Mój pradziadek opowiadał mi scenę z frontu, a jest to nieomal dokładnie, jak scena z filmu. Służył przymusowo jako sierżant w armii pruskiej. Zakradł się kiedyś do francuskiego gospodarstwa. Głód po prostu. Na strychu był ser, który zwyczajnie ukradł. Niestety, strop się zawalił i wpadł na francuską rodzinę siedzącą przy stole. Powiedział ,,Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus" i szybko uciekł. Mówił, że Francuzi raczej by go zabili, ale byli zbyt zaskoczeni i to go uratowało. Ale żeby nie było, to był dzielny żołnierz. W Powstaniu Wielkopolskim dosłużył się Krzyża Walecznych jako dowódca działa w 1. kompanii gnieźnieńskiej. Dwukrotnie ranny, był bohaterem przedwojennej czytanki dla dzieci. Różnie to bywa, prawda?

Dla mnie najbardziej przejmująca scena to ta z początku filmu, gdy ściągają mundury poległych żołnierzy, wrzucają do wagonów, następnie myją, ktoś zszywa ubytki i wręcza się je nowym kadetom na front...Dla mnie film petarda,oglądało mi się tak dobrze jak "Szeregowca Rayana"

Wg mnie bezpośrednie pokazanie wygód generałów bardzo dobrze pasowało, gdyż głośne, chaotyczne, niepewne i przerażające kadry z okopów były przerywane cichymi, spokojnymi i właściwie beztroskimi kadrami, np ze śniadania sztabu, co było świetnie zbalansowane i wyczute, powodując u mnie, czasami nawet, szok

Obejrzałem film wczoraj i rzeczywiście, wbił mnie w fotel. Naturalizm wojny, dbałość o scenografię, świetne kadry. Dla zainteresowanych polecam dokumentalną serię Apokalipsa: I wojna światowa. Ten sam brutalny, bezwzględny i bezsensowny obraz wojny ukazany nagraniami archiwalnymi.

Przeczytałem książkę, ale niespójności mi nie przeszkadzają. Film podobnie do książki pokazuje brutalność, brud i śmierć. Szczegółowo, bez owijania w bawełnę. Nie jest to przedstawienie książki, ale i tak reprezentuje sobą godny poziom. Solidny film, super zrealizowany. Nic dodać, nic ująć.

Szkoda, że nie powiedziałeś nic o muzyce, bo jest bardzo charakterystyczna, dawno takiej ścieżki dźwiękowej w filmie wojennym nie słyszałem.

miałam nie pisać komentarza, ale jak powiedziałeś o tej scenie z czołgami... ona była po prostu świetna! To był ten moment, w którym zastanawiasz się, co Ty byś zrobił w tej sytuacji, że wygląda to jak sprawa bez wyjścia. Bardzo dająca do myślenia scena i poruszająca serce oraz umysł. wow

Panie Marcinie, dzięki za ten kanał. Zwiększyłem swoją świadomość i wrażliwość filmową dzięki Pana materiałom. Czuję, że dojrzałem jako widz i mogę cieszyć się tym medium jak sztuką. Super materiał i zgadzam się, film zrobił na mnie takie wrażenie, jakbym przeżył część tych wydarzeń razem z bohaterami. Niesamowita produkcja.

Jestem świeżo po obejrzeniu i szczerze stwierdzam,że bardzo dobre opinie o tym filmie były prawdziwe. Świetne ujęcia,rewelacyjne wręcz miejsca i scenerie pasujące do aktualnej sceny,odgrywanie ról przez aktorów kończąc na muzyce filmowej godne obejrzenia. Wszystkim którzy nie widzieli serdecznie polecam sprawdzić tą produkcję.

właśnie dotknąłeś istoty tego filmu. Oglądając go czułem się brudny od błota, krwi, potu i niemalże czułem pożogę pola bitwy

Film świetny!!! Książka jeszcze lepsza :) Wyobrażam sobie ze film bez znajomości książki też by mi się bardzo podobał ale czuję że znajomość książki która świetnie opisuje wewnętrzną walkę bohatera i jego dylematy związane z wojna życiem dodały dodatkową gwiazdkę w odbiorze tego filmu. Bardzo polecam i film i książek.

Świetny materiał. Dzięki

Świetny film. Już dawno który film tak mnie wbił w buty. Tym bardziej w świetle obecnej sytuacji na świecie. Książka była moim materiałem na prezentacji maturalnej.

Dla mnie w pewnym momencie osaczenie tych chłopaków w okopach całą tą brutalnością z którą musieli mierzyć się sami było tak duże, że liczyłem na przerzut sceny do delegacji proszącej Entantę o pokój albo chociaż do sztabu armii byle wyrwać się z okopów, byle chwilę odetchnąć. Nie czułem tego przy żadnym filmie wojennym. Historię Dunkierki znamy - chaos ewakuacji brytyjskiego korpusu ekspedycjnego, 1917 to właściwie bajka opowiedziana w realiach I wojny z przerysowanymi na potrzeby filmu scenami katowania głównego bohatera. Tu natomiast dostaje się w mordę najbardziej brutalną rzeczywistością chłopaków z okopów traktowanych jak element barykdy do utrzymania lub przełamnia frontu na dosłownie metry zdobytej i traconej ziemi.

Jestem właśnie po seansie. Film bardzo dobry, faktycznie jest bardzo dosłowny i w prostu i to działa.

tak się składa że oglądałem film akurat dzisiaj i zły nie jest! Fajnie się ogląda, a to że wiadomo że powtarza się schemat tego typu filmu to norma. Lecz sam film jest naprawdę spoko

Czekałem na ten materiał :D

Zgadzam się, świetny film! Mimo mocnej tematyki i czasu trwania nie przytłacza i nie nudzi.

Książka jest świetna i też (wg mnie) jej rolą było pokazanie brutalności i momentami bezsensowności wojny. Jeśli więc film jest taki, jak mówisz, to znaczy że twórcom poszło bardzo dobrze🙂

Akurat wczoraj zebrałem się do obejrzenia tego. I niezawiodłem się

Według mnie ten film to petarda, nie mam się do czego doczepić i co najważniejsze, nie oglądałem go na raty, a zdarza mi się to często oglądając gnioty z kilku ostatnich lat.

Świetnym filmem jest Stalingrad 1993, pokazuje dramat wojny jak powyższy film. Pokazuje perspektywę Niemiecką, czego mało który film robi. Skupia się bardzo na rannych, szpitalach polowych, na tym, że żołnierz nie umiera od razu po strzale, może leżeć równie dobrze godziny, umierając z bólu. W dodatku film rozgrywa się w czasie bitwy pod Stalingradem i obejmuje czas od sierpnia do lutego 1943, co znowu pokazuje cierpienia żołnierzy związane z zimnem, a jak wiadomo, Niemcy jeszcze w Stalingradzie, nie otrzymali wystarczającą ilość wyposażenia zimowego i duża część żołnierzy armii 6 przebywała w Stalingradzie w bluzach letnich, bynajmniej została z nimi pozostawiona i przez to wielu było zmuszonych do użycia ubrań cywilnych. I nie jest to film wybielający Niemców, film pokazuje Niemców jak ludzi, od ludzkiej strony, w filmie są ukazane różne zbrodnie wojenne dokonywane przez Wehrmacht.

Sam film moim zdaniem zasługuje na 5/10 ale warstwa wizualna 10/10. Poprzednie adaptacje są dużo lepsze jako filmy i moim zdaniem dużo lepiej przekazują to co chcą powiedzieć.

Komentuje przed obejrzeniem materiału, nienwiem czy jest najlepszy na świecie ale na mnie zrobił takie wrażenie ze już po obejrzeniu wiedizlem ze do niego wrócę! Wieczorkiem wracam do materiału !

Bardzo dobry film 👍

Oglądałem kilka dni temu i śmiało mogę polecić.

Ten film jest mocny! Poza pięknymi widoczkami daje do myślenia. Siedzi w głowie.

świetna recenzja ! przyjemnie sie tego slucha

Film jest ....doskonaly, widziałem....polecam👍👍👍👌

właśnie mnie zachęciłeś , dzięki :)

Czekałem na twoją recenzje i odrazu wiedziałem, że taka właśnie będzie, że co jak co ale ten film z pewnością ci się spodoba. Film, w którym zależy nam na bohaterach, wywołujący emocje, że nam zależy itd. I serio nie słyszałeś o tej produkcji wcześniej? Kurcze o niej się mówiło, że kandydat do Oskara itd. aż dziw, że ci to umknęło.

mega przejmujący i brutalny film oraz bardzo ciekawa ścieżka dźwiękowa.

Książka dużo lepsza i brutalniejsza niż film. Znacznie bardziej rozbudowane wątki pobocznych postaci i wiele ważnych rozważań bohatera, które nie zostały pokazane w filmie. Nie padło według mnie jedno z najważniejszych zdań, czyli „Dokąd byśmy zaszli, gdyby wszystko co dzieje się na froncie było dla nas jasne?”

Czekałem na ten film i nie zawiodłem się. Jeśli o mnie chodzi, w kwestii czasu trwania filmu, to był on tak dobry, że żal mi było, że nie jest jeszcze dłuższy.

To są - słowami kolegi - "Dyrdymały o I wojnie" Żeby nie było - zaczyna się naprawdę bardzo dobrze, mocnym akcentem, to ściąganie odzieży z poległych, pranie, wszywanie łatek w miejsce przestrzelin, ze świetnie dobranym podkładem muzycznym, to naprawdę robi wrażenie i ma się nadzieje że będzie to naprawę dobry film. Niestety, nie jest. I nie wiem czy to jakaś nowa moda, że trzeba koniecznie zmienić linię czasową i timeline oryginału wyrzucić do śmietnika? Żeby było "oryginalnie" i "kreatywnie"? No niestety, panowie, tak to nie działa. W książce (i poprzednich, świetnych adaptacjach) bohaterowie zaciągają się do armii na początku wojny, i ma to sens, bo tak to wyglądało w 1914 r. Przeniesienie tego w rok 1917 jest po prostu śmieszne, to nie ten etap wojny, no i choćby to że jest normalny pobór młodszych roczników scena ta jest bez sensu. A entuzjazm 1914 dawno uleciał w niebyt. Co więcej, takie skrócenie akcji wpływa na odbiór - wcześniej mieliśmy szansę poznać wszystkich bohaterów, ich relacje, i to jak giną jeden po drugim na przestrzeni wojny robiło na nas wrażenie. Poznajemy naszych "uczniaków", poznajemy ich towarzyszy broni z różnych sfer, tych robotników z fabryk, rolników, rybaków, mamy konglomerat różnych osobowości. Tu nie ma nic. Śmierć kolegów Paula niespecjalnie nas przejmuje. O, jakieś okulary w błocie, yes, very sad, anyway... Albert, Haie, Fryderyk, Paul - nawet ich specjalnie nie zapamiętamy, o reszcie nawet trudno wspominać. Po prostu taka konstrukcja opowieści nie daje nam możliwości emocjonalnego związania się z postaciami. To samo jest z Kaczyńskim - tam był mentorem młokosów, tutaj jest kumplem od sracza i kradzenia gęsi. Znowu, to jest całkowicie inna relacja emocjonalna i znowu to co fajnie zgrało w poprzednich filmach, tutaj kuleje. Lub - jedna z ważniejszych scen książki i poprzednich filmu, w leju z umierającym francuzem, tutaj zupełnie nic w niej nie działa. Ale, dlaczego nie dane nam było poznać bardziej postaci które znamy z książki? Bowiem scenarzyści wymyślili sobie równoległą, całkowicie "od czapy" i nieistniejącą w książce historyjkę o podpisywaniu zawieszenia broni, która dzieje się niejako równolegle z właściwą akcją filmu. Po co, na co i dlaczego? Nie bardzo wiadomo, chyba tylko żeby pokazać jacy to ci Francuzi źli, bezduszni i okrutni, a marszałek Polski to w ogóle najgorszy. No jak na film z założenia antywojenny, to coś nie pykło, bo mamy tutaj podprogowy przekaz o Niemcach jako tych skrzywdzonych niesłusznie, z podtrzymaniem nazistowskiego mitu o "ciosie w plecy" [patrz też: scena śmierci głównego bohatera]. No ale, to niemiecki film i mamy rok 2022, więc się nie ma czemu dziwić. Film polega wręcz tragicznie wręcz na polu wizualnym. Tzn. niby to jak oni biegną i hurtowo giną w ogniu karabinów maszynowych wygląda niby dobrze, ale niestety nie. Raz, że już to samo mieliśmy we wcześniejszych filmach - tylko znowu - lepiej. Dwa - te sceny pasują do wcześniejszych lat wojny, a nie do 1918, gdzie już był inna taktyka. Nie pasuje tu nic, kolory, okopy, czołgi, regulaminy. Nikt, żadna ze stron nie używa np. ręcznych karabinów maszynowych - bo po co?. Film musiał trochę kosztować, to widać, to tak trudno było zatrudnić jakiegoś konsultanta za jakieś 5 tys. Euro? Za drogo? W rezultacie dostajemy ot taki wizualny obraz (z fajerwerkami) pt. "jak mały Hans sobie wyobraża I wojnę". Widz ma oglądać i się zachwycać, a nie zadawać pytania. Zakończenie to kuriozum zupełne (tak, oczywiście trzeba było zmienić zakończenie i wymowę filmu) - zawieszenie broni podpisane, ale jeszcze zostało czasu do godziny o której wejdzie w życie, więc niemiecki generał postanawia sobie rozegrać sparing z Francuzami z udziałem ostrej amunicji, i oczywiście żołnierze nie widzą w tym nic złego. No i walka trwa, mordują się czym popadnie, pardonu nikt nie daje, ale wybija godzina 11, gwizdek (tak, tak to wygląda, nie zmyślam), koniec walki, przestają strzelać i się zabijać, od teraz już wszyscy są kumplami i się kochają... Kur... tyna. I właśnie - jakie "bez zmain" - przecież właśnie się skończyła I wojna, więc to jest KOLOSALNA zmiana, no ale kto by tam się takimi "detalami" przejmował.

Jeżeli ktoś uważa "Na Zachodzie bez zmian" za najlepszy film wojenny, to polecam obejrzeć "Idź i patrz" z 1985 roku.

Dobry film :D

Czytałem książkę Remarqua i położyła mnie na łopatki. Z ciekawością obejrzę film. Pozdrawiam serdecznie 🙂

Bardzo dobry film polecam !

oglądałem ten film dosyć niedawno i uważam jako jeden z lepszych filmów wojenych

Dobra recenzja, jednego z najlepszych filmów wojennych

Oglądałem w dzień premiery i się nie zawiodłem

Brakuje mi tutaj odniesienia do poprzedniego filmu o tym samym tytule, warto takie produkcje pamiętać i pielęgnować pamięć o nich

Powiedziałbym, że to baaaardzo luuuuuuźna adaptacja powieści Remarque'a.

Bardzo dobry film.

Byłem w kinie i na dużym ekranie było to wszystko jeszcze mocniejsze

Mocny film

Ma to klimat i fajnie oddaje realia tamtych lat. Naprawdę inne podejście ale jakże trafione. No i coś w końcu bez lbgt 😎

Dobry film

Cześć Ziomuś - czym nagrywasz? I co to za mikrofonik?

Film jest świetny, na prawdę polecam

chłopie uwielbiam twoją pracę /... mega merytorycznie w przekładzie dla zwykłego kowalskiego ... wiele rzeczy przegapiłem , słuchając twoich nagrań czasami mam pozytywne "wow" !:)

W 1917 kamera robila niesamowite ujecia, natomiast ten film jest leprzy w calym zapieciu, swojej konstrukcji, nikt nie odda ducha niemieckiego szlifu jak niemieccy scenografowie, konsultanci, klimat historyczny filmu pasuje do filmu, mimo paru max naduzyc... iskra do podpisania zawieszenia broni byla rewolucja na tylach, glod, ale nie brak dyscypliny w jednostkach frontu zachodniego. polecam

A ja będę w opozycji. Jestem filmem ZAWIEDZIONY i ZDEGUSTOWANY. Zanim jednak ktoś zdefekuje w odpowiedzi na ten komentarz polecam przeczytać do końca 😉 Film zatytułowano „Na zachodzie bez zmian” co sugerowałoby, że jest ekranizacją książki pod tym samym tytułem. Książki niezwykle ważnej i niezwykle dobrej. Napisanej przez weterana tejże wojny, który ukazuje w niej głównie własne doświadczenia i refleksje. Niestety film nijak ma się do książki. Jest marnym naśladownictwem, wypaczonym i spłyconym.Twórcy próbowali dodać coś od siebie i z książki która na prawdę uwalniała w odbiorcy strumień refleksji zrobiono szopkę. Choćby postacie głównych bohaterów. Zrobiono z nich głupio szczerzących się idiotów, którym we łbach tylko baby. Tymczasem w książce byli to intelektualiści i na tym opierało się to wszystko. Ludzie z marzeniami, perspektywami, właśnie skończyli liceum, mieli iść na studia. Jeden chciał być filozofem, inny lekarzem, jeszcze inny inżynierem, któryś nawet księdzem. Wyrośli w ideałach i sielance a tu nagle trafiają do błotnistego piekła, gdzie wszystko co znali do tej pory, cały ten świat po prostu nie istnieje, są odzierani z całego człowieczeństwa. Jest wojna i o ile z początku jeszcze wierzą, że walczą z jakimiś barbarzyńcami o tyle potem przekonują się, że po drugiej stronie też są tacy sami, zagubieni młodzi ludzie, którzy jeszcze przed chwilą mieli marzenia, chcieli zostać kompozytorami, nauczycielami, artystami a teraz muszą się zabijać w imię czegoś, co trudno określić. Czy film oddaje dobrze okrucieństwo wojny? NIE, obejrzyjcie sobie choćby Pacyfik… Sorry, rozjechanie człowieka czołgiem, ociekające wręcz CGI nie robi na mnie wrażenia. To tylko i wyłącznie pokazanie krwi i flaków robiące wrażenie na widzu o niskich wymaganiach. Twórcy chyba wyszli z założenia „dajmy gawiedzi krew i przemoc, to się dobrze sprzedaje. Dużo krwi ale jest droga więc zrobimy w komputerze, nie zauważą”. Włączcie sobie serial HBO „Pacyfik”. Oprócz dużo lepiej pokazanej „krwi i flaków” mamy tam też takie sceny jak na przykład moment gdzie marines muszą zabić własnego kolegę gołymi rękami, bo wpadł w panikę i wrzaskiem zdradzał ich pozycje a uspokoić się go nie dało. Stanęli przed dylematem - on albo my wszyscy. TO jest okrucieństwo wojny i TO są prawdziwe problemy z jakimi mierzą się żołnierze. Walka z samym przeciwnikiem to nic, on z założenia jest zły. A tu musisz podnieść rękę na człowieka, który jeszcze przed chwilą był Twoim bratem… Czy film jest realistyczny? No ni chu… Ani wojskowo, ani medycznie ani nawet fizycznie… sorry. O sposobach w jaki umierają ludzie nawet mówić nie będę bo to chyba oczywiste, że nikt nie pada bezwładny po otrzymaniu jednej kuli w korpus. Jestem medykiem, widziałem jak wyglądają rany i jak się umiera ale to bolączka całego kina, gdzie po jednym strzale natychmiastowy zgon a jakieś wykrwawianie się, cierpienie i tak dalej to niezbyt się pokazuje. A jak ktoś chce zobaczyć to polecam filmiki z Ukrainy. Lepszego źródła wiedzy jak wygląda śmierć na polu bitwy i ile kul potrzeba by człowieka faktycznie zabić, nie znajdziecie. Dajmy więc inny przykład - postrzał w hełm z amunicji karabinowej, pełnoenergetycznej. Ten człowiek nie miał prawa tego przeżyć nawet przy rykoszecie bo ENERGIA zniszczyłaby odcinek szyjny kręgosłupa. Poszukajcie sobie w źródłach historycznych jak Niemcy w I wś zaczęli montować na hełmy dodatkowe osłony i bardzo szybko się okazało, że to nie ma żadnego sensu bo choć kulę zatrzymywało to energia niemal urywała głowę. Tak samo artyleria wybuchająca pod samymi nogami bohaterów i nie czyniàca im żadnej krzywdy w przeciwieństwie do tuzina postaci obok XD Oczywiście to tylko kilka przykładów braku realizmu, tak na szybko. Jest ich DUŻO WIĘCEJ ale brak tu miejsca a 99% z Was i tak nie doczyta moich wypocin do końca XD Wspomnę tylko jeszcze jeden, który mnie przyprawił o wybuch śmiechu - syn farmera w lesie na koniec. To już było absurdalne. Jedyne co film oddał dobrze i trzeba mu to przyznać to ten rozdźwięk między zwykłym żołnierzem gnijącym w okopie a generałami, politykami i innymi faktycznie za tą wojnę odpowiedzialnymi. Pokazanie tego jest rzeczywiście mistrzowskie i nawet lepsze niż w książce. To trzeba przyznać bez pitolenia. Generałowie i politycy których zmartwieniem są nieświeże rogaliki bądź kwaśne wino a ich chore ambicje prowadzą do śmierci tysięcy ludzi, którzy nigdy na prawdę nie chcieli tu być. Ten element rzeczywiście został ukazany wręcz wybitnie i należy to docenić. Nie przypominam sobie innego filmu tak dobrze ukazującego problem. Z plusów wypadałoby jeszcze zauważyć, że wreszcie jest film, gdzie postacie są brudne jak świnia i nie w make-upie tylko faktycznie w błocie i krwi a aktorzy co chwila są w tym wszystkim taplani po uszy. To im wyszło dobrze i to też trzeba docenić. Za zwyczaj mieliśmy postacie lekko przykurzone lub pomalowane farbką po twarzy, tu mamy rzeczywiście błoto tak grube, że aż się kruszy i odpada. Tak samo kwestia muzyki. Rzeczywiście ciekawy pomysł, bardzo fajnie wyszło i za to też mają plusa. Bardzo mi się podobało. Podsumowując więc całokształt powiem tak: Odnoszę wrażenie, że ktoś przeczytał książkę ale jej nie zrozumiał. Postanowił więc dodać tej „głębi” od siebie i w efekcie dostaliśmy coś co bardzo chciałoby być genialne ale nie wyszło. Pod kątem filozoficzno - psychologicznym nie dorasta książce do pięt. W kwestii pokazania okrucieństwa i brutalności wojny też nie jest niczym niesamowitym. „Pacyfik” zrobił to dużo lepiej, „Szeregowiec Ryan” tak samo. Nawet „Furia” która z realizmem rozminęła się bardzo mocno, samo okrucieństwo oddaje bardzo dobrze. Patrząc zaś na fabułę i ogólny zamysł to chyba było tak, że ktoś zainspirowany książką napisał historię o dysonansie między żołnierzem w okopie a faktycznie za nią odpowiedzialnymi politykami a potem postanowił mocno na siłę dokleić niektóre elementy z książki. SZKODA Gdyby nie owo usilne doklejanie film był by dużo lepszy. Żałuję, że twórcy nie pozostali przy realizacji własnej historii bo ten wątek można było jeszcze pogłębić i to na prawdę byłoby świetne. Niestety spróbowali zjeść ciastko i mieć ciastko w efekcie czego powstał film nie będący ani ekranizacją dobrą książki, ani dobrą historią o generałach i żołnierzach. SZKODA bo potencjał był. Zainteresowanych odsyłam do starej ekranizacji z roku 1979. Metraż w zasadzie ten sam a esencję książki zawarto, postacie zarysowano wyraźnie, historia jest kompletna. Jasne, efekty specjalne pozostawiają wiele do życzenia i ma to typową manierę filmów lat 70-tych. Jest tylko jedno „ale” i to zasadnicze. NIE PRÓBOWANO POPRAWIAĆ KSIĄŻKI. I to czyni film dużo lepszym. Pomyślcie sobie co by im wyszło gdyby kręcąc mieli współczesne środki i możliwości. Finalnie można by więc rzec, że pomimo starań twórców najlepsze historie pisze życie i najbardziej wartościowe są te dzieła, które nie zmyślają, nie dodają nic od siebie a maksymalnie wiernie trzymają faktów. W mojej opinii najlepszym ukazaniem wojny w całej historii kina są seriale „Kompania Braci” oraz „Pacyfik”. Czemu? Bo są po prostu maksymalnie wiernie opowiedzianymi prawdziwymi historiami. Wiernymi do tego stopnia, że konsultowanymi z faktycznymi uczestnikami pokazanych wydarzeń.

Namówiłeś ;) lecę oglądać coś czuję że się nie zawiodę

Ten film gra tylko obrazami. Bardzo podobały mi się zdjęcia i scenografia, są one fantastyczne, ale uważam, że to trochę za mało jak na "wybitny", psychologiczny film. Na Gałęzi mówisz, że nie czytałeś książki. Można to zrobić, bo wtedy poczujesz bardziej, czego zabrakło w filmie, a zabrakło w nim substancji. Jest on po prostu nudny. Skupiasz się często w recenzjach na technicznych walorach filmów, ale ja nie mam ochoty siedzieć przed fotoplastikonem, a tak się właśnie czułem. Nowy film, poza pokazaniem w dosadny sposób okrucieństwa wojny, nawet się nie zbliża głębią do książki, czy filmu z 79. roku. Np. szalony generał i negocjator, a potem przeskok na tych biednych, brudnych żołnierzy, to są wręcz bym powiedział prostackie zabiegi. Żałosna jest szczególnie ostatnia scena, kiedy bój zaczyna się na 15 minut przed zawieszeniem broni. Z bohaterami w ogóle się nie zżyłem. Pamiętam z książki i starego filmu Kata, który dla młodych żołnierzy był jak ojciec i było mi go żal jak zginął. Tutaj miałem to kompletnie gdzieś. W produkcji Netflixa nawet nie zagrano Himmelstossem, który w książce dobrze pokazał jak wojna zmienia ludzi i wiązał też bohaterów. Tutaj nic podobnego, zagrano kliszami. Polecam czwarty sezon Czarnej Żmii rozgrywający się w okopach I WŚ. To tam - mimo luźnej konwencji i angielskiego humoru - lepiej przedstawiono bezsens wojny. Wbijająca jest szczególnie ostatnia scena, po której inaczej odbiera się tę w sumie komedię.

Nawet nie wiedziałem że powstał film. Książkę czytałem dawno temu i mało już z niej pamiętam poza tym że była przygnębiająca ale ciekawa.

Film bardzo dobry chociaż sporo kwestii z książki zostało pominiętych, ale wiadomo, że film nigdy nie odda tego co książka.

To już 3 edycja tego filmu i film z 79r jak dla mnie najlepszy pomijając dzisiejsze efekty, ps. Odnośnie wojny dziś też są władcy, prezydenci chadzący w papciach a na froncie giną ludzie, czekam aż ludzkość dorośnie i będzie wysyłać władców tego świata na śmierć, z własnymi znajomymi i rodzinami i będą walczyć zamknięci w halach a ludzkość będzie ich obserwować, bo politycy wywołują wojny na których są ludzkie tragedię.

Z dobrych filmów wojennych które wzięły z zaskoczenia na netflixie to jeszcze "Mosul". Prosta historia która wzięła z zaskoczenia pare razy, bardzo dobra scenografia i klimat oraz dobór aktorów

To był film którego potrzebowałem

Widziałem, bardzo dobry film. Ogolnie Szeregowiec Ryan z Hanksem tez zrobił na mnie ogromne wrażenie a także Furia z Pittem (szczególnie scena kiedy rekrut musiał odwalić jeńca). Niech ludzie widzą że wojna to nie battlefield czy cod i strzelanie jak do kaczek tylko cierpienie płacz i strach o wlasne zycie i uraz psychiczny.

Ten film też nie zostawia widzą z żadną nadzieją czy satysfakcją, najwyżej z przekonaniem, że wszystko zacznie się od nowa.

Film niesamowity

Wg mnie dużo, dużo lepsza jest wcześniejsza adaptacja książki z 1979 roku. Tam reżyser skupił się na historii paczki kolegów z tej samej klasy ginących jeden po drugim w różnych okolicznościach a także na chronologii wydarzeń od klasy, zaciągu, kamaszy po przyjazd na front. Dodatkowo smaczki historyczne jak umundurowanie gdzie chłopaki wychodzą z koszar w pickelhaube a kończą w stahlhelm m16. Produkcja netflix broni się za frontowymi negocjacjami o zakończenie tej rzezi. Szkoda, bo przy dzisiejszej technice obróbki i efektów gdyby podążali scenariuszem z 79' mogliby zrobić monumentalne dzieło o I WŚ.

Solidne kino!

moment w którym sie poplakalem to 1 godzina i 23 minuty filmu

Zrób proszę analizę filmu "Das Boot" z 1981 reż. Wolfgang Petersen na podstawie książki Lothara Gunthera Bucheima. Mega kino wojenne i bardzo dobre efekty specjalne jak na film sprzed 40 lat. Pozdrawiam!

Szanowny panie. W 9:28 wychodzi pana znajomość tematu. Ja nie mam nic do tego filmu, pańska pasja może być nawet zaraźliwa ale ten film nie może, lub nie powinien nazywać się NA zachodzie bez zmian. Książka o tym tytule napisana przez Ericha Marię Remarqua to klasyka klasyk. Jedna z pierwszych książek zakazanych w III Rzeszy a następnie spalonych. Sfilmowano ją dwa razy. Najpierw przed wojną a następnie w 1979 roku. To wersje kanoniczne. Szczególnie ta późniejsza z Ernestem Borgnine jako Katem. Ten film, z roku 2022 poza tytułem i nazwiskami bohaterów w żaden sposób nie można połączyć z powieścią. Zachęcam pana do lektury i weryfikacji swojej wiedzy. Film sprawny z efektami specjalnymi mi to wszystko. Mimo wszystko pozdrawiam. Właściwie nie wiem za co.

Dzięki temu filmowi miałem arumęt w rozpawce. Genialny był ten film.

Obejrzałem ten film. Polecam. Tak właśnie sobie wyobrażam wojnę.

a jak ktoś ma możliwość, to najlepiej obejrzeć ten film w kinie. W warszawskim Muranowie jest. Byłam, widziałam - świetna rzecz

Oglądałem ten film i po jego obejrzeniu nasuwał się jeden wniosek.Biedni Niemcy, ile musieli się nacierpieć XD

Film wgniata! Wszystko tu gra z muzyką włącznie- miazga!

Daleko temu filmowi do "Gallipoli", a ten film uważam za arcydzieło zobrazowania I wojny. Mamy tam świetną ekspozycję postaci, ukazane motywacje i tło historyczne, a film tra tylko 107 minut. Peter Weir mógłby udzielić dobrych lekcji reżyserowi i scenarzystom "Na zachodzie bez zmian".

Jeżeli chodzi o porównanie film - książka. Do tej pory mam ambiwalentne uczucia po seansie filmu. Bo jako film - podobał mi się. Ale on nie powinien się tak nazywać. Z treści książki powybierano sobie niektóre sceny - gdyby film był sprzedawany pod innym tytułem domyśliłbym się, oczywiście, jaka była inspiracja, ale sam sens tego tytuły został kompletnie pominięty. Koniec końcu, sprawia to wrażenie, jakby do dobrego filmu autorzy na siłę dorzucili skojarzenie ze słynna książką, aby na siłę podnieść sprzedaż. Co budzi lekki niesmak - zwłaszcza że - jak mówiłem - film sam w sobie bardzo dobry.

Ten nakręcony w 1979 także był świetny.

ksiazke warto przeczytac

Wolę starszą wersję,, Na zachodzie bez zmian ", tą z lat 60. Wg mnie bardziej porusza

Oglądałem, zrobił wrażenie. Chociaż mocniejszy odbiór u mnie miał "I młodzi pozostaną" z 2018 roku.

Film wbija się w mózg dosłownie i w przenośni. Zastanawiałam się jak potoczyłoby się życie głównego bohatera po wojnie? Nie chcę tu spojlerować, natomiast po tym seansie nie dziwi mnie wcale z czym zmagali się powojenni weterani. Nawet jeśli jakimś cudem fizycznie wyszedłby bez szwanku to psychika na zawsze okaleczona...

Oglądałem z dziewczyną robi mega robotę i daje do myślenia

generalnie oglądając ten film czułem się jakbym już go kiedyś widział

Groza wojny prawie jak w amerykańskim filmie, niby jest, ale z butów nie wyrywa... Jest tam za to jeden ciekawy element, który prowadzi do zastanawiających wniosków. Wydźwięk filmu jest taki, że wojnę zaczynają i prowadzą tylko źli bogaci ludzie u władzy. W filmie tym człowiekiem jest generał - dowódca odcinka frontu - dziwnie podobny do Ericha Ludendorfa, przyszłego działacza NSDAP, który w filmie bardzo nie lubi "socjaldemokratów" chcących zakończyć wojnę na niekorzystnych dla Niemiec warunkach. Historyczny Ludendorf pod koniec wojny też miał taki pogląd i został zresztą zdymisjonowany przed zakończeniem samej wojny. Niemniej, film pokazuje wojska które wykrwawiają się w bezsensownych atakach za nic, albo czekają w okopach na kolejny atak, a jedynymi którzy do wojny doprowadzili - z im tylko znanych powodów - są ci bogaci i wpływowi. Tak czy inaczej żołnierze są tu przedstawieni jako bezwolne jednostki, które nie mają swojego zdania, są naiwni i robią dokładnie to co im się każe, zatem umierają nie wiadomo po co. Tylko, że takie postawienie sprawy prowadzi do niezbyt przyjemnego wyniku - tych bezwolnych ludzi, którzy tak bardzo nie potrafią sami o siebie zadbać, lepiej zagonić do jakiejś ideowej "zagrody" dla ich własnego bezpieczeństwa, żeby sami sobie nie zrobili krzywdy. W ten sposób zataczamy koło zgodne ze współczesnymi standardami traktowania ludzi we wszelkich "systemach bezpieczeństwa" - jesteś idiotą bez żadnego życiowego doświadczenia i na pewno zrobisz sobie krzywdę, więc nie zadawaj pytań, tylko wykonuj polecenia wymyślone przez "ekspertów". Zatem ten film to nie ekranizacja książki, tylko kolejne widowisko za którym stoi płytka fabuła i żaden morał, a przemyślenie go prowadzi w dość ponurą uliczkę ze świata fantazji. Fantazji głupiej, wyjętej wprost z telewizora, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecną sytuację nie tylko na dzikich polach. To tylko slogan, że ludzie nie chcą wojen. Nie chcą wojen tylko ci, którzy żyją w dobrobycie, albo dobrobyt aktywnie budują i boją się ten dobrobyt stracić. Władze państw są tam gdzie są tylko dlatego, że ludność danego kraju nie chce zmian, albo jest im to obojętne. Historia zna rewolucje i zamachy stanu (także podczas wojny) wymierzone wprost w rządzących którzy zapomnieli skąd wzięła się ich pozycja. Poza tym wszystkim ten film to takie puszczenie oka do widza: Niemcy niewinni, bo wykonywali tylko rozkazy.

Dawno nie widziałem tak dobrego filmu wojennego. Dbałość o szczegóły, brutalność okopowego życia, odczłowieczanie żołnierzy itd. Dunkierka oraz 1917 są świetnymi filmami, chociaż dla mnie film wojenny to ma być.. Cóż.. Film wojenny. Ma być rzeź, krew, trupy, krzyki, wybuchy i wszechogarniający chaos. Najnowszy Na Zachodzie bez zmian doskonale, wręcz idealnie, wpasowuje się w tę formułę. Coś wspaniałego! O ile można nazywać wspaniałym obraz wojny...

Pomysł na film zdawał mi się na początku z goła podobny jak w filmie "Idź i patrz" gdzie młody chłopak, pomimo protestów matki, chciał dołączyć do partyzantów. Początkowo szczęśliwy, zapatrzony przed siebie, zachwycony i uśmiechnięty. Lecz w końcowej fazie filmu jego twarz już nie oddaje tego początkowego entuzjazmu. Wygląda na starszą, zniszczoną, przerażoną tym co zobaczyła i jak straszny świat ją otacza.

Lubię dobre, powtarzam "dobre" filmy wojenne i nowa ekranizacja powieści Erich Maria przez Netflix, będzie jedną z ulubionych. Dobra robota, nie dla niewrażliwych...

"Na zachodzie bez zmian" to klasyka z bardzo długą tradycja i aż trochę wstyd, że ktoś o tej powieści nie słyszał i go teraz zaskakuje wymowa i charakter filmu. Na jedno tylko należy zwrócić uwagę: wojna, jaką opisuje ta opowieść, NIE JEST typowa. Bo w większości wojen co najmniej jedna strona walczy z przekonaniem o swej racji - bo tę rację ma, broni swej ojczyzny, wojuje w słusznej sprawie i choć to nie zmienia koszmaru frontu w jakąś radosną przygodę, to jednak buduje całkiem inne postawy ludzi. Oni wiedzą, za co się biją, dla nich to MA sens. Pierwsza wojna nie miała go dla większości uczestników - wybuchła trochę przez przypadek a trochę z głupich egoizmów prawie wszystkich wielkich graczy, którym, tak po prawdzie, należała się ta krwawa rzeźnia, bo bynajmniej aniołkami nie byli. Tłukli się bowiem, jako siły wiodące, sami imperialiści i kolonialiści, nieprzyzwoicie juz wówczas bogaci i żądni jeszcze większego bogactwa. Bywali i tacy mali niewinni gracze jak Serbia - ale to był margines. Tych biednych żołnierzy na front posłali cyniczni przywódcy imperialistycznych państw, które bynajmniej nie musiały jakiejkolwiek wojny wywoływać, bo do szczęścia niczego im nie brakowało. No i ten szczególny moment historii wojskowości - totalnej przewagi obrony nad atakiem, który sprawiał, że jeden gość z maximem, schowany w okopie, był w stanie wystrzelać pułk nacierającej piechoty, więc bitwy miały charakter bardziej rzezi, jakiegoś masowego ubijania bydła w ubojni, a nie znanych z epok wcześniejszych i późniejszych bitew, w których jednak taktyka, wyszkolenie, postawy żołnierzy i dowódców o czymś przesądzały, dawały większe szanse przeżycia. I dlatego taki "Szeregowiec Ryan" zawsze będzie filmem lepszym, bo tam bohaterowie, też wojna znużeni, walczą o coś większego, szlachetniejszego, i są przez to sympatyczniejsi i bliżsi naszym sercom. No i nie są Niemcami :) A jak wiadomo, dobry Niemiec to...

Niestety obejrzałem ten film z tatą. Kiedy chciałem nacieszyć się tym co widzę na ekranie, słyszałem tylko "kurwa, wycięli Himilstrosa", "Do dupy, poprzedni dużo lepszy", "Jak to koniec wojny, Wilhelm nie przyjedzie wręczyć medali". Jebła idzie dostać...

Mam pytanie, jak można sfałszować swój podpis żeby zaciągnąc się do wojska? :)

Na jednej desce siedzieli , ramię w ramię z gaciami do kolan ( w trakcie czytania listu ) ... a na siku poszedł 100 metrów do lasu aby dostać kulkę .... WTF

Bardzo dobry film. Śmieszą mnie zarzuty braku 100% spójności z książką, przecież zupełnie nie o to chodzi w ekranizacji literatury. Przesłanie dzieła jest ewidentnie mocno przekazane.

Dziękuję za zachętę to obejrzenia filmu.Książka to absolutny klasyk i warto ją przeczytać.Przepraszam,ale muszę się przyczepić-,,1917'' wyreżyserował Sam Mendes,nie Roger Deakins,który był autorem zdjęć do tego filmu. Pozdrawiam

Większość znajomych (i nie tylko) rozpływa się nad netflixowską wersją „Na zachodzie bez zmian”. Pozwolę sobie zatem na kilka uwag z mojej strony, gdyż albo oglądałem inny film, albo po prostu „ja to już wszystko widziałem”. Zacznę od plusów. Film jest naprawdę dobrze nakręcony. Zarówno pod względem operatorskim, jak i reżyserskim. Scenografia w większości też się broni, kostiumy, o ile znam się na Wielkiej Wojnie, także nie pozostawiają wiele do zarzucenia. Ciekawym zabiegiem jest motyw muzyczny, który, mimo, że jest go mało, pozostaje w pamięci. I to niestety tyle z plusów. Jak na ekranizację książki, to jest słabo, żeby nie powiedzieć źle. Pomijam zmiany w fabule, bo to najmniejszy problem. Zabrakło tu pewnej lekkości podania, jaka u Remarque’a jest oczywista. Tej dawki humoru, która okraszała okopowe życie żołnierzy. Dialogów, które w filmie brzmią sztucznie i zupełnie nie pozwalają się zżyć z bohaterami. Aktorstwo ogólnie nie jest tu na wysokim poziomie, ale to się da przeżyć. Ale wygłaszania tekstów już nie bardzo… Film został zmontowany tak, jakby twórcy nakręcili pięć razy więcej materiału, a potem montowali na chybił trafił co im wpadnie w ręce. Całość niby opowiada jedną historię, ale na całe 18 miesięcy na froncie, widz widzi zaledwie trzy bitwy. Reszta, to mocno oderwane sceny kiedy żołnierze swobodnie łażą po okolicy, nie muszą wykonywać żadnych obowiązków (poza obieraniem ziemniaków) a jeden koleś idzie sobie na panienki, wraca w środku nocy i nie niepokojony przez nikogo włazi na pryczę. Trochę tego nie kupuję… Oglądając dokument Petera Jacksona, widziałem zwały rozkładających się trupów, setki szczurów i ogólnie smród, brud i ubóstwo. Tu tego nie czuję. Owszem. Bohaterowie są brudni, w okopach jest błoto ale to tyle. W czasie bitew, gdy żołnierze wychodzą z okopów, powinno być widać setki rozkładających się ciał. Tu, tylko raz główny bohater chowa się za truchłem konia. Szczury, tak powszechne w opowieściach z I Wojny, pojawiają się raz. W okopie zajętym przez Francuzów. Tyle. Jest głód. To pokazano. Ale już chorób i (za przeproszeniem) sraczki, nie ma. A to też codzienność w okopach. Ten słynny już atak francuskich czołgów, tak przez wielu wychwalany, nie zrobił na mnie aż tak wielkiego wrażenia. Zwłaszcza, że akcja dzieje się w roku 1918, gdzie czołg może nie był czymś zupełnie powszechnym, ale znanym. Istniały już specjalne jednostki do walki z tą bronią. Tu wyglądało na to, że po 18 miesiącach na froncie, większość bohaterów widzi je pierwszy raz. Pomijam już sceny wyjeżdżania czołgiem z okopu, bo to wizja reżysera i nie ma co psów wieszać, ale piechota idąca kilkadziesiąt metrów za czołgami, to już curiosum… Świetny skądinąd pomysł na scenę z miotaczami ognia został zaprzepaszczony fatalnym CGI… Cieszę się, że pokazano całą scenę negocjacji w salonce marszałka Focha. To akurat było dobre. Tylko znów, dobór aktorów… Matthias Erzberger, mający w 1918 roku 43 lata i dorosłego syna, tu wyglądał na 10 lat przynajmniej młodszego. Ferdinand Foch, mimo swoich 67 lat, był całkiem dziarskim człowiekiem. Tu wyglądał jak zgrzybiały dziadek. Mocno ograniczono rolę aliantów, w tym Wemyss’a, który także odegrał znaczącą rolę w ustanowieniu warunków. Najlepiej z tego wszystkiego wypada ostatnia bitwa, gdzie faktycznie widać ilość ludzi biorących w niej udział. Ale znów. Gdzie broń maszynowa? Czemu po serii z CKMu żołnierze padają w bardzo dziwnie rozrzuconych punktach? Ja wiem, że tak w książce było, jednak scena z francuzem w leju po bombie to już taka kalka, że mogli by ją sobie darować, lub jakoś przerobić. Ja rozumiem, że ciężko jest wymyśleć coś nowego w filmie wojennym, ale mimo wszystko widzieliśmy to już tyle razy, że aż się chciało jęknąć „znowu”? Podsumowując. Film obejrzałem, wracać raczej do niego nie będę. To nie „Kompania Braci” czy „Szeregowiec Ryan”. Twórcy chcieli pokazać grozę wojny, ale według mnie, trochę się to nie udało. Zabrakło sporo. Nakręcono plastycznie świetny film (od razu zaznaczam, że jak dla mnie zdecydowanie lepszy od „1917”) ale nadal to nie to. Wizja tej samej historii z poprzednich ekranizacji była mi zdecydowanie bliższa, choć na pewno gorsza technicznie. Ale to nie jest S/F, gdzie gramy na efekty. A te, przysłoniły sens tej ponadczasowej powieści.

Współczesna napompowana poprawnością polityczną i efektami papka. Wersja z 1979 roku to arcydzieło.

7:12 najlepszy i najbardziej brutalny jest według mnie "Idź i patrz" Elema Klimowa :)

gdzie są wyniki konkursu z soundbarem ?

końcówka już naciągnięta ale całość nieźle ukazuje psychologie żołnierza i romantyzm młodości

Jak chcecie dobry film o I wojnie światowej, to obejrzycie sobie serial dokumentalny Apokalipsa: piekło Verdun.

Osobiście uważam że najlepszym filmem wojennym jest Das Boot, pozwala się naprawdę wczuć w życie na okręcie podwodnym dzięki realizmowi i długości filmu