Το Noor δεν έχει βγει σε φυσικό format;;

Καταπληκτική μεταδοτικότα και με γυρνάς εκεί 90s πάντα για κάποιο λόγο σε όλα τα βίντεο go figure. Keep going

Πολύ ωραίο βίντεο. Set the world on fire εδώ.

Για να κάνω τον δικηγόρο του διάβολου, το "Doom" δεν είναι κι αυτός επιθετικός προσδιορισμός;

Την ώρα που βλέπω το βίντεο φοράω μία μπλούζα αρχαία φθαρμένη Renewal με κομμένα μανίκια που είχα ανταλλάξει δεκαετία '90 όταν πήγαινα λύκειο, δε θυμάμαι με ποια, μάλλον με κάτι Heavy/Power μιας κι από τότε πλέον άφηνα πίσω μου το Heavy/Power κλπ κι είχα αφοσιωθεί στο Thrash, Death (περισσότερο) και Black μετέπειτα, που σήμερα, αμφιταλαντευόμαι για το ποιο είναι το αγαπημενο μου είδος. που μάλλον είναι το Black, αν και τελευταία το κόλλημα που είχα πάντα με τους Death, με έχει κάνει να ακούω, εδώ κάνα χρόνο ίσως, σχεδόν μόνο Tech Death/Thrash! Επίσης ένα "παράδοξο" για πολλούς, μου αρέσουν περισσότερο οι δίσκοι των Testament από το Low και μετα (το "Demonic" όχι) παρά οι προηγούμενοι, με εξαίρεση το "The New Order" που μου αρέσει το ίδιο με τους μετέπειτα! Εγώ πάντως τον δίνω τον τίτλο στο "The Gathering"!!! Είναι ο αγαπημένος μου!

Προφανώς και είναι πολύ καλοί οι Noor, φωνή με φοβερές δυνατότηες επίσης, αλλά προσωπικα άντεξα να ακούσω 2-3 τραγούδια γιατί δεν είναι του γούστου μου κι ενώ η φωνή είναι πολύ καλή όπως είπα, με κουράζει αφάνταστα σε σημείο να με εκνευρίζει! Οπότε δεν αντέχω, όσο κι αν προσπαθώ! Υποκειμενικά μιλώντας πάντα κι όχι αντικειμενικά, που καταλαβαίνω γιατί μπορεί να τους λατρεύουν άλλοι, δεν κρίνω εννοείται. It's 4:20... κι έτσι; Επίσης το Load είναι φοβερός δίσκος, μπορεί να μας ενοχλεί όρι γράφει Metallica πάνω, οκ, αν έβγαινε ας πούμε ως Hetfield/Ulrich ίσως είχε άλλη αντιμετώπιση και να τον άκουγαν περισσότεροι με πιο ανοιχτα αυτιά! Σχέδον όλα τα κομμάτια είναι Χαρντ Ροκ διαμάντι και κάνει μπαμ ότι το γούσταραν κι οι ίδιοι, ενώ θεωρώ άθλια όλα όσα έβγαλαν μετά. Το Reload υδτερεί πολύ, γιατί λίγα καλά τραγούδια, αλλά τα επόμενα βγήκαν γιατί απλά έπρεπε να ξαναγίνουν σκληροί! Χωρίς να έχουν να δώσουν κάτι ουσιαστικό. Απλά έπρεπε

Μετά από δεκαετίες αποφάσισα ότι το "Never, Neverland" ίσως είναι καλύτερος του "Alice in Hell" που μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν το συζητούσα καν για το ποιο είναι καλύτερο! Δεν υπήρχε σύγκριση, θεωρούσα, με το "Alice in Hell"!

μαλακα γαμα κανα μουνι γιατι δεν σε βλεπω καλα

Ήμουν και στο Metropolis και στο Rockwave, θυμάμαι επίσης ό, τι φορούσα μία μπλούζα Pantera κι ένας μεγαλύτερος σε ηλικία, προφανώς μεταλοπατέρας (εγώ τότε δεν είχα κλείσει τα 17 ακόμα) και μου την είπε για την μπλούζα! Θυμάμαι ακριβώς τι μου είπε: "Τι δουλειά έχεις με αυτήν την μπλούζα σε metal συναυλία;"! Επίσης κάποιος κρατούσε ένα χαρτόνι που έγραφε "Dave give me your pen", εννοώντας "pick" και μάλιστα το διακωμώδησε ο Mustaine αλλά του έκανε τη χάρη Χαχαχα, το έγραψα πριν το αναφέρεις! Συμφωνώ για Grip Inc., είχα ηδη λιώσει το βινυλιο του "Power of Inner Strength" πριν το live!

Λογικά θα το έχεις δει αλλά just in case τσέκαρε το primal, ειναι 2 σιζονς κ τελειώνει, απο Tartankovsky (ο άλλος σκηνόθετης του Κόργκοθ), απίστευτα δυνατό animation, επικό μπρουταλίδι αλλά κ συγκινητικό, πρωτόγονο φάνταζι μέχρι κ λίγο απο κοσμικό τρόμο σε σημεία κ αρτ απλό αλλά πανέμορφο...

HammerFall και Rhapsody μου είναι το ίδιο αποκρουστικοί!!! Χαχαχα

Να τους ακούς τους επίτροπους! Δεν έχω ιδέα ποιοι είναι, αλλά συμφωνώ σε ό, τι λένε για Rhapsody, δεν υποφέρονται!!! Οι Mr. Bungle σε έσουν επηρεάσει μάλλον και στις αλλαγές που κάνεις σε αυτά που δείχνεις! Χαχαχα!

Οι Emperor είναι υπεράνω μουσικών ειδων! Ούτε εγώ αντέχω το Συμφωνικό Μπλακ, εκτός αν πρόκειται για Emperor οι οποίοι είναι εκτός συναγωνισμού, είναι απλά αυτοί κι όλοι οι υπόλοιποι, άντε και Summoning (αν τους κατατάξουμε εκεί)

Ωραία πληροφορία. Λογικά εγώ αυτήν την έκδοση θα άκουσα κι ενώ μου άρεσε, δεν ξετρελλάθηκα, το περίμενα καλύτερο ίσως λόγω του "hype" που είχε πάρει. Θα το ψάξω για να το ακούσω και στην κανονικη τονικότητα

Γεια σου Vic, Το "So it Goes" σπέρνει, το "Nube Negra" με ξενέρωσε! Shout-out για την αναφορά σου στο "Yes, Prime Minister"!

Φοβερός όπως πάντα! Αν και οι ύστεροι Testament όσο καλοί και να είναι δεν πιάνουν τα πρώτα τρία άλμπουμ. Disney διελυσε κάθε καλό που είχε το Star wars και όντως η υπερβολή στη εμμονή για συμπερίληψη καταντάει αστεία και χάνει το σκοπό της στο τέλος.

Και οι Tne Haunted!

Το πρώτο speed metal άλμπουμ το βγαλανε οι Exciter, πριν κυκλοφόρησουν οι Metallica το kill em ail.

Exciter είναι οι αγαπημένοι μου στο Speed metal.

Το πρώτο καθαρό μεταλ συγκρότημα για μένα είναι οι judas priest

Καλησπέρα παρακολουθώ τα βίντεο όπως διάβαζα παλιά τα κείμενα σου στο hammer. Το αφιέρωμα στο speed metal είναι ένα από τα αγαπημένα μου διότι έμαθα απίστευτες δισκαρες από αυτό όπως για παράδειγμα το Nosferatu για το οποίο κάποια στιγμή όταν έρθει το κέφι πρέπει να κανεις ένα βίντεο! Είμαι κι εγώ Ηράκλειο αν σε δω σε κάποιο live θα έρθω να χαιρετίσω! Καλή συνέχεια !!!

Μπιλαρα, κάνε εμβάθυνση στο US Metal χωριζοντας το σε Blue και White Colar για να γίνει μαδομουνι. Το Metal Era είναι πολύ δυνατό μεταλλαδικο καφενείο. Έχω μπει μέσα για 20 λεπτά και έχω κάτσει 3 ώρες. Ακριβής ο σχολιασμός για τον Ακτυπη. Πολύ ενημερωμένος και πολυάσχολος σαν κιθαρίστας. Ρίξε μια αυτιά σε έναν δίσκο που έχει παίξει με μια μπάντα που λέγεται Astral D..N.A. Άκου το Souls Of Black να δεις το φως. Συνέχισε ότι κάνεις Βασίλης

Ρε Vic...σε όλο το βίντεο όρθιος είσαι?

Καλησπέρα αδερφέ μου

Βασίλη, όπως το λέει και ο Νίκος στα σχόλια (δεν τον ξέρω), σεμινάριο!! Τριτοδεσμίτης μεταλχεντ!

Μερσούμε θερμότατα για τα καλά λόγια, να ξεκαθαρίσουμε σε όλους τους τόνους οτι σε εμάς δεν λείπει καθόλου ο Τάσος αλλά παρόλα αυτά δεσμευόμαστε οτι θα ακολουθήσει σπάταλο τζέρτζελο.

Καλησπέρα.."αλφαδειά" το έχεις το κανάλι..μπράβο !!

Hello! Thanks 🙏🏻 for mentioning me ! 🎼🥰🥰 Εγγράφηκα κι εγώ στο κανάλι σου! Keep rocking! 🤘🏼🤘🏼

καλησπερα, το ολο θεμα με τις ταμπελες, ηταν κατι που απο νεαρος δεν συμφωνησα ποτε. Εγω αγαπητε τα λεω ολα Heavy Metal, ακουω σχεδον τα παντα, (εκτος απο maiden ,μετα το γκρικ καντ) επισης οταν ακουω να λενε τους Helloween europower , νιωθω οτι ευτελιζουν την καλυτερα μπαντα ,για μενα, στο metal. ασχετο αλλα αυτο που εζησα περυσι στο release ,ηταν ενα ονειρο που ειχα απο 17 ετων, να δω τους helloween με το αρχικο line up,εκτος ingo φυσικα, επεσε η κωρονα,χασαμε το καλυτερο τουρ, που παιζαν κοντα 3 ωρες, ομως δεν εχω κανενα παραπονο, το καλυτερο Live που ειδα στην χειροτερη φαση της ζωης μου... αυτα, τα λεμε

MONO ANDOR ΡΕ VIC 😂😂❤

Καλημέρα! Γιωργάκης για πάντα Βασίλη!Μικρός δηλαδή γιατί έτσι νιώθω,ένας μικρός και ζωντανός άνθρωπος.Ενα παιδί δηλαδή.Ευχαριστω για την προσφώνηση.

Like μόνο για τα πρώτα 2 λεπτά χωρίς να δω τη συνέχεια. Σημασία έχει να γουστάρουμε τη ζωή μας! Cheers!

Ευχαριστώ φιλαράκι για το mentioning …. Εξαιρετικό βιντεάκι.

Ωραιο βιντεο

Kάθε φορά που αναφέρεις τη λέξη Noor, θέλω να σου λέω "ευχαριστώ". Τίποτα άλλο, μόνο αυτό.

Εκπομπή οδοστωτήρας, όπως πρέπει, thrashiζουσα και με πολλά ωραία σχόλια όπως πάντα!!! Συνέχισε αδερφέ να είσαι ο εαυτός σου και να μιλάς για τα πάντα όλα!!! Πάμε!!!

πω ρε φιλε,να σαι καλα, sail on ειχα να το ακουσω λογικά απ οταν ειχα παρει το EP.

Καλημέρα Βασίλη, άλλο ένα πολύ ωραίο και ενδιαφέρον βίντεο. Μου αρέσει που αναφέρεσαι σε διάφορα θέματα στα βίντεο σου και δεν κουράζουν. Sabaton, Powerwolf κλπ δεν παίζουν άσχημα, έχουν κάποια ωραία κομμάτια αλλά από ένα σημείο και μετά επαναλαμβάνονται και προσωπικά με κουράζει. Powerwolf αν θυμάμαι καλά έχω δυο άλμπουμ τους, από τα πρώτα. Οι Testament έχουν βγάλει πολύ ωραία άλμπουμ, θυμάμαι που τους έλεγαν Testalica αρχές 90ς, δεν με χαλούσε καθόλου το οτι θύμιζαν Metallica σε ορισμένα σημεία. Οι ταμπέλες στο metal ναι μεν βοηθάνε αλλα σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ισχύουν καθόλου (βλέπε πχ post black metal και μόνο black δεν είναι). Γενικά δεν δίνω σημασία στις ταμπέλες, αν μου αρέσει κάτι πολύ ας είναι και pop metal και rap metal κλπ θα το αγοράσω. Star Wars μόνο τα τρία πρώτα κλασικά αξίζουν. Είχα δει τα μετέπειτα και δεν θυμάμαι τι είδα χαχα.

Sins Of Omission, κομματάρα απο τις λίγες. Γενικά πιστεύω οτι οι πιο πολλοί γουστάρουνε τα δυο πρώτα και μετά απο το Gathering και μετά. Εγω προσωπικά είμαι οπαδός της περιόδου απο το New Order μεχρι το αγαπημένο μου Souls Of Black (σας κουφανα) κυρίως. Οφείλουμε να παραδεχτούμε οτι ειναι ισως η μονή μπάντα που έγραψε κλασσικά τραγούδια απο το 2000 και μετά και μιλάω για το Down For Life και το More Than Meets The Eye πράγμα σπάνιο δεδομένου του ποτε ξεκίνησαν. Οσον αφορά το tempo, θα πω οτι πολλα τους κομμάτια γυριφερνουν στην ίδια γειτονιά οσον άφορα τα bpms και ειναι και τα πιο Testament. Βασίλης

Suicidal Tendencies- Still Cyco αποτελεί αιτία ΠΟΛΕΜΟΥ η προτίμηση του σε σχέση με το ντεμπούτο!

Φοβερο επεισοδιο το καταχαρηκα! Να αγιασει το στομα σου Vic ! Oι Slayer μετα το Seasons In The Abyss ειναι χασιμο χρονου . Ενα ανελεητο νταπα ντουπα με generic riff και αδιαφορα σολο .Το χω πει πολλες φορες και πεφτουν ολοι να με φανε !Divine Intervention μετριοτητα ,Diabolus αδιαφορο οπως και τα μετεπειτα και γενικα πεφτει πολυ φασον μετα το Seasons . Hell Awaits επισης δεν το θεωρω αριστουργημα,ενα εφταρακι με το ζορι . Συνθετικα οι Slayer ειναι στο απογειο τους στο South και στο Seasons .

Το Gathering δεν είναι ο καλύτερος δίσκος των Testament είναι το ένας από τους 3-4 καλύτερους Thrash δίσκους όλων των εποχών

Vic υπέροχος, όπως πάντα, αυτή τη φορά κράτησα και σημειώσεις για να πλέξω πάπλωμα και να μη βγω εκτός θέματος (πολλά τα γραπτά που έπρεπε να διορθώσω, πολλά τα εκτός θέματος, πολύ το self-awareness, πλέον, χαχαχα!) Πριν μπω στις θεματικές, να ξεκαθαρίσω ότι ο ορισμός του μεταλλά ακούγεται ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ στοχευμένος, που αφενός με κάνει να αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι κάνουν τη ζωή τους ΤΟΣΟ δύσκολη και αφετέρου να υπογραμμίσω τη σημασία του ρήματος που χρησιμοποίησες. Ο μουσικόφιλος αγαπάει τη μουσική - την όποια μουσική. Η μουσική γεννάει συναισθήματα, αυτό δεν είναι κλισέ ή σχήμα λόγου. Επειδή έτυχε να βγαίνω από συναυλιακή βδομάδα με τρομακτικές εκδηλώσεις αγάπης (και στους Καβαλέρες, αλλά κυρίως στους Mahcine Head που εδώ λατρεύονται με μεταφυσικούς όρους) από τους παρευρισκόμενους, έχω να πω ότι το αποτύπωμα του συναισθήματος αυτής της αλληλεπίδρασης είναι μια μοναδικά υγειής κατάσταση, που διάφοροι 'περίεργοι' φθείρουν είτε με 'δικανικούς' όρους περί ορθότητας γούστου, είτε με αφορισμούς (προφανώς και δε μιλάω για το χιούμορ, αυτό και για μένα είναι αποδεκτό σε απόλυτο βαθμό), χάνοντας την ουσία. Αυτή την ουσία που βρίσκεται στο ρήμα σου. Συνεπώς 100/10 ο ορισμός και με τη βούλα της γλωσσικής λεπτομέρειας (discourse analysis τσεκ!). 1. Slayer. Λατρεύω Slayer, λατρεύω 5 πρώτα, λόγω βιωμάτων έχω μια αδυναμία και στα early 00s (GHUA, CI), αλλά αφενός μετά το Seasons έχω κι εγώ πρόβλημα με τον ήχο - πρόβλημα γούστου - αφετέρου υπάρχει χάσμα μεγάλο στο πόσο με κέρδισε το οτιδήποτε post 1990 με τα πρώτα, πράγμα που σε μπάντες που αγαπάει κανείς ξενίζει λίγο. Araya συμφωνώ, Lombardo συμφωνώ, αλλά νομίζω ότι και οι δύο αυτές μεταβλητές αποτελούν μέρος της αισθητικής που επέλεξαν οι Slayer (και προφανώς επηρεάστηκε από τη φυγή του DL, αλλά όπως ανέφερες και για το Hoglan πριν, ακόμα και παίχτες που περιμένεις τυφλά τερματισμό επικότητας, μπορεί να βρεθούν σε δίσκους μονότονους και κλαταρισμένους). Οι Slayer ειναι η άβυσσος και το απόσταγμα που στάζει η ατμόσφαιρα από τις συνθέσεις, εκτός των παιξιμάτων και των συνθέσεων, αυτό έφερνε το δέος. Ευλογία να έχω δει τη σύνθεση με DL και JH, παρόλο που εκείνη τη μέρα οι Metallica και οι Anthrax πήραν τα μετάλλια - αλλά ήδη φεύγω εκτός θέματος, οπότε πάμε Testament! 2. Πάω μέσω Λαμίας, αλλά υπόσχομαι ότι μένω στο θέμα! Αφιέρωμα MH στο Thrash (2008?). Εγώ είμαι χαμμερικός (ακόμα, πως είναι οι ομάδες ένα πράγμα!), αλλά ειδικά τότε, το ξεκοκκάλισμα ήταν τελετουργία με μοναδικό αντίκτυπο. 2007/08 ανακαλύπτω Slayer, Metallica, Sepultura, Kreator, αλλά είμαι ακόμα χαμένος στον Power/Classic κόσμο. Εκείνο το αφιέρωμα ήταν ο λόγος που βούτηξα με τα μούτρα, που αγόρασα τα ραφτά μου, τους σωλήνες μου, και που αλλάξαμε τη μπάντα σε πιο thrash κατέυθυνση! Έγραψα Kreator σε ό,τι επιφάνεια βρήκα, βρήκα μια νέα βίβλο ζωής στο Bonded By Blood, και...ανακάλυψα πρώτο πρώτο το the Gathering!!! Three Days in the Darkness/Legions of the Dead τα δύο πρώτα που άκουσα (download), και πήγα Rock City να το πάρω. Δεν το βρήκα, αλλά βρήκα το The New Order. Οι Testament ηταν μέσα στις 3 αγαπημένες μου Thrash μπάντες και ένα ένα τα άλμπουμ άρχισαν να λιώνουν! Το The GAthering το αγάπησα πολύ, αλλά το σοκ των δύο πρώτων θα το έχω πάντα στις κορυφές - ειδικά το TNO, το προσωπικά αγαπημένο. Ωστόσο, η ακρότητα του TG ήταν, είναι, και θα είναι μια πύλη για έναν ακόμα πιο ακραίο ήχο και κυρίως ένα παράδειγμα του πως ακούγεται μια μπάντα που γουστάρει αυτό που παιζει. Three Days in the Darkness πάει καρφί για τριάδα Testament, ενώ στο DNR έχω νιώσει περισσότερο από ποτέ τι σημαίνει φονικά τύμπανα! Ρυθμοί, ήχος, και άποψη, με στέλνει για cardio κάθε φορά - ηλεκτροσόκ - ακόμα και σήμερα 16 χρόνια μετά. Σούμα; Testament θρησκεία, με ενεργό ρόλο στην αλληλεπίδραση ενός νέου ακροατή με πολλά μέταλ ρεύματα, και με ουσιώδη πρόταση στο πως παίζεται/ακούγεται το ανανεωμένο thrash ( περί The Haunted, δεν είμαι ο πιο ενημερωμένος, αλλά προτιμάω το 2ο). Το έκαναν και με το Formation of Damnation, αλλά αυτό παρακάτω. 3. Αναβίωση. Θυμάμαι ότι όταν μπήκα εγώ στη φάση, η αναβίωση που ανέφερες είχε ήδη εδραιωθεί (και στην Ελλάδα). Θυμάμαι φουλ 15/16 χρονους (σαν κι εμένα) στα πρώτα μας λαιβ (Kreator, Destruction, Municipal Waste, Exumer, Venom, Testament, etc), θυμάμαι το Get Thrashed Documentary (δώρο στα 16α γενέθλιά μου από την τότε σχέση!) να είναι χοτ τόπικ σε συζητήσεις και αναλύσεις ονλαιν και έντυπες, θυμάμαι νεαρές/σχολικές μπάντες να παίζουν thrash, κλπ (έχω ακούσει σε σχολικό λαιβ Critical Mass, Black Magic back to back, χαχαχα!) . Θυμάμαι το Formation of Damnation, το μύθο γύρω από τον Chuck και τη νίκη της υγείας του, τα αφιερώματα, τους επαίνους, τις συγκρίσεις (οκ, πιο ανώριμες φάσεις εκεί) και τους αφορισμούς σε Μεταλλικα ΛΟΓΩ του 'νέου Testament', ε, απέπνεε μπαρούτι η φάση! Όσο κι αν μου άρεσαν οι Violator, BbB, κλπ, νομίζω ότι εν τέλει αυτή η αναβίωση σε καινοτομία δεν (με) κράτησε, μέχρι να έρθουν οι Vektor και τα υπέροχα come backs από Anthrax/Flotsam, το έπος των Trallery, κλπ. Η πύλη που λέγεται Testament επαιξε ρόλο και στην αναβίωση (όπως ειπες) αλλά και στο πως αντιλήφθηκαν οι νέοι στα mid 00s αυτή την αναβλίωση (τι είναι thrash, ποιος παίζει ΣΗΜΕΡΑ καλό thrash, ποιος είναι larger than life, ποιος δε μασάει και γράφει όπως θέλει, κλπ). Μεγάλη αγάπη οι Testament, μεγάλο σχολείο οι Testament, μεγάλη σημασία οι Testament, και μεγάλη πύλη (το ξαναγράφω αυτό) για την είσοδο ενός ακροατή σε πολύπλευρες καταστάσεις του 'σκληρού ήχου' - ειδικά αν αναλογιστώ (όχι βιωματικά, όπως εσύ) το ηχητικό πλαισιο της εποχής κατά την οποία βγήκε το T.G.

Καθολου βλάσφημο, εννοείται οτι είναι απείρως καλύτερος ο ήχος στο Still Cyco. υγ "12 από Ελλάδα και Κύπρο" 😂🤣

Α ρε Vic, ωραία θέματα, μου θυμίζουν ατελείωτες συζητήσεις με φίλους τα παλιά χρόνια. Περί Testament τώρα, η αγία τριάδα για μένα χωρίς σειρά προτεραιότητας είναι The Gathering, The Legacy, Practice What You Preach. Από κοντά και το The New Order αλλά νομίζω υστερεί αισθητά στην παραγωγή. Το The Gathering είναι από τους κορυφαίους μεταλ δίσκους των 90s για να μην πω στους 100 καλύτερους metal δίσκους όλων των εποχών. Το αγάπησα διότι καραγουστάρω το thrasodeath, δηλαδή τα καθαρά, thrash riffs με brutal φωνητικά και το βρίσκω ηχητικά αρκετά κοντά στο επίσης λατρεμένο From Beyond από τους Massacre. Και οι δύο αυτοί δίσκοι είναι μόνιμα στο αμάξι μου. To Low στην αρχή με είχε ξενερώσει πλην του ομότιτλου τραγουδιού αλλά στη συνέχεια το κατανόησα και μου άρεσε περίπου στο 80%. Συμφωνώ ότι ο ντόρος με τους The Haunted ήταν υπερβολικός. Έχουν κάτι που με ξενίζει στον ήχο τους...ίσως αυτή η υφέρπουσα μοντέρνα σουηδίλα που κάπου την ανέφερες. Προσωπικά διασκεδάζω περισσότερο και θεωρώ πιο γνήσιο thrash τον ήχο των Havok (Time Is Up τι δισκάρα) ή των Power Trip. Φοβερά riffs και οι δύο. Εύστοχο και το σχόλιο ότι κάποια μοντέρνα thrash σχήματα μοιάζουν υπερβολικά σήμερα κι αυτό χτυπάει αρνητικά. Περί αναβίωσης του Thrash στα 00s εκτός από το Thrash of the Titans πιστεύω έπαιξε σημαντικό ρόλο και η πτώση του grunge και του απόηχού του στο δεύτερο μισό των 90s. Αρκετός κόσμος που αναζητούσε το extreme είχε πάει σε αυτό τον ήχο, αλλά όταν το εν λόγω ιδίωμα έκανε τον κύκλο του, ο κόσμος που συνέχισε να αναζητάει ένταση και εκρηκτικότητα βρήκε στέγη είτε στο thrash είτε στο nu metal που κι αυτό τότε άρχιζε να μεγαλώνει σε δημοφιλία. Μια καλή ιδέα για επόμενο βίντεο...υποτιμημένοι ή λιγότερο γνωστοί thrash δίσκοι που αξίζουν μεγαλύτερη προσοχή. Να δούμε τίποτα Xentrix, Deathwish, Exhorder, Defiance, Holy Moses κλπ να γουστάρουμε!

Καλά, σχετικά με Grip και Slayer, απλά δικασες..... Εννοείται συμφωνώ 100%.

Αμάν ρε Vic με το μπλουζάκι σου... Με στραβώσει! Σαν Def Leppard το βλέπω τόση ώρα με το κίτρινο και την πυραμυδωειδη γραμματοσειρά. Καθένας με τον πόνο του θα μου πεις.... Πάντα βιντεαρες! Πολλά μπράβο!

Ωραίο βίντεο με ροή και χωρίς επίδειξη δισκοθήκης σαν τους περισσότερους metal-ο-tubers.

Τρομερό βίντεο!

Βασίλη νομίζω πως από το 2006 και το Get Thrashed είδαμε την πραγματική αναβίωση του genre.