Dokładnie!

Mam ten sam problem

Prawda

+1

Dokładnie

Widzę, że studenci prawa i psychologii mają coś więcej wspólnego niż studia na tą samą literę

Tozależyzm psychologiczny

O no właśnie chciałam pisać, że na prawie tez to jest bardzo porzadana odpowiedź :D

Albo "wiele zależy od wychowania" 😁

@@uwuuwu5125 No właśnie - ,,bardzo byś chciała". Pamiętaj, że to jest Twoje życie i to Ty wiesz najlepiej, co czujesz, co lubisz i czego potrzebujesz. Jeśli pociąga Cię ta tematyka to spróbuj - daj sobie ten rok czasu na przekonanie się czy to na pewno to. Wydaje mi się, że lepiej przez rok studiować coś ,,na próbę" i później zmienić kierunek na inny (jeśli ten by Ci nie podpasował) niż zmarnować, załóżmy, 5 lat na studiowanie czegoś, co wybrał dla Ciebie ktoś inny, a co prawdopodobnie kompletnie Cię nie interesuje. Pamiętaj, że mama chce dla Ciebie dobrze - ona skończyła studia informatyczne i ma teraz pracę, źródło zarobku i chce dla Ciebie tego samego. Pewnie chce żebyś poszła tą samą, sprawdzoną przez nią drogą, bo jej się na tej drodze udało. Bierz pod uwagę to co mówią inni, ale pamiętaj, że najwięcej osiągniesz i będziesz o wiele bardziej szczęśliwa, jeśli będziesz myśleć za siebie i dbać o swoje potrzeby. Powodzenia!

oj tak, byczq+1

I jak sobie radzisz na tym kierunku już po 3 latach od napisania komentarza?;) Pytam bo sama mam w planach po liceum iść na studiowanie tego kierunku.

Psychologów trzeba omijać szerokim łukiem ! POLICJA , PSYCHOLOG , PIŁA ten środek trzeba wyeliminować ze społeczeństwa, jeśli u kogoś pojawiają się problemy społeczne to oznacza że psycholog jest w to zamieszana !!! Normalnie , dojrzali, rozwinięci ludzie nie stwarzają takich problemów i mi udają psychopatów tylko dla tego żeby odesłać osobę do psychologa, wprowadzają swoją ofiarę w zakłopotanie żeby sobie nie poradził , sztuczkami psychologicznymi a taka psycholog na nim się dorabia !

Może socjologia? Sprawdź, to wbrew pozorom bardzo ciekawy kierunek zbliżony do psychologii

Jaką szkołę średnią kończyłeś/aś (przedmioty rozszerzone)?

Chcę tu wrócić, nie wiem jakie rozrzedzenia wybrać

@@user-lu8tk9zh5p patrz na uczelnię, bo to się może różnić jakie musisz przedmioty pisać rozszerzone

a gdzie studiujesz?

Polecasz moze jakies ksiazki czy blogi w tej tematyce?

@@zuzannaszwedek6067 książek jest multum zależy co Cię interesuje. Biznes, dany typ relacji, dane zaburzenie itd. Na grupie strefa psyche uniwersytetu swps co chwila ktoś pyta o książki na dany temat, dołącz tam ;)

@@koria4606 już jesteś po studiach? jak z praca?

@@oliwiasb2594 jeszcze nie i wszystko spoko

@@koria4606 a co sądzisz o tym,ze ciężko znajsc prace opłacalna jako psycholog

trzymam kciuki

Witam w klubie, powodzenia!

Powodzonka

Ja też!!!!

@Chudy Byk ja na UMCS

TAK

Bylabym chetna na takie filmiki:)

I jak?

I jak?

I jak?

A myślałaś o medycynie i psychiatrii później? To zdecydowanie lepsza perspektywa pod względem finansowym

Wydaje mi się, że na studiach będziesz się też tego uczyła, jak po prostu być psychologiem i pomagać ludziom. Nie ma co się poddawać. Na początku na pewno będzie ciężko się zachować, ale z czasem będziesz wiedziała co robić

i jak? jeśli można zapytać hah

Nie specjalizacja, tylko specjalnością.

Ta sama historia 😅 ponad 2 lata przepracowałem jako inżynier w zakładzie i wracam do starej miłości z gimnazjum/liceum wybieram się na psychologię specjalizacja psychoterapeuta, a później szkoła psychoterapii. Powodzenia dla wszystkich szukających swojego miejsca

I jaka jest obecnie Twoja sytuacja?

Ja to samo xd

Dziękuję

@@paniskorpion99 :-)

Nie, empatia nie jest potrzebna.

Zawsze warto próbować. Bardzo nie lubię powiedzeń że w tym wieku już za późno albo za stary na to jestem... Jeśli się nie spodoba albo coś pójdzie nie tak to można przerwać:)

Sorka, że odpisuję po takim czasie. Poszedłeś już na studia psychologiczne? Jeśli poszedłeś, to czy przed pójściem na studia, uczyłeś się psychologii samemu? Pytanie z ciekawości :P

@@gdfgd5979 Zapisałem się na studia ale niestety nie dostałem się na nie bo to dość oblegany kierunek, a co do zainteresowania samą psychologią to interesowałem się tym tak że jak na youtubie widziałem filmik o psychologi to go oglądałem ale sam na własną rękę nie szukałem takich, podobnie jest z artykułami w internecie, ale obecnie jestem w trakcie czytania 800 stronnicowego tomiszcza o psychologi społecznej i jestem z tego zadowolony :)

@@patrykprorok2885 aj, to szkoda, że się nie dostałeś. Zamierzasz jeszcze próbować? Masz jakieś plany? KZfaq może być dobrą platformą do zdobywania wiedzy. Generalnie ja preferuję filmy na podstawie badań naukowych - inne skreślam. Dobrą opcją jest szukanie ciekawych badań z filmów na yt, kursów czy książek. Szukanie badań bezpośrednio na własną rękę jest dużo trudniejsze. Jeśli się nie mylę, to tomisz to jakiś rodzaj książki. Jaki jest jego tytuł? Ps: ja wykorzystuję psychologię do większej samodyscypliny, np. Układ nagrody w mózgu, siła woli, mechanizm torowania, śledzenie celów, psychologia tłumu, manipulacja zewnętrznymi bodźcami aktywującymi (zetknięcie się ukrytej motywacji z, np. pustym opakowaniem po czekoladzie - pragnienie pójścia do sklepu po czekoladzie) i kilka błędów poznawczych. Przykładowo: "a co mi tam".

@@gdfgd5979 Nie zamierzam się tak łatwo poddawać że studiami, ale patrząc z jakimi wynikami ludzie dostają się na ten kierunek prędzej widzę że uzbieram sobie pieniądze na prywatną uczelnię niż kiedyś uda mi się dostać do publicznej. A co do książki jej tytuł to ,,Psychologia Społeczna" a jej autorami są Elliot Aronson, Timothy D. Wilson i Robin M. Akert, jest to piąte wydanie tej książki, nie mam pojęcia z którego jest roku, nigdzie tego nie pisze, a i nazwałem ją tomiszczem bo jest po prostu wielka, przy normalnych książkach ręce lub nogi nie bolą mnie po trzymaniu ich tam przez 20 minut xd. I muszę sprostować moją pomyłkę odnośnie liczby stron, nie mam pojęcia co mi strzeliło z tymi 800 stronami bo w rzeczywistości książka ma ich 450. Mógłbyś mi wytłumaczyć na czym polega błąd poznawczy w ,,a co mi tam"? Ps: Wybacz że odpisuję po takim czasie, po prostu miałem dużo pracy w ostatnich dniach i po powrocie do domu wylatywało mi z głowy że miałem tobie odpisać :)

@@patrykprorok2885 To dobrze, że nie zamierzasz się poddać ze studiami 🙂. Myślę, że swietną analogią z dostaniem się na studia jest Harry Potter. Proces poszukiwania wydawcy Harrego Pottera trwał ponad rok, a odrzucono go aż 12 razy, a za 13 razem się udało 😂. Autorka mimo wielkich trudności - zarobiła ponad 2 miliardy dolarów. Dzięki za tytuł tej książki. Prawdopodobnie sobie kupię :) Efekt "a co mi tam": L.P. Herman and D. Mack, "Restrained and Unrestrained Eating, " Journal of Personality 43(1975): 647-60 Pierwszy raz zaobserwowała go dwójka badaczy w 1975 roku, kiedy zebrali osoby będące na diecie, czyli posiadająca lepiej lub gorzej ustanowione postanowienia dotyczące jedzenia oraz osoby nie ograniczające siebie w żaden sposób w aspekcie jedzenia. Uczestnikom tego eksperymentu zaoferowano test smakowy lodów - mieli oni oceniać, jak smakują im różne smaki lodów. W rzeczywistości test sprawdzał, jak wiele lodów zjedzą uczestnicy. Część uczestników po rozpoczęciu eksperymentu od razu przystąpiła do smakowania lodów, jednak inną część przed tym - poproszono o wypicie mlecznego szejka lub dwóch. Okazało się, że osoby niebędące na diecie - zareagowały w sposób naturalny i logiczny - jeśli wcześniej nie wypełnili swoich brzuchów szejkiem, to jako głodniejsi - jedli więcej lodów. Natomiast, jeśli wcześniej wypili jednego szejka, to jako że się trochę nasycili, zjedli tych lodów trochę mniej, a jak wypili dwa szejki, to jedli tych lodów bardzo mało. Co zabawne, grupa osób będąca na diecie - zareagowała kompletnie odwrotnie. Jeśli nie pili szejków, to jedli mało lodów, a jeśli wypili jeden lub dwa szejki - zaczynali się opychać lodami. Wypicie mlecznych szejków przez osoby będące na diecie - spowodowało u nich złamanie się w postanowieniu dotyczącego diety, przez co włączyło to u nich efekt "a co mi tam" - myśleli sobie coś w stylu "aaa, co mi tam... skoro i tak złamałem się w swojej diecie, to równie dobrze mogę jeść, co tylko chcę i zacznę się od jutra pilnować.". Przestali oni całkowicie przestrzegać diety i wręcz zaczęli maksymalnie korzystać z przesunięcia ograniczenia na kolejne dni. Przykladzik: po zjedzeniu ciasteczka jesteśmy świadomi, że złamaliśmy się w postanowieniu, przez co przestajemy się monitorować w tym postanowieniu w danym dniu, zamiast, np. ograniczyć potem ilość zjedzonych ciasteczek. Nawet drobna porażka może włączyć ten efekt. PS: jak obejść ten efekt? Cele awaryjne - przykład: Cel główny: nie palę papierosów Cel awaryjny: palę max 2 szlugi w tym dniu

Matematyka? Ok, to dziękuję. Biologię uwielbiam i jest dla mnie łatwa, ale matma...;/

To jeden z największych błędów edukacji. Zamiast biologii/matmy powinien być rozszerzony polski i filozofia

No tak, bo jak ktoś ma Cię diagnozować to bardziej od budowy mózgu przydają się środki stylistyczne. Badania rynku? Jaka statystyka? Cytat z Platona i pozamiatane

​@@hamsterdiesel8387 nie masz najmniejszego pojęcia o pracy psychologa. Nie wiem po co komu polski na psychologii zakładam że od analizy wiersza bardziej potrzebne jest poprawne zastosowanie narzędzi diagnostycznych mocno osadzonych w statystyce... nie mówiąc już o neurobiologi na której osadza się chyba każde zaburzenie i choroba.

@@aleksandrajaniszkiewicz Statystyka? Ah ale to nie logarytmy...logika super, ale geometria i inne pierdoły nie.

Nie studiowałem obu kierunków naraz, ale studiowałem przez jeden semestr informatykę (ukierunkowaną bardziej na programowanie), a obecnie studiuję psychologię i wbrew pozorom to nie są całkiem odmienne kierunki. Jak wiadomo komputery i sztuczna inteligencja mają za zadanie imitować ludzki mózg, więc procesy poznawcze mogą ci pomóc w ogarnięciu jak działa komputer i na odwrót, znajomość informatyki może ci pomóc w ogarnięciu jak funkcjonuje ludzki mózg.

Hmm, wydaje mi się, że wina leży po stronie coachów, którzy nazywają się nimi bez żadnego wykształcenia. Obecnie znacząco obniżyła się ranga tego zawodu i niestety cały coaching wrzuca się do worka żerowania na ludzkich niepowodzeniach i pseudopsychologii. Kwestia jest niestety taka, że na naszym państwie regulacje prawne wobec wykonywania zawodu psychologa nie są jasno określone, a więc można odbyć jeden kurs i samemu ogłosić się coachem, bez ukończenia studiów. A jednak taka praktyka znacząco różni się od osoby, która poświęciła wiele lat edukując się w tym zakresie. Może do tej pory miałaś/miałeś styczność z takimi właśnie przypadkami?

@@katarzynapanasiuk9344 nie wiem po prostu gdzie leży granica między certyfikowaną psychoterapią, a amatorem rozwoju osobistego, który za 5000 zł robi wykłady "jak się uśmiechać" i "wyjść do ludzi", bo przeczytał "Bogaty ojciec biedny ojciec" i "Prawo przyciągania" i uważa się za eksperta NLP. dla mnie jest to bardzo śliski temat

@Chudy Byk nieprawda. to jest zarabianie na naiwności tych "nieśmiałych". oczywiście - jest wolny rynek, więc trudno o tak dalekie zmiany, żeby doszło do delegalizacji, ale można to przynajmniej społecznie piętnować tak jak piramidki finansowe, czy pokazy sumplementów/sprzętów sprzedawanych naiwnym staruszkom za bezcen

Podobny wiek i podobne myśli mnie dopadają, i jaka decyzja ?

@@martianwalker31 spróbujcie!! Póki żyjemy na nic nie jest za późno

Podpinam się pod pytanie!

O, mnie również!

Plus jest taki, że próbować różnych rzeczy można wiele lat ( w zasadzie całe życie), Twój pierwszy wybór nie musi być ostatnim. Spróbuj wkręcić się najpierw na jakieś praktyki, nawet na kilka tygodni żeby "poczuć" jakąś organizację. Jeżeli chodzi o bycie terapeutą to niezbędny jest dalszy (kilkuletni) rozwój po studiach w jakimś nurcie psychoterapeutycznym. Jeżeli chcesz wykładać na uczelni najlepiej po studiach zacząć doktorat; w przypadku szkoleń dobrze też spróbować pracy w jakiejś firmie szkoleniowej (chociażby żeby się od nich nauczyć organizacji takiej firmy). Tak na dobrą sprawę możesz też łączyć te 4 zawody ze sobą, i wcale nie są one od siebie tak daleko; coś już zdecydowanie wiesz, teraz praca nad szczegółami :) Powodzenia!

@@CzowiekAbsurdalny Oj chyba w idealnym scenariuszu chciałbym właśnie zostać na uczelni i do tego ,,dorabiać" w jakiejś firmie prowadząc szkolenia bądź w marketingu, np. w szerokiej gałęzi PR. Myślę, że akurat PR jest powiązany z jakiś sposób z psychologią i nie odpadłbym w rywalizacji z ludźmi stricte po marketingu bądź PR. Choć psychologia ma to do siebie, że w tych zawodach powiązanych z nią o których wspomniałeś w filmie, ważne bardzo jest doświadczenie, nie tylko same studia. Tak czy inaczej dzięki wielkie za odpowiedź, zasubowałem kanał :)

Problem jest taki, że do dzisiaj w Polsce nie powstała "ustawa o zawodzie psychoterapeuty" - choć jej temat wraca co kilkanaście lat. Co to oznacza? To, że w zasadzie każdy może sobie prowadzić "psychoterapię" - oczywiście, tylko z perspektywy prawnej. M.in. dlatego psychoterapeuci prowadząc gabinet terapeutyczny zabiegają o certyfikaty dużych, uznanych stowarzyszeń terapeutycznych - i żeby taki zdobyć, zazwyczaj wymaga to dodatkowych kilku lat certyfikowania się (nauki, superwizji, własnej terapii) w danej organizacji. Co ciekawe, każde stowarzyszenie ma swoje warunki przyjęcia i nie każde wymaga skończenia tylko i wyłącznie studiów psychologicznych (można więc zostać psychoterapeutą nie będąc psychologiem). Dość często przyjmuje się np. osoby po skończonej medycynie, socjologii i niektórych innych kierunkach humanistycznych.

@@CzowiekAbsurdalny bardzo dziękuję za odpowiedź!

Bardzo warto! To rewelacyjna uczelnia na bardzo wysokim poziomie. Jej ukonczenie otwiera wiele drzwi :)

Nie wydaje Ci się. U mnie na roku 90% to kobiety :) bez krycia- często lepiej rozumieją emocje, ale i inne powody, które chętnie tłumaczy psychologia ewolucyjna

Ewolucyjnie kobiety lepiej rozpoznają emocje małych dzieci, żeby móc skutecznie się nimi opiekować, a poza tym kobieta raczej kojarzy mi się ze zdaniem "Nie wiem co czuję". Zgodziłbym się z tym, że są bardziej wrażliwe na emocje, ale nie z tym, że lepiej je rozumieją, bo gdyby rozumiały, nie musiałyby studiować psychologii ;) Chętnie poznałbym te inne powody, które rzekomo predystynują kobiety do tego zawodu, bo ja coś nie mogę znaleźć.

@@_Emilian_ heh, nie to nie jest tak, że rodzisz się z wiedzą. To tak jakbyś powiedział, że ktoś rodzi się i umie liczyć, bo to takie łatwe :D na psychologii jest multum materiału, nie wszystkie rzeczy są też oczywiste. Uczymy się też, że nie możemy zakładać a priori z góry, ufając tylko swojemu przeczuciu czy nawet doświadczeniu, więc bym tak ostrożnie z Twoim przeczuciem "kobiety nie wiedzą co czują". Wracając do tamtego - to kobiety zawsze tworzyły społeczności, więc się lepiej rozumieją :)

Zdecydowanie psychologię można zaliczyć do grona kierunków humanistycznych, w których szczególnie mocno lubują się kobiety. Co do przekonania o naturalnych predyspozycjach, osoba wyżej słusznie napisała, że kobiety tworzyły społeczności i to wynika właśnie z ich natury, która jawi się jako postać pełniącą rolę mediatorki, osoby czułej i wrażliwej na emocje innych. Dla przykładu warto tu przytoczyć badania przedstawiane w "Psychologii miłości" Wojciszke. Polegały one na tym, że obu płciom został puszczany fragment rozmowy pewnej pary, natomiast dźwięk był wyłączony, a zadaniem oglądającego było określenie o czym aktorzy mogą rozmawiać i jakimi uczuciami wzajemnie się darzą. Wyniki świadczyły na korzyść kobiet. Sama lektura od Wojciszke w bardzo ciekawy sposób tłumaczy różnice między płciami pod wieloma kątami i na podstawie licznych empirycznych badań można stwierdzić, że jednak uniwersalne wzorce emocji są lepiej odczytywane przez kobiety i wynika to z przystosowań kształtowanych w biegu ewolucji. Oczywiście to tylko jeden z poruszanych aspektów, który pozwala lepiej zrozumieć funkcjonowanie kobiet i mężczyzn.

Zazwyczaj pewnie tak, ale może być różnie. Na przykład u mnie na roku stosunek kobiet do mężczyzn to (na oko) 60:40, więc prawie po równo.

Ja bym powiedział, że na każdy kierunek idą osoby, które mają problemy ze sobą. Takie osoby po prostu są wszędzie.

@@_Emilian_ Wiesz, chodzi o to że jeżeli mamy jakieś problemy tej natury to chcemy je zrozumieć, dowiedzieć się co jest ich przyczyną a studia psychologiczne dają właśnie takie możliwości. Mnie bardzo ciekawi psychologia i chcę ją studiować bo można się dowiedzieć mnóstwo rzeczy o tym co jest nam obce mimo że przecież towarzyszy nam każdego dnia. Wydaje mi się że w szkołach podstawowych czy liceach powinno się o tym mówić więcej

Myślę, że i tak, i nie. Osobiście zamierzam iść na psychologię, ponieważ jest ona moją pasją. Jednak mam też drugi powód (nie aż tak decydujący jak pierwszy, ale też istotny). W związku z tym, że mam zespół Aspergera mam problem ze zrozumieniem innych osób, więc myślę, że studia psychologiczne - poza tym, że obejmują moją pasję, może pomogą mi w kontaktach międzyludzkich, które od dawna bywają dla mnie niezrozumiałe 😅 A odpowiadając na Twoje pytanie, to myślę, że coś w tym jest, ale niekoniecznie wybór psychologii przez osoby z problemami musi być regułą.

Psycholog tam latał na mopie hehe. Ja jako reżyser nie potrzebuje psycholog na planie.

Bez problemu przyjmą cię do liceum z trójami, znam mnóstwo takich przypadków i sama do nich należę

Oj lepiej weź się za naukę, bo jak masz same tróje w podstawówce, to raczej marne masz szansę dostania się na jeden z najbardziej obleganych kierunków.

@@jakew.8125 zaocznie się dostanie na płatne studia

Mój kuzyn jest w liceum “psychologicznym„ i nie ma tam nic co go skusiło aby tam pójść. Liceum nie jest tak ważne, to cud aby trafić do jakiegoś dobrego gdzie serio się czegoś nauczysz. Ja idę po wakacjach do liceum i nawet się nie oszukuję, będę wszystko przerabiać sama.

XD

jeśli byłaś jego pacjentką to może były inne powody, tylko ci o nich nie powiedział (oczywiście nie wiem czy byłaś)

@@prokreacjonistatube a to psychiatra jest jakimś wyrocznią i wie, kto się nada a kto nie? Jeżeli jej bardzo zależy to niech spróbuje, najwyżej się rozczaruje i/lub ich nie ukończy. To nie jest tak, że możesz tylko raz wybrać kierunek i później nie możesz go zmienić.

@@jakew.8125 nigdzie tego nie napisałem i sugerowałem coś czego może nie wychwyciłeś, a może wychwycić nie mogłeś

Mialam tak jak Ty. Zrobiłam jedne studia i nadal myślałam o tej psychologii. Poszłam więc i ją skończyłam. I czar prysł ;)

@@eithel85 czar prysł? To znaczy?

Tak

@@Aleksandra-kl4ps dziękuję

A gdzie startowałaś? Jakie przedmioty zdawałaś?

@@studymartx1375 na uksw i aps, zdawałam na rozszerzeniu polski i angielski tylko. W tym roku dodatkowo napisałam też historie ale nie poszła mi dobrze więc raczej teraz też się nie dostanę.

Naprawdę?

Dokładnie jak zostało to powiedziane w odcinku:)

@@CzowiekAbsurdalny no nie...w odcinku zostało powiedziane, że po psychologii można być psychoterapeutą...

@@mariannakowalik-swirska9036 chyba przespałas jego wypowiedź od 7:40 minuty

Co to znaczy studia "nie dają konkretnego zawodu"? Przecież absolwent psychologii ma wpisane w dokumenty w rubryce zawód "psycholog" :)

@@dawidjozwiak9502 chodziło mu o kompetencje do bycia "prawdziwym" psychologiem, zaraz po psychologii to sobie co najwyżej możesz wypełniać papierki w szkole jako "psycholog" szkolny albo być "psychologiem" transportu, w żadnej "szanowanym" miejscu cię nie zatrudnią do wydawania orzeczeń lub opinii

Wiem, że komentarz już stary, ale ciekawiło mnie, co wybrałaś? 😅

Wybrałam psychologię 😅😊

I jak wrażenia na razie?

Ojj dopiero będę zaczynać bo najpierw dostałam się na prawo które studiowałam przez niecały rok więc dopiero od października idę na psychologię 😅

oo, to powodzonka ❤ Ja też będę zaczynać w tym roku

Nigdy nie jest za późno żeby iść na studia!