Jestem jego sąsiadem, czasem jak coś pierdolnie, nawet nie myślę że to petarda

@@krzychumixtape9166 współczuję ;)

Ojciec płytki klepał lakierem do bombek z PRLu koloru wstrętnie-różowego za pomocą trafiony, a trawienie w chlorku żelaza, który był gorszy od orzechów laskowych. Ja poszedłem krok dalej i wyciskam z tego ile się da. Nadsiarczan, termotransfer czy metalizacja galwaniczna otworów/przelotek. To już kolejny próg zaawansowania, biorąc pod uwagę, że otwory metalizowane robię do 0.2mm

Poczekaj, aż rozbierzemy i uruchomimy drukarki

Brakuje mi co najmniej sztabu ludzi

Dzięki :) No właśnie dotrzeć do ludzi to jest problem. Dlatego zbieramy ludzi i prosimy o polecanie kanału znajomym

Jak już obejrzysz wszystkie, to możesz wziąć szpadel i zobaczyć fundamenty tego kanału, czyli jak zaczynałem: Adam Chemlab

@@ELEKTRON1 tak, tak się składa, że tam trafiłem 💪💪 dziś oglądałem Twoje filmy o aparatach i pierwszych zdjęciach. Ahhh dziękuję za to że jesteś

Bocianowi nie było do śmiechu. Jest spora szansa, że zatłukli go tylko dla tego urządzenia. W tej historii szkoda mi tylko tego Kajtka.

Kiedyś, jak budowałem miniaturowy tomograf komputerowy (był w stanie "zbadać" dorodny owoc agrestu i sprawdzić, gdzie ma pestki), musiałem sobie poczytać o transformacji Laplace'a i transformacie Radona. Mojej prowadzącej włosy wypadły z wrażenia, że student, który ma problemy już na poziomie odwracania macierzy, odkopał i zajmuje się takimi zagadnieniami. No bywa...

@@ELEKTRON1 Kiedyś próbowałem drążyć, hipoteza Riemanna zapętliła mnie na kilka tygodni. Cieszę się, że takich ludzi jak Ty jest więcej. Pozdro

Wcześniej 8 lat śmiałem na innym kanale, ale musiałem zrobić remont. Teraz to lepiej wygląda. Dziękuję strasznie i liczę, że będzie okazja jeszcze razem popisać

@@ELEKTRON1 Też liczę że będzie okazja. Obyś robił to co robisz dalej, ponieważ wspaniale ci to wychodzi. A jakbym mógł spytać skąd posiadasz tak ogromną wiedzę? Jakieś książki, poradniki? Jeśli tak to jakie? Trzymaj się brachu.

@@albertooo3984 trzeba kochać to, co się robi. Rodzice mnie tym.zarazili, zostało to...i tak się to ciągnie od 20 lat.

@@ELEKTRON1 Zazdroszczę. Trzymaj się i rób to co kochasz. Z miłą chęcią będę śledził twój kanał.

Naprawiam program i lecimy. Pewni twórcy "OWOCU ADY' piszą tak kretyńskie biblioteki, że zapychają ponad połowę "systemu". Trzeba na nowo je napisać

Podeślij proszę model, zdjęcia, to zapytam. Prywatnie wykonuję drobne naprawy wyłącznie na własny użytek.

Coś tam poleciało....ale już nie wróciło xD

Odpowiedzi jest conajmniej wiele. Po pierwsze sprawdził bym, czy nie ma już wartości muzealnej. Stare sprzęty szkoda niszczyć. Gdybym miał nadmiar wolnego czasu, pieniędzy i w ogóle, to wziałbym dodał do niego Arduino nano, moduł SIM800l i zrobił z niego bezprzewodowy telefon stacjonarny na kartę SIM

Wynika to prędzej z zasady działania mikrokontrolera. Jak masz zmienną, to nie może Ci przecież iść do flash, bo **MOŻE SIĘ ZMIENIĆ** Ogarniasz komunikację po SPI, I2C perfekcyjnie. Samymi pstryczkami dokonałeś zapisu, odczytu. Nie chrzań się w wewnętrzny EEPROM lub SRAM. Są zewnętrzne kości o parametrach przeogromnych...po SPI lub równolegle. Wewnętrzne pamięci zostaw sobie do operacji "systemowych" co do deklarowania pamięci, a jej faktycznej ilości. Komputer/mikrokontroler musi przecież wiedzieć, gdzie zapisał te dane itp. tak samo, jak na "większej skali". Kupujesz pendrive 4GB, a w rzeczywistości możesz zapisać na niego 3 coś... Dla pendrive akurat to wynika z systememu plików

@@ELEKTRON1 Dzięki za odpowiedź, chodzi o to, że mam funkcję usuwającą wybrany plik z zewnętrznej pamięci EEPROM, "pendrive'a". Ostatnio dodałem opcję zapisywania pliku jako edytowanego, i zaczęła się gimnastyka z systemem plików. Wszystko fajnie, jak zapisuje się ostatni plik, to wtedy nawet jak po edycji jest większy, zapisze się w jednym kawałku. Ale gdy zapisuję np. pierwszy plik, i po edycji wychodzi on większy, to muszę w pierwszej części zapisać tyle, ile się da, na jej końcu zostawić informację o tym, gdzie jest kolejna część, i kontynuować zapis pliku od pierwszego wolnego indeksu pamięci. W ten sposób dochodzi do fragmentacji. System plików obsługuje pliki zapisane w maks. stu fragmentach, uznałem, że tyle w zupełności wystarczy. I teraz, jak usuwam plik, to wymazuję fragment po fragmencie, a w tych tablicach, o których pisałem, przechowuję dane o adresie danego fragmentu i jego rozmiarze. Po co? Aby później sprawdzić, czy któryś fragment nie był na samym końcu pamięci, ponieważ oznacza to, że mogę zmienić dane o pierwszym wolnym indeksie zapisane na samym początku pamięci, zwolniło się miejsce. Muszę mieć dane o wszystkich fragmentach, i po zmianie wolnego indeksu z powrotem sprawdzam, czy któryś fragment nie był na końcu pamięci. Tablice istnieją tylko w czasie wykonywania funkcji deleteFile(), są zadeklarowane w jej ciele, więc nie wiem, czemu zajmują RAM nawet wtedy, gdy funkcja się nie wykonuje.

@@ELEKTRON1 Jest kilka rozwiązań tego problemu: 1. Mogę przerobić kartę graficzną tak, żeby możliwy był nie tylko zapis, ale także odczyt danych, i wykorzystać nieużywany VRAM (aż 16KB) 2. Mogę użyć pamięci EEPROM mikrokontrolera, nie zużyłaby się zbyt szybko, nie sądzę, żebym usuwał pliki 100 000 razy 3. Możliwe jest wykorzystanie istniejących już tablic, np. tej przechowującej dane o obrazie, bo w trybie usuwania plików mniej więcej połowa tablicy nie jest używana 4. Można zmniejszyć maksymalną ilość fragmentów, z których składa się plik. Chyba wybiorę opcję nr. 3, w tablicy mam wolne aż 552B, potrzebuję 400B

@@ELEKTRON1 Nie myślałem, że to takie proste, usunąłem z karty jeden kabelek, zlutowałem dwie nóżki, i cyk, mam dodatkowe 16KB RAMu!

@@ELEKTRON1 Wpadłem na jeszcze jeden pomysł, chyba lepszy, niż zapis w VRAMie. Dodam pamięć flash 1MB, i to w niej będzie tworzona tymczasowa kopia defragmentowanej pamięci. Wolna pamięć karty graficznej to 16KB, a największa pamięć, jaką defragmentuję, to 64KB. Gdyby po zapisaniu całego VRAMu okazało się, że na EEPROMie zwolniło się mniej niż 16KB (chodzi o miejsce w jednym kawałku), no to mamy problem, bo nie ma gdzie zapisać zdefragmentowanych danych. We flashu zapisze się całość na raz, a dodatkowo nie będę tego czyścił, dzięki temu stworzę coś a'la backup danych. Nawet, jak wystąpią jakieś błędy, dane nie pójdą psu w dupę. 1MB starczy na naprawdę dłuuugo, dzięki czemu na pamięci będą siedziały praktycznie wszystkie pliki, które przechodziły defragmentację. Pamięć dam na podstawce, co pozwoli na jej odczyt i zapis programatorem, czyli przeniesienie backupów na drugi komputer. Brzmi obiecująco, i to chyba najlepsza rzecz, jaką mogę zrobić, bo jak na razie flashe leżą i się kurzą

Po prostu Adam;) Aż tak daleko jeszcze nie dotarłem.

Pin NC układu, niepodłączony pad. Po 30-stym lutowaniu budżetowa PCB odmówiła współpracy i się odparzył. Gratulacje sokolego oka!

@@ELEKTRON1 Temat znany. Niższa temperatura a wyższy nadmuch i trochę dłużej płytka pożyje. Nie żałuj również topnika. Czekam na kontynuację projektów i Pozdrawiam!

Z Częstochowy

Bizhuby fajneaszynki. Za każdym razem, gdy je rozkręcam, mam mnóstwo radości

Adam Chemlab

No tak.

Mega to będzie, jak ją skończę rozbierać. Jestem już w 1/3

Rzułtych w rozmiarze 21.37 nie mieli

Masz jakieś dziabnięte płyty sterowników? Dopatrzyłem się na nich kilka układów firmy LATTICE. w sterowniku fairy siedzi zaś cyclone. Szkoda rozlutowywać sprawnej płyty tylko dla kilku układów. Zwłaszcza, że reszta z nich dla mnie jest bezwartościowa jako bezimienny twór

nie tworzyłem wtedy żadnego schematu, gdyż po prostu było to połączenie klasycznego GPS przez USART, SD przez SPI i czujnika przez I2C - wszystko z opisu z wykorzystanych bibliotek.

Dzięki@@ELEKTRON1

Poczytaj o CZAK

Ja zwykle korzystam z głowy. Tak po prostu...O! Projektujesz jakiś układ wykorzystując wiedzę, doświadczenie, obliczenia i po prostu musi działać. Czasami działa gorzej...ale to wtedy dobierasz podzespoły i ewentualnie szukasz błędu. Do testowania takich rzeczy/symulowania służą prototypy. Buduje się je najpierw, najczęściej modułowo, sprawdza, czy działa. Jak działa, to składa się gotowe urządzenie. Jak nie...to się poprawia. W Filmie pokazałem, jak taki prototyp wygląda. Brzydka kanapka, która potem zamieniła się w malutką płytkę. Poza tym istnieją programy do symulowania logiki, układów elektronicznych (multisim, LTSpice) i na ich podstawie się robi proste układy, które potem składa się w całość. Jeśli wszystkie moduły osobno działają poprawnie, to złożone z nich urządzenie też powinno działać poprawnie

@@ELEKTRON1 a umiesz zhakowqć czajnik?

Też jestem pod wrażeniem.

Może nie wszystko, ale większość popularnych mikrokontrolerów: PIC, AVR, Pamięci EEPROM, flash itp. Na filmie chyba podawałem jego oznaczenie: TL866 II plus

Tonera brakło

A pewnie, że tak. Od dawna czytam poczynania naszych ludzi od sond.

Film powstał ponad miesiąc

Sam wokal pociągnąłem kompresorem, potem jak już kończyłem montaż, to zapomniałem "dopieścić" projekt i poleciał render

Walczymy o przebicie się w algorytmach. Jest mnóstwo ludzi, którzy jeszcze są nieświadomi istnienia tego kanału. Trochę mniej ciekawy jest mój stary kanał: Adam Chemlab

Gdybym miał jakiś lepszy procesor, lub sztab ludzi, to by to szybciej się odbywało. A tak mam zaledwie jeden procek z dwoma rdzeniami, prozaicznie zwanymi półkula prawa i lewa. Radio SDR czekało aż 9 miesięcy...już nie wspominając o oscyloskopie lampowym

@@ELEKTRON1 czyli projekt po prostu jeszcze nie skonczony?

A oczywiście. Teraz to tylko testy. Tak samo jak hel. Jest wybitnie za drogi do ostatecznych celów. Wodór jest znacznie tańszy

"Władcy Ognia"

@@ELEKTRON1 dzięki, pozdrawiam i pełen szacunek za twoje filmy

Proszę o udostępnienie. Ludzi takich jak Ty są tysiące, a ja chcę do nich dotrzeć

@@ELEKTRON1 Serio? Tysiące? Nie mogę dać synkowi lutownicy do ręki, bo nie będzie wiedział jakiego końca dotknąć. Umieścij przepis na bombę atomowa lub udowodnij, że ziemia jest jest płaska to będziesz miał widownię.

@@Pawelzgda2 potrzebuję ogarniętych ludzi, niekoniecznie chcę przyciągać wariatów, psychopatów i debili.

Nie no. Są spoko. Do tej pory mi służą i cały czas są ostre

Uważam, że bardziej legalne, niż lot rakietą. Pojedynczy balonik, w dodatku "na smyczy" nie będzie nikomu wadził, podobnie jak balony wypuszczane przypadkowo przez dzieci. Większym problem byłoby, gdybym na pokładzie dał jakiś nadajnik pracujący w "nietypowych" częstotliwościach. UKE mogłoby nie być już tym faktem zachwycone.

I na takie komentarze czekam, jak na zbawienie! Pewnie, że chcę. Po tym czasie swoje skile podkręciłem trochę i myślę, że można by całkiem niezłe rzeczy zmajstrować.

A masz jakiegoś Discorda?

Podlinkowany na kanale YT jest. Myślę, że się odnajdziesz, bo mamy kilka ludzi zafascynowanych budową rakiet na poważnie. Jak nie znajdziesz, to podam bezpośrednio

@@ELEKTRON1 napisałem do ciebie na discordzie

To są jedne z bardzo wielu założeń tych przerywników. Mają rozluźnić atmosferę, oglądającego.

Tak, czy inaczej, u nas w firmie, gdybym dłubał biblioteki tak długo, to by mi życia brakło. Dziesiątki bibliotek są potrzebne na już...i trzeba je robić.

?