Wiele lat temu choroba zmusiła mnie do wycofania się z czynnego życia. Nie mogłam tego zaakceptować. Nie pomogła psychoterapia. Pomogła filozofia, głównie Camus, Schopenhauer, stoicy. Zgadzam się, musimy naszej egzystencji nadać własny sens szczególnie w ciężkiej przewlekłej chorobie. To pomaga żyć mimo wszystko. Gratuluję wspaniały odcinek :)

wyobraźmy sobie Boga jako istotę tak dobrą że szanuje wolny wybór człowieka - nie chce mieć w niebie niewolników, ale ludzi którzy świadomie wybrali dobro. Do tego potrzebne jest zło, aby hartować ludzi w dobrym, jak w przypadku biblijnego Hioba, który stracił całą rodzinę, majątek, zdrowie i nie wyrzekł się Boga, nie przeklinał Go. Dla nas ważne jest tu i teraz, czyli materia, dla Boga ważna jest dusza i wieczność po śmierci. Faktycznie mógłby zniszczyć Zło w jednym momencie, ale wtedy mielibyśmy raj na ziemi, a wg doktryny chrześcijańskiej, tu na ziemi jesteśmy w próbie, żyjemy krótko i mamy przygotować się do życia po śmierci. To nie Bóg daje nam zło, tylko my ludzie tworzymy zło, Bóg szanuje wybory dobrych i złych do czasu, jak w przypowieści o kąkolu, który zostawiony jest w pszenicy, aby za wcześnie nie zniszczyć pszenicy, niszcząc kąkol. Oczywiście chrześcijaństwo mówi o dopuście Bożym, czyli czasami cierpienie jest jedynym sposobem przemiany człowieka, gdyby nie cierpienie, ludzie byliby jak demony, bezwzględni, a jak doświadczymy czegoś złego, rozumiemy drugiego człowieka, który to samo przeżywa. Oczywiście są wyjątki, ale wyjątek potwierdza regułę.

A na maturze jak zwykle.... lalka

Musisz nabrac szerszej perspektywy by moc odpowiedziec dobie na te pytanie. Skupienie sie na religii monoteistycznej, teorii kilku filozofow i obserwacji nieswiadomego dziecka zabijajacego mrowki to chyba troche za malo. Jezeli jestes szczerze zainteresowany tymi kwestuami to zapoznaj sie z wiedza innych ludzi , ktorzy poswiecili zycie na szukanie odpowiedzi na te najwazniejsze pytania. A pozniej znow zapytaj siebie. Np. Allan Watts, Hans Wilhelm (life explained) reprezentuja szersza perspektywe.

Nie do końca wszystko dobrze przedstawileś. Życie doczesne dla chrześcijan jest formą przygotowania do życia wiecznego dlatego im kto doznaje więcej cierpień w życiu doczesnym i tym bardziej nie traci wiary ten zdobywa zbawienie i życie wieczne. Jezus mówił, "prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne niż bogaty dostąpi królestwa niebieskiego". Wiem, nie jest to zbyt pocieszające ale myślę, że jest to jakieś wyjaśnienie. Nie znaczy to bynajmniej, że mamy się samobiczować ale raczej, że mamy się poddać przeznaczeniu. Może rzeczywiście ci, którzy teraz opiewają w luksusy tak naprawdę nie będą szczęśliwi gdy ten świat się skończy? To trochę wydaje się smutne ale skoro sam Bóg zesłał swego syna aby za nas umarł i to w męczarniach to jak my mamy wymagać aby Bóg dla nas gotował bogactwo na tym świecie. Gdyby tak było to Pan Jezus urodziłby się jako syn cesarza albo króla. Może nasza percepcja dopiero po śmierci się zmieni i będziemy się wtedy śmiać z siebie, że tak biegaliśmy za pieniędzmi.

Porównanie Boga do osoby o mentalności małego dziecka, tyleż ryzykowne, co może i prawdziwe. Niemniej to dalej niczego nie tłumaczy, a już szczególnie w kwestii teodycei. Poza tym wciąż patrzymy na zło i wolność wyboru z punktu widzenia naszej strefy komfortu, tymczasem problem umierających z głodu dzieci jest nierozwiązywalny w inny sposób niż uznanie, że zło po prostu jest.

Ja jak spojrzę na swoje życie odnoszę wrażenie że Bóg mnie nienawidzi. Ostatnio zacząłem robić energie Jezusa. Ten świat to terytorium sił ciemności, jak ktoś chce do Boga, to te istoty będą chciałyzniszczyć tą osobę przez innych ludzi i co chwila będą próbowały go opętać

Podstawowoym pytaniem nie powinno być "dlaczego Bóg pozwala na zło" tylko "jaka jest geneza zła" i czemu istnieje ono w ludziach, nawet w dzieciach. Wg mnie szczególnie dobrze można zaobserwować istnienie niewytłumaczalnego impulsu do zła i robienia krzywdy/zadawania cierpienia właśnie na dzieciach i/lub osobach o niskiej inteligencji... ile razy widzieliśmy dziecko bezmyślnie niszczące jakąś rzecz albo męczące małe zwierzęta/zabijające owady itp. Tutaj dorośli zwykle bronią dziecko jego niewiedzą i brakiem empatii, którą ma rzekomo nabyć z wiekiem (ale przecież nie zawsze dziecko chce "tylko nabrać mrówkę na patyk" Zwykle chce zabić mrówkę lub zobaczyć co się stanie jak ją zgniecie i jak długo może ją męczyć) ale to wciąż nie tłumaczy skąd jest w tych dzieciach skłonność do czerpania przyjemności z zadawania bólu/męczenia. Podobnie wystarczy poobserwować grupę dzieci np w szkole, żeby zauważyć że niemal zawsze wybierają sobie "kozła ofiarnego" tzn najsłabsze lub wyróżniające się czymś dziecko, które wszystcy potem szykanują, poniżają itp. Oraz przykład z królestwa zwierząt, nie tak daleko od ludzi - małpy. Jako jedyne malpy i kotowate wykazują skłonności do zadawania bólu dla zabawy, a małpy również do zachowań, które określilibyśmy poprostu jako "złośliwe". Żadne inne gatunki tego nie robią. Niech ktoś mi wyjaśni skąd to się bierze.

Nie"demirug" lecz "demiurg". Polecam używać słów,których znaczenie się zna. A tak na marginesie- poświęcam swój czas,żeby znajdować odpowiedzi na różne pytania,a tymczasem prowadzący używa w decydującym momencie uniku odsyłając nas do jakichś żródeł,do których nie mamy dostępu.To bardzo nieelegancki chwyt poniżej pasa... No i ten język: nadęty,napakowany mądrymi terminami z których niewiele wynika. Szkoda,bo mogłoby być ciekawiej. Szczerze? Zasypiam,a spodziewałam się po tytułach pasjonujących wykładów.

Dziwne rzeczy Pan opowiada "ZŁO" nie istnieje!

Mam podobne przemyślenia, w nieco innym kontekście, które wyglądają mniej więcej tak:

Jeden z lepszych kanałów, do którego bardzo chętnie wracam, a filmik świetny!

Ja to sobię tłumaczę tak: My (istoty żywe) jesteśmy nastawieni na korzyść i unikanie niekorzyści. To co nam pomaga w przeżyciu i rozpowszechnianiu się naszego gatunku jest dla nas korzystne = dobre, to co przeszkadza jest niekorzystne = złe. Lew dla zebry jest złem przeklętym, za to zebra dla lwa jest korzystym pokarmem, cieszy się z niej tak samo jak rolnik cieszy się z większych plonów, które postrzega za przejaw boskiego dobra. Pewnie ta filozofia ma jakąś swoją nazwę, której nie znam, jeżeli ktoś kojarzy o co chodzi może napisać, chętnie o tym poczytam.

W filmie Konrada Niewolskiego pt. „Symetria” pada stwierdzenie (parafrazując): „świat nie ma sensu, dlatego musisz sam nadać sens światu”.

Agnostycyzm to chyba najłatwiejsza z postaw tłumaczących „sens” wszechrzeczy i zarazem prawdopodobnie najbardziej trafna. Dobry materiał :)

Film na bardzo wysokim poziomie, obiektywne rozważenie problemu, poparte wieloma przykładami, uzasadnieniami filizofów. Oby tak dalej ;) Życzę Ci szerszego grona odbiorców, uważam, że zasługujesz na większe zainteresowanie, ponieważ, tak jak wyżej wspominałem, poziom twoich filmów jest bardzo wysoki. Dałeś mi naprawdę ciekawą zagwostkę, będę miał teraz o czym rozmyślać :)

Zło, dobro, to tylko koncepty, które w mniej lu bardziej abstrakcyjny sposób próbują być objaśnianie. Paradoksalnie dla mnie one nie istnieją, a jednocześnie jako "dobry" człowiek, próbuje ich przestrzegać. Według mnie istnieje coś takiego jak moralność (zbiór zasad nałożony nam przez ewolucję i wychowanie). Powinniśmy przestrzegać wewnętrznych zasad moralnych, bo nam, jako ludziom dalekim od doskonałości, po prostu łatwiej jest żyć. A wszelkie odstępstwa, które na naszej drodze na pewno się pojawią, powinny konfrontowane być z naszym umysłem jak i opinią innych osób, by życie nie było podyktowane tylko "głupimi" zasadami.

mam dwie choroby nieuleczalne i one mnie motywują to podbijania świata, wspaniały film ziomuś!

Nic dodać, nic ująć.

Moim zdaniem, zło jest skutkiem braku wglądu w nasze wnętrze. Bierze się z bezmyślności, z braku wrażliwości czy empatii. Ale może też przyczyniać się do powstawania rzeczy istotnych w naszym życiu.