Het is weer maandag! We mogen weer. En dit kun je 𝐩𝐚𝐬𝐬𝐢𝐞𝐟 𝐨𝐟 𝐚𝐜𝐭𝐢𝐞𝐟 𝐚𝐜𝐜𝐞𝐩𝐭𝐞𝐫𝐞𝐧🤓 ⁣WAT!?
⁣
𝐒𝐭𝐞𝐥 𝐣𝐞 𝐯𝐨𝐨𝐫: je werkt nauw samen met een collega die je eigenlijk gunt aan de concurrent. Maar ja, dat gaat niet, want hij (of zij) zit er nog. Je kunt je blijven frustreren ('Waarom doet hij toch steeds X of Y') óf je accepteert dat hij nu eenmaal zo is.⁣
⁣
En dat accepteren kan op twee manieren.⁣
⁣
𝐀. 𝐏𝐚𝐬𝐬𝐢𝐞𝐟. '𝘑𝘢, 𝘩𝘦𝘵 𝘪𝘴 𝘯𝘶 𝘦𝘦𝘯𝘮𝘢𝘢𝘭 𝘻𝘰. 𝘕𝘪𝘦𝘵𝘴 𝘢𝘢𝘯 𝘵𝘦 𝘥𝘰𝘦𝘯.' En je zorgt ervoor dat hierbij je mondhoeken symbolisch wat omlaag hangen.⁣
⁣
Of 𝐁. 𝐀𝐜𝐭𝐢𝐞𝐟. '𝘖𝘬, 𝘩𝘪𝘫 𝘪𝘴 𝘸𝘪𝘦 𝘥𝘪𝘦 𝘪𝘴, 𝘻𝘪𝘫 𝘪𝘴 𝘸𝘪𝘦 𝘥𝘪𝘦 𝘪𝘴. 𝘌𝘯 𝘸𝘢𝘵 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘩𝘪𝘦𝘳𝘶𝘪𝘵 𝘯𝘰𝘨 𝘣𝘦𝘵𝘦𝘳, 𝘭𝘦𝘶𝘬𝘦𝘳, 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘴 𝘥𝘰𝘦𝘯, 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘣𝘦𝘸𝘦𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘬𝘰𝘮𝘵?' Je erkent de waarde van je collega zoals hij of zij is en vanuit dat punt begin je te bouwen.⁣
⁣
Voel je het verschil? Het raakt aan de kern van 𝐩𝐞𝐬𝐬𝐢𝐦𝐢𝐬𝐦𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐬𝐮𝐬 𝐨𝐩𝐭𝐢𝐦𝐢𝐬𝐦𝐞. De pessimist ziet de realiteit als het eindstation, terwijl de optimist zegt: 'Nee, dit is slechts het startpunt. Wat kunnen we nu ondernemen?'⁣
⁣
In die proactieve houding schuilt een stevig portie liefde - en die liefde, die gaat je collega zeker opmerken.⁣
⁣
Wat kies jij vandaag: actief of passief?⁣
⁣
𝐏𝐬. Super leuk dat je de aandacht hebt genomen dit bericht te lezen. Wil je 𝐚𝐜𝐭𝐢𝐞𝐟 𝐛𝐞𝐭𝐫𝐨𝐤𝐤𝐞𝐧 𝐛𝐥𝐢𝐣𝐯𝐞𝐧, schrijf je dan in voor onze maandelijkse Inspiratieflits: www.janvansetten.nl/inspiratie