Tymczasem mini-ster Czarnek „Siemano witajcie! Nie uwierzycie, co się wydarzyło od ostatniej matury. No to jest jakaś masakra! Między semestrami postanowiłem sobie troszeczkę podebatować offline i zrobiłem tyle rzeczy (Yes yes!) No nie uwierzycie!? Tyle rzeczy! (yes yes!) Zrobiłem wincyj lektur, bo lektury będą potrzebne. Ej, Krzysztof gdzie ty idziesz? Ej no, co ten Krzysztof wyprawia? Nie no, masakra. Jak go zatrzymać? Potrzebne nam są nowe skille. Dlatego nie zapominajcie o łapkach w górę dla Krzysztofa. 🙂

Jako osoba wychowana na anglojęzycznym youtubie, zawsze zastanawiał mnie brak wideo-esejów na polskojęzycznym, teraz znam odpowiedź.

Jako poLOLnista, który jest również miłośnikiem gier komputerowych, literatury fantasy, wielu seriali itd., czuję się od dłuższego czasu jak postać z tragedii antycznej: z jednej strony zachęcam podopiecznych do krytycznego myślenia, polecam vlogi Krzysztofa Maja, staram się powiązać stare teksty z problemami współczesnej młodzieży itp., a z drugiej - muszę ich przygotować do matury, bo tego oczekują zarówno uczniowie, jak i rodzice. A to oznacza, że jestem w sytuacji bez wyjścia: dobre przygotowanie do matury utrudnia bowiem (lub wręcz uniemożliwia) nauczanie tego, co najważniejsze, czyli pragmatyki pisania, mówienia, dyskutowania i krytycznego odbioru dzieł z różnych dziedzin kultury. To paradoks, który z wielu nauczycieli czyni właśnie "kyników". Aporetyczność całej sytuacji można rozwiązać albo odchodząc dobrowolnie z zawodu, albo wywracając szachownicę poprzez rezygnację z przygotowywania uczniów do redagowania idiotycznych rozprawek czy notatek syntetyzujących. Realizacja drugiego scenariusza prowadzi jednak również do utarty pracy albo niezadowolenia podopiecznych oraz rodziców. Rzecz jasna, można robić dobrą (gombrowiczowską) minę do złej (firmowanej przez CKE) gry i podchodzić do napuszonych obowiązków egzaminacyjnych z przymrużeniem oka. Ale nie da się mimo wszystko uniknąć omawiania "ramotek"; nie da się całkowicie zrezygnować z roli strażnika w więziennej organizacji oświatowej. Cały ten system sprawia, że cierpią uczniowie, zaś nauczycielom, którzy chcieliby pełnić rolę przewodników, a nie nadzorców, bardzo szybko podcina się skrzydła. I tak właśnie, za sprawą podstaw programowych i "standaryzowanych" egzaminów, nauczanie zamienia się w to, co Graeber nazywa "pracą bez sensu", a poczucie bezsilności staje się w środowisku nauczycielskim wyjątkowo dojmujące. Im więcej osób (zwłaszcza wśród uczniów i rodziców) uświadomi sobie absurdalność procesu "nauczania" w Polsce (a zwłaszcza systemu egzaminacyjnego), tym lepiej. Dlatego każdy tego rodzaju film (czy nawet cykl vlogów) jest na wagę złota i powinien być "podawany dalej" w internetowej wiosce. W imieniu poLOLnistów: dziękuję. :)

Krzyszfor ironicznie: A czemu w sumie nie ma listów Kościuszki jako lektury? Szef CKE który przypadkiem natknął się na ten film: No i namówił...

Wstęp: Kubuś puchatek Rozwinięcie: _Elegancki Puchatek_ Zakończenie: *RANDOM BULLSHIT GO*

w 2026 będę zdawać, podejrzewam, że wtedy to już będzie zbiorwa egzekucja a nie egzamin...

CKE zmarnowało okazję, przecież każdy streamer używa kurwy jako przecinka więc mogli jednocześnie i obśmiać streamerów i powiedzieć "wUlGaLiZm ZłY"

Chętnie obejrzę materiał o tym, dlaczego ściąganie nie istnieje. Brzmi na ciekawy temat do przeanalizowania i omówienia

Byłam tym dzieciakiem, który pochłaniał kilka książek tygodniowo i czytał pod kołdrą do późnych godzin. A później poszłam do szkoły. W gimnazjum było jeszcze znośnie, dalej czytałam, chociaż mniej, natomiast liceum o profilu humanistycznym zabiło we mnie miłość do książek. Nie wiem czy przez te 3 lata nauki przeczytałam choćby 5 pozycji, których nie obejmowałaby podstawa. Rodzice patrzyli na mnie zdziwieni, w domu wszyscy przecież czytają, począwszy od magistrów polonistyki, aż do tych z wykształceniem zawodowym. A ja na profilu humanistycznym, tak niegdyś zafascynowana światem literatury nie chcę czytać? W ten sposob odbił na mnie piętno system edukacji, zabił pasję. Ale nie ma co się dziwić, skoro polonistka w liceum wyznawała podział na literaturę "lepszą i gorszą", bo przecież jak ktoś odniesie się na maturze do Harrego Pottera to jest to sygnał, że zrozumienie utworów Mickiewicza przekracza jego możliwości (aż ciśnie się na usta by dodać w tym miejscu "xd"). Obecnie, kilka miesiecy po maturze zaczynam powoli na nowo odnajdywać w sobie miłość do książek i nikt nie skrytykuje juz moich wyborów literackich uznając je za "gorszy sort".

-O jaki słodki uczeń -Miałem 100% z matury -O nie! Jest upośledzony

Od jakiegoś czasu zastanawiałam się, dlaczego pomimo upływu 10 lat od opuszczenia szkoły, mam nadal koszmary senne z nią związane. Kompletnie nie zdawałam sobie sprawy, że całe życie idealizowałam szkołę, bo dzięki niej miałam za dzieciaka możliwość fizycznej ucieczki od przemocowego domu, w którym psychicznie nie dawałam rady. Wszystkie patologiczne sytuacje związane ze szkołą jakie przytaczasz na swoim kanale są mi bardzo dobrze znane, ale dopiero na studiach powoli zaczęło do mnie docierać, że coś jednak było nie tak. Wykładowcy akademiccy są dla mnie podejrzanie mili, nikt na mnie nie krzyczy, nie poniża mnie, nie straszy mnie, do niczego mnie nie zmusza, nikt nie stoi mi nad głową jak piszę kolokwium. To tak można??? Teraz moi nauczyciele ze studiów zaczynają być moimi kolegami z pracy a ja nadal patrzę na nich z nieufnością, nie dowierzając, że ktoś taki traktuje mnie na równi, po prostu jak drugiego człowieka. Nigdy w życiu w szkole nie poprosiłam czy mogę wyjść do toalety, za bardzo bałam się upokorzenia odmową przy całej klasie. Za to zrobiłam to raz, na III roku studiów, bezwiednie, wiedziałam, że teraz nic mi nie grozi, że to tylko retoryczne pytanie. Ale zapytać trzeba, prawda? i uzyskać pozwolenie, prawda? Po zobaczeniu miny wykładowczyni mocno mnie otrzeźwiło, że ciągle mam w swojej głowie skrypty z tego więzienia dla młodocianych nie przestępców. Dzięki za to co robisz. Nazywasz problemy w edukacji, których nikt inny nie chce widzieć, a co dopiero wypowiadać na głos. Myślę, że dla wielu osób może być to terapeutyczne. Dla mnie jest❤ Nic mnie dawno tak nie rozśmieszyło, jak idea "notatki syntetyzującej"😂 Jest to tak uroczo durne, że trudno traktować to jako poważną propozycję zmian w maturze, a nie zwykły fake.

Krzysztof -."[...] Szkoła przypomina więzienie" Tymczasem wiezniowe: mający więcej praw niż uczniowie bo mogą wychodzić do toalety bez pytania i mają przydzielone kilka posiłków dziennie XD - kocham polskie szkoły. PS. Tak wiem że są więzienia o zaostrzonym rygorze, to było uogólnienie xd

Uwielbiam tą presję na szkołę, cyferki i numerki, bo potem "będziemy mieć takie super doświadczenie i wiedzę i będziemy mieć taaaaakąąąą super pracę. Taaa. Skończyłem szkołę średnią, matura, zacząłem studia. I co mi się z tej całej szkoły przydało? Praktycznie w życiu czy w pracy? Umiejętność czytania i pisania, podstawy liczenia i angielski. Nic więcej.

12:11 W tym momencie Krzysztof płaczem oksfordzkiego nie-humanisty przeraził moją kot, co dowodzi że nawet zwierzęta domowe czują trwogę przed inwalidztwem intelektualnym, do którego może doprowadzić patoedukacja

Krzysztofie, weź proszę pod uwagę możliwość streamowania gry o lwie, bo wydaje się niezwykle interesująca.

Spędziłam 3 lata w klasie humanistycznej i muszę powiedzieć, że były to 3 lata, które z pewnością, pod względem odbioru kultury, wpłynęły na mnie negatywnie. Za przykład posłuży sytuacja z 3 klasy tuż przed maturą. Generalnie liceum było dobre to też Pani PROFESOR nas cisnęła, a największy nacisk był na to, żeby na maturze odwoływać się tylko do KULTURY WYSOKIEJ, bo wiadomo trzeba zrobić wrażenie na egzaminatorze, jakim to się nie jest ynteligentnym. Pewnego pięknego razu kolega, w rozprawce odwołał się do Harrego Pottera i od razu pozycja ta została skomentowana jako ,,czytadło, które nie zawiera motywów, bo zostało napisane w innym celu’’ (swoją drogą myślałam, że w każdym dziele można znaleźć jakiś motyw, ale najwidoczniej nie XD) Po tym jak kolega odwołał się do tak haniebnego dzieła jak Harry Potter Pani PROFESOR przestrzegła nas, aby nie odwoływać się do ,,czytadeł dla gospodyń domowych” ( co to wgl jest czytadło dla gospodyń domowych XD?). Reasumując po 3 latach na humanie przez 4 miesiące zastanawiałam się czy będę debilem jak przeczytam Harrego Pottera. Moim zdaniem to jest najbardziej krzywdzące, ponieważ koniec końców, takim podejściem doprowadzimy do tego, że faktycznie ludzie przestaną, w ogóle czytać. Będą bali się sięgać do dzieł popularnych, a prawdopodobnie do dzieł WYSOKICH także nie sięgną, bo będą się im źle kojarzyły już na wstępie, przez to, w jakiej formie zostały podane w szkole.

Jestem w liceum. Jak pojawiło się zadanie z "gry" to zaczęłam się śmiać, tak bardzo, że poleciały mi łzy. Nawet nie jestem w stanie stwierdzić czy mnie to bawi czy po prostu nie umiem inaczej zareagować na poziom tego co mnie czeka na maturze w 2025 roku.

5:02 "Szkoła przypomina więzienie" Zwiedzaliśmy ostatnio z partnerką jej rodzinne miasto i śmialiśmy się, że nie tylko sam budynek szkoły (przykładowo: kraty w oknach) przypomina więzienie, ale nawet na przerwach zamykano drzwi, aby młodzież nie mogła opuszczać budynku, nawet na przysłowiową "fajkę". Jeśli to nie jest więzienie istot ludzkich to nie wiem co nim jest

Zinterpretuj trailer, masz wydrukowaliśmy ci pare screenshotów z niego oczywiście byliśmy chojni i daliśmy w kolorze. Wyobraziłem sobie taką postawę twórców testu.

Lwy i sadzawki to moja ulubiona gra kąkuterowa. Zawsze muszę prosić tatę, gdy trzeba zrobić lwy, bo one potem idą do wody i nie wiem jak nimi sterować

Chodzę do czwartej klasy liceum jako ten nieszczęsny rocznik maturalny i muszę się w pełni zgodzić - w punkt przedstawione problemy, jakie wynikają z matury i reformy. Szczerze mówiąc, ja już zdążyłam przejść do obojętności - co ma być, to będzie, i staram się nie stresować tym "egzaminem dojrzałości", i to też polecam każdemu - żeby nie dać się zjeść przez stres i panikę.

Bardzo intrygująca zapowiedź materiału o ściąganiu. Nie zapomnij, czekamy!

Do dziś pamiętam mojego wykładowcę na socjologii gdy rozmawialiśmy o instytucjach totalnym. Ktoś rzucił "szkoła to taka instytucja totalna" wykładowca "nie instytucją totalną jest więzienie zakład psychiatryczny... Wicie co szkoła to instytucja totalna"

Lovin' człowieku ciebie, zmotywowałeś mnie do życia :D

Krzysztofie, kupiłeś mnie już ponad rok temu swoją pasją, humorem i merytoryką wypowiedzi. Keep doing the gods’ work.

Ogrywam sobie znowu odmóżdżające Diablo 3 przysłuchując się temu co mówisz i znowu usłyszałem, jak odnosisz się do patologicznego podziału humaniści/ścisłowcy. I znowu mi się przypomina, że u mnie w ogólniaku też dokładnie ten podział istniał. My - dumnie brzmiąca klasa "mat-inf" - z matmy nauczyciela mieliśmy wyjątkowego, który był w stanie nauczyć wszystkich zagadnień niemal każdego, potrafił zainteresować i cieszył się autentycznym szacunkiem, a nie tylko strachem przed kolejną pałą. Ale z polaka jednak jakoś tak wszyscy byliśmy ostatnie złamane kuternogi. Wierszy interpretować nikt nie chciał, chyba że akurat się pokłóciliśmy o to, że interpretacja z klucza jest z dupy. Do lektur również się nie garnęliśmy - ja też już wysiadłem bo nie byłem w stanie czytać tych czytadeł z taką prędkością, z jaką trzeba było musieć. Ortografia - dno. Oceny z wypracowań (lol, oczywiście, że z rozprawek) - dno. Tylko że dla mnie ten podział humaniści/ścisłowcy był w tamtym czasie oczywisty i naturalny. Naprawdę uwierzyłem w to, że my po prostu nie dajemy z polakiem rady, bo mamy inne umysły. Bardziej nastawione na "szkiełko i oko" niż na to, co "nieuchwytne" (czymkolwiek to by mogło być). I tylko tyle. Do czasu... aż nie zacząłem pracować w firmie programistycznej jako programista i się okazało, że, oprócz rąbania kodu, bardzo, bardzo ważne jest jeszcze pisanie dokumentacji, wytycznych, poradników, instrukcji, oraz po prostu umiejętność dogadania się z kolegą z którym być może rozmawiasz pierwszy raz i musisz mu przekazać informację w taki sposób, żeby nie zrozumiał jej źle. Odpowiedzenie koledze na pytanie "Czy da się...?" odpowiedzią "Nie" (złą), zamiast "Nie musisz tak, możesz to zrobić inaczej..." skutkowało niekiedy zmarnowaniem MIESIĘCY czyjejś pracy i oraniem do gołej ziemi tysięcy linii kodu napisanych zupełnie niepotrzebne. Tutaj dopiero zrozumiałem, że ten kto się dzieli na humana/ścisłowca będzie na gorszej pozycji, niż ten, kto będzie rozumiał to, że kod komputerowy pisze się nie dla komputera, tylko dla człowieka - drugiego, albo nawet siebie samego za pół roku, który, niczym niniejszy prowadzący, również wszystko zapomina. Jedna rzecz mi tylko przychodzi na myśl, czy to nasze tłumaczenie się z awersji do przedmiotu zwanym "j.polski" poprzez ten podział "my ścisłowcy", to nie była jakaś nasza instynktowna świadomość tego, że coś jest nie tak z całym tym systemem? Tak jak to czasami bywa gdy w innych sprawach czujemy, że mamy gdzieś jakiś problem, ale zbytnio nie umiemy go nazwać i nie wiemy do końca na czym on polega. Wiedzieliśmy że coś tu nie bangla, ale nikt nie umiał tego wytłumaczyć, nie umiał nazwać problemu. I o ile od dłuższego czasu mam przekonanie, że obecny system edukacji jest fundamentalnie do wywalenia, o tyle dopiero teraz napotykam na ludzi takich jak Tomek Rożek, Przemek Staroń czy też niniejszy prowadzący, którzy potrafią nazwać problem i wskazywać na czym on polega.

Widziałem zadania z interpretacji wiersza, jest Apollo i Marsjasz Herberta, który jako fan Gintrowskiego znam na pamięć. Pytanie - co symbolizuje skamieniały słowik i siwe drzewo. Myślę sobie, to że brutalna siła władczego Apollo trymfuje nad prawdziwą sztuką Marsjasza, nawiązanie do cenzury. Ale nie - TE ATRYBUTY POKAZUJĄ ŻE TO JEDNAK MARSJASZ WYGRAŁ No dobra, idę dalej. Zbroja Kaczmarskiego. Też znam na pamięć. "Czego symbolem jest zbroja". No nie wiem, narodowej pamięci, tak tej bohaterskiej jak i demonicznej, która jest dla nas trudną odpowiedzialnością? No nie do końca, cytuję prawidłową odpowiedź: "Zbroja to konieczność walki z wrogiem, swoiste dziedzictwo przekazywane z pokolenia na pokolenie."

Nigdy nie zrozumiem, dlaczego polska szkoła nie może wyjść z tych wszystkich dziadów, kordianów, tych świtezianek. Dlaczego nie może pokazać, że są też inne literatury i inne media, bliższe współczesnej młodzieży?

Nad wejściem do szatni mojej szkoły przej jakiś czas, gdzieś w latach 90 tkwił sprayem nasmarowany napis "zakład karny". Był jeszcze drugi fajny, "człowiek rodzi się mądry, musi iść do szkoły". Jakoś je z czasem zamalowali ale zawsze w moim odczuciu oddawały one dobrze ideę czym jest szkoła.

Ja mam wrażenie, że cała ta "reforma" edukacji to tak naprawdę walka z rzeczywistością, ale nie dla zmiany, a dla idei. Nie da się zatrzymać postępu, nowej kultury i mediów, zresztą dobrze, bo bez kontrkultury postępu by nie było. Tymczasem ludzie pokroju tych z ministerstwa i partii rządzącej (nie tylko aktualnej) mają do przekazania pewne idee i własne przekonania, które całkowicie stoją w sprzeczności z obecnym światem. Choć rzeczywistość jest całkowicie inna pojedynkują się z nią, chcąc trzymać się swoich wartości.

ale jak to jesteśmy na youtube, a w filmie nikt nie prosi o lajki przecież to jedyna rzecz jaką robi się w gameplayach ale jak to to nie jest gameplay przecież jesteśmy na youtube tutaj tylko gierki

Kiedy opowiadałeś o pisaniu różnych form wypowiedzi i o naszej umiejętności (a właściwie nieumiejętności) tworzenia ich, przypomniało mi się, jak w zeszłym roku przygotowywałam się do certyfikatu Cambridge. Zadawałam ten na poziomie C1, więc musiałam się nauczyć pisać m.in. for and against essay, opinion essay, proposal, formal letter, report, informal letter, review... Oczywiście tematy każdej z prac są bardzo różne, więc trzeba opanować spory i dość zróżnicowany zasób słownictwa. Tymczasem na polskim w szkole nauczono mnie pisać: rozprawkę, opowiadanie i jeszcze jakoś w czwartej klasie szkoły podstawowej (!) może raz napisałam jakiś list. Jestem tegoroczną maturzystką. Dzięki, szkoło, za solidne przygotowanie do życia.

Niesamowite są te przykłady młodzieżowego slangu opisywane w podręcznikach przez starych dziadów. Pamiętam przykład z zeszytu ćwiczeń w gimnazjum (sprzed około dekady), gdzie było zdanie "Skąd masz takie elo buty?". Nie wiem czy oni jakkolwiek próbują chociaż zweryfikować znaczenie "luzacko/ziomalskich" słów używanych przez młodych ludzi, czy losowo wplatają je w zdania

Doczekałem się odcinka o nowej maturze. Jako drugi rocznik który będzie musiał zdawać tą abominację mogę powiedzieć że 50% zdanych matur będzie można uznać za sukces bo te wymagania są tak odklejone i nierealistyczne że głowa mała. Oczywiście nauczyciele nie pomagają , bo jedyne co robią to mówią nam jakimi to kretynami nie jesteśmy i że jak nie będziemy poświęcać NASZEGO czasu wolnego na naukę to nie zdamy , nie wspominając o 1,5 roku zdalnych

Zacząłem się zastanawiać, co ma znaczyć zbitka wyrazowa "notatka syntetyzująca". Przypomina mi się mniej więcej to co było z "wychowaniem fizycznym".

Kiedyś mój nauczyciel informatyki stwierdził, że szkoła jest jak więzienie tylko gorsze bo nawet nas nie wypuszczą na przerwie, a w więzieniu chociaż spacerniak jest.

W zeszłym semestrze prowadziłem zajęcia z obsługi programu wspomagającego pracę inżynierską (nieistotne co to konkretnie było) Zajecia dla magistrantów. Przychylilem się do prośby studentów o zmianę formy zaliczenia z kolokwium na zadanie domowe. Zadanie polegało na stworzeniu w danym programie projektu i opisaniu go w raporcie. Jezu. Chryste. Studenci na magisterce nie potrafili sformułować kilku logicznych zdań. Ja zamiast oceniać projekt musiałem im tlumaczyc jak raport pisać. I to było bardzo smutne - bo nie dość, że w szkole nikt ich tego nie nauczył (bo przecież list do przyjaciela jest taką przydatną współczesną formą) to jeszcze przez całe studia tego nikt im nie pokazał. Z perspektywy osoby technicznej bardzo chciałbym, aby język polski był tym a nie historią literatury.

jestem testerem oprogramowania, mamy takie powiedzenie o procentowym pokryciu kodu (który jest naszą taką śmieszną miarką): Jeśli metoda mierzenia skuteczności i/lub jakości testów staje się celem samym w sobie to ta metoda staje się bezużyteczna.

Z tym zakazem odnoszenia się do gier skojarzyła mi się pewna historia, kiedy na angielskim mieliśmy napisać recenzję książki lub filmu. Moja koleżanka zapytała, czy można opisać grę, na co nauczycielka oczywiście się nie zgodziła. Koleżanka opisała w recenzji fabułę Disco Elysium jako książkę i dostała chyba 5+ albo nawet 6

Ten rocznik to ma pecha od podstawówki. Najpierw likwidacja gimnazjów, zdublowane roczniki, później kilkukrotne strajki nauczycieli, a w końcu plandemia, przez którą stracili 1,5 roku nauki (zdalne nauczanie to był dramat). Na dobitkę zmienili zasady matury. Zamiast ułatwić im, pozwolić przejść bezboleśnie, bo to był szczególny czas, wydarzenia dotąd niespotykane (totalna izolacja) to im dowalili stresu.

Ciekawostka pisałem w tym roku maturę i postanowiłem dla beki odwołać się do najbardziej absurdalnych przykładów jakie mi przyjdą do głowy (Shrek , Avengers 1 i 2) i dostałem 76% a tematem były relacje miedzy ludzkie czy coś takiego a byłem nastawiony na jakieś góra 50 PS: nie znam ortografii i popełniam masę błędów interpunkcyjnych(do dziś nie wiem do czego służy przecinek i czemu jedno zdanie oddziela się nim inne kropką) a moje zdania są z reguły na poł kartki a jedyne lektury jakie przeczytałem to Krzyżacy i Zemsta a i pamiętajmy czym jest S.Z.K.O.Ł.A. = Specjalistyczny Zakład Karno-Opiekuńczy Łączący Analfabetów

zawsze słucham tych odcinków jak podcastów, w drugiej karcie i kiedy doszło do wypowiedzi internauty myślałem, że to genialna parodia wymyślona przez Krzysztofa kiedy spojrzałem na film humor mi się, delikatnie mówiąc, nieco popsuł..

Cieszę się że udało mi się napisać ostatnią "normalną" maturę, powodzenia tegoroczniakom, jamniczki dla was

16:25 W tym roku pisałem maturę. Najbardziej zależało mi na wyniku z języka polskiego na poziomie rozszerzonym. Po przeczytaniu tekstu chciało mi się płakać, bo czułem, że udało mi się zrozumieć przesłanie, wiedziałem do czego się odwołać (chociaż wpisując S. Twardocha zawahałem się przez chwilę, bojąc się o upodobania egzaminatora, no bo w końcu Twardoch w Polsce to nadal dość kontrowersyjna postać), ale C Z A S. Ten czas, chaos, stres. Byłem zadowolony z otrzymanego wstępu, ponieważ poświęciłem na niego dużo czasu, był ładnie napisany (niepośpiesznie), konkretny i dobrze wprowadzał do dalszej części. Spojrzałem na zegarek. Kaplica (i to nie Kum!). Dalej było tylko gorzej -- swoje myśli, choć często bardzo chaotyczne (w mojej głowie bardzo dużo się dzieje, co okazało się w szkole dużym minusem), przelewałem bezpośrednio na kartki papieru. Wyszedłem z egzaminu niezadowolony, w pewien sposób zrozpaczony, a ostatecznie pocieszała mnie jedynie myśl, że przecież nie może być tak źle. My nie umiemy pisać. My wszyscy nie umiemy pisać. Ostatecznie otrzymałem 80%, co pozwoliło mi się dalej rozwijać. Czułem się wyjątkowo pokrzywdzony tym limitem czasowym. Kilka osób skończyło jakoś po 1/3 całego czasu. Chciałbym posiadać taką umiejętność. Albo nie, nie chciałbym.

31:23 z jednej strony w szkołach średnich jest jeden rok przedmiotu o nazwie filozofia, ale z drugiej w większości polega on na zapamiętaniu, który filozof jakie ideę głosił, a mowa jest tylko o kilku greckich filozofach z czasów starożytnych.

Jestem tegoroczną maturzystą i muszę się pochwalić swoim doświadczeniem - na rozszerzeniu z polskiego (które pisałam na YOLO, bez uczestnictwa w zajęciach rozszerzonych) powołałam się na "Portret Doriana Graya", gdzie wspomniałam, że na głównego bohatera i autora mieli wpływ "inni mężczyźni". Potem się okazało, że dostałam zero punktów za styl tekstu (przy czym 0/4 dostaje się, gdy tekst jest "niestosowny", czyli wulgarny/obraźliwy). Złożyłam wniosek o wgląd i zobaczyłam wtedy, że na trzy linijki jednego zdania (szerokie pismo ;P) o tych mężczyznach, zaznaczono mi aż trzy błędy stylistyczne, po jednym w każdej linijce XD. Poleciał wniosek o ponowne sprawdzenie pracy i zgodzili się ze mną, że błędu tam nie ma, więc 0/4 zmieniło się na 4/4. (Oczywiscie, nie wszystko mogło pójść tak pięknie. Odwołałam się również do oceny w kryterium poprawności rzeczowej i mimo że uznano, że w podanym fragmencie rzeczywiście nie ma błędu, sprawdzający znalazł inny, wcześniej nie wykryty, więc akurat tam pozostała mi ocena 0/2).

Mnie zawsze fascynowało w języku polskim to, jak można współczesnego języka uczyć bez kultury? W sensie nawet jeśli się uczymy się XIX wiecznej kultury to nie jest to kultura, która była w Polsce tylko kultura klas wyższych. Jak to się łączy z naszą kulturą? Mam rozumieć, że mam rozumieć swoich przodków jako arystokratów robiących arystokratyczne rzeczy i płacące arykrostatyczne ceny? Nie. To się do nas nie odnosi. Nie przygotowuje to do odbioru kultury jaką znamy obecnie. Uwielbiałam też zawsze "portret kobiet". Bo kultura jest dla mężczyzn a kobiety są dodatkiem do ich życia. Jeśli nie, to dlaczego nie ma "portretu mężczyzn"? Bo oni nie mieli kanonu w który powinni się wpisać. Oni mieli drogi wyboru do osiągania celu

"Chcę sikać ale mam maturę" - długo oczekiwany sequel "I have no mouth but I must scream".

Nie mam teraz czasu, żeby obejrzeć, bo idę się uczyć, ale odpalam w tle, łapka w górę, komentarz zostawiony, dla podbicia zasięgów! :) Miłego dnia wszystkim czytającym ten komentarz :D

Przed obejrzeniem materiału chciałem powiedzieć że zdaję w tym roku maturę. Jestem pierwszym rocznikiem "po reformie", tym tak zwanym eksperymentalnym. Przez całą moją edukację jest mi powtarzane jak to nauczyciele nam współczują bo nie wiemy co na nas czeka, tylko po to żeby 2 tygodnie potem mieć 4 sprawdziany i 3 kartkówki w tygodniu (co z tego że statut zabrania dyrektor z tym nigdy nic nie robi). Do tego jesteśmy tym podwójnym rocznikiem z gimnazjami więc dookoła też jest mi mówione cały czas "Ucz się ucz, musisz się na dobre studia dostać, a to ciężkie będzie bo dużo osób". Presja jest wszędzie, do tego oczywiście jeszcze jest to szkolne życie społeczne które jest niewysłowienie stresujące co potęguje moje zmartwienia. Nie mam czasu na pogranie, albo spotkania bo przecież trzeba się uczyc. Czasu wolnego mam na godzine siłowni po szkole bo potem przecież korki z polskiego matmy I angielskiego (trzeba mieć samo top wyniki na maturze bo studia). Potem zmęczony padam na łóżko że zrezygnowaniem. Krótko mówiąc, pomocy nie wiem co że sobą zrobić.

Uważam, że Polska edukacja rozpaczliwie potrzebuje takich osób jak Pan Krzysztof i Arena Witt, którzy mają pojęcie o temacie i potrafią ukierunkować innych, żeby nauka w Polsce nie była męczarnią i traumą, a narzędziem do rozwoju. Jak chodziłem w liceum na polski, to mieliśmy kartkówki z pytaniami o kolor jakiejś głupoty w lekturze. Na takie pytania nie potrafiło odpowiedzieć 80 procent grupy. Na uczelniach w Krakowie często jest podobnie. Niektóre prestiżowe uniwerki zupełnie ignorują potrzebny rynku pracy i samorozwoju. Myślę że, obecny rząd powinien prywatnie sobie zorganizować jakieś cnoty niewieście czy czytanie starej literatury, a nie męczyć tym młodych ludzi, bo na świecie jest mnóstwo bardziej interesujących rzeczy czy praktyczniejszych

Apropos stresu, czynniku presji czasowej, potrzeb fizjologicznych, pozwolę sobie zacytować rozmowę ze starszą koleżankę z pracy na temat samobójstw wśród młodych osób oraz bezsensu oceniania- ekhem: "Bo te nowe pokolenia są nieporadne ! Traktuje się ich pobłażliwie, głaskając po główkach. Dlatego się nie radzą ze stresem ! Bo teraz to nawet nie dają rady iść sami do szkoły tylko Mamusiu zawieź do szkoły. A my kiedyś to już w wieku 5 lat sami do szkoły chodziliśmy, dostaliśmy linijką po łapach i zaraz wiedzieliśmy jak trzeba się zachować, a nauczycieli się szanowało, a o samobójstwach nikt nigdy nie słyszał ! To przez delikatne traktowanie i dmuchanie jest tyle samobójstw wśród was ! A gdyby oceny zlikwidować ty wy byście już nic nie robili, a tak to oceny was MoBiLiZuJą !" Krew człowieka zalewa, próbuje rozmawiać merytorycznie, a i tak dostanie argument bo kiedyś było inaczej ah no i oczywiście to wszystko przez lewicę xD

Mam syna: 4,5 roku. Dzisiaj powiedział do mnie: "tatusiu naucz mnie pisać moje imię". Nauczyliśmy się pisać imię i nazwisko, bo mu się spodobało i widać jaką miał z tego radość (myślę, że ja jeszcze większą). Przeraża mnie to, że pewnego dnia pójdzie do szkoły a mnie nie będzie stać na nic innego niż państwową. Należę do małej, rozwijającej się fundacji, która ma na celu obalnie systemu pruskiego. Liczę po cichutku na to że uda nami się poprawić kondycję szkolnictwa oddolnie - bo tylko tak jesteśmy w stanie coś zdziałać.

47:40 Gratuluję, mój żenadometr zamienił się w helikopter. Dobra robota Krzysztofie.

Odnośnie odczłowieczonego systemu oceniania- kiedyś podczas kłótni z moimi rodzicami o to że wymagane ode mnie było bezwzględne posłuszeństwo użyłam pewnego argumentu, który mi bardzo utkwił w pamięci "[do mamy] urodziłaś człowieka który sam myśli i czuje. jeżeli chciałaś posłuszeństwa mogliście kupić zdalnie sterowany samochodzik, tam masz pilocik na którym są gałki i jeżeli jedną gałką pokręcisz w prawo to samochodzik bezwzględnie skręci w prawo. Ale ja nie jestem samochodzikiem i skręcam w prawo jeżeli uznam to za słuszne." myślę że pololniści i ministerstwo edukacji, przedsiębiorcy, oni wszyscy chcieli samochodziki.

idealny podcast do odrabiania pracy domowej 🥲

W temacie "ekranowania " i dostosowania warunków pamiętam jak pisałem swoją maturę w dodatkowym czerwcowym terminie na który specjalnie miałem wcześniej zdejmowany gisy z ręki (nie zrosła się jeszcze wtedy w 100% ale cudem na tyle że lekarz zgodził się żeby zdjąć). W ok tydzień po zdjęciu gipsu musiałem doprowadzić ją do znośnego stanu pozwalającego na kilka dni maratonu wypełniania arkuszy (pełna władza w palcach wróciła parę tygodni po zakończeniu egzaminów). Całe szczęście pisałem z wydłużeniem czasu : ] W trakcie leczenia istniała realna obawa że będę musiał pisać maturę dyktując siedzącemu członkowi komisji albo używać w tym celu komputera machając prawą ręką jak ludzik z minecraft bo palce były całkowice nieruchome. W żadnej sytuacji nie byłyby to warunki chociaż zbliżone do tego na co przygotowywałem się przez całe liceum. O ile polski dało się wyobrazić to matematyka, chemia czy poszczególne zadania z biologii byłyby dla mnie BARDZO utrudnione. Finalnie maturę napisałem ale i tak byłem zmuszony do podbicia wyniku żeby dostać się gdzie planowałem. A i prawie zapomniałem, kiedy pisałem mature pierwszy raz oczywiście kosili trawę :)

Krzysztofie, im więcej Cie slucham to widzę jak bardzo Ministerstwo Edukacji potrzebuje Ciebie i ludzi z podobnym, swiezym spojrzeniem💪

Kurde lubię cię Krzysztof. Oglądając Ciebie czuję się coraz bardziej doomerem. No dobra może wrócę do oglądania filmu, zamiast komentować go przed obejrzeniem.

42:30 Jak zobaczyłem tekścik stylizowany i "grę komputerową", miałem wyjątkowo silny odruch wymiotny na samą myśl, że dla części polskiego społeczeństwa tego kraju tak właśnie wygląda rzeczywistość i prawda. 52:20 Obecny system edukacji w Polsce oparty jest w większości aspektów o model szkoły pruskiej¹, który wywodzi się z początków XIX wieku, co za tym idzie ma już ponad 200 lat. Oczywiście w formie "zmienionej", "zreformowanej", jednak owe reformy w praktyce ograniczają się do zakazu stosowania kar cielesnych jako narzędzia dydaktycznego² (należy tu wspomnieć, iż użycie przemocy psychicznej jest jak najbardziej dozwolone i nieraz praktykowane). ¹ edukacja w tym modelu miała stanowić przystosowanie do życia w systemie oświeconego absolutyzmu ² patrząc na treść ostatnich reform, zakaz ten może zostać uchylony

W mojej szkole gdy do niej przybyłem 2 września nauczyciele postanowili że będą 3 matury próbne z których ocena będzie wędrowała do dziennika z najwyższą wagą co pozwoli na odpowiedne zestresowanie wszystkich zdających a jakby tego było mało to po przyjściu do tego wspaniałego zatłoczonego przybytku diabła ( bo dyrektor ciśnie żeby było jak najwięcej uczniów przyjmowane każdego roku więc tułamy się po sali gimnastycznej i podwórku razem z nauczycielem) dowiedziałem się iż za 20 dni będzie kolejna wspaniała próbna matura z której a jakby inaczej ocena również powędruje do dziennika z najwyższą możliwą wagą. A i bym zapomniał czy wspominałem o tym że jeśli ktoś nie zda 2 z 4 matur próbynch to nie zdaje z przedmiotu. Czy to jest normalne? Jakby tego było mało oceny ze wszystkich matur próbnych będą miały decydujący wpływ na ocenę końcoworoczną! W**** Sz****!

Co do lektur... Pamiętam, że zawsze ciągnęło mnie do książek bo mama lubiła czytać.. Ale zawsze miałam czas tylko na lektury szkolne bo było ich tyle, że ledwo wyrabiałam się z czytaniem..a gdy już była chwila wolnego byłam tak zmęczona czytaniem ich, że nie wracałam do książek które tak naprawdę chciałabym przeczytać.. I tak przez całe gimnazjum i technikum nie przeczytałam ani jednej książki spoza lektur. Dopiero na studiach znalazłam w czytaniu nową miłość

" Nie ma egzaminów na studia" tymczasem na każdym ASP test praktyczny + ustny z wiedzy i zainteresowaniu o sztuce + teczka prac do wykonania

48:50 Ty się tak Krzysiu śmiejesz z gry z 3D lwami, a pograj w Reksia, to zobaczysz, jak ciężko się gra psem w 2D xD Najbardziej frustrująca i wymagająca gra wczesnych lat 2000-nych, ale za to piękne easter eggi i żarciki z grą słów co sekundę

JEZUS MARIA GODZINY FILM, CÓŻ ZA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO (didaskalia: patrzy na tytuł) Jezus Maria... Na ciarki mnie bierze, a przecież maturę pisałam w tym roku

Jak pokazałeś to z lwem to dosłownie poczułem jakby ktoś specjalnie chciał mnie obrazić, co dziwniejsze było to bardziej skuteczne niż gdy randomy wyzywały moją rodzinę do 15 pokolenia wstecz

Pierwsza zasada klucza egzaminującego - nie ma klucza egzaminującego

16:00 mała dygresja, bo przypomniałeś mi co było dla mnie najgorsze w pisaniu tegorocznej matury, mianowicie właśnie głód. Żeby dojechać do szkoły na nieszczęsną 8, bo wtedy mieliśmy się stawić na wszystkie przygotowania, musiałam fatygować się na autobus jeszcze przed 7. Stres, który mi wtedy towarzyszył to jedno, ale od dawna przed godziną 8/9 jedzenie po prostu staje mi w gardle i nie jestem w stanie zjeść czegoś porządnego o godzinie 6, bo jest mi niedobrze. A gdzie tam do 9, plus prawie trzy godziny siedzenia nad kartką i okropnego wysiłku dla mózgu, by napisać cokolwiek sensownego. A stresowałam się bardziej niż samym egzaminem tym, że w cichej sali po prostu zacznie mi burczeć w brzuchu, bo niestety tak reagował codziennie mój organizm jeśli nie zjadłam czegoś na przerwie koło 9. I nie dała nic wciśnięta na siłę o 6 jajecznica i zjedzony przed wejściem do szkoły o 8 rogalik, i tak za każdym razem siedziałam ściskając ręką brzuch i zerowałam na każdym egzaminie małą butelkę wody, by jakoś uciszyć mój biedny żołądek. Więc tak, największym problemem i stresem okazały się nie wątpliwości co do mojej nabytej w liceum wiedzy, a potrzeby mojego organizmu.

Jak szłam do zaocznego liceum dwa lata temu, to byłam nastawiona, że do matury chociaż przystąpię. Teraz nawet nie chce mi się tego. Na myśl o egzaminach robi mi się nie dobrze. W technikum na pierwszym roku byłam zagrożona z matematyki i musiałam pisać poprawki. Nauczycielka twierdziła, że wcale się nie uczyłam. A ja w tym samym czasie chodziłam na korepetycje, gdzie pani załamywała ręce, bo nie wiedziała, czemu zawalam każdy sprawdzian. Wszystkie zadania robiłam świetnie i bez błędów. Ale gdy przychodziło pisać jakąś kartkówkę w szkole, ze stresu wszystko zapominałam, myliłam znaki, źle przepisywałam litery... Miałam jeszcze wtedy dość drastyczną zmianę antydepresantów i tylko dzięki temu zdałam, bo psychiatra wystawiła mi opinie, że nowe leki mogą mieć znaczny wpływ na moje wyniki w nauce :p

Jestem w klasie maturalnej i przeraziłem się jak moja polonistka powiedziała że wracają matury ustne. Zawsze miałem problem z pisaniem rozprawek czy innych wypracowań, ponieważ czułem że nie mówię tego co myślę tylko to co mówi rozprawka. Rzeczy typu "Wtej wypowiedzi udowodnie, że... " strasznie mnie denerwują i nie mogę zbudować wypowiedzi z nimi. Niestety jest to wymagane. A jeśli nie jest to nikt mi o tym nie powiedział, a tylko taka forma wypowiedzi została mi pokazana w szkole. Bardzo się stresuję na samą myśl o tym że mam mieć 15 minut na ułożenie wypowiedzi na losowy temat, kiedy ktoś obok recytuje swoją. Bardziej to przypomina mi speedrun z robienia wypowiedzi niż jakiś egzamin. To że jestem z natury małomówną i nieśmiałą osobą, często jestem zaskoczony kiedy ktoś mnie prosi żebym coś powiedział i nie wiem co powiedzieć, to wizja takiej walki z czasem jest okropna. Już teraz myśląc o tym chce mi się płakać. Przed komisją raczej się rozpłaczę, albo zamilknę ze stresu.

Zdawałam w tym roku maturę, dostałam się tam, gdzie chciałam, ale muszę przyznać, że nie wiem, czy udałoby mi się to gdyby nie wydłużenie czasu. Wiem, że miałam ogromne szczęście. Mogłam pisać w naprawdę małej sali w budynku obok szkoły, całość wyglądała bardzo kameralnie, już samo to odjęło mnóstwo stresu. Poza tym mieliśmy nawet, uwaga, krzesła z miękkimi siedzeniami. Kiedy to zobaczyłam, myślałam, że śnię. Przed wejściem na "salę" w korytarzu stały fotele, gdzie rozmawialiśmy małą grupą przed każdym egzaminem. Potem rozmawialiśmy jeszcze na sali, mnóstwo osób otwierało okna i uspokajało się przy nich. Sami nauczyciele też mieli luźne podejście, w ogóle nie było czegoś takiego, jak chodzenie po sali i obserwowanie, czy ktoś tylko nie ściąga. Jeden opiekun w dniu egzaminu z języka nowożytnego puścił muzykę w radiu przed testem, żeby sprawdzić, czy sprzęt aby na pewno działa (a tak naprawdę chciał nas odstresować). Na egzaminie rozszerzonym z polskiego znajomi pytali się nauczycielek, czy ich pismo jest dosyć wyraźne, żeby się z niego rozczytać. Już nie wspominając o samym wydłużeniu czasu. To niby tylko pół godziny, ale to pół godziny zmieniające grę. Można było bez stresu wyjść do toalety, nawet tylko po to, żeby rozprostować nogi (sama tak robiłam), można było napić się w spokoju wody, zrobić sobie krótką przerwę, jeśli była taka potrzeba, a potem jeszcze sprawdzić wszystkie odpowiedzi. Jeśli pół godziny jest w stanie tak bardzo zmienić komfort pisania pracy, jak wyglądałaby sytuacja z wydłużeniem o godzinę, kilka godzin albo nawet z zupełnym brakiem limitu czasowego. Mam doświadczenie z pisania egzaminów na ogromnych salach gimnastycznych z setką innych uczniów, pisałam też w ten sposób próbne matury. Już od samej atmosfery na takiej sali chce się człowiekowi wymiotować. Za każdym razem moje wyniki były gorsze, stresowałam się nieporównywalnie bardziej i zazwyczaj nie wyrabiałam się ze wszystkim. Podczas faktycznej matury, kiedy miałam zapewniony większy komfort, ani razu nie musiałam korzystać z wydłużonego czasu. Gdyby każdy uczeń w Polsce mógł pisać w podobnych warunkach, jestem pewna, że skorzystaliby na tym wszyscy, ale niestety dla większości zdawanie tego egzaminu to doświadczenie przypominające więzienną katorgę. Bardzo współczuję przyszłym maturzystom, szczególnie jeśli chodzi o język po... przepraszam, historię literatury. Jestem jedną z tych nielicznych osób, które szczerze lubią i fascynują się starymi tekstami, ale nawet mnie przeraża nadmiar wymaganego materiału, a co dopiero mają powiedzieć osoby, których to w ogóle nie interesuje...

W końcu ktoś mówi o zaburzonym pomiarze w kontekście egzaminów! Problem, (a przynajmniej w moim przypadku) nie dotyczy tylko matur, oj nie. Dotyczy również prac domowych zadawanych z dnia na dzień (w innym przypadku ✨JEDYNECZKA✨ i hańba bycia "leniem"), dostawało się prace domową na np. 6 lekcji, szkołę kończyło się o 18:00, do 21:00 zdążało, dojechać do domu, zjeść obiad, umyć się i przebrać. I wtedy można było wziąć się za lekcje przy których nie mogłem się skupić przez presje czasu i zmęczenie 7 godzinami szkoły. Po odrobieniu pracy domowej zostawała już godzina na odpoczynek, ale jak nie zrobiłeś pracy domowej na natępny dzień albo spóźniłeś się na cudowną godzinę 8:00 do ̶w̶i̶ę̶z̶i̶e̶ znaczy szkoły to dostawałeś łatkę ✨lenia✨ lenia który ważył się po 7 godzinach szkoły i godzinie robienia pracy domowej ośmielił się odpocząć przy tych głupich gierkach i zaspać 10 minut na lekcje arcylorda. Musiałem się wyrzyć XD

ojeju współczuję tegorocznym maturzystom i dzięki za twoje filmy, oby coraz więcej osób tutaj przychodziło

U mnie w liceum podczas okresu między lockdownami jeżeli chciało się wyjść z szkoły przed regularnym czasem zakończenia lekcji (skąd woźna wiedziała kto z jakiej klasy jest i kiedy kończy zajęcia mnie przerasta) to trzeba było dać dowód w postaci zwolnienia XD. A wyjście do żabki na przerwie to już grzech śmiertelny był i woźna groziła że zapamięta twarz i nie wpuści z powrotem do szkoły. Więc cześć osób po prostu wychodziła przez okna na parterze. Tak odnośnie więzienia

W sumie stary jestem (ostatni rocznik ze starą maturą) i w szoku jestem, że matura tak się uwsteczniła pod wględem organizacyjnym :) Dla młodszych: stara matura trwała 5h z każdego przedmiotu, jedzenie i picie bylo roznoszone przez nauczycieli. Młodsze klasy miały nawet wolne w czasie matur, zeby hałasu nie robiły :)

Właśnie zdałam sobie sprawę że ogromna część mojej wiedzy na temat geografii, problemów społecznych i polityki pochodzi z rzetelnych kanałów na youtubie oraz ze studiów. Gdzie tu rola szkoły? Bardzo żałuję, że nie było tej platformy w moich szkolnych latach. Dzięki Krzysztof za świetny materiał, do następnego!

Pocieszające jest to, że oderwanie dziadersów od rzeczywistości czyni ich działani mało skutecznymi. Jeżeli Roszkowski z Czarnkiem chcą wyrzucać dzisiejszych nastolatków z fejsbuka, to chyba najpierw będą musieli ich tam zagonić 😉

Mój profesor skrzypiec na akademii lubi gry komputerowe i czuć od razu tę łatwość w komunikacji z młodymi. Wcale o tym nie rozmawiamy, ale ta świadomość i porównanie grania na instrumencie do grania w grę-bezcenna. "Jakie gry lubisz? Pomyśl,że granie na skrzypcach to gra logiczno-zręcznościowa" 😄

Ciekawe kiedy autor genialnego obrazu współczesnego streamera będzie naśmiewał się z fanów np. piłki nożnej. No przecież kto to widział, siedzieć kilka godzin przed telewizorem i krzyczeć GOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!! jak kulka wpadnie do ramki z siatką.

jak ja się cieszę, że maturę mam za sobą, bo mój wynik byłby diametralnie inny :")

15:31 ch*j za przeproszeniem, a nie brak klucza no to "3 punkty jak uczeń niepoprawnie udowodnił tezę, 6 jak to zrobił poprawnie ale płytko 12 za poprawnie płytko, zaś 18 jak poprawnie szeroko i pogłębił kontekstami" Jeśli nie ma klucza to co to do ch*lery jest?

Witam, z tej strony przyszłoroczny maturzysta, pasjonat nauk ścisłych (szczególnie chemii i biologii), człowiek pragnący zostać w przyszłości lekarzem. Ja się niezwykle cieszę, że mogę marnować swój czas na uczenie się historii literatury, z pewnością przyda mi się to w życiu. Język polski 3 lata temu na jakiś czas zabił moją pasję czytelniczą (teraz się poprawiło, ale przez kochane kilkadziesiąt lektur i konieczność uczenia się głupich opracowań i tak nie mam na nią zbyt dużo czasu).

Zdaję maturę w 2023 roku i mieliśmy jeszcze przed klasą maturalną testy diagnostyczne (czyli jak nazwać maturę próbną nie nazywając jej maturą próbną) z CKE. Pomijając poziom trudności tych zadań, nie da się wysiedzieć na tej maturze. Zamiast dać zdającemu tekst i trochę zadań do niego, dostajemy kilka ścian różnych tekstów do przeczytania - każdy trzeba osobno przeczytać i zrozumieć. Potem czytam polecenie brzmiące jak problem rozprawki, a dostaję kilka linijek na odpowiedź. Nie mam miejsca, aby w pełni wyczerpać odpowiedź i ściskam się w tych linijeczkach. Jak już powtórzę cykl kilka razy, to jestem tak zmęczona, że nie mam siły zabierać się za właściwe wypracowanie. Trzy godziny ciągiem. Wszyscy z rocznika jednogłośnie stwierdziliśmy, że test historyczno-literacki powinien mieć miejsce jednego dnia, a wypracowanie drugiego. I chcę tylko zaznaczyć, że przez brak materiałów do trzeciej klasy uczyliśmy się na arkuszach absolwentów gimnazjów. I jak zwykle pisałam testy w szkole (arkusze właśnie) na około 80%, tak na nowej maturze ledwo zdaję. Slayyy!

Najlepsze jest to, że będąc w klasie maturalnej, nie jesteśmy informowani o takich zmianach i zagadnieniach, i musimy się tego dowiadywać od youtubera

We fragmencie o przedmiotach religijnych masz słuszność, i ja jako katolik czuje się beznadziejne że w szkołach na siłę jest wpajany katolicyzm. Co więcej uważam że tego typu praktyki zadziałają dokładnie odwrotnie i młodzi będą odchodzić do kościoła... A ludzie tacy jak ja będę musieli się wstydzić swojego wyznania i będą traktowani jak elfy w novigradzie, albo jeszcze gorzej. Naprwdę czy tak trudno spojrzeć naszym "reformatorom" Edukacji na chociażby finladzki system oświaty? Który według mojej skromnej opinii jest prawie że perfekcyjny. Eh szkoda gadać, albo cytując popularne posiedzenie ,,szkoda gadać, szkoda strzępić ryja" No i jak zwykle świetny materiał krzychu, oby takich więcej miło się słucha ludzi którzy potrafią się merytorycznie wypowiedzieć ;D

poruszyłeś rzecz która mnie niezmiernie bolała w szkole- ograniczenie w sięganiu po wiedzę z "innego bastionu". Gdy uczeń zacznie łączyć wiedzę z geografii czy historii współczesnej razem z lekcją polskiego to dostaje po łapkach za zbaczanie z tematu. Bo jeszcze nauczyciel jaśniepan nie będzie czuł się komfortowo w wystawieniu na nieczystą wiedzę pozapolonistyczną. czy też odwrotnie, jakiś niepisany ban na mówienie o historii na lekcjach matematyki chyba że akurat jest w podręczniku jako "A to ciekawe!". To właśnie łączenie informacji między przedmiotami było dla mnie najbardziej wyczekiwaną chwilą w szkole. Szkoda że na jedynym przedmiocie gdzie byłaby do tego okazja dzięki tematom zachcającym do takiego łączenia faktów był język angielski. Angielski, na którym nie możesz przekroczyć 220 słów :D Nie ma to jak sprowadzić temat braku komunikacji między pokoleniami do wstępu, dwóch-trzech pseudoargumentów po 2-3 zdania i zakończenia które ma być parafrazą wstępu bo tak uczyli w szkole :DDDD

28:46 dodałabym trzecią opcję - starsze pokolenie widzi, że świat w którym obecnie żyjemy, bardzo dobrze wpływa na nasz rozwój i obeznanie w życiu, że decydują się blokowac potencjał młodych, by samemu nie wyjść na półgłówków. I jak się tak zastanowię to mnóstwo przykładów z życia codziennego potwierdza moje przypuszczenie.

Jestem tym kochanym rocznikiem co zdaje w 2023 i jestem niezmiernie wdzięczna rządowi za: Strach przed byciem sobą Nie sprostaniem temu durnemu systemowi I za to, że matura w 2023 to wielka niewiadoma, bo nikt nie wie o niej wystarczająco dużo

Już nie pierwszy raz spotykam się z problemem gdzie chciałbym udostępnić twój wywód mojej polonistce, innemu nauczycielowi czy rodzicom, ale wiem że przez długość nigdy go nie wysłuchają. I gorąco zdrówkuje ciebie i wszystkie jamniki

Powinnam w 2023 podchodzić do tejże cudownej matury. To jest dramat. Po 3 latach liceum byłam tak zmęczona ilością lektur, zagadnień (których przed reformą w znacznej części nie było w liceum), że po skończeniu 18 lat przerwałam szkołę na rok, psychicznie po prostu nie byłam w stanie tego unieść. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że praca na etacie męczy mnie mniej niż objawiona podstawa programowa. Jak myślę o dokończeniu szkoły jako o możliwości pójścia na wymarzona studia, nawet w lo zaocznym, moje chęci do życia maleją w sekundę. Krzyżyk na drogę tegorocznym maturzystom. Po tym, co mówili znajomi, którzy pisali już matury próbne- zdecydowanie przyda im się.

Krzysztofie, jak wspomniales o Heavy Rain to mi sie otworzyl noz w kieszeni bo nienawidze tej gry i moglbym ja krytykowac bez konca… ALE! Nie nauczylem sie tego w szkole. Oj nie nie, kiedys tworzylem filmy recenzenckie na YTba, a te opieralem przez wnioski wyciagane z krytyki tych i innych dziel kultury (np film), ktora miala miejsce w filmikach na innych kanalach na YT! Nadal niestety nie wiem czy potrafie krytykowac i recenzowac dobrze ale na pewno nie potrafilbym tego WCALE gdybym nie poczynil tego kroku jakim bylo kiedys robienie takowych filmow. Szkola zabrala mi cenny czas i do dzis czuje sie z tym paskudnie. Wdzieczny to ja jestem sam sobie za to, ze mialem wlasna, wewnetrzna potrzebe by tworzyc recenzje, scenariusze do hobbystycznych, krotkometrazowych filmow, teksty utworow muzycznych czy ogolnie muzyke. Bo mnie to rozwijalo. Bez tego zostalby mi na dzien dzisiejszy chyba tylko pracoholizm, bo zapewne o tego typu zainteresowaniach czy nawet bardziej merytorycznych dyskusjach wsrod znajomych nie byloby mowy. PS. Czesto mowisz w swoich filmach, ze mlodziez jest przemeczona przez brak czasu. Ja jechalem na samych trojkach i czasem czworkach dzieki czemu mialem czas na w/w hobby i… nie zaluje.

Zgadzam się z tym co mówisz szczególnie w kwestii lektur nie przeczytałem wsm żadnej w liceum jak i w gimnazjum. Wolałem w tamtym czasie sięgnąć po Tolkiena sapkowskiego lub Martina. „interpretowanie” czy tez tzw. omawianie lektur z kolei umożliwiła mi tylko wiedza historyczna lub streszczenia. Testy to z kolei największy absurd i wmawianie uczniom ze nie potrafią czytać ze zrozumieniem bo nie zgadali co autor tekstu ma na myśli to chyba jedna z większych krzywd jakich nauczyciele historii literatury hehe mogą wyrządzić ludziom w liceum. Co do usunięcia matury i wprowadzenie testów na uczelnie przy nauczaniu jakie funkcjonuje zakładamy ze nic się nie zmienia mogło by zamknąć wiele dróg osobom które chcą totalnie zmienić tematykę studiów. Na moim własnym przykładzie studiowałem chemię a przeniosłem się na inżynierie biomedyczna. Miałem dużo szczęścia. W sytuacji egzaminów na studia niestety z poziomem matematyki i fizyki jaki na tamten moment prezentowałem najpewniej nigdy bym się na nie nie dostał. Moim zdaniem Jeżeli matura miałaby zniknąć trzeba by było najpierw sprawić żeby liceum było nie tylko z nazwy ogólnokształcące. Pozdrawiam gorąco

Na ten kanał trafiłem przypadkiem, wczoraj, podczas przygotowywania się do poprawki sesji... no i skończyło się tak, że 4/5h spędziłem na oglądaniu Twoich materiałów, które wciągnęły mnie bez reszty i niemal z miejsca stałeś się moim ulubionym twórcą na yt. Rozpisywanie się, na temat tego, jak bardzo ten kanał trafia w moje gusta, nie ma sensu, bo musiałbym napisać niemałych rozmiarów esej. Dodam natomiast, że mam żywą nadzieję, iż Twój głos, który porusza wiele spraw i tematów bolących mnie od dłuższego czasu( i poniekąd będący moim zdaniem, głosem jednego, jak nie dwóch pokoleń), wybrzmi na tyle głośno, że spowoduje refleksje u ludzi, z całego przekroju społeczeństwa, od ludzi młodych, siedzących jeszcze w szkolnych ławkach, przez rodziców, którzy "piłują" swoje dzieci, żeby te miały jak najlepsze oceny, aż po dziadków mówiących to swoje "tylko mi się ucz, żebyś dwói nie miał". Słowem dziękuję, za kolejny merytoryczny i poszerzający horyzont myślowy, materiał

Jestem historykiem z wykształcenia. To co się najczęściej robi na języku polskim to trochę taka krytyka wewnętrzna źródła historycznego (jak chociażby podana przez Ciebie pieśń o Rolandzie, czy pamiętniki paska). Nie wiem co za bęcwał wymyśla wciąż i wciąż, że w XXI wieku potrzebna jest nadal znajomość potopu czy ogniem i mieczem (a uwaga te okresy są moim konikiem w moich pracach badawczych). Przy nad Niemnem zasypiałem kilka razy. Lalka dłużyła się niemiłosiernie. A czytając Ferdydurkę czy Tango... Czułem jakby mi ktoś mózg włożył do blendera. To jest absolutnie zbędne. I mówię poważnie: wolałbym naukę o samym języku, jak dobrze i poprawnie się wypowiadać, jak poprawnie pisać (bo dalej mam z tym trudności!!!), z dodatkiem tego co jest teraz na "języku polskim". To jest dramat. Omawianie, nawet fragmentarycznie pamiętników Paska, może zniszczyć czyjąś pasję do literatury czy historii. Czytałem na zaliczenie ze znajomości lektury Pana Tadeusza, DWA RAZY, było to wydawnictwo Ossolineum, więc był też aparat naukowy, oglądałem film, przeczytałem iks razy streszczenie... Dostałem 2 🤣 I na tym najlepiej zakończyć.

Egzaminy na studia są niemożliwe. Egzaminy na studia artystyczne: widzisz mnie?

41:45 Jeżeli za dwa lata, wejdę na maturę, otworze arkusz i zobaczę tam tego typu zadanie. To nie wiem, czy będę płakać ze śmiechu, z zażenowania czy po prostu z niedowierzania że to jest ten „egzamin dojrzałości”

Jako nowy widz muszę w końcu to powiedzieć, ale cholera z tym złowrogim uśmiechem i nikczemnym spojrzeniem wyglądasz jak jakiś szatan. Niczym uczony który rujnuje światopogląd płaskoziemca, albo jakbyś mówił berbeciowi, iż ani wróżka zębuszka, ani święty mikołaj nie istnieje. I to wcale nie jest pisane jako ujma, to chyba jeden jedyny w swoim rodzaju taki dziwny komplement! Jestem wielkim fanem takiej postaci Krzysztofa w internecie

Będę zdawać maturę w 2024 roku. Chciałabym skupić się więcej na fizyce i matematyce, ale nie mogę bo muszę poświęcić czas na język polski. Moja mama skończyła polonistyke jakiś czas temu (ale nie pracuje w szkole) i nieironicznie, biorę jej książki i notatki z UNIWERSYTETU aby tylko i wyłącznie dostać 4 w LICEUM na PODSTAWIE. To jest dramat.

Czy tylko ja odniosłem wrażenie, że pokazywanie gier wideo przez pryzmat tego tekstu z okolic 48 minuty to jak pokazywać całą literaturę przez pryzmat książeczki "Świnka Pepa"?

Kiedyś, jak chodziłem do gimnazjum marzyłem o tym, żeby zostać nauczycielem języka polskiego, głównie ze względu na fenomenalną nauczycielkę, która nas uczyła, która potrafiła przyjść na lekcje i zadać pytanie "czym dla was jest wolność?", albo "co to tolerancja?", później każda osoba mogła się wypowiedzieć, tak mijały dwie godziny zajęć, na rozmowie i dyskusji. Jednocześnie też realizowała program w jakimś stopniu i przygotowywała nas do "egzaminu gimnazjalnego". Poszedłem do klasy humanistycznej w liceum i już po pierwszym roku wiedziałem, że to moje marzenie z z gimnazjum ma się nijak do rzeczywistości, a bycie takim nauczycielem byłoby jedynie mordęgą, ze względu na ten potworny system nie pozwalający przekazywać faktycznie wartościowych i ważnych rzeczy, w liceum zostałem pozbawiony jakichkolwiek złudzeń, a moje zamiłowanie do książek, myśli filozoficznych, wierszy, fantastyki, sztuki argumentacji i dyskusji, zaczęło być wypierane. Rzuciłem ten pomysł bycia polonistą, co prawda ukończyłem liceum o profilu humanistycznym, bardziej jako taką ciekawostkę, hobby, bo wiedzialem, że w przyszłości nic mnie z tym profilem nie będzie wiązać, nie pójdę na żadne studia humanistyczne. Zająłem się grafiką, obecnie studiuję grafikę reklamową i edytorską, dobrze mi z tym, dowiedziałem się tu ogromną ilość rzeczy, również tych podstawowych, które powinny zostać przekazane w liceum, strasznie zaczął boleć mnie fakt, jak przedmioty takie jak muzyka, czy plastyka są spychane na margines, wysmiewane przez prawie wszystkich, jako te "godziny wolne" (fakt, są w większości tragicznie prowadzone, przez ludzi nie mających żadnego pojęcia w tych dziedzinach). Teraz oprócz zwykłej pracy w zawodzie grafika, marzy mi się, żeby w przyszłości odwrócić to stereotypów myślenie o tych przedmiotach i nauczycielach tych przedmiotów, stworzyć profil klasy, który by faktycznie później przygotowywał na studia w kierunkach artystycznych. Cały pierwszy rok zajęły same podstawy, takie jak zasady dobrej kompozycji, jak napisać poprawnie zwykłego, głupiego maila do wykładowcy/pracodawcy/kogokolwiek żeby zawrzeć maximum informacji w jak najmniejszej ilości słów, albo jak napisac esej z socjologii sztuki, jak znajdywać teksty, które nas interesują, jak je poprawnie cytować, jak działa druk, co to przestrzeń kolorystyczna cmyk, a co to RGB, czym się różnią, czym w ogóle jest animacja, co to grafika rastrowa, a co to wektorowa, czym się różnią jakie są ich zalety... Są to bardzo ważne rzeczy, ale zdecydowanie możnaby je przekazać o wiele wcześniej i chciałbym być tym kimś, kto je przekazuje już na poziomie licealnym, oczywiście tylko dla osób, które chcą się tym zająć, zainteresować. Byłoby to fajne, ponieważ nie ma czegoś takiego jak matura z plastyki, czy grafiki, byłbym praktycznie niczym nieograniczony, ale żeby taki profil klasy wgl powstał w obecnym systemie, musiałby się zdarzyć cud, więc to tylko marzenia, które pewnie nimi pozostaną. Przez to wszystko co doświadczyłem, tylko jeszcze bardziej podziwiam nasza Panią od polskiego z gimnazjum, która potrafiła przeznaczyć chociaż dwie godziny tygodniowo na wyjątkowo ważne i istotne rzeczy. Pozdrawiam.