Kuhn: historia danej dyscypliny naukowej zaczyna się od okresu przedparadygmatycznego, gdy powstaje grupa uczonych, z których każdy przedstawia - zwykle w postaci książki - własny pogląd. Czasem większość młodych uczonych wybiera jeden z tych poglądów jako podstawę własnych badań, jako paradygmat - dokonanie poznawcze, na którym się będą wzorować. Gdy wspólnota naukowa przyjmie obowiązujący wszystkich paradygmat, zaczyna się okres nauki normalnej - która rozwiązuje łamigłówki dostarczane przez paradygmat, zgodnie z właściwymi dla niego metodami badawczymi i kryteriami poprawności rozwiązań. Naukowcy normalni nie piszą książek, wyniki swoich badań przedstawiają w postaci artykułów zrozumiałych tylko dla innych członków tej samej wspólnoty. Oprócz tego niektórzy piszą podręczniki, służących kształceniu nowych adeptów dyscypliny. Naukowcy normalni nie czytają prac dawnych naukowców: kształcą się na pdręcznikach, a potem czytają tylko najnowsze artykuły. Ale czasem w trakcie badań normalnych natrafiają na anomalie. Anomalie czasem się ignoruje, czasem odkłada na później, a czasem próbuje usunć za pomocą hipotez ad hoc.