Odcinek mi sie nie podobał ale chciałbym obronić pare rzeczy. 1.Nie zgadzam sie z tym że Murray Gold nie daje rady. Jasne, teraz jego muzyka jest bardziej subtelna, taka mniej "in the face" i ogólnie uwielbiam soundtrack Wild Blue Yonder, The church on Ruby Road, The Devil's Chord czy właśnie tego odcinka No i nie zapominajmy o piosenkach i motywie Piętnastego. 2. Co do tego że mamy mało Doctora. Szczerze to w tym odcinku nie odczułem jego braku, mimo że nie było go w centrum akcji to miał mocną prezencje w fabule coś jak w The Girl who Waited albo Flatline. No i jeszcze uwaga co do braku wątku głównego w tym odcinku. Pamiętaj o cytacie z Boom "Where's snow, there's hope" And there is no hope in this episode

1. To tak najpierw naz wnerwia główna bohaterka potem jej kibicujemy by na końcu mieć chęć wrzucenia jej do tej wody. 2. 1:48 E.. Do puki nie zepsuje się tej zawleczki a to jedyna puszka by nakarmić psa. Od razu człowiek docenia otwieracz do puszek choć średnio wychodzi mi go użycie. 3. Co do strzałek wydawało mi się że to metal a blokada niż faktyczny problem. 4. 3:01 on chyba miał najwięcej osób co go subskrybowało, sam raczej mało osób opserwował. 5. 4:46 ja też, ba myślałem że to krytyka klasizmu a tu nagle na angielskiej stronie widzę rasizm. 6. 5:08 wydaje mi się że go blokowała bo był irytujący. A Rubi zdążyła do niej dotrzeć. 7. W sumie wydaje mi że Ricki jako jedyny skorzystał by z oferty doctora. Choćby dla tego że gadał z nim normalnie a nawet poczuł się urażony że przyrównuje go do reszty. 8. 7:00 w sumie osobiście znam dwie, i to chyba mulatki. 9. Co do pokoju tym bardziej tego nie zrozumiałem jak były dwie osoby na jednym ekranie. Więc nie było to raczej niespotykane. 10. Co do odcinka był przyjemny, choć rodził choćby pytanie czemu Macie też została zniszczona itp. 11. Swoją drogą najlepsza scena to rozczarowanie Piosenkarza jak tamta go zdradziła.

Ciekawe spostrzeżenie co do tego Rickiego, że przypomina jedenastego Doctora :) sama na to nie wpadłam, ale jak o tym powiedzialeś to też to widzę :) mi się odcinek podobał, ale zdenerwowało mnie rozwiązanie: system buntuje się przeciwko ludziom, takie meh. No i nie wyjaśnili czemu te ich całe rodziny nie żyją. Natomiast zgodzę się, że końcówka to jeden z najlepszych popisow aktorskich Doctora jak do tej pory.

Ciekawa ta interpretacja z rasizmem, choć ja na początku myślałem że chodzi bardziej o to, że oni są zadufani w sobie i nie znają świata, więc nie rozumieją zagrożeń, a Doktor nie jest dla nich osobą z którą chcą się zadawać, bo nie jest tak sztucznie pozytywny.

Bardzo mi się podoba stwierdzenie o ,,toksycznej pozytywności " Dla mnie połowa postaci w tym sezonie jest toksycznie pozytywna. Słyszę cięgle postacie które mówią doktorowi jaki jest ładny, jaki ciacho itp. Do zrzygania