Καταπληκτική μεταδοτικότα και με γυρνάς εκεί 90s πάντα για κάποιο λόγο σε όλα τα βίντεο go figure. Keep going

Καλυτερα αργα παρα ποτε! thanks για το shout out! τωρα βλεπω το βιντεο , μεχρι τωρα τα λες ΟΛΑ. Περισσοτερα σχολια οταν το δω ολο. ΠΟΣΟ αδικημενη η πρωτη εποχη με τον ralf , σαφως ποιοτικα ειναι το απογειο Gamma Ray ασυζητητί !!!!!

Βιντεάρα εξαιρετικό

Υπέροχος!

Επος! Και πεταω λουλουδια στην οθονη με την κριτικη του Somewhere, ακριβως τα ιδια θα ελεγα!

HammerFall και Rhapsody μου είναι το ίδιο αποκρουστικοί!!! Χαχαχα

Είσαι ο μοναδικός που συμφωνεί μαζί μου για τον τελευταίο δίσκο των Helloween. Ένα Skyfall και τα δύο πρώτα. Τα υπόλοιπα 2-3 ακροάσεις (με το ζόρι) και δεν τα ξανάκουσα ποτέ γιατί δεν αντέχω. Η συναυλία τους ήταν πριν λίγους μήνες πάντως, είχα κατεβεί αυθημερόν από Θεσσαλονίκη. Δεν ήταν πρόπερσι. Καταλαβαίνω ότι το είπες εν τη ρήμη του λόγου, αλλά στην κυριολεξία ήταν τον περασμένο Ιούνιο. Παρεμπιπτόντως, η καλύτερη συναυλία που έχω δει στη ζωή μου. Όπως είπες κι εσύ... οπαδικά μιλώντας :) Για Gamma Ray, θα συμφωνήσω σε όλα μαζί σου. Συνέχισε την καλή δουλειά, πολύ ωραίος!

Μπράβο φίλε. Συνέχισε την καλή δουλειά που κάνεις. Για unisonic δεν είπες κάτι. Φαντάζομαι δεν τις θεωρείς τόσο καλές δουλειές.

Εξαιρετικός, διαφωνώ μόνο στο Sigh No More, που τον θεωρώ κακό δίσκο. ΒΡΗΚΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΩ ΓΙΑ ΤΟ HEADING ΚΑΙ ΤΟ INSANITY (ΖΗΛΕΥΩ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΔΕΣ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΡΟΔΟΝ, ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΤΕ) !!!

Δεν ειμαι τοσο Gamma Ray αλλά και πάλι θα κατσω να δω ολοκληρο το βιντεο,λογω αναλυσης και αναφορων σε 90ς και όχι μονο! Οταν αναφερεις το Glory to The Brave περιμενα περισσοτερη λατρεια! Ειναι δυνατον να μην αποθεωνεται η δισκαρα??? Λεπτομερεια για το βιντεο αλλά εγω θελω να το πω! Ε οχι μόνο τα 3 πρωτα απο το δισκο... To I Believe ειναι κομματαρα (συναισθηματικη) και μετά steel meets steel και ομωνυμο. Το συγκεκριμενο αλμπουμ κρατησε τη φλογα αναμμενη πανω που αρχιζαν να βγαινουν ολες οι ''πατατες'' του νεου ''μεταλ'' ή του σκουπιδο-melodeth τυπου In Flames, σκηνη Γκετενμποργκ, και δε συμμαζευεται... Ασχετως αν στη συνεχεια (απο το 2ο και μετά) εγιναν απο τις εμπορικες και ''πλαστικες'' μπαντες της nuclear blast με αποτελεσμα να μην ακουγονται καθολου. Συν το οτι προδωσαν το σκοπο και την ουσια αυτού που ειχαν ξεκινησει με τον 1ο δισκο. Της αναβιωσεως του αληθινου μεταλλου! Μη ξεχναμε οταν βγηκε τι κατασταση υπηρχε στο heavy/epic. Συνεχισε τη καλη δουλεια, βλεπω ολα τα βιντεο, αν σε δω θα σε χαιρετησω,χαιρετισμους απο Ηρακλειο Κρητης!!

Ρε φίλε είναι λες και απαγγέλεις τη σκέψη μου! Απίστευτη παρουσίαση της διαδρομής του! Μάλλον είμαστε και μια ηλικία και με πήγες δεκαετίες πίσω!

Όχι και sabaton το avalon ρε φίλε, με έκανες να φτιάξω λογαριασμό για να το σχολιάσω! Χαχαχαχα

Σόρρυ που εγώ και Βλάσης σε σπαμαραμε καταιγιστικά. Το συνηθίζουμε όταν είμαστε ντουέτο είτε δια ζώσης είτε διαδικτυακά Χαχα χαχα χαχα χαχα χαχα χαχα

Φιλε σε αγαπώ αλλα pink bubbles δισκαρα. Επισης το Heading αν αφαιρέσεις το nostalgia factor έχει και τα fillerακια του και τα κλεψιματακια του

Αν δε κάνω λάθος ήταν σε μια πρώιμη μορφή των Helloween ο sheepers όταν είχαν άλλο όνομα

Έστω και καθυστερημένη παρέμβαση στο βίντεο - καταρχάς θυμάμαι σα χθες να βλέπω το προφίλ σου στο φόρουμ του χαμερ και να έχεις Kai Hansen 3αδα αγαπημένων καλλιτεχνών (metallica ηταν νούμερο ένα και προσπαθώ να θυμηθώ αν το άλλο όνομα ήταν Death η KIng Diamond!!) και πριν καν γίνω φαν των κειμένων σου στο περιοδικό είχα ενθουσιαστεί! Όχι γιατί δεν ήξερα άλλο κόσμο να λατρεύει Helloween/Gamma Ray, αλλά γιατί είχα κι εγώ μια λόξα στο να θεωρώ τον Kai μια 'μπάντα' μόνο του, μια οντότητα που μπαίνει σε τέτοιες συζητήσεις, σα να μιλάμε για σχήμα! Helloween και Kai, λοιπόν. Είχα δει δίσκους τους στα ράφια και πάντα με τράβαγε το όνομα. Θυμάμαι μεγάλο ψάρωμα! Αγόρασα το Walls of Jericho στην τύχη (ειλικρινά, δεν είχα ακούσει νότα και δεν ήξερα ΤΊΠΟΤΑ για τη μπάντα - ήμουν 13 και μόλις είχα αρχίσει να αγοράζω Hammer, αλλά δεν είχε τύχει να δω κάτι για τις κολοκύθες) και ο λόγος είναι τρομερά αστείος... Επειδή σαν παιδί κι εγώ έβλεπα Wrestling, θυμόμουν το Walls of Jericho ως κάτι σχετικό με τον αντίστοιχο WWE τύπο και επειδή η μουσική στο show μ' άρεσε φουλ, λέω εδώ ήμαστε!!! Χαχαχα, δεν ξέρω με τι από όλα αυτά γελάω περισσότερο. Σοκ ο δίσκος, ομολογω΄ότι η πρώτη ακρόαση με μάγκωσε κάπως. Πολύ τραχύ, πολύ γρήγορο, πολύ ιδιαίτερο, σκέφτηκα ότι ίσως να είναι too much. Μία ευκαιρία ακόμα ήθελε και άρχισε να με πιάνει, ειδικά Murderer, Judas, Ride the Sky, Cry for Freedom, έγιναν μεγάλες αγάπες από την αρχή (απορρώ πως δεν ξεχώρισα τα Guardians, Victim of Fate, How Many Tears σε εκείνη την ακρόαση - τα αγαπημένα μου πλέον!). Λάτρεψα τη δουλειά στις κιθάρες και φυσικά τη φωνή. Η συνέχεια αναμενόμενη (Keepers, early Gamma Ray, κλπ), και ένα χρόνο αργότερα συναυλιάρα Gamma Ray/Helloween (2007) με έστειλε αδιάβαστο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το RIde the Sky από εκείνο το βράδυ και ο λόγος είναι οτι δεν πίστευα με ΚΑΜΙΑ παναγία ότι οι GR θα παίξουν κάτι από Walls of Jericho! Φάση ούτε πέρναγε απο το μυαλό μου, οπότε με το που έσκασε το ριφ άλλαξα δέκα χρωματα, νομίζω δεν ξεπεράστηκε αυτό το σοκ όλο το υπόλοιπο βράδυ, ασχέτως που ανέβηκε και έπαιξε με τους Helloween στο τέλος (και επειδή ήμουν σχολαστικός αναγνώστης μεταλικου΄τύπου, ήξερα τα παρασκήνια κατά γράμμα, το βίωνα το 'ιστορικό' της υπόθεσης!). Στα των ρανκινγκς συμφωνώ, αν και θυμάμαι υπάρχαν κάποια τραγούδια που μου άρεσαν και στο Το The Metal (βέβαια το ότι έχω να το ακούσω μάλλον από το 10-11, ίσως λεεί παραπάνω από τη μνήμη μου) και με τη σειρά μου δηλώνω ότι το λαιβ του καλοκαιριού ήταν από τις μεγαλύτερες συναυλιακές εμπειρίες που θα ζήσουμε ποτέ. Ήθελα ένα March of Time να κλαψω λίγο γιατί με συγκλονίζει και να αναπληρώσω το ότι όταν το έπαιξαν το 07 δεν το ήξερα (!), αλλά τι να λέμε τώρα... Έχασα την πτήση μου την προηγούμενη μέρα λόγω καθυστερήσεων, ευτυχώς μου έκλεισαν νωρίς για ανήμερα του λαιβ, έφτασα πριν ξεκινήσουν, όλα ανθηρά!

Επειδη χθες ειχα απροοπτη δουλεια ΑΚΑ με ζαλιζαν οι γυρω μου , το βλεπω σημερα το υπολοιπο. Οποτε τμηματικα θα σπαμαρω σχολια ενθουσιασμου η και κραξιματος Προφανως και το πρωτο Iron Savior είναι το καλυτερο τους Valley of the kings θυμαμαι την ανατριχιλα για το ομωνυμο και ποσο υπεροχο μου φανηκε το somewhere το κομματι. Guardian επιρροη βγαζει ματι οποτε χαιρομαι που την εντοπισες και εσυ. Επισης και συμφωνω ότι οι Ray ενώ εγιναν μια τουμπανο POWER METAL μπαντα , Gamma Ray ηχο δεν ξανα ακουσαμε ΑΚΑ Cave principle που είναι ΟΛΗ η αληθεια Μεχρι και powerplant γουσταρα τους Ray εστω και σαν power σκετο πλεον Στο nwο εφαγα ΜΕΓΑΛΗ κρυαδα με την στροφη σε classic heavy metal και με τις κλοπες, στο majestic γουσταρα 4-5 κομματια τα υπολοιπα φιλερς. Τελευταιος Ray δισκος που ηταν καλος για εμενα ηταν το land 2 που το εκαψαν μονοι τους δινοντας του αυτόν το τιτλο. Tα επομενα δυο ειχαν στιγμες ΠΟΛΥ καλες αλλα συνολικα , δεν ενιωσα την τριχα να σηκωνεται καγκελο. Unisonic δεν εχω ασχοληθει ιδιαιτερα, τα εχω ακουσει, συμπαθητικα αλλα μεχρι εκει. Solo Hansen καλουλι αλλα μεχρι εκει τουλαχιστον προσπαθησε να παιξει λιγο διαφορετικα να ανοιξει καμβα αλλα δεν του βγηκε πολύ καλα. Helloween βγαινει skyfall και παρα τα θεματακια του όπως αλλαγες που δεν δενουν ακριβως, και μεγαλη διαρκεια χωρις λογο είναι ένα καλο Gamma Ray κομματι. Συν ότι εχει μεσα μια μελωδια από το armaggeddon που με συγκινησε ο ατιμος. Ο δισκος ηταν όμως βαρετος και μετριος. Ρεαλιστικα ουτε από κολοκυθες ουτε από Kai περιμενω κατι πραγματικα καλο, Το μονο που θελω είναι μια Ray United tour με ralf στην φωνη και ισως και guests από παλια ΑΚΑ jan , Thomas και να το κλεισει το μαγαζι με αξιοπρεπεια και ας βγαζει μετα μεροκαματο με κολοκυθες. Παρολο που κολοκυθες αγαπω και ακουω περισσοτερο Deris εποχη παρα όλα τα υπολοιπα αυτό το μικρο πρηξιμο για τωρα , ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ :p

THE πρηξιμο continues 1994 μαθαινω ότι φευγει ο ralf, παθαινω πλακα γιατι τον αγαπουσα και τον αγαπω τον Προβατα αλλα τουλαχιστον ο Kai αναλαμβανει ξανα φωνη που στον heal me ειχε πεσει μεγαλη συγκινηση στην προηγουμενη δισκαρα. Παραγγελνω από rock city το σινγκλ περιμενω με τεραστια υπομονη να ερθει το πακετο Ηρακλειο, ερχεται επιτελους και παω σπιτι. Καθομαι στο στερεο μπροστα, βαζω το σινγκλ μπανει η εισαγωγη , ΤΡΙΧΑ καγκελο, ακουγονται οι πρωτοι στιχοι voices are calling from somewhere below, το ματι αρχιζει να βουρκωνει και αναρθρες κραυγες ακουγονται μεσα στο σπιτι, όπως o Kai ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ! Το φιλερακι του δισκου είναι για εμενα το time to break free γιατι παρα είναι χαρουμενο για τοσο συναισθηματικα βαρυ δισκο. Fairytale ΥΠΕΡΤΑΤΟ επος, τεραστιο, το καλυτερο μικρο ολοκληρωμενο κομματι που εχω ακουσει σε ΟΛΗ την ζωη μου. Προφανως και ΕΠΡΕΠΕ να παω να τους δω όταν εμαθα από hammer ότι ερχονται στο Ροδον. Ο μικρος Νικος με το attitude η θα με αφησετε να παω η θα παω ετσι και αλλιως , ΝΑΙ φευγει παει ρωταει βρισκει το Ροδον και για δυο ωρες απλα ΖΕΙ το ονειρο. Heading of tomorrow ΟΛΟΚΛΗΡΟ ζωντανα???? Ride the sky με την ΣΩΣΤΗ ΦΩΝΗ?? Τι headbangning μου λες τωρα. Απλα ειχα γουρλωσει,γελουσα, εκλαιγα και ουρλιαζα στιχους. Και ποτε δεν θα συγχωρησω την μανα μου που την μπλουζαρα Gamma Ray που ειχα φορεσει ΔΥΟ φορες μονο, την κατεστρεψε στο πλυντηριο και την πεταξε χωρις να μου το πει! Αχ, θα βγαλω πολλα ψυχολογικα εδώ, που να αρχισω και βιντεο! :P :P

Νομίζω ότι ταυτίζομαι σχεδόν σε όλα με εξαίρεση τη βαθμολόγηση στις μετά land κυκλοφορίες 1) αδυνατώ να περιγράψω το σοκ που ένιωσα όταν έφυγε από τους Helloween, δεν μπορούσα να το πιστέψω, δεν ήξερα και το λόγο προφανώς και είχα τρελά νεύρα με το γεγονός ότι δεν τον είχαν καν στο σκίτσο του Live in the U.K. 2) το heading for tomorrow είναι για μένα το αντίστοιχο του παιδιού που έχει φάει ξύλο από γονείς και κάνει παρέμβαση η γιαγιά χαρίζοντας του ένα νέο παιχνίδι ή ένα κιλό παγωτό και το απολαμβάνει με κόκκινα ακόμα από το κλάμα μάτια 3) δεν θυμάμαι τη δημοφιλία των Helloween στα early 90s για να είμαι ειλικρινής, ίσως φταίει ότι λάτρευα τον kai και τους gamma ray, άλλωστε αυτούς είδαμε live πρώτα (αυτοί και οι sacred reich στο Πεδίον του Άρεως) πριν την πρώτη εμφάνιση των helloween στο ρόδον (που ήταν και χάλια). Στο Land παντως είχαμε ύφος οπαδού που έχει πάρει πρωτάθλημα και συναντά στο δρόμο αυτούς που με το ζόρι μένουν κατηγορία :) 4) το δικό μου ranking πάει κάπως έτσι: Heading For Tomorrow 10/10 Land Of The Free 10/10 Insanity & Genious 9/10 Sign No More 8/10 Somewhere Out In Space 7/10 Power Plant 6/10 Majestic 5/10 Land Of The Free II 5/10 No World Order 4/10 To The Metal! 3/10 Empire Of The Undead 2/10

Gamma Gay