王昭君 หวังเจาจวิน โดย ศิลปินรับเชิญ ปั๋ม ปวรรัตน์ กิตติมงคลเลิศ (AF7) ในงานคอนเสิร์ตการกุศล "ดนตรีสืบสาน ประเพณีตรุษจีนปากน้ำโพ" 泰国华裔嘉宾 詹慧华
หวังเจาจวิน 1 ใน 4 สุดยอดหญิงงามในตำนานของจีน ที่มีฉายานาม หวังเจาจวิน ปักษีตกนภา หญิงงามทั้งสี่ในประวัติศาสตร์จีนมีดังนี้ คือ
ไซซี มัจฉาจมวารี 西施“沉鱼”的代称 หมู่ปลาเมื่อเห็นความงามของไซซี ทำให้ลืมว่ายน้ำ จมลงวารี
หวังเจาจวิน ปักษีตกนภา 王昭君“落雁” 的代称 หมู่นกเมื่อเห็นความงามของ หวังเจาจวิน ลืมบิน ตกนภา
เตียวเสี้ยน จันทราเร้นกาย 貂蝉被人们称为“闭月” พระจันทร์ยังหลีกลี้เมื่อเจอความงามของ เตียวเสี้ยน
หยางกุ้ยเฟย มวลผกาละอายนาง 杨玉环 “羞花”称号得来 มวลดอกไม้เหี่ยวเฉา เมื่อเจอความงามของหยางกุ้ยเฟย
昭君落雁 หวังเจาจวิน ปักษี ตกนภา
เมื่อปักษา ตะลึงชมความงามของ หวังเจาจวิน ยามขี่ม้าเดินทางสู่ซงหนูจนลืมขยับปีกร่วงจากนภา
หวังเจาจวินอยู่ในช่วง พ.ศ. 492-558 (ก่อน คศ 51 - คศ 15) ในครอบครัวสามัญชนที่หมู่บ้านจื่อกุย เมืองหนานจิ้นเมื่อย่างสู่วัยรุ่น หวังเจาจวินผ่านการคัดเลือกตัวเข้าไปเป็นนางในราชสำนักของฮ่องเต้ฮั่นหยวนตี้ เช่นเดียวกับสาวงามทั่วแผ่นดินนับพัน ทว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่มีโอกาสได้รับแต่งตั้งให้เป็นนางสนมต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างถูกละเลยทอดทิ้งเป็นเวลาหลายปี
จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 510 ท่านข่านหัวหน้าเผ่าซวงนู๋ ชื่อฮูหานหยาได้ส่งทูตมาเจริญสัมพันธไมตรีกับจีนและทูลขอนางในจากฮั่นหยวนตี้ไปเป็นชายาเผ่าซวงนู๋เป็นชนชาตินักรบ ดำรงชีพด้วยการเลี้ยงสัตว์ มีถิ่นฐานอยู่ทางตอนเหนือ นอกกำแพงใหญ่ มักจะบุกรุกล่วงล้ำเข้ามารบรากับจีนก่อความวุ่นวายอยู่เนือง ๆ
ฮั่นหยวนตี้ทรงตกลงยินยอมตามคำขอ เพราะไม่เพียงแต่จะส่งผลเปลี่ยนศัตรูมาเป็นมิตรเท่านั้น ทว่ายังมี
ประโยชน์ระยะยาว ในการให้เผ่าซวงนู๋เป็นเสมือนหน้าด่านคอยป้องกันระวังภัยจากการรุกรานของแว่นแคว้นอื่น ฮั่นหยวนตี้มีพระราชโองการให้คัดเลือกนางใน 5 คน พระราชทานแก่ฮูหานหยากล่าวกันว่า หวังเจาจวินเป็นผู้เดียวที่ประกาศตนขออาสา และเมื่อนางปรากฎตัวขณะมีพิธีส่งมอบ รูปโฉมอันงามสง่าก็ทำให้ผู้พบเห็นพากันตกตะลึงรวมทั้งฮั่นหยวนตี้ที่เกิดความอาลัยเสียดาย แต่ก็ไม่อาจกลับคำเป็นอื่น
ท้ายที่สุดหวังเจาจวินก็เดินทางจากแผ่นดินจีนไปยังดินแดนเผ่าซวงนู๋ ได้รับการสถาปนาเป็น “หยานจือ” (ตำแหน่งเทียบเท่ากับฮองเฮาของจีน) หลังจากแต่งงานสองปี ฮูหานหยาก็เสียชีวิตในปี พ.ศ. 512 มีบุตรชายด้วยกันหนึ่งคนตามธรรมเนียมของเผ่าซวงนู๋ ภรรยาม่ายของท่านข่านคนเก่า จะต้องตกเป็นชายาของข่านคนใหม่ หวังเจาจวินยืนกรานแสดงความภักดีต่อสามีผู้ล่วงลับ จึงส่งหนังสือมายังราชสำนักจีนเพื่อขออนุญาตเดินทางคืนสู่แผ่นดินเกิด ขณะนั้นตรงกับรัชสมัยของฮ่องเต้ฮั่นเฉิงตี้ มีพระราชโองการกลับไป สั่งให้หวังเจาจวินปฏิบัติตามประเพณีซวงนู๋ หวังเจาจวินจึงต้องจำยอมเป็นชายาของข่านองค์ใหม่ กระทั่งมีลูกสาวอีก 2 คน และใช้ชีวิตอยู่ในถิ่นเปลี่ยวร้างกันดารจนชั่วชีวิต
ผลจากการที่หวังเจาจวินเสียสละตนเอง แต่งงานกับข่านแห่งเผ่าซวงนู๋ ทำให้ความสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างทั้งสองฝ่ายเป็นไปอย่างราบรื่น ว่างเว้นจากสงครามเนิ่นนานถึง 60 ปี ผู้คนสามารถทำมาหากินสงบสุขนานหนึ่งชั่วอายุคนกระทั่งถึงปัจจุบัน หวังเจาจวินกลายเป็นสตรีที่นักประวัติศาสตร์และประชาชนของทั้งฝ่ายจีนและซวงนู๋ ยกย่องเทิดทูน ในฐานะผู้ระงับศึกสงครามอย่างมีประสิทธิภาพ และเป็นแบบอย่างของหญิงงามที่เพียบพร้อมทั้งสติปัญญา ความเข้มแข็ง ความกล้าหาญ
กรุณากดไลค์และแชร์ อย่าก๊อปปี้ไปลงในช่องอื่นใด โดยไม่ได้รับอนุญาติ
Please press Like and Share. Please do not copy to publish on other platforms without permission.
请按赞与分享，请ิ不要复制到其他社网。
王昭君（前51年－前15年），名嬙，字昭君，[1]西漢南郡秭歸（今湖北省興山縣）人，漢元帝時期的宮女、和親女性，古代四大美人的落雁，成語中「沉鱼落雁」[2]、「畫工棄市」[3]記載她的生平典故。晋朝时为避司马昭讳，因称王昭君为王明君、明妃。
西汉到了汉宣帝当皇帝的时候，国力强盛。那时北方的匈奴经过汉武和昭宣时代的轮番打击内部开始分裂相互争斗，结果越来越衰落，最后分裂为五个单于势力。其中有一个单于，名叫呼韩邪，称藩归附汉朝并亲来长安朝觐汉宣帝。汉宣帝死后，元帝即位，呼韩邪于公元前33年再次入朝，自请为婿。元帝同意了，决定挑选一个宫女赐给呼韩邪。
单于得到了这样年轻美丽的妻子，又高兴又激动。临回匈奴前，王昭君向汉元帝告别的时候，汉元帝看到她又美丽又端庄，可爱极了，很想将她留下，但天子又难于失信。据说元帝回宫后，越想越懊恼，自己后宫有这样的美女，怎么会没发现呢？他叫人从宫女的画像中再拿出昭君的像来看，才知道画像上的昭君远不如本人可爱。为什么会画成这样呢？原来宫女进宫时，一般都不是由皇帝直接挑选，而是由画工画了像，送给皇帝看，来决定是否入选。当时的画工毛延寿给宫女画像，宫女们要送给他礼物，这样他就会把人画得很美。王昭君对这种贪污勒索的行为不满意，不愿送礼物，所以毛延寿就没把王昭君的美貌如实地画出来。为此，元帝极为恼怒，惩办了毛延寿。王昭君在汉朝和匈奴官员的护送下，骑着马，离开了长安。她冒着塞外刺骨的寒风，千里迢迢地来到匈奴地域，做了呼韩邪单于的妻子。
昭君慢慢地习惯了匈奴的生活，和匈奴人相处得很好，并把中原的文化传给匈奴。昭君死后葬在大青山，匈奴人民为她修了坟墓，并奉为神仙。昭君墓即青冢。
后为避司马昭之讳，昭君改称王明君。