1 saat önce videoyu izleyip ne olursa olsun lan dedim ve dışarı çıktım. Yolda az kalsın düşüyordum. Kimse oralı olmadı. Kırtasiyeye gittim, işlerimi hallettim. Sonra markete uğradım. Hiçbir şey olmadı. Sınavımdan sonra yaz boyu yenmek için daha fazla şey yapacağım. Şimdi sırada kafeye gidip tek başıma çay içmek var💪 Düzenleme: Atlattım ben dostlar. Kafeye gidip tek başıma çay içme hayali kuruyormuşum skwjdjw şimdi yaz okulu için tek başıma bilmediğim bir şehirdeyim. Tek başıma kitap kafeler keşfedip oralarda yeni içecekler deneyip ders çalışıyorum. Yeni insanlarla tanışıyorum. Sosyallikte güzelmiş skwjsjjs

Rezillği kaldıramıyorum sorun orda zaten sosyafobi ler hassas insanlar işte eleştirileri kaldıramadıkları için kaçınma yaşıyolar ve toplum tarafından dışlanıyolar sevilmiyolar önyargılı davranılıyor onlara arkadaş olmak istemiyor kimse ve derin bir yanlızlık beraberinde ağır depresyon

Videoda da söylemiş olduğun gibi kendi konforumuzdan çıkmadığımız sürece bu fobiyi yenemeyeceğimizi ve fobileri sadece üstüne giderek aşabileceğimizi harika bir dille anlattın abla aslında üstüne gitsek herşey yoluna girecek ama bu fobiden dolayı çekindiğimiz için maalesef elimize bişey geçmedi boşuna boşuna yıllarımız geçti bence çoğu psikolaktan daha iyi bir yaklaşım sergileyip insanların durumlarını çözüp onlara yardımcı oluyorsun çoğu kişiyi (beni dahil) aydınlattın içimde bir umut oluştu konuşma tarzına samimiyetin karşısında çok etkilendim tekrardan ağızına yüreğine sağlık 🙏

Allah razı olsun aydınlandım hocam🙏🏼

Aşırı motive oldumm çok teşekkür ederimm

Kaydettim kötü hissettiğim zamanlarda açıp açıp dinleyeceğim! İnsanı çok güzel motive ediyorsun. Teşekkürler! Iyi ki bu videoyu paylaşmışsın! ❤️❤️

Sen ne güzel bir insansın. Allah razı olsun 😊

Bu ne güzel konuşma böyle.Ağladım, yüreyim ısındı.Allah razı olsun səndən gözəlim

Bu videoyu herkes izlemeli o kadar anlaşılır öz ve sade olmuş ki 💜💜

Yare kardeşim çok teşekkürler ağzına yüreğine sağlık konuları çok güzel özetledin.

Kanalının büyüceğine o kadar eminim ki çok daha iyi yerlere gelmen dileğimle.♥️😗

sen ne mükemmel bir insansın.35 yıldır mu sosyal fobiyle mücadele ediyorum.okadar ilaçlar kullandım kitaplar okudum videolar izledim.senin bu 10 dakikalık videon kadar etkili olmadı.bundan sonra insanları hiç takmıycam düşünürlerse düşünsünler.hepsinin canı cehenneme.hayatımı altüst etti insanlar.annem çok sinirli bir insandı.çok eleştirdi.bu şekilde büyüttü.herşeye kızardı.cvp veremezdim.korkardım.hep susardım.oyüzden insanlardan hep çekindim korktum.onlarda bana kızar eleştirir diye sustum.şimdi terleme hastalığına yakalandım.insan gördüğüm zaman terlemeye kızarmaya başlıyorum.insanlardan nefret ediyorum:( annem belki kötü niyeti yoktu ama bilmeden benim hayatımı altüst etti.yaşama sevincimi yok etti.düzelmeyi çok istiyorum mücadele etcem.teşekkürler yare hanım işiniz rast gitsin hoşçakalın..

Mimikler efsane tiyatrocu gibisiniz müthiş❤

Çok güzel videolar yapıyorsun ❤

Ağlayarak izledim cok samimi geldi konusman 22 yasindayim ergenliğimden beri yaşıyorum bu sorunu kaç kere psikiyatriste gittim hic dinlemeden etmeden ilac yaziyorlar o ilaclari içtiğimde de intihar düşüncelerim artiyor ve yine ayni döngü son 2 yıldır daha cok çabalıyorum biraz yol kattetim ama bazi eksikler yine var sunum yaparekn falan kendi kendime kızıyorum birak istediklerini düşünsünler ama allah kahretsin o titremeyi durduramıyorum sanki kalbim cikacak gibi oluyor bu yüzden akademik anlamda da kötü etkiliyor ama bir gün aşacağımı biliyorum allah yardımcımız olsun insanın ömründen ömür götürüyor bu hastalık..

lise 2 den önce ortamda komik olan,konuşkan ve sosyal biriydim.Lise 2 de sınıfım değişti.Sınıftaki erkekler bana zorbalık yapmaya başladı.Her Allahın günü ağlıyordum olmadığım biri gibi davranmaktan.Lise 2den sonra sadece sessiz ve saygılı biri oldum.Herkes eğlendi ben sıramda yalnız oturup test çözdüm.Kendi kendime şaka yapmaya başlamıstım.Sosyal bir birey iken zorbalıklar yüzünden asosyal olmuştum.Zorbalar benle uğrasmıyordu lise 3 de.Notlarım yükselmişti uzun bi zaman sonra teşekkür belgesi ve onur almıştım.Ama mentalim o kadar kötüydüki her Allahın günü aynı.Sadece ben ve ben.Lise yıllarımdan nefret ediyorum.Gülüp eğlenmek var iken her gün onların maymunca konuşmalarını dinledim.Bana asosyal dediler o gün intihar etmeyi bile düşünmüstüm.Köpek gibi test çözdüm sırf onlar ile aynı statüde olmamak için.Sosyal fobim oluşmus farkında bile değildim.Hocalarıma hakkımı helal etmiyorum lise 2 de bana yapılan zorbalığa ses çıkarmadılar.Beyler halen sosyal fobim var asosyalim.Terapistim rehber hocası gibi dayak atasım geliyor.Beni değistiren insanlar yüzünden üniversite kazandım bu sene.Başarmış olarak gördum kendini fakat asosyallikten kafayı sıyırmışım.Podcastler dinliyorum lise yıllarım geliyor ve dahada çok sinirleniyorum.Mezuniyetime bile gelmedim.İçten fet edilmiş kale gibiyim

Çok güzel bir video olmuş Yare hanım teşekkürler bu video için yalnız şöyle bişey var yılların getirdiği inançlar yaşanmışlıklar var beyin bunlara öyle bir sarılmış ki kopması zor oluyor.Videoda anlattıklarınıza katılıyorum.Ancak süreci kolaylaştırmak için kendimizle ilgili negatif inançları da bertaraf etmek gerekiyor düşünsene 10 yıl 15 yıl böyle yaşadın böyle düşündün elbette zor.Ama dediğiniz gibi parkur uzun dahi olsa herşey bir adımla başlar..Sevgilerimle..

O kadar çok video izledim ilk defa aslında birşeylere bakmama yardımcı oldun videoyu izlerken tutamadım kendimi ağladım çok teşekkür ediorum

Video beni ağlattı teşekkürler💓😪

MUHTEŞEMSİN👏👏👏👏❤❤❤❤❤

Çok teşekürler video için

Çok haklısın , bağırma konusunda ciddi anlamda katılıyorum. Ne kadar susup içine attıkça o derece fazlasıyla endişe ediyorsun..

Teşekkürler ❤

Resmen anasınıfından liseye kadar o kadar çok şey çıktı ki bi durup düşününce. Ama ben herkese rağmen utanmadan rezil oluyorum kendi rezilliklerime gülmeyi öğrendim. Halka açık yerlerde o kadar fazla düşmüş bir insanım ki utanma kalmadı şükür 😂

Profesyonel bir konuşma, teşekkürler.

Ne kadar güzel konuşuyorsun abla 3 saat dinlerimm.

Konuyu yorumlarken gülümsersen karşındakine hem bir samimiyet hem de bir özgüven hissettireceksin naçizane benim görüşüm :)

O kadar video izledim, o kadar sâtır okudum ama sanarım en çok etki eden bu oldu. Çok teşekkür ederim gerçekten, bir şeylerin fârkına varabildim.

bu videoyu izlerken yapamadiklarim icin o kadar cok agladim ki zaten aglamakatan baska hic bi sey yapamiyprum. ogretmen tahtaua kaldirdiginda, karsidan karsiya gecerken, kosarken, yemek yerken her zaman izleniyltmus gibi hissediyorum tum bu anilarim gozlerimin onumden gecti, bu vifeo sayesinde biraz rahatladim tesekkurler

Aşırı motive oldum şu an

Çok güzel video olmuş. Teşekkürler

Sizden terapi almayı çok isterdim 👍🤦‍♀️

Videoyu ağlayarak izlemem peki...

Hayatıma öyle güzellikler ve farkındalıklar kattınız ki iyi ki videolarınızla karşılaşmışım. Teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız. Varlığınız dâimi olsun.🌺

Kralsın ablacım 👏👏👏👏👏👏

çok teşekkürler 😥😥😥😥

O kadar guzel anlatmissin ki her seyi... hayran kaldim gercekten beni o kadar iyi anlatmissin ki gercekten cok iyii olmus

Videodan sonra tek başıma tiyatroya gittim teşekkürler 🐥🙏💕

Çok güzel bir video olmuş herkese İzzet Güllü videolarını da öneririm 💜

Sana ne kadar teşekkür etsem az gelir Bana o kadar iyi geldin ki anlatamam Bende ki sosyal fobi çok şiddetli insanlarla hiç iletişimim kuramam dün senin videonu izleyip dışarı çıktım normalde kalabalık yerlerden kaçan göz teması kuramayan ben gözlerim hep insanların yüzüne baka baka 1 saat yürüdüm çok çok mutlu ve neşeli bir şekilde eve döndüm Bugün de asla gidemem dediğim bir kafeye kahve içmeye gideceğim ve her gün ama her gün buraya yorum yazacağım

Bu güzel video için teşekkür ederim. Bana fark edemedim veya fark etmemekte inat ettiğim şeyleri çok güzel bir şekilde tekrar gösterdiniz.

Videoyaya bayıldım tam beni anlatıyor sanki herkes bana bakıyor 😁

Aşırı sosyal fobim var insanlardan gelindiğim için hep telefona bakıyorum 🥺 engel olamıyorum

Teşekkür ederim

Bütün video boyunca kendimi duydum kendimi gördüm ama sanki bünyem inatla bu dediklerini algılamıyor kafayı yicem

Vay be bu konuyu en iyi anlatan bence sen oldun ben sosyal fobimi kendim çabalarımla yendim ara ara daha çok özgüven için izlerim böyle şeyler ama gerçekten en iyi anlatan sen oldun çünkü bende böyle düşünerek yenmiştim

Benim çocukluğum ekran bağımlılığım yüzünden hep televizyon izleyerek ve bilgisayar da oyun oynayarak geçti gelişme çağında bunlarda zekayı çok düşürüyor kendimden biliyorum asosyallikte olunca özgüvensiz birisi oldum bu zeka düşüncede ne yapsan düzelmiyor okuduğunu anlamıyon birşeyler öğrenemiyon robot gibi yaşıyorum ha varlığım ha yokluğum siz siz olun çocuklarınızı ekran bağımlılığından koruyun

Meditasyon gibi iyi geldi, açıp açıp dinliyorum.

teşekkürler

Bende çok enteresan bir durum var 500 seyirci olsun hiç utanmadan sahnede onlarla iletişim kurma cesaretim var birebir iletişimlerde harikayim. Ama yolda yalniz yururken strese girip aşırı hızlı yürüyorum yanimda biri varken cok rahatim ama yalnız yürümeyi hala aşamadim bunu nasil asacağım emin değilim.

Videoyu ağlayarak izliyorum

Sosyal kaygıyı daha yakından tanıman ve sağlıklı yollarla yönetebilmen için “Sosyal Kaygıyı Yenmek” yolculuğunu hazırladık, her anında Relate yanında💜

abla çok teşekkür ederim

Merhaba ben 28 yaşındayım bendede anksiyete panik atak ve kaygı bozukluğum depresyon var ilk okul zamanlarımda başladı hiç kimseyle konuşamadım öğretmenlerimle bile konuşamadım liseden mezun olana kadar konuşmayı sürekli denedim ama olmadı arkadaşlarım hep benimle dalga geçti dışarıda bile konuşmak yerine hep ağlama krizine giriyordum ve susmayı tercih ediyordum beni bu zamana kadar hiç kimse anlamdı nekadar anlattıysam rahatsızlığımdan herkes benim bilinçli olarak konuşmadığımı düşündü ama ben bilerek hiç bir zaman yapmadım herkes hayatımdan memnun olduğumu sandı hep ama ben hayatımdan hiç memnun değilim helede böyle bu durumumdan hiç memnun değilim hiç kimse beni anlamdı çünkü hiç kimse benim içimde neler yaşadığımı bilmiyor çünkü dışarda bile sürekli aklımda düşünceler geçiyo birinin yanından geçerken aklımdan geçiyo ya şimdi yanımdan geçerken bana vurursa diye tanıdıklarımın yanından geçerken bile tedirgin geçiyorum hele dışarda rahat olamıyorum yüzüm şekilden şekile giriyor sürekli hele markette kasada tanıdık bir arkadaşım varsa o markete gitmek içeri girmek benim için çok zor oluyo çarşıda fatura ödemeye gidemiyorum pazara gidemiyorum başka yerlere gidemiyorum çünkü konuşamıyorum konuşmaktan korkuyorum utanıyorum olmuyo hele çok sevdiğim bir ablamla konuşamıyorum telefonda konuşurken o an kala kalıyorum hiç bir şey konuşamıyorum hele manevi annemi her an kaybetme korkusu yaşıyorum çünkü onu çok seviyorum ve sürekli sevilmediğimi düşünüyorum sanki hiç kimse beni sevmiyor istemiyor gibi geliyo kafama hiç bir şey takmamaya çalışıyorum ama olmuyo sürekli kafama takıyorum biri bana birşey dediğinde hiç bir şey diyemiyorum sevdiklerimle istediğim gibi konuşmak istiyorum gülmek istiyorum eğlenmek istiyorum artık bitsin istiyorum bu illetin çünkü artık özgür olmak istiyorum bazen kendi kendime sinir krizide yaşıyorum kendime çok kızıyorum bazen sinirleniyorum ve bunu kontrol etmek çok zor oluyo sanki beynimde başka biri var ve kontrol ediyor beni ve o an bambaşka biri oluyorum sinir oluyorum kızıyorum kendime ama bazen kendi kendine geçiyo sakinleşiyorum en son manevi annem bana kızdı hata yaptım ona o an içime sıkıntı yaptım çok rahatsız oldum daha sonra manevi annem affetti beni ama o an ben öldüm sanki bana kızınca çok ağladım olumsuz şeyler aklıma geldi sürekli artık bunları yaşamak istemiyorum artık bıktım artık ilk okuldan beri😢😢😔😔

Ya kral ne anlarıyorsun sen anlattıklarını yaşıyorumda şu çözümü bir söyleseydin sabahtan beri aşşağılıyorsun gibi geliyor beni .

Çok güzel bir video olmuş piskolog musunuz

4:15 İlkokulda oyuncağım oladığı için arkadaşlarım gözüme oyuncaklarını sokmuştu:( Yine ilkokulda bitli diye dalga geçildim(oysaki yoktu) Yine ve yine ilkokulda arkadaşlarım beni ellisinden şeydiyorlardı"ellimi bin kere yıkıyıcam saçımı yüzlerce kere yıkıyıcam"diyorlardı ve fazlası onlar yüzünden ben hırkamı hiç açamıyorum ellerimi açamıyorum hem ellerimi hırkamla kapatıyorum saçımı hiç açmıyorum hem en altan topluyorum gülemiyorum ve çok daha fazlası hepsi sizin yüzünüzden...

Mimikler anlatım okadar iyi ki saatlerce dinleyebilirim

Bu nasil bi motive dünyayı yakmaya gidiyorum

Arkadaşlar bu durumdan sizi kurtaracak tek şey biraz özgüven birazda umursamazlik ben yıllardır çok ama çok şiddetli sosyal fobisi ve anksiyetesi olan biriyim hala öyleyim kelimeleri toparlayamadigimda kekeledigimde insanlara bakarak konuşamadigimda konuşurken kalbimin ağzıma geldiğide oluyor biliyorum belki bunu Okuyan sende benim gibi insanlardan ve göz temasından kaçındığın için dikkat çekmemeye çalıştığın için telefona bakıyorsun telefonla işin yoksa bile kafanı telefona gömüyorsun yada yere bakiyosun biliyorum ama dediğim gibi biraz umursamaz olmayı öğrenmek lazım bu işin başka çaresi yok herkese geçmiş olsun yaşadıklarınız benimki kadar olmasada eminimki zordur ama iyi olmaktan kendinize kendiniz destek olmaktan başka çareniz yok!!!!

Yürürken herkes bana bakıyor gibi yürüşüm değişiyor kasıyom sürekli her adım atmamla otomatik beynıme yürüyüşüm aklıma geliyor

İş görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz

Yolda yürürken insanlar bana bakıyormuş gibi hissediyorum en ufak şeyde kıp kırmızı oluyorum abla bildiğin beni anlattı ama cidden en fazla ne olabilir

Ben en çok rezilce bir şey yaptığım zaman karşıdaki kişide kötü izlenim bırakmaktan korkuyorum. Bu böyle biri etiketi konulmasından korkuyorum

Bunları yaşıyorum yıllardır hemde 27 yaşındayım anneyim çok korkuyorum. Bende hep sustum annem kızardı sus yaramazlık yapma ses çıkarma bunu sanki bana saygılı olmak olarak öğrettiler hiç bı zaman sınıfta sesim çıkmadı derslere katılmadım çalışkan olmama rağmen ama yapamadım

Hocamın anlattıklarına katılıyorum hepsi doğru ama para bu konuda en önemli şey paran olursa daha özguvenli olursun daha sosyal olursun açıkçası cebinde ki para belindeki silahtan daha çok guven verir insana.

İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa dayanışma içinde olabiliriz beraber hareket edebiliriz tek başına yapamadığımız durumları birlikte deneyebiliriz

Dersteyken soru okurken bir kelimeyi yanlış söyledim ve çoğu kişi duymadi bile sadece iki kişi dalga geçti ama ben buna bile çok takıldım sadece bir kelimeyi yanlış söylememe rağmen çok rezil hissettim

Yare bana herkes bakiyor sokakta yolda çok yoruldum herkesden 😞😞😞😞😞😞😞

Ben dışarıda yemek yeyemiyorum. Her kes bana bakıyor sanıyorum. Yoruldum artık

20li yaşlarda istanbulda yaşayan Sosyal fobili varmı konuşup arkadaş olabiliriz

Ağlaya ağlaya izledim ya😢

Sosyal fobim var ve 1 saat sonra sunum yapmam gerekiyor umarım iyi geçer …

Ben buldum kuccuken param yoktu arkadaslar bir yere giderdik onlar siparis verirdi ben vermezdim bana sen nedem yemiyorsun dediklerinde benim karnim.tok derdim hep yalan soylerdim hep halbuku actim ama hep yokluk yuzunden yalan soylerdim o.gunden sonra hep kaygili biri oldum tek odagim para oldu para varsa kaygi yok para yoksa ksygi.cok.durumdayim

7. Sınıfım ve geçmiyo abla psikoloğa gittim ilaç içtim ama okula da gitmeye başladım sanki o an ölüyorum ne yapıcam ben midem bulanıyo çok fazla ☹️😣

bu kiz diksiyon dersi alirsa seslendirmen olur. sesi iyi hitabetini sevdim ( dikiyonu kotu degil ama seslendirme icin gerekli )

abla ben öyle değilde daha cok dısarı cıktığımda erkeklerin olduğu yada insanların çok olduğu yollardan geçemiyorum yön değiştiriyorum utanıyorum bide normal biryerden geçerken herkes bana bakıyormus beni eliştiriyormus gibi hissediyorum napmalıyım

Bahsettiğiniz herşey bende var ama sizi izledim gaza geldim çıkıp biraz rezil olacağım 😊

Sen çok sevdim

Dostum İstanbuldamisin? Arkadaş olabilir zorlandığımız durumların üstüne gidebilir iste calisabilir gezebilir kendimizi test edebiliriz

Hocam benim bir rahatsızlığım var yardımcı olabilir misiniz ?

Bence çözüm belli sosyal fobi de kendi görüşüm karşılık vercen bakdın birisi senle dalgaya almaya başlıyor sende onla dalga geccen.karşı tarafın açığını bulcan yada takıntılarının üstüne gidicen korkusuz olcan sonunu düşünmicen.

Abla ben içine kapanık bir insanım sadece vucut dilimi kontrol edemiyorum.ve çok konuşmayı sevmediğimden insanlar beni asosyal sanıyor .ne yapacağım bilmiyorum.ben 16 yaşındayım ve psikolog olmak istiyorum ama etrafımdakiler sosyal olmam gerektigini söylüyor sizce bu meslek icin sosyal olmak şartmı

Sırf ayaklarım dışa bastığı için benimle dalga geçtiler şimdide yürürken belki insanlar ayaklarıma bakıyor gibi hissediyorum

Ağlayarak videolara bakarken size denk geldim cidden yarın tek başıma dışari çıkacağım

Her şeyi ciddiye alıyordum;sanki ölümsüzmüşüm gibi.. Sartre

Kadinlar icin bise diyemem ama erkekler için muthis bir tavsiye,etik degil ama en etkilisi " mafya gibi takilip kavga edin " dayak yiyin ,dayak atin,ben baslarda cok yerdim ,gerci hala cok yiyorum ama eskiden hic vuramiyodum simdi bende vuruyorum artik.Sirf onun icin dovus teknikleri fln ogrendim.Ama asil amac zaten sosyal ankastre idi.Varmi diye merak ediyorsaniz,sosyal anksiyete neydi ya?

Neyse ki terapi aldım da iyileştim.

İntihar etmek bile geliyor aklima nasıl başa çıkacagımı bilmiyorum

Erkek oldugum halde herkes bana bakıyor xD boyum uzun ondan mı

2023ten selamlar

Motive dediğin 15 20 saniyelik b*ktan videolar dedğidir işte motive budur teşekkürler.

Abla vallaha zor ama cok iyi motive ediyosun ictenlikle☺️😒

Lucifer’daki Chloe’ye benzemen hakkında ❤

Size açık bir şekilde herşeyi anlatıcağım Bu durum bende küçüklükten gelen birşey ilkokul ve ortaokul da sessiz kız olarak nitelendirildim Kimseye bir zararım yoktu Hatta kendimden daha çok başkalarına değer verdim İnsan kırmaktan korkarak yaşadım birine birşey söyleyeceğim zaman acaba o kırılır mı diye kaç defa düşündüm ama onlar benim kırılacağımı üzüleceğimi düşündüler mi tabiki yok hep arkadaşlarıma uzun mesajlar yazan ben oldum doğum günlerinde videolar yaptım İlk onlara günaydın nasılsın mesajını ben attım Hep ben çaba gösterdim Bende isterdim sevilmek ama değer gösteren ben oldum İlkokulda bir fotoğraf çekilmiştim kve ellerim bağlamış bir şekilde poz vermişim sonra yine arkadaşımla ilkokula gittim Hocayla fotoğraf çekileceğimiz zaman ister istemez o hareketi yaptım Bazen diyorum bu fotoğraf karesinde yaptığım gibi bu sosyal anksiyete geçmez Zaten geçmez de yılların acısı bir günde biter mi ya da bir senede ben de isterdim ortaokul zamanına dönmek sessiz değil de kendini ifade eden biri olmak isterdim belki o zaman benide severlerdi ama işte olmadı şuan 16 yaşındayım ve 8 aydan beri namaz kılmaya başladım ve artık biliyorum ki yanımda kimse yokken bile Allah var namaza başladıktan sonra hayata olan bakış açım değişti Herşey bana daha anlamlı gelmeye başladım Başıma gelen her kötülüğün Allah'tan olduğunu bilir oldum ve isyan etmemeyi öğrendim Ben sadece sevilmek istedim Konuşmuyorum diye sessiz olduğum anlamına gelmiyor Bende istemezdim böyle birisi olmak ama ben de böyleyim

sosyal fobi yasayanlar olarak bi grup mu kursak 🤔

Asla Kalabalık ortamlara gidemiyorum avm restaurant ailem gitmemi istiyor ben hep numara yapıyorum başıım ağrıyor, eğer dışarı çıkarsam kapüşon takıyorum asla yüzümü kimsenin görmesini istemiyorum.gri yada siyah giyiniyorum dikkat çekmemek için. Eski fotoğraflarıma bakıyorum 7.ve 8. sınıf arkadaşlarım bana çok yakışıklısın saçların çok güzel diyorlardı çok iyi hatırlıyordum,şimdi baktığım zaman ben bu tip ile nasıl kalabalık ortamlara girdim diye sorguluyorum kendimi ya inanamıyorum, intihar etmek belki herşeyi unutturur.

Güzel konuşmuşsun da, yap demekle olsaydı bu işler. Saydıklarını yapmam gerektiğini ve normalinin bu olduğunu bende biliyorum. Teoride biliyorum fakat uygulamaya gelince patlıyorum her seferinde. Bu dürtüleri, saçma sapan düşünceleri atamıyorum kafamın içinden. Aslında derinlerde hiç birine zerre kadar inanmıyor, değersiz kuruntular olarak görüyorum ama kendimi bir türlü ikna edemiyorum. Normal bireylere baktığım zaman şunları görüyorum, nerde nasıl davranmaları gerektiğini, ne söylemeleri, ne konuşmaları, ne yapmaları gerektiğini çok iyi biliyorlar. Heriflerde zerre dürtü yok tabi, istedikleri gibi hareket edebiliyorlar ve bu sayedede samimiyet kurabiliyorlar herkes ile, karizmada cabası. Bizim gibilerde ise durum tam tersi, bu engellerden ötürü hiç birini düzgün yapamıyoruz, biryerden sonrada düzgün yapamadığımızı görüp geri çekiliyoruz mağaramıza, bi anlamı yok çünkü. İnsanların tuhaf bakışlarını görmekten bıkıyoruz haliyle. Keşke bunun bir ilacı olsa, böyle bi anda bizi normalleştirecek, bütün kuruntuları kafamızdan atacak bir ilaç, her şeyimi verirdim o ilaç için, her şeyimi.

Balkonda kahve icerken komşuların işi gücü yok perdesinin arkasından beni izliyor gibi geliyor. 🥴 Evde perdeler açık kesinlikle oturamam mesela sanki komşular evin içine bakıyormuş gibi geliyor. 😂 Evde ben perdeleri örterim eşim açar. 😅

Çok kekemeydim, orta okuldan lise ye kadar sürekli dalga geçtiler benimle, bilmiyorum inanıcakmısınız ama, öğretmenler bile bir zamandan sonra benimle dalga geçti. öğretmen bilerek bana kitaptan yazı okutuyordu. ilk başta beni güçlendirmek için yaptığını düşünüyordum ancak, sınıftaki dangalaklar çok kekelediğim için dalga geçince öğretmen de gülüyordu, arkasını dönerek gülüyordu ancak fark ediyordum, onlar yüzünden şimdi, mimiklerimi, gülüşümü, güler yüzlülüğümü, özgüvenimi, espri yeteneğimi, kaybettim. Gülmeyi unuttum: gülmeyi bilmediğim için karşımdaki arkadaşım espri yapınca gülüyorum ancak mimiklerimle gülüşümü belli edemediğim için karşımdaki kişi gülmediğimi düşünüp bozuluyor. Güler yüzlülüğümü unuttum: yeni bir insanla tanışınca o kadar güler yüzlü konuşurdum ki benimle sohbet etmek için saatlerce yanımdan ayrılmazlardı, bensiz plan yapmazlardı, bir sorunları varsa her zaman benden destek isterlerdi. şimdi kekemeliğim geçti ancak, bende bıraktığı izler asla geçmedi, çok utangacım, umarım bu video yararlı olur