Mnie odcinek sieknął między oczy - to było dokładnie to, czego chciałem i potrzebowałem, ale jednocześnie właśnie obawiałem się że takie przejście we, w zasadzie całkowite, fantasy trochę odrzuci część widzów.

Ja oglądając ten odcinek znowy czułam się podobnie jak 10 lat temu kiedy oglądałam po raz pierwszy dw. Strasznie nie mogę się doczekać nowego sezonu. Bardzo polubiłam Ruby i nowego Doktora a przedewszystkim chemię między nimi. Nie mam wrażenia że nie poznaliśmy Ruby. Widząc to co pokazali w odcinku mogłabym powiedzieć że jest bardzo wesoła, odważna (skok na drabine, gdyby nie doktor to pewnie by zgineła próbując ocalić dziecko, ale i tak próbowała), jest bardzo opiekuńcza, bardzo zależy jej na rodzinie ale ma też tą żądzę przygód jak wszyscy towarzysze. Uważam że przez pierwszą połowę odcinka poznawaliśmy ją, w środku było sporo poznawania ich jako pary, a doktora właściwie najwięcej było na końcu. Bardzo mi ten balans odpowiada bo wiem że gdyby było mało Doktora to czułabym straszny niedosyt

Podoba mi się, że teraz ludzie szukający pierwszego odcinka Doktora Who wyguglują to i wyskoczą im trzy różne odcinki z różnymi aktorami i z różnych dekad.

1. W sumie to też byłem zdziwiony ze tak zrobił. Ale w sumie 10 też zaczynał świątecznym odcinkiem. 2. To co mnie zdziwiło że pominięta etap doboru rotroju, oglądania lustra itp. 3. W sumie to ciekawe, że doktor śledził te gobliny od jakiegoś czasu. 4. Ta staruszka mnie zastanowiła, bo najpierw nie rozpoznała Tardzis a potem wydawał się dobrze znać. 5. Co do matki Rubi zdziwiło mnie że doktor jej nie sprawdził. 6. 13:00 mi się wydaje że nie. 7. Umiarkowanie czekam na następny. PS. Ciekawe ile będą ciągnąć ta Mawitacje.