Zresztą jestem zdziwiona, że Kolor Purpury nie otrzymał ani jednego Oscara. To jeden z najlepszych musicali filmowych ostatnich lat, widzę podobieństwa do porywającego Chicago. Wszystko od aktorstwa przez scenografię po dźwięk są na wyśmienitym poziomie

Tak, wiem, że nowa wersja jest na podstawie musicalu, ale musical, jak to często bywa, jest inspirowany filmem Spielberga (i oczywiście samą powieścią), a ciągłość filmu z lat 80. i tego remake'u jest bez wątpienia podkreślona - studio produkcyjne Spielberga odpowiedzialne jest za produkcję nowego Koloru Purpury, a Whoopi Goldberg pojawia się w malutkim epizodziku. Przyznam szczerze, że nowa wersja Koloru Purpury to był jeden z dziwaczniejszych seansów dla mnie - zgadzam się, że sama forma musicalu stoi na bardzo wysokim poziomie, ale temat... wooof, jakoś nie spajało mi się to w spójną całość, w dużej mierze zawiódł też casting; Brooks faktycznie była świetna, Hawkins bardzo utalentowany tanecznie, ale reszta to dla mnie miscast.

*choć zaryzykowałabym stwierdzenie, że skoro większość obsady wydaje mi się nieprzekonująca w swoich rolach, to jednak zawiódł reżyser, który nie potrafił ich odpowiednio poprowadzić, uchwycić sensu, prawdy scen.

Bo nie obserwujesz polityczno społecznych problemów toczących aktualnie USA, w szczególności chodzi tutaj o lewackie ruchy społeczne jak BLM i WOKNESS

@@brca098 no chyba nie o to chodzi xD Ktoś, kto wyraźnie chciał powiedzieć, że on to jest z wyższej klasy średniej i chciałby opowiadać o jej problamach nie będzie nigdy wiarygodny w krytyce emencypacyjnych ruchów lewicowych. ;) Górne (dochodowo) klasy społeczne średnio będą wiarygone w krytyce niższych klas, po prostu. Jak najbardziej świetnie wykształcony czarny inteligent może nie mieć wiele wspólnego z czarnym obywatelem z warstw najniższych, a dużo więcej ze świetnie wykształconym białym.