Grzechy polskiej ortografii | Źródła Słów

No video

Grzechy polskiej ortografii | Źródła Słów

Рет қаралды 2,754

4 жыл бұрын

Jeden z tematów, dla których stworzyłem mój kanał - polska ortografia bywa nieetymologiczna i nie stosuje się do reguł, na które sama się powołuje. Wyjaśniam, o co chodzi.
__________________
Śledź Źródła Słów na Facebooku: / %c5%b9r%c3%b3d%c5%82a-...

Пікірлер: 49

@IgnacyzJaponii 4 жыл бұрын

Wspaniały odcinek 😍 Czekam na następny!

@ludomian 4 жыл бұрын

Może to nie będzie zbyt oryginalne, ale co tam... OOO IGNACY CO TY TUTAJ ROBISZ SIEMA

@lilith32123 4 жыл бұрын

Ja to bym chciała zobaczyć Was razem w jakiś odcinku...

@joshmarteen6904 8 ай бұрын

Chaos mamy! Należy zwrócić się do źródeł ksztaltujac naszą mowę ojczystą.Zgadzam się, że ułatwiłoby to nam naukę języków obcych.Uczylem się kilku i doświadczałem nieraz tych niekonsekwencji czy bałaganu w polskim słownictwie. Bardzo ciekawy odcinek.👏

@hannamaria1912 4 жыл бұрын

Jak zwykle bardzo ciekawy filmik. To prawda, czesto stajemy się grammar nazi nie majac swiadomosci, ze to, czego tak zaciekle bronimy nie ma w wielu przypadkach logicznego uzasadnienia. Filmik wartosciowy, szeruje go dalej ;)

@paabloss9048 3 жыл бұрын

W kaszubskim te słowa są właśnie bardziej zapisane etymologicznie, np. dwùch, brózda, gùrka (choć ta wersja najprawdopodobniej przyszła do kaszubskiego z niemieckiego), szrót (jest też takie słowo jak "szrótowac"), nóta, klóska

@ludomian 4 жыл бұрын

Z tym królem a Karolem to chyba trochę inaczej było. Król na pewno z psł. korlь, a to z niemieckiego Karl (to chyba jeden z tych przypadków, kiedy zapożyczane "a" stawało się "o"). A owe "o" w "Karolu" przypomina mi wschodniosłowiańskie Korol (jako że wschodniosłowiańskie nie miały metatezy, a pełnogłos, czyli w tym przypadku or > oro). Ale to takie moje przemyślenie 😉

@juliaogonowska4084 4 жыл бұрын

Doskonały odcinek! Naprawdę doceniam Twój wysiłek i przygotowanie. Dziękuję, że jesteś na YT! ❤️

@ArtemDowgaluk-Kowalski Жыл бұрын

À propos "dwóch" po ukraińsku jest "dwoch" przez o, tak że jakaś etymologiczna podstawa pisania tego wyrazu przez ó chyba istnieje. Dziękuję za odcinek!

@vitroznovsky9482 7 ай бұрын

Česky dvou

@andrzejpawelolwinski1254 4 жыл бұрын

Dzień dobry.Z niecierpliwością czekam na kolejny film.Pozdrowienia.

@mariuszwieczorek8242 3 жыл бұрын

Też wielokroć się nad tym zastanawiałem. Chwała tobie.

@jakubgumowski8230 4 жыл бұрын

Bardzo pouczające. Fajnie, że trafiłem na ten " kontent"

@colonellKurtz 8 ай бұрын

Na wielu krzyżach przydrożnych z końca XIX widnieją fundatorzy Jakóbi .

@kahakmao 7 ай бұрын

Szacun!!!!!

@malgorzatamomont1715 8 ай бұрын

Ciekawe. Dodałabym jednak jakieś tło np. starosłowiańską mapę Polski;-)

@josefkopczyk7778 8 ай бұрын

Dwóch ,dwoje .

@andrzejpawelolwinski1254 4 жыл бұрын

Dzień dobry.6.22 dwóch-dwoje.Pozdrowienia.

@lilith32123 4 жыл бұрын

Jeszcze wyraźniej w dwójka- dwoje...

@zrodlaslow 4 жыл бұрын

Tak sądziłem, że ktoś zwróci na to uwagę. To podobieństwo jest błędne - dwuch wyszło od dwu, a nie od dwó (taka forma nawet wygląda absurdalnie) ani od dwoje. Bardzo możliwe jednak, że przez tą analogię powstał ów błąd, dawny zresztą. A jeśli chodzi o dwójkę, to jest ona, tak jak piszesz, uzasadniona przez formę dwoje i nie mam do niej zastrzeżeń. Odsyłam do Słownika etymologicznego Brücknera: pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/dwa oraz do jego książki pt. Walka o język (konkretnie str. 63).

@lilith32123 4 жыл бұрын

@@zrodlaslow czekaj: dwójka-dwoje oraz dwa, ó:a, ale i tak dwukrotnie, dwuosobowe... to serio jest mega zakręcone i z jednej strony patrząc dwóch można skojarzyć z dwoje, ale z drugiej... chociaż wiem dlaczego tak mi się to mota ;)

@zrodlaslow 4 жыл бұрын

Tak, jest to zakręcone - najprościej to chyba można ująć tak: a wymienia się na o w takich słowach jak dwoje (tak samo troje) i od o jest ó, np. dwójka. Z drugiej strony w dopełniaczu na przykład a wymienia się na u - stąd archaiczne nieco: dwu. Dwuch i dwum (też złożenia: dwukrotnie, dwuosobowy) dlatego piszę przez u, bo pochodzą bezpośrednio z tej konkretnej formy dwu, która zawiera u. Mam nadzieję, że udało mi się to nieco rozjaśnić! :)

@Pingijno 4 жыл бұрын

Mam wrażenie, że RJP chciało powielić zasady etymologiczne do naturalizacji zapożyczeń

@norapik1808 4 жыл бұрын

#rozsierdzony to takie adekwatne słowo - zdenerwowany jest zbyt łacińskie, wkurzony za brudne (czy od kurzu, czy od ucieczki od dam pobocza) - a rozsierdzenie oddaje to uczucie, nawet fonetycznie. Swoją drogą, czemu d w ser(d)ce znikło? Co do ó: pal licho uproszczenie do u - taki trend, jak widać z mnogości przykładów, ale ten ogÓrek czy ogÓł to z sufitu!

@januszlepionko 8 ай бұрын

Widziałem kiedyś nagrobek z napisem «JAKÓB OGUREK».

@januszlepionko 8 ай бұрын

A w ogóle to dwuznaki są bez sensu. Zamiast «rz», «cz», «sz» powinny być «ř», «č», «š». Zamiast «ch» powinno być «ħ». Poza tym, skoro jest «c» dla głoski bezdźwięcznej, to powinna być też litera bezdiakrytykowa dla jej odpowiednika dźwięcznego, dla «dz». Można w tym celu np. użyć nieużywane w polszczyźnie «q» lub «x», i dodawać diakrytyki, jak do «c», by uzyskać dźwięczne odpowiedniki «ć», «č». Absurdem jest, by coś, co miało służyć do zaznaczania nosowości, i co ma kształt nosa z profilu, nazywać „ogonkiem”. Wygląda jak nosek, służy do zaznaczania nosowości, to nazywajmy to noskiem! I doczepiajmy sensownie: skoro chcąc napisać unosowione «e» doczepiasz nosek do «e» tworząc «ę», to chcąc napisać unosowione «o» powinno się doczepiać nosek do «o»! A co do «ó», to tylko kwestia treningu, by zacząć wymawiać to inaczej, niż «u». Ślązacy to robią od dawna, tylko ślązakowcy piszą to przez «ō». Również rozróżnienie «ř» od «ż» (czy też «ž») oraz «h» od «ch» (czy też «ħ») to rzecz do opanowania.

@felicjandulski4986 7 ай бұрын

Nie przesłuchałem uważnie wszystkiego (przyznaję się). Ale czy było o kożuchu? On też powinien być "entomologicznie" przez "rz". Po rosyjsku кожа to skóra.

@kingabios3276 8 ай бұрын

Dziękuję za zajęcie się tematem. Polska to będzie od Olen czy od lnu czy jakiś inny wariant?

@zrodlaslow 8 ай бұрын

Jeśli dobrze rozumiem Twoje pytanie i chodzi o pochodzenie nazwy naszego kraju, dawniej była to Ziemia Polska, Ziemia Polan. A Polanie ponoć od pól, na których mieszkali

@karolmrozinski1974 Жыл бұрын

A co z óje co się nie kresóje?

@josefkopczyk7778 8 ай бұрын

Dał by Bóg, aby buk przepłynął przez Bug 😀

@kandarayun 4 жыл бұрын

O matko... mózg rozwalony...

@jerzyblinowski5177 8 ай бұрын

Litera to nie u zamknięte, tylko o z kreską.

@ANIANIJA999 8 ай бұрын

u i o z kreską czyli ó to o:

@gt7507 8 ай бұрын

Nomen cognatem nuty?

@jakubhusak1624 8 ай бұрын

Żuraw - raczej z tego trudnego ż przechodziło na c/k/t czy cośtam. Ale od tego dźwięku mamy kr - kruk, crow.

@hellishlycute 8 ай бұрын

palatalizacja praktycznie nigdy się nie cofa, p/t/k mają za to zauważalną tendencję się wymieniać

@jakubhusak1624 7 ай бұрын

@@hellishlycute nie o palatalizacji, ale o stopniowym "zmniejszaniu energii" tu mówimy. Energia mowy jest taka, jak potrzeba. Gadasz na duże odległości - będzie szczc i gwizd. Jeśli w pokoju/pomieszczeniu - będzie hkft i szept. Ogólna zasada obowiązująca wszędzie - że rzeczy są takie, jak powinny być, ale nie "bardziej". Z wyjątkiem pojedyńczych wyskoków "bo tak" oczywiście :)