Nie szukaj przyjaciół. Szukaj dobrych i mądrych ludzi... (jeżeli sama jesteś dobrym i mądrym człowiekiem, bo na 99% zostaniecie przyjaciółmi, bo "tacy ludzie szukają siebie nawzajem"~ filozofia)

Nazywam to mechanizmem autonaprawy jeśli chodzi o własną autopsję. Nie wiem czy mogę powiedzieć czy to jest taka sama analogia jak u ciebie. Ale generalnie biegam dbam o siebie przez 3 tygodnie średnio, biegam i bardzo dużo chodzę, ale czuję jakiś wewnętrzny deficyt i łup pojawiają się papierosy i alkohol, a potem znowu autonaprawa i overthinking. Czy masz podobne odczucia? Pozdrawiam.

Witaj, fajnie byłoby znać kogoś takiego jak ty, mówisz bardzo ciekawie a ja bardzo lubię rozmawiać o psychologii i różnych mechanizmach rządzących relacjami między ludźmi. (tak wiem mój nick brzmi trollowo i próbuję go zmienić tego maila, jako nastolatek byłem debilem :x) Pozdrawiam cię serdecznie, interesujący materiał.

Hej poznałem cie na 6obcy. Zobaczyłem twoje filmy i naprawdę są super ja osobiście bym widział film na temat jak zrobić tak by nawyk nie przekształcił się w uzależnienie. Powodzonka i oby następne filmy były równie dobre a nawet lepsze!

Cel jest bardzo motywacyjny, pozwala wyzwolić silną energię, mam wielką nadzieję że i ty go zrealizujesz🤸‍♀️😁

Prosto zwięźle i na temat. Zgadzam się z tym co mówisz pozdrawiam gorąco z Rzeszowa:)

Witaj 👋 wszystko spoko to co mówisz, ale na przykład gdy zaczynałem przygodę z siłownią, trafilem na materiał w ktorym była jeszcze jedna zasada wprowadzania nowych nawyków. Chodzi o stawianie sobie krótkotrwałych celów tj: dziś zrobię trening (w kolejne dni też osobno będę to robił), ale nie stawiam sobie za cel zrobienie zajebistej klaty, czy brzucha do następnych wakacji, a po prostu ten jeden trening. Spójrz na to w ten sposób, że łatwiej jest zrealizować coś tak małego jak jeden trening, a perspektywa kilku miesięcy, czy roku, może Cię po prostu mentalnie przerosnąć. Przy tak małych celach konieczne jest stawianie ich codziennie, ale łatwiej jest wziąć to na klatę. Teraz nawet mniej konieczne będzie monitorowanie postępów, ale nadal można to robić 😉 a co do kanału, robisz to dość ciekawie i przekazujesz praktyczne i zwięzłe informacje. Pzdr

Uwielbiam twoj backstage 😘🔥❤️😆😆

Nie poddawaj się, każdy ma to ,, coś ,, o co warto walczyć 😊

Jeżeli to lubisz to powodzenia! 💪

Odporność na stres spada, brak słońca, kontaktów międzyludźmi, bliskich relacji i monsun infromacji🙄

Tak szczerze mówiąc lubię żyć na freestyleu i nie przykładać wagi do tego czy mam jakieś nawyki lub czy ich nie mam. W sumie to nwm czy to dobre podejście, choć teraz się zastanowiłem i tak ogółem to dbam o to by suplementować: d3, k2mk7, jod, cynk, magnez, selen, omega 3 epa/dha i olej z kryla ale to też nie o jakiś stałych porach ☺️

O tak prosimy jakis fajny vlog mówiony 😁😁😁 grwm? ;)

Jeszcze nigdy nie byłam na mazurach, teraz wiem że warto 😍

Ale ciezko znalezc taki material :) Pozdrawiam rocznik 999

Bardzo ładnie, też kiedyś byłem na mazurach i bardzo mi się podobało 😁

Wg mnie dla mojego zdrowia psychicznego najważniejsze było uświadomienie sobie czym tak naprawdę jestem, czym jest moja świadomość, czym jest otaczający mnie świat. Do tego dodam również moje najbardziej prawdopodobne odpowiedzi na elementarne wg mnie pytania dotyczące świata, wszechświata, tj. dlaczego moje postrzeganie świata w ogóle istnieje - dlaczego ten świat, który postrzegam jest taki a nie inny, no i w końcu dlaczego nie mogę dostrzec początku świata i nawet tego czy w ogóle ów początek świata istniał. Prawie bym zapomniał ale nie nadmieniłem jeszcze tego co w ogóle skłoniło mnie do takich refleksji, mianowicie chodzi mi o podwalinę motywacji do bycia dobrym człowiekiem, a konkretnie o te moje 3 argumenty za byciem dobrym: 1. Życie najprawdopodobniej nie kończy się z chwilą śmierci, ponieważ podstawą życia jest energia (energia determinująca cząstki materii do zachowywania się w sposób uporządkowany (energia, która wyróżnia się tym, że istnieje poza czasoprzestrzenią - wchodzi w interakcję z materią obojętnie od odległości od niej, w przeciwieństwie do np. energii kinetycznej czy elektromagnetycznej (która uchodzi z ciała w chwili śmierci w sposób widoczny, mierzalny)); kwanty - postrzeganie szczeliny fotonu (eksperyment z podwójną szczeliną), determinowanie spina elektronu), a energia nie znika tylko zmienia swój nośnik, więc skoro nie znika tylko zmienia swój nośnik to najprawdopodobniej z chwilą śmierci przedostaje się na drugą część świata (kula ma dwie półkule), która charakteryzuje się przeciwstawną zasadą funkcjonowania rzeczywistości (gdy największą i nieprzeźroczystą kulę oświetla największy i jedyny promień światła to zawsze pół kuli tej jest w absolutnej ciemności, jedną kulę tworzą dwie przeciwstawne półkule (górna i dolna) - dwa przeciwstawne bieguny tworzą jedno i są tym samym lecz prawa, którymi się żądzą są przeciwstawne względem siebie). 2. Skoro na części świata, do której się trafia po śmierci (energia nie znika tylko zmienia nośnik) panuje przeciwstawna zasada funkcjonowania rzeczywistości, czyli panuje tam zasada "nieograniczoności", to można tam np. mieć nieograniczoną wiedzę, więc tam się jest w świecie, w którym nie da się ukryć swojej historii z części świata, na której cokolwiek zrobione ma większą wartość, ponieważ nieodłącznym składnikiem dodatkowym czegokolwiek jest pokonanie trudności wynikającej z ograniczoności - po śmierci nie da się ukryć swojej wartościowszej historii. 3. Czyn (jakikolwiek) względem kogokolwiek może być najcenniejszym czymś, bo w świecie po śmierci każdy może mieć jakąkolwiek "cząstkę materii" w takiej ilości w jakiej chce, w takim ułożeniu w jakim chce, tak zachowującą się jak chce, ale nie może mieć jednego, nie może mieć takiej historii jaką chce, historia jest jedna - nie da się jej zmienić tylko jak już to napisać od nowa. Ale wracając czym jest w ogóle ten nośnik świadomości wg mnie(?) - przytoczę taką kolejną moją autorską myśl: Nośnik świadomości - myśl oparta na np. eksperymencie z podwójną szczeliną Cząstka nas jest nie tylko w naszym ciele ale i w tym co postrzegamy. Gdy dane coś determinujemy z superpozycji wtedy wiemy, że nasz awatar to nie tylko nasze ciało ale to coś co wykroczyło poza niego i zareagowało z ów czymś obojętnie od czasoprzestrzeni (interakcja zachodzi natychmiastowo obojętnie od odległości). Zatem; nasza świadomość nie jest tylko wynikiem zachodzenia procesów biochemicznych w mózgu, tylko w naszym mózgu. Lecz również jest oparta na tym co jest pomiędzy danym obiektem determinowanym przez nią, a samym ów determinowanym obiektem. Nasza świadomość kreuje obiekt przez nas postrzegany, jednocześnie będąc w zawieszeniu pomiędzy nim a naszym ciałem (mózgiem). Co jest podwaliną do twierdzenia, że zniszczenie naszego ciała jest dla naszej świadomości tak szkodliwe jak zniszczenie tego co ona spostrzegła, zdeterminowała (a więc nie jest w stanie jej unicestwić). Nieuchwytna energia, pęd nadający kierunek poruszania się poszczególnym atomom, najbardziej widoczna jest w ruchu, w ruchu, który zawieszony jest na nośniku, którego elementem stałym jest to, że cały czas się zmienia, w przeciwieństwie do niezmiennej ilości ów energii, która przez niego przeszła. Zniszczenie danego zawieszonego w niezniszczalnej przestrzeni, nośnika energii nie skutkuje zniszczeniem energii, która przez niego przechodziła lecz wykreowaniem przez nią nowego jej nośnika (np. foton). Czy zatem to co nas tworzy, czyli przede wszystkim postrzeganie samego siebie, a więc istota świadomości, jest najbardziej widoczna gdy np. wymienia komórki w naszym ciele, gdy wymienia gazy w naszych płucach, gdy wymienia myśli w naszych umysłach, gdy inaczej mówiąc jest w ruchu, po prostu w ruchu? To czy jeżeli tak, czy analogicznie jak energia z chwilą unicestwienia jej materialnego nośnika w niezniszczalnej przestrzeni, kreuje sobie nowy nośnik - zwłaszcza, że co opisałem powyżej jej nośnikiem może być nie tylko materialne ciało (mózg), nie tylko to co postrzega (determinuje do istnienia), nawet nie czasoprzestrzeń, która jest pomiędzy, ale sama informacja o tym, że dane coś wchodzi w interakcje z czymś drugim? Pisałem o początku świata więc nie może też obejść się w następnym moim tekście, który przytoczę bez dylematu "Stwórcy": MATRYCA superpozycji Wg mnie najbardziej sprzeczne logicznie twierdzenie jest takie, że może zaistnieć wszechświat stworzony tylko z jednego elementu, że może zaistnieć wszechświat, który miał początek, że może istnieć wszechświat, którego ktoś stworzył. Superpozycja skrywa wiele tajemnic, gdyż jej elementem jest możliwość posiadania w sobie możliwości zaistnienia istot, które wynikają z korelacji dwóch lub więcej istot, które w niej już zaistniały, co prowadzi do jej nieobliczalnej możliwości kreacji. Fundamentem jednak superpozycji są dwa ośrodki. Ośrodki, których połączenie sprawia, że coś istnieje. Sama informacja w jednym z ośrodków o istnieniu drugiego ośrodka jest już czymś, czymś co wyróżnia ją z nicości, co sprawia, że nicość nie istnieje. Elementarną cechą tej informacji jest to, że dany ośrodek może ją odebrać, co znaczy, że przynajmniej jeden z ośrodków tworzących superpozycje ma możliwość spostrzeżenia drugiego ośrodka. Postrzeganie, czyli ta informacja o istnieniu drugiego ośrodka tworzy nowy punkt odniesienia dla hipotetycznej informacji z przyszłości, czy dalej ów drugi ośrodek istnienia istnieje, a możliwość w ogóle zaistnienia takiej hipotetycznej informacji tworzy w superpozycji nowy byt, byt, który już istnieje, i który inicjuje (nie może zainicjować, tylko, który na pewno inicjuje) istnienie kolejnych bytów. Dlatego właśnie superpozycja nie miała stwórcy tylko od zawsze istniała, istniała, ponieważ nicość nie istnieje, bo nawet nicość składa się z dwóch rzeczy, jedną z nich jest informacja o jej istnieniu a drugą z nich jest nośnik tej informacji. Wszystko co może zaistnieć już istniało, istnieje i może istnieć - nie ma Stwórcy, czyli nicości. A na koniec taki króciutki mój tekst dlaczego świat, który mnie otacza jest taki a nie inny: PODSTAWA Podstawowym odruchem życia jest spostrzeżenie siebie. Gdy życie coś postrzega to dane coś mu się mniej lub bardziej podoba. Spostrzeżenie siebie determinuje ocenę samego siebie. Spostrzeżenie siebie determinuje ja z teraz i ja z przeszłości. Postrzeganie siebie z przeszłości determinuje mnie z przyszłości. Wybór między mną z przeszłości i mną z przyszłości determinuje upodobanie a upodobanie to podstawa do stworzenia swojego awatara i świata, w którym się on będzie znajdować.

Cenne wskazówki, dziękuję 😊

Gdańsk ❤️

Idealnie trafione w punkt. Polecam i czekam na więcej ❤❤🎉