"Tokarczuk do tego stopnia obraziła mój rozum, że chciałem napisać polemikę, ale uznałem, że gra jest niewarta świeczki, bo musiałbym jej książkę doczytać do końca." - Stanisław Lem

Najlepsze jest zestawienie tych słów pani Olgi Tokarczuk z faktem,że jej książki były w Biedrze ,skąd prawdopodobnie trafiły pod ...o zgrozo....strzechy😱

Nie wiem czy wiecie, ale wielu geniuszy matematycznych oraz fizyki teoretycznej para się popularyzacją swoich dziedzin i tworzy książki dla laików aby wiedza o ogólnej teorii względności, teorii strun, wielkim twierdzeniu fermata itp. trafiły po strzechy. rzeczą niewyobrażalną jest aby na spotkaniu autorskim padły słowa, że tworzy nie dla idiotów, a przecież między wiedzą potrzebną do pełnego zrozumienia najnowszych odkryć np matematyki a wiedzą potrzebną do czytania ich uproszczonego tłumaczenia jest gigantyczna przepaść.

Aż przypomniała mi się moja cudowna polonistka z liceum, która uwielbiała, gdy odwoływaliśmy się do czegokolwiek innego niż lektury. Pamiętam jak chwaliła moje przytoczenia serii Dragon Age, czy Attack on Titan. Jak wspominała, było to rozwijające i dla niej, bo stykała się z dziełami, których wcześniej nie znała. Dobrze mieć ją z tyłu głowy, słuchając o Arystokarczuk, żeby pamiętać, że są świetni i inspirujący ludzie wśród humanistów.

A propo zrzędzenia na tiktoki, przypomniała mi się historyjka. Pamiętam jak na malutkim Festiwalu Mitologii Słowiańskiej w Grodzisku Owidz, na prelekcji pewien profesor przekonywał że współczesny człowiek utracił umiejętność zasłuchania się. Umknęły mi szczegóły, bo byla to jedna z najnudniejszych prelekcji w ogóle i wyszłam w jej trakcie. Następnego dnia występowała Karawana opowieści, tj. artysta opowiadający (śpiewający i przygrywający) mity słowiańskie. Ludzie ledwo mieścili się w sali, cześć siedziała na podłodze. Pamiętam jaka cisza i skupienie panowały na widowni. Po występie, po podziekowaniu, jedna z organizatorek odniosła się do słów profesora. Widziała na własne oczy, że wcale nie utraciliśmy umiejętności zasłuchania się. Dziwnym trafem akurat ludzie, którzy nie potrafią opowiadać, narzekają na (współczesnych) słuchaczy.

Cała sytuacja z Tokarczuk wygląda jak pokaz garnków dla emerytów, gdzie sprzedaje się produkt przez mydlenie oczu komplementami. Skoro czytanie Tokarczuk daje ci prawo do myślenia o sobie jak o elicie, to książka staje się lekiem na kompleksy.

Tokarczuk: nie no, kochani, ni chuja że osoba bez jakiejkolwiek wiedzy weźmie książkę i przeżyje w niej catarsis 9-letnia ja, czytając pierwszy raz pierwszą część Baśnioboru: ano tak, przepraszam, już zamykam i idę gapić się w wiadro jak wsiowy wariat

arysTokarczuk: *MOJE KSIĄŻKI SĄ DLA LUDZI INTELIGENTNYCH, NIE CHCĘ ŻEBY TRAFIŁY POD STRZECHY, PISZE DLA MOICH KRAJANÓW REEEEEEEEEEEEEE* Chad Mickiewicz: O, gdybym kiedy dożył tej pociechy, żeby te księgi zbłądziły pod strzechy! Żeby wieśniaczki, kręcąc kołowrotki, gdy odśpiewają ulubione zwrotki o tej dziewczynie, co tak grać lubiła, że przy skrzypeczkach gąski pogubiła, o tej sierocie, co piękna jak zorze, zaganiać gąski szła w wieczornej porze, Gdyby też wzięły na koniec do ręki te księgi, proste jako ich piosenki!

Ja to się jednak cieszę, że Tokarczuk realizuje się w literaturze. Z zawodu (nie piszę z powołania) jest psychoterapeutką. Teraz potrafi nas wyprowadzić z równowagi, między innymi przez takie wypowiedzi, ale jest niegroźna. Spotkać terapeutę z takim poczuciem wyższości i pogardą do ludzi innych od siebie? Auć!

Generalnie CUDOWNY pomysł, by w czasach, gdzie coraz mniej osób czyta, jeszcze wszystkich dodatkowo zniechęcać do literatury. 12000 IQ Olga Kotarczuk.

Słuchanie jej wypowiedzi krótko po przeczytaniu "Ferdydurke" jest surrealistycznym doznaniem. Fragment z lekcją o Słowackim nasuwa się sam.

No wreszcie, nie miałam czego słuchać do gotowania makaronu

"Piszę książki dla inteligentnych ludzi" Jednocześnie łechtanie ego ludzi którym się podoba jej twórczość, a z drugiej obrażanie tych którym się nie podoba. Kurwa sprytne

- Każda literatura, gatunkowa też, może się wznieść na wysoki poziom. - Ale jednak literatura gatunkowa jest gorsza i zawsze będzie gorsza, no bo kieruje się prawidłami, a ja lubię przesuwać granice i je rozmontowywać. - Każda literatura nie jest dla idiotów. - Chyba, że jest to literatura gatunkowa, horror czy kryminał to wtedy tak jakby jest dla idiotów. - *aplauz publiczności* Cóż za piękny doublethinking.

Jeszcze jakby po prostu powiedziała "moja literatura nie jest dla idiotów" to odebrałabym to jako przejaw wielkiego ego i na prychnięciu by się skończyło. Ale to stwierdzenie "cała literatura" ma w sobie coś bardzo przykrego. Na świecie dzieje się mnóstwo ważniejszych rzeczy, ale chodzi za mną ten jej komentarz. I jeszcze to, że nie wierzy, ze taki sobie przeciętny człowiek weźmie do ręki jakieś dzieło literackie i przeżyje katharsis. No bo przecież jakby móģł, jak kompetencji nie ma. No ja tam nie wiem jak, ale jak przypadkiem w gimnazjum mając gimbazowy poziom "kompetencji" przypadkiem przeczytalam Pära Lagerkvista to tak mną wstrząsnęło, że przeszłam największy kryzys wiary, który ukształtował moje życie wewnętrzne na długie lata😅

"Wyrwane z kontekstu" - kiedy obrona Pani Tokarczuk przypomina obronę Pana Korwina przez Konfederatów to wiedz, że upadła bardzo nisko i gorzej chyba być nie może.

Podoba mi się narracja: literatura nie jest dla idiotów, żeby czytać moje dzieła trzeba być mądrym, po czym pada "moi czytelnicy są do mnie podobni" robienie sobie dobrze :D

Olga Tokarczuk: moje książki nie są dla wszystkich 😤 To po chuj je sprzedajesz w Empiku każdemu XD. Dosłownie pani kasjerka według narracji Tokarczuk powinna poprosić mnie o okazanie doktoraru w momencie, w którym położyłabym Pupuzjon na ladzie

Jeszcze nie oglądałem ale spodziewałem sie tego odcinka jak mikrotranzakcji w Fifie.... jak Tokarczuk otwiera usta, Krzysztof zaciska pośladki xD

Z nieopisanym bólem muszę się pogodzić i zaakceptować to, że jestem idiotą. Już? To wszystko? Mogę wrócić do podziwiania Gaimana na mojej półce, czytania Bobiverse i nakręcania się na Sandersona i Pratchetta?

Jeżeli osoby takie jak pani Tokarczuk są opiewane, to nie ma się co dziwić, że popularność czytelnictwa leży i kwiczy

Czytałem Tokarczuk i żadna z jej popełnionych dzieł nie wywołało u mnie takich emocji jak wiedzmin 3 gdy Geralt odnajduje pozornie martwą Ciri, lub gdy Vuko Drakkainen w "Panie lodowego ogrodu" zajeżdża swoje zdrowie by odnaleźć część swoich przyjaciół przy pomocy maski Fjolsfina. Jestem idiotą, i dobrze mi z tym. Porównałbym to z sytuacją: siłownia nie jest dla osob nie wytrenowanych, masz być "dotyrany" by móc tam chodzić.

Panie Krzysztofie, jako tłumaczka języka angielskiego oraz fascynatka języka polskiego jestem pod ogromnym wrażeniem Pana wiedzy i umiejętności przekazywania informacji. Uzależniłam się od Pana filmów. Będę darzyć Pana miłością po wsze czasy ❤️😄

Co do tej wielkiej literatury, czy ogólnie czytelnictwa to przyznam, że książki odłożyłam na półkę już w liceum, choć wcześniej czytałam dużo. Na studiach (których nie ukończyłam) walczyłam z ogromną depresją, to usłyszałam, że może powinnam je zmienić na łatwiejsze, bo te to takie trudne są (nie były, po prostu chorowałam). Teraz pracuję na produkcji, co wiąże się z pewną etykietką tej bez wykształcenia, co to za dużo to pewnie nie wie. Pomijając już fakt, że zakłady pracy są siedliskiem fachowców w wielu dziedzinach (głównie technicznych i rzemieslniczych), dla mnie dodatkowo jest miejscem w którym, po dobrej dekadzie, wróciłam do czytania, a dokładniej - słuchania audiobooków. I łykam tak sobie nieraz i po 6 książek w miesiącu. I zarówno rzeczy typu Bracia Karamazow, Malazanska księga poległych (genialna do powtarzalnej roboty), harry potter, kryminały, horrory - w sumie wszystko co się nawinie. No ale etykietka jest, robol, bez wykształcenia, bez ambicji. I jeszcze słyszy się taką literatkę co arbitralnie mówi kto może a kto nie może czytać jej książek. W sumie zabawne i urocze.

- jak Ci idą 'Księgi Jakubowe' ? - jak defekacja po spożyciu kilograma węgla medycznego - mi też, ale lepiej się nie przyznawać, bo pewnie brakuje nam kognitywno-intelektualnych kompetencji - pochodzę sobie z nią tak z tydzień a potem postawie na półce. nie no, ładnie się prezentuje - nowe szaty cesarza? - co?

Z ręka na sercu powiem tyle. Wracam po ciężkim dniu w pracy, przeglądam yt, widze tytuł odcinka. Serduszko stonks

44 minuty o Tokarczuk. Krzysztof w formie. Idę po herbatkę i zaczynamy

Aż miło mądrego posłuchać. Dobrze, że ostali się w Polsce humaniści, którym na literaturze faktycznie zależy, a nie starają się ograniczać ją i opierać na niej poczucie własnej wartości Wielkie brawa! 👏🏻

Właśnie skończyłem grać w AC: Valhalla. Jestem w pełni przekonany, że Olga Tokarczuk nie byłaby w stanie pojąć złożonego świata Hidden Ones, Templariuszy, a co dopiero Isu, który stworzył ubisoft. AC jest w czymś zawieszony. AC nie jest dla idiotów.

Cały dzień czekałem na ten film. Here we go, Czuły Narrator strikes again. Tymczasem cała sprawa jest teraz sprowadzana do jakichś śmiesznych "wojenek na lewicy" i naprawdę nikogo zdaje się nie obchodzić fakt, że te rzekomo "wyjęte z kontekstu" strzechy stają się naprawdę turbo klasistowskie dopiero po umieszczeniu ich z powrotem w kontekście. Można by próbować bronić mało zgrabną wypowiedź autorki o tym, że nie pisze z zamiarem trafienia w gusta "przeciętnego czytelnika" (imo to słabe, by noblistka wypowiadała się tak nieudolnie, że jej wypowiedzi odbierane są inaczej, niż powinny), ale nie da się tłumaczyć tego obrzydliwego stwierdzenia, że literatura w ogóle nie jest dla idiotów. Te strzechy nie były tu przypadkowe! Come on. Sam właściwie miałem dość dobry start w świat kultury i sztuki (chociaż ograniczony silnie finansowo, a więc bez namiętnego uczęszczania do teatrów i opery). W domu były książki, od fantastyki po te o sztuce i naukowe, czytałem na potęgę, mogłem rozwijać talenty, rodzice wykazywali się dużym zrozumieniem. Nie było to jednak w stanie całkowicie zniwelować pewnych "braków". Można dostać od losu przysłowiową wędkę i przy pomyślnych wiatrach sporo z taką szansą zrobić, złowić sobie jakiegoś pstrąga czy tam szczupaczka (nie wiem, nie znam się na wędkarstwie), ale tzw. elity dostają od razu gotową, upieczoną rybę na pięknym półmisku, ze srebrną zastawą, butelką wytrawnego wina i do tego wszystkiego przygrywa im na fortepianie laureat Konkursu Chopinowskiego. To nigdy nie będzie świat równych szans. Dodajmy, że świadomość i zainteresowania człowieka, który wychowuje się w trudniejszych warunkach, musi zmagać się z problemami (np. zdrowotnymi, psychicznymi, dyskryminacją, itd. itp) kształtują się inaczej, bo nie koncentruje całej uwagi na samorozwoju. Jeśli masz włączony survival mode, on dosłownie przytępia ci funkcje kognitywne mózgu. Albo wystarczy zwykły przymus ekonomiczny i podjęcie pracy na wczesnym etapie życia (to na szczęście mnie nie dotyczyło), żeby skutecznie zahamować rozwój pełnego potencjału, bo nie ma już na to zwyczajnie czasu. Paradoksalnie, im więcej czytam i wykształcam w sobie wrażliwości, nad którą krokodyle łzy wylewa Olga Tokarczuk, tym silniej jestem przekonany o tym, że nigdy nie będę się dobrze czuł w jednym rzędzie z ludźmi, którzy uważają się w sposób tak otwarty i bezczelny za lepszych i inteligentniejszych. Nie widzę idiotów w grupach mniej uprzywilejowanych, co najwyżej dostrzegam zmarnowany potencjał, co jest szalenie przykre. Aha, to mi w ogóle przypomina inby o "Nie czytasz? Nie idę z tobą do łóżka" sprzed paru lat. Zapadła mi wtedy w pamięć taka mądrość, że przecież każdy może czytać w tramwaju, nawet na stojąco i w tłoku, to nic trudnego, ciężka praca i brak czasu to żadne usprawiedliwienie. To od dziś można dodać, że jeżeli taka osoba, zapracowana, zmęczona, najlepiej z trójką dzieci czekającą w domu i toną rachunków do zapłacenia, nie ma siły w tramwaju czytać, to jest idiotką lub idiotą, która/który z literatury na pewno nic nie wyniesie w ogóle, niech się nawet za to nie bierze. Proste. Jeszcze jedno, czy Olga Tokarczuk dopuszcza do siebie myśl, że mogą istnieć ludzie o odpowiednim kapitale kulturowym i "wrażliwości", by rozumieć jej książki, ale nadal nie znaczy to, że muszą im się one podobać?

Doskonale pamiętam, jak w szkole podstawowej nauczyciele patrząc na osobę z książką mówili; o, ty nie jesteś jak inni, bla bla bla. Ale mnie to wkurzało! Nawet ich nie obchodziło, jaka to książka. A potem jakaś kobieta pyta ludzi w klasie, czy wiedzą kim jest Olga Tokarczuk i opieprza ich, bo nie wiedzą. Piszę to, bo chcę się pochwalić, że powiedziałam wtedy, że jest klasistką, za co dostałam podwójny opieprz, ale było warto. Ale mnie to wkurzało.

Olga Tokarczuk powiedziała, że aby móc wchodzić w interakcję z jej literaturą trzeba mieć jakąś kompetencję (nie wiadomo jaką), jakieś rozeznanie w kulturze (nie wiadomo jak szerokie), wrażliwość pewną (nie wiadomo jak silną). Nie wiadomo, jak ktoś (taki licealista) ma nabrać tych kompetencji, wrażliwości i rozeznania. Olga Tokarczuk nie wskazała mu drogi. Wiadomo, że Olga Tokarczuk pisze dla czytelników już ukształtowanych i nie będzie się schylać po ludzi, którzy nie są gotowymi odbiorcami dla jej literatury (czymkolwiek są te kryteria, jakie muszą spełnić, aby być). Tym wykluczyła się spośród elity, ponieważ elita narodowa to nie tylko ktoś, kto jest w czymś najlepszy, ale również ktoś, kto innym pomaga wzrosnąć a w pierwszej kolejności tym, którzy tego wzrostu potrzebują najbardziej. Tymczasem, dla naszej "elity", bycie w niej to program lojalnościowy, w którym zbiera się naklejki do odznaki prymusa. Najlepiej to wyraził Jaś Kapela, pisząc, że "przeczytał więcej książek niż 95% ludzi w tym kraju a i tak mają go za nieuka". Bo przecież można zarabiać na życie dając sobie łamać szczękę na ringu, nie potrafić uargumentować żadnej swojej tezy ani nawet do składu mówić, ale wszystkich dookoła traktować z wyższością i pogardą, bo cZyTaM dUżO kSioNżEk a KsiOnżKi cZyTaJą LuDziE mOnDrZy. Można przeczytać tysiąc książek i wynieść z nich tylko przeświadczenie o własnej wyższości; można też przeczytać jedną, która odmieni nas bardziej niż tamtego ten tysiąc. Albo obejrzeć serial. Albo zagrać w grę. Albo posłuchać piosenki. Albo zobaczyć balet. Szkoda, że Tokarczuk się nie bije o każdego, że nie potrafi jako noblistka pokazać ludziom, co mogą zyskać dzięki literaturze, poza jakąś niejasną aspiracją dostąpienia szacunku grupy funkcjonującej na zasadzie wzajemnego poklepywania się po plecach, ale ok - nie chce umierać za Polskę, ma swój target i się go trzyma. Tylko musimy (jako społeczeństwo) przestać ją traktować poważnie, bo tacy ludzie nie są poważni. Nietzsche pisał, że żałuje iż każdemu wolno się nauczyć czytać, bo to sprawia, że musi pisać zawile, żeby idioci go nie zrozumieli: "Że każdemu się wolno nauczyć czytać, to z czasem psuje nie tylko pisanie, ale i myślenie". Jego pisma są wartościowe i często bardzo trafne. Ale nikt nie powinien traktować poważnie jego postaci.

Byłem kiedyś z kolegą, rekonstruktorem-wikingiem, na Copernikonie. Kolega miał taki duży róg do picia np. miodu (trzeba było umieć z tego pić, żeby się nie oblać) przytroczony do pasa. Na jednym z korytarzy spotkaliśmy Andrzeja Pilipiuka, który sam nas zaczepił słowami "Ale masz fajny róg!". Pogadaliśmy chwilę o naczyniach i napitkach i poszliśmy w swoją stronę. Da się być blisko czytelnika i być normalnym? Da się :)

Jak tylko zobaczyłem newsy w necie, pomyślałem sobie "o, Pan Krzysztof będzie miał pożywkę". Z czego bardzo się cieszę, bo mało kto w przestrzeni publicznej kąsa tak inteligentnie jak Pan :)

Tokarczuk jest od dawna boomerem pisarskim - chyba pasuje tutaj to określenie. Wspominałeś że ona nie zdaje sobie sprawy o czym mówi, wg mnie ona z większej ilości rzeczy nie zdaje sobie sprawy, jest w swoim świecie, takim w jakimś się ukształtowała, czyli brakuje jej jakiś 30 ostatnich lat, które chyba przespała.

Olga tokarczuk weszła na scene i powiedziała: Nie ważne jaką wymyślisz liczbę ja zawszę będę mieć plus 1

Już myślałem, że nigdy nie zobaczę/posłucham po Polsku tak bliskiego moim wartościom przemówienia. Artykułuje Pan wszystkie moje własne przemyślenia dotyczące Polskiej kultury i rodzimych twórców. Brawa!

Olga T jest przykładem osoby, która sama zmarnowała swój potencjał. Nikt nie jest w stanie jej tak zaszkodzić, jak to robi OT

Ten kanal to skarbnica niszowych dram o jakich nie snilam 🥰 dziekuje

Pamiętam w technikum jak byłem przerabialiśmy fragment Książek Jakubowych po tym jak dostała Nobla za coś tam, chyba za sztukę, bardzo spodobała mi się postać pomagająca Jakubowi która nazywała się Morbius i fragment w którym Morbius mówi do Jakuba kultowe już dzięki tej wspaniałej książce o przygodach Kuby zdanie jakim było: -It's Morbin' time! Po czym zmienia się w ogórka najśmieszniejsza rzecz jaką w życiu widziałem. @edit: 31:30 gościu odkleja totalnie po tej Maryji xDDD

A ja to bym chciał obejrzeć jak Tokarczuk gra w RDR2. Ja wiem, że historia w tej grze to nie jej standardy literackie, ale myślę że warto, bo może w końcu nauczyłaby się jak się robi dobrą fabułę bez elitystycznego bełkotu. Albo dobrą fabułę w ogóle.

Co tyczy się Żulczyka to czy ją bronił bym polemizował (chyba jest za miły), a co do kultury wyższej opowiem pewną historie ze studiów historycznych. Mieliśmy fakultet (tak naprawdę zapchaj dziurę :) z muzyki Barokowej. Każdy poszedł z nastawieniem łatwe proste przyjemne ZZZ ( kto studiował zna ten skrót ) i prawie wszyscy polubili te zajęcia dlaczego ?. Bo Były ciekawie prowadzone z pasją i zrozumieniem. Lubie słuchający muzyki metal, pank, rock, pop disco w polu przez 1,5 godziny jej słuchali i im się to podobało. Tak samo ze wszystkim trzeba zarażać a nie zrażać.

Słuchałam tego ja, plebejusz z wsi podkarpackiej, słuchałam tego podczas drylowania wiśni

gratulacje arcymagosie z osiągnięcia 47,5 tysiąca zwolenników jesteśmy coraz bliżej do 50 tysięcy

Nie wiedziałam, że w środowisku literackim klasizm ma się dobrze. Trzydzieści lat żyłam w radości mniejszej lub większej for fantastycznych, polskich i zagranicznych. A później wreszcie zyskałam możliwość żeby iść na studia. I już wiem. Obrażanie studentów że nie czytają, a gdy próbują się bronić, że czytają- wyśmiewanie że czytają "złe" książki (mangi, thrillery, reportaż, fantastykę). Jeden wykładowca dosłownie co zajęcia sarkal i narzekał na złą, nieczytającą młodzież, podpierając się nieistniejącymi wynikami badań (zignorował, jak wytknelam mu że badanie przedstawia zupełnie inne wnioski). Wyśmianie mojej próby obronienia zdania, że niektóre książki Tokarczuk można by śmiało zaliczyć do fantastyki. Gadanie wykładowców o tym, że pochodzą z inteligenckich rodzin i jak to u nich w domu stały pełne regały książek... Efekt? Zaskakujący! Studenci zniechęceni do czytania książek z sylabusa. Czytają. Ale nie to co chcą wykładowcy.

,,Jaki jest sens Banana" to legendarne zdanie że strema (Elder ring) idealnie obrazuję twórczość Olgi T******k oraz jej wystąpienia publiczne heh

Problem z polską lewicą jest niestety taki, że mało kto tam ma faktycznie lewicujące poglądy. To co dla mnie jest najbardziej niepokojące w tych wypowiedziach to dość abelistyczne łączenie inteligencji że zdolnością do odczuwania. Tak jakby odczucia osób mniej inteligentnych nie miały znaczenia, a więc ich cierpienie też nie ma znaczenia.

Świetny komentarz. Rolą tych którzy mogą jest pomagać innym. Wspierać w rozwoju i zrozumieniu świata. To co tworzy "nasza" noblistka jest przeciwieństwem tego czym inteligencja być powinna.

Ja mam wrażenie, że Olga Tokarczuk urodziła się w nie tym stuleciu. Dla niej najlepiej by było kiedy urodziłaby się w średniowieczu i jej książki musiałyby być przyczepone łańcuchem do pulpitów i mieć najlepiej pozłacane strony

Z artykułu w Wyborczej: "Noblistkę zaatakowały głównie osoby z roczników 80. i 90. wychowane na amerykańskiej popkulturze. Tymczasem Olga Tokarczuk wychowała się na oświeceniowym przekonaniu, że pęd do wiedzy daje szczęście - pisze Anna Dębowska." Niestety nie mam dostępu do reszty, ale mam wrażenie że ubawiłbyś się po pachy czytając to coś :D

Świetne! Nie zapominajmy przy tym, że funkcjonujemy w kulturze/kraju, gdzie nawet w szkołach humanistą nazywa się osoby słabe z matematyki :). PS. To co mnie razi w tym temacie, to ciągłe podkreślanie, że Polacy "nie czytają". Z ciekawości zajrzałam jakiś czas temu na międzynarodowe zestawienia i okazało się, że polskie "elity kulturalne" powtarzające to stwierdzenie dość mocno się mylą. O czym mogą świadczyć kolejki w bibliotekach. No tak, ale wielu z nas bierze stamtąd ""czytadła", a to przecież nie jest "czytelnictwo" ;)....

Swoją drogą to niesamowite jak (prawdopodobnie odszkolne) przeświadczenie o możliwości prostego rozgraniczenia "dobrej" interpretacji od "złej" potrafi rosnąć w wynaturzone acz ogromne i spektakularne w swoim wynaturzeniu formy. Np forma "jakiejś wrażliwość", "jakichś kompetencji", to wszystko zdaje się skupiać dookoła głęboko zakorzenionych arbitralnych definicji tych pojęć, które wcale nie powinny być sztywno zdefiniowane.

Jak tylko inba o Tokarczuk rozgorzała na twitterze rozpoczęłom odliczanie do pojawienia się reakcji Krzysztofa Maja. Nie zawiodłom się, dziękuję za umilenie dnia

Drogi Krzysztofie i drodzy współkomentujący nie zauważyliście ironii losu. Każdy Noblista Polski z Literatury znajduje się w podstawie programowej z polskiego. Taki sam los czeka Arystokarczuk, więc trafi ona pod strzechy i będzie czytana nie tylko przez swoich krajan, jak i przez według niej idiotów. Tylko proszę nie mówcie jej tego, bo kobiecina na zawał zejdzie i Nobla odda 🙂.

Nienawidziłem czytania od czasów kiedy weszły pierwsze lektury szkolne: pies, który jeździł koleją... No zajebisty happy end dla dzieciaka w 4 klasie podstawowej. Awantura o Basię... Borze Zielony i Druidyczny czytałem i czytałem w końcu mama mi przeczytała bo mnie aż skręcało... I w końcu sięgnąłem, a raczej mam mi kupiła i dała, po Harrego Pottera i co? No i doznałem swojego "Katharsis", fantastyka to było to! Wtedy były chyba tylko dwa tomy HP a trzeci miał dopiero wyjść. Potem jak skończyłem HP, na marginesie dodam, że mama zaczęła mi kupować opracowania do nudnych lektur, trafiłem na trzytomową powieść fantastyczną Achaja. Około 1500 stron... wciągnąłem, bo to najlepsze porównanie, w jeden weekend. Więc tak można sięgnąć po odpowiednią książkę i doznać nawrócenia na czytanie, katharsis i duchowego orgazmu.

"Literatura nie jest dla idiotów" - and i took that personally. Moim zdaniem literatura jest dla każdego! Dlatego mamy tyle gatunków, tylu autorów, stylów pisarskich! Nawet dla kogoś najbardziej upartego się coś znajdzie. Siedzę głownie w fantastyce, ale czasami sięgnę po jakiś thiller, horror, kryminał, nowelę,romansidło itd. Dla każdego znajdzie cię coś co go zainteresuje. Naprawdę mnie boli gdy taka elyta dyktuje nam co mamy czytać. I dlatego właśnie coraz mniej ludzi czyta bo widzi to jako coś spoza ich możliwości, a tak nie jest!

Panie Krzysztofie, Pana złośliwy uśmiech zawsze wywołuje u mnie ogromną radość w serduszku, jak również poczucie bezpieczeństwa, że jest ktoś kto zawsze będzie gotowy skrytykować takich właśnie "arystokratów".

17:57 Ekspresje Arcymagosa osiągnęły dziś level 'czysta platyna' Na prawdę prawie krew mi z nosa poszła - poczułam szczypanie i metaliczny zapach :)

Krszysztof kiedy oceny: wrrr Krzysztof kiedy Olga Tokarczuk: WAAAAGH!

Krzychu, dołóż do swojej narracji gry planszowe - medium rozwijające logiczne myślenie, rozmaite mechanizmy, niejednokrotnie ulokowane w jakimś świecie literackim lub filmowym oraz, co chyba najważniejsze, zwiększające interakcję pomiędzy ludźmi.

Już się nie mogę doczekać końca pracy, aby móc tego posłuchać. Król Jamników vs Arystokarczuk to bitwy na które warto czekać

Będąc na pierwszym roku studiów "pisarskich" na Uniwersytecie Szczecińskim, dostaliśmy zadanie, aby wybrać wstęp z "dowolnej" książki i będziemy w ten sposób omawiać metody rozpoczynania książek. Brzmi prosto i ciekawie, ale niestety tylko brzmi. Dopytałam profesorki, czy mamy jakiś zakres gatunków do wybrania, czy jak kto chce. Dostałam odpowiedź, że ma to być "LITERATURA WYSOKA". Tak więc przygotowałam na następne zajęcia wstęp jednej z książek Brandona Sandersona i kiedy dostałam pytanie, dlaczego podaje wstęp z fantastyki jak przecież mówiła mi czego oczekuje, ja zgrabnie odpowiedziałam, że fantastyka jest moją literaturą wysoką ponieważ stoi na górnych półkach, gdzie nawet ja mam problem dosięgnąć. Więcej dalszych uwag co do mojej fantastyki od tej profesorki nie usłyszałam. Niestety cały pierwszy rok studiów tak wyglądał. Nie wolno nam było pisać fantastyki, kryminału czy innych tandetnych młodzieżowych gatunków. Tylko prawdziwa literatura i to najlepiej osadzona w Polsce, bo ten kraj znamy i o nim mamy pisać! (To o Polsce padło z ust profesor Iwasiów, co niesamowicie mnie zabolało). Przed końcem pierwszego roku zrezygnowałam ze studiów i nie żałuje. Mam ogromną nadzieję, że nadchodzące pokolenia będą znacznie bardziej otwarte na CAŁĄ kulturę a nie tylko tą jedyną najprawdziwszą i najszlachetniejszą.

Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że ona nie dostrzega, że jej literatura cierpi na te wszystkie bolączki, jak ona to określa, literatury gatunkowej. Brak umiejętności naszkicowania bohaterów, ich psychologicznej głębi, jakichś namiętności, motywacji, które spójnie ciągną narrację. Ona nie kreuje światów - a jest takim wszędobylskim demiurgiem, który decyduje o losach tych jej wydmuszek. Wszystko razi sztucznością. To nie jest literatura dla intelektualistów, intelektualistów jej literatura drażni, bo jest miałka, jednocześnie myśląc o sobie, że nie jest. I ta podstawowa nieszczerość jest podstawą niezgody... Intelekt nie szuka tylko i wyłącznie tego, co intelektualne. Nie ma nic przeciwko rozrywce niższego rzędu. Ceni jednak szczerość i nie znosi pozoranctwa. Dlatego intelekt w starciu z Tokarczuk, kończy się Lemem. Jej zrobiono krzywdę tym Noblem. Ona nie dostrzega miękkości kryteriów takich nagród. Nie rozumie tych wszystkich koterii... Teraz... Jest arbitrem elegancji i zwykłym chamem na salonach... Ale... Klakierów znajdzie zawsze... Idę poczytać jakiś kryminał...

Po usłyszeniu tego wywiady wprost nie mogłem się doczekać na rant Krzysztofa. Dziękuję za umilenie czasu.

Mam wrażenie, że ta kobieta się wywyższa i wprost twierdzi, że jeżeli jej książki do mnie nie trafiają, to dlatego, że jestem idiotą, bo ona pisze tylko do ludzi mądrych przynajmniej na takim poziomie intelektualnym jak ona sama. A to trochę boli, że osoba, która jest na czele polskiej inteligencji cechuje się taką arogancją.

Najlepsze 44 minuty w tym tygodniu, dzięki Krzysztof

"arystokarczuk" , "poLOLnistów" - te Twoje słowotwórstwo mnie rozbawia za każdym razem :D

Najpiękniejszą rzeczą jakiej nauczyłam się na tym kanale (oprócz uświadomienia sobie wielu klasistowskich mechanizmów i obudzenia większego szacunku do gier wideo czy do fantastyki) była nauka niezgadzania się z kimś kogo uważam z jakiegoś powodu za autorytet. Dlatego teraz mogę oglądać Cię na bieżąco i bardzo często się z Tobą nie zgadzać, bo wiem, że nie jesteś żadną wyrocznią. Dzięki Krzysztof! 💜

Już czytałam komentarze, że przecież "nie rzuca się pereł przed wieprze!". Wieprze, czyt. polskie chamy bez wybitnej wiedzy literackiej. Ja, jako autor, byłabym dumna, gdyby moje książki mogły trafić do tych biedniejszych, mniej wyedukowanych, w mniemaniu Toksykarczuk "gorszych" ludzi/czytelników. Może moje książki sprawiłyby komuś przyjemność, może zmieniłyby jakieś poglądy... Moim zdaniem to właśnie czytelnicy "spod strzechy" potrafią bardziej przyjrzeć się książce, a nawet jeżeli nie dostrzegają pierwotnego sensu powieści, to już dawno minął dziewiętnasty wiek i fakt, iż książki były tylko dla wybranych.

Fenomenalne podsumowanie, trafiłam przez przypadek, wchłonęłam cały film. Świetne. Dziękuję

Bardzo mi przykro kiedy widzę coś takiego. Olga Tokarczuk idealnie pokazuje mój problem z polonistami. Będąc w technikum byłem wielkim fanem Wiedźmina książkowego. Pokazywanie w piękny i dobitny sposób problemów z rasizmem, czy tego że w życiu nie ma czerni i bieli a przy tym postacie i świat które nawet bez tego przekazu były naprawdę głębokie sprawiało że wciskałem przykłady z tego czasem do rozmów. To jednak nie podobało się mojej polonistce która twierdziła że proza Sapkowskiego to kultura niska więc nieważne co przytoczę jako analogię to jako że przytoczyłem Sapkowskiego - mój argument jest inwalidą. Przepraszam za stwierdzenie ale no kurwa mać.

dziękuję za te filmy, bardzo podoba mi się sposób wypowiedzi i zdroworozsądkowe podejście do życia i szacunek do innych ludzi. chętnie nadrobię inne filmy, bo nie dość że zapewniają rozrywkę, ale też są wartościowe :)

Bruno Schulz ma swoją drogą niesamowitego pecha. Nawet pośmiertnie obleśne festiwale próżności zasłaniają jego imieniem nasi kochani intelygenci. Spod obcasa Nałkowskiej teraz wpadł pod pantofel Tokarczuk.

Nie wiedziałem że mój mózg jest w stanie przyswoić tak duża ilość informacji w tak krótkim czasie

Do światopoglądu lewicowego mi daleko ale obejrzałem z dużą przyjemnością. Naprawdę świetna krytyka. Sub za Pana prowadzącego.

Kiedy przeczytałam o tym, co powiedziała Tokarczuk, to byłam pewna, że wszyscy zareagują co najmniej zdziwieniem, ale po przeczytaniu komentarzy zastanawiałam się czy oglądaliśmy to samo wystąpienie.

W każdej dziedzinie nauki czy sztuki są ambitni twórcy, których marzeniem jest, żeby przeciętny człowiek był w stanie uczestniczyć w odbiorze ich twórczości. Wielkiej pracy i umiejętności wymaga stworzenie dzieła, które - nie tracąc swej subiektywnej wartości - może dotrzeć pod strzechy. Ale są też ludzie, którym tych umiejętności brakuje, nie potrafią dotrzeć do ludzi nie rezygnując ze swoich ambicji twórczych. Wtedy stają na pozycji, że "tak właśnie miało być" i celowo pogłębiają hermetyczność swoich dzieł, żeby uniknąć zderzenia z faktem, że - mimo swojej niewątpliwej błyskotliwości - nie budzą zainteresowania.

2:45 - 3:08 Twoja mimika Krzysztof mnie zniszczyła XDD To jest talent!

Rany ...jakie to szczescie, że Pana odkrylam... Zaraz splądruje caly kanał 😍😊

Ten film poleciło mi moje dziecko :D ktore jak się okazuje bardzo śledzi wszystkie Pan filmy i muszę powiedzieć, że w sumie jestem zadowolona :D

Kurde, przytoczenie mangi i anime to jest taki doskonały przykład do stwierdzenia Tokarczuk. Skoro trzeba mieć jakieś podstawy do konsumpcji medium żeby, jak to noblistka określiła, przyjść nic nie wiedząc żeby się zatopić i przejść katharsis to jakie to mają być podstawy? Magister japonistyki? No przecież nie zrozumie się tych wszystkich odniesień bez znajomości ichniejszej kultury i historii! Ale bullshit, jakby to czerpania przyjemności było potrzebne obowiązkowo coś poza umiejętnością czytania. Żeby czytać książki powinno się wydawać licencję...

cieszy mnie, że buduje się w Polsce świadomość klasowa, a takie klasistki tylko to przyspieszają, tym bardziej, że znawcy literatury takimi postawami gardzą, dziękuję ci Krzysztofie

Na szczęście obieg literatury gatunkowej w mediach społecznościowych ma się świetnie i staramy się tutaj czytelników mnożyć, a nie dzielić. Zdarzają się od czasu do czasu przypadki zadęcia, nadęcia i czegoś co zwykłem nazywać SKWD (Syndrom Kija w Dupie), ale osoby otwarcie mówiące, że są lepsze, bo ich regały pękają od klasyki, szybko z przestrzeni Internetowej znikają. Niestety mainstream rządzi się innymi prawami. Tam nie ma konfrontacji z odbiorcą, a jeżeli jest, to w sztucznie wykreowanych warunkach, dlatego ten elitaryzm od lat utrzymuje status quo i często przebija się do umysłów innych. Co jakiś czas wpada do mnie reprezentant tej grupy z komentarzem, że "książki lubią ciszę", co wkurza mnie o stokroć bardziej niż nazywanie mnie idiotą, bo to dla mnie żadna nowość, że czasem się zbłaźnię. Wciąż mam w pamięci najobrzydliwszą generalizację, która padła w jednym z programów literackich. Gościem był Robert M. Wegner. Pani Passent wygłosiła swoje zażenowanie względem fantasy i mężczyzn czytających ów gatunek, jakoby mieli problem z dojrzałością i cofali się w rozwoju. Także, Krzysztofie, czekam na odcinek w pampersie i ze smoczkiem na cześć i chwałę Twoich fantastycznych regałów.

Krzysztof to mój ulubiony hejter, bo jego pociski zawsze są przemyślane i celne, doceniam! 💪🏼

Jej wypowiedź z tego festiwalu bardzo przypomina Opolską Noc Kabaretową - mamy fanów siedzących pod sceną, przyklaskujących na każdą okazję i śmiejących się do rozpuku, a dla przeciętnego w miarę rozgarniętego widza to po prostu festiwal żenady

Wracając do Tokarczuk: bardzo miło zaskoczyło mnie to, że wielu profesorów literaturoznawstwa stwierdzili, że nie byli w stanie przebrnąć przez jej książki, więc widocznie są idiotami :)

Słów Tokarczuk broni ta sama grupa ludzi, która nieustannie płacze, że mało osób czyta. Korzystanie z książki jako narzędzia do bicia po głowie? Trzeba być idiotą.

3:30 Kiedy mówi o wejście do świata literatury bez żadnego kontekstu to jest ogromna kpina. Ja sam zacząłem czytać literaturę post-apo dzięki napotkaniu na YT recenzji książki "Metro 2033" Dimitria Gluchowskiego. Jedynie co wiedziałem o tej książce to tło nadane mi przez osobę trzecią i od razu się zainteresowałem tym tematem. Dzięki tej książce pokochałem świat Metra i posiadam nawet polskie historie poboczne.

Kiedy oglądam wywiady z Lemem słyszę genialnego pisarza, którego wypowiedzi ad hoc pozwoliłyby go zidentyfikować z miliona innych osób już po jednej minucie. Kiedy słucham wywiadu z Mrozem to daję wiarę, że tworzy książki z szybkością z jaką sowieckie fabryki wypuszczały czołgi T-34. Gdy słucham Tokarczuk to słyszę infantylne wywody na poziomie maksym Paolo Coelho i dalibóg pierwsze skojarzenie, przy całej ułomności porównań, to Dyzma. gdyby zrobić deep fake głosu Tokarczuk i zamiast niej wstawić jakąś pretensjonalną studentkę polonistyki o podobnych poglądach, to publiczność mogłaby się długo nie zorientować, że to kto inny. W tym sensie Tokarczuk jest taka jak jej czytelnicy

DOKŁADNIE. Dodam tylko jeszcze że w osobie Tokarki (jakoś to określenie bardziej mi leży ;) widzę moją polonistkę z liceum; typ kobiety ok 60-ki, fanatycznej kodziary. Dodam, że liceum warszawskie a ja dojeżdżałem z podwarszawskiej wioski i dziwnym trafem tylko do mnie wołała po nazwisku :) ale może taki przypadek. Zawsze mnie wk*rwi@ła jej arogancja i poczucie wyższości, traktowała literaturę i kulturę w ogóle jako jakąś świętość którą "użycza" takim prostakom jak my. Na szczęście moja miłość do książek przetrwała i nią, przetrwa i tokarkę. Nie ogladajcie się na tych pajaców, oninnie chcą waszego dobra. Ci ludzie robią to dla siebie, chcą czuć się lepsi, daje im to poczucie wyższości, na szczęście coraz więcej osób (jak autor tego filmu) widzi jak żałośni w rzeczywistości są ;) Pozdro, ide poczytać Manna na sraczu

40:11 do końca, przyjemnie słyszeć coś, z czym się zgadzam w 100%. Dostaję białej gorączki jak pomyślę, jak bardzo zniszczyło we mnie chęć do poznawania i interpretowania różnych dzieł ukończenie cholernego ą ę liceum, które nauczyło mnie tylko tego, że jestem na to "za głupia". Nie taki przekaz powinni uczniom nieść nauczyciele, którzy mają zamiar kształcić humanistów. Ale dopiero po latach zrozumiałam, że to była taka właśnie "elita" niewidząca nic poza swoją bańką.

Uwielbiam to że u mojej mamy w łazience leżą księgi jakubowe do czytania w trakcie stawiania klocka

Też miałem bibliotekę domową i była tam głównie fantastyka, na przykład książki Lema, Zajdla lub Dicka.

Dziękuję Krzysztofie za poruszenie tego tematu, bo miałam pić teraz kompocik i nie miałam do czego

Nie znam się na wątpliwych zdobyczach postmodernizmu, ale wyobrażam sobie, że gdyby Tomasz Mann na spotkaniu z czytelnikami rozwodził się nad tym jakiej to wrażliwości i erudycji trzeba aby konsumować jego literaturę, to zostałby uznany za bufona i megalomania, a przecież pisał w czasach dużego rozwarstwienia klasowego. Mamy 2022 rok i pisarka robiąca karierę także na lewicowych poglądach wyjeżdża ze stwierdzeniem implicite, że czytelnicy kryminałów to idioci. Dla osób nieczytających książek w ogóle chyba nie ma skali wg Tokarczuk

Kupiłam ,biegunów’ w biedrze na promce i po trzydziestu stronach wymiękłam, pierwsza myśl na temat treści: ‚pretensjonalny wysryw’.

Dziękuję Panu za ten materiał. Może jak pokażę go rodzinie to trochę wszyscy otrzeźwieją i nie będą jej otaczać takim kultem bo "hurrr durr nasza polska noblistka hurr durr"

Jestem dopiero na 3 minucie ale żenadometr wskazuje już takie wysokie odczyty że już plomby z zębów wypadają po wypowiedzi wielce szanownej, jakże wybitnej noblistki (małe litery dla podkreślenia oczywiście niszy autorki)

Trochę paradoksalne, że oglądam sobie ten filmik jako guilty pleasure, na poprawę humoru, najwyraźniej lubię słuchać jak ktoś mówi szczerze o naszej kochanej snoblistce arysTok***k.