Myślę, że raz do roku można trochę "przegiąć" ;)

Alkohol

lecisz byku

powodzenia wariacie :) nie ma co się marnować za młodu

Świetny komentarz. Mamy w życiu tylko jeden wybór - chwilowej przyjemności lub trwałej satysfakcji.

W moim życiu było inaczej np być może dlatego ze jestem facetem dzięki moim rodzicom jestem szczęśliwy bo zaszczepili we mnie nie ufność oraz kreatywność dzięki temu ze się nademna znęcali i mnie zostawili i rzucili na pożarcie wilkom właśnie to sprawiło ze teraz w życiu czuje się jak ryba w wodzie i jestem szczęśliwy dziękuje Bogu każdego dnia i nadal mam ambitne plany by w przyszłości moc w Polsce stworzyć coś co będzie służyć ludziom

Zgadzam się z Tobą. To zupełnie różne światy. Jeśli ktoś ma wybór skłaniałabym się ku dziennym, nadal mając z tyłu głowy, żeby zakręcić się gdzieś chociaż na wolontariaty lub dorywczo pracować - w konkretnym kierunku. Są zawody, że nie trzeba się martwić o późniejszą posadkę, ale wiele jest takich, że dobrze kombinować zawczasu i karmić CV. Od 4 lat działam w jednym miejscu i pewnie zostanę w nim do emerytury, bo jest to idealna praca dla mnie i hm....przerażająca perspektywa. Trochę tygodnie zlewają się z miesiącami, kwartałami. Życie już tak nie cieszy jak te 5 lat temu ;) fantazjuje nadal o wakacyjnych dorobkach za granicą, a tutaj.... wielka tabliczka : to już więcej się nie zdarzy.

Ojej, rozpływam się! Teraz muszę sprostać pokładanym we mnie nadziejom ;) Dzięki za motywację!

Co studiowałeś z ciekawości?

@@kornela8988 infa

@@shoo9106 po którym roku?

@@piotroleksiuk5992 na pierwszym, tak bardzo leniwy jestem

No mam tak samo...

ciekawa praca! dalej tam pracujesz? jak ci się podobają te studia??)

Haha, dobre! -> (mam na myśli zarabianie chociaż tego 8k netto). Tyle nie zarabiają kierownicy regionalni w wielu firmach, zatem nigdy nie poczuje się Pan spełniony. Ja żyję na własny rachunek, i spokojnie 4-5 tysięcy to już bardzo dobry standard. Natomiast jeżeli u Pana 8000 zł netto to minimalny standard - proponuje zacząć prowadzić życie na które Pana stać. Zawyżanie nad wyrost swojego standardu jest typowym zjawiskiem, i próba pisania, że jest to minimum jest po prostu kłamstwem. I tak mam świadomość, ile kosztuje mieszkanie etc.

Lepiej mieszkanie. Ta obca dzieeczyna po jednej imprezce będzie już koleżanką

Potwierdzam. Ale po za tym ceny we Wrocławiu to dramat, a obca dziewczyna może się okazać wspolokatorka na lata

Za te pieniądze wolałabym wynająć pokój w mieszkaniu. Akademiki czesto sa w złym stanie lub mieszka sie w 2 osoby w jednym pokoju. Jeśli stawiasz na spokoj to wybrałabym mieszkanie :) Jak dobrze poszukasz to często pokój wychodzi taniej niż akademik i w lepszych warunkach

Akurat przez koronę pokoje w akademikach są tylko jednoosobowe, jeden plus. Chodzi mi o to, że jednak w akademiku nie martwisz się o rachunki, a nie wiem jak to wygląda we Wrocławiu, bo jeśli chodzi o kasę, to jestem zdana na siebie.

Powiedział na samym początku, że są kierunki studiów dziennych, których szanse na połączenie z pracą są minimalne lub żadne, ale większość da się połączyć z karierą zawodową/pracą.

Hm, ja obecnie zaczynam II rok. Pozostaje na studiach dziennych w Bydgoszczy, a wyprowadziłem się właśnie do Poznania - pracuje też tutaj. :p

@@ilikemusic1577 I tak codziennie dojeżdżasz na studia? :oo:)

@@v-loversforever6609 Obecnie nie musze tego robić ze względu na tryb zdalny, ale tak. Planuje skończyć studia dziennie w Bydgoszczy, dojeżdżając na uczelnie, oraz pracując w Poznaniu. Godzin mam obecnie 108. Gdy już wejdzie tryb 100% stacjonarny postaram się właśnie godziny mieć ok. 90-120. Na szczęście jestem zorganizowany, i mam nadzieję, że się uda. :)

Fizjo to ciężki kawałek chleba, a który rok? Zarobki godne jedynie na swoim. Reszta szkoda życia i kręgosłupa ;/

@@hatman8542Ja już jestem po tych studiach, po 5 roku. Dokładnie, zgadzam się, zarobki godne jedynie na swoim. Ogólnie szkoda życia, drugi raz bym tego nie wybrał.

@@MrJanek91 Przykre jest to, że fizjoterapeuci to chyba najbardziej pojechana grupa zawodowa ze wszystkich medycznych. Ciągle widzę tylko nakręcanie się jednych na drugich, a to KIF, a to szkolenia, a to marne zarobki. Szkoda nerwów, lepiej wybrać cokolwiek innego.

@@hatman8542 Tak jest, zgadzam się z tym, chociaż wg mnie ratownicy medyczni też nie są dobrze traktowani przy podwyżkach, nie liczą się w hierarchii zawodów medycznych. Wg mnie to z zawodów medycznych opłaca się być tylko lekarzem i z punktu widzenia kobiet także pielęgniarką, choć to bardzo trudna praca, ale jest chociaż dobrze płatna, na pewno lepiej niż fizjoterapia.

@@hatman8542 A jeszcze ja zrobiłem taki błąd, że chciałem zrobić cokolwiek i akurat padło na fizjoterapię. Lepiej nie mogłem wybrać :D

Haha, to akurat dosyć mizerny komentarz. Zatem najlepszym rozwiązaniem jest robienie studiów + uzupełnianie wiedzy kursami z danej dziedziny. Do tego, kursy trzeba wiedzieć jakie robić, ponieważ sam certyfikatu ukończenia kursu jest mało wartościowy. (minimum kurs dający zaświadczenie MEN jest konkretny) poza tym są również kursy np od Microsoftu (MOS) etc. a kurs o bujnej nazwie niepoparty papierkiem w poważnej branży będzie po prostu mało wartościowy. Tak samo jak Twoja wiedza, która nie jest udokumentowania papierkiem ze studiów będzie mniej wiarygodna. Oczywiście, nie twierdze, że każdy musi iść na studia, natomiast prosze nie twierdzić, że papierek nic nie daje, poniewaz każde wysokie stanowisko w danej branży to osoba, które studia skończyła. - i to nie jest gdybanie, tylko fakt. ;)

No w większości tak to wygląda, że studiujesz dla papierka, bo taka jest fanaberia boomerów, dla których dyplom ma jakąś wartość XD a wiedzę faktyczną pozyskujesz albo z praktyki albo z konkretnych kursów ;) wątpię, by jedynie studia zaważyły o wysokiej posadzie, zapewne jest to dyplom + doświadczenie + szkolenia itp. Podtrzymuję swoje "mizerne" zdanie, szanuję Twoje, ale nie musimy się zgadzać. Mówię tylko, że jakbym miała iść na zaoczne, to bym nie poszła na studia wcale, bo to dla mnie to nie ma sensu, by wywalać tyle hajsu za papier jedynie, bo raczej nic więcej z tego się wynieść nie da. Wyrażam głęboką nadzieję, że wśród pracodawców nastąpi jakieś oświecenie i zrozumieją oni, że na większości uczelni i na większości kierunków poziom jest tak żenująco niski, że dyplom nie jest świadectwem niczego. A co do wiedzy, jakie kursy robić, to nie trzeba mieć do tego ukończonych studiów na kierunku kursoznawstwo. Myślę, że średniorozgarnięty człowiek zorientuje się w temacie :)

@@magdalena00007 Trochę mnie śmieszy gdy ktoś krytykuje WSZYSTKIE uczelnie i WSZYSTKIE kierunki nie mając doświadczenia z ani jednym, albo ewentualnie jeden jako tako zrobił. Osobiście jedne studia mam za sobą, drugie kończę (na dwóch różnych uczelniach) i miałam też roczny epizod na trzeciej uczelni i powiem tak.... poziom na polskich uczelniach nie jest aż tak tragiczny jak niektórzy uważają. Jasne, że odstajemy od wielu zagranicznych uczelni, ale na wielu uczelniach laboratoria chociażby, czy pracownie i warsztaty nie wyglądają wcale jakoś źle, mają dużo sprzętów do którego dopuszcza się normalnie studentów itp. Zacznijmy od tego, że słowo "studiować" nie oznacza "uczyć się na uczelni wyższej" tylko zagłębiać jakąś dziedzinę SAMODZIELNIE. Myślę, że niski poziom kształcenia nie wynika tylko z poziomu uczelni i wykładowców, ale samych studentów, którzy myślą, że jak pofatygowali się na uczelnie, to się wszystko samo za nich zrobi, nie rozumieją, że to nie jest już ten level edukacji gdzie na każdym kroku pomaga Ci nauczyciel, pilnuje Cię, motywuje i tak dalej. Na studiach uczysz się już sto procent dla siebie i za siebie i o to w tym chodzi, że masz nauczyć się sam sobie szukać źródeł, rozumieć je, umieć interpretować i tak dalej, a wykładowca jest jedynie ekspertem, który ma Ci służyć pomocą gdy dotrzesz do jakieś granicy, której sam nie umiesz przekroczyć. Jest też od tego żeby Cię ocenić czy ty faktycznie studiujesz, czy tylko uczęszczasz na uczelnie. Na uczelniach pełno roszczeniowych studenciaków, którzy obrażają się, że pani im notatki nie podała do zeszytu i ogólnie obrażeni, że muszą coś robić. Jeśli ktoś chce to wyniesie ze studiów dużo, można się angażować w wiele rzeczy, oprócz tego szukać doświadczenia poza uczelnią. Nie mówiąc o tym, że uczelnia też otwiera możliwości wyjazdów na zagraniczne uczelnie gdzie można zobaczyć jeszcze więcej. Wystarczy chcieć. Ci co najbardziej narzekają na żenujący poziom uczelni, potem nie zdają kupy przedmiotów. Dlaczego skoro są takie łatwiutkie, że aż śmieszne? Doświadczenie i praktyka jest ważna, ale teoria również i jedno bez drugiego nie ma tak naprawdę sensu, bo samymi myślami nic nie zrobisz, a bez wiedzy wychodzi przeważnie januszerka. Wiele studiom można zarzucać, ale mówienie, że nie ma sensu ich robić też jest w mojej opinii błędne, bo to głównie od Ciebie zależy ile to ma sensu. Obrażanie się na pracodawców, że żądają papierka też moim zdaniem na wyrost. Są miejsca do których również nie rozumiem po co wykształcenie wyższe, ale są takie gdzie serio to się liczy. Do kursów też mam mieszane uczucia, ale może dlatego, że mam przed oczami konkretne przykłady, czyli np. kursy graficzne gdzie uczą Cię korzystania z programu w taki sposób żebyś był w stanie odwalić model w którym na pozór nie ma błędów, a na studiach uczysz się nawet matematyki do konkretnego programu, tak żeby każdy projekt był matematycznie poprawny co ma znaczenie przy dużych, złożonych projektach. Trochę nie wyobrażam sobie walić fochy na pracodawców, że wybrali kogoś po paroletnich studiach uczących się danych programów, a nie mnie po miesięcznym kursie. Nie każde studia są beznadziejne, a nie każdy kurs jest zajebisty i daje doświadczenie. Tak samo wolałabym zatrudnić kogoś kto studiował dany język np. i ma na to papiery, a nie kogoś kto poszedł do szkoły językowej na miesiąc lub dwa i mi mówi, że dużo Netflixa ogląda po angielsku i ja mam mu uwierzyć, że on się zna na tej robocie. Jeśli tak jest to dorobienie papierka nie powinno być dla niego problemem, więc nie rozumiem w czym problem. o swoich zajebistych kursach, banalnych studiów nie ogarnie?

Takie tiki są często nie kontrolowane, wielu ludzi jest gestykulowcami i nie kontroluje tego czy rusza dłońmi czy nie póki samemu tego nie zauważy, więc kazanie komuś tego nie robić będzie miało efekt że człowiek będzie się bardziej skupiał na tym czy rusza ręką niż na tym co ma do przekazania