16:44😂😂😂😂😂😂 dobree!

Kilka szczęśliwych zbiegów okoliczności, które przydarzą się małej części manifestujących, może sprawić, że ta garstka staje się na tyle gorliwa, by zachęcać innych do praktykowania manifestacji.

Super odcinek. Niedawno czytałem o stołecznym spędzie miłośników tego optymistycznego postępowania. Sprytne to przedsięwzięcie jest jakby psychologiczną wersją piramidy finansowej, gdyż tak samo przynosi sukces właściwie tylko organizatorom owego procederu głównie kosztem rzeszy naiwniaczek, jako że kobiety dominują wśród klienteli.

Gonię, klikam bo się nichiliście ZANIMANIFESTOWAŁO! 👻🦄🧞

8:40 może po prostu intrygujące rzeczy działają

Szkoda, że temat manifestacji został tak bardzo skompromitowany i zniekształcony przez ludzi chcących zarobić na szerzeniu swoich teorii i stąd czesto pojawiające się bzdury typu "wystarczy coś sobie wyobrazić by za chwilę to się zamanifestowało", "wszystko jest możliwe, nie ma żadnych ograniczeń, możesz wymanifestować/przyciągnąć wszystko co sobie wymarzysz/wyobrazisz". Ogólnie temat jest bardzo ciekawy, ale wymagałby wyjścia poza takie pop-komercyjne (religijne?) narracje i przede wszystkim danie sobie szansy na sprawdzenie praktyczne, czy istnieją jakieś korelaty pomiedzy intencjami i stanami emocjonalno-psychicznymi, a ewentualnymi zdarzeniami, których doświadczamy. Dla mnie zawsze czymś bardzo frapujacym, są częste zdarzenia kiedy czegoś bardzo się chce, przez co pojawia się mocny opór i oczekiwania, aby się to wydarzyło. Najczęściej chodzi o sytuacje, nad którymi nie ma się pełnej kontrol i jest się zależnym od innego człowieka. Typu wielokrotna próba znalezienia zatrudnienia, wynajęcia mieszkania czy rozwiązania jakieś sytuacji np. w urzędzie, która idzie jak po grudzie, ale także dużo mniejsze sprawy. A w momencie puszczenia oczekiwań, bardzo szesto w krótkim czasie sprawy nagle układają się po naszej myśli, często same, nawet nie komunikując się z tą osobą, od której zalezało, to czy uda się załatwić sprawę, gdzie kiedy byliśmy w stanie oporu, nic nie szło tak jak byśmy chcieli i wydawało się, że nie uda się spełnić tego, co sobie założyliśmy. Bardzo często doświadczyłem tego typu zdarzeń, obserwując innych ludzi bardzo często mają podobnie. Czy to przypadek, że akurat po puszczeniu oczekiwań, a więc i emocjonalnego oporu tak często sutuacje ulegają szybkiej zmianie? Nie sposób tego ostatecznie dowieść, ale ze względu na ilość podobnych przypadków, których doświadczyłem mam w sobie całkiem mocne przekonanie, że jest to jakoś skorelowane. Może stąd ta życiowa mądrość "Miej wyjebanie, a będzie Ci dane"? To co opisałem nie można podpiąć pod manifestację, bardziej pod koncepcję synchronicznosci zaproponowaną przez Carla Junga, ale jedno i drugie opiera się na korelacji między stanem psychiczno-emocjonalnym, a konkretnymi zdarzeniami.

17:26 mnie kapitan inaczej uczył; Maciek, when you see a girl on the street, and you like her, just grab her 😅😅😅

Skoro Bóg sobie wymaniwestował cały Wszechświat, to dlaczego ja mam sobie nie iść i nie czynić podobnie?