ANG PAKIRAMDAM NG UMIIBIG (Spoken Word Poetry)
Ito ang unang pagkakataon na nagmahal ako
At gusto kong malaman mo na ginusto kong maging huli ka
Sapagkat pinaramdam mo sa'kin na pwedeng maging maganda ang bagay na hindi
Na pwedeng maging tama ang bagay na mali
Na pwedeng mangyari ang mga bagay na imposible
At naniniwala ako
Na sa piling mo lang pwedeng matupad ang mga bagay na akala ko ay hindi totoo
Tulad ng pangakong mga tala, na kaya pala talagang makuha
Sapagkat nilagay mo ito sa aking mga mata
Sa tuwing nasisilayan ko ang iyong mga tawa
Tulad ng isang mahimbing na musika
Na naririnig ko mula sa iyong pagkanta
Kahit ang tingin ng iba ay sintunado ka na
Tulad ng tahimik na oras,
Pero sadyang maingay ito para sa'kin
Sapagkat naririnig ko ang sumisigaw na puso
Pangalan mo ang paulit-ulit na binibigkas nito
Tulad ng liwanag na bumabalot sa ating kapaligiran
Kahit ang kasalukuyan ay nasa ilalim tayo ng kadiliman
Tulad ng masarap na kape
Na pinapatikim mo sa'kin kapag hindi pa 'ko handang matulog sa gabi
Malasa, kahit sabi nila, kulang ng asukal at gatas ang iyong timpla
Tulad ng pag-iwas ko sa araw
Sapagkat ayokong nagigising ng maaga
Ngunit simula nang maging akin ka
Ay sabik na 'ko laging bumangon sa kama
Tulad ng pagka-ayaw ko sa matagal na pagtunganga
Ngunit pagdating sa'yo ay biglang humahaba ang pasensya
Tulad ng kahit pawisan ka na
Ay nakikita ko pa rin na parang bagong ligo ka
Tulad ng kahit tumatakbo ka na
Ay pinipili ko pa rin na habulin ka
Tulad ng kahit gusto mo nang magpahinga
Ay sinasabi ko pa rin na magpatuloy tayong dalawa
Tulad ng kahit pagod na kong intindinhin ka
Ay sinusubukan ko pa rin na unawain ka
Tulad ng kahit pumipigilas ka na
Ay ginugusto ko pa rin na yakapin ka
Tulad ng kahit ayaw mo na
Ay pinipilit ko pa rin manatili ka
Sapagkat ganito ang pakiramdam ng umiibig
Nagiging tanga, Nagiging bulag sa mga bagay na hindi mo na iniibig
Ngunit kakampi ko ang pag-ibig
Kaya kahit sa tingin ng iba ay hindi na tama ang aking pagmamakaawa
Ipapamukha ko sa kanila na ito ang dapat na ginagawa
Kapag nagmamahal ka
Hindi ka bibitaw ng basta-basta
Kakapit ka hanggang sa kaya mo pa
Hindi mo hahayaan na magwagi ang tadhana
Sa pagbawi niya sa taong sobrang minahal mo na
Ganito ang pakiramdam ng umiibig
Kaya't hindi ko alam kung bakit tayo magkaiba
Kung bakit hinayaan mong tuluyang mawasak ang minsang binuo nating magkasama
Kung bakit hindi mo man lang ginustong ayusin ang nakita mong sira
Sumuko ka agad!
Pinili mong kumalas habang 'yung tayo ang pinili kong iligtas.
Pag-ibig nga ba ang naramdaman mo?
O sadyang naging masaya ka lang kasama ako?
Kaya sinubukan mo.
Kung pwede 'yung tayo.
Kung pwedeng magtagal pero dahan-dahan ay nakita mong niligtas lang pala kita.
Sinamahan hanggang sa mabuo ka.
At nang dumating ang araw na kaya mo na,
Ay pinili mo nang maglakbay mag-isa.
Tama ako di ba?
Ginawa mo lang akong tambayan
Habang ang turing ko sa'yo ay tahanan
Para mo 'kong pinarusahan sa paniniwalang minahal mo 'ko ng minsan
Pero hindi pala talaga
Dahil kung minahal mo 'ko
Lalaban ka.
Hindi mo sasabihin sa'kin sa nagsasawa ka na.
---
For more updates, follow me on my social media sites listed below:
FACEBOOK PAGE: / bcumla
TWITTER: / beverly_cumla
INSTAGRAM: @beverlycumla
JOIN OUR FACEBOOK GROUP AND BE PART OF THE BEVIES:
/ 11935. .
For business purposes, email me at:
beverly.cumla@gmail.com -
-
#BeverlyCumla #SpokenWord #Poetry #HugotTalk