Gdy słucham tych słów, przypomina mi się pewne pożegnanie .Kilka krótkich słów "już pewnie się nie zobaczymy" otworzyły się dzwi i koniec ,dziś chodź minęło tyle dni w mojej głowie wciąż rozbrzmiewają te słowa... Tyle chciałbym dziś dopowiedzieć, ale wtedy nie potrafiłem,nie mogłem powiedzieć zbyt wiele .Powstaje więc pytanie czy jesteśmy tak skonstruowani ,czy istnieje możliwość ucieczki od tego co zapisane w ludzkiej naturze ,jak przełamać te koło pełne powrotów i pożegnań.