WSK-a z silnikiem czterosuwowym. Oryginalnie była to WSK M21W2, 175cm3, 14KM, moment obrotowy 16,31 Nm, rok produkcji 1981. Silnik wstawiony o pojemności 124 cm³ montowany w różnych motocyklach marki Romet, np. K125. Jest to silnik 156FMI produkowany w Chinach na licencji Hondy - moc 10,7 KM i moment obrotowy 8 Nm. Ze względu na inne wymiary silnika, inne mocowanie, umiejscowienie zębatki po przeciwnej stronie, inne napięcie instalacji elektrycznej i sposób jej podłączenia musiałem dokonać niezbędnych przeróbek, np. ramę trzeba było powiększyć, aby silnik się zmieścił.
Przyciski na kierownicy gotowe kupione na Allegro do innych pojazdów, trochę musiałem przerabiać mocowanie rączki gazu i linki. Przełączniki trzeba było trochę przerobić, bo były awaryjne. Koła oryginalne tylko pomalowane i nowe szprychy, tylne trochę przerabiane.
Silnik na dotarciu, na razie jeżdżę sobie 60 km/h, zapas na gazie jeszcze jest, ale prędkości podróżne i maksymalne będą zbliżone do WSK-i z oryginalnym dwusuwem.
Oryginalny silnik był poważnie uszkodzony, ponieważ czterosuw jest znacznie trwalszy, nie trzeba mieszać benzyny z olejem, silnik jest na rozrusznik, mniej pali, to taki zmontowałem. Motocykl do turystycznej jazdy, WSK ma takie zawieszenie i hamulce, że nie ma sensu tam wkładać czegoś mocnego.
Jak ktoś ma w miarę dobry oryginalny silnik to lepiej wyremontować sobie oryginał, będzie mniej pracy niż przy przeróbce - teraz dostępne są wały i cylindry do oryginalnych silników.
Przeróbek było dużo, praktycznie to nie był remont, ale raczej budowa prototypu. Rama była przecięta i włożona wstawka ok. 4,5 cm, tzn. o tyle zmniejszył się prześwit, stopki były skrócone o te 4,5 cm. Obniżenie prześwitu wynikało nie tylko z tego, żeby cylinder wszedł pod bak, ale też z tego, żeby zębatka była na tym samym poziomie co oś wahacza. Wszystkie uchwyty na silnik, cewkę, stycznik do rozrusznika, elektroniczny moduł zapłonowy, prostownik trzeba było dorabiać. Pod boczkami wszystko poprzerabiane - akumulator i filtr papierowy od malucha są po tej samej stronie, po drugiej pojemnik na klucze. Hamulec nożny, jego mocowanie, mocowanie czujnika trzeba było przerobić. Koło jest oryginalne od WSK-i, tylko przekręcone stronami, przerobiłem dźwignie hamulca na piaście, aby pasowała, dodatkowo jest parę elementów dotoczone na ośce. Wahacz przekręcony o 180 st., przespawane uchwyty na nim, dospawane śruby na amortyzatory, bo oryginalne są teraz na dole. Mocowanie przednich podpórek na nogi też trzeba było przerobić. Tylna zębatka jest od WSK-i, ale jej mocowanie zmodyfikowane tak, że jest bliżej osi symetrii motocykla. Aby było prawidłowe przełożenie, zębatka od silnika jest maksymalnie duża, jaka weszła, chyba 19z, a było 16z. No i sporo problemów z elektryką - instalacja jest teraz na 12V na prąd stały, oryginalnie było 6V stały i zmienny do lampy. Opisy kabli silnika i oprzyrządowania ściągałem z chińskich stron. Przy oprzyrządowaniu silnika jest taki haczyk, że instalacja jest gotowa do wpięcia do Rometa K125 i w dołączonych modułach wtyczki męska i żeńska niby do siebie pasują, ale nie wolno tego łączyć ze sobą jeśli montuje się silnik do innego pojazdu, bo się popali elektronikę lub prądnicę, trzeba wiedzieć co do czego.
WSK była oddana do piaskowania i malowania proszkowego, plastikowe boczki malowane sprayem.
Rura wydechowa i kolanko - własna konstrukcja. Oryginalny tłumik był zniszczony, dodatkowo w wyniku przeróbki (obniżenia) ramy nie pasował - byłby za nisko w przedniej części. Ponieważ w 2T tłumik jest konserwowany olejem, to taki ze zwykłej stali jest trwały, jednak w 4T taki tłumik szybko by zardzewiał, dlatego postanowiłem go zrobić ze stali nierdzewnej.
W porównaniu do Rometa K125 zawieszenie i hamulce w WueS-ce są zdecydowanie gorsze. Romet też bardziej tłumi drgania silnika. W porównaniu do oryginalnego silnika, WSK-a z czterosuwem jest trochę bardziej cięższa. 2T miał większą moc i był bardziej dynamiczny, jednak w 4T moment obrotowy dostępny jest już na niskich obrotach i bez problemu rusza się bez większego gazowania. Dodatkowo pod względem jakości wykonania, trwałości, bezawaryjności, zużycia paliwa, przebiegu międzyremontowego i bezobsługowości zostawia wyrób z PRL-u daleko w tyle. Żadnych wycieków, nieszczelności, no i pali od guziczka (rozrusznik).
Na pewno przeróbka nie jest prosta, więc przestrzegam przed huraoptymistycznym podejściem, bo można się naciąć. Raczej drugi raz nie zdecydowałbym się na taką przeróbkę, ale jak zacząłem to postanowiłem skończyć. Będą filmiki jeszcze o tej WS-ce przedstawiające różne szczegóły, ale nie prędko.