#ต้นฉบับผู้ประพันธ์เพลง
การแสดงนาฏศิลป์สร้างสรรค์ชุด กินดอง
เป็นการแสดงที่คณะผู้วิจัยมีความต้องการสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมประเพณีการแต่งงานในช่วงปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ว่ามีความแตกต่างจากสมัยปัจจุบันอย่างไร โดยสื่ออกมาในรูปแบบนาฏศิลป์สร้างสรรค์ ที่นำเอาข้อมูลจากมาแปรเป็นการแสดงรวมถึงท่วงท่าในการแสดงแบบนาฏศิลป์สร้างสรรค์ ที่จะสื่อให้เห็นถึงวัฒนธรรมประเพณีการแต่งงานในสมัยก่อนว่ามีความแตกต่างและน่าสนใจเพียงใด
คณะผู้จัดทำ
#นาฏศิลป์สร้างสรรค์​วิทยาลัยนาฏศิลป์ กลุ่มวิชานาฏศิลป์พื้นบ้านประจำปี๒๕๖๕
นายโชติภูมิ เอกนิตย์ 0639839639
นางสาวณัฐชุฏา มิ่งขวัญ 0645247383
นายศักดิ์สยาม แสงสกุล 0615251591
นาย ณัฐวุฒิ ริมทอง 0994652305
นาย วรากร มีศิริ 0928534421
นางสาวประกายฟ้า สุรียพรรณ 0931021936
ณัฏฐณิชา จอมคำสิงห์ 0610309957
นายเพ็ญศักดิ์ สุวรรณจันทร์ 0941239770
อาจารย์ที่ปรึกษา
กิตติยา ทาธิสา
อังศุมาลิน ทาธิสา
ขับร้องโดย
หมอลำ(ตั้ม)ณัตพล พรมยาลี
หมอลำ(อ้อมใจ)เพชรรัตน์ นามศรีเมือง
พิมพ์ พรทิพย์
คำร้อง/ทำนอง
ครูข้างถนน
ดนตรี เรียบเรียง Mixing Mastering and All Graphic
Tik Drummer Soundthai
ขอขอบคุณคลิปวีดีโอจาก
ทีมงานบ่าวภูไท ใจเกินร้อย และวิทยาลัยนาฏศิลป์กาฬศิลป์ มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ
#สงวนสิทธิ์ห้ามคัดลอกไปลงช่อง
#สงวนลิขสิทธิ์ห้ามนำบทเพลงไปใช้โดยมิได้ขออนุญาต
#กินดอง Lyric
อ่วนส่วน เอ้ยแก้มเจ้าอ่วนส่วน
รับสมัครคนฟ้อนด่วน คันอยากม่วน มาไว
เสียงดังมาแต่. ไกล เฮือนเจ้าสาว ฟักยุ ป๊ก เป๊ก!!
จักต้ม ปลา ซกเล็ก ลาบเป็ด ไก่เทิงงัว
เสียงเฮฮ้องอนอัว ขบวนขันหมากแห่
นำหน้าด้วยคุณแม่ เงินเป็นฟ่อนเลาถือ
เสาลงหลุมแท้ล่ะคือ เจ้าบ่าวเกียมเรียบร้อย
เสียงดนตรี ดนตอย เทิงกล้วยอ้อย กะพร้อมพร่ำ
โอ้ยมาแล้ว ….
(โห่…..3ครั้ง)
เดิน..
ละแม่นว่า เด้อ แม่ยาย คันมาๆแล้ว มาแนวเอาไปไว้ มาเอาในไปหว่าน เอาไปฮ่วมบ้าน เป็นหลานซ่อนเป็นเขย
ดนตรีเต้ย คีค่อย เสียงแคน ฟังแล่นแต่นนำไปสู่เฮือน สาวนั้น คนเหมิดบ้าน มาคอยนำเบิ่ง
ตั้งแต่ตีห้าค้อย ขบวนข่อย แต่งเตรียม
ครั้ง 1 โห่ชัยเอาฤกษ์
ครั้ง 2 โห่ เบิกขอทางเทวา วอนฟ้า นบธรณีให้มา ป้องภัยตัวข้า และคนมาในขบวน
ครั้ง 3 เสียงโห่ ดังเข้า ให้เจ้าสาวรู้ข่าว ว่าเจ้าบ่าวเริ่มจวน สิฮอดเฮือนแล้ว เดอหน้านวล แต่งต้อมขบวน ไปสู่ขอพะนาง
ประตูเงิน
(ช)ผักตูนี้แม่นผักตูหยัง
(ญ)ผักตูนี้ แม่นผักตูเงิน หมู่เต้ามาหยังน้อ
(ช)หมู่ข่อยมาแต่งงานเอาหลานไภ้ พร้อมกับมาฝากหลานชาย ให้เป็นเขย เป็นลูกเป็นหลานบ้านนี้ตามที่เฮาเคยตกลงกันไว้นั่นล่ะ ให้หมู่ข่อยเข้าไปแนเด้อ
(ญ)โอ๋ สิให้เข้าไปยุ แต่ว่าก่อนเข้า ต้องมีค่าผ่านทางเข้าเด้อพ่อใหญ่เด้อ
(ช)เอ้า ได้ๆๆๆ
ประตูทอง
(ช)ผักตูนี้แม่นผักตูหยัง ๆ สังมายืนบังขวงทางจื่อลื่อ
(ญ)ยืนจื่อลือ แม่นผักตูทอง ยืนสวยๆนี้แม่นผักตูทอง ฟังเสียงพิณเสียงกลอง มาทำไมหลายคน
(ช) มามอบตนย่ากับหลานไภ้ โอ๊ะ!! เอาหลานชายมาฝากไว้เป็นเขย เอาสินสอดเกย มาขอหลานไภ้ เคยตกลงไว้ ให้เข้าไปแนเดอ
(ญ)เดี๋ยวนะเธอ รอก่อนจักคราว เดี๋ยวอิพ่อ รอก่อนจักคราว ผ่านได้ยุอาว แต่อยากถามคุณพ่อ ถามได้บ่ ลูกไภ้ชื่อหยัง มาขอสาวล่ะแม่น เขาชื่อหยัง ตอบมาดังๆ
(ช)ลูกไภ้ข่อย ชื่อนางสาว ทองใบแม่นบ่
(ญ)ถูกต้องนะคร้าบบบ
ถูกยุพ่อแต่ก่อนสิไป ถูกยุพ่อก่อนสิผ่านไป ให้เจ้าป่อนปัจจัยให้ผักตูทองแนเด้อพ่อ
ล้างเท้า….
มาถึงแล้วเฮือนซานของเจ้าสาว ให้อ้ายเจ้าบ่าวถอดเกิบไว้เด้อพ่อ
วางเท้าเทิงใบตองที่น้องห่อ แผ่นหินไว้ข้างใน ให้อ้ายขึ้นไปยืน
หนักแน่นเด้อ ใจอ้ายให้ดั่งหิน
เรื่อง ข้อง คา ให้ปิ่น เสี่ยงไว้ ข้างใน อย่าให้ออก
ให้อ่อนโยน ซุ่มเย็น คือจั่ง ใบตอง ที่น้องห่อหดน้ำ ซุ่มเย็นดั่งคำผุเฒ่าว่า
ให้คองคู่จนแก่ชรา เดอพี่อ้ายเอย…
ผญา
พอล้างเท้าเจ้าบ่าวแล้ว จั่งขึ้นเฮือน สินสอดป่อน
ให้ทางฝ่ายเจ้าสาวนั้น ตามคำมั่น เคยว่ามา
นับครบแล้ว แม่ของเจ้าสาวหล่า แบกขึ้นเฮือนไปเก็บก่อน
หนักเด้ฟ่อนสินสอดนี้ หนักถุงเงินดีแท้ บ่เคยแพ้ แม่มักหลาย
ถ่าก่อนเด้อเจ้าบ่าวอ้าย แม่เอิ้นเอาเจ้าสาวก่อน
สู่ขวัญแล้วจั่งเข้าบ่อน เจ้าสาวฮอมสิมาแล้ว ทองใบแก้วมาสู่ขวัญเด้อลูกเด้อ
สู่ขวัญ
(ช)
ศรีๆ มื่อนี้แม่นมื่อดี มื่อเศรษฐีอมุตตะโชค
โตกใบนี้แม่นโตกไม้จันทน์ ขันอัน นี้แม่นขันวิเศษ
ผู้เหนือเกษ ป่อนลงมา
มื้อนี้สองสามีภรรยาจะได้เกิด อันนี้แม่นฝ้ายผูกแขนอันประเสริฐจากเมืองพรหม มาเชยชมสองน้อยอ่อน
ผู้เป็นผัว ผู้มาก่อน อย่าได้แข็งคำเว้า เห็นพ่อเฒ่าแม่เฒ่าให้ยำเกรง
ผู้เป็นเมีย กะอย่าเส็งเสียงปาก อย่าไปถากคำจา
ว่ามาเยอขวัญเอยยย
ขวัญเจ้าให้มาถ่อน ให้มาอยู่นำกัน อย่าไปปนคนธรรพ์ ขึ้นเหนือหรือลงใต้ ขวัญไปอยู่ในไง้ เหลื่อมผาให้มาก่อน
ว่ามาเยอ ขวัญเอยยยย
ขวัญแข้งให้เจ้าย่างลีลา ขวัญขาให้เจ้ามาลีล่าย มานอนนำอ้ายผู้เป็นผัว
ว่ามาเยอขวัญเอยยยย
มาฮอตแล้วจงสำราญด้วยคาถาว่า
อเนกกะเตโช ชัยยะตุภะวัง ชัยยะมังคะลัง สุขขัง พะลัง อาวาหะ วิวาโห สุมังคะโลโหตุ สาธุ
อ้าวบาดหนิมาผูกแขนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเด้อ มาแม่มาเจ้า มาป้อนไข่ให้ลูก มือขวาป้อนไข่อ้าย มือซ้ายป้อนไข่นางเด้อ….
*ผัวเมียหมั่นนำกันย้อนฮีตเก่า คำพ่อแม่เว้าสองเจ้าอย่าเล่าลืม
ผัวเมียนี่กูมึงอย่าได้ว่า มีแต่ข่อยและเจ้าถ่าผองเฒ่าชั่วชีวัง
มุดน้ำอย่าให้เฮ็ดก้นฟู จกฮูอย่าได้เฮ็ดแขนสั่น
เป็นผัวเมียกันอย่าได้ป้อย อย่าได้ด่า
คองเพิ่นว่า สู่เจ้าอย่าเล่าลืม
ฮักผัวให้ฮักปู่ฮักย่าฮักเมียให้ฮักตาฮักยาย…*
มีหลานไวๆ ให้ตายาย ย่าปู่ ให้ทั้งสองคองคู่จนฟ้าและดินมลาย…
ดนตรีบรรเลง ส่งเข้าเรือนหอ(ผญา)
จบพิธีสู่ขวัญแล้ว ผูกข้อมือให้ทั้งคู่
จั่งได้สมมาปู่ ถวยสมมาให้ย่าพร้อม กะคือด้ามดั่งกัน
ฝ่ายเจ้าบ่าวเจ้าสาวนั้น แนะนำกันสองฝ่าย
บ่าวฝากโตเป็นเขย สาวกะเอ่ยขอเป็นไภ้ สมมาได้จนครบคน
พิธีการผ่านพ้น จั่งเข้าสู่เรือนหอ ให้ลองลุกนั่งนอน เทิงเตียง บ่อน เบิ่งดู้เจ้า
สอนทั้งสองให้ลุกเช้า ไก่ขันให้ฟ่าวตื่น
เฮ็ดตามคองอย่าลื่น ประเพณีเพิ่นว่าไว้ อย่าไลร้าง ให้จื่อจำ เด้อลูกเด้อ