31

Zaokrąglenie do pełnych dziesiątek 😊😊😊

Tak rozumiem ale to jednak minuta mniej dobrego materialu 😉

To ja dziękuję za gościnę. Czas spędzony w Sochaczewie jest zawsze relaksem.

Kłaniam Ci się za dobre słowo - Twój największy fan (bo sam wiem, ile to pracy :) ) .

Podczas wizyty u kochanej Babci!!!

Ale jeździł w Sochaczewie. Pamiętam dobrze ostatnie lata Kolei Sochaczewskiej. Czynne były Px48 - 1755, 1771, 1778 i Px29 -1704.

Dziękuję Ci. Za te słowa i nie tylko.

Dokładnie tak - stąd to się właśnie bierze. W spontanicznej opowieści pełno jest uproszczeń i skrótów, tak więc bardzo dziękuję za to uzupełnienie. Bardzo Panu dziękuję za oglądanie i komentowanie.

@@PokoleizKuleckim Tak też pomyślałem, dlatego pozwoliłem sobie jedynie na drobne uzupełnienie.

Leon na cześ Leona Lichocińskiego 💪

Pochylę się, zbieram materiał. Bardzo dziękuję!

O to to. Wytwórnia Filmów Oświatowych. Rewelacja.

_parowóz na własnych plecach podtargał pod dom, pali dzień i noc żeby mu lokatorzy nie marzli_ ;-)

Pytanie czy gdyby nie wywózka do Szwecji, parowozy nadal by istniały? Czy nie było to mniejsze zło???

I taką rozebraną zostaniesz?

To ja Ci dziękuję - za oglądanie, komentowanie… i za to, jak malujesz parowozy!

@@PokoleizKuleckim dziękuję serdecznie

Złomnikowane: Może wiadra są duże, ale za to słabo świecą )

@@fifi81pl Może dołożyć halogeny, i przeciwmgielne...

Dokładnie ten!

Dokładnie - albo chociaż obrotnice. Na Sochaczewskiej rządziły trójkąty. Trzymajcie się, nie dajcie się!

@@PokoleizKuleckim Dziękuję! Już mamy prąd non stop, oby tak było dalej. Ruszyła reforma na UZ, teraz zerowy kilometr będzie w Kijowie. Tyle lat wciąż kilometry były odliczane od Moskwy. Także nazewnictwo regionalnych odcinków zmieni się. Bo wciąż imperialne były. Na wagonach zniknie język rosyjski. Na semaforach znikną niektóre literki nieodpowiednie.

@@rostilembe - to naprawdę robi wrażenie, że w kraju ogarniętym straszną wojną, będącym wciąż pod wrogim ostrzałem, wprowadza się reformy, reorganizacje i udoskonalone prawa. Wielki respekt!

Żnin - Gąsawa przejeździłem już kilkanaście razy i zawsze chętnie tam wracam. Zwiedzanie Biskupina z obiadem a wcześniej muzeum w Wenecji. No i piękny Leon (PX38 805) Pozdrawiam 🚂

Bardzo na to liczę.

W tym przypadku "tenderview" ;)

Nie mam, ale powinno się dać dokręcić.

Parowozownia bez czynnych parowozów. Jedyna na świecie.

Z nazwy czynna. Samorząd wolał przewalić kasę na zbędne rondo za 11 mln. złotych na drodze w jurysdykcji GDDKiA.

Myślę, że trzeba albo śledzić na stronie, albo sobie w mediach społecznościowych poddzwonkować - ja mam łatwiej, bo się często dowiaduję nieoficjalnymi kanałami, ale fejsbunio mi również podpowiada sporo. Dziękuję i pozdrawiam!

Kolej Jędrzejowska. Wybieramy się, ale dotrzeć nie możemy. Bardzo dziękuję za piękny komentarz.

@@PokoleizKuleckim Dziękuję, natomiast rozumiem też, że dziś już niestety niewiele z niej zostało i to co jest nie jest już dziś tak atrakcyjne. Samo to, że dziś używa się nazwy "Kolej Jędrzejowska" dowodzi skali jej rozmontowania. Przecież ta kolej w wielu miejscach miała styk z liniami normalnotorowymi : na samym zachodzie poza Jędrzejowem także Charsznica i Kocmyrzów. A przecież też Chmielnik, Staszów. No i "the best of the best" - most przez Wisłę w Szczucinie miał tor kolejki wąskotorowej dzięki czemu stacja Szczucin na płd brzegu też była stacją styczną. Jeszcze niedawno myślałem, że nazwa stacji była symboliczna i jednak nie było przejścia przez Wisłę ale jednak tak. Są do dziś zachowane zdjęcia z torem na tym moście. Zlikwidowano go dopiero w połowie lat 70-tych. Coś takiego jak most kolejki wąskotorowej przez Wisłę to chyba nawet Pan musi uznać, że było czymś wyjątkowym. Chyba unikat w skali Polski. Dziś gdyby nadal istniał byłby sporą atrakcją. To pewnie dowodzi też jak ważna była ta kolejka skoro spięto ją z płd brzegiem Wisły. OK - rozpisałem się, sentyment z rodzinnych stron.

Tak było. Dziękuję za uzupełnienie.

@@PokoleizKuleckim cześć mam pytanie , na ile efekt skali potaniał serwis i zastepowalność taboru parowego w jego najlepszych latach , tzn chcaiłbym sie dowiedzieć chociaż orientacyjnie o ile droższe jest to dzisiaj o 50 % , czy o 90% chodzi mi o mozliwie najbardzie typowe , najpopularniejsze ( zdaje sobie sprawe że coraz czesciej są to przypadki jednostkowe ) i pytanie dodatkowe jak to wyglądało kosztowo w połowie pomiedzy świrtnością a czasami dzisiejszymi czyli no nie wiem , lata 60te xx w. na ile kosztochłonne dla pkp była obsługa i serwis parowozów . z góry dziękuję za odpowiedż na to moze i nietypowie pytanie , jest mi pana opnia potrzbna do analizy historycznej , dziękuję pozdrawiam

@@dziadWSZEWIED - to jest wyśmienite pytanie i nie ma nań jednoznacznej odpowiedzi...ale trzeba będzie ten temat poruszyć. Zapewne z Jackiem F-F.

@@PokoleizKuleckim ja to jeszcze troche takich pytań mam o kolej starszego typu , i całą okołokolejową technologię i infrastrukturę . moze kiedyś się uda na żywo;) je zadać Tobie ;)

Z drona, ale stacjonarnie - pościg za pociągiem, postoje, dron, filmowanie, lądowanie, pościg - tak to wyglądało. Ciekawostka: zgodnie z polskim prawem nie wolno sterować dronem z pojazdu znajdującego się w ruchu.

Bardzo chętnie, ale jestem mało podróżujący niestety.

@@PokoleizKuleckim rozumiem.

Tak czy inaczej polecam i zapraszam 🙂

Ten sam egzemplarz.

Dla mnie największym darem jest czas Widzów i Słuchaczy poświęcony na oglądanie i słuchanie. Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

@@PokoleizKuleckim Panie Jakubie zawsze oglądam Pańskie filmy z wielką przyjemnością!!! Pozdrawiam!!!

"Magia" przydziału numerów wedle instrukcji

Alternatywy 4... w sumie moje moje "stare śmiecie"...( w myśl " wracac na stare śmiecie"...)

Jacek już częściowo wyjaśnił. Numery były nadawane zakresami: 1xxx to 750mm, 3xxx to 1000mm; do tego dane serię i typy miały swoje przydzielone zakresy. Wedle mojej wiedzy, pomimo instrukcji, zdarzały się nieprawidłowo nadane serie i numery... temat rzeka.

W kolejce... problem w tym, że jest tak blisko, że aż trudno się wybrać.

Różnie: przy wyjeździe z Muzeum, na ul. Licealnej, był pracownik, ale na skrzyżowaniu z ruchliwą Piłsudskiego - już nie; mieszkańcy bardzo prawidłowo reagują na pociąg i głośny gwizd parowozu.

Można, tylko po co? Nawiasem mówiąc opalanie parowozów olejem zamiast węglem praktykowano już w XIX w. (wcale nie stawały się przez to dieslami!) a w Polsce w latach 60 XX w. na opalanie olejowe przerobiono znaczną część normalnotorowych parowozów Ty4 które były kłopotliwe przy zasilaniu ręcznym. Parowozy ogrzewane elektrycznie również istniały, mianowicie Szwajcarzy w czasie IIwś przerobili pewną ilość starych i słabszych maszyn używanych już tylko do manewrów stacyjnych na ten system; prąd mieli tani bo z hydroelektrowni a z węglem podczas wojny była krótka kołdra, w odróżnieniu od prawdziwego elektrowozu parowóz tak przerobiony mógł przez pewien czas pracować również na torze nad którym nie było sieci. Co zaś się tyczy lokomotywy na parowozowym podwoziu zasilanej z kompresora, to wprawdzie nie elektrowóz a diesel, ale owszem też była taka konstrukcja mianowicie niemiecka V32xx z lat 20 XXw. Był bodaj 1 czy 2 egzemplarze, podwozie i silnik parowy (tu raczej powietrzny) identyczne lub bardzo podobne jak w OKo1, kompleks silnik Diesla+kompresor przerobione z silnika od U-boota i te maszyny pracowały kilka lat w Badenii na trasach w Schwarzwaldzie z całkiem niezłym rezultatem, chociaż ostatecznie ten pomysł porzucono a lokomotywy zezłomowano, gdy nadszedł czas na naprawę główną. Więc te wszystkie pomysły to nic nowego.

A skąd prąd do takiego parowozu z grzałką, chyba nie z powerbanków pasażerów?

@@riesling5771 Z sieci trakcyjnej. Szwajcarzy już w latach 30 mieli zelektryfikowaną znaczną część sieci kolejowej. Na zelektryfikowanych stacjach tory główne (zasadnicze i dodatkowe, w tym zdawczo-odbiorcze towarowe) zazwyczaj są pod drutem ale boczne ładunkowe nie i manewry stacyjne robi się parowozem czy lokomotywą spalinową, przy czym do tej pracy trafiają zwłaszcza na mniejszych stacjach, słabsze maszyny starszej budowy. W Szwajcarii w latach 40 zapewne było tak samo. Widziałem gdzieś zdjęcie takiego elektroparowozu z pantografem na budce maszynisty. Taki elektroparowóz po nagrzaniu pod drutem mógł do wyczerpania pary pracować również na torach niezelektryfikowanych. Nie używano tych maszyn do pracy pociągowej, tylko do przestawiania wagonów z toru na tor w obrębie stacji. NB. Należy tu zauważyć że elektroparowóz jest rozwiązaniem energetycznie marnotrawczym, i jedynie niedostatek/drożyzna opału do parowozów tradycyjnych + niedobór spalinowych maszyn manewrowych (do których paliwo w czasie wojny też nie było tanie; zresztą w tym czasie w Europie dopiero wchodziły w użytek) przy bardzo tanim prądzie elektrycznym usprawiedliwiał takie rozwiązanie. NB2. Na bocznicach fabrycznych, również w Polsce stosowano parowozy bezogniowe, które ładowano parą z kotła stałego. Te szwajcarskie elektroparowozy można traktować jako szczególny rodzaj parowozu bezogniowego. NB3. Istniało też rozwiązanie odwrotne, tj parowóz z przekładnią elektryczną: silnik parowy napędzał prądnicę a prąd elektryczne silniki trakcyjne przy osiach, tak jak obecnie w ciężkich lokomotywach spalinowych. Eksperymentowali z takim rozwiązaniem Francuzi w początkach XX w. Z kolei w Polsce pod koniec lat 50 XX w. projektowano turbinową lokomotywę parowo-gazową (rozruch parowy, jazda z bezpośrednim wykorzystaniem ciśnienia gazów spalinowych z paleniska które w odróżnieniu od typowych parowozów miało być ciśnieniowe) z elektrycznym przeniesieniem napędu. Projekt ten nigdy nie doczekał się realizacji. Kiedyś pisał o nim "Świat Kolei".

@@andrzejhaman1253 - bardzo nisko kłaniam się Panu za kolejne, wspaniałe komentarze. Z ciekawych paliw do parowozów warto jeszcze wymienić miał węglowy, torf, no i drewno - niskoenergetyczne, ale bardzo dostępne w ostępach leśnych np. Kanady. Warto pamiętać, że w parowozie spalanie paliwa służy tylko (i aż) dostarczaniu ciepła do rzeczywistego czynnika roboczego, czyli wody - to para wodna wykonuje pracę.

@@PokoleizKuleckim W XIX w. drewno było pospolitym opałem w kotłach parowych, czy to przemysłowych czy to "ruchomych". Drewnem były z reguły opalane lokomobile (czyli przewoźne maszyny parowe stosowne jako silniki do maszyn rolniczych); drewnem opalano sławne parowce na Missisipi (teste Mark Twain) w ich złotym okresie przed wojną secesyjną, czy parowozy na licznych liniach kolejowych w Ameryce. Parowozy Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej były opalane drewnem dopóki linia kolejowa (budowana wszak od strony Warszawy) nie osiągnęła Zagłębia Dąbrowskiego. A pytanie, czym będzie się opalać zabytkowe parowozy po dekarbonizacji gospodarki motywowanej ochroną klimatu? Stawiam na brykiety z węgla drzewnego i ew. złom węgla elektrotechnicznego, który też pewnie będzie produkowany z tzw. biomasy.

Muszę się wybrać na rekonesans.

@@PokoleizKuleckim Dobrze by było jakby reaktywowano ruch na tych zamkniętych odcinkach. Pytanie czy nie ma tam braków w torowiskach

@@DK-tm7ou - myślę, że mogą być. Nie wiem, jak jest z kwestiami własnościowymi.

@@PokoleizKuleckim kolejnym problemem może być, że część linii jest już na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego

@@DK-tm7ou - dokładnie tak. W czasach eksploatacji kolejki leśnej i odcinka do Piasek parku jeszcze nie było - a las traktowano... gospodarczo.

Most na kanale Łasica. Kilkaset metrów na północ od Tułowic.