Dziękuję I pozdrawiam

Mieszkam w Indonezji. Z mojej sypialni mam widok na Gunung Agung, główny wulkan Bali, a przy dobrzej pogodzie widzę wulkan Rinjani na sąsiedniej wyspie. Razem z moją partnerką "kolekcjonujemy" indonezyjskie wulkany, głównie dlatego, że nie ma tu zwykłych gór. Wulkany są egzotyczne i ciekawe, ale do czasu. Wulkan to z reguły punktowiec, wokół którego grunt zmienia się od płaskiego do bardzo stromego. Nie ma dolin, przełomów, przełęczy. W górach Europy krajobraz jest zróżnicowany. W Indonezji, niestety, idzie się tylko w górę, niczym po nieskończonych schodach, a wraca się tylko w dół. Przez większość drogi idzie się wilgotnym lasem. Pot, kurz, ślisko, stromo, widoczność ograniczona wysokim lasem najdalej na 50 metrów (nie ma widoków). Widoki są dopiero po przejściu linii lasu nieco poniżej 3000 m. Trzeba mieć dobre kolana i znakomitą formę, to nie jest spacer. Raz byliśmy w wielkim niebezpieczeństwie. Doszliśmy w porze suchej do obozu 2600 metrów i zebrała się burza, której nic nie zapowiadało. Potężna ulewa spowodowała, że schodziliśmy z góry w strumieniach błota, przemoczeni do ostatka. Niestety piasek wulkaniczny jest ostry, rani jak szorstka pasta ścierna. Krwawe ślady z miejsc, gdzie woda z pyłem wulkanicznym dostała się pod ubranie i do butów może zostaną na całe życie. Ścieżki płynęły wodą głęboką nawet do pół łydki i musieliśmy przez nie brnąć w zalanych butach. Pod silnym kątem nieraz się przewracaliśmy, widzieliśmy lawiny błotne, osunięcia. Na jednym z wulkanów (Bromo, wschodnia Jawa) słyszałem huk czynnego wulkanu, panował smród siarki. Stojąc na obręczy krateru doświadczałem huku, jakbym stał obok startującego Jumbo Jeta. Jest to nie do opisania: strach bliski panice, fascynacja, z jednej strony spadek na rumowisko skalne i labirynt powstały w zastygłej lawie, z drugiej strony spadek bezpośrednio do gorącej lawy i wyziewów. Indonezyjczycy mają złożony system wierzeń i przesądów, a także rytuały przezorności związane z wulkanami! Wulkany są monotonne, po którymś razie stały się dla mnie mało interesujące. Chodzimy po nich z braku zwykłych gór, dla sportu, zdrowia, nie dla wrażeń.

Oczywiście baaaaardzo dziękuje za ten podcast 🙌 Jeśli mógłbym tylko zwrócić uwagę na tą czołówkę, wydaje mi się jednak niesłusznie długa ;) Zdrówka

Jest Pani bardzo inteligentną osobą i mam nadzieje że nie wierzy Pani w ten cały spisek z pandemią

Dzięki 👍

Magia. Zobaczyć jak czerwono-złota lawa faluje i wylewa się z krateru. Chyba już trochę przygasł najnowszy wulkan Islandii, który objawił się w pandemii jakoś w 2020, a może w 2021… Fagradalsfjall Volcano. Mnóstwo świetnych filmów nakręcono z jego erupcji. Magia zjawiska polega na tym, że widać, jak żywa jest ta „przyroda nieożywiona”!

pozdrawiam -stary nie akualny dogmat

Wulkan to nic innego jak smietnisko podziemne, spalanie i wyzut na zewnatrz przy pomocy technologi ,ktora isnieje tysiace lat.

Wulkany to pryszcze ziemi xD

Jeden ze słabszych odcinków. Gość używa zbyt dużo fachowej terminologii niepotrzebnie, a nawet jej nie tłumaczy często, mało konkretów, pełno ogólników.