❤

bardzo wartosciowa rozmowa dziekuje :)

❤❤❤❤❤❤❤

Dziękuję

Konkrety są najlepsze, ale jak dla mnie forma przekazu jest strasznie przesłodzona 🥴

Bardzo obiecujący temat i dobrze się rozkręcał - tylko zabrakło mi przykładów jak radzić sobie z emocjami w trudnych, skomplikowanych relacjach rodzinnych. Wierzę że trafię jeszcze na tego typu treści w tej wartościowej przestrzeni 😊

Dzień dobry. Dziękuję ślicznie. Dzisiaj jest mój pierwszy raz...powtarzanie jest bardzo wskazane.Dzięki.Pozdrawiamy

Fajne rozmowy, dziękuję za nie, za Was. Dajecie promyk nadziei. :)

Hm, mój 16 syn został właśnie porzucony przez polecona psychterapeutke. Jest w rozsypce, pani zdiagnozował zaburzenia adaptacyjne, anhedonie, malomownosc

Dziękuję ❤

Urodziłem się w 1971 r w miejscowości Będzin. Chodziłem tam do szkoły którą Ukończyłem w 1986 roku. Wcześniej chodziłem do przedszkola. Najpierw do średniaków koło poczty w Będzinie później mama przepisała mnie na górkę zamkową i tam czułem się dobrze ponieważ w tych średniaka czułem się źle bałem się miałem lęki nie pasowało mi towarzystwo dzieci tych którzy się nami zajmowali ... w szkole podstawowej to była chyba czwarta klasa jak dobrze pamiętam dopadła mnie straszna pierwsza depresja z zaburzeniami lękowymi myślałem że umrę byłem dzieckiem były inne czasy nie było leków jakie mamy dzisiaj ludzie tego nie rozumieli Ja zgłaszałem tylko dolegliwości somatyczne budziłem się po nocach wymiotowałam trzęsą się bałem się przeważnie dokuczały mi dolegliwości somatyczne dostawałem wtedy hydroksyzynę chodziłem do wymagającej szkoły I klasy . Męczyłem się z tym około pół roku to było straszne Tym bardziej że byłem dzieckiem które wiele rzeczy nie rozumiało ludzie ze starszego rocznika wiedzą nie było wtedy wujka Google nawet nie miałem dostępu do swojej encyklopedii to były zupełnie inne czasy ... nie wiedziałem co się ze mną dzieje po prostu myślałem że umrę a musiałem chodzić do szkoły zmagać się z problemami z nauką która ciężko mi przychodziła w tym stanie na podwórku też było ciężko Mieszkałem na tak zwanej "dzielnicy cudów" ... mógłbym napisać na ten temat książkę ale Reasumując i Konkludując przyszedł taki dzień na wiosnę gdzie mama zrobiła mi ziemniaki z masłem ugniecionych i dała mi śledzia takiego zwykłego z octu do tego wypiłem szklankę utartego soku z marchwi pamiętam to jak dziś i pamiętam w którym miejscu nawet jadłem na starym mieszkaniu po czym wyszedłem na tak zwany skwerek i zacząłem grać z chłopakami w piłkę gdzie nie lubiłem grać bo nie interesuje mnie piłka nożna ale zacząłem się ruszać I jak szybko wpadłem w ten stan tak szybko z niego wyszedłem później zapisałem się na karate kyokushin Kai i Stanąłem na nogi ... to było coś strasznego nawet w nocy miałem sny koszmarnej treści obudziłem się i wymiotowałam każda klasówka każdy występ czy sprawdzian jakikolwiek powodował u mnie stany niesamowicie złego samopoczucia. Dziś jestem 53 letni mężczyzną Mam dwójkę dzieci nadal borykam się z nerwicą i zaburzeniami depresyjnymi w międzyczasie było dużo remisji i Czułem się jak normalny zdrowy człowiek na dzień dzisiejszy czuję się ale mam przy sobie żonę i dzieci moje marzenia się spełniły ... morze to tyle bo tak jak wcześniej napisałem mógłbym pisać książkę na ten temat o moim życiu

Nasuwa mi się pytanie podstawowe: co to znaczy być mężczyzna i kobietą? Jak się ma archetyp do wzorca?

"Pozytywny znak rozpoznania" Piękne

Końcówka najważniejsza. Uważam, że w tym jest największy i podstawowy problem.....że druga strona nie odpowiada adekwatnie. To jest tragicznie smutne . Świetna rozmowa.

Dziękuję ❤, po wysłuchaniu zostaję z nadzieją, że warto..., że trzeba...

❤

Dzień dobry... Bardzo dziękuję za te mądre i pożyteczne informację ❤️ Lubię słuchać Państwa,bo jestem pod wrażeniem sposobu i kultury rozmowy ... Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ważny materiał ❤❤❤Mam pytanie,a jeżeli o czymś proszę i mówię dlaczego jest dla mnie to ważne,ale większość próśb zostaje nie spełnione Dziękuję z góry. Pozdrawiam

Ślicznie Pani wygląda.

Jeśli chodzi o wstyd to często w domu słyszałam będę się za ciebie wstydzić Mój ojciec był alkoholikiem matka również do domu Byliśmy w odwiedzinach u dziadków i powiedział że jego koleżanka Powiedziałam mu że jest patologii miał wtedy 14 lat i nie chcę z nim się przyjaźnić A więc to nie tylko matka musiała powiedzieć Nie mów wszyscy ludzie pokazywali kim jestem nawet w szkole Śmiali się ze mnie Ładnie wyglądają tak jak trzeba i pochodziła od rodziców którzy pili tam wyglądał źle zaniedbany Przeprowadziłam chłopaka bardzo mi się podoba ale już po drodze dowiedziałam się od koleżanki gdzie go prowadzisz przecież cię zostawi i tak się okazało że mój były mąż kiedyś tak powiedział Zobacz skąd cię wziąłem A więc to nie tylko że ktoś nam narzuca Po prostu musimy się wstydzić bo ludzie nas wykluczają sami że pochodzimy od Właśnie takich rodziców to tylko chciałam sprostować Gdzie jest podniesioną głową ale nie potrzebuję przedstawiać nikomu moich rodziców opowiadać o moim dzieciństwie bo automatycznie odsuwają się ludzie ode mnie jakbym była zarażona a patologia w głowie mojego syna pozostała do dziś nie umie sobie ułożyć życia jak trzeba jasna żona go poniża a bardzo fajny chłopak elegancki mądry a słyszę to nie mów nikomu że ojciec pije Jeszcze raz powtarzam inni ludzie nas odtrąca jeśli ukarze obraz naszej rodziny I to jest właśnie wstyd Proszę mnie źle nie zrozumieć się może wstydzę albo coś bo to nieprawda ja jestem człowiekiem stworzonym jak każdy inny i to nie ja jestem alkoholiczką przypilnować przez właśnie to skąd pochodzę Pozdrawiam

....ale jak matka 30 letnich corek powie im, ze tesknie za toba, to jest roszczeniowa, toksyczna matka.

❤

❤

Dziękuję za video. Bardzo lubię Was słuchać. W jakim nurcie psychoterapii państwo pracujecie?

Koncepcję zrozumiałem niegdyś poprzez psychologię Cienia i 8 funkcyjny model osobowości. Moim problemem jest brak wzorca ciepłej, troskliwej osoby, bym mógł być taki sam dla siebie i naprawdę zbyt ostro się traktowałem. Sam dla siebie nie mogłem być psychologiem; jednak praca z terapeutami wskazuje na punkty, których się samemu nie widziało jako problematyczne.

Brat z siostrą

Cudowna rozmowa 🌷 Dziękuję ❤

❤

Chce mi się płakać na myśl że ten poziom empatii jest w pewnej mojej relacji po prostu nieosiągalny... Pozdrawiam

Ciekawa rozmowa. Dziekuje.

Dziękuję 🌹🌿

Droga pani Agnieszko Wielkie dzięki za ten temat który dręczy mnie długie lata. Jestem na nowej drodze i mam trudność bycia w bliskości szczególnie w najbliższej rodzinie. Przez lata żyje w lęku przed odrzuceniem i tęsknota bycia prawdziwym. Jak syzyfowa praca...

Dziękuję 🌹🌿

Dziękuję 🌹🌿

Dziękuję 🌹🌿

Bardzo ważny temat. Uważam, że taka wiedza jest niezbędna do budowania wszelkich relacji. Pozdrawiam ciepło ❤

Wspaniała rozmowa i jakże potrzebna! Dziękuję bardzo, wszystkiego co najlepsze i najpiękniejsze dla Was :)

Przepraszam a jak nazywa się ten Pan z którym rozmawia Dr Agnieszka Kozak ?

To bardzo potrzebna dla Mnie rozmowa na ten moment Mojego Życia teraz❤ kocham ❤❤❤ dziękuję 💓

Dziękuję za treści, które Pani przekazuje słucham i otwiera mi się nowa szufladka❤

Słuchając tej rozmowy znowu przypomniała mi się moja rodzinna sytuacja. W domu wykonuję prośby mamy dlatego, że nie mam ochoty słuchać później jej nieprzyjemnych komentarzy i boję się ją zdenerwować

super odcinek! moze kolejny temat o tym dlaczego on/ona zawsze czuje sie ATAKOWANY/A nawet gdy intencje takie nie sa? pozdrawiam

Piękna rozmowa. Wiele wnosi. Dziękuję Dziękuję Dziękuję ❤❤❤

Ja ciebie naprawie... A gdzie moje wybory ?

❤👍👏

Dziękuję za ten temat i treści ....jest do dla mnie w jakimś stopniu uspokojenie że idę dobrą drogą... Stwierdzenie że warto przyjąć na siebie złość wywołała we mnie taki obraz sita, ja jako sito....oczka przepuszczają niszącą energię a zostaję między nami to co stanowi dla nas wartość....❤❤

Dziękuję za tyle mądrośi tak często wykorzystuje je w życiu , bardzo pomagają mi zrozumieć siebie i innych. Dziękuję ❤

Witam, rozmowa w punkt…jesli chodzi o moją obecną potrzebę zroumienia..jasności.. ❤❤❤. Czy mogę spytać o stronę, na którą się Pan Zbyszek powołuje, wspominając o jakimś poście? 😊

Cudna rozmowa, pięknie Państwu dziękuję ❤❤❤

Dziękuję Pani i Panu za tę rozmowę ❤ całuję Pani ręce...ja tego tak potrzebowałam... odsłuchałam tej rozmowy razem z Partnerem...On jest Mężczyzną.. wyjątkowym...jednak trudno mu zrozumieć że moja złość,oddalenie/potrzeba czasu na poukładanie sobie myśli/nie wynika z tego: już Cię nie chcę... powtarzam Partnerowi że sytuacje "nieprzyjemne"są generalnie częścią Życia a w tym Miłości... pozdrawiam serdecznie...temat relacji/gdy jedno jest w większej świadomości/jest ważny i nie jest łatwy...bo też są przeniesienia w tym często przeniesienia z przeszłości...On bardzo by chciał żeby po Sytuacji szybko było dobrze...a ja mam inaczej.. jeszcze raz bardzo dziękuję ❤❤❤❤❤