Nie ważne czy płacę czy nie, to brakuje mi czasu i chęci, których nie jestem w stanie kupić.

Klęska urodzaju normalnie. A wystarczy odpuścić konieczność przechodzenia wszystkiego i człowiek odzyskuje radość grania ;)

To u mnie zjawisko jest mocno odmienne: odbierałem gry od epica na ziemniaczanym kompie, który nawet by ich nie uruchomił. Po latach wydałem tysiące cebulionów na porządny sprzęt i teraz nadrabiam zaległości, często sięgając do biblioteki darmowych gier od epica: Kindgom come, frostpunk, arkham knight, this war of mine... Wszystko przechodzę do końca po kolei, bo w końcu mogę.

Był taki moment w którym zdałem sobie sprawę, że stałem się po prostu bardzo wybredny jeśli chodzi o to w co lubię grać i wiem, że są serie i gatunki, które ogram zawsze chętnie, a są też takie, które nieważne czy za gotówkę czy nie - wcale mi nie podejdą.

Polecam zrobić tak ja to zrobiłem. Przejrzałem wszystkie biblioteki gier, wybrałem te które chciałem kiedyś przejść i tego nie zrobiłem, utworzyłem z tego listę i rzutem kostką losuję sobie grę do przejścia. U mnie to działa i przeszedłem już tak trzy tytuły.

Czy to napewno kwestia rozdawnictwa, a nie po prostu powtarzalności gier i robienia ich taśmowo? Coraz częściej tytuły nużą mnie nie dlatego że za nie zapłaciłem lub dostałem za darmo, a po prostu dlatego że widzę zbiór elementów będących obecnie w modzie i każda gra musi je mieć, sztampowa fabuła którą przewidujesz na godzinę do przodu i ogólnie powtarzalny nieoryginalny gameplay. Mając duży wybór po prostu łatwiej to zauważamy i nie musimy się zmuszać do ukańczania danej pozycji, skoro możemy dalej szukać czegoś co przynajmniej jest oryginalne

Skoro jest coś takiego jak "presja" by ukończyć kupioną grę, a której to nie ma, kiedy gra jest za darmo... to może ta gra w rzeczywistości nie była taka dobra?

Wynika to stąd, że co do zasady: a) kupuje się grę, w którą chce się grać b) darmową grę się pobiera bo jest za darmo. Przykład: tytuły, ktore kiedyś Kacper chciał kupić, ale się nie zdecydował (więc nie był aż tak zainteresowany) - to nawet jak je za darmo dostał, to nie było entuzjazmu.

Pierwszy raz bardzo trudno mi się z Wami zgodzić. O ile rozumiem, że osoby grające normalnie mogą cierpieć przez napływ nowych graczy z darmowych rzutów (jak przy GTAV) może być uciążliwe. Ale nie granie w gry, bo są za darmo? Ja mam gry, które kupiłem I ich nie skończyłem. A teraz z zapałem kończę Borderlands 3 dzięki Epikowi

Ja nie odczuwam różnicy między zakupioną za własne, a tą którą otrzymałem za darmo, AC Valhalla kupiłem przed premierą i mam może 3minuty w niej, ale kiedyś pewnie ukończę, tak jak w ostatnim czasie przechodzę gry. Wcześniej nie miałem czasu, a teraz mam i je kończę, myślę że z czasem zagram we wszystkie gry, które mam, bo biorę głównie te, które mnie interesują i których mi brakuje.

Mi też trudno się z Wami zgodzić tym razem 😅 Ostatnią grą jaką kupiłem było RDR2 w 2018 roku, od tamtej pory łykam wszystko co serwuje za darmo GOG, Epic itp. Przechodzę te gry powoli, ale przechodzę, nie wszystkie jeszcze ukończyłem bo nazbierało się tego sporo. Ale nie przeszkadza mi fakt że jestem do tyłu, bo wiem że te gry które teraz są "świeże" za rok/dwa już nie będą 🤌 Więc pewnie jakiś większy tytuł wpadnie za darmo lada chwila 😎 Zwyczajnie nie mam tyle czasu na granie co w czasach szkolnych, praca jest najważniejsza a gry zeszły na dalszy plan, są zajebistym smaczkiem do życia a nie jego główną domeną. U Was jest z goła inaczej bo robicie na nich pengę, utrzymujecie się, więc MUSICIE jak najwięcej ogrywać żeby mieć wiedzę, a większość z Nas nie musi, tylko może i chce, a z psychologicznego punktu widzenia to jest czynnik który wpływa na poziom frajdy, a co za tym idzie też zaangażowania w dany tytuł 😉 5!

Generalnie mam tak mało czasu że zamiast grać oglądam wasz program żeby chociaż popatrzeć na gry. Dobrze że jesteście.

Jestem tą jedną osobą we wszechświecie, która sprawdza wszystkie darmowe gry. I dobrze, dzięki temu odkryłem kilka perełek.

To niekoniecznie o to chodzi co w tytule,panowie z TVGRY Chodzi bardziej o to że jak gramy w jedną grę i widzimy że 90% lub więcej elementów jest takich samych jak w innej grze która nas nie cieszyła to odkładamy na bok,na przykład fallout 3 mnie znudził niemiłosiernie bo trzeba łazić przez ogromne pustostany więc od tej pory jak patrzę i widzę "open world" i widzę jakiś losowy gameplay z gry to z miejsca nawet nie pobieram na pirackich stronach albo jak zagrałem w CS:GO i jednego z battle royale i zobaczyłem że rozgrywka jest powtarzalna jak budowa cepa i nie ma tylu modów co w 1,6 to zacząłem unikać kolejnych gier które dosłownie skopiowały i wkleiły CS:GO jako własną rozgrywkę(valorant,apex,pubg,fortnut,nowe call of duty itd itp) Po prostu bieganie developerów za trendami zamiast ustanawianie własnych mnie odrzuca od nich i ich gier,bo ich gry nie mają duszy w sobie która by spowodowała że gra byłaby fajna A gry które nie mają duszy to ja unikam nawet na pirackich stronach

Akurat te darmowe rozdawnictwo jest o tyle dobre, że dzięki temu można ograć tytuły, które nas nie interesowały i tym samym nie mieliśmy zamiaru ich zakupić, a dzięki temu, że otrzymaliśmy je za darmo postanowiliśmy je sprawdzić i czasem nawet w całości przejść. To samo się tyczy gatunków gier, którymi się nie interesujemy, ale z ciekawości sprawdzimy jeśli otrzymamy za darmo. Nie warto się skupiać tylko na minusach, bo plusów darmowego rozdawnictwa też jest sporo, a problem przesytu jest związany z łatwą dostępnością gier w dzisiejszych czasach i ilością gier na rynku.

Ograłem wiele gier z różnych rozdawnictw, poznałem dzieki nim sage Tomb Raidera, stawiałem pierwsze kroki w Borderlandsach, i sprawdziłem na prawdę wiele tytułów z różnych gatunków, które nie wiedziałem czy mi się spodobają: od Football Managera przez Celeste po Pillars of Eternity. I to jest duża moc rozdawnictw, że pozwalają ludziom sprawdzać różne gatunki gier i same gry a dzięki temu wybierać tylko te które im odpowiadają. Wiecie, nie jest mi źle z tym że zrezygnowałem z serii Arkham bo mi nie leżała, i zaoszczędzony czas przeznaczyłem na zagrywanie się w cudowne Loop Hero bo to chyba dobrze by grać w to co nam odpowiada, a duży wybór dla osób które nie mogą sobie pozwolić na próbowanie różnych gier z własnych funduszy to raczej zaleta nie wada.

Ja wiem, dziwny jestem, ale... jak mi coś z epicowego rozdawnictwa pasuje, to później to kupuję na steamie 😉 inna sprawa, że często przy dobrej promocji można wyrwać wersję goty taniej, niż na epicu same dodatki 😜

U mnie to jest tak że odbieram każdą gre na Epicu od czasów gdy dawali GTA 5, ale nie mam dobrego PC pod te ,,większe" gry XDD

Kwestia wieku i czasu na granie. Inna sprawa to przesyt ilością tytułów. Duży wybór złudnie jest czymś pozytywnym - tylko komplikuje podjęcie decyzji o zdobyciu gry

A kiedyś było inaczej? Było tak samo - na jednej dyskietce było po 15-20 gier i też często, gęsto dłużej trwało ładowanie gry samej gry niż faktyczne granie. To samo w czasach ripów. Podobnie było w czasach piratów na PS1/PS2 - choć tu już była najczęściej jedna gra per jeden nośnik. Jednak te piraty i tak były na tyle tanie, że i tak każdy miał po 100-200 gier, a i tak faktycznie grało się głównie w 10-20 np. Tekkena, Burnouta, DMC, SH, RE, Killzone, MoH etc.

Ja nawet wiele gier za które zapłaciłem, nie kończę xD Chociaż tyczy się to raczej gier kupionych w jakiś solidnych promocjach, gry które kupiłem za pełną cenę chyba wszystkie ukończyłem. Ale takich gier kupionych za pełną, premierowa cenę jest może 4...

To nie chodzi o wydana gotówkę a raczej o ilość mamy za dużo za trudno się skupić na jednym poza tym nie mamy czasu aby grać w dobre gry bo chciało by się przysiąść tak na sesja kilkugodzinna ale kiedy do tego dochodzi to wolimy coś małego szybkiego rundę i spać 😂 ostatni mój zakup to dyinglight2 pierwsze godziny grałem wciągnięty tłukłem głupie zombie a później tak stwierdziłem że nie mam czasu aby przysiadać na dłużej do jednej gry i wolę nawet szybką rundę w lola czy coś podobnego niż siadać do dużego tytułu

Dzięki Waszemu materiałowi chyba wreszcie zrozumiałem swój problem. Od 1,5 roku nie przeszedłem żadnej gry oprócz Call of Cthulhu, który ma 8/9 godzin. Siadam do rozmaitych tytułów, różnych gatunków, szukam po swoich bibliotekach czegoś ciekawego, a jak już coś znajdę to rozgrywka kończy się po kilku/ maksymalnie kilkunastu godzinach bo zwyczajnie nie chce mi się tego kończyć. Myślałem, że gry nie sprawiają mi już po prostu przyjemności i przestają być dla mnie miłą rozrywką bo moje zainteresowania się zmieniły, a rzeczywiście odnosząc się do Waszego materiału problem może leżeć w zupełnie innym miejscu. Świetny content, jak zawsze nie zawodzicie!

Jeden z ciekawszych materiałów jaki ostatnio Miałem szanse oglądnąć/posłuchać.

Cykl życia typowego gracza od dziecka do 30 (i więcej) - latka: - nie mam pieniędzy na gry - nie mam czasu na gry - nie mam ochoty na gry

To ja gram prawie tylko w gry, które dostałam za darmo, chociaż tych kupionych też mam kilkanaście, lol. 😂😂 Dzięki akcji Epica i tego, że dają fajne gry właściwie wróciłam do grania w miarę regularnie tj. chociaż kilka h w tygodniu. Także nie wiem jak tendencja ogólna, ale u mnie odwrotnie się to prezentuje. 🤷‍♀️ Inna sprawa jest taka, że gram w dużo gier, które nie mają jako tako końca, czyli różne symulatory i takie tam. 🤔

Sytuacja w stylu "szafa pełna ciuchów, nie mam się w co ubrać"

spójrzmy na to z dobrej strony, dzięki temu że jesteśmy bardziej wybredni to też wybieramy to co najlepsze, a przypadku gdzie nie możemy się zdecydować to właśnie teraz uczymy się decydować i wybierać, być cierpliwym i dbania o swoje decyzje

To samo miałem z silką, kiedy płaciłem 150 PLN/mc to chodziłem 2-3 razy w tygodniu. Jak wziąłem multisporta z pracy przestałem chodzić.

Za darmo to uczciwa cena ❤

To też kwestia motywacji do zagrania w grę. Kiedy kupujemy grę, to spędzamy czas sprawdzając czy się na nią hypujemy, czytamy o niej, w końcu się decydujemy bo uznajemy że to najlepsza gra dla nas. Kiedy dostajemy grę za darmo to wcale mogliśmy jej nie chcieć - stąd odpuszczamy łatwo

Jedyną grę, którą ukończyłam i która jest do dzisiaj moją ulubioną grą, dostałam od Dziadka, który przyniósł ze śmietnika pismo growe z pełną wersją gry dołączoną jako gratis. Po latach kupiłam tą grę na Steamie i GOGu jako wyraz wdzięczności i wsparcia dla studia Larian.

"Chyba Ty"! Uważam za krzywdzące wrzucanie wszystkich do jednego worka. Sam dzięki takim sklepom jak GOG i EGS i ich darmowemu rozdawnictwu zagrałem w wiele gier które normalnie bym nie zagrał, wiele z nich było świetnych i zachęciło mnie do kupienia czy to innej części czy innej gry tego developera. Wiem, że fanboy'e chcieli by aby wszystko było na stemie ale niestety steam jako platforma odstaje jakością od reszty, recenzje nic nie znaczą a społeczność jest mega toksyczna (w większości przypadków ale są jeszcze tam mili i pomocni ludzie). Według mnie dobrze, że mamy konkurencje i możemy decydować na czym nam zależy jako graczom i wybrać platformę odpowiednią dla nas. A jak redakcja tvgry sama mówiła nie raz "mam masę gier na steamie które kupiłem na promocji ale nie gram". Nie ważne czy są za darmo, na przecenie czy za pełną cenę. Jeżeli nie doceniasz dobrej gry/developera to tylko i wyłącznie twoja sprawa i charakter. Ja i dużo moich znajomych (wszyscy 30+lat) często korzystamy z rozdawnictw i gramy w gry których byśmy nigdy ale to nigdy nie kupili dzięki czemu skłaniamy się ku innym gatunkom i grom indi.

gry przestajemy nie przez rozdawnictwo tylko przez ogromna ilość tych gier z 20 lat temu to sie grało we wszystko po kilka razy bo dobrych gier było mniej , nie było internetu , gry były drogie , i czasem można było coś dostać od znajomego .

Aż zrobiłem dzięki waszemu materiałowi wewnętrzny research na epicu. I wyszło, że gry które zacząłem grać ,a nie skończyłem to: Observer, Alien, Borderlands 2, control, Kingdome Come Delivernce, Prey, Shadow of Tomb Raider - całkiem sporo. Gry które natomiast przeszedłem: GTA V, Raise of Tomb Raider, Sherlock Holmes: Crimes and Punishment, Frostpunk. Duża w tym zależność tak jak jest w większości wspomniane na materiale czy w komentarzach: chodzi najczęściej o czas, którego jest za mało na ogranie wszystkich tytułów i zazwyczaj wolimy poświęcić nasz czas na coś co na prawdę chcielibyśmy ograć.

Podobna sytuacja jest w serwisach streamingowych, zostajesz przytłoczony ilością filmów i seriali, i i w zasadzie nie robią one takiego wrażenia niż gdybyś kupił je osobno.

Wniosek nasuwa się sam, :) Czym masz mniej czasu na granie tym bardziej je doceniasz i czerpiesz z gier więcej radości (nawet tych darmowych, albo z tych w abonencie). A najtrudniej znaleźć radość z grania tym którzy grają w gry w celach zarobkowych albo mają tak dużo wolnego czasu lub pieniędzy, że mogą marnować te zasoby jak chcą^^ To nic odkrywczego bo tak samo wygląda to w wielu aspektach życia :) P.S. Chociaż życie i hipoteka xD dopadła mnie w swoje szpony to i staram się wyłuskać każdą chwilę na granie. Nie ważne czy jest darmowa czy akurat znalazłem wolne fundusze żeby kupić coś na premierę :)

Jeśli gracie w grę tylko dlatego bo nie chcecie zmarnować pieniędzy wydanych na nią (a tak to wygląda) to coś jest chyba nie tak.

A jeszcze z innej beczki, uwielbiam każde wasze nagrywaie w obojętnie jakim temacie,tak potraficie ładnie to wszystko poskładać że w moich oczach jesteście osobami których się nie da nie lubieć, pozdrawiam i życzę ze wszystkich stron najlepiej

Dla mnie też ciekawe i uwierające jest, że gdy ma się pełno gier na półce czy na koncie szybko przechodzi ochota na dokończenie jakiejś gry. Po tym jak zacząłem pracować nakupowalem sobie trochę tytułów, nie nowych lecz starszych, które chce nadrobić, kiedyś gdy kupowałem/dostawałem jedna grę na kilka miesięcy kończyłem wszystko. Teraz zaczynam jakąś grę i mimo, że na prawdę mnie interesuje i przyjemnie mi się gra to patrzę na półkę i stwierdzam "wolę w to zagrać". I przez to mam pełno pozaczynanych gier, które ukończyłem w połowie bądź ledwo zacząłem.

Sztuczny problem. Czemu nie zrobić sobie prostej listy gier posortowanej według tego, jak bardzo chce nam się w nie zagrać, a potem je odhaczać?

Ja nie mam takich problemów. Każdą grę traktuję jednakowo, nieważne czy wezmę za darmo, czy kupię.

Zasadniczo dzięki temu rozdawnictwu coraz bardziej oddalam się od "wielkich" gier a zbliżam się do gier indie lub faktycznie wiele starsze że już nie wchodzą w zainteresowanie. Rozdawnictwo ma zasadniczo jeszcze jedną zalete/wadę czyli mamy o wiele szerszy obraz tego jak gry się powtarzają mechanikami i mamy jakby możliwość faktycznie wybrzydzania i oczekiwania czegoś więcej po nowych tytułach

Uważam, że to nie tylko kwestia dostania gry za darmo, wpływa na to, czy dany tytuł ogramy, czy nie, ale przede wszystkim dostępność gameplayów na youtube, czy materiałów związanych z danym tytułem. 20 lat temu, gdy wychodziły pierwsze 'lepsze' gry, mieliśmy jedynie screena w gazecie i artykuł o nadchodzącym tytule. W głowie rodziły się różne wyobrażenia na temat danej gry i potęgowało to chęć zagrania w pełną wersję. Wraz z rozwojem youtube, cała ta magia związana z oczekiwaniem na dany tytuł prysła. Jeśli ktoś nie ma pieniędzy na grę, lub odpowiedniego sprzętu, zawsze może obejrzeć gameplay i zdążyć się wynudzić na tyle, by nie mieć parcia na granie, nawet gdy tytuł pojawia się za free. Inną kwestią jest powielanie pomysłów i wysyp podobnych do siebie gier. Człowiek głupieje i nie wie co wybrać, co jest lepsze? Już teraz zauważalnie widać, jaki jest z tym problem, a wyobraźcie sobie, co będzie za 10 lat, jak dorośnie pokolenie, które teraz wychowuje się na smartfonach i platformach z darmowymi tytułami. Co wtedy będzie w stanie ich zainteresować...?

Witamy w świecie przepychu i dobrobytu. Gry to tylko jeden aspekt "dobrobytu" naszych czasów... Bardzo dobry materiał, oby więcej takich!

Tak. Za darmo to uczciwa cena

No coś w tym jest. Mam psplus do 2025 kupiłem w promocji subskrycje i tak naprawdę grałem tylko w jedną grę i już nawet nie pamiętam tytułu (jakiś symulator chodzenia). W multi nie gram wogóle nie mam czasu ponad 40 dychy na karku i tylko soulsy rypię no i ostatnio Returnal skończyłem po 70 godzinach (dała mi gra popalić, dawno nie grałem w strzelanki). Jedyne co korzystam to rabaty ale jestem starej daty i grę muszę mieć w pudełku no chyba że tylko wersja cyfrowa. Dobry odcinek pozdrawiam.

Według mnie chodzi o to, że jak kupiliśmy jakąś grę za pieniądze, to jest nam bardziej szkoda na usunięcie, ponieważ kupiliśmy ją za pieniądze i kiedy byśmy ją usunęli z mostu to byśmy zmarnowali pieniądze. Więc nawet jeśli gra jest kiepska, to i tak czy siak ją kończymy żeby tych pieniędzy nie rzucić w błoto. Zaś jeśli jest za darmo, to tak naprawdę jest nam jej mniej szkoda ponieważ za nią nie zapłaciliśmy i nasze pieniądze nie zostaną zmarnowane, więc nam jest łatwiej taką grę poszucić. Życzę miłego dnia🙂

Ten film uświadomił mnie, jak bardzo wszyscy gracze są podobni do siebie... ...I pozwolił pozbyć się wyrzutów sumienia za te wszystkie nieograne produkcje XD

na początku maja kupiłem wiedźmina 3 aby w końcu ograć bo był na promocji za 20 zł, pograłem godzinę i to był ostatni raz zagrałem

Ja mam tak, że jak muszę zagrać w grę bo za nią zapłaciłem i nie chcę aby pieniądze się "zmarnowały". Gdy mam zagrać w darmowo zdobytą grę, jakoś mi się nie chce.

Problem też jest w tym, że duża cześć społeczeństwa jak chce przejść grę to zazwyczaj z całą wliczając to DLC, EPIC co prawda rozdaje gry, ale w ponad 85% przypadkach jest to gra bez płatnych dlc, które jak chcemy zagrać to musimy je dokupić na ich platformie. Ja już wole dopłacić i kupić dlc razem z grą na Steam niż bawić się na Epicu.

Mam taki sam problem. Najlepszym impulsem do ukończenia gier był pierwszy miesiąc gamepassa za 4zł, Ukończylem na nim trylogie mass effect i jedi fallen order :D

Ja mam 140 gier na Steamie a 3/4 są z CD-Action i ledwo w 10 grałem więcej niż 1 godzinę

w latach 90 tych , jakoś ludzie bardziej doceniali gry nie to co teraz !!!

W latach 90 XX wieku też byłem w takiej sytuacji, że gier było mało, dlatego pozycje ogrywało się wielokrotnie. Dzisiaj potrafię docenić to, co mam w dobie rozdawnictwa, bo darmówki od Epica kiedyś się skończą, bo robi to, żeby wywalczyć swój kawałek tortu. Na innych platformach darmowe gry zdarzają się rzadziej, ale to też ciekawe pozycje. Ja darmówki traktuję jako poszerzenie horyzontów. Mam ochotę na platformówkę 3D, odpaliłem i ukończyłem Yooka-Layle. Mam ochotę na jakąś przygodówkę, skończyłem Sherlock Holmes Crimes and Punischments, teraz gram Close to Sun, a pierwszym tytułem odpalonym z Epica była fenomenalna gra survivalowa Subnautica. Ja w każdym razie darmówki też staram się skończyć choćby poprzez szacunek do twórców gier, którzy poświęcili swój czas na skończenie projektu. Ale wcale się nie dziwię ludziom, którzy nie mają motywacji do ukończenia tych darmówek, bo jak mówi przysłowie "To, co łatwo przychodzi, łatwo też odpuszczamy".

Ja chomikuje te gry chyba na taki moment kiedy wywali neta albo prąd xD

U mnie po darmowym ograniu Control i ukończeniu go dokupiłem dlc i bawiłem się kapitalnie. To jest jedna z lepszych gier jakie grałem i która ukończyłem :)

mam tak samo jak Ty. Od jakiegoś czasu chyba większą satysfakcję sprawia mi samo kolekcjonowanie (odbieranie czy kupno) tytułów niż ich ogrywanie. Jest dokładnie tak jak to przedstawiłeś. Niegdyś przeglądając katalogi w grach pudełkowych napalałem się na to co mi nie pójdzie, a teraz mam od groma tytułów, a w nic konkretnie nie chce mi się zagrać. Mogę tutaj powiedzieć że tę trwającą od ładnych już kilku lat niemoc zwalczył Firewatch, nowe częsci Deusa, po części Cyberpunk, a najbardziej to Detroit. Do niego siadałem jak przyssany. Coraz bardziej odczuwam zmęczenie dużymi grami, milionem przycisków i mechanik na których masterowanie poświęcę godziny. Wolę małe ładne indyki z przesłaniem, których ukończenie zajmuje do trzech godzin. A, dobrze bawiłem się też w It takes two grając z dziewczyną :) i o dziwo, wracam gdy chcę popykać do homm3, grywalność defniuje ten tytuł mimo upływu lat :)

Szczerze to kupionych gier też często nie kończę, bo nie mam czasu, a darmowych gier często nie zaczynam, jeśli czuję, że to nie moja bajka.

Ja 10 lat temu: Dlaczego gry są takie drogie? Powinny być darmowe T^T Zrobię wszysto za darmowe gry... Ja teraz: O nie, nie zakładam konta na Epicu. Trzeba mieć jakieś zasady.

Moim zdaniem mało jest gier z dobrym kontentem i sie po prostu odechciewa grać. Darmowe czy nie

Miło wiedzieć że ktoś myśli podobnie w tej kwestii 😄

Dzieki za ten material bo myslalem, ze ze mna cos nie tak. Zdecydowanie sie z wami zgadzam. Myslalem, ze to kwestia braku czasu, rodzina, dzieci,praca itd. Jednak w ostatniej grze, ktora kupilem (CP2077), zrobilem grubo ponad 100 godzin w niecale 2 miesiace, wiec jakos czas znalazlem. Podobnie jak z typowymi darmowkami mam z Game Passem. Codziennie sprawdza, co nowego wskoczylo. Czasami cos zainstaluje i zazwyczaj nawet nie odpale albo jak juz sie zdecyduje, po pierwszej smierci lub momencie, w ktorym przez chwile nie wiem, co zrobic, wylaczam. Zreszta podobnie jest z Netflixem. Gdy mam chec na film, siadam z pilotem w lapie i zanim cos znajde, to mi sie odechciewa i wylaczam TV.

Batman Arkham Night jeden z lepszych tytułów w jakie grałem, zajebiste doświadczenie 🔥😍

Miłego dnia! 😊

Chłopaki chyba nie do końca przyzwyczaili się do tego, że od dawna mówią do nich per: "Panowie". Kiedyś się dorasta, a dostępny świat wokół staje się ogromny. Musiałem się pogodzić ze świadomością, że nie przeczytam wszystkich dobrych książek, nie obejrzę wszystkich najlepszych filmów, ani nie zagram nawet w te najbardziej udane gry, bo gry są czasochłonne i to o wiele bardziej niż książki na dwa-3 dni, czy filmy na 2 godziny. Z grami spędzam tygodnie, miesiące, a z tymi które mnie uzależniają długie lata. Ja z racji zawodowych również posiadam tysiące woluminów na półkach. Pół tysiąca gier w internecie i kilka tysięcy na płytach i dyskietkach - tak - te na dyskietkach też wciąż czekają na swój szczęśliwy dzień :) Mam też szafę dysków, a na nich archiwa i sejwy sprzed 20-30 lat. Zatem nie wymiękajcie, grajcie w co chcecie i na co wam życia starczy i przestańcie marudzić na dobrobyt :))) Wbrew temu co powiedzieliście nie ma już powrotu do starych czasów i wysokich cen. Gry to dziś masowy rynek i tania papka sprzedawana w promocjach i przecenach, a nie jakieś diamenty, Netflix po swoich podwyżkach leży i kwiczy tracąc 70% wartości kapitałowej. Nie jest żadną tajemnicą, że iluzja rozdawania za darmo jest w tej chwili najpotężniejsza formą biznesu i przynosi niebotyczne zyski. Free to play stał się najbardziej pożądaną formą przez inwestorów nawet jeśli to tylko marketingowa sztuczka i gra jest płatna vide EVE Online, STWOR itp. Teraz każdy z dumą udaje że jest za darmo. Gry które rozdaje EPIC też nie są za darmo. Wszyscy na nich świetnie zarabiają. Czas, informacja i uwaga klienta to pieniądz, który można mu odebrać, i to przy zadowoleniu obu stron transakcji ;)

Wszystko prawda. Od dawna zwracam uwagę na to, że z żadną grą nie mam już takiego związku emocjonalnego jak z grami kiedyś. Za dzieciaka ogrywało się każdą grę z każdej strony, przechodziło się po kilka razy wszystkie demówki z CD Action, teraz już się nie poświęca tyle uwagi i czasu. Dorosłość i przybytek przytłacza..

Czyli okazuje się, że rozdawnictwo zmniejsza finalną wartość otrzymanej rzeczy. Ciekawe do jakich jeszcze rzeczy można to przyrównać 👀

Dzięki bogu, że Kapcer prowadzi materiał, a nie "Pan Mateusz"

5:55 odnosząc sie do wypowiedzi michala mańki, mam wrazenie, ze podobnie jest z praca w fast foodzie, jak ma sie dostep do kanapek po 15+ zlotych za grosze to sie odechciewa tego jesc. Przez pierwsze tygodnie pracy, jadlem tam non stop, teraz (po lekko ponad roku pracy) jem tam sporadycznie, chyba ze na wyjazdach sluzbowych, to jem, bo za darmo

Ten Pingu obrażony na miniaturce to złoto.

Najlepiej grało się w demówki z gazet. Jedną planszą można było się rozkoszować miesiącami. Potem pełne wersje przechodziło się ciągiem bez większych rewelacji.

Ja tak nie mam. Ja jestem jeszcze starej daty, piraty, dużo gier to była zawsze normalka. Tak naprawdę gry które mnie wciągły, czy to piraty czy oryginały to - flashpoint ,arma 1 2 3, assetto corsa, Dungeon Kepler, Gtr 1 2 evo, titan quest, torhlight, xcom, life for speed. Inne gry to był zawsze taki dodatek.

Myślę, że głównym problemem jest tutaj Epic dla mnie. Brak osiągnięć w większości gier, brak community. Na Steamie, na którym darmowe gry występują rzadziej, zagrałem po minimum 2-5h w KAŻDĄ, a dużą część przeszedłem.

Ten odcinek trochę mnie uświadomił w kilku kwestiach z których niby zdawałem sobie sprawę

Ja akurat parę gier przeszedłem z rozdawnictwa. Teraz gram Bioschocka 1 gdyż nie grałem i później chcę zagrać drugą część. Później Infinity pomimo, że wcześniej ograłem. Podobał mi się ten odcinek i dobrze trafiony w punkt tematu w dzisiejszych czasach.

Został poruszony istotny problem. Też czuję, że mam za dużo gier i w dupie się poprzewracało.

Mądre słowa. Bardzo mądre...

Szanse daje większości gier niezależnie czy darmowe czy nie i jeśli mnie zainteresuje to gram, a jeśli nie to nie. Choć częściej ogrywam stare gry, które już posiadam FIZYCZNIE na półce. Niedawno dokupiłem sobie na steam Divine Divinity i Beyond Divinty bo same gry niechętnie współpracują z nowymi systemami/podzespołami i sprawiają pewne problemy, które zakupem za 2-3zł można rozwiązać.

W moim wypadku jest ten problem, że nie mam własnego komputera czy ps, a na steamie mam udostępniona bibliotekę. Przez to że mam za duży wybór to przez te wszystkie lata grania skończyłem tylko jedną, god of war

Ja dodaję wszystkie jak leci, faktycznie się robi z tego taka lista rezerwowa, ale wiem, że na pewno je po coś zbieram, że jak będę mieć na to czas, to na pewno wybiorę jakiś z tytułów, który mnie zainteresował podczas dodawania do biblioteki. Nie ważne czy był to tytuł bardziej czy mniej znany. Nie mam tak, że jak gra mnie nie zainteresuje w ciągu 20 minut to odpuszczam, bo wiem, że często potrzeba więcej czasu, żeby zacząć czuć jakąś więź z bohaterami lub frajdę czy to z gry czy z książki.

W całej mojej "growej karierze" jedyną grą,którą dostałem za darmo i przeszedłem od początku do końca było Pillars of Eternity i to paradoksalnie pomimo faktu (a może właśnie dlatego),że był to mój pierwszy kontakt z klasycznymi (pod względem formuły rozgrywki),izometrycznymi rpgami. Częściowo pewnie dlatego,że byłem w tamtym czasie trochę na głodzie względem typowego fantasy (czy to książkowego,czy growego),choć ogromną rolę na pewno odgrywa tu też zasługa lore i tego jak napisane były dialogi i postacie w tej grze. Bo jak ściany tekstu w większości gier odrzucają mnie momentalnie,tak w Pillarsach z wypiekami na twarzy czytałem każdą notkę,książkę,encyklopedię i duszę (kto grał ten wie) jaka wpadła mi w ręce

Ze mną jest jeszcze gorzej. Czasem zainstaluję jakąś darmówkę, znudzi mi się w godzinę, ale na dysku będę ją w trzymał jeszcze z pół roku w razie jakbym może chciał jeszcze zagrać.

Słowo klucz w tym materiale to "znużenie". To nie jest kwestia tego czy gry dają za darmo czy nie tylko to, że gry już dawno przestają zaskakiwać, a przez to nie chce się ich kończyć. Po prostu się nudzą...

Nie lubię Jordana ale szanuję jego twórczość, a tutaj z podsumowaniem w pełni się z nim zgadzam. Trzeba sobie uświadomić, że granie w gry to nie część obowiązków tylko przyjemność spędzania wolnego czasu. Gdy do tego się dojrzeje, granie zaczyna być znowu przyjemne. Ja sobie to uświadomiłem, gdy poszedłem do pracy.. Teraz gram niewiele i o wiele pełniej przeżywam historie gier. Bardziej czuję np.: Mafię 1, Kingdom Come: Delieverance czy Mafię remake. Warto zrobić sobie detoks i grać mniej ale głębiej.

Ja myśle ze przy darmowych grach po prostu brakuje elementu wyboru. Jak coś kupujesz to obejrzysz trailer, recenzje, poszukasz w sklepie zracjonalizujemy sobie zakup i wreszcie dorwiesz się do kawałka rozrywki na który czekałeś a jak już coś jest to tak z obiadem w lodowce, pewnie smaczny ale i tak fajniej zamówić pizzę

Dokładnie za dzieciaka grało się we wszystko a im człowiek starszy tym bardziej wybredny i szybko się nudzi.

Bardzo możliwe, że mam podobnie, aczkolwiek tu dochodzi jeszcze kwestia platformy. Gry, nawet konwersję takie jak Wolfenstein, Wiedźmin, czy Doomy, kupiłem na Switchu, ukończyłem je i świetnie się przy nich bawiłem. Na pc-tcie kumpel użyczył mi steama z tymi grami i w każdą pozycję grałem może z 2-3 godziny nie kończąc żadnej.

Myślę, że problem nie dotyczy tylko gier, ale jest szerszy i psychologiczny: ludzie nie doceniają rzeczy, sytuacji, jeżeli nie włożyli własnego wysiłku w ich osiągnięcie. A takim włożeniem wysiłku jest wydanie naszych pieniędzy w zdobycie których musieliśmy włożyć wysiłek, swój czas. Problem ten jest też powszechny we wszelkich sytuacjach i zagadnieniach pomocy ludziom, którzy nie szanują rzeczy, towarów, które dostali za darmo np. w ramach pomocy ubogim.

Świetna sentencja na koniec

Darmowe rozdawnictwo dało mi możliwość zapoznania się z prawdziwymi perełkami, takimi jak Soma, Layers of Fear, Subnautica czy Observer. Dzięki temu zdecydowałam się kupić inne gdy z tych serii np. Subnautica Below Zero czy odswieżony i wzbogacony Observer System Redux. Generalnie przed erą rozdawnictwa znałam tylko triple-a. Teraz wiem, że wolę indyki :)

Nie odczuwam problemu. Cieszę się, że dzięki epicowi mogłam zaoszczędzić MASĘ hajsu i czekam aż będę mogła kupić lepszy sprzęt by móc je wszystkie ograć. Inną sprawą jest to, że większość gier po zapoznaniu się z nimi jest słaba pod względem tego co ma do zaoferowania (EscapeFromTarkov) lub jest za trudna (Darkest Dungeon. Tak tak wiem, dałabym radę ale boję się tracić aktualne dokonania) Może zwyczajnie moją pasją są gry a nie zwyczajne pykanie od czasu do czasu bez większego wczucia się w coś, byleby tylko jakoś spędzić czas. Jest też kwestia tego, że po prostu w zwyczaju mamy chomikowanie czegoś w nadziei, że kiedyś się przyda (Gry na kontach, itemki w grach itd) A w kwestii osób jak Tvgry - macie bardzo duży kontakt z grami i macie wszystko ;)

Dodaję na EGS wszystko, jak leci, by zachować rutynę. I staram się grać lub chociaż dać szansę tym grom. Te które mi się spodbają, to kończę, a inne odstawiam. Doceniam każdy tytuł tak samo i do każdego podchodzę, w ten sam sposób. Jedynie mam problem, z usługami, typu GP. Nie korzystam z nich, bo mi nie pasuje to, że gry znikają. I wiem, że jest to specyfika tych usług, ale wtedy mam takie "muszę, w to grać, bo zniknie"

Wydaje mi się, że problem dotyczy absolutnie każdego. A zabawne jest to, że sam jakiś czas temu zastanawiałem się nad tym, czy by nie nagrać jakiegoś filmu samemu na ten temat, bo dosłownie męczyło mnie to strasznie długo - ALE JAK TO? MAM TYLE SUPER GIER ZA DARMO, A Z NICH NIE KORZYSTAM? No niemożliwe.

To taka ciekawa zależność, jak mam na liście życzen i kupie gre za kase oznacza to że faktycznie chce w ta gre zagrać moment ściągania i czekania żeby ją odpalić i lecimy. Jak jest darmówka to nigdy nie ma tego kroku, a dobra jest to zagram. Niestety gry w które najwiecej grałem to zawsze za nie płaciłem. Miałem podobnie z gra control albo Watch dogs, chciałem te gry kupic na jednej lub innej platformie ale jak już sa i juz to nie to. Tak samo mam z Rage 2, nawet nie pobrałem na dysk jest w swoim limbo. Tymczasem znowu wracam do gry którą kupiłem i faktycznie chce ogrywać nawet jeśli mam juz w nią sporo godzin -> Hoi4 / ETS 2 / Forza Horizon 4

Jordan podsumował trafnie. Trzeba zrozumieć, że gry to nie obowiązek, a przyjemność.

Niestety w tej chwili brak chęci, czasu i dobrej maszyny do gier. Oglądając materiał naszła mnie nostalgia dawnych czasów. Jako berbeć mieszkałem w miasteczku w którym był tylko jeden sklep komputerowy oraz 2 - 3 kafejki internetowe. Dostęp do gier był ograniczonych, przynajmniej do tych legalnych, natomiast za piraty też trzeba było płacić i to dość słono. Człowiek grał w to co akurat miał pod ręką i za co zapłacił niemałe pieniądze, stąd nieustanne tłuczenie w CS 1.5, Gothica 1, Heroes 3 czy też Warcraft 3 ROC z doskoku w inną grę, która akurat była dodana w Clicku lub CD - Action (swoją drogą pierwszy Click, który kupiłem zawierał kopię Carmagedon, ja natomiast miałem z 6 -7 lat :) ) Człowiek po prostu bardziej doceniał gry, tytuły AA były pewnym opus magnum stąd człowiek potrafił grać w jeden tytuł tygodniami! W GTA VC grałem 2 - 3 miesiące, w Warcraft 3 ROC grałem 2 lata, później dokupiłem TFT i tłukłem aż do końca szkoły średniej. Teraz otwieram bibliotekę steam i w nic nie chce mi się grać.

Przydałoby się więcej takich materiałów, poważnych, bez tanich śmieszków i kiepskich żartów.

Kiedyś (czyli dawno) sprzedawano CDki na PS1 na których było kilka demek różnych gier. Jedną z nich (Silent Bomber) wręcz pokochałem jako nastoletni podstawówkowicz i przechodziłem ją milion razy. Demo gry. Marzyłem sobie o tym przed snem jakie mogą być następne lokacje w pełnej wersji. Po prostu o niczym innym nie myślałem wtedy. Parę lat temu z kuzynem postanowiliśmy, że poprzechodzimy kultowe klasyki z naszego dzieciństwa na emulatorze PS1 na PC. No i ta gra "Silent Bomber" działała na mnie prawie tak samo jak kiedyś. Tylko, że gdy pokonałem pierwszego bossa (tu kończyło się demko) czar prysł. Teraz wiem, że to dlatego, że gra jest tak stara, że już za darmo. Ten materiał otworzył mi trochę oczy i teraz na pewno ukończę te grę. Postanowione. Przyjemność grania w Silent Bomber mógłbym porównać do łapanie frisbee które leci 50km/h. To jest ten typ przyjemności, gorąco polecam tytuł. Jeśli przeczytałeś to do końca to zagraj w Silent Bomber :D