Całe szczęście, że jest "Big in Japan", a nie "Forever young". Dziękuję, Panie Tomaszu.

Niesamowicie wciagająca ta anailza

W końcu Alphaville!

Warto dodać, że te naprzemienne zagrywki uzupełniające wokal w refrenie kiedy jest śpiewane Big in Japan wspaniale imitują styl japońskiej muzyki 14:03

Nie mogę zrozumieć że kiedyś nic nie było a tworzyło się tak genialną muzykę, a teraz wszystko jest a w większości to jest do niczego🤔

To jeden z najchętniej słuchanych prze ze mnie utworów tamtych czasów. Dekonstrukcja jest w rzeczywistości prawdziwym drobiazgowym śledztwem, którego nie powstydziłby się sam Sherlock Holmes, z inżynierią wsteczną - w jednym. Doskonały pomysł i ogromna wiedza. Pozdrawiam serdecznie!

W końcu dekonstrukcja bardziej znanego utworu, ale za to w jakich brzmieniach! Nie wiedziałam też, że jest dość przygnębiająca, że tekst piosenki napisano podczas wizyty u dentysty i że jej tematem przewodnim była historia dwóch przyjaciół, którzy byli zamieszani w scenę narkotykową w berlińskim dworcu Zoo (słowo "zoo" kojarzy mi się z ogrodem zoologicznym niż z niesławnym wówczas berlińskim dworcem). PS. Skoro było "Big in Japan" to jeśli chodzi o zespół Alphaville, to ja poproszę o dekonstrukcję innej ich piosenki "Sounds like a melody".

Nieśmiertelny hit.Nie pamiętam, abym słuchając Big Japan nie podkręcił potencjometru słysząc pierwsze takty tego utworu.Wszystko rzucam i słucham, a jak żona jest w pobliżu to mówi ,,wiem to twoja najlepsza piosenka na świecie"😊

Alphavile to jednao z moich pierwszych w życiu muzycznych wspomnień. Plyta "forever young" była ze mną w najważniejszych momentach mojego życia i chyba jak będę odchodził to też chcę mieć to przy sobie...

Dekonstrukcja jak zawsze full profeska, ale bardzo się cieszę, że oprócz tego pan Tomasz prezentuje historię piosenki. Pozdrawiam mojego dentystę 😉

człowiek myśli, że zna utwór, potem wpada na dekonstrukcję i okazuje się, jak bardzo nie zna :D

....kazałem mojemu synowi zasubskrybować kanał, pod groźbą pójścia do dentysty.

Uwielbiam piosenkę Sounds Like a Melody.

Nie mam zielonego pojęcia, czego dotyczą omawiane kwestię, nie znam się nic a nic, ale strasznie przyjemnie się Pana słucha! Dziękuję 😊

Kolejny kompletny, wyjątkowy, pełny merytoryki, historii i wiedzy elektroniczno-muzycznej materiał. Nie przestaje pan mnie utwierdzać w przekonaniu (o czym wiedziałem już dawno), że jest pan panie Tomaszu najbardziej wartościową postacią w polskiej branży muzycznej. Jest pan kompletnym wzorem. Pańska wiedza, ale też sposób jej przekazania postronnym widzom jest nie do opisania. Pańskie materiały są interesujące dla szarego słuchacza, ale też jeszcze bardziej interesująca dla ludzi, którzy sami tworzą (lub próbują tworzyć) muzykę, borykają się z trudnościami realizacyjnymi, toczą nierówną walkę z inżynierią dźwięku itd. Głęboki ukłon dla pana.

Nie mogę uwierzyć , ze pan odszukał te wszystkie instrumenty . Teraz zasłuchuje sie w całej ich twórczości . Dziękuję bardzo.

Mimo prawie żadnej wiedzy o technikaliach, dekonstrukcje zawsze oglądam od początku do konca, ze względu na wybitną narrację i muzyczne smaczki. Petarda jak zwykle

Świetny materiał, jak zawsze! Moje propozycje na przyszłość: Tears For Fears - Shout The Human League - Human Adamski & Seal - Killer Madonna - Into The Groove PSB - Heart

Niesamowity kanał! Gratulacje!

Niezwykle chciałbym obejrzeć Dekonstrukcję Self Control Laury Branigan ;)

Panie Tomaszu, dziękuje za jeden z lepszych odcinków (wszystkie są świetne). Nie myślał Pan o nowej serii np.: historia jednej płyty. Pana opowieści są rewelacyjne. Pozdrawiam.

Trafiłem tu przypadkiem a tu takie kompendium i analiza, coś wspaniałego, gratuluje i pozdrawiam.

Nooo super. Też, jak widzę większość tu, trafiłem zupełnie przypadkowo. I o ile ten rozbiór na detale dżwiękowo-techniczne mnie nieco mniej interesuje, choć są też detale ciekawostkowe (np. gong) - cały back-ground utworu, znaczenie tytułu i treści był dla mnie nowością. Te powiązania/przemieszania personalne pomiędzy wykonawcami też są interesujące. Najbardziej odkrywcze dla mnie jest, że .... Alphaville jest zespołem niemieckim, do tej pory nie wiem dlaczego brzmieniowo umieszczałem ich w Australii. Choć teraz klimat zaczyna mi nieco pasować do uwielbianej przeze mnie 'niemieckiej elektroniki' Edgara Froese i okolic. Wielkie dzięki za odcinek, zaraz przeszperam cały kanał w poszukiwaniu kawałków z jeszcze bardziej uwielbianym wczesnym Hard Rock'iem.

Książkę " My dzieci z dworca ZOO" przeczytałem jako nastolatek. To było sprytne zagranie moich rodziców, którzy nie mieli ochoty wojować ze zbuntowanym gówniarzem. Jako, że czytałem wszystko co wpadło w moje ręce, włącznie z etykietami na szamponach i proszkach, "przypadkiem" pozostawili tę książkę w moim polu widzenia. Po lekturze chciało mi się płakać i wyć tak byłem zmasakrowany. To był odwyk zanim jeszcze coś zażyłem. Można powiedzieć taki preodwyk. Podziałało na resztę życia. A potem pojawiło się ALPHAVIELLE! Big in Japan, Sounds like a melody, Summer in Berlin. Czas połamał sobie zęby na tych utworach. W mojej głowie są wciąż Forever young! Nie zestarzały się ani o jotę. Uturbione V8, głośniki i reszta Bosse, cegła na gaz i dzida. Nie trzeba wciągać, nie trzeba się kłuć, a odlot nieziemski. Pozdrawiam i dziękuję Panie Tomaszu.

Moje wspomnienie z Forever Young na kasecie. Jedziemy z miasta na pomorzu odwiedzić miasto Kraka. Jest jesień 1990 roku, a my chodzimy do 7 klasy podstawówki. W tamtym czasie bardzo lubiłem wczesne OMD. Kolega przy sukiennicach kupuje kasetę z pierwszą płytą Alphaville i puszcza w schronisku. Bardzo mi się spodobała ta muzyka i na następny dzień, u tego samego pirata kupuję Forever Young i drugą płytę Afternoon in Utopia. Do końca 7 i całą 8 klasę (koniec 1990 i cały 1991), Alphaville to moja ulubiona grupa. Dopiero na początku 1992 roku dzięki częstemu nadawaniu w MTV Enter Sandman zaczynam słuchać Metallici i innych gitarowych zespołów. Przez wiele lat nie słuchałem Alphaville, ale kilka lat temu wróciłem do tej muzyki. Powiem że nie jest to zła muzyka.

Pomysł z przybliżeniem kontekstu kulturowego i specyfiki epoki jest dobry i wciąga w całą opowieść.

Witam! Brakowało mi bardzo dekonstrukcji Panie Tomaszu. Świetny wybór 👌. Pozdrawiam 👋

Śmiałem się z Alphaville jako nastolatek słuchający new wave,cold wave,post punk ale dziś uważam ,ze był to dobry zespół.Dobra muzyka ,chwytliwe melodie i teksty na przyzwoitym poziomie.

Dzięki za przypomnienie niesamowitych klimatów muzycznych lat 80-tych.

Jeśli Adrian Neway z Red Bulla widzi powietrze przy projektowaniu bolidów F1 to ja uważam, że Pan Tomasz podczas dekonstrukcji widzi muzykę i dźwięk. 👍👋

Dekonstrukcje są perfekcyjne! Pańska narracja sprawia, że chce się słuchać i słuchać... Zawsze czekam na tę serię;) Kilka miesięcy temu trafiłam na interpretację, głoszącą że owo "big in Japan", może oznaczać osobę wyróżniającą się (wzrost Europejczyków na tle Azjatów). W tym kontekście czytam "things are easy when you're big in Japan" jako świadomość inności, życia w szponach nałogu, które jest widzialne dla ludzi z zewnątrz. Tym samym łatwo dealerowi namierzyć zainteresowanego ("I will wait here for my man tonight"). Niby zbyt doslowne, ale ciekawe rozumienie! Nieustająco wyczekuję Running Up That Hill i The Chauffeur;)

40 lat czekałem na ten film! Dziękuję. 🏆🏅🎖👌

Dziękuję bardzo, znowu wrócił Pan do moich ulubionych klimatów New Romantic. Wciąż czekam na Ultravox. Może Vienna lub Visions in Blue?

Czy jest szansa że zrobi pan kiedyś dekonstrukcje Alphaville Forever young ? Według mnie ich najlepszy utwór , przepiękne brzmienie klawisza i równie genialny, niedoceniony tekst, dzięki za cała pana pracę :)

Kiedy słucham muzyki z moim bratem i zwracam mu uwagę na pojedyncze dźwięki, krótkie sample, dzwoneczki, efektowne ozdobniki, czy - jak niektórzy mówią - "przeszkadzajki", którą są jakby żywcem wyjęte ze starych gier komputerowych, patrzy na mnie jak na dziwoląga. On - mimo, że ma "czym słuchać" - dopóki nie zwrócę mu na nie uwagi, w ogóle ich nie słyszy. Zawsze powtarzam mu wtedy, że między nami jest zasadnicza różnica w sposobie słuchania nie tylko muzyki (on tylko słucha, a ja jestem "niepoprawnym" melomanem), ale w odbieraniu dźwięków w ogóle. Sam, amatorsko "bawię" się w kompozycje przy użyciu programu FL Studio i trochę się orientuję, z czy Pan się mierzy, "rozkminiając" dla nas te wszystkie, muzyczne i techniczne niuanse. PS - Panie Tomaszu, nie tylko ma Pan doskonały słuch, ale też potrafi Pan z niego - ku uciesze nas wszystkich tutaj - korzystać; podziwiam fenomenalną znajomość całej tej bogatej i szeroko rozumianej elektroniki, która w studiach nagraniowych zagościła w latach' 70, a święciła takie triumfy w '80 ub. wieku (wtedy ją odkrywano - dziś po prostu jest). Ciekaw jestem, co Pan myśli o grupie E.L.O., a zwłaszcza jej genialnemu kompozycyjnie liderowi (wiadomo, Jeff Lynne) i jego nieodłącznemu kompanowi w muzycznych podróżach, prawdziwemu mistrzowi syntezatorów (wiadomo, Richard Tandy). Oczywiście tych współczesnych "Mozzart'ów", genialnych "klawiszowców", możemy wymieniać i wymieć, że wspomnę tylko o kilku: Jon Lord, Rick Wakeman. Geoffrey Downes, J.M. Jarre, Vangelis, Richard Wright...i można tak jeszcze długo. Strasznie się rozpisałem, ale muzyka, to pół (i to chyba te lepsze) mojego życia, a Pan jest po prostu fantastyczny. Nie dość, że słyszy Pan to "wszystko", to jeszcze potrafi rozłożyć na detale, odtworzyć i w bardzo przystępny, spójny sposób przedstawić. Z takim głosem i swobodą wysławiania, spokojnie mógłby Pan prowadzić audycje radiowe, takie jak niegdysiejsze: "Studio stereo zaprasza", "Muzyczna poczta UKF", "Dyskoteka pod gruszą", "W tonacji trójki", a przede wszystkim - tak mi się wydaje - "Klasycy syntezatorów". To one wraz z prowadzącymi, ukształtowały mnie muzycznie na przełomie lat '70 i '80 ub. wieku. Pozdrawiam.

W jednym z moich pierwszych wspomnień szkolnych pojawia się autobus szkolny, gdzie kierowca słuchał w radiu właśnie Big in Japan. To był 2003. Melodia od razu mi się spodobała, ale wiele lat musiało minąć jak poznałem nazwę zespołu, treść utworu i wreszcie kupiłem album. 20 lat minelo od nagrania utworu do jej poznania w tym szkolnym autobusie. Kolejne 20 lat i słucham dekonstrukcji utworu. Bardzo ciekawe wrażenie, tyle czasu minelo a ja nadal jestem zachwycony tą melodią.

Powróćmy jak za dawnych lat 🎶 Aż poczułem zapach letniego powietrza z tamtych wakacji :) Dzięki

Papierowy Księżyc Haliny Frąckowiak ❤

słuchałem tego utworu zaraz po wydaniu płyty w latach 80 i to wtedy był sajgon:)

Chciałem kiedyś grać na klawiszach, co powodowało, że wychwytywałem w nagraniach różne dzwieki, na które nikt nie zwracał uwagi. Dlatego z ogromną przyjemnością oglądam takie muzyczne sekcje zwłok. Pozdrawiam.

i zawsze przewijający się Kraftwerk :)

"Zażeranie" to chyba posiadanie przez utwór wielu wtyczek, które pasują do schematu gniazdek w naszej głowie. Trafianie w nasze wyobrażenie o idealnym utworze choć zmiennych jest tak dużo, że to bardziej ogólna wizja. Do mnie trafiają utwory proste, ciepłe, jasne, melodyjne, bo takiej muzyki nasłuchałem się z radia Diora Relax za małolata.

Fenomenalne jest co Pan robi. Muzyka, dekonstrukcje, narracja, historia. Brawo

Niesamowita robota, gratulacje! Z Alphaville spotkałem się w dzieciństwie gdy mój tata kupował pirackie kasety w bardzo profesjonalnej wytwórni tychże w Poznaniu na ulicy Głogowskiej. Co wypłata wpadały 2-3 nowe do odsłuchania :) Kaset miały porządne kolorowe okładki :D

Dziękuję Panu! Właśnie słuchałem tego legendarnego kawałka! Jest Pan wielki! Czekam na Klincz - Posłuszna Jak Automat

Szacun i pomyslec ze 99% ludzi nic tego nie slyszy, tymbardziej w byle jak grajacym radiu samochodowym 🙂

ah... dawno dawno temu gdy płyty cd były rarytasem, zaczęły powstawać tcw. studia nagrań..i jedno takie powstało w mojej dzielnicy. I poszedłem tam z kumplem. Weszliśmy a właściciel akurat puszczał Alphaville - Big in Japan i to na full. Zakochałem sie od pierwszych dźwięków tych trzeszczących klawiszy z otwarcia. Kocham do dziś... choc tylko ta jedna płytę - pierwszą. Genialną! I Big in Japan to nie jest najlepszy kawałek na tej płycie, ale wiadomo - hit. Pozdrawiam i dziękuję za ten odcinek

Dziękuję. Bo co poza tym mogę dodać? Panie Tomeszu.... Rozwaliłeś mój system. I nie był to Blue System.

a w latach 80tych w naszym radio ciężko było ,,złowić" tę piosenkę. Trójka patrzyła ,,krzywym okiem" bo to zespół z Niemiec, ja Alphaville usłyszałem po raz pierwszy gdy często brzmiało ,,Sounds Like A Melody". Wiedziałem o ,,Big in Japan" z Dziennika Ludowego i opisu pod plakatem, a pierwszy raz usłyszałem nagranie w programie 2 PR ,,Piosenki na życzenie", potem cały album w Wieczorze płytowym. Obecnie stacje chyba nadrabiają straty z tamtych lat, często do przesady.

Kurcze, muza której słuchałam jako szesnastka teraz robi za klasykę. I to jaką! Nadal mam ciary! Dziękuję, świetna robota jak zwykle!

Nie pamiętam w którym roku ale w okolicach 2000 roku,jako,że pracowałem w branży alkoholowej,firma alkoholowa,dla której Bruce Willis robił reklamę(polskiej firmy) zrobiła zamkniętą imprezę w Toruniu a atrakcją był występ Alphaville.Było świetnie,pozdrowienia dla organizatorów i ówczesnych uczestników🥂🥂🍾🍾

Już myślałem, że nie będzie "Big in Japan". Ogólnie to polecam całą płytę "Forever Young";)

niesamowity kawałek, fenomenalny początek i genialna dekonstrukcja! proponuję wziąć na tapet Marię Magdalenę Sandry :)

"Ujemna stabilność" - dla mnie hit 🤣Super dekonstrukcja, btw.

Dekonstrukcja jak zawsze na najwyższym poziomie. Podziwiam Pana wiedzę i umiejętności. Pozdrawiam serdecznie.

10 lat prenumerowanym EiS, uwielbiam słuchać/oglądać/czytać Szanownego Pana ;) serdecznie pozdrawiam!

Miód na moje uszy😊 Mam na CD i aż musiałem sięgnąć po ori. Gratuluję znajomości tematu i bardzo profesjonalnego przekazu.

Jak zwykle wiele ciekawych informacji, profesjonalna wiedza, talent do opowiadania i to poczucie humoru. Dziękujemy.

Mega. Geneza, przebieg, skutki

O kurde😮 Nawet nie wiem jakim cudem algorytm YT ten kanał mi zasugerował, ale ta dekonstrukcja mnie urzekła. Subik oczywiście👋👍

Kolejna wspaniała dekonstrukcja, wspaniałej piosenki ze wspaniałą historią. Dziękuję pięknie i pozdrawiam czekając na kolejne odcinki

Jest pan geniuszem. Dziękuję. Uwielbiam.

Dziękuję serdecznie za tą rozbiórkę.

Panie Tomaszu !!!!!! a co z (((( (Electric Light Orchestra ))))) i geniuszem Jeff'a Lynna :) CZEKAM NA DEKONSTRUKCJE

Arcydzieło Dekonstrukcji !!!

Czapki z głów i ukłony. Słuchać mógłbym i słuchać. Będę czekał na następne muzyczne rozkminy :)

Co by nie mowic debiutancka plyta Alphaville ze znakomitymi Big In Japan, Sounds Like Melody i Forever Young oraz przeznakomitym otwieraczem A Victory Of Love jest jedna z najlepszych w tym gatunku.

Drogi panie Tomaszu. Pan tworzy najlepsze materiały o powstawaniu utworów na polskim YouTubie. Czy w pańskim cyklu pojawi się zespół Fleetwood Mac, i jeśli tak, to który utwór poddany zostanie dekonstrukcji? Najbardziej spodziewam się Go Your Own Way, Dreams, The Chain, Little Lies lub Everywhere.

Swietna plyta do posluchania w calosci i dzisiaj. Niesamowita jakosc, oryginalnosc, dynamika, melodyjnosc, rytmika, niezly wokalista. Oczywiscie trzeba tolerowac taka muzyke, nic na sile. Partia gitary jest swietnym zaostrzeniem i wzbogaceniem, tego trzeba posluchac glosno w przyzwoitym stereo np na sluchawkach, oj mocny kawalek, bylem wtedy zachwycony.

Witam. Panie Tomku, oglądam większość Pana dekonstrukcji i mam pytanie. Skoro ze słuchu potrafi Pan rozłożyć na czynniki pierwsze prawie każdy utwór - czy myślał Pan kiedyś o wydaniu własnych utworów (Synthesizer Greatest by Tomasz Wróblewski)? Uwielbiam takich wykonawców jak Vangelis, Jarre, Moroder, Kitaro, Levai, Parsons i wielu innych tworzących El. music. Czy myślał Pan kiedyś, aby zostać polskim Vangelisem? Ma Pan talent. Nie tylko do kursów i wykładów. Pozdrawiam.

Dziękuję i czekam na kolejne klasyki. ❤

Uwielbiam ten kanał . WIĘCEJ!

Niesamowita rozkminka. Przesłuchałem z zaciekawieniem do końca głównie dlatego, że utwór ten zapadł mi w pamięci już od lat 90-tych, kiedy pierwszy raz na niego wpadłem. Ma coś magicznego w sobie do dziś...

Super ! Dzieki za odcinek :)

Jak zawsze wspaniały odcinek.

Spadło mi to jak z nieba :D Może w następnym coś z Obywatela G.C.? Myślę tu o czymś elektronicznym z "Tak! Tak!", np. Podróż do ciepłych krajów... Dziękuję za pana twórczość i pozdrawiam.

Mistrzostwo. 👌

Znakomity materiał. Przypomniał mi, że mając 14 lat byłem wielkim fanem Alphaville 😁 "Big in Japan" lubiłem, ale jakoś nie przesadnie, z tego albumu ceniłem sobie bardziej "A victory of love", "Summer in Berlin" i parę innych utworów. Niemniej nie miałem pojęcia, że aranżacyjnie był to tak złożony utwór. Wydawał się dużo prostszy. Ciekawy background Alphaville - uwielbiałem album "Forever young", potem jeszcze dużo dojrzalszy "Afternoons in Utopia" z genialnym "Lassie come home" i po tym zainteresowanie mi przeszło na rzecz zupełnie innych gatunków muzycznych, ale tła działalności grupy nigdy nie zgłębiłem - dzięki za garść ciekawostek, miałem wrażenie, że za tym projektem stało dużo mniej, a to jednak solidny kawałek twórczej pracy 👍

Wspaniała muzyka i jeszcze lepsze wspomnienia z młodości :)

No nareszcie! Moje czekanie zostało nagrodzone!

Jak zwykle super filmik👍

Nie mam pojęcia jak Pan może rozkładać muzykę na poszczególne parte instrumentalne tak precyzyjnie. Dla mnie niewyobrażalne mistrzostwo dźwięku.

Też tak macie jak ja, że zaraz po obejrzeniu rekonstrukcji, szukacie, i słuchacie oryginału ?

Super materiał, dziękuję bardzo :)

Jak zwykle super !!! . Pozdrawiam . Artur

Niesamowite, tych materiałów słucham kilkukrotnie

Niesmiertelna plyta (caly material)........"Forever Young" ;-)

Te historie to złoto! 😊

PIęknie jak zwykle ;)

Super materiał!

O jak pięknie, czekałem. 😊

Znakomity material👍

Super 👏

wielkie podziękowania za tak świetny materiał

Dziękuję za kolejną, wspaniałą dekonstrukcję 👍

dzięki za materiał o tym świetnym utworze!

Mega fajne sa te przejscia miedzy tematami ;) bardzo dobra robota ;)

Dobra robota!

Jak zwykle Pelna profeska.. super sie slucha.. dobra robota😊

Panie, mistrzostwo❤ muzyczna uczta❤