prawilniaki osiedlowe z gazami i nozami w kieszeniach, kozaki w grupie albo z polecznikami

Pewnie powiedzieliby że Honor to taki model telefonu Huaweii

Czołem! Prawodawstwo i kary będą na 100%, mam świetną książkę Marcina Kamlera "Złoczyńcy" - cały rozdział poświęcony jest właśnie karom :)

Polacy udzialu w krucjatach nie brali z powodu braku piwa i miodow w Ziemi Swietaj , podobnie Czesi .

Wielkie dzięki - z wędrówek nie rezygnuje, chociaż większy nacisk mam zamiar położyć na ten "nowy" temat :)

Tance byly nasze polskie , im dalej na wschod tym wiecej bylo tancow zapozyczonych od Kozakow .

Ulubiona forma zabawy byly kuligi i polowania.

Ok! :D

Dziękuję!

Zamiast szabli są bejzbole

Dobry pomysł!

Czołem! Dzięki za komentarz! Inna sprawa, że wraz z postępującym upadkiem ekonomicznym RoN tej "szlachty wysadzonej z siodła" było coraz więcej :)

Nie tylko ci ubodzy chodzili na wojnę. Przykładem choćby dowódca (historycznego) Mikołaja Skrzetuskiego podczas Potopu - Adam Uriel Czarnkowski, który był przedstawicielem magnaterii z Wielkopolski. Podobnie Samuel Kmicic, Aleksander Lisowski, czy choćby bracia Marek i Jan Sobiescy.

Z tym alkoholem to słabe piwo do obiadu zamiast wody to jedno, a sycone miody i importowane wina na imprezach z kolegami to drugie

Wydaje się to całkiem prawdopodobne, ale skąd taka statystyka? :)

Wspominał o tym Jędrek Kasztelan Zamku Chojnik kzfaq.info/get/bejne/j96Vlqdil7zYdYU.html

Wydaję mi się, że Jędrek zastosował pewien skrót myślowy, ale generalnie większa śmiertelność wśród "rapierzastych" pewnie jest faktem - chociaż nie badałem tego tematu, może to jakiś pomysł na przyszłość? :) Pozdrawiam!

Jak ktoś nie umarł od razu to umierał zwykle od zakażenia. Przykład który nie dotyczy pojedynku ale rany kłutej zadanej sztyletem: Henryk Walezy raniony przez pewnego dominikanina w podbrzusze. Powiedzmy w dzisiejszych czasach by przeżył, ale wtedy dostał gorączki i zmarł.

Według mnie kluczowa jest specyfika rany Różnica polega na tym że kłute rany uszkadzają organy wewnętrzne i przy ówczesnej medycynie nie ma jak ratować, ale za to słabo zatrzymują przeciwnika - jeżeli nabijemy przeciwnika będącego w ruchu, ostrze przez niego przejdzie ale on nie zatrzyma się i może uderzyć, zabierając nas ze sobą Cięcia na odwrót - częściej powierzchowne więc się łatwiej goją, ale cięty przeciwnik jest od nas odepchnięty Czyli w sytuacji pojedynku: na rapiery nie dość że szanse na zabicie przeciwnika są większe przez specyfikę rany, to też przez słabe zatrzymanie przeciwnika przez cios częściej giną obaj zainteresowani

Planuję recenzje książek m.in. Jacka Komudy :)

literat.ug.edu.pl/honor/kodeks.pdf

Przesadzasz! Róznie bywalo z tym honorem. Na przyklad można było wynająć zawodowego pojedynkowicza by obraził twojego wroga i zabił w pojedynku. To chyba manewr bardzo daleki od honoru, nie sądzisz?

To orzełek legionowy :)

? Każdy dawał po potopie RP kurczyła się stąd przysłowie czym to stoi Rzeczypospolita

@@ggnagognagoma2462 Kultura broni i umiejetnosci poslugiwania sie nia zawsze byla czynnikiem ostatecznego ratunku dla panstwowosci

@@polskiczerstwy...1657 W tym przypadku nie pomogła brak broni fabryk amunicji i swoich chłopów w masowej piechocie. Brak artylerii etc. brak podatków I Sasi po drodze

@@ggnagognagoma2462 Potop, to tak naprawdę trzy wojny toczone na obszarze Rzplitej, ktore straszliwie zubożyły szlachtę, główny czynnik ekonomiczno-militarny podtrzymujący państwo. Biedaków łatwo kupić, bo życ z czegoś muszą, więc kupowano i przekupywano, co w warunkach demokracji - a mieliśmy wtedy demokrację, pozwoliło państwom ościennym nie dopuścić do wzmocnienia centralnej władzy i przejąć nad Polską kontrolę. Rozbiory były ostatnim etapem.

@@p.jankowski6070 Jestem porażony ogromem twej wiedzy na temat tych wojen i powstania kozackiego inspirowanych i dotowanych przez City. A co do szlachty to wodzona była przez ukraińskich i litewskich oligarchów których majątki były na terenach przejętych przez Moskwę i byli powolni carom. No i lepkich palców branderbursko pruskich nie możemy pominąć zalewanie kraju fałszywa monetą miało mordercze skutki dla stanu wojsk i ekonomii państwa

są takie opisy nawet u mistrza Paulusa H. Maira

Bo to jest sowiecki agent. A tak serio. To polski orzeł nie zawsze miał koronę. Nawet w czasach przed komuną.

Był przypadek że polski oficer został obrażony przez 7-9 Francuzów w oberży, wzywał ich na pojedynek na pistolety i po koleji następnego dnia wszystkich rozstrzelał po koleji w następujących po sobie pojedynkach na spluwy

@@marekwinnicki9603 Kto to był? Nie opamiętasz nazwiska? Ciekawy przypadek. Odwaga gostka budzi uznanie. Czytałem o pojedynku między niemieckim a rosyjskim oficerem w 1843 r. Tam było tylko ustalone, że ten kto przeżyje główny pojedynek ma strzelać się z sekundantem przeciwnika. Niemiec dostał kulkę w pierś i od razu było jasne, że jest śmiertelnie ranny, ale udało mu się jeszcze zastrzelić Rosjanina, który padł trupem od razu trafiony w serce (jego przeciwnik skonał dzień później). Taki pojedynek z kolejką przeciwników był szczególnie ryzykowny, bo było wiadomo, że jak przeciwnik oberwie pierwszy, to będzie się bardzo starał celnie odpowiedzieć ogniem, również by ocalić kolegów.

@@marcinkotlarz7512 nie pamiętam ale zrobili o tym dokument historyczny na Discovery. Sądzę jak dobrze poszukasz to znajdziesz czego szukasz. Wiem że sprawa stała się dość głośna na tyle że Napoleon był pod takim wrażeniem strat wśród swoich oficerów których utracił po za walką że zabronił dekretem wszelkich pojedynków

@@marekwinnicki9603 Był też w czasie wojen napoleońskich przypadek, że Francuz-mulat pokonał w takiej kolejce 13 Włochów na szpady, i co najmniej trzech zabił. Ale to był oficjalny tzw. "pojedynek regimentów" z dwoma kolejkami szermierzy (po 15). Gdy pierwszy w kolejce francuski "zawodnik" pokonał 13 z 15 włoskich, pojedynek zakończono prze czasem. Natomiast we wspomnianym pojedynku Niemca i Rosjanina z 1843 r. odległość między barierami (minimalna) była tylko 10 krokow (7-8 m) i zarówno ranny jak i jego przeciwnik doszli do swoich stron bariery. Z takiej odeległości (lub mniejszej) nawet już konający nierzadko jeszcze celnie odpowiadał jeszcze ogniem.... A jeśli pojedynek miał być kontynuowany z udziałem twojego sekundanta lub kolegów, to otrzymując śmiertelny postrzał raczej starałeś się "zabrać przeciwnika ze sobą" i zakonczyć sprawę. W takiej sytuacji wzajemne postrzały często wyglądały tak, że jeden strzelał szybciej i jego strzał miał dla przeciwnika efekt śmiertelny ale nie obalający, a ranny w odpowiedzi już trafiał w serce albo w głowę. Pewien włoski hrabia i znany pojedynkowicz będąc już rannym w pierś oddał strzał dosłownie w ostatnich chwili, parenaście sekund przed śmiercią, ale tylko odstrzelił przeciwnikowi kawałak ucha .

Może to i lepiej?

Szable palaszy może nie mieli, ale malo to masz broni iprowizowanej w gospodarstwie chlopskim? Do tej pory jest dużo obejściu różnych dużych noży, siekier, kos, sierpów. łopat grabi, wideł. Chłop może nie miał nigdy wielkich umiejętności ale jak chcial zawsze miał czym zrobić dużą krzywdę

,, Męska populacja" odnosi się do szlachty, która była narodem. Cłop był jedynie machina vocale

@@tamik7168 Chłop był zwierzęciem do pracy w polu jak np wół, bo koń był wart o wiele więcej.

Coz, w solowkach nikt nie ginal wiec ciezko je nazwac honorowymi, pojedynek to kwestia powazniejsza wiec i bardziej honorowa. Co zas sie tyczy forteli to nalezy pamietac ze z zyciem ciezko sie rozstac i niejednemu co pieprzy o honorze "fujara by zmiekla" gdyby musial zaryzykowac swoja egzystence. Powoedzmy tez sobie szczerze, spoleczenstwo mocno zniewiescialo i nawet powyzsze porownanie o tym swiadczy.

Witold, gdybyś więcej słuchał i czytał, a mniej oglądał Gwiezdne Wojny, wiedziałbyś, że jako takie zapisy technik walki nie przetrwały do naszych czasów i nawet dość ciekawie podbudowane pomysły np. rodziny Sieniawskich nie mogą być traktowane jako ostateczne opracowanie tematu :-)

wedle zdolności i umiejętności pojedynkujących się

Z tym noszeniem szabli wyłącznie przez szlachtę to romantyczny mit. Szabla była bronią dość powszechną - wystarczy zobaczyć sobie dowolne przedstawienia piechociarzy różnej maści, którzy przecież z szlachty rekrutowali się dość rzadko. Każdy ma szable... i głowa mu z karku nie spada :-)

@@DarekRybacki Piechociarze po sporej części wywodzili się ze szlachty gołoty, a ci, którzy byli wybrańcami chłopskimi czy mieszczanami mogli nosić szable jako żołnierze i najczęściej po udziale w bitwach, jeżeli wykazywali aktywność bojową, to podlegali nobilitacji. Szablę jeszcze mogli nosić na służbie manowie, czyli ludzie powoływani przez szlachtę jako ochroniarze majątków, grodów, zamków, tudzież różnego rodzaju strażnicy miejscy, grodzcy, starościńscy etc. noszący lokalne albo prywatne mundury, uniformy, liberie etc. Natomiast nieumundurowani cywile chłopscy i mieszczańscy już nie byli do takowego noszenia uprawnieni.

@@patrickohooliganpl Właśnie coś bardzo podobnego zamierzałem odpisać Darkowi. Dodam tylko, że np. straż miejska i pałacowa najczęściej używali wyłącznie długiej broni drzewcowej (spisy, szpontony, halabardy), oraz że prawo do noszenia broni było dość ściśle regulowane prawem. I może uwaga o tej piechocie - np. piechota łanowa składała się wyłącznie z chłopów, powoływanych z dóbr królewskich, dowodzonymi jedynie przez oficerów pochodzenia szlacheckiego (znacznie zresztą pośledniejszego pochodzenia i statusu niż ci z pułków jazdy), a nawet zdarzały się przypadki, kiedy tę funkcję kupowali dla swoich synów co bogatsi mieszczanie. Ale to były wyjątki i robiono to w celu łatwiejszego ubiegania się i uzyskania późniejszej nobilitacji w takiej np. rodzinie zamożnych kupców lub bankierów. XVII-XVIII Polska, to wbrew pozorom nie była jakaś anarchia. System prawny był bardzo rozbudowany i naprawdę skomplikowany (np. różne prawa, dla różnych stanów), a na akademiach uczono np. prawa rzymskiego. Warto zobaczyć choćby co pisze o tym Jędrzej Kitowicz w "Opisie obyczajów..."