Wędrowałem długo, musze się zatrzymać, Obrana droga spotkała się z naturą, która jest nieustępliwa, Most przydałby się jaki jeśli nie skrzydła, żeby przekroczyć tę granice, wyznaczaną przez źródlane koryta. Ci co przede mną przecierali, obranie przeze mnie szlaki, „Wiesz, że się do nich nie umywasz?” Wiem, że byli tacy sami. Z innej wody korzystali, chociaż w miejscu tym samym, Na ziemi, zostały kroków ich ślady, zaznaczone i podziwiane przez laty. Nie jest mi na rękę, moczyć swoje stopy w rzece, Jeszcze te ślady zmienię Obojętnie obok nich nie przejdę. Ale zawrócić musze, za wcześnie tu przyszedłem, Jedno co mogę powiedzieć, oni tu byli i ja tu teraz jestem.

Dziękuję za wiersz

to szybciutko, bardzo szybciutko, pokochaj owady. bo jeśli kochasz całą gałąź na której (jako ssak) siedzisz, to nie zapominaj, że one tworzą jej trzon. jak ich braknie to domino posypie się nieuchronnie. i nie będzie już co kochać.

Czytam komentarze innych i widzę dużo niezrozumienia, wytykanie braku puenty, morału lub właśnie moralizowanie. Sam czuję podobnie jak osoba autorska. Staram się nie odbierać życia istotom, które nie robią mi krzywdy. Mucha, choć odczuwam irytację, nie robi mi absolutnie nic złego. Natomiast komar, niestety, żywi się moją krwią i nie mam na to zgody. I często, gdy zostanę pogryziony przez komary, zdarza mi się życzyć im wyginięcia, chociaż dobrze wiem, że skazuję jednocześnie na śmierć kilka innych gatunków, dla których komary są głównym źródłem pożywienia. Ale jestem tylko człowiekiem. Zdolnym do przyjęcia dwóch sprzecznych ze sobą perspektyw i kultywowania ich równocześnie. Niestety, takie mechanizmy nami (gatunkiem) kierują i jednocześnie możemy kochać jedne zwierzęta, żeby zjadać drugie.

? No trochę lepiej, ale ???

Masz dziewczynę? 👏

Co to w oqóle jest ? Takie bzdury, ze szkoda czasu na słucbanie. Nie potrafie ` pokocbać` wszy , pcbły, pluskwy, karalucba, krokodyla, węża i dziesiatek innycb stworzeń łącznie z człowiekiem. I ja miałbym o tycb bzduracb pisać i co qorsza kazać innym teqo słucbać.