SARS-CoV-2 pandemisi ölüm döşeğindeki hastalara kendi ailelerinin ve yakınlarının verdiği refakat ve bakım hizmetlerini ciddi ölçüde aksattı. Pandemi koşullarında bir aile ferdini veya yakınını kaybetme deneyiminin kişi üzerinde ne gibi geç dönem sonuçları olduğu ve bu deneyimle korku, depresyon ve karmaşık yas arasında ne ölçüde bir bağlantı bulunduğu pek az araştırıldı. Yakınınızın vefatı sürecinde ona eşlik edememek, cenazesinde bulunamamak ve kişisel olarak sunabileceğiniz desteğin kısıtlanması yas sürecini ağırlaştırabilir. Göçmenler birçok bakımdan pandemiden özellikle etkilendiler. Bunun ölüm döşeğindeki yakınlarına refakat edememeleri bakımından ve vefat sonraki süreçte de geçerli olup olmadığı bilinmemektedir.
Bu projenin hedefi SARS-CoV-2 pandemisi sırasında hayatının son evresinde olan kişilere verilen sağlık desteğinin aile fertleri ve yakınlarının gözünden incelenmesi ve bu kişilerde korku, depresyon ve karmaşık yas ile bağı ortaya çıkarmaktır. Bu bağlamda göçmenler özellikle dikkate alınmıştır.