Podane cechy są tak ogólne... Że duży odsetek ludzi możnaby pod tę "diagnozę" podciągnąć. Narcyzi wielkościowi mieliby dość podobne strategie rozmowy.

Miałam dwa razy w życiu do czynienia z prawdziwymi psychopatami. Charakteryzują się dziwnym spojrzeniem, skrzywdzeniem przez życie, ciągle mówią o sobie, wzbudzają ciągle poczucie winy w Tobie za wszystko, nie czułam się przy nich komfortowo, nie zadają pytań dotyczących Ciebie. Wzbudzają niepokój i strach 😌

Badania w dziedzinie psychologi poczyniły tak ogromne postępy, że obecnie na świecie praktycznie nie ma zdrowych psychicznie.

Ja bym dodała jeszcze że oni są lekko bezczelni i przekraczają granice stwarzając pozór osoby przesadnie zainteresowanej i bezpośredniej.

Pozdrawiam ludzi , którzy wchodząc tu dowiedzieli się , że są psychopatami

Jeszcze trochę i autor filmu byłby mnie przekonał, że jestem psychopatą. Ale na szczęście widząc jak on sam wymachuje ciągle rękami, dłońmi, palcami, głową, doszedłem do przekonania że ze mną nie jest aż tak źle i że w tym psychopatycznym społeczeństwie, na jakimś niegroźnym dla innych poziomie udaje mi się funkcjonować. Pozdrawiam.

Przez 12 lat byłam w związku z psychopatyczną osobowością- to istny koszmar. Cudem uwolniłam się z tej matni. Trzymam kciuki za wszystkie ofiary psychopatów- oby miały tyle siły i szczęścia co ja.

Byłam żoną kogoś takiego.... Koszmar. Warto dodać 11 cechę psychopaty: zdanie otoczenia - ludzi, którzy go znają dłuższy czas, co o nim myślą. O moim byłym nikt nie ma dobrego zdania, choć na pierwszy rzut oka jest taki czarujący, po bliższym poznaniu - koszmar.

Uwielbiam takie odcinki i wróżenie z fisów. 10 przykładów, 5 sztuczek itd. Tak naprawdę psychopatę się pozna jak będzie już za późno.

Jak patrzę na polityków , to zaczynam się bać.

Bardzo łatwo pozbywam się psychopatów ze swojego otoczenia. Wystarczy takiego poprosić o przysługę...

Absolutnie nie zgadzam się z wieloma wspomnianymi przez ciebie cechami. Przede wszystkim nieprawdą jest rzekoma „wysoka inteligencja” - wciąż powtarzany mit, niemający żadnego potwierdzenia w nauce i badaniach nad psychopatią. Po drugie największa bzdurą jest stwierdzenie, że „psychopaci odczuwają wszystkie emocje dużo słabiej” i „trudno ich wyprowadzić z równowagi” - absolutnie nie jest to prawdą, bo akurat impulsywność, agresja, skłonność do irytacji i skrajnie niska tolerancja frustracji są podstawą kryteriów diagnostycznych antyspołecznego zaburzenia osobowości (czyli właśnie naukowego określenia na psychopatie).

Potrzebę uzasadniania (często w ramach "wytresowanego" tłumaczenia się) mają też osoby z przemocowych domów z silnie dominującym, kontrolującym rodzicem. To tylko jeden z tropów, które mogą skierować potencjalnego niepsychopatę na myślenie o sobie jako potencjalnym psychopacie. Stąd być może warto zrobić materiał z doprecyzowaniem choćby granic.

Nagraj materiał o tym w jaki sposób powstaje osobowość psychopatyczna, przecież wszystkie dzieci jak są malutkie są dobre a po latach z człowieka wychodzi taki system myślowy

Bardzo dobry materiał, brakuje tylko wybuchów agresji i absolutna nieodpornosc na krytykę ( lub posiadanie odmiennej opinii). Ci ludzie nie potrafią przyznać się do błędów, reagują agresją która rośnie w nich samych by potem oddać wszystko ze zdwojoną siłą. Plus są mściwi i pamiętliwi. Dzięki że prowadzisz ten kanał, pozdrawiam serdecznie

U mnie było nie co inaczej... co prawda był to TYP tak spokojny, ułożony i kulturalny, że nawet moja ciocia się na niego nabrała, a słynie z tego, iż ludzi rozczutuje od razu. On zawsze był na wszystko przygotowany, a wchodząc do jego auta roboczego, czyli do wywrotki budowlanej, aż można było przejrzeć się w desce rozdzielczej, taki miał porządek. Nie było inaczej w jego prywatnym aucie. Okazało się, że to 100-procentowy pedant i jednocześnie damski bokser... po pierwszym uderzeniu uciekł sam, bo poprosiłam o pomoc rodziców i mój tata powiedział mu, że jak mi spadnie włos z głowy, to on (tata) może zgnić w więzieniu.. na drugi dzień się wyprowadził, ale nie tak zwyczajnie, jednak na więcej historii teraz nie mam czasu... Po prostu stoicki spokój, chęć 100procentowej kontroli nade mną i chorobliwa dbałoś o swoje rzeczy i historie które mi opowiadał sprawiły, żeby uciekać, bo mnie by tutaj już nie było... podejrzewałam go nawet już o pewne mordersko, a z pewnością o taką próbę. Pozdrawiam.

Każdy z nas potrzebuje wysłuchania , jesteśmy tylko ludźmi , przeczytałam mnóstwo artykułów o psychopatach i doszłam do wniosku ,że te artykuły nie odzwierciedlają prawdy , niedługo to wszyscy będziemy psychopatami 😊, nie będzie wolno powiedzieć znajomemu o swoich troskach , o tym ,że ktoś nas krzywdzi słowami , o tym ,że sąsiad niszczy nasze mienie a my jesteśmy bezradni , o problemach w pracy z koleżankami itd....bo zostaniemy psychopatycznymi osobami , ten świat zawirował , dla mnie psychopatą to człowiek który niszczy z radością życie innym mając z tego wielką satysfakcję i potrafiący nastawić wokół siebie ludzi przeciwko jednej osobie która nic nie jest winna , bawi się uczuciami i nie ważne czy jest to ktoś bliski czy sąsiad , czy kolega z pracy ,

Mialem kilku znajomych, tacy prosci klamcy szukajacy czasem litosci ale tez zloszczocy sie jak im to wypowiesz, czasem mam taki ostry sygnal podczas spotkania kogos po raz pierwszy ze im zle z oczu patrzy, to mi zawsze zapada w pamieci na dlugo i trzymam sie z dala od takiej osoby. Swietny material, dziekuje i pozdrawiam serdecznie 🙂

Moja matka jest psychopatką i to co mówisz się zgadza. Przy pierwszym spotkaniu kochajaca czarujaca niestety przy blizszym kotakcie naprawdę koszmar. Nie potafi żyć w zgodzie, zawsze ma jakiś problem do każdego, mowi caly czas o przeszłości. Nie życzę nikomu kontaktu z takim czlowiekiem..

Zamiast slowa "pragmatyzm" powinien uzyc pan slowo "wyrachowanie".

Ostatnio miałam "przyjemność" rozmowy z Panem, który zachowywał się w sposób nielogiczny, dziwny i zalęgło mi się podejrzenie, że może być psychopatą. Mianowicie ów człowiek prowadził całą dyskusję ze mną, próbując wymusić określone działania z mojej strony, natomiast ja się na te działania nie zgadzałam, starając się przekierować jego uwagę na to, że staram się pomóc w inny, niż on chce, ale jedyny dostępny mi sposób. Człowiek ten niby przyjmował moje argumenty, twierdził, że rozumie i faktycznie jest to jakaś pomoc, jednak w którymś momencie (trudno mi określić co konkretnie było tym triggerem, bo było to nagłe - zmiana dosłownie o 180 st.) uznał, że rozmowa ze mną do niczego nie prowadzi, wyraźnie nie chcę mu pomóc, olewam go i w ogóle powinnam spadać. Takie rozmowy, z racji wykonywanej pracy, nie są dla mnie nowością, jednak zwykle ludzie okazują w nich emocje (frustrację, złość) i można im jakoś wyjść na przeciw, natomiast ta rozmowa przypominała rozmowę z robotem, zero emocji, zimny ton. Pierwszy raz miałam takie totalne WTF i uczucie chłodu w środku.

Eeee z opisu wynika ,że mamy 460 psychopatów w sejmie ,a przynajmniej w jakimś stopniu o ile psychopatia jest stopniowalna :P

Proszę, zrób odcinek czym się różnią psychopaci, charakteropaci i socjopaci od siebie.

Glowna cecha to notoryczne przekraczanie granic, psychiczna i fizyczna przemoc/tortura i totalny brak poczucia odpowiedzialnosci

Ooo, o naszych najważniejszych politykach materiał. Idealnie przed wyborami.

Miałem i mam cały czas do czynienia z takim człowiekiem, kamufluje swoje złe zamiary właśnie tłumaczeniami które na pewno nie są prawdziwe, nie było sytuacji na którą nie miał usprawiedliwienia. Bardzo dużo kieruje nienawiści do osób które mają lekko inne zdanie niż on i dzięki temu ma wokół siebie tylko ,,przyjaciół" i wrogów, nie umie obojętnie potraktować żadnej osoby. Jest bardzo przekonywujący ale są osoby które mają mocne głowy i nie dają się tej manipulacji tak jak ja. Najgorsze jest w tym to że dzięki temu praniu mózgu jego idealizmem większość zaczyna go szanować nie myśląc nawet że to wszystko to tylko upiększenie i przekoloryzowanie tworzone przez ZŁEGO CZŁOWIEKA. Tak tworzy sobie pionków które nieświadomie działają na jego korzyść. Smutne jest że tak mało ludzi to zauważa...

Ja się spotykałam z facetem który na początku był aniołem i chuchal i dmuchał na mnie, po czym stopniowo odwróciło się to przeciwko mnie. Nagle kiedy usiadłam nie na tym co trzeba siedzeniu w taksówce to pewnie dlatego że chciałam żeby nie było widać go kiedy wysiadam z tej taksówki (on jechał dalej) bo w pracy czekał na mnie pewnie kochanek. W pewnym momencie każdy mój krok był oceniany i byłam oskarżana o najgorsze rzeczy. Otaczał się ludźmi od których mógł tylko coś dostać, tak manipulowal że pozbawiał drugiej osoby jej nawet dóbr materialnych obracając sytuację tak że jemu się należy... Kiedys na moich oczach pozwolił mojemu psu skoczyc z pomostu za mną tak że pies wisial nad wodą na smyczy stał i patrzył się na to że spokojem a jak wpadłam w szał zrobił z siebie ofiarę na podstawie tego co powiedziałam... Gaslighting, doprowadzanie człowieka do stanu gdzie nie wiem co jest prawdą a co nie, zerowanie na innych, fascynacja seryjnymi mordercami kiedyś mi powiedział że chodząc po lesie zastanawiał się gdzie by mnie zakopal. Gdyby ktoś zapytał dlaczego się go szybko nie pozbyłam to raz że jestem empatka ktora cały czas próbowała ratować ludzi żeby udowodnić sobie że w ten sposob zasługuje na miłość - przeprowadził się dla mnie do Polski, zostawił swoje życie i pracę, kiedy wielokrotnie próbowałam go wyrzucić z mieszkania próbował mnie obarczyc znalezieniem mu mieszkania i jego zachowanie nabierało więcej agresji w końcu się udało jednak od niego uwolnić i od tego momentu nawet zmieniłam adres. Też inaczej wyobrażałam sobie psychopatę kiedyś, on był spokojny, małomówny, obserwujący...do rany przyłóż.

Psychopatia to wg niektórych kierunków w psychologii jest cecha osobowości która u każdego ma swoje spektrum.

Psychopata ma inna strukture mozgu jak normalny empatyczny czlowiek.Oni pewnych spraw nie rozumieja.

"Mój" psychopata zewnetrznie wyglądał dokladnie jak ten z początku filmu. Większość cech psychopatycznych do niego pasuje: mówił z reguły o sobie, wymyślał o sobie dziwne historie typu , że jego matka jest najmłodszym profesorem w kraju, że ma brata artystę itd.( mama była dentystą, brata nie miał). Kiedy wychodziły na jaw jego klamstwa nic sobie z tego nie robił. Był inteligentny, manipulujący otoczeniem. Na szczęście nasza relacja dość szybko skończyła się po jego kolejnej zmyślonej historii. Współczuję kobietom, które się uwiklaly w zwiazek z nim. Brrrrr...

Inteligentni, skrzywdzeni, z zaburzeniami emocjonalnymi, gnębieni przez demony.

Człowiek z zamiłowaniem do szczegółów, kierujący się logiką i racjonalizmem a także niewzruszony emocjonalnie i opanowany.... Matko bosko to opis cech dobrego inżyniera, menadżera i każdej innej technicznie zorientowanej osoby która musi pracować/negocjować z ludźmi.

Spotkałam psychopatę !! Niesamowity dar przekonywania !! Krzywdzi z uśmiechem na ustach i klamie na potęgę a człowiek niezorientowany wierzy Wielu ludzi wierzylo ja wiedziałam że to nieprawda i nie dało się ich przekonać . Potrafi przkonac że wieża Eiffla znajduje się w Warszawie . Słuchając Tuska to jakbym słyszała te osobę .

Dziękuję za materiał. Miałam wątpliwości, co do faceta z którym się spotykałam. Mnóstwo sprzeczności : inteligenty a kłamie, spokojny/opanowany a jednak nerwowy kiedy słyszy "NIE", niby bliski a często nieobecny i obcy, brak empatii a dusza towarzystwa, ukrywany pragmatyzm🤷‍♀️ Kiedy pojawiła się taktyka w postaci wywoływanych huśtawek emocjonalnych i znikania temat stał się znacznie prostszy. Reasumując : bardzo przydatny filmik 👍 dziękuję ❤️

Super to rozkminiłeś. Aż sprawdzę czy nie mówiłeś wcześniej o tym jak poznać narcyza.

Fajny materiał co prawda takie rzeczy które tu są wymienione są w pewien sposób krzywdzące dla przeciętnego Kowalskiego / Kowalskiej która może mieć cechy psychopatyczne a funkcjonować w szeroko pojętej normie . Jakby jedno nie wyklucza drugiego ,więc z niektórymi rzeczami można polemizować lub podejść z bardzo mocnym dystansem .

Zwracając uwagę na to wszystko w codziennym życiu to można się kolejnej fobii nabawić

Po trwającym 14 minut monologu ktoś będzie mógł rozpoznać psychopatę? Zachęca pan by na podstawie "10 sygnałów" odbiorcy tego monologu poszukiwali w swym otoczeniu psychopatów? Czy panu wydaje się to normalne?:D

maleńskie opóźnienie mumiki i gestykulacji względem zdarzeń/ wypowiadanych słów..Jezu.. to jest tak subtelne, a tak diagnostyczne... Wczoraj dopiero dowiedziałam się że Armie Hammer, którego znałam z jednego z moich ulubionych filmów.... jest kompletnym zwyrolem i może właśnie psychopatą. Zaczęłam więc oglądać wywiady z nim.. i faktycznie on ma opóźnioną mimikę o kilka milisekund... Niesamowite. To się naprawdę zgadza! To jest przerażające jak dobrze oni potrafią się maskować

Ten wykład można przypisać 90% społeczenstwa w tym mi i autorowi 🤣

Najbardziej podejrzewam o to siebie.

To co Pan mówi JEST prawdą, jednak jako osoby 'normalne', często pomijamy aspekt *'daltonizmu emocjonalnego'* psychopatów, kierując się tylko i wyłącznie naszymi własnymi definicjami. Oczywiście nie usprawiedliwia to ich DZIAŁAŃ, ale zawsze warto, przy teoretyzowaniu, wziąć pod uwagę, że te same słowa dla psychopaty mają inne definicje z założenia. Więc rozmawiając o tym samym, rozmawiamy z nim(statystycznie) o 'tym samym' tylko z założenia. 🤷🏻‍♀️ Bo jeśli składniowe definicji danego pojęcia same w sobie są definiowane nieco inaczej, wiadomym jest, że efekt końcowy definiowania danego pojęcia też będzie inny. Jak miłość: jeśli zapyta się o nią 'normalnego' człowieka, powie, np. że to TROSKA, ciepło, zaufanie. I teraz z perspektywy psychopaty, samo słowo 'troska' będzie widziane z punktu materialnego, jako zapewnienie dostępu do dóbr materialnych. Słowo 'ciepło' skojarzy się z temperaturą. A przy słowie 'zaufanie' nastąpi automatyczne skojarzenie ze słabością. Redefiniując: miłość, tłumaczona powyższymi pojęciami, zostanie odebrana jako zapewnienie dóbr materialnych, powiązane ze słabością w 'świecie drapieżników'. Czysto przykładowo. 🤷🏻‍♀️ Tak więc próba emocjonalnego tłumaczenia psychopacie świata z górę jest skazana na porażkę. 🤷🏻‍♀️ Większy efekt przyniesie logiczne wyjaśnienie, dlaczego naruszanie norm jest nieopłacalne z jego(statystycznie) punktu widzenia. Przykładowy Dahmer pomieszkiwał u babci i był alkoholikiem, dodatkowo homoseksualnym. Już konstrukcja jego środowiska pokazuje, że raczej nie dorastał w 'cieple domowego ogniska', a alkohol ma dodatkowy wpływ na substancję szarą i białą przy płacie skroniowo-czołowym. Oznacza to, że u wieloletnich alkoholików wytwarza się często coś w rodzaju pseudopsychopatii, tak zwanej charakteropatii, na tle organicznym. A postępującą neurologiczna degeneracja przy płacie skroniowo-czołowym, zbliża go do 'prawdziwej psychopatii' bardziej nawet, niż socjopatę, który bez nadużywania substancji, 'fizycznie' pozostaje taki sam, jak 'normalny czlowiek', stosując raczej dualizm pojęć, niż automatyczną ich redefinicję. 🤷🏻‍♀️ Z punktu widzenia Dahmera, samotność i chęć posiadania partnera, niezdolność radzenia sobie z odrzuceniem, lub wynikły jeszcze z dzieciństwa lęk 'na wstępie' przed odrzuceniem, może pokazywać że Dahmmer nie do końca był stuprocentowym psychopatą(choć obecnie sama definicja ma kilka odsłon), ale z pewnością posiadał cechy psychopatyczne, więc w podsumowaniu, jego definicja więzi, od dzieciństwa poprzez środowisko redefiniowana oraz nadużycie alkoholu powodowały niezgodne z normą zachowania. Z drugiej strony, próby wyjaśnienia mu niewłaściwości jego zachowania BEZ STOSOWANIA JEGO DEFINICJI spełzłyby i tak na niczym. Bo, jak z definicją miłości, rozmowa sprowadziłaby się do zapewnienia sobie fizycznej obecności drugiej osoby(co z tego, że nie do końca żywej, po prostu nie może odejść, tylko plus) i bycia pierwszym, nim ona 'nas' wykorzysta. 🤷🏻‍♀️ Tyle, że MY, stosując naszą definicję, nawet byśmy tego nie zauważyli. Ps. Nie wiem, czy czytał pan mangę/oglądał pan anime MONSTER, Naokiego Urasawy. Jest tam postać, Johan Liebert, która w moim odbiorze jest najlepszym fikcyjnym obrazem psychopatii - sposób jego wypowiedzi, gdy zaczyna mówić na konkretne tematy, dość dobrze prezentuje, jak wygląda rozmowa z psychopatą. 🙌 Polecam. Gratuluję odcinka.

Skracanie tak złożonych zagadnień do kilkunastu minut nigdy nie wychodzi na dobre... Po odsłuchaniu bez wachania zmieniłbym nazwę odcinka na: "Z poradnika polityka..." 🥳

Ciekawy temat,bardzo dziekuje, pozdrawiam.

Mam paychopatyczną matkę, która robiła okropne rzeczy. Później łatwiej jest wchodzic w związku z osobami mocno zaburzonymi. Oczywiście musimy zacząć od pracy nad sobą...

Ten kanał kiedyś zapowiadał się na filozoficzny, a teraz samodzielnie czytam przeróżne kanty, hegle itd podczas gdy kanał ten uformował się w soft psychologię dla zajawionych gimnazjalistów XDDDD

najprościej : dla psychopatów, narcyzów każdy inny człowiek do rzecz, dosłownie, i nie mają empatii... np. żołnierz dla polityków to tylko kawałek mięsa, rzecz... dla lekarza pacjent to tylko kasa, dla jakiegoś lekarza, na pewno nie dla każdego itd

Jako zdiagnozowany czlowiek z zaburzeniami socjopatycznymi ciężko się nie zgodzić z większością argumentów, niemniej można je również przypisać osobom introwertycznym (kwestia uśmiechania się, na przykład) Jeżeli chodzi o odczuwanie emocji to nie jest tak do końca jak jest to przedstawiane. Emocje są odczuwane jak najbardziej, po prostu jest ogromny problem z empatią i zrozumienia emocji innych ludzi - nigdy nikogo mi nie jest żal bo uważam, że sami na siebie sprowadzają większość cierpień albo są za słabi w relacjach międzyludzkich.

Czemu oglądałam film o tym jakie cechy mają psychopaci i mam większość z nich 💀

Czasami oglądam Pana filmy. Niektóre są bardzo ciekawe. Zwróciłem uwagę na dużą Pana gestykulacje (mowę ciała) w czasie opowiadania. Tak a propos punktu IV :)

czyli cechy Tuska, ale z ta inteligencją, to bym polemizował. Bez rozkazu z berlina nic nie zrobi. A inteligentny psychopata zazwyczaj jest "samodzielny", a nie służalczy

Miałem takiego znajomego typowy psychopata chaotyczny . Potrafił rozkochać dziewczyny czasami w kilka dni a potem oszukiwał , okradał a przede wszystkim ranił emocjonalnie. Raz był miły i przyjazny a następnego dnia totalnie miał Cię gdzieś . Ale to dziewczyny ile on skrzywdził to jest szok a nawet facetów gejów....

To teraz o Narcyzach i Borderach jeszcze więcej....

Wypowiedziało się w komentarzach poniżej sporo psychopatow. Nie tylko ci, którzy na wstępie się odsłonili. Każdemu z nich ktoś odpowiedział z empatią:) Ciężko to zauważyć. Ciężko też jest się z psychopata rozstać, właśnie między innymi dlatego, że tak trudno uwierzyć, że coś takiego się nam przytrafia naprawdę. Mam wrażenie, że tu działa coś w rodzaju mechanizmu: "bolało jak nigdy, sprawdzę czy na pewno bolało. To się nie dzieje. Okej bolało, ale jak to mozliwe" Czyli takiego racjonalizoeanoa postaw pschpt względem norm, które znamy. Tu ktoś bardzo dobrze mówił o redefinicji i niestety jest to chyba najtrudniejsze. Zacząć mówić takim językiem by trafił. Niestety nie znaczy to, że się odczepi. Typowy układ żywiciel- pasożyt.

Nie koniecznie moj ojciec sie drze jak pojebany ma urojenia najpierw prowokuje to podnosze glos. To nagle krzyczy, musi na sile robic awanture z nienacka nie wiadomo kiedy i za co, potem czlowiek siedzi zniszczony a on nic nie rozumie o co poszlo.

Ponieważ napotkałam, w swoim życiu dwóch psychopatów. Chcę dodać jeszcze dwie znamienne cechy takich osób.1) Ich postępowanie charakteryzuje brak sensownego uzasadnienia, pastwi się, znęca psychicznie, prześladuje ale w sumie nie potrafi tego uzasadnić, w swoim postępowaniu jest nieprzewidywalny i szkodliwy także dla siebie. Takie osoby wiecznie kluczą, ich życiowe drogi są dziwacznie zawikłane, być może dlatego, że ich własny los zdaje się im być obojętny. 2) Nie potrafią przewidywać przyszłości, następstw swojego zachowania, może racjonalizują swoje postępowanie na bieżąco, ale nie łączą przyczyny ze skutkiem, jakby przyczyna i skutek były czymś odrębnym./ Przykład - złamałaś nogę, nie udzielę ci żadnej pomocy, nie zawiozę do lekarza, zamknę dom w, którym jesteś i wyjadę, zostaniesz zupełnie sama, ... ale przecież powinnaś mi cały czas ufać i mnie kochać, powinnaś o mnie dbać/ Jest ekipa żeby docieplić budynek, no to co, nie nie będą docieplać, co mnie to obchodzi, że wcześniej się zgodziłem, ale teraz się nie zgadzam,... przychodzi zima .... czemu tak zimno, czemu nie napalisz więcej, co to znaczy, że piec nie daje rady, gdzie są koce, grubsze kołdry, muszę się przez ciebie grubo ubierać, ... facet nawet nie sprawdza jak piec funkcjonuje, niczym się nie interesuje... na hasło, powinno być docieplenie, odpowiada, mówisz mi o tym, żebym czuł się niekomfortowo.

Gdybym miał w skrócie scharakteryzować taki typ osobowości to pierwsze co rzuca się w oczy to kierowanie się wybitnie umysłem bez zasilania duchowego, nie mylić z emocjami, sumieniem i poczucie wstydu, wyrzutami sumienia . Starają się to nadrobić swoją charyzmą, urokiem osobistym, elokwencją. Nie maja typowego dla ludzi normalnych potencjału odczuwania i przeżywania rzeczywistości bo brak im empatii. Pewne rzeczy rozumieją na zasadzie bo to słuszne lub tak należy ale tego nie czują. Normalnie ludzka osobowość i to jak postępuje filtrowana jest przez pewne zasady jak etyka, sumienie, moralność i jak robią coś to w przytłaczającej masie oceniają czyny z punktu widzenia tych zasad, u psychopatów nie ma tego filtra, działają impulsowo dlatego mogą być niebezpieczni, kiedy kamuflują się, tym bardziej, że w odróżnieniu od socjopatów tacy się już rodzą i terapia tego nie zmieni.

Taki człowiek wciągną mnie dosłownie w związek ze sobą… okazało się po prawie roku iż miał żonę. Był bardzo opanowany, inteligentny, zreflektowali, i wrecz nieśmiały. A ciosy emocjonalne wyrządzał zawsze na odległość. Byłam w takim stanie ze nie potrafiłam dać sobie rady z uczuciami do niego nawet gdy dowiedziałam się ze mnie cały czas klamal miałam ogromne poczucie ze go rozumiem i jest zagubiony. Na początku opowiadał mi dożo histori ze swojego dzieciństwa. Bardzo zadko o mnie spytał.choć zdawałam dobie od początku jakoś sprawę ze coś tu nie gra. To poprostu jakby mi ktoś rozum odebrał. Zaczęłam sama robić wszystko by ten związek utrzymać. Dużo cierpienia i poniżenia a jednak nie potrafiłam puścić, a on Po pewnym czasie zaczęłam się zastanawiać czy kryje die za tym ogromna manipulacja i postępowałem irracjonalnie. Pozostałem w kontakcie jeszcze róż by przyjrzeć się dokładniej temu co się dzieje. I. Owszem. Muszę przyznać, nie osadzajac tęgi człowieka ze był najprawdopodobniej właśnie… chory. Prawdziwy bez skupul psychopata. Do dziś mi jeszcze trudno całkowicie zrozumieć i potrwa to jeszcze chyba. Bo jest to wręcz nie możliwe ze tak może ktoś funkcjonować. Ale cieszę się ze msm za sobą

Ilość kanapowej filozofii i samozwańczych psychologów w komentarzach tak mnie przeraża że aż bawi xd Chociaż w sumie tylko bawi

Facet nawet się tym nie przejął. Ludzie myślą, że mogą zrobić wszystko i że na nikogo nie wpływasz. Inni zostają zranieni w tym procesie, a ta młoda dziewczyna miała o wiele więcej wspólnego ze swoim życiem. Boję się wyjść sam i czuję, że jestem obserwowany na każdym kroku, albo że jeśli zabraknie mi szortów, może nie wrócę do domu tej nocy. Gdyby to przeżył, pomyśl o tramwaju, który towarzyszy temu doświadczeniu. Ten świat musi działać lepiej.

Miałam przyjemność być w związku z psychopatą Książkowy przykład...manipulacja, piękne słowa później poniżanie, potężne sinusoidy wahań nastrojów w naszej relacji. W przeciągu drugiego dnia naszej znajomości opowiedział mi o swojej nie zbyt kolorowej przeszłości, dało się wyczuć że jakoś nie naturalnie chciał skrócić dystans, wszystkie niepowodzenia w jego życiu są z winy innych, natomiast kiedy się poznawalismy dużo mówił o sobie, co wtedy bardzo mi się podobało bo stwarzało to taką iluzje na temat jego osoby, uchodził woich oczach za kogoś kto jest szczery, otwarty. Mocno skupiał się na tym co bylo w jego przeszłości, a pytany o czym tak myśli odpowiadał...nie wierzę, że jestem z taka wspaniała kobieta jak Ty , chwilę później byłam k... Intuicja na samym początku mocno dawała znać że coś jest nie tak, układałam nawet tarrot, pomimo tego weszłam w ta relację żeby przejść tą drogę rozwoju, bo dziś tak mogę ją nazwać i nie żałuję ani jednego dnia...gdyby nie to że związalam się z psychopatą nie byłabym w tym miejscu w którym jestem. Muszę dodać że weszłam w ta relację ponieważ byłam świeżo po rozwodzie( wtedy myślałam że tak jest dobrze, dziś wiem że fajnie najpierw przepracować pewne rzeczy) miał cechy charakteru których brakowało mi w poprzednim związku, typowe :) Dziś patrzę na to z dystansem i z uśmiecham na twarzy. Natomiast wtedy byłam swoim własnym cieniem...bardo toksyczna relacja, powoli ściągała mnie na dno. Do dziś ( po ponad rocznym rozstaniu) potrafi napisać maila lub wiadomość z pytaniem co u mnie, co jest poniekąd dowodem na to że On ciągle żyje swoją przeszłością.

Stallone, Shwaicenegger, Van Damme pasują tu idealnie, ze swoimi maksymalnie dwoma mimikami twarzy 😂

psychopata przede wszystkim chce się BAWIĆ, dlatego potrafi być bardzo zabawny, ale czesto, jak nie wyłącznie - kosztem innych.

Osiem sposobów na to, jak nie być rozpoznany jako psychopata ;) : 1. Mów nielogicznie i ignoruj wszystkie ciągi przyczynowo-skutkowe. Na każdą logiczną argumentację odpowiadaj, że Ty i tak wiesz swoje. 2. Nie bądź pragmatyczny, działaj tak, aby przypadkiem nie osiągnąć żadnego celu. 3. Żyj chwilą. Przeszłość nie ma znaczenia. A opowiadanie historii z przeszłości pozostaw ramolom. 4. Mów nie wykonując żadnych ruchów, jakby Cię to nie obchodziło, co mówisz. 5. Nigdy nie staraj się np. być miły dla ludzi, których nie lubisz, bo zostaniesz posądzony o mikroekspresje. 6. Często podnoś głos, wydzieraj się ludziom do ucha. 7. Bądź na tyle zacietrzewiony w swoich odczuciach i poglądach, że jak po kimś jedziesz to na całego, dopóki go całkowicie nie zniszczysz, a jak chwalisz to właź bez wazeliny. 8. Mów o innych, nigdy o sobie. Dobrze być plotkarzem, bo taki najwyraźniej nie zostanie nigdy posądzony o bycie psychopatą.

Psychopata z WWO... Fajny materiał. Słuchałem z radiem w tle - patrząc w eter, a widziałem tak wiele w tych słowach. Dzięki za pomoc w wgłębieniu się w głąb siebie, by widzieć co jest na wierzchu.

Znam jednego psychopatę - zimny typ bez skrupułów

Gdy próbowalem się odciąć zanim zostałem wykorzystany, zaczął kąsać i pastwi się w białych rękawiczkach.

Jestem pewny, że takiego poznalem i szybko się z nim zaprzyjaźniłem. Po 4 miesiącach kontakt zerwałem, choć było to ciężkie. Osoba ta miała silne takie cechy, a dodatkowo czerpała przyjemność z sadyzmu, choć ta cecha wyszła później. Chętnie opowiem więcej, jeśli napiszesz.

Ja byłam przez 18 lat żoną psychopaty. Liczył się tylko on i jego problemy, we mnie zaś wzbudzał poczucie winy. Nigdy nie wiedziałam, za co zostaję ukarana np. milczeniem.

W mojej rodzinie jest jedna ciocia ktora ma toksycznego partnera, rok temu zaczalem analizowac jego zachowanie I pomyslalem o tym ze moze rzeczywiście jest psychopata. Swietnie klamie I manipuluje, potrafi udawac serio porzadna i kulturalna osobe I jak ktos go nie zna to w to wierzy. Bardzo uzaleznia swoja partnerke od siebie, doslownie skłóca ja z rodzina. Ona nie chodzi na praktycznie zadne spotkania rodzinne bo on nie chce isc z nia, a jak pojdzie sama to sie obraza. Wiem ze ma wybuchy agresji, I ogolnie kilkukrotnie zauwazalem jego zle zachowanie. Mozliwe ze nie jest psychopata ale jak czytalem ksiazke 'otoczeni przez psychopatow' to jakbym czytal jego dokladny opis

Tak i teraz każdy kto obejrzał ten film, nierozumiejąc nadal tematu, będzie wszędzie widział u innych ludzi cechy psychopatyczne i zamiast być otwartym na ludzi, będzie unikał otwartości.

Dziękuję. 🙏😇

10 sygnałów i juz wiem że otaczają mnie sami psychopaci, w tym ja😁

Mam od jakiegos czasu pewien dylemat: jak rozróżnia się osoby psychopatyczne/ socjopatyczne od osób ze spektrum autyzmu? Tu i tu mamy problem z przezywaniem emocji, niski stopień empatii lub jej brak, nieadekwatne reakcje, w dzieciństwie może dochodzić do krzywdzenia zwierząt itp. Myśle, ze łatwo pomylić kogoś ze spektrum z socjopatą etc.

Wydaję mi się że prowadzący posiada bardzo dużo z tych cech,bez urazy bro...ale oprócz niego znam kilka takich właśnie psychopatów,ale nie koniecznie są oni bardzo groźni.

Dzięki... Dowiedziałem się, że mam cechy psychopatyczne. Problem w tym, że nie wiem co mam z tą wiedzą zrobić...

Dzięki za diagnozę:)

Pytanie . Mam znajomą ,poważna Przedsiębiorczyni, przerażająca plotkara , mówi pomału z namysłem , nigdy nie zdradziła oznak empatii. Zastanawia mnie jej plotkarstwo , jedynym tematem którym epatuje na wszystkich spotkaniach jest obgadywanie nieobecnych . Wiem,że ja i moja rodzina jesteśmy doszczętnie przez nią obgadani , wszyscy inni jej znajomi też , czym tłumaczyć tą jej " pasję ".

Miałam w pracy taką osobę. Nikt jej nie lubił ale jakoś wszyscy tolerowali. Strasznie dziwna była, jeśli się jej przyjrzało bliżej ale szefowa ją uwielbiała, a ona strasznie się podlizywała. Na dodatek miała obsesję na punkcie rywalizacji. Kopiowała też różne zachowania, co było mega dziwne. Długo by opowiadać ale nie chciałabym znowu z kimś takim pracować. Co ciekawe, w swojej pracy była naprawdę dobra, tutaj niczego jej nie można by było zarzucić.

Wydaje się, że w filmie opisywany jest ktos kto zdaje sobie ze swojej psychopatii i próbuje to ukryć. A wydaje mi się, ze większość z nich nie ma o tym pojęcia.

Znam takie zachowania i to jest świetny wykład. Dziękuję za pomoc 💫💟💟💟

Gdy doszedł pan w "opisie" psychopaty do "mowy ciała" zacząłem obserwować pańską gestykulację no i ... Nie wiem jak to panu powiedzieć ale gestykulacja, wystudiowane ruchy powiązane z tym, co pan mówi, racjonalizowanie i "do bólu logiczność" (matematycy też- mojej nauczycielce matematyki, źle z oczu patrzyło, teraz rozumiem dlaczego:)) tacy są, jeśli tacy są psychopaci. Mam nadzieję, że nie łamie pań prawa... A mówiąc poważnie. Szanowny panie nie ma jasnej i jednoznacznej definicji psychopatii. Słowo "psychopata" jest najczęściej używane przez tak zwanych przyzwoitych ludzi do stygmatyzacji drugiego człowieka. To określenie zwalnia ich z przyzwoitości wobec tak naznaczonej osoby. Z taką osobą mogą zrobić wszystko, bo przecież wiadomo, to psychopata, to homofob, to antysemita, faszysta itd... I proszę w swoich wypowiedziach nie używać ogólnika pt. "naukowcy mówią to czy tamto"... Jacy naukowcy? Którzy? Na podstawie jakich badań? Jest to o tyle istotne, bo w ostatnim czasie wyszło, że większości badań tzw. psychologów i socjologów nie można sfalsyfikować, co tłumacząc na polski oznacza, że większość ich tzw badań to brednie wymuszone koniecznością stałego publikowania czegoś... i to by było na tyle

nie ma oznaki 6 w menu w opisie :) pozdrawiam super odcinek! :D

Mam do czynienia na co dzień z taką osobą. Mocno wręcz neurotycznie oscyluje wokół własnych doznań i emocji, przy czym mówi prawie zawsze tylko o sobie. Nie panuje nad mową ciała, ma tendencję do samozwańczego kierowania i manipulowania grupą. Nigdy nie wiadomo jaką sytuację wykorzysta do swoich celów bądź do ataku na innych. Udaje empatię i zrozumienie, a jak już zdobędzie informację i zwierzenia - nagle atakuje lub planuje jakąś intrygę lub manipulację. Pod pozorem bronienia słabszych sztucznie nadmuchuje problem, pohopnie wyzwala potrzebę radykalnych działań skłócając grupę, rozwala ją nadinterpretując czyjeś słowa lub zachowanie. Ogólnie osoba bardzo toksyczna, inteligentna, nie potrafiąca nawiązać długotrwałych, głębszych relacji z innymi. Niestety trudno ją unikać, ale robię wszystko aby jej pokazać siłę swojego charakteru i przenikliwość odbioru jej intencji. Przez to jestem wrogiem numer jeden, muszę być zawsze w gotowości przewidzenia ataku, nie mam swobody działania i wyrażania myśli, ale staram się w tym dostrzegać oprócz negatywów pozytywny aspekt. Rozwija to moje umiejętności interpersonalne, przenikliwość, umiejętność przewidywania, dyplomatycznego wypowiadania się i wypracowania równowagi psychicznej podczas starcia z taką osobą. Jestem przekonana, że nie wolno pozwolić jej wejść na moją strefę komfortu bo wiem, że mnie osaczy, zdominuje i zniszczy.

Moje pytanie brzmi: w nawiązaniu do ostatnich słów podsumowując "miałem przyjaciela psychopatę" - czy jest sens mieć takich kolegów/przyjaciół - czy odrzucać takich ludzi?

Ma Pan między innymi bogatą gestykulację i zagłębia się Pan w szczegółach :)))))))

Spora część z wymienionych cech świadczy równie dobrze o narcyzmie albo autyzmie

Przeczytałam część komentarzy i mam taką uwagę do niektórych osób. Puknijcie się w głowę. Autor w bardzo ciekawy sposób przedstawia temat psychopatów i ich zachowań. Obejrzenie tego filmu może naprawdę uchronić część z nas przed wpakowaniem się w prawdziwe życiowe bagno. I za ten trud w podzięce autor dostaje sugestie w komentarzach, że z nim coś też jest pewnie nie tak, bo dużo gestykuluje... Czytam i nie wierzę...

Słucham bo się chcę dowiedzieć czy nim jestem 🤣

mój przyjaciel którego znam juz 7lat ma stwierdzoną skłonności psychopatyczne przez biegłego. Zanim to się stało, zwlaszcza w wieku 15-18 moim zdaniem te cechy były bardzo łatwo rozpoznawalne, teraz albo to gra w pozory, albo resocjalizacja zadziałała, najprawdopodobniej to i to. Dopóki nie poświęciłem duzo swojego czasu psychopatii umiał mną dobrxe manipulować tak jak innymi, wzbudzać wlasnie tą huśtawke nastrojów, miał też bardzo dużo znajomych. Faktycznie jak się kogoś takiego pozna i przeanalizuje jego zachowanie to można spokojnie przewidzieć działania(chyba ze to wynikalo z naszej przyjaźni i tego jak dobrze go znam). teraz się niestety stoczył na złą dla niego drogę, czyli twarde. Ogólnie po takim długim przebywaniu z tym człowiekiem, zauważam u siebie podobne cechy, z wymienionych rzeczy tak naprawdę odczuwam większość, pomimo że odczuwam emocje i rzadko je udaję.

1:10 Wszystkie podane przykłady pasują mi bardziej pod socjopatę. Te dwa przypadki podobno bardzo często sa ze soba mylone. Nauczony byłem, że psychopata jest osobą, która nie potrafi odczuwać i rozróżniać ludzkich emocji. Dlatego manipulacja nie wydaje mi się cechą należącą do psychopaty, ponieważ taka osoba nie miałaby za bardzo pojęcia za jakie sznurki należałoby pociągnąć.

No ja bardzo przepraszam!? Całe życie byłem i jestem empatą,(matwie siw krzywdą zwierząt ludzi, nie przejdę obojętnie obok babci z kwiatkami czy kogoś komu dzieje się krzywda, człowiek czy zwierze) a używam jezyka logiki w 98% przypadków, często też jezyka przyczynowo skutkowego. Tyle że za swoje dziadostwa zwykłem przepraszać a nie je racjonalizować. Język logiki, oraz przyczyny i skutku, świadczy nie tyle o psycho-socjopatii, ile o rozumieniu złożoności świata, czy jak by się uprzeć inteligencji. (Nie nie uważam się za inteligenta, prosty , przeciętny facet ). Problem jest jak tego języka ktoś uzywa a nie to że używa.

Ja miałam takiego znajomego. Ale znajomość z nim była bardzo irytująca i denerwująca od samego początku, a nawet od pierwszych godzin poznania. Tyle, że miał tyle gadane że nawet ciekawie się słuchało jego gadania - jedyny powod spotkania to byla moja ciekawość co dziś opowie. Cały czas mówił o sobie, swoich przezyciach i PRZESZŁOŚCI. Było wnerwiające, bo niczego pozytywnego i optymistycznego nie było w tej znajomości. Tylko dołująca JEGO przeszłość. Może też czasem próbował się doczepiać mnie, bo za mało go chwaliłam - miał też typowe cechy narcyza (pindrzył się przed lustrem co sprawiało, że rozwałąłam jego poczucie płci - czasem sam mówił w wersji żeńskiej o sobie...). Pod koniec znajomości kompletnie już stracił swoją wiarygodność. Wręcz co złego go spotkało, doszłam do wnioswku, że był głupi i sam widocznie sie na to narażał. Szczerze polecam znajomość z narcyzem i lub psychopatą ale z dystansem i asertywnością - można się dowiedzieć od takich typów wiele ciekawych rzeczy, przeżyć, historii jego problemów. Ale zrobić barierę od swoich spraw prywatno-rodzinnych. Zupełnie odgrodzić. Bo lubią się wtrącać.

Psychika człowieka to skomplikowany i popularny temat, więc czy ludzie są skłonni do przypinania sobie łatki psychopaty tj. jest np. z autyzmem lub depresją? Czy wmówienie sobie bycia psychopatą może doprowadzić taką osobę do „stania się” nim? Jeśli tak to jakie niebezpieczeństwa może mieć takie zjawisko dla „psychopaty” oraz otoczenia?

Dziesięć razy prawie zemdlałam 😮 cieszę się, że się z nim rozstałam,teraz to naprawdę 😮

Podoba mi się, chciałam jednak zwrócić uwagę, że słabą mimikę mogę mieć też np. osoby ze spektrum autyzmu, które nie wykazują żadnych cech psychopatycznych, więc ostrożnie z ocenianiem!

Robienie wtrąceń o VPN Shark (R)(TM) w trakcie psychologicznego nagrania, nie jest przypadkiem przykładem psychopatii?

To są ci z World Economic Forum.

Miałem kumpla, który jest psychopata. Nasza znajomość trwała długo, bardzo długo. Dość ciekawa relacja, pewnie dałem nie raz sie zmanipulować jednak miałem też niezły trening w obcowaniu z kimś takim i wypracownaiu pewnych mechanizmów obrony przez podobnymi typkami. Znajomość została zakończona bo ostatecznie była nie do udźwignięcia Cośjak spacer po polu minowym a teraz nie mam czasu ani ochoty na takie zabawy. Po jakimś czasie trafiła w moje ręce ksiażka Roberta D. Hare "Psychopaci sa wśród nas", która upewniła mnie, że to co jest z ta osoba nie tak to psychopatia ;) Im więcej słucham lub czytam na ten temat tym bardziej utwierdzam się w tym przekonaniu. PS Kolega jest psychopata w stopniu dość łagodnym i w skali psychopatii raczej plasowałby się na niezbyt wysokim miejscu ale jednak.

Niestety miałam nieprzyjemność poznania kilku psychopatów, albo przynajmniej jednego (bo może inni byli tylko narcyzami), który był wybitnie książkowym przykładem psychopaty, więc jestem pewna, że nim był, bo po prostu wszystkie ich cechy to był wypisz wymaluj on sam we własnej osobie. Co było widoczne od razu: - już na początku znajomości zaczął zasypywać mnie swoim życiem i intymnymi, prywatnymi szczegółami z niego. - zawsze podawał ogrom informacji o sobie, ciągle opowiadał o sobie, albo stawiał się w charakterze ofiary, jaki to on biedny, pokrzywdzony (potem się to wszystko okazało g... prawdą), albo jaki to jest super, zaje...ty, ile to niezwykłych historii przeżył, co genialnego odwalił, jaki jest wspaniałomyślny, ile to on nie ma barwnych przygód. Generalnie przeżył wszystko i jego życie nadawałoby się na scenariusz kilku filmów. - nigdy nie interesowało go to co ja mam do powiedzenia, gdy zaczynałam mówić coś o sobie, głównie smutnego, to on jakby w ogóle nie słuchał, tylko w połowie mojej historii mi przerywał śmiechem, wyglądało to tak "ahahahaha, a kiedyś to zrobiłem to i tamto, hahahaha, ale jestem zajebi...y, hahaha ale to było dobre, taka historia". Do moich historii się nie odnosił, wręcz nie ukrywał, że moje życie go nie obchodzi i to jego życie jest lepsze, fajniejsze, ciekawsze, a on sam podczas tych historii ciągłe łechtał sobie ego wtrącając do nich "ale to zrobiłem zajebi...cie, ale to było super, ale miałem odwagę, mało kto by miał jaja, żeby coś takiego zrobić" itp. Zawsze musiał skupiać uwagę na sobie. - gdy zaczynałam się denerwować na niego o coś pojawiały się argumenty, że mówię tak, bo mu zazdroszczę super życia, potem pojawiały się jeszcze teksty, że mu zazdroszczę, bo sama mam nudne życie i nic nie osiągnęłam i takie pojazdy po mnie, byle tylko zdeprecjonować moją osobę, umniejszyć mi, zranić. Albo jak się wkurzałam, że coś zrobił źle, to grał rolę ofiary, wręcz teatralnie - nawet zaczynał płakać i opowiadać łzawe historie, jak to np. matka go nie nauczyła tego albo tamtego, przez co teraz taki jest, no normalnie jak te łzawe historyjki biednych dzieci np. z Mam talent, gdzie przy smutnej muzyczce opowiadają o swoim ciężkim życiu i jest zbliżenie na łzy w ich oczach. A po jakimś czasie jak mu to przypominałam, to widocznie zapominał o wcześniejszych kłamstwach, bo zdziwiony twierdził, że coś takiego nie miało miejsca w jego życiu. - barwne historyjki, którymi mnie zasypywał, często różniły się szczegółami. Lubił wielokrotnie opowiadać te same historyjki, ale za każdym razem różniły się, np. bardzo lubił opowiadać o jednej swojej byłej dziewczynie i za każdym razem podawał inny czas w którym miał miejsce ich związek, ile trwał, raz to on był ofiarą, raz to wobec niej stosował przemoc i znęcał się nad nią, o czym opowiadał pełen dumy i pychy, a innym, że nigdy jej nie uderzył, jednym razem, że wziął ją do siebie, innym, że nigdy nie mieszkali razem, raz że mieszkali ze sobą tylko 2 tygodnie, innym, że pół roku albo miesiąc, innym, że wrobiła go w ciążę, innym sam przyznawał się do dziecka, jednym razem opowiadał, jak to uprawiali seks w różnych miejscach i to było takie hihi zajebi...e, innym razem, że ani razu nie spali ze sobą, tylko spotykali się bez żadnego podtekstu i on nawet nie darzył jej uczuciami, zwyczajnie tylko chciał jej pomóc, bo miała trudną sytuację, ale nic nie było, ogólnie ta historia była inna za każdym razem, ale dotyczyła tej samej osoby. Bardzo lubił niepytany do niej wracać, co już samo w sobie było dziwne, czemu tak ciągle o tym gadał. - w jego historyjkach było widać skłonność do łamania prawa i ogólnie przyjętych norm społecznych i obyczajowych, np. chwalił się rzeczami typu seks w miejscu publicznym, np. w tramwaju lub kościele, tym, że włamał się gdzieś, że coś zniszczył, że wziął kredyty w każdym możliwym banku i nie spłacił, bo i tak nic mu nie zabiorą, bo nic nie ma (jego słowa), ogólnie takie historyjki krawędziowego bad boya, który nie szanuje żadnych zasad i granic. Było widać też, że ma skłonność do przemocy. - czasem jak chciał mi powiedzieć niby coś miłego to to tak naprawdę było zakamuflowaną złośliwością, a jak mu o tym mówiłam, to skruszony udawał, że on nie wiedział, że to słowo może zranić albo że ono znaczy coś obraźliwego itp., takie tłumaczenie głupiego, udawanie Greka. - celowe wyprowadzanie mnie z równowagi, dogryzanie mi jakimiś złośliwościami prosto z mostu, rzucanie do mnie mimochodem jakichś już mocno podłych określeń typu kur...a, szmata, a potem palenie głupa, że wcale tak nie powiedział i mi się coś uroiło i wymyśliłam sobie, bo jestem chora psychicznie, a on nigdy nikogo tak nie nazwał i w ogóle jest święty i idealny. - przy części ludzi udawał takiego porządnego, idealnego, mądrego, elokwentnego, normalnego i oni niestety to łykali i mieli o nim dobre zdanie, a tylko przy niektórych pokazywał swoje prawdziwe ja, prawdziwego skur**syna, istoty zupełnie nieprzystosowanej do życia w społeczeństwie, totalnej patologii, dna społecznego. Robił to sprytnie i wielu się na to łapało, ale mnie nie oszukał, prześwietliłam go na wylot i nie rozumiem tych ludzi, którzy mu we wszystko wierzyli, bo wystarczyło tylko trochę ruszyć głową, żeby zobaczyć, jaki to świrus patologiczny. - chwalił się pełen dumy z siebie samego, że pożyczył pieniądze od większosci swoich znajomych i nie oddał i nie ma zamiaru - nigdy nie czuł się niczego winny, nigdy nic nie było jego winą, on nigdy nie zrobił nic źle. Zawsze płynnie umiał się "wybronić" i zrzucić winę na kogoś innego albo winę zmienić w dobrą wolę i coś dobrego, np. randomowo podszedł do mnie i mnie wyzwał, ale to nie było złe zachowanie, to było dobre, bo niby widział, że coś innego mnie denerwuje i teraz mogę przestać o tym myśleć i skupić się na innym zdenerwowaniu. Co by nie zrobił, zawsze opowiadał, że on zrobił dobrze, że to było bardzo przemyślane z jego strony zachowanie mające na celu coś tam zrobić. Nigdy nie przyznał się do żadnego błędu, nigdy za nic nie przeprosił. Kiedyś mu coś pożyczyłam, oddał zniszczone i nie przeprosił nawet, mimo, że powinien oddać mi za to pieniądze, bo to była droga rzecz. Jakiś miesiąc potem ta rzecz została mi skradziona (inna sprawa). A on wtedy powiedział, że nic się przecież nie stało, że mi to zniszczył, bo i tak mi to ukradli. Albo innym razem coś mi zniszczył i powiedział, że dobrze, że to zepsuł, bo i tak było brzydkie, więc dzięki niemu się tego pozbyłam. - ciągle manipulował wszystkimi dookoła, np. przy mnie udawał, że mnie lubi, a potem rozpowiadał wszystkim plotki na mój temat (byliśmy z jednego kręgu zainteresowań różnymi rzeczami, więc wszyscy jakoś tam się znali, bardziej lub mniej), żeby tylko mnie ośmieszyć jak najbardziej, a potem przychodził do mnie i mówił, że x lub y jest zły i to on wymyślił te plotki, albo to ze mną coś jest nie tak i nawet obcy ludzie takie rzeczy o mnie mówią (tylko, że ci ludzie akurat w ogóle mnie nie znali) albo skoro ktoś tak o mnie mówi (też ktoś, kto w ogóle mnie nie znał, tyle tylko, że może słyszal jak się nazywam, ale nic poza tym), to na pewno coś mu zrobiłam i ma powód, ogólnie ze mnie, ofiary, robił winną. Innym wciskał kity, że to on jest moją ofiarą, bo ja mu coś niby zrobiłam, a on jest taki biedny i cierpi przeze mnie, że niby on mnie kochał, a ja go odrzuciłam, a on by wszystko dla mnie zrobił itp. I grał oczywiście takiego idealnego. Albo o innych też mówił źle, puszczał plotki, a potem zganiał winę na inne osoby, ogólnie wszędzie gdzie się pojawiał siał jeden wielki zamęt.