Moja nauczycielka z liceum opowiadała, że w jej dzieciństwie właśnie była ta książka zakazana, ale jakaś stacja radiowa raz w tygodniu puszczała po fragmencie takiego audiobooka (byśmy dziś powiedzieli) i ona wraz z dużą grupą znajomych co tydzień siadali przy radiu i wspólnie słuchali, jeszcze robiąc notatki. Powinniśmy doceniać, że teraz mamy tak łatwy dostęp do wszystkiego.

Mieciu kiedyś: 6-15 minut streszczenie na wyjebce i nara Mieciu teraz:

LUDZIE WLACZCIE MYSLENIE

Powrót lektur? Rok 1984? PÓŁTOREJ GODZINY? MIETEK, NIE JESTEŚMY GODNI, ALE O KURWA DZIĘKUJE O:

13:19 - Partia w tej powieści nie nazywa się "angsoc", tylko nazywa się Partia. Ponieważ jest tylko jedna, to nie potrzeba dodatkowej nazwy. Angsoc to oficjalna ideologia tej partii i Oceanii jako takiej.

Okej, jest to niewątpliwie bardzo dobre streszczenie, chwała Mietkowi za nie, ale jednak w kilku miejscach moim zdaniem powiedział on trochę za mało. Paradoksalne przy półtoragodzinnym nagraniu? Pewnie tak, ale chodzi mi po prostu o rzeczy ważne dla zrozumienia tego tekstu i takie, o które mogą pytać nauczycielki w szkołach. Z tych ważniejszych spraw: - W kinie nie wszyscy się śmiali, tylko jedna prolka protestowała i ją wywalili. Jest to o tyle istotne, że widzimy tu, że o dziwo, prole mają w tym świecie lepiej niż członkowie Partii Zewnętrznej. Członka Partii Zewnętrznej czekałby w takiej sytuacji los straszny, tę prolkę zaś wywalili i tyle. Potem, gdy Winston i Julia mają swój czas miłości, to w pewnym momencie rozważają, by uciec, zamieszkać w prolskiej dzielnicy, zacząć mówić z akcentem proli (to o akcencie jest wyraźnie powiedziane), ale wiedzą, że to niemożliwe, bo by ich złapali. - Mieciu nie wspomniał, a to dość ważne, że Wielka Brytania nazywa się w tym świecie Pas Startowy Jeden. - Mieciu wspomniał że nie wiemy nic o sytuacji w Euroazji i Wschódazji. Tak naprawdę to coś tam wiemy, dowiadujemy się tego z książki rzekomo napisanej przez Goldsteina, którą O'Brien daje Winstonowi. W Euroacji ideologią panującą jest neobolszewizm i to wszystko co mamy powiedziane. We Wschódazji zaś taką ideologią jest kult śmierci, jednak właściwszą nazwą (tłumaczeniem chińskiego terminu) byłby kult zaniku ja. Czyli wszyscy ludzie mają się wyzbyć ego, indywidualizmu i stać się jakby członkami jednego organizmu. Z książką jest tak, że Winston przegląda ją i w pewnym momencie przeskakuje większą liczbę stron i trafia na te informacje o tym, jak wygląda w tym czasie świat poza Oceanią. Ewidentnie Orwell chciał po prostu przemycić te informacje w tekście. - Przy Dwóch Minutach Nienawiści mamy powiedziane, że Goldstain miał twarz pociągłą, nieładną ale inteligentną i że mówił że Partia zdradziła swoje ideały, że nie o to chodziło w rewolucji itd. Generalnie opis Wielkiego Brata pasuje do Stalina a Goldsteina do Trockiego, co zapewne nie jest przypadkiem. Jest też powiedziane, że po kilkunastu sekundach nawet osoba nie kupująca tego - jak Winston - nie musiała już udawać, bo ogólny hejt na osobę z ekrany autentycznie się jej udzielał. - Scena w pracy Winstona jest o tyle ważna, że wtedy zaczynamy go tak naprawdę lubić. Narrator zaznacza, że facet "miał dryg" (wszystkie cytaty z głowy, ale wiernie) do tej roboty i my to kupujemy. Inteligentny, zaangażowany, trzeźwo patrzący na świat człowiek. I czujemy przez to tym bardziej skalę jego dramatu. W normalnym świecie Winston mógłby pracować w banku, jakiejś innej instytucji finansowej czy na przykład być dziennikarzem (skoro dobrze mu idzie ze słowami), realizować się i służyć społeczeństwu. Jest tam jeszcze zaznaczone, że łatwo było naśladować styl Wielkiego Brata (Winston tworzył antydatowane artykuły z jego wypowiedziami), bo styl ten był nader charakterystyczny, przykładowo poprzez zwyczaj stawiania pytań i odpowiadania na nie ("A jakie wnioski z tego wyciągamy? Takie, że Angsoc pozwolił ponaddwukrotnie zwiększyć produkcję oleju rzepakowego w północnej części kraju"). - W scenie w jadalni jest powiedziane, że Winston myślał o Syme'ie jako o swoim przyjacielu ("To znaczy w tych czasach nie miało się przyjaciół, tylko towarzyszy. Ale jednych lubiło się bardziej od innych"). Ponadto opowiadał on o pracy nad nowomową w sposób budzący zainteresowanie i zwyczajnie fajnie się go słuchało, gdy o niej mówił. I znów - lepiej widzimy skalę dramatu tych ludzi. W normalny świecie byliby parą przyjaciół, którzy śmieją się razem, chodzą do kina, teatru, na mecze i dobrze się ze sobą bawią, może dobraliby jeszcze kogoś i mieliby taką fajną paczkę. Ponadto jest tam dość ważna scena, Syme w której pyta retorycznie: - Wiesz, że już za kilkadziesiąt lat żaden człowiek nie będzie w stanie zrozumieć tej rozmowy, którą teraz prowadzimy? Winston zamyśla się nad tym, że proli to nie dotyczy (im nie narzuca się nowomowy), a Syme, jakby czytając mu w myślach dodaje: - Prole to nie ludzie. Tu widzimy, jak ci zindoktrynowani członkowie Partii Zewnętrznej patrzą na proli. - Mieciu pominął w streszczeniu postać służącego O'Briena. Narrator wspomina, że miał on chińskie, dalekowschodnie rysy twarzy, co jest o tyle istotne, że gdy O'Brien opowiada Winstonowi o Braterstwie, to mówi, że mają m.in. świetnych lekarzy plastycznych, a Winston odruchowo myśli o tym służącym. Swoją drogą w scenie, w której O'Brien zapisuje Winstona i Julię do Braterstwa wcale nie jest powiedziane, że Partia Wewnętrzna może wyłączać ekrany raz dziennie na pół godziny, tylko, że mogą wyłączać na krótko, kiedy chcą, byleby nie trwało to zbyt długo. Gdy Winston opowiada Julii o swojej żonie mamy taki mniej więcej dialog: - Bardzo naciskała na to, byśmy zrobili dziecko. Wiesz jak ona to nazywała? - Naszym obowiązkiem względem Partii. - ? Skąd wiedziałaś? - Kochanie, pamiętaj, że ja też chodziłam do szkoły. Jedna ze scen, które mi się bardzo wryły w mózg. Winston mówi wtedy też o Julii "Jesteś buntowniczką tylko od pasa w dół", nawiązując do faktu, że ona nie buntuje się ze względów ideologicznych, tylko po prostu chce się bawić i prowadzić normalne życie, co bardzo ją rozbawia. - Po aresztowaniu Winstona, gdy ten widzi O'Briena wchodzącego do sali mówi odruchowo: - Więc pana też już mają? - bo myśli, że po prostu jego wyżej postawiony kolega w buncie również wpadł. Na co O'Brien odpowiada: - Od bardzo dawna. Czyli, można tak wnioskować z tej sceny, O'Brien kiedyś naprawdę myślał o buncie, ale potem sobie darował, uznając, że skoro jest wysoko w hierarchii, to czemu miałby to zwalczać. Ta odpowiedź, "Od bardzo dawna", wypowiedziana ironicznie, naprawdę mocno tam wybrzmiewa. Wbrew temu, co czasem się widzi w opracowaniach, O'Brien nie jest w powieści przedstawiony jako po prostu potwór czy maszyna do niszczenia ludzi. Jest inteligentnym facetem i cały czas, aż do końca, ma w sobie coś pociągającego, coś, co sprawia, że chciałoby się za nim iść. I, powróci tu ten refren, przez to jeszcze bardziej wyraźnie widzimy skalę dramatu tych ludzi. W normalnym świecie on byłby politykiem, posłem, może ministrem i wykorzystywałby swoje zdolności by sprawnie kierować państwem, a Smith byłby jego wyborcą. - W czasie tortur mamy dość mocną scenę, w której O'Brien każe Winstonowi przyznać, że 2+2=5. I on ma nie tylko to przyznać, ma w to naprawdę wierzyć (w ten sposób wdraża mu dwójmyślenie). I że jak Partia tak postanowi to 2+2 będzie się równało 17 albo 1,543. Bo partia tak postanowi. - W czasie tortur mamy też moment, w którym O'Brien pyta Smitha o co jego zdaniem chodzi Partii Wewnętrznej, ten odpowiada zgodnie z ty, co, jak sądzi chce usłyszeć rozmówca - Obecne restrykcje są konieczne, wkrótce będziecie mogli poluzować sytuację.. Na co O'Brien przerywa mu i krzyczy, że Partii Wewnętrznej właśnie idzie o znęcania się nad resztą, co czerpią z tego frajdę. Jest tam też moment w którym O'Brien pozwala Winstonowi zadawać pytania, ten pyta, czy Wielki Brat istnieje (od dawna podejrzewał, że nie ma takiej osoby, rządzi jakiś kolektyw), ale O'Brien ucieka od odpowiedzi. - W więzieniu Winston myśli, że chciałby odnieść chociaż takie zwycięstwo, że gdy go wypuszczą i będą przekonani, że go "nawrócili", on potem umrze wciąż ich nienawidząc. I że będzie to trudne, bo będzie musiał oszukiwać sam siebie, że już jest lojalnym członkiem Partii by przynajmniej w chwili śmierci nim nie być, zmienić wtedy stosunek do Partii na wrogi. - Już po wypuszczeniu z Ministerstwa Miłości, gdy Winston jest na wolności, okazuje się, że został przydzielony do grupy ludzi podobnych mu, którzy przeszli proces zbliżony do tego, o którym wcześniej czytaliśmy i teraz pracują przy tworzeniu nowomowy w dziale nawiasów. I kłócą się jak mają one być stawiane, czasem wręcz wrzeszczą na siebie i składają donosy do przełożonych, a potem wszystko im obojętnieje i przestają przychodzić do pracy. Jest to o tyle poruszające, że narrator wyraźnie podkreśla, że takich jak on jest wielu i wszystkich się łamie. -------------------------------------------------------------------- I już poza tym uzupełnianiem dodam, że mnie w trakcie lektury poruszyła szczególnie jedna scena, o której Miecio nie wspomniał. Gdy Winston i Julia mają swój czas miłości w pewnym momencie ona odwołuje spotkanie z banalnego powodu - ma okres. I on myśli sobie, że w normalnych czasach to byłby ich główny problem, nie ukrywanie się przed Partią, Policją Myśli itd., a właśnie takie trywialne rzeczy. W ten sposób kolejny raz jeszcze wyraźniej mamy pokazaną skalę dramatu jakiego oni wszyscy doświadczają. Pamiętam, że czytając tę właśnie scenę w pełni zrozumiałem, czemu 1984 jest odradzany jako lektura dla ludzi z epizodami depresyjnymi.

Tak potwierdzam, ten fragment o czekoladzie jest straszny. Ma się ochotę przypierdolić małemu Winstonowi, czuć żal nad małą dziewczynką którą pozbawiono prawdopodobnie ostatniej przyjemności w życiu. Ciężko się pozbyć z głowy obrazu zrezygnowanej matki która dziecku oddaje ostatnie co ma, samą siebie.

Cieszy mnie fakt że wyszedł nowy odcinek "Streszczenia lektur" ale jako osoba która przeczytała "Rok 1984" muszę powiedzieć że pan zapomniał wspomnieć o ważnym fakcie gdzie Julia miała piegi, zaś brak wspomnienia takiego ważnego faktu może źle się skończyć dla niektórych uczniów gdyż polonistki bywają wredne.

Sam ewaporowałeś Symea! Wymazałeś go i od razu zapowiedziałeś, że nie warto o nim pamiętać.

Dopiero zaczynam oglądać, ale muszę to napisać. Po przeczytaniu tej książki miałem dosłownie kaca, czułem dogłębny niepokój, było mi źle. To w jaki sposób z głównych bohaterów zostały z korzeniami wyrwane ich uczucia do dzisiaj siedzi mi w głowie. Mam takie przeświadczenie, że co by nie było, człowiek ma w głębi siebie coś, czego nie można mu zabrać. A tym bohaterom właśnie to zabrano. Przerażająca i przybijająca perspektywa.

"Pod konarami kasztana, pan sprzedał mnie, a ja pana. Ich pogrzebano, a my do rana pod konarami kasztana." Kiedy już pod koniec książki to czytam to zawsze mi rozdziera duszę

Doktor Niczego został przebudzony przez tą jedną informacją o umieszczeniu jego tekstu w podręczniku szkolnym

Czekolada o smaku największego życiowego rozczarowania, zapewne była robiona z roztopionych czekoladowych mikołajów świątecznych

„Książka na 3 wieczory” Ja, czytający ją miesiąc: 👁️👄👁️

1:27:35 dodałbym jeszcze, że Julia, z pięknej, młodej kobiety pod wpływem tortur zaczęła wyglądać na leciwą pannę. Orwell doskonale w ten sposób oddał to, jak ustrój totalitarny i towarzyszące mu cierpienie potrafi zabić piękno i młodość

Rok 1984 - system totalitarny wprowadzany terrorem Nowy wspaniały świat - system totalitarny wprowadzany przyjemnością Obie książki powinny być lekturami.

wkoncu powrót jednej z najlepszych serii na polskim yt

Taka dosyć możliwe istotna rzecz jeszcze - w tym pokoju nad sklepikiem wisiał obraz z kościołem, tam jeszcze był jakiś wiersz o dzwonie, co bije na jakimś kościele. No i jak ich aresztowali to wyszło, że za obrazem był ukryty teleekran.

Mieciu, tęskniliśmy za streszczeniami. Chętnie przesłucham, mimo że czytałem kilka razy. P.S. Dokładnie tak wyobrażałem sobie Wielkiego Brata

czytałem dwa razy a i tak miałem sekundę wątpliwości jak mietek nalegał żeby przeczytać przed obejrzeniem streszczenia xd

"Rok 1984" i "Folwark zwierzęcy" to jedne z moich ulubionych książek. Czytałem je kilkukrotnie i chętnie posłucham tego streszczenia.

24:30 - Dodajmy, że podpierdalające dzieci to aluzja do kultu, jakim w ZSRR cieszył się Pawka Morozow, chłopak, który doniósł na ojca-kułaka: pl.wikipedia.org/wiki/Pawlik_Morozow

0:00 Wstęp 11:19 Zarys świata 29:42 Streszczenie wydarzeń

W Rosji parę dni temu zawinęli gościa, który rozdawał tę książkę za darmo na ulicy.

Półtoragodzinne streszczenie mojej ulubionej książki, od mojego ulubionego youtubera. Kocham cię Mieciu

Jeden "O'Brin" Ci umknął w 1:25:09 Partia znowu zwyciężyła :-)

Ten fragment z siostrzyczką Winstona też zawsze wywiera na mnie takie duże wrażenie Mieciu. Normalnie jak coś z koszmaru, niesamowicie napisane.

Mi najbardziej w głowie został moment w zakończeniu ksiązki o ktorym nie wspomniales. Mowi o tym ze policja mysli odkladala kawalek kurzu czy tam włosa juz dokladnie nie pamietam dokladnie na okladke notesu winstona, pokazuje to ze wiedzieli o wszystkim od poczatku, bo winston zeby miec pewnosc ze nikt nie wiedzial o jego notesie wlasnie kladl ten wlos na okladke notesu no to mnie najbardziej trafilo pozdrawiam

Przede wszystkim gratulacje, Mieciu. Po "Ulissesie" objawiłeś się z "1984", książką, na którą przez ostatnie dwa lata powoływano się, snuto rozmaite analogie, doszukiwano się paralel, słowem mówiono o tekście Orwella częściej niż niż o jakimkolwiek innym dziele literackim, chyba kiedykolwiek. Ale mniejsza o to. "Rok 1984" był moją lekturą na IV roku Polonistyki. I przyznam, że te 90 minut (tyle trwają zajęcia na studiach) był to czas stracony. Stracony z dwóch powodów. Po pierwsze czas dwóch połówek meczu piłkarskiego to za krótko, aby omówić całą głębię dzieła. Po drugie, moje koleżanki (dziś, o zgrozo! - nauczycielki) orzekły, że nie ma tu o czym gadać - po prostu Winston nie kochał Julii wystarczająco mocno. Tymczasem należało rozmawiać o tym, co u Orwella najistotniejsze, a mianowicie o kondycji człowieka, nawet nie tylko w świecie totalitarnym, ale w ogóle. A tu wnioski są niewesołe. Człowiek ze swoją cielesnością jest, rzec można, niezwykle słaby. Trudniej dotrzeć do jego psychiki. I tu rozpoczynają się koszmarne seanse między O'Brianem a Winstonem (to Mieciu pominąłeś) Winston nie tylko rażony jest prądem. Przywiązany jest również do jakiegoś ustrojstwa, które odpowiednio regulowane może złamać człowiekowi kręgosłup. O'Brian stosuje także narkotyki. Winston trzyma się pewnego dogmatu. Uważa, że nie istnieje taka indoktrynacja, takie najbardziej nawet wyrafinowane "pranie mózgu" aby zaprzeczyć, że 2+ 2 =4. Podczas jednego z seansów O'Brian razi Winstona prądem o takim napięciu, że ten przez moment zaczyna powątpiewać w jakikolwiek dogmat. Na tym kończą się tortury. I rzeczywiście, Winston zostaje umieszczony w osobnym pokoju; dostaje nawet ołówek i notes. Cały czas odwiedza go O'Brian. A, zapomniał bym. Podczas tortur Winston pytany jest o cel (tu trzeba jeszcze dodać, że policja myśli od początku wiedziała o tym, co robi Winston; w pewnym momencie O'Brian pokazuje Winstonowi ów wycinek z gazety, o którym Mieciu wspomniałeś, a który, w mniemaniu Winstona został spalony) A zatem cel. I tu pada chyba jedno z najważniejszych, godnych cytatu stwierdzeń: sorki, lecę z pamięci - wiesz jak będzie wyglądać przyszłość - pyta Winstona, O'Brian - to wyobraź sobie żołnierski bucior gniotący twarz człowieka. Wróćmy do celi Winstona. Tu Mieciu się pomyliłeś. Otóż to właśnie w notesie Winston kilkakrotnie pisze frazę "Kocham Julię" staje się jasne, że indoktrynacja nie dobiegła końca. I wówczas trafiamy do pokoju 101. Co jest w tym pokoju? - Każdy wie 🙂I na koniec. Orwell nie pomylił się pisząc, że potem (po aresztowaniu) Winston nigdy już nie spotkał Julii. Ależ oczywiście! Oboje zmieniono właściwie, w innych ludzi. Każdy może zauważyć ten fenomen we własnym życiu. Przecież każde z Was po długim okresie rozłąki z daną osobą, z ponurą refleksją konstatujecie - przecież to już nie ten człowiek!

Żadne słowa nie wywarły na mnie większego wrażenia w życiu, jak IGNORANCJA TO SIŁA.

No i się zastanowiłem... Mam tą książkę w domu i nie czytałem. Więc najpierw przeczytam. Do zobaczenia za parę dni.

W dniu premiery zatrzymałem film w minucie 4:23 jak Mieciu doradzał i dziękuję za to bardzo, mimo okrojonego czasu udało mi się wreszcie skończyć czytać tę książkę i nie żałuję żadnej minuty spędzonej na czytanie jej :) Mega książka, a teraz biorę się za oglądanie i słuchanie streszczenia!

23:25 - Myślozbrodnia nie była tylko efektem tego, że zawiodło dwujmyślenie. Mogła się pojawić po prostu, jak u Winstona zresztą, który od pewnego momentu nawet nie próbował dwujmyślenia.

Czytałem kiedyś tą książkę i folwark, wydane gdzieś w piwnicy na powielaczu. Małe niewyraźne literki ale wciągały te książki, że po nocach przy latarce (na płaską baterię) czytałem... To były wczesne osiemdziesiąte (stan wojenny). Przekazywało się dalej w wielkiej konspiracji. Świetne streszczenie ale i tak polecam przeczytanie. Dzięki za przypomnienie...

Bardzo dobre omówienie, dodam od siebie jedynie, że tak naprawdę nie wiadomo, który jest rok, bo 1984 jest kolejnym etapem czyszczenia pamięci i prawdopodobnie akcja dzieje się w dalszej przyszłości. No i też nie wiadomo czy Goldstein istniał naprawdę, czy to tylko wymysł partii tak samo, jak Wielki Brat.

Ta książka to jest dosłownie 1984

nie czytałem, dużo o tej książce słyszałem, dawno mnie tak materiał na yt emocjonalnie nie rozjebał w sensie sposób w jaki to wszystko przedstawiasz, gdzie niby czuć luz i chęć zrobienia czegoś rozrywkowego w ten zabawny sposób, ale jednak potrafisz przekazać, moim zdaniem, emocje utworu nawet bez cytowania, no po prostu kurwa świetne nabrałem ochoty na przeczytanie tej książki

Mietek, tak długo czekałem na kolejne streszczenie, że aż 18 lat temu skończyłem liceum :}

Jedna z niewielu lektur szkolnych której wstyd nie przeczytać samemu. (:

Najgorszy w tej książce jest kompletny brak nadziei na odmianę sytuacji. Obywatele w tym uniwersum są tak zmanipulowani, zaś inwigilacja występuje w takim stopniu, że nie ma miejsca na jakikolwiek ruch oporu. Na swój sposób jest to ustrój idealny - ustrój, który może nawet trwać wiecznie, ponieważ nowe pokolenia nie będą znały innego świata. Bardzo smutne i przygnębiające, jednak pocieszające jest to, że my na szczęście nie musimy żyć w takim świecie.

Mówiłeś, że zabierzesz się za bardziej ambitne streszczenia lektur. Widać nieźle wychodzi

Ale super pomysł, liczę na kolejne podobne odcinki. Może Huxley?

Mnie w trakcie lektury poruszyła szczególnie jedna scena, o której Miecio nie wspomniał - więc pozwolę sobie tu napisać. Gdy Winston i Julia mają swój czas miłości w pewnym momencie ona odwołuje spotkanie z banalnego powodu - ma okres. I on myśli sobie, że w normalnych czasach to byłby ich główny problem, nie ukrywanie się przed Partią, Policją Myśli itd., a właśnie takie trywialne rzeczy. W ten sposób jeszcze wyraźniej mamy pokazaną skalę ich dramatu. Pamiętam, że czytając tę właśnie scenę w pełni zrozumiałem, czemu 1984 jest odradzany jako lektura dla ludzi z epizodami depresyjnymi.

Otworzyłem sobie piwo, przesłuchałem wstępu odnośnie języka i mówię sam do siebie ,,To dobrze, że się wyzbył trudnego języka bo Orwell miał barJEZU TO MA PÓŁTOREJ GODZINY!?"

46:56 - jest jeszcze naprawdę mocny fragment o tym, że nawet, gdy leżeli w łóżku przytuleni po seksie, to ona zdawała się odpychać całym ciałem Winstona.

MIETEK KRÓLU ZŁOTY, KOCHAM CIĘ!

Dziękuję, twoje streszczenie/analiza jest świetna. Chyba sobie znów poczytam.

Dziękuję Panie Mieciu, książka była już czytana ale bardzo miło było jeszcze posłuchać o niej z twoich ust

Streszczenie zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Nie znałam wczesniej treści książki, ale samo twoje przedstawienie jej wzbudziło we mnie spory niepokój i masę przemyśleń. Oficjalnie rok 1984 ląduje na mojej liście książek do przeczytania. Mimo iż cenię sobie twoje streszczenia za humor, śmieszki i upraszczanie świata przedstawianego, to taki powazny styl i dłuższa forma wciągnęła mnie na sto procent. 1,5 godziny słuchania w napięciu. Teraz czekam na Lalkę

wow Mieciu. jak ty rozdział po rozdziale to rozebrałeś. szacun Czytałem książke i teraz oglądam streszczenie dla przypomnienia. I wszystkim polecam te kolejność

Półtoragodzinne streszczenie tego to się nie spodziewałem. Szanuję za to bardzo.

Twoje streszczenie przypomniało mi jak straszna - we właściwym rozumieniu tego słowa - była to książka. Jedna z najważniejszych, jakie w życiu przeczytałem. Ponuro, a właściwie z lekka grotoskowo brzmiąca fuga Bacha pasuje jak ulał do zakończenia.

Szczęść Boże Ojcze, Bóg zapłać za ten film 🙏

Bardzo podoba mi się odświeżenie formatu i lekki profesjonalizm, tak trzymaj Mietek!

Znakomita ksiazka- moja ulubiona i super streszczenie :D Warto bylo tyle czekac. Dzieki Mieciu ;)

O! O! O! Nowe streszczenie! Taaak! Będę oglądać!!! Dawno tak się nie cieszyłam z nowego filmiku u Ciebie. Streszczenia są zdecydowanie moim ulubionym typem. Niektóre mam przerobione na podcasty i towarzyszą mi w różnych chwilach dnia codziennego. Wraz z "Krótkim filmem o prawdzie i fałszu" oraz "Płaską ziemią" x 5. Więc nie byle jakie towarzystwo ;)

Przeczytałem ją raz i byłem tak emocjonalnie zmęczony, że już nigdy później po nią nie sięgnąłem. Niemniej każdy powinien przeczytać (ze zrozumieniem :)

To jest kawał solidnego materiału. 1984 przeczytałem z ciekawości w latach licealnych i dobrze było wrócić do tego czasu. Szanuję za wybór streszczanej książki i za to, że mówisz co myślisz. Pozdro!

Dzięki, Mieciu, świetna robota. Aż nabrałam chęci, żeby jeszcze raz to przeczytać.

mało ciekawią mnie książki i opowieści w nich ale ty mnie w jakiś sposób zaciekawiłeś i czekam na koleją część! Dzięki Mieciu :D

Jedna z ulubionych książek, super że zdecydowałeś się poświęcić jej tyle czasu, szacun

Półtorej godziny... O Łaskawy Mietku! Dzięki Ci!

Bardzo dziękuję za to streszczenie i za dorzucenie własnych, ciekawych przemyśleń.

Przesłuchałem Twojego streszczenia w nocy i mimo, że parę lat temu zapoznałem się z tą książką to znowu poczułem ten dziwny niepokój, świdrujące wnętrzności uczucie. Bardzo dobry materiał Mieciu, gratulacje.

Już dawno skończyłam szkołę A z utęsknieniem czekam na streszczenia i odtwarzam te już streszczone. Spoko że takie długie będzie przed spankiem

Ta książka czeka na półce, aż po nią sięgnę. Czuję się teraz zmotywowana, żeby wreszcie to zrobić, a potem wrócić obejrzeć Twój odcinek. 🤞🏻💪🏻

no wreszcie, czekałem jak na zbawienie

Dużo osób myśli że Orwell przewidział przyszłość. I tak wiele rzeczy z jego książki można odnieść do współczesnych czasów np. smartfony jako teleekrany. Ale trzeba pamiętać że Orwell żył w czasach kiedy na świecie panowała moda na rzady silną ręką (która niepokojąco wraca), a kiedy umierał połowa Europy była niedemokratyczna, więc nie można się dziwić dlaczego w książce założył czarny scenariusz w którym demokracja na świecie umarła, a w każdym supermocarstwie panuje totalitaryzm który ogranicza wolność jednostki.

No Mieciu aleś mi zaimponował teraz! Chyba moja ulubiona lektura z liceum. Jakbyś to nagrał w 2011 roku, to byś mi pomógł xD

DOBRA ROBOTA! DZIĘKI ZA SUPER WYKŁAD! :)

Mietek zajebiste streszczenie, czytałem kiedyś te książkę i na początku miałem opory przed obejrzeniem twojego filmu ale koniec końców jak zwykle poprawiłeś mi humor i mam nadzieję, że takich materiałów od ciebie będzie więcej. Pozdro mordo

Z zaciekawieniem wysłuchałem całości i zapragnęłam przeczytac drugi raz, po jakichś dwudziestu latach. Świetnie to straciłeś.

Obiecałeś i nagrałeś. Również dla mnie ;-) Dziękuje. Tak, mimo, ze czytałem.

Genialne, więcej takich materiałów.

O boniu! Jest i Rok 1984! Mieciu kocham Cię! 😍🥰 A do reszty to przeczytajcie tą książkę sami bo naprawdę warto!

Omg, taka długość filmu od Miecia jest czymś czego się nie spodziewałam

Jezu jak się cieszę, z tych przydługich wskrzeszeń...!

Pamiętałem "V jak Vendetta" podczas czytania 1984 i myślę: Ok, film inspirował się książką, pewnie po aresztowaniu wszystko skończy się dobrze i jeszcze rozdupcą Partię. Co się zdziwiłem, to moje. Tyle z mojej strony.

W końcu przeczytałam książkę i mogłam wrócić. Dzięki za film!

Straszna książką, kończy się strasznie, ogólnie wizja tego świata jest przejebana, przy maksymalnym wczuciu się w ten świat i bohatera można dostać depresji. Ale przeczytałbym jeszcze raz!

Jak pracowałam w sklepie odzieżowym, uczono mnie sprzedaży metodą kanapki, czyli jak rzecz była mega droga, opakowujesz ją słownie takimi argumentami, żeby tą cenę schować do środka jak wędlinkę w kanapce 🙃

Świetne streszczenie, cieszę się, że ta seria wraca... no to czekamy na "Lalkę" 😏

Dziękuję!!! Obejrzałem 10 minut przed maturą

elegancko, wlasnie sobie czytam ja to przyspiesze tempa aby zaraz potem sobie wysluchac, dzieki Mieciu

1:10:50 Podobnie myśleli chyba twórcy ekranizacji książki z Johnem Hurtem w roli głównej, w której wizytę Winstona u O'Briena rozbito na dwie. Pierwsza po słownik, podczas której O'Brien dość subtelnie nakierowuje Winstona na buntownicze tematy i wręcza mu egzemplarz słownika, w którym ukryto książkę Goldsteina. Dopiero za drugim razem Winston przychodzi z Julią i w trójkę rozmawiają o oporze przeciwko partii.

Ale super niespodzianka 🙂 dzięki Mieciu

Cieszę się że czytałem tą książkę długo zanim nagrałeś ten odcinek

Eleganckie streszczenie. Dzięki :)

Obejrzałem 20 minut i kupuje książkę, zaciekawiony jestem, a nie często sięgam o książki fabularne!

Mieciu, kiedy zrobisz nam streszczenie Nowego Wspaniałego Świata? To moja ulubiona książka i skoro już wchodzimy w dystopie i antyutopie, to bez tego tytułu obejść się moim zdaniem nie możemy!

Dzięki tobie przed chwilą zamówiłem tą książkę i nie mogę doczekać się aż ją dostanę. Dziękuję

Przeczytałem całość Ale zawsze miło zobaczyć streszczenie u Ciebie

Świetny materiał, czekam na lalkę w tym formacie :)))

Ok. Namówiłeś. Wrócę tutaj skończę książkę. PS. Cieszę się że Profesor Niczego wrócił na kanał :)

Wroce tu po przeczytaniu tej ksiazki, dziękuję za szanse chwile na namyślenie sie, lapke zostawie w górę 😉

Ogólnie tak sobie obejrzałam wszystko streszczenia i braku sklepów cynamonowych, nie jest to długo i znam fabułę ale uwielbiam słuchać wszystko od ciebie

No i super! Pozdrawiam i wesołych świąt :) P.S. Jak zobaczyłem, że "streszczenie lektur" to pomyślałem w pierwszej chwili, że przeoczyłem coś bardzo starego ;P

powrót na który każdy czekał ✨

ale nostalgia jeszcze powrot zaczety od takiej swietnej ksiazki, dzieki kc Mieciu

O akurat ostatnio czytałem tą książkę. Trzymaj z tym co robisz bo robisz to dobrze mieciu