Ja klikając w film: no spoko myślę że wiem co on tam będzie mówił mistycyzm: Maria Janion jest furry

Idris Elba grający wiedźmina. - Czarnoskóry - z Londynu; akcent Cockney - imię arabskie - głosował przeciwko Brexitowi Gamers, arise!

Ciri i Wanda, co nie chciała Niemca - mój nowy ulubiony ship

Najpierw była gra Wiedźmin potem serial na Netflix, a ostatnio nawet jakieś książki powstały

Nie martw się Misty, ja Cię zaproszę na imprezę! Zapewniam hawajską, kiepską listę ze spotifaja i siedzenie w niezręcznej ciszy

pOLsKi FaNdOm fAnTaaaaStYkI bardzo dobrze podsumowany

Widzę duża niekonsekwencję: najpierw mówisz że wiedźmin (wykreowany przez Polaka świat, pisany po polsku z postaciami mówiącymi po Polsku wzorowanymi na ludach z krajów europejskich) nie jest slowiański bo bazuje na motywach germańskich i arturiańskich a później twierdzisz, że o słowiańskości decyduje, język, kultura wynikająca z języka i pochodzenie... Jeśli by się trzymać tej definicji którą podałeś, chyba tylko po to żeby móc zasugerować, że Alba mógłby grać Geralta, jak wół wynika, że wiedźmin jest slowiański, ale jest to słaba definicja bo zniej wynika że wszystko co napisane w języku słowiańskim jest słowiańskie, zwłaszcza jeśli dzieje się w miejscu zbliżonym do europejskiego... Sam zresztą dostrzegasz bezsens takiej definicji powołując się na esej który o "niesłowiańskości" wiedźmina nie wspominając o żadnym z aspektów słowiańskości które wgl podanej przez ciebie definicji na takową by wskazywały... To "fandom polskiej fantastyki" zachowuje się zgodnie z TWOJĄ definicją, mówiac : na wskroś słowiański bo... Po prostu po polsku, przeto polski na wskroś w swojej filozofii, a że jako Polacy żyjemy na środku Europy to i cała polska kultura jest emalgamatem motywów europejskich w tym i nasz język o ile jest slowiański z gramatyki, tak korzystamy z łacińskiego alfabetu, o germańskich, włoskich i kilku francuskich zapożyczeniach słownikowych nie wspominając. Ergo wiedzmin jest na wskroś...polski na wielu płaszczyznach a przez to słowiański. cnd Nadmiernie jeszcze że Alba, o ile samego aktora uwielbiam, nie byłby jednak dobrym słowiańskim wiedźminem, bo niestety jego - okazałe, owszem- walory wizualne zdradzają brak pochodzenia wschodnio-europejskiego... Co burzy mocno kreacje postaci, chociaż osobiście uważam (po roli Rolanda) że Alba mógłby zagrać Geralta nie gorzej niż Cavil, u którego trochę denerwuje mnie ta chrypiąca maniera w głosie...

Fury jest słowiańskie... przecież polscy chłopi często używali fury.

Maria Janion return to monke

Cześć, przybywam tutaj z wczorajszego posta na Facebooku. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony Twoją twórczością o której, do tej pory, nawet nie miałem pojęcia. Mogę tylko powiedzieć, że żałuję, że wcześniej nie trafiłem na ten kanał. Nie bój się go promować na fb, myślę, że wiele osób się przekona!:))

Świetny materiał wybijający z dłoni każdego "Obrońcy słowiańskiego Wiedźmina" jego drewniany mieczyk, którego jak wiadomo używa się na zdrowym rozsądku i sporadycznie na wampirach. Bije gromkie brawo i wysyłam buziaczki! 😘

Z pewnymi drobiazgami jako historyk się nie zgodzę, ale to skomplikowane kwestie i wśród historyków też znajdą się odrębne oceny np. rzekomej reakcji pogańskiej. Turbosłowianie jarają się Prokoszem, bo go nie czytają. Ani to dzieło wartościowe literacko, ani nawet przesadnie wykorzystywane w pracach ich różnych guru. Mówisz o tym, że czytając podręczniki można odnieść wrażenie, że Polska narodziła się nagle, a wcześniej nic tu nie było. Nie tych słów używasz, ale nie będę przewijał. Często z podobnym argumentem wyskakują turbosłowianie. Z racji, że jestem historykiem (zresztą, o teorii Wielkiej Lechii napisałem książkę), dodam swoją uwagę. To dziwne pokłosie konfliktu między teorią allochtoniczną, a autochtoniczną. Tj., czy jesteśmy tu od "zawsze", czy Słowianie/Polacy przybyli w którymś momencie historii. Przez wieki, większość narodów chełpiła się przybyciem do jakiegoś lądu i/lub jego zbrojnym zajęciem (Rzymianie, Żydzi, ot. np.). Wyjątków było mało, ale znaczne, np. Ateńczycy. Tacyt uznał Germanię za taką dziurę, że twierdził, że Germanie muszą żyć tam od zawsze. To na przełomie XIX i XX wieku zrodziło poczucie niemieckich nacjonalistów, że mają do odwiecznie "germańskich" ziem prawo, a Słowianie są tylko tymczasowymi gośćmi (przybyłymi gdzieś w VI wieku). Archeologia wówczas dopiero się rodziła i interpretacja etniczna dawnych kultur była stosowana. I została wprzęgnięta w spory o "ziemię". Po II WŚ, idea że jesteśmy między Odrą a Wisłą "od zawsze", była promowana przez PRL. Głównie w celu nadania tożsamości tzw. Ziemiom odzyskanym, jak i poparciu naszych roszczeń do nich. Ot, taki prasłowiański Biskupin w popkulturze, prasie, książkach. Paradygmat autochtoniczny zaczął pękać w 80'XX w., a gdy wiedza o jego obaleniu zaczęła upowszechniać się w 90', to... zainteresowanie tym, co przed Mieszkiem, zaczęło spadać. Jesteśmy chyba w podobnym wieku i w podręcznikach w liceum mieliśmy dwie kartki ze zdjęciami starych garów, skansenu w Biskupinie i wypisem szeregu kultur przed X wiekiem n.e. Zwykle: do przeczytania w domu. Gdy taki Biskupin przestał być "nasz", stał się poniekąd "niczyj". Być może, nowa narracja była na rękę prawicy (dopiero chrzest uczynił nasze ziemie cywilizowanymi), w każdym razie, wiedzę o pradziejach cięto i zniknęła ona z podręczników i popkultury. Wielu ludzi, wykształconych na starym paradygmacie, nie mogło zrozumieć przyczyn zmiany (tu wina samych naukowców, jak i upadku popularyzacji nauki), a niektórzy młodsi, zadając sobie pytania, dostrzegli spisek. To tak w skrócie, który i tak wyszedł za długi. Pozdrawiam ;)

Czyli Gerald to taka Polska bez przeszłości

Wiem, że pisząc to ryzykuję, że wyjdę w oczach niektórych na karykaturę siedzącego okrakiem, "oświeconego centrysty", ale dyskusja o słowiańskości Wiedzmina weszła już na taki poziom wykrzywienia, że obie strony debaty puszczają w eter sporo głupot. Największym problemem w tej dyskusji jest to, że ludzie kłócą się o totalnie różne definicje "słowiańskości". Jeżeli słowiańskość rozumieć na poziomie mitologicznym - czyli konkretnych elementów, potworów, słów i motywów wyciągniętych z mitologii słowiańskiej - to wtedy rzeczywiście Wiedzmin jest tak słowiański jak z koziego tyłka jest trąba. Elementów stricte słowiańskich w całej sadze i opowiadaniach jest tyle co kot napłakał i zawsze stały one na trzecim planie w stosunku do motywów Arturiańskich i rzeczy wyciągniętych z kanonu fantasy całego świata. Każdego prawicowego turbo-słowianina postrzegającego Wiedzmina jako hołd dla Swaroga, słusznie należy z miejsca wyśmiać. Ale jako fan twórczości Pandrzeja, który ponad pół-życia spędził w tym fandomie, zawsze odnosiłem wrażenie, że wielu Polaków mówiąc o "słowiańskości" książek Sapkowskiego, nie mówi o sensie stricte mitologicznym, tylko używa tego określenia jako wygodnego skrótu myślowego dla pewnej "polskości" tych książek. "Polskości", którą należy wziąć w cudzysłów, bo różnie można ją rozumieć i czasami ciężko ją zdefiniować, ale która w tych powieściach zdecydowanie jest i jest mocno wyczuwalna. Ona się objawia w języku i specyficznym sposobie w jaki Sapkowski się z nim obchodził i bawił się nim. W temperamencie bohaterów. W stylu i "klimacie" jaki to wszystko zostało opisane. W licznych zawartych w tekście odniesieniach i mrugnięciach okiem, które nie były wzięte ze słowiańskiej mitologii, ale których ktoś urodzony na zachodzie, czytający anglojęzyczny przekład, nie zrozumiałby lub nie wyłapał. To wszystko sprawiało, że pomimo tego iż Sapkowski oparł trzon Wiedzmina na zachodnim kanonie fantasy i napisał te książki jak hołd dla arturiańskich legend, czytając tę sagę nadal bardzo łatwo można było odnieść wrażenie, że to wszystko dzieje się w jakiejś bizarro-fantasy reimaginacji wchodnioeuropejskich rejonów i że Geralt i spółka gadali jak bandą kolesi spod Warszawy. Albo, że przynajmniej był to światowy kanon fantasy, ale oblany wschodnioeuropejskim sosem i smaczkiem. Światowy kanon przedstawiany przez lokalny pryzmat. Ten smaczek może i nie był najistotniejszym elementem tych książek, ale był zdecydowanie wyczuwalny i moim zdaniem niesprawiedliwe jest sprowadzanie wszystkich ludzi ktorzy o nim mówią do ignorantów, albo do ludzi zaślepionych jakimś narodowym kompleksem mniejszości i dążeniem do posiadania własnego kanonu mitologicznego. Tego rodzaju analizy, zawsze wydawały mi się nieco podejrzane. Argumentowanie, że nacisk na polską otoczkę w grach CDPR wziął się z naturalnej reakcji na klimat i elementy książek, nie jest tym samym co gadanie głupot o tym, że w żadnej wersji adaptacyjnej Wiedzmina nie może być czarnych aktorów, albo że Kontynent = średniowieczna Polska ze smokami. Ludzie rzucają linkami do eseju "Piróg; albo nie ma złota w Szarych Górach", ale gdybyśmy mieli się wymieniać sprzecznymi wypowiedziami Sapka w tym temacie, to spędzilibyśmy na tym cały wieczór. Ten sam Sapkowski w owym eseju (z którego zręsztą, przez lata częściowo się wycofał. Pandrzej gdy próbował coś wyśmiać, często robił to nieco przesadnie, wylewając niemowlaka wraz z kąpielą) pisze o inherentnych słabościach polskiej mitologii, ale już w wywiadach dla Fantastyki i innych mediów, wielokrotnie podkreślał nie tylko to jak wiele jego Wiedzmin z owej polskości bierze, ale też że nie może się nadziwić, iż więcej rodzimych pisarzy fantasytki z owego głębokiego zródła nie czerpie. Tak samo lata jego interakcji z fanami na konwentach, w których w pełni rozumiał i nie kłócił się gdy ludzie rozmawiali z nim o polskim duchu tych książek. Dopiero gdy słowiańskowść Wiedzmina zaczęła być rozumiana w głupim, Ziemkiewiczowo-prawicowym kontekście, Sapkowski zaczął (jak najbardziej słusznie) ją podważać, przy czym często robił to mocno nad wyraz. Zresztą dla mnie najlepszym dowodem na to, że sprawa nie jest tak czarno-biała jak twierdzą obie strony, jest porównanie wywiadów jakie Sapkowski udzielił dla polskich i zagranicznych mediów. Gdy w ostatnich latach ktoś w Polsce zapytał się Sapka o słowiańskość, zostaje ona złośliwie wyśmiana. Ale w wielu wywiadach dla zagranicznych mediów, jedne z pierwszysch słów jakie padają z jego ust, dotyczy tego jak wiele jego książki biorą z polskiej literatury i to jak wiele z tego zostaje zatracone w przekładach. I wcale nie trzeba głęboko kopać, by to zobaczyć. W wywiadzie dla włoskiego magazynu, przeprowadzonego zaraz przed Netflixową premierą "The Witcher", Sapek powiedział: "Polish literature and mythology exert a very strong influence on my books". Podobnych i bardziej rozwiniętych wypowiedzi, przez lata było wiele. Zgadzam się z Tobą w wielu kwestiach Misty i będę ten filmik linkował wszystkim którzy wciąż myślą, że Wiedzmin tylko i wyłącznie slavic i basta. Ale myślę, że troche za bardzo wrzucasz do jednego worka postrzeganie "polskich" elementów Wiedzmina jako coś urojonego i na siłę podpinasz pod to socjologiczne pobudki. Można jak najbardziej słusznie argumentować, że turbo-słowianie mają do marki Wiedzmina karykaturalnie głupie i szczeniackie podejście. Ale jednocześnie to modne ostatnio udawanie, że polska otoczka literackiego Wieśka to niepoparte niczym, narodowe złudzenie, które trwało od lat 80tych, też uważam za mocną przesadę w drugą strone. Albo przynajmniej, że jest to torche takie łapanie ludzi za słówka. W sensie Wiedzmin nie jest słowiański "technicznie", bo nikt tam nie gada o Swarogu, a jedna Strzyga to kropla wobec rzeki tropów zaczerpniętych zachodniego, post-Tolkienowkskiego fantasy. Ale to jest takie "technicznie", które ignoruje często kontekt tego co ludzie mają na myśli.

Myślę że duża część naszego kompleksu wyższoniższości jest lepiej tłumaczona przez rozbiory i PRL - z jednej strony nasze jest lepsze, bo przecież nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, a z drugiej skoro polskość była nieuznaną kontrkulturą, to wszelka duma z niej jest skażona (... W mojej głowie pojawiło się skojarzenie z kulturą lgbt... Huh). No i też Wiedźmin jest "słowiański" bo chcemy się nim chwalić. Chcemy być z czegoś dumni i znani na świecie, więc to logiczne, że będziemy podkreślać, że "to nasze", a nie jakieś tam mity arturiańskie na kiju.

W opowiadaniu najbardziej "lubię" moment kiedy Geralt wchodzi na wzgórze i te kilka zdań ze Śmiercią. "...ja niczego nie zabieram, ja tylko biorę za rękę..." mocna rzecz

Aww, moja polonistyczna cząstka się bardzo wzruszyła :3 Chyba moja ulubiona rzecz na Twoim kanale to będzie. Przy okazji przypominam wszystkim - niedługo ulubione święto wszystkich filologów, czyli urodziny Mickiewicza i Marii Janion, umyjcie okna z tej okazji i przeczytajcie Niesamowitą słowiańszczyznę :DD

Jeżu jaki to wspaniały materiał Arcyciekawe i pięknie powyjasniane. Ja myślę, ze „słowiańskość” wiedźmina wynika z tego, ze... nigdzie indziej tej słowiańskości nie uświadczymy i nagle same jej elementy to taki szok, ze całość uznajemy za słowiańską. A przecież - jak wspomniałeś - elementy czerpane z innych kultur nie są nijak ukrywane, ba, jest ich od cholery i ciut ciut. Ale chociaz prawo niespodzianki jest nasze i bardzo nasze :)

Janion była absolutnym geniuszem. Też czytam prace naukowe dla przyjemności. Świetny materiał nagraleś. Subuje i dziękuję .

Słyszę Maria Janion, słyszę "Orientalizm" i już Cię kocham. 😉

Wnikliwie i błyskotliwie. Dzięki.

dzięki wysiłek włożony w zrobienie tego filmiku

Jak tak pomyślę głębiej, to zaczyna mi się wydawać, że słyszałem tam Narratora.

A z tą kulturą Słowian nie jest tak że była strasznie marnej jakości i często gęsto była zmieniana albo porzucana kiedy pojawiał się silniejsza. A ta "reakcja słowiańska" była dość marnym argumentem do przywiązania ludności do wiary pogańskie (i wychodzi na to, że o ile powstańcy palili grody i mordowali ludzi księcia, to kościoły i księży zostawiali w spokoju). Dziś uznaje się, że owszem, wystąpienie ludowe miało miejsce, ale przeciwko zdzierstwom, nie nowej religii. :V Histori się zmienia kiedy zdobywa się nowy dowody/fakty

Ja bym Ciebie zaprosił na imprezę, albo ewentualnie na jakąś kawę czy coś uwu

Panie drogi, jakie to dobre!

Super treść

Wyjaśnienie że Wiedźmin nie jest tak słowiański jak wszyscy myślą? :3

22:37 a to nie był trend ogólnoeuropejski? Że choćby szlachta Francji poszukiwała przodków i widziała ich w Frankach itp? Teraz nie umiem znaleść nigdzie w necie...ale coś kojarze z lekcji polskiego.

Jeśli chodzi o sam rasizm osób, które podnoszą kwestie koloru skóry, to wystrzegałbym się od takiego twierdzenia. Jeśli jest, to jest, to margines na poziomie błędu statystycznego. Uważam, że przeciętny człowiek jest raczej głupi niż nikczemny. Większość podnoszących te kwestie to w moim mniemaniu ludzie: -broniący rzekomej słowiańskości/polskości Wieśka -co widzą wszędzie marksizmu kulturowego,czy tam antykulturę (cokolwiek to w ich mniemaniu znaczy) -tacy co patrzą przez pryzmat gry. Nawet zakładając, że jest to przejaw rasizmu to rasizmu najprymitywniejszego z możliwych, a co za tym idzie, jest on łatwo zwalczalny. III Rzesza miała sztab antropologów, kulturoznawców, filozofów, ideologów. I cały ich rasizm się pewnie mocno trzymał kupy.Tu mamy najprawdopodobniej mentalnych gimbusów, którym wiele się wydaje,a gówno wiedzą. Ps: Nie wiedziałem, czy łączyć moje posty. Byłoby to dość długie, a może ktoś się odniesie tylko do części.

14:40 Za rozdział sacrum od profanum nie uznaje się chrystianizacji w europie zachodniej,a co za tym idzie w polsce zapewne też. A z dalszych rzeczy to ciekawi mnie czemu to chrystianizacja Polski(w sumie pytanie dotyczyłoby to też reszty słowian) miałaby być,rzekomo bardziej ostra niż w krajach zachodnich. Nie wiem co tam napisała Maria Janion,specjalista od literatury. Owszem jest to ciekawe spojrzenie, ale czy ona tam podaje źródło swych rewelacji? Czemu uważa takie patrzenie za zasadne? Edit:Doszłem do końca. Pewnie wypożyczę jak będzie. Zaciekawiłeś mnie

CDPR i Netflix miały takie, a nie inne, wizje uniwersum. I tyle.

👍

6:05 wait xD to pan n z myśleć głębiej xD?

Liczę na porządny kałszkwał w komentarzach :)

Poważnie, "Wiedźmin" jest bardziej krajowy niż Słowiański i to bawi WHERE PIERUN? WHERE LATAWICE? WHERE OGNISTY KŁOŃ? Ni ma

dla mnie wiedźmin jest nie tyle bardzo słowiański, co arcypolski- został napisany przez bardzo polskiego autora, nie ma nic bardziej sarmackiego niż inspirowanie się otaczającymi kulturami i braniem ich za własne, bycie dumnym z pochodzenia mając przy tym nikłą wiedzę czym właściwie ta cała słowiańskość jest. No i w jednym opowiadaniu Jaskra błagają aby zagrał na weselu, bo sąsiad zzielenieje z zazdrości jak zobaczy kto u nich grał.

Powszechnie dostępna książka? Powszechnie dostępna!? Ma ktoś używaną na sprzedaż nie za miliony?

Hejka

Ja uważam, że efekt ten może być tak wzmacniany. Niemniej jednak uważam, że wynika on raczej z wyobrażenia świata Wiedźmina przez odbiorców, według których to umieszczenie osoby czarnoskórej w świecie wiedźmina, to tak jakby Wiedźmin wziął łyk oranżady. Ja nic złego w oranżadzie nie widzę, ale nie odpowiada ona wyobrażeniu jakiejś ala typo w typie staro dawnej Europy, bo według mojego wyobrażenia w średniowiecznej i wcześniej Europie czarnoskórych, ze świecą szukać. Uważam, że gdyby w Wiedźminie był jakiś Mongoł, Żyd czy Arab byłoby to dużo lepiej przyjęte. Znowu, gdyby na przykład Gerard wyruszył do czarnej Afryki, po to, by rozwiązać jakiś widoczny z Europy problem, uważam, że Polscy odbiorcy nie mieliby problemów, gdyby nawet 90% postaci w tym dziele była czarnoskóra

za pizzę z ananasem cofam suba

Co do samej oceny zjawiska to też zauważyłem,że niektórzy traktują najnowsze dzieła CD Projectu jak dobra narodowe i samemu...ciężko jest mi to wytłumaczyć...być może że jakieś komplesy..hmm

Właściwie to trafiłem na ten film rozwijając dyskusję,w której tłumacze swój indyferentyzm wobec takich głupotek jak murzynka w roli zerrikańskiej elfki w nowym spinoffie serialu Wiedźmin. Wkleje to co najistotniejsze,a nuż komuś podpadnie: "Ja zwyczajnie nie widzę problemu w praktykach jak np.: czarny Achilles. Tym bardziej że to jest fantastyka, a ściślej mitologia, która już dawno została zdesakralizowana. Sprzyjał temu brak spójnej dla wszystkich Greków doktryny(Książki jak biblia i jej zestandaryzowanej na soborach interpretacji. Też w sumie nie wiem, czy religię nie-monoteistyczne miały jakiekolwiek cele misyjne. Jak nie ma wizji jednego kościoła dla całej ludzkości, to po co byłby jeden standard nauczania?) i sama chrystianizacja. Skoro to fantastyka nieuświęcona niczym to wszelka heterodoksja jest dopuszczalna w ramach licentia poetica. Tak, że nie nie razi mnie czarny Achilles. Co do mitologii. Raz to brak spójności i wspólnej wersji(Rodos np.może mieć inną wersję mitu), a dwa, że kinematografia potrafili przekręcić tyle rzeczy, że jakiś czarny w obsadzie to...margines marginesu. Mnie na przykład trochę boli (Po przeczytaniu "Starożytność Bajeczna" T.Zielińakiego), że z Parysa w filmie "Troja'" zrobili taką pizdę....chyba każdy chciał, żeby Menelaos go skroił. ( Menelaos nie ginie od Hektorowego miecza, według mitologii) Poza tym, gdzie były pod Troją Amazonki i Ahilles zabijający ich królową? A no tak nie było w filmie... Z innych ciekawostek to pod Troją był Memnon król Etiopów. Czy był murzynem w mitach Greckich? Nie wiem, natomiast gdy przyłożymy dzisiejszą miarę tego kto żyje na tych terenach,to nie ma wątpliwości. Z przykładów jak ulica bierze się za śmianie z "mudżynów",to film "Czarna Pantera" z którego jacyś czarnoskórzy podchwycili pozdrowienie z filmu. I oczywiście internetowe śmiechy, że film tworzy im pozdrowienia. Podejrzewam, że to ci sami co myślą, że Hail Hitler ma Rzymskie konotacje... problemy tylko, że nie wiadomo jak się Rzymianie pozdrawiali....ale starczy, że kultura im to wmówiła...