być kosztem utraty części rozgrywki, jak w Cuphead (gdzie niektóre formy ataków przeciwników były wyłączone w trybie easy, z dwoma ostatnimi bossami nie można było w ogóle walczyć), byle tylko móc czerpać przyjemność z przezwyciężania trudności i uczenia się, jak sobie z nimi radzić, a nie tylko frustracji i ponownego uświadamiania sobie własnych niedostatków.

Ciekawe czy ten co wstawił to teraz śpi czy jeszcze czyta komentarze xd

Wyobraźcie sobie co by było gdyby tryb łatwy był opisywany dla niepełnosprawnych zamiast dla chcących tylko poznać historię.

Dla mnie nie fair jest skalowanie poziomu trudności w trakcie gry. Jeśli wybrałem poziom trudny, to na nim chce grać, nawet jeśli w jakimś miejscu się zatnę i gra "stwierdza" że się męczę.

Pozdrawiam nocnych Marków :D

Gry trudne powinny mieć tryb łatwy. Nikt nie każe nam na nich grać jeżeli szukamy wyzwania. Jednak są również niedzielni gracze bądź gracze o ograniczonej koordynacji, która może być spowodowana przeróżnymi czynnikami i myślę, że naprawdę fajne byłoby takie zachowanie twórców gier wobec graczy.