Ja nie lubię ludzi, hałasu i tłumów. Wyczerpuje mnie to niesamowicie, a w szczególności, że większość ludzi reprezentuje poziom dna i mułu.

nie lubię ludzi jako zbiorowości mogę lubić ludzi jako jednostki

Jeżeli przez większość życia doznaje się od innych ludzi głównie przykrości, pogardy, odrzucenia, itp., to można w pewnym momencie przestać ich lubić.

Zazwyczaj mówię,że nie lubię ludzi bo po prostu łatwiej tak powiedzieć niż coś wytłumaczyć. Nie lubię w ludziach zła, zakłamania, fałszywości, braku szacunku do drugiego człowieka, braku szacunku do każdego życia... ludzie to straszne istoty

Mnie kontakt i dialog z ludźmi nudzi i często peszy. Nie lubię o sobie mówić bo często ludzie są fałszywi, poza tym mam wrażenie że większość społeczeństwa to takie chodzące Zombie, płytkie rozmowy przeważnie o materializmie, co sobie kupiłem/ kupiłam, kiedy zmienię auto albo co zjem na obiad itd ...

Ja niegdyś byłam osobą, która nie wyobrażała sobie życia bez ciągłych kontaktów z innymi i przejmowała się ich uczuciami i poglądami. Kiedy widzisz, ze 99% osób na które natrafiasz w życiu to po prostu świetni pozoranci, którzy są przy tobie z mało altruistycznych powodów i odchodzą, gdy już nie maja z ciebie żadnej korzyści to po prostu gorzkniejesz, popadasz w niechęć i izolacje... Niestety, w naszym społeczeństwie pielęgnuje się pogląd o samowystarczalności, pielęgnuje się egoizm i życie chwila, a zaniża pielęgnacje relacji z innymi czy szacunek do drugiego człowieka.

Ludzie są nudni, a raczej większość z nich. Próba rozmowy kończy się na wakacjach, z półki, na kredycie, problemach, chorobach, zaliczaniu partnerów)partnerek ect. Ludzi z pasją jest jak na lekarstwo.

nie jest miarą zdrowia bycie idealnie przystosowanym do chorego społeczenstwa -Krisznamurti

Nasza aspołeczność wynika z przytłoczenia ilością ludzi. Ludzi którzy są egocentryczni, skupieni tylko na sobie, gardzących innymi.

Kompletnie nie lubię poznawać nowych osób, budzi to we mnie jakiś stres i mam ochotę uciec :/ najlepiej czuje się sama

Carl Jung "Wszystko, co irytuje nas w innych może nas zaprowadzić do zrozumienia samego siebie.”

„Mój pies nie lubi psów, a ja nie lubię ludzi. Woń zadów, jazgot słów, obu nas szczerze nudzi.”

wykonywałem kilka różnych zawodów w swoim życiu i za każdym razem zmieniała mi się perspektywa spojrzenia na ludzi...jednak najgorsi wydawali mi się kiedy pracowałem w młodości za kasą dlatego mam duży szacunek do kasjerek i kasjerów

Mój argument przeciwko ludzkości jest to ze psychopaci często są liderami nie posiadamy wrodzonych cech umożliwiających ich rozpoznanie i eliminacje ze społeczeństwa , mało tego często są przydatni . Osoby nadwrażliwe są spychane na dół społecznej drabiny często niedożywajac normalnej śmierci , dotknięte depresja czy nałogami a nadają one kolorytu w tym brutalnym świecie. Przede wszystkim ludzie zapominają ze jesteśmy tylko jednym z gatunków zwierząt i kierujemy się głównie instynktem , chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się że jesteśmy bytem nieco wyższym nad reszta ożywionego świata .

"Ludzkość jest ok, ale jej 99% to nudni idioci". - Slavoj Žižek

Nie lubię ludzi, nie lubię siebie, mam żal, że jesteśmy tak słabi. Sensem naszego życia jest przekazanie genów. To co zrobimy w życiu nie ma żadnego znaczenia. Wartości nie mają żadnej wartości. Boli mnie to, że wszystko co jest dla nas ważne jest kontrolowane jedynym naszym celem jest przetrwanie gatunku. Boli mnie to, że mamy poczucie indywidualizmu mimo, że wszyscy i tak żyjemy w takiej bańce. Myślimy, że osiągneliśmy coś. Sam cel naszego gatunku jest niemoralny. Boli mnie to, że wszystkie emocje są jedynie sygnałem z mózgu. Boli mnie to, że takie rozmyślania nic nie wnoszą i nie mają żadnego znaczenia, wiem, że w tym czasie powinnam zająć się czymś innym, ale nie wiem nawet czym skoro nic nie ma wartości. Skoro nic nie jest stałe to czy to oznacza, że nie powinniśmy do niczego się przywiązywać? Boli mnie to, że nic nie wiem. Nie wiem czy coś wiem.

Ja nie lubię ludzi i mam wrażenie, że ludzie nie lubią mnie🤷‍♀️

Jeśli dorasta się w otoczeniu, które nie jest przyjazne i tolerancyjne, to nie ugruntuje się w sobie zaufania i otwarcia na ludzi.Dużo rozmawiam o tym ze znajomymi i nasze poglądy spotykają się na jednej płaszczyźnie:wszesne doświadczenia z nietolerancją i ich powtarzalność utrwalają schemat zranienia przez innych.

nie lubię ludzi jako grupy ale czasami niektóre osoby okazują się o wiele ciekawsze niż "na zewnątrz" gdy rozmawia się z nimi w cztery oczy

Nie lubimy ludzi, bo inni nie postępują tak, jakbyśmy chcieli. Inni nas nie lubią z tego samego powodu. Wszystko dlatego,że chcemy być dla innych ważni i przez innych zauważeni. Pragniemy wszyscy szacunku,docenienia. Niektórych lubimy, tych co nam klaszczą.

Tez czym wiecej przebywam z ludzmi poprostu ich nie lubie. Nie mam ochoty na zadawalenie swiata. Zreszta ja zawsze ide swoja droga nie lubie sie podporzadkowywac.

////////////////////////////////////////////////////////\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\Problemem jest to ,że osoby posiadające bardziej rozwinięte cechy poglondowe, duszą się na dłuższą metę w towarzystwie ludzi przyziemnych I nie chodzi mi tu o jakieś wyrafinowane formy myślowe A jedynie o podstawowe panowanie nad swoją osobą Bełkot słowny, nie znanie wagi swoich słów, zwykle prowokacyjna postawa fizyczna, o logicznym myśleniu nie wspomnę Tak zazwyczaj wyglądają ludzie w Polsce I to nie jest forma obrazy a jedynie przytoczenie obserwacji Jestem raczej pacyfistą, uważam że słowem można wszystko naprawić Szanuje ludzi żyjących w koło, aczkolwiek trzymam ich na dystans i nie ingeruje w ich światopoglondy W zamian oczekuje tylko tego samego, ciszy i spokoju Tracenie energi i czasu na bezsensowne rozmowy czy spory, to dla mnie najgorsza forma marnowania życia I tu dochodzimy do momentu kiedy mam dość patrzenia na głupotę ogółu Nikt nie ma nieskończonej cierpliwości i prędzej czy później dochodzi do konfliktu Środowisko w którym żyjemy , ma bezpośredni wpływ na światopogląd i samopoczucie Widząc to, oddychając tym, powoli przesiąkamy (spaczeniem) przyziemnych Tolerancja musi działać w obie strony jeśli tak nie jest, to prędzej czy później wkracza pogarda A zazwyczaj jest ona skierowana na osoby takie jak my, otwarte na wyższą percepcje Nie zrozumienie trawi ludzkość jak rak rak trawiący ciało Ślepcy mówią jak żyć, gdy widzący uciekają przed depresją i brakiem zrozumienia Myśle więc Jestem Jestem więc Czuję Czuję więc Myśle... A i tak gasnę , pod falami ignorancji Bo wiedza to kara, w świecie bez zrozumienia...

Ja nie nie lubię ludzi. Ja się nimi po prostu brzydzę.

Ja nie przepadam za ludźmi bo widzę jak bardzo potrafią zmieniać twarze w zależności od sytuacji. Istnieje bezinteresowna miłość i przyjaźń ale istnieje też nienawiść wymierzana bez żadnego konkretnego powodu. Jako dziecko byłam w swojej społeczności bardzo szykanowana ze względu na to że różniłam się trochę od reszty ludzi. Te przeżycia bardzo mocno utrwaliły we mnie pewną nieufność, brak zrozumienia i dyskomfort. Nie czuję luzu ani przyjemności w kontaktach w ludźmi po prostu nie ma tego we mnie. Bardzo rzadko zdarza się żebym kogoś naprawdę polubiła. I myśle że takich jednostek jak ja jest wiecej. W dzisiejszym świecie wiele rzeczy po prostu trzeba - trzeba być doskonałym, mieć bogate życie towarzyskie. Mam wrażenie że to jest taki trochę handel. Tu już nie chodzi o to żeby wyjść z przyjaciółmi i napić się piwa, ale o to żeby zrobic zdjęcie i wstawić je na instagrama. Jesteśmy uzależnieni od ludzkiej aprobaty do takiego stopnia że staje się to aż straszne.

Ja przez dużą część życia unikałam ludzi, ponieważ nie czułam się przez nich rozumiana, mało tego, nie raz byłam wyśmiewana albo atakowana przez jakąś swoją inność. W tym momencie też mam tak, że do ludzi się jakoś nie garnę bardzo, wolę mieć kilku bardzo dobrych kolegów, przyjaciół, niż mnóstwo znajomych, z którymi mnie łączy płytka relacja. Przyznam szczerze, że trochę pracowałam nad sobą, żeby mieć raczej życzliwy stosunek, zachowanie w stosunku do innych. Ale właśnie to mnie też zniechęca do innych, że wielu z nich nawiązuje płytkie relacje, zniechęca mnie instrumentalne traktowanie siebie nawzajem, to że tak łatwo kogoś jest zastąpić kimś innym, że tak łatwo się kogoś pozbywamy z życia, to że mężczyźni się nie chcą angażować tylko szukają seksu.

Sposób w który mój kot wybebesza, bawi się, podrzuca a potem zjada tylko trochę myszy jest dowodem na to ze ludzie nie są jedynym gatunkiem który krzywdzi dla przyjemności

A ja lubię ludzi, tylko większość nie lubi mnie, taka sytuacja...

Witam wszystkich 😊 Spokojnej reszty dnia 😁 Ciekawy temat ... Pozdrawiam serdecznie wszystkich to zależy ale częściej wolę być sam zdala od ludzi ... Staram się mieć zdrowe relację jednak bycie samemu sprawia mi przyjemność nie pałam za duża sympatią za ludzmi 😊 Tak fałszywość i powierzchowność rozmowy o niczym blleee bleee 😁

Oo a właśnie nie miałam co robić. Bardzo mnie ucieszyło powiadomienie o pańskim filmiku 😊

Bardzo mi przykro słuchać jak ktoś mówi, że trzeba być prospołecznym bo piesek nie poda szklanki wody na starość. Fakt nie poda, ale nie po to ludzie biorą psy żeby je wykorzystać do opieki tylko by bezinteresownie je kochać. Pies to nie inwestycja w emeryturę. Dzieci i przyjaciele też nie powinni nią być. Myślenie o ludziach w kategoriach potencjalnych korzyści jakie mozemy z nich miec w przyszlosci, zawieranie "przyjazni" z wpływowymi ludzmi zeby w przyszlosci korzystać z ich bogactwa i wpływów, robienie sobie dzieci aby mieć na starość opiekę to dopiero świadczy o perfidnej naturze człowieka i jego przebiegłości. Oczekiwanie od dzieci opieki na starość to nie bezinteresowna miłość rodzicielska. Bezinteresowna miłość zakłada ze chcemy by dziecko spełniało swoje marzenia i bylo szczęśliwe a to oznacza ze może wyjechać na koniec świata spełniać marzenia a rodzic nie będzie oczekiwał ze przyjedzie sie nim zająć na starosc. Oczekiwanie pomocy w zamian za wlozona w dziecko kasę Nie różni się niczym od oczekiwania pomocy od opiekunki której się placi. Tyle ze w przypadku dzieci to jak traktowanie ich jak swoją własność "zapłaciłam za twoja edukację i wychowałam cie wiec jesteś teraz mi winien opiekę". Czy to nie brzmi podle?

Bardzo przytulne światło!

Ja mam 18 i wkurza mnie/przykro mi że gdy patrzę na instagramy rówieśników i młodszych to widzę jak wszyscy świetnie się bawią, gdzie to oni nie byli, z kim się nie widzieli, ile to oni nie wypili, ilu to oni znajomych nie mają... ale w sumie tak sobie myślę że co im z tego będzie za np. 15 lat? Wspomnienia? super. Dla mnie najlepszymi wspomnieniami jest dzieciństwo gdzie nie przejmowało się, grało się w minecrafta i było dobrze.

Konkretnie i krucej 👍

Zgadzam się ze stwierdzeniem chcesz poznać ludzi Idz popracuj na kasie. Polecam Biedronki. W pewnym momencie zycia musiałam pracować w sieci sklepów Biedronka. Klienci- masakra- dno- co dzień klotnie i wyzwiska co dzien nazywanie kasjerow złodziejami naciagaczami Wytrzasanie sie i wylewanie całej frustracji za kolejki za nie takie ceny na sklepie a inne nabijae na kasie- co nie jest winą zwyklego kasjeta lecz ludzi akurat pracujacych w danym dniu na sklepie. Kłótnie o 10-20 groszy. Wyrzywanie się bo kolejki. Jesteśmy okropnym chamskim sfrustrowanym narodem. Zachowania klientow- książkę mozna napisac ich komentarze ovrazliwe wyzwiaka.

Ciekawe. Dziękuję za ten odcinek.

Uwazam, ze ludzie sa mili dla tych ktorzy sa mili dla nich. Sa pewne wyjatki ale generalnie jak jest sie pozytywnym i szanuje sie innych, ludzie odplacaja sie tym samym.

Zawsze sprawiało mi przyjemność przebywanie z ludźmi. Od 10 lat pracuje w turystyce i to stopniowo zaczelo się zmieniac. Ludzie podchodza do ciebie non stop z pytaniami, chca to czy tamto są 24/7, i zaczelam uciekac od ludzi. Myslalam ze na kwarantannie zatesknoe za ludźmi. A tu nie. Zrobilam sie aspoleczna. Nie lubię ludzi. Unikam. Mam nadzieję ze to sie zmieni..

Teraz mi się przypomniała pewna karteczka z Memów: Kiedy mówisz szefowi, że nigdy nie spałeś, bo zło nigdy nie śpi.

Kiedyś uwielbialem kontakty ale pi 17 latach w UK stałem się odizolowany od spoleczenstwa. Jedynie po alkoholu się otwieram.Spotkalo mnie po drodze wiele rozczarowań i myślę że to miało wpływ na to kim jestem teraz.Tak naprawdę mimo tego że zwiedzilem połowę świata, mam poukladane życie stać mnie na dużo rzeczy tak naprawdę wewnętrznie jestem nieszczęśliwy i najchętniej odszedlbym na drugi świat. Bardzo zazdroszczę ludziom którzy mają przyjaciół i mogą liczyć jeden na drugiego. Ja niestety muszę polegać tylko i wyłącznie na sobie i mojej rodzinie.

Wreszcie nowy odcinek :)

Dobry temat, dziękuję

Kochalam ludzi dopoki nie zaczelam karmic zwierzat bezdomnych.

Odpycha mnie u ludzi zapatrzenie w siebie, zamiast dyskusji opartej na argumenty to proby pokonania rozmówcy tupetem, osądzanie , brak szacunku, hipokryzja, obojętność na drugiego człowieka i taki chory optymizm , przez ktory nawet zabijając innych ci ludzie czuja sie dobrze, i na cale swoje zlo znajduja wytłumaczenie

Spotykam się jedynie z tymi, u których nie dostrzegam znamion wyrachowania w relacjach. Od razu napiszę, jest ich niewielu...

Moim zdaniem nielubienie innych jest powiązane ze zbyt niską , lub zbyt wysoka samooceną. Z ludźmi źle, ale bez ludzi jeszcze gorzej. Jednych się lubi, innych trzeba tolerować 😅 ☯

Tak trochę z własnych obserwacji/doświadczeń: Dawniej typowy człowiek aspołeczny, nie lubiłam ich, drażniła mnie głupota, dążenie do rozmnażania i ignorancja, ale... Kiedy zaczęłam pracować nad swoim rozwojem odkryłam, że "głupota ludzka" to po prostu inny sposób postrzegania spraw i może sądzenie ich jako głupich wynikało z mojej ignorancji i głupoty, nie ich. Inna sprawa, że do tej pory nie uważam w życiu za obowiązek rodzenia i zakładania rodziny, ale kiedy przez chorobę nie mogłam sama za wiele zrobić (przysłowiowo "utrzymać kubek w dłoni"), doceniłam obecność innego człowieka, zrozumiałam, że ludzie wiążą się z inną osobą, właśnie po to, aby w razie czego mieć się o kogo oprzeć. Jest w tym egoizm, ale cóż, jesteśmy tylko ssakami. Lubimy okrucieństwo, oczywiście, a kto widział jak bawi się kot myszą, wie, że mamy to w naturze. Szkoda, że ludzie wciąż są tak krótkowzroczni, ale kiedy skupiamy się na sobie patrząc na świat, to Ci inni ludzie nie wydają się już tak dzieleni na dobrych i złych. Sądzę, że przestałam być aspołeczna wtedy, kiedy przestałam zwracać na ludzi większą uwagę.

Planujesz kiedyś zacząć wrzucać odcinki na spotifly? Osobiście nie mam za wiele czasu po powrocie z szkoły, żeby oglądać na bieżąco twoje filmy, więc opcja odpalenia odcinka na spotifly w drodze do szkoły, byłaby bardzo przydatna :)

Nie można polubić kogoś, kto nie szanuje ani siebie, ani innych, wyzywa i miesza z błotem właściwie każdego. Skoro mielibyśmy się czegoś nauczyć lub przebywać z taką osobą, musielibyśmy być tacy sami, jak ona i mieć sporą wytrzymałość psychiczną. Nie każdy człowiek to ma.

Myślę, że bycie wśród ludzi bywa trudne i męczące. Ludzie potrafią być podli, ale nie warto popadać w skrajność. Są też dobrzy, uprzejmi ludzie. Dlatego równowaga w tej kwestii wydaję mi się lepszą opcją. Myślę również, że nienawiść do ludzi może wychodzić z nienawiści do samych siebie.

Fajnie, że mniej cięć w odcinku. Od razu lepiej się ogląda.

"Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, to - eksterminacja"

7:55 Nawiązując do przedstawionego w tym momencie komentarza; ja też lubiłem towarzystwo i inne osoby, dopóki nie trafiłem do internatu

Fajny z Pana człowiek, taki absurdalny! ;)

"Dobre relacje mogą sie nam oplacać..." I to jest najsmutniejsze, bo pokazuje, że mało jest bezinteresownych relacji...

Ja nie lubie większości ludzi z mojej miejscowości. Są oni Sebixami i całe dnie piją, palą i słuchają polskich rapów na jblu i niestety takie jest pół miasta u mnie. Mam paru zaufanych znajomych i przyjaciół z 2 maksymalnie. Nie przepadam też za ludźmi typu imprezowicz że chodzą tylko na imprezy po to aby zaimponować. A media naprawde zmieniły ludzi. Przez to moi koledzy i koleżanki nie chcą się spotykać a jak się spotykają to rzadko :(

Ludzie mnie wkurwiają. Oprócz rodziny nikogo nie lubie. Jestem strasznym snobem, co uwazam akurat za przejaw rozsadku w tym sztucznie milym swiecie.

Hmm! Fajny filmik! Dlaczego nie lubi się ludzi?ano dlatego że większość ludzi poprostu głupieje.do tego ludzie są pretensjonalni.roszczeniowi.fałszywi.interesowni itd.oczywiście nie wszyscy ale naprawdę bardzo wiele. Kiedyś miałem wielu znajomych dziś została garstka.poprostu się od nich odciołem bo coś im się z głowami podziało.

Co do samego filmu nie mam zastrzerzeń, aczkolwiek nic nowego do rzeczywistości nie wnosi. Bardziej fascynuje mnie zestaw komentarzy pod tym jak i poprzednim filmem. Nagle się okazuje jak wiele ludzi jest aspołecznych, antyspołecznych, tu ktoś jest mizantropem, bo poczytał Ciorana. To bardzo ciekawe, ponieważ nie chce mi się wierzyć, że poza skrajnymi przypadkami, wszyscy serio tak myślą. Samotni indywiduwaliści, hmmm.. czyżby zaczynali tworzyć kolejny kolektyw nie do końca wiedząc o co im właściwie chodzi ?? Trochę mi to przypomina pewną sytuację jakiej doświadczyłem przed laty. Jedno z miast w Anglii, wielki zakład przetwórstwa mięsnego. Na papierosie, wiadomo, w ramach przerwy, stoi ze czterdzieści osób, głównie Polacy. W tle słychać temat oklepany i powszechny wśród rodaków na emigracji: unikajcie Polaków na emigracji !! Wszystkie komentarze typu: "nie ma nic gorszego jak Polacy", "Polak cię wydyma i okradnie", "Nie ufaj Polakom", "Ja tam unikam Polaków jak tylko mogę, układam się tu po swojemu". W pewnym momencie zapytałem gro malkontentów czy nie dostrzegają lekkiego (o ironio..) absurdu tego dyskursu, bo skoro prawie każdy tak mówi to kto jest kim w tej batalii ?? Czemu to nie ty jesteś tym owianym złą sławą Polakiem co oszukuje rodaków w Anglii, Belgii, Holandii ?? I właśnie tak czytając sobie komentarze pod tym filmem mam podobne odczucia. Rozumiem, że ktoś nie przepada za tłumami, nie lubi imprez, ktoś go wkurwia w pracy, jasne, to wszystko jest zrozumiałem, ale kto ma tutaj moralny handicap na nazywanie większości ludzi mułem, dnem, debilami i dlaczego ?? Kto stwierdził, że człowiek to zaraza, niszczyciel, samo zło ?? Ja bym polecił jednak powściągliwość w takich ekspresowych osądach, bo okaże się pewnego dnia, że ci osądzający obudzą się z reką zanurzoną po łokieć w sedesie, bo stwierdzą, że ich zacietrzewienie i wypracowana niechęć dała ujemny bilans, wedy AŁA... Greetings.

Każdy jest inny. Przyciąga do siebie podobnych. Ale najlepsze towarzystwo jest własne jeżeli możesz sam z sobą się zaprzyjaźnić i spędzać czas to jesteś zupełnie zdrów.

"Dlaczego NIE LUBIMY innych ludzi?" - - - - gdzie odpowiedź na tytułowe pytanie? Coś przeoczyłem...

Człowiek na świat przychodzi sam i sam odchodzi, z ludzmi jest dobrze dopóki jest dobrze - wszyscy chcemy żyć bez problemów najlepiej aby ktoś nas wspierał, lubimy jednostki które nie sprawiają problemów lub z których możemy czerpać - niechęć do ludzi może pojawić się dla tego że inni tylko czerpią od nas a my nie możemy dostać nic w zamian - czasem nie dostajemy nic od innych nie tylko dlatego że ktoś niechce być wsparciem dla nas ale po prostu nie jest fizycznie w stanie w niczym nam pomóc - rozdawanie siebie jest bardzo męczące i moim zdaniem prowadzi do niechęci do ludzi. Równowaga musi być zachowana!!!

Kocham ludzi pomimo wszystkich wad Cieszę się z tego że każdy jest inny i że każdy może znaleść coś dla siebie i warto z tego czerpiąc niż się użalać na innych jak niektórzy komentujący ^^

Oglądam często Nat Geo Wild i dowiedziałam się, że zwierzęta bardzo często zabijają np. z zazdrości; z zazdrości o pozycję w stadzie, o samicę, w obronie terytorium, podczas zdobywania nowego terytorium, czasem dla zabawy, ze złości jak np. hipopotamy. Zwierzęta zabijają swoich braci, lub osobników innego gatunku. Samiec lwa, gdy podbije nowe stado, zabije wszystkie małe lwiątka, tylko dla tego bo mają geny poprzedniego wodza stada. Cieszmy się, że u ludzi tak nie ma. Wyobraźcie sobie, jakaś kobieta po rozwodzie, związałaby się z nowym partneren, a on wyciągnąłby nóż i pozabijał jej dzieci (bo nie mają jego genów) i spłodziłby nowe z jego genami... Moim zdaniem zwierzęta są bardzo podobne do ludzi. Bardzo. A nawet gorsze (w niektórych sytuacjach) :)

Nie mogę powiedzieć , że nie lubię ludzi ale lubię od nich odpocząć w zaciszu swojego domu...mam wybrane grono znajomych to prawda ale nowych przyjaciół jest mi ciężko zdobyć ....

Nie wiem czy lubię czy nie lubie ludzi, ale jedno wiem napewno ciężko znaleźć mi osoby z którymi mogłabym porozmawiać o czym wartościowym, rozwijającym i ważnym. Na Ziemii jest mnóstwo ludzi, wiele krajów. Jak to mówia co kraj to obyczaj i mieszkając w Polsce często czuje że żyje w kraju sztucznych ludzi, kłamstwa, wyższości.

Mogę znać tytuł muzyki która jest na początku?

Mnie wyczerpuje obecność ludzi. Nie sądzę żebym miała jakieś antyspołeczne zaburzenie. Poprostu lubię ciszę, spokój, brak walki o to kto ma rację a kto nie. Od dłuższego czasu nie obchodzą mnie opinie innych ludzi, to co myślą, jakie mają poglądy. Interesuje mnie tylko moja najbliższa rodzina i z nią mogę spędzać czas.

Hmm czasem mam wrażenie że przedawkowuje ludzi i mam ich dość, ale po przerwie chętnie ich chłonę. Bo jestem ciekaw jacy oni są, jacy są inni ludzie, a jaki jestem ja. Czy może coś powinienem zmienić żeby być lepszy, czasem od siebie, a czasem od nich. Bardzo dziękuję za materiał.

ważny, ważny związek podkreślony, przypomina mi się taka, taka rozmowa jakiś, jakiś, jakiś czas temu. absolutnie nie śmieje się po prostu prośba byś może w miarę możliwości kontrolował tą dykcję bo momentami ciężko mi słuchać a wątpię, że masz problemy z jąkaniem bo są momenty gdzie mówisz bardzo płynnie. Props za treści oby tak dalej.

Im więcej wiedzy psychologicznej tym więcej zrozumienia i sympatii mam dla naszego gatunku. To mamy na co nas stać. Ludzie nie "wzrastają" jednakowo i nie każdy z nas przeżył w życiu to samo. I zło i dobro ma swój początek a ci co w tym biorą udział mają to narzucone przez los.

Ja dochodzę do wniosku, że warto próbować poznawać, mimo iż nie ma się umiejętności komunikatywnych. To tak jak nie potrafić czegokolwiek, a po kolejnych razach potrafić po troszkę więcej. A w zaawansowanej biegłości uważać to za standard. Nie trzeba się bać ludzi, bo ludzie są z natury społecznymi istotami. Problemy każdy ma, lecz u każdego trzeba to zrozumieć i mieć świadomość, jak się czuje? Wiele daje fakt, iż podejmujemy się mimo iż nam nie wychodzi i zrażeni jesteśmy do tego rodzaju biegłości. :)

Ja od dziecka do dzisiejszego dnia czuje bardzo mocna nienawiść. uwielbiam to uczucie bo doskonale go rozumiem i znam często mnie przerasta ale dzięki niej osiągnąłem sukces

A ja tam lubię ludzi, fascynują mnie, a im ktoś bardziej się wyróżnia swoją innością tym bardziej mnie ciekawi.

Wydaje mi się że w większości przypadków gdy ktoś stwierdza że nie lubi ludzi lub są że wszycy ludzie są tacy i tacy (w sensie coś negatywnego) to a) Jest to wewnętrzne racjonalizowanie braku swojego sukcesu na polu socjalnym/zawodowym/..., takie usprawiedliwianie żeby ochronić ego 'to nie moja wina że mi życie nie wychodzi to inni są do luftu' b) wynika to z niewiedzy. Sam widzę mnóstwo osób które obserwują sobie innych z boku oceniając, wyciągając tylko wady danych osób ale już kiedy wchodzą w 'środowisko' temperują język- ze względu na to, że poznają osoby i okazuje się że wizerunek z dalszej perspektywy, a znajomość 'w realu' to dwie zupełnie inne rzeczy + orientują się że nikt nie jest idealny i każdy ma jakieś wady, co nie skreśla go z roli osoby z którą warto utrzymywać kontakty c) Jest to pewnego rodzaju moda żeby tak mówić, robienie z siebie kogoś elitarnego, samca omega d) częstym zjawiskiem jest że ktoś kto nie jest narażony na kontratak, lubi sobie poszczekać, pokazać jaki jest mocny, coś jak pies za ogrodzeniem jak dochodzi do spotkania (i nie mówię tu o jakiejś konfrontacji tylko zwykłej interakcji) to nagle wychodzi że ci co najbardziej wyszczerzali kły nie są już tacy agresywni, a normalnie się komunikują czy nawet podkulają ogon. Oczywiście nie tyczy się to wszystkich ludzi mianujących się aspołecznymi czy antyspołecznymi ale myślę że z 95%

Ciekawe spostrzeżenie odnośnie stanowiska Schopenhauera. W bardzo wielu przypadkach spotkałam się z sytuacją tych jeżozwierzy. Przejawia się to czesto w kontaktach z innymi ludźmi gdy wchodzi się głębiej w czyjąś sferę emocji, gdy taka płytkość, powierzchowność juz nie wystarcza. Można zauważyć, że naruszona zostaje stefa komfortu drugiej osoby... czy też jej kreacja.

Ja nie lubię ludzi jako gatunku. Uważam że niedobrze że człowiek jest inteligentny bo nic go nie ogranicza a jest też głupi , szkodliwy i przekonany że jest w sposób oczywisty najwyższą wartością...

Nie przemawiają do mnie stwierdzenia "lubię", "nie lubię" ludzi. W życiu nie poznam wszystkich 7,5 miliarda osób jakie żyją, więc dlaczego mam wyrabiać o nich opinie na podstawie setki spotkanych przeze mnie osobników. Stwierdzenie, że jest grupa osób (w tym przypadku wszystkich osób) która jest zła moim zdaniem jest szkodliwe, ponieważ dlaczego mam robić coś dobrego dla tej "bandy idiotów". O ile się nie mylę, to niechęć do grupy "tych złych" była nieodłączną częścią systemów totalitarnych.

Internet pokazal ze i przestepcy moga byc na wyciagniecie reki. Wczesniej w realu nigdy nie spotkalabym tylu po prostu zlych ludzi, nie zadawalam sie nimi, nie wiedzialam, ze istnieja. Dzis wiem, ze sa wszedzie. Wiec raczej jest to rola demaskatorska, ale nie narzekalabym. I tak poza tym, jak mozna nie lubic ludzi, kiedy samemu jest sie czlowiekiem?

Ja nie lubię coraz wiecej ludzi, bo zawracają dupe bez powodu, sami nie wiedza czego chca i szukaja problemow gdzie ich nie ma. Spotykam bardzo wielu egoistow i narcyzow zapatrzonych w siebie, ktorzy pisza tylko jak im sie nudzi i robia syf innym. W stosunku do przyjaciol jestem lojalna i zalezy mi na nich ale coraz mniej mam ochotę poznawac nowe osoby, bo nic dobrego z tego najczesciej nie wynika.

Ja nie jestem tak kategorycznie nastawiona do ludzi, żeby z góry mówić, że nie lubię ich, albo nimi gardzę - wręcz przeciwnie często mnie inspirują, ciekawi mnie ich niejednoznaczna natura. Nie znaczy że wszystkich kocham, czy nawet lubię, bywa tak że mnie irytują i wywołują całą paletę emocji. Czasami mnie po prostu męczą, męczy mnie ich obecność, nie dla tego, że czymś zawinili, ale tak po prostu. Jednoczesnie mam świadomość jak bardzo są mi potrzebni, jak bardzo potrzebuję ich bliskości... Nie tylko na poziomie cielesym, ale także intelelektualnym, wymiany myśli. Dlatego nie lubię generalizowania, a wręcz trochę mnie śmieszy taka postawa, że wszyscy ludzie sa tacy czy owacy, jednocześnie sytujac siebie poza tą hierarchią, czyli w domyśle sugerując, że "ja jestem inny, lepsze niż wszyscy "-- co tak naprawdę może oznaczać tyle, że jacyś konkretni ludzie mnie zranili albo czuję się niezrozumiały i przenosze to na ogół społeczeństwa. Nie lubię też takiej postawy pogardy dla ludzi zwykłych, prostych, ponieważ niejednokrotnie można spotkać tzw. zwykłego Kowalskiego, który z całą paletą przywar jest w stanie zaskoczyć pewną mądrością i doświadczeniem życiowym , oraz zwrócić uwagę na pewne proste prawidłowości, którzy ludzie pretendujacy do miana tych "świadomych poszukujących intelektualistów" - właśnie przeintelektualizowuja pewne kwestie w ten sposób, że już nic tak naprawdę nie wiadomo, prócz tego, że im więcej wiem tym tak naprawdę nic nie wiem - czyli klasyczne "wiem, że nic nie wiem".

Ja tam ludzi lubię, tylko czasami wkurza mnie ich głupota.

Zauważyłem, często mówiąc " ludzie to czy tamto" zapominamy, że ludzie to my. Czasem otaczamy się chciwie pzedmiotami i złotem łudząc się, że to nam zapewni bezpieczeństwo. Myślimy przedmiotowo. Np milioner jak zachoruje to będzie miał najlepszą opieke w Szwajcarii itd. Ale to też są ludzie. Może izolując się chronimy sie przed naszym lękiem o upadku moralności i wszyscy sie zaczniemy zabijać

A co do całego filmu. Kiedy miałam 20 lat byłam mega otwarta na ludzi i bardzo lubialam się nimi otaczać. Teraz mam prawie 40lat, doświadczeń z ludźmi dużo i szczerze wolę swoje i rodziny towarzystwo i moich najbliższych kilku przyjaciół. Nie czuję potrzeby poznawała ludzi i też ludzie bardzo mnie rozczarowali. Więc nie jestem zbyt towarzyska.

No i w puencie mamy poniekąd odpowiedź na pytanie " dlaczego nie lubimy innych ludzi?, dlaczego zamykamy się na relacje" W relacjach z innymi ludźmi ujawniają się nasze wady, niedoskonałości...a to prowadzi do dyskomfortu, czy bólu Kiedy boli szybko włączamy polecenie " rozum wymyśl coś żebym się lepiej poczół/a. Rozum wtedy szybko szuka rozwiązania i odcina źródło bólu... Tak mogłoby się wydawać. Tylko czy osoby ktore się izolują są szczęśliwe? Tobie dziękuję za mega inspirujące i motywujące do pracy nad sobą filmy💙

Mam dosyć kompromisow

5:00 "media społecznościowe" a raczej internet nie tyle co zmniejszają czy zwiększają relacje miedzy ludźmi. One zwiększają granice tych relacji w obie strony. Jesteśmy bardziej otwarci dla tych których znamy ale i bardziej zamknięci dla tych których nie znamy.

Rap mnie odbija jak piłkę od ściany , od innych ludzi. Od lat 10 tak bez zmiany

ja jestem antyspołeczny jestem to bierze sie z życia , z pozorów życia a zwłaszcza z ludzi którzy nas krzywdzą od dzieciństwa. dlatego uciekam od ludzi bo ludzie nie lubia ludzi gorszych od ciebie :]

Widzę narazie niewiele komentarzy, ale tendencja jest raczej właśnie mocno mizantropijna. Osobiście uważam, że w dużym stopniu na nasze kontakty z innymi ludźmi, a co za tym idzie nasze późniejsze nastawienie do nich, wpływ mamy w głównej mierze my sami. Oczywiście czynników jest wiele w tym niezależne od nas takie jak np. nasza aparycja. Jednak każdy z nas żyje w pewnej społeczności i musi jakoś współegzystować z innymi. Założenie apriori, że ludzie są źli wydaje się być predyktorem rzeczywistych przyszłych problemów w relacjach międzyludzkich.

Naturalne prawo wspólności i wzajemności przenika wszystkie sfery życia, najwyższe i najniższe. Postępowanie mizantropiczne to uosobienie nienaturalne, bo siłą rzeczy postępowanie każdej jednostki ma znaczenie dla drugich i dla ogółu.

Coś dla mnie

Teraz przyszła mi do głowy taka myśl na samym początku tego filmu... Bo zawsze mówi się ,,ja nie lubię ludzi bo są tacy i tacy" ale my też jesteśmy ludźmi często robiącym to samo innym . Czy to oznacza ,że przez to nie lubimy samych siebie? 😅

irytuje mnie ludzka glupota i sposob w jaki funkcjonują, myslą

4:30 w 100% sie zgadzam.

Wszystko co złe jest przez ego i przez nienawiść innych ludzi która przechodzi na nas.

Ja NIE lubię ludzi co stosują Przemoc slowna Przemoc fizyczną bo chodziłem do szkoły W krakowie i doświadczyłem Przemocy fizycznej i słownej I poprostu NIE chciałbym tego Samego doświadczyć ponownie Pański film mi się podoba bo NIE zawiera żadnych rzeczy Związanych z przemocą Wpisowe dodał Robert taras olkusz skalska in street Art Gallery miłośnik dinozaurów i śpiewania i malarstwa artystycznego

Dlaczego nie lubimy ludzi, ponieważ większość ludzi nabyła cechy zwierzęce, siła grzechu która oddziaływuje na wszystkich ludzi i mamy to co mamy, a jeszcze edukacja jest nie odpowiednia. Wszyscy prawie mamy braki miłości, i możemy jej nie rozumieć czym ona jest.

O wpływie socjalmediów na życie ciekawie opowiedział Mirosław Zelent w podcastach filozofia w serialu mr.robot. Polecam każdemu

Gdy tylko wykorzystują, nie widzę sensu lubienia ludzi. Są wredni i fałszywi i taka jest prawda. Kiedyś tak nie uważałam, byłam młoda i głupia...

Wszystko zależy od człowieka...ja w moim życiu nauczyłem sie, że jest też wiele dobra, normalnych ludzi zazwyczaj ktorzy mają podobne zainteresowanie, albo są otwarci ake wielu też bije faksz,nienawiść I zazdrosc , nienawudzilem dwulicowosci i jak ludzie sztucznie sie uśmiechają . Muszę zaaakceotiwac to, teraz nie aprobobować, nie lubisz mnie yrudno, nie będę płakać przez to ;) Kiedy zaznasz w głębi rozpaczy, przygnębienia, samotność i zmierzysz się z pustką i ruiną swojego życia, nieczekaj ! tylko zacznij pracować nad sobą, bo musisz wsłuchać się w tłumiony dotąd głos swojej duszy , bo pewność swojej wiary i niezawodną miłość doprowadzi cie do spotkania z Bogiem, a dotrzesz, że zaczniesz doceniać swój samorozwój ! Pamiętając że nie liczy sie tylko nasze własne zadowolenie i przyjemność, bo nie żyjemy sami na tym wrzechświecie, nie myśląc egoistycznie, a z otwartością do innych ludzi, nie odmawiasz im wolności bycia odmienionym dla nich. Myśląc wyłącznie o sobie, gdzie cechuje w tobie egoizm, że niema wspanialszej osoby od ciebie, popadniesz w ślepą uliczke. Więc uwierz mi, dzisiaj staram sie zastąpić swój lęk i nietolerancje wprowadzając do swojego życia wiarę, Cierpliwość, miłość I akceptację! Odzyskując poczytalność i zdrowie duchowe "działanie" to słowo klucz i magiczne zaklęcie.