@Tadek Rafał Też tak zrobiłem i byłem przerażony. Ratowałem telewizor inaczej. Rozmontowałem aparat do masażu i wyciągnąłem elektromagnes. Potem elektromagnes podłączyłem do sieci 230v i zmiennym polem magnetycznym "głaskałem" ekran. Najpierw blisko ekranu, potem coraz dalej. Pomogło! Co za ulga! Gdy składałem aparat do masażu, byłem szczęśliwy.

Ja rozmagnesowywałem lutownicą transformatorową z odłączonym grotem. Prawdopodobnie wystarczy wyłączyć TV na 10 minut, żeby termistor od cewki rozmagnesowującej ostudził się i przy włączeniu popłynął większy prąd. Można powtórzyć kilka razy. Jeśli termistor się popsuje, to kolory same się pojawią bez pomocy magnesów.

@@MultiKomentator No nie do końca. Rubina uszkodziłem trwale. Nawet profesjonalne rozmagnesowanie nie pomogło.

@@MultiKomentator Nie w tym TV , te ślady zostały już do końca jego żywota.

Na cześć Adasia. Hip hip ....??? 😀

Proponuję również kanał Krzyśka Bielewicza RS Elektronika !! Tam On też to super opisał !! kzfaq.info/get/bejne/fKxgmZWpr9nJiKM.html

Polemizowałbym, czy ReduktorSzumu (Rs elektronika) nie wytłumaczył tego lepiej 🙂 oczywiście ten kanał też lubię szanuję ✌️

@@PiotrCh91 oczywiście znam kanały tego Pana jak i film o TV, jednak w mojej opinii Pan Adam wytłumaczył to tak, że nawet osoba mająca znikome pojęcie o elektronice zrozumie jak to działa :)

@@quazarro3182 dlatego trzeba kibicować jednym i drugim i wspierać kanały o podobnej tematyce 🙂 każdy znajdzie coś dla siebie

Dokładnie. Im więcej puntów widzenia na takie sprawy, tym więcej ludzi zrozumie jak to działa :)

Chyba, że ktoś strząsnął kineskop, wtedy wyginała się maskownica i było po kineskopie :)

Na lekcji historii?

Dokladnie, podzielil ludzi, dal propagande.

Panowie, proponuję doczytać na temat propagandy. Jest dużo starsza niż telewizor :-)

@@jerryl6634 Ale ile latwiejsza z TV i radiem niz bez. W zasadzie to srodek służący do jej rozglaszania :-)

Co się tak ekscytujesz jakbyś zobaczył miss world?

To bardzo interesujące.

@@KH-lg3xc Witam. - Pomysł przyszedł mi do głowy w trakcie naprawy dekodera w Rubinie 401. W trakcie strojenia zauważyłem, że po dostrojeniu filtra dzwonowego do koloru niebieskiego na obrazie kontrolnym na tym kolorze znikły szumy i bardzo poprawiło się nasycenie. Po powrocie od klienta zaprojektowałem dodatkowy tor do Rubina 707 - od dodatkowego filtra dzwonowego do przełącznika torów wraz z dodatkową linią opóźniającą podłączając już oddzielnie do koloru czerwonego i eureka obraz jak z bajki. Finalnie układ składał się z dwu filtrów pasmowych, dwu przełączników torów i dwu linii opóźniających CV20, pozostała część dekodera pozostawała bez zmian. Dopiero do Jowisza zaprojektowałem cały dekoder od podstaw, wdrażając mój patent i było pięknie. Tak przekonstruowany Secam był bardzo konkurencyjny względem systemu Pal, gdyż posiadał większą dynamikę koloru - za sprawą modulacji FM.

Różnie z tym bywało. Kolorowe radzieckie elektroniki zdychały dość szybko.

@ słowo klucz: radzieckie ;-)

@@DamianDaszkiewicz Piaseczno też się nie popisywało. Wypuszczali z zakładu dużo wadliwych kolorowych kineskopów, które z premedytacją montował Unimor w swoich TV. Taki TV kolorowy w PRL kosztował z 8 pensji, to tak jak byś dał dziś ze 25 tys zł, a kupowałeś totalnego bubla. Kineskopy te siadały po kilkudziesięciu/kilkuset godzinach pracy, potem lądowały w ZURT na wymianę kineskopu. "Najśmieszniejsze" jest to, że robiono tak z premedytacją bo liczyła się statystyka wyprodukowanego sprzętu. Radzieckie nie radzieckie, polskie rewelacją też nie było.

@ Namagnesowane kineskopy ratowało się lutownicą transformatorową. kręciło się koła a na końcu energiczny ruch po przekątnej (nigdy nie było pętle rozmagnesowującej pod ręką a lutownica zawsze). Trudniej było z regeneracją działa. Podłączało się generator i wypalało tlenki krótkimi impulsami wysokiego napięcia. W taki sposób kineskopom Rubinów dawało się drugie, trzecie... n-te życie. Gdy już naprawdę obraz był ciemny to zwiększało się napięcie przyspieszania. Nie było to zdrowe (promieniowanie X wydostawało się w większej ilości ale kto na to patrzył). Po którejś "regeneracji" to już kineskop był tak wymęczony, że aż się po kolejnej korekcie linie powrotne pokazywały. W sumie kawał historii. Parę razy dostałem tatuaż w postaci kropki na palcu od lampy wysokiego napięcia. W Rubinach potencjometr "wysokiego" był zaraz pod lampą. Robiło się do tego specjalne śrubokręty ze szprychy rowerowej w igielicie a rączkę z Distalu. I tak parę razy dostałem po palcach z 18kV. W Biazecie w Białymstoku żartem fabrycznym było podawanie naładowanego kineskopu koledze. Musiał wytrzymać i żaden nie wypuścił z rąk :) Inną zabawą było ustawianie zbieżności kolorów. Ilością kombinacji ustawień rdzeni w Rubinach mogłaby się zająć nauka zwana kryptologią :)

Trwałość katody zalezala bardziej o ilosci właczeń telewizora, podczas których następowało wyrywanie elektronów z katody ktora nie osiagnęla jeszcze właściwej temperatury. Mozna bylo temu zapobiedz modyfikując uklad zasilania kineskopu , który podawał ujemny potencjał na siatkę sterujacą aż do czasu osiągniecia własciwej temperatury pracy przez katode. Wydłużalo to znacznie zdolność emisyjną katody.

Stłuczką ołowiowego szkła podobno były posypane wszystkie polne drogi w okolicy Polkoloru. W sumie szkło to stopiony piasek...

Moja ciekawosc z dziecinstwstwa zostala ujarzmiona... Pan Adam wali wiedza w moj leb niczym dzialo kineskopowe... ; D Dziekuje...

Dalsze szczegóły nastąpią, że tak powiem :) W Polsce nie produkowało się telewizorów NTSC (albo nic o tym nie wiem), ze względu na diametralnie inną budowę (wyższa częstotliwość odchylania, mniej linii, pół telewizora - w przypadku pozbawionych scalaków wysokiej integracji - do zdublowania).

Dodam tylko że system kodowania kolorów SECAM nie był systemem Radzieckim jak niektórzy myślą a również zachodnim, wymyślony we Francji choć używany głównie w krajach bloku wschodniego.

@@YTtomek SECAM tzw francuski nieco się różnił.

@@gregoryhouse7140 SECAM miał kilka odmian podobnie jak i PAL . Francja korzystała z wersji SECAM IIIB a ZSRR i pozostałe kraje bloku wschodniego używały wersji SECAM D/K. Nie zmienia to faktu że system ten powstał we Francji znaczy jego pierwotna wersja.

@@YTtomek Owszem powstał we Francji, różniły się szczegółami. PAL to poprawiona wersja NTSC chodzi głównie o synchronizację dekodera. Był jeszcze PAL 60 Hz stosowany w krajach Beneluxu

Niestety prawdopodobnie kilka złotych na złomie. Cewki odchylania to dużo miedzi, podobnie jak transformator wysokiego napięcia. Znalazłem tak raz pierwszy polski telewizor - Belweder, w wersji 17" - z rozbitym przy nieudolnym demontażu cewek kineskopem. Zbieracz złomu wzbogacił się o parę złotówek, a rzadki zabytek stracił praktycznie całą wartość... A, telewizory się oddaje do PSZOKu a nie wyrzuca do śmietnika, ołów ze szkła i toksyczny luminofor trochę szkodzą przyrodzie.

ja tez kiedys tego doknolem to mi skora na palcu odparowala i goilo sie chyba rok ...

Kineskop - o czym nie wspominałem - jest z zewnątrz także pokryty grafitem, żeby rozładowywać różnego rodzaju ładunki (połączony jest z biegunem odniesienia). Zatem powierzchnie szkła mogą się względem siebie naładować jak kondensator, a ponieważ w telewizorze jest zwykle ciepło i sucho, taki ładunek będzie się utrzymywał długo. Jest tego kilkanaście tysięcy woltów przy nanofaradzie mniej więcej, więc nie zabije, ale kopnie mocno. Zasada jest taka, że zanim zdejmie się ten kapturek od wysokich napięć, trzeba tam wsadzić umasiony rezystor (i to kilka razy).

@ Eeee tam. Kineskop rozładowuje się kablem od multimetru do masy (chassis). Tylko trzeba to zrobić z głową! Najpierw jednym końcem masy dotykamy masy a drugim dziury od kapy. Nigdy odwrotnie - o czym się boleśnie przekonałem robiąc niechcący za masę :)) To samo trzeba zrobić z kapą. Zaraz po jej odpięciu od razu "uszynić" kilkakrotnie.

Zabawa była pewnie przednia, a wiks od staruszka był ?

@@mioszdorzynski9429 Krzyku było dużo - tyle pamiętam :-)

W sumie to samo ..roznca to sposob odchylania wiazki za pomoca pola elektrycznego zamiast elektromamenesu i byly te kineskopy dluzsze i mniejsze bo pole elektrostatyczne jest slabe do odchylania elektronow.

@@mirek190 Absolutnie nie to samo, chyba źe dla kompletnego ignoranta. Zupełnie inne problemy do rozwiązania i ich skala. "To samo" co każda lampa elektronowa, "oko magiczne" czy stary aparat rentgenowski.

A trzeba było w bibliotece szkolnej wypożyczyć znakomitą książkę p.t "Telewizja - ależ to bardzo proste".

Oscyloskop jest mniej intuicyjny, a telewizor każdy zna. Ale oscyloskop także kiedyś wystąpi.

Jeszcze były kineskopy IL/PIL, w Polsce najbardziej popularne. Często mylone z Trinitronem, a to nie to samo.

@@kaem3 Jeszcze przez pewien czas kineskopy się broniły tzw. Slimami. Hybryda płaskiego kineskopu ale od tyłu aby zbliżyć się gabarytami telewizorów do ówczesnych plazm. Żyły bardzo krótko i miały bardzo duże problemy z odchylaniem. Z przodu kształt klasyczny. Z tyłu spłaszczone do możliwych granic. Ślepa uliczka ewolucji. Zniknęły szybciej, niż się pojawiły całkowicie wyparte przez plazmy a potem LCD. Nawiasem mówiąc plazma LG z początków HD Ready w Polsce roku 42" działa u moich rodziców do dziś a obraz jest bardzo ładny

Ba ! Były nawet telewizory mechaniczne, czemu zawdzięczamy to nieszczęsne 50Hz odświeżania w późniejszych czasach i co nadal snuje się po optoelektronice nawet do dziś. Ze zmorą 50Hz (60 w USA) oraz z 24 klatkami.sek nadal się walczy. Np. w kinie film wyświetlany jest (był) w 24kl./sek ale już ten sam film zdigitalizowany w telekinie (ktoś jeszcze pamięta co to takiego i do czego służyło?) ma już 25 kl./sek. To dlatego oglądając w TV stary film (już coraz rzadziej bo koryguje się to cyfrowo) czasem słychać głosy aktorów jakby nieco przyspieszone.

W kamerze TV była lampa analizująca a nie rejestrująca.

@@marekx1054 no i dlatego czekam na odcinek o lampach

@@ZeeKat Jasne : ).

Lisażu

Rubiny nie wybuchały ale to prawda, że się paliły. To nie legenda. Tajemnica została rozwiązana już dawno. Przyczyną był... Kurz ! W rubinach z tyłu była tzw. maska kineskopu. Kawał siermiężnej blachy. W momencie "zgaszenia" Rubina (bo trudno to nazwać wyłączeniem) pomiędzy zewnętrzną częścią tyłu kineskopu pokrytego grafitem a tą właśnie maską przeskakiwało mnóstwo iskier. Ta sama grafitowa powłoka działała elektrostatycznie na kurz, który osadzał się na tylnej ścianie kineskopu. Zwykle Rubiny były czyszczone regularnie podczas baaardzo częstych serwisów (psuły się na potęgę bo ich jakość - zwłaszcza późniejszych egzemplarzy była podła) odkurzaczem i pędzlem ale nikt nie ściągał maski kineskopu. I właśnie w chwili wyłączenia TV te iskry pomiędzy kineskopem a jego maską zapalały kurz. Ten zapalał płytę drukowaną, która wykonana była z utwardzonej tektury a ta obudowę, obudowa firanki itd. Rubiny są niepowtarzalne. Nie ma dwóch takich samych egzemplarzy. Porównywanie tajemnych ścieżek z ich mapą (schematem) to jak rozwiązywanie zagadki komnat tajemnic. Pierwsze Rubiny nie były złe ale te z lat 80 to przegląd wszystkiego co monter zamiótł spod stołu. Trafa nawijane czasem aluminiowym drutem, czasem miedzianym, randomowe części, coś zostało zmienione to potem coś innego musiało być dopasowane, nie było opornika MŁT o danej wartości to były fabrycznie wstawiane pajęczyny z innych wg prawa Ohma albo korygowane potencjometrem w szereg. Rubiny to była prawdziwa komnata tajemnic z niejedną pułapką...