Ale tak na e-lekcji? Cóż... Rozkaz to rozkaz

Czy pisanie jest nudne ? Nie, czasem siedzę w nocy ( bo wtedy nic mnie nie rozprasza ) wyłączam telefon i siedzę i piszę ... z muzyką na uszach i gapiąc się w ekran pisząc kolejne znaki "wchodząc" w ten świat. Nagle się okazuje że jest 4 w nocy a jeszcze 15 minut temu była północ

To była jedna z najbardziej motywujących rzeczy, jakie w życiu usłyszałam. Mówię tu zupełnie poważnie. Wszystko się na to składa: ton, sposób przedstawienia, ale przede wszystkim przekaz. Dziękuję. Teraz siądę do pisania. Nie oderwę myśli, ani wzroku. Po prostu zacznę czynić większe kroki do spełnienia marzeń. Niech staną się rzeczywistością.

Gościu będziesz miał podziękowania w mojej książce za motywacje jaką we mnie wprowadzasz

Ta "nudna" forma, cholernie mi się podoba, bo jest cholernie prawdziwa jeśli chodzi o pisanie

Rozkaz Mistrzu! (a tak na marginesie uważajcie, z rudymi, szczególnie mającymi dziwne, tajemnicze zwiazki z bobrami... Się nie dyskutuję, jak każą pisać to piszcie)...

Dlatego ucząc się pisze opowiadania. Nie ma nic lepszego od uczucia jakie mam gdy skończe tekst. Powieści wymagają pożądnego warsztatu i samozaparcia. Coś co dopiero sobie wyrabiam jako poczatkujacy pisarz. Myśle, ze najlepiej robic to na zamkniętych, zaplanowanych, nie za dlugich utworach posiadających nie więcej niż 10 rozdziałów po 3000 słów. Super motywacja, dziekuje.

Jak dla mnie nie ma nic przyjemniejszego niż pisanie, nie traktuje tego jak walki, a jak naprawdę przyjemny spacer. Czasem idę spać niezadowolona, że nie mogę już pracować, ale oczy mi się zamykają i mózg przestaje pracować... Po pierwszej, skończonej książce wpadłam w lekki dołek, sądziłam, że jedna książka to mój maks, bo nie mogę napisać niczego sensownego, na szczęście kryzys przeszedł, a ja zaczęłam nowy projekt i idzie mi naprawdę dobrze! W pięć dni udało mi się już napisać 55 k znaków i nie zamierzam zwalniać tempa! A to wszystko, bo taki jeden rudy pisarz motywuje mnie do pracy i mówi mi pisz, nikt tego za ciebie nie zrobi. ❤️

Tak bardzo potrzebowałam tego jednego słowa "Pisz", chciałam się dziś poddać. Nie zrobię tego!!! Dzięki.

Moja książka pisze się całe życie, jest ze mną od wielu lat, a fizycznie minęły 3 lata odkąd zaczęłam. Ciągle jest nieidealna, ciągle jej wiele brakuje, ciągle bym coś zmieniała, ale skończyłam i powiedziałam sobie dość. Żeby napisać książkę muszę ją skończyć, tak jak Ty powiedziałeś. Najwyżej nie będzie idealna. Jestem w połowie pierwszej korekty i samo przechodzenie przez ten proces zmienia człowieka. Trzeba znaleźć sobie w dużo siły i determinacji, żeby iść. Wątpliwości czają się na każdym rogu, że nudno piszę, że słaba fabuła, że nie trafi do nikogo, że zły język itd. Mam nadzieję, że po tej mitycznej pierwszej książce pójdzie już z górki:)

To jest to uczucie jak po wykładzie z dobrym profesorem. To poczucie winy, że jest się ignorantem i leniem. Dzięki i powodzenia wszystkim .

Został mi jeden rozdział do skończenia mojej pracy, którą pisałam przez dwa miesiące. Dziękuję.

Panie Krzysztofie, tak zbiorczo, nie tylko za ten film, po prostu: dziękuję

1. Podziwiam, ze dajesz rade pisać na takiej klawiaturze. 2. Zgadzam się, pisanie jest trudniejsze, niż to się wydaje, ale ostatecznie ta trudność sprawia wielką przyjemność. 3. 6:10 Dużo nie napisałam, ale już widzę to samo u siebie.

to jest najlepsze co mogłeś powiedzieć "ścigajmy się"

Dziękuję, jak zawsze Panie Krzysztofie robi pan świetną robotę

Jak byłam młodsza zafascynowało mnie pisanie. Tworzyłam scenariusze, nowe części ulubionej książki, nawet jedno opowiadanie (było kiepskie...dobra to była tragedia, ale mimo wszystko byłam dumna,sama stworzyłam 100stron). Jednak odpuściłam. Kilka lat temu narodził się mini pomysł fabuły, trzymam się jej tak kurczowo, a teraz zdałam sobie sprawę, że nie robię nic w tym kierunku, nie rozwijam niczego, nie ćwiczę. Po tym filmie jest mi głupio, ale i czuję nową motywację. Dziękuję i pozdrawiam.

Właśnie wróciłem z pracy. Teraz czas na drugą pracę. Odkąd zacząłem postrzegać pisanie jako pracę to zniknęły problemy z "brakiem weny", skończyły się wymówki "brak czasu". Po prostu siadam i piszę. Są dni gorsze kiedy napiszę mniej, ale są też lepsze, gdzie podwoje dzienną normę. Tylko trzeba chcieć. Dzięki za dawkę motywacji, idę do mojej drugiej pracy - pisania. 💪

Na miejsca gotowi START !!! 🏃‍♂️🏃‍♀️🏃‍♂️🏃‍♀️🏃‍♂️🏃‍♀️🏃‍♂️🏃‍♀️🏃‍♂️🏁

Chyba potrzebuję gifa z Bobiersą piszącym na klawiaturze. Mógłbym sobie zapętlić do snu ;-)

Przeczytałam tytuł a w mojej głowie: o matko, rozdział na Wattpad dalej nieskończony!

Słuchanie tych podcastów to prawdziwa przyjemność, a jeszcze większą jest móc odpowiedzieć "Ścigamy się!". Olbrzymie podziękowania za motywację i do zobaczenia na targach!

Dziękuję Krzysiu za ten odcinek, akurat obejrzałam go do śniadania i miałeś rację, bardzo nastroił mnie do pisania. Miesiąc przygotowywania, planowania za mną. Od 1 listopada piszę codziennie, zwykle około 2000 słów, raz zdążyło się ponad 3000 a raz tylko 600. Jednak jestem wytrwała i wierzę, że do końca miesiąca uda mi się napisać pierwszy draft. Nie mogę się doczekać, kiedy spotkamy się twarzą w twarz, pokażę Ci skończoną książkę i podziękuję za dawkę motywacji, jaką dajesz mi w swoich filmikach.

Podziwiam cię. Piszesz i masz czas oraz chęci pomagać innym osobą, ktore chcą i piszą.

Ścigać się nie będę (bo nie lubię rywalizacji), ale piszę cały czas. Taki jeden rudy gość w okularach i z wąsem mnie zmotywował jakiś czas temu. 😊

Jak ja się cieszę, że Cię subskrybuje! Ten film był mi potrzebny. Na początku chciałem prosić i więcej takich filmów, ale prawda jest taka, że Pisz, to wszystko co jest tu najważniejsze, tyle, kropka.

Zawsze po twoich filmach dostaję taką dawkę motywacji, dziękuje❤️

Rany Krzysiek Ty to potrafisz zmotywować 🙂 jakbym pisała to bym się pościgała, ale aktualnie robię przegląd fabuły i "doprawiam" smaczki przygotowując się na wiosenny debiut 😃😃😃

Po raz kolejny czuję ogromną potrzebę powiedzieć "dziękuję". Właśnie tego filmiku potrzebowałam, żeby uświadomić sobie, że pomysły same się nie napiszą. Tak uwielbiam stukać w klawiaturę, a tak rzadko to robię! Wzbudził pan we mnie chęć do rozwinięcia się, na wyścig z nutką rywalizacji o ilość znaków. Kilka łez się zakręciło w oku i w końcu w pełni sobie uświadomiłam, że nie ma innego wyjścia. Muszę odpalić tego worda, muszę się postarać! Więc... dziękuję. I przyjmuję wyzwanie - ścigajmy się! :D

Piszę, piszę :) Jako nocny marek zaczynam swój rytuał po godzinie 17, tak więc już przygotowuję się do pracy. Dziękuję za motywację! ❤

Według mnie to najlepszy i najbardziej motywujący z pana filmów Dziękuję

Właśnie znalazłem ten kanał i chyba zostanę tu na dłużej!

Ja bym mimo wszystko dodał: "CZYTAJ" Ale tak ze zrozumieniem, z analizą tego, jak z przedstawieniem wizji wyklutej w głowie poradził sobie bardziej doświadczony autor. Jeśli potrafi się podpatrywać pewne schematy, można warsztat czerpać dosłownie wiadrami.

Uwielbiam Cię chłopie. ❣️

Jak zwykle wielki kop motywacyjny. 💪 Dzięki za to, ze tworzysz te filmiki!

Idealnie pan z tym filmem trafił, akurat potrzebowałam takiego solidnego kopniaka motywacji. Moją książkę "Otchłań Pandory" skończyłam już bardzo dawno temu i poprawiłam ją chyba z dziesięć razy, po czym postanowiłam od niej odpocząć. Chciałam by trochę przeleżała, następnie miałam znowu do niej spojrzeć, a po tem zabrać się za drugą cześć. Ta przerwa zaczęła się przed wakacjami i trwa do dzisiaj. Mówiąc całkowicie szczerze, przez te ostatnie miesiące opierdzielałam się po całości. Pana filmy jak zawsze potrafią człowieka zmotywować do pracy. 🙂💕

Bardzo głębokie i motywujące. Chyba czas wracać do zamrożonych postaci...

Jak zawsze mądrego warto posłuchać 😉

Po prostu dziękuję

Super materiał, Krzysiek!

Siema, Krzysiu! Pozdrowienia z gleby (bo tu akurat jestem z moim pisaniem). Ok, ok, już się zamykam i piszę. ;p

Wyzwanie przyjęte! Ścigamy się! 💓

Nowy film 👍

A według mnie forma tego filmu wcale nie była nudna. Inna, ale nie nudna. Wrzuciłeś go akurat w momencie, w którym robiłam śniadanie, więc miałam czego słuchać podczas gotowania i przy jedzeniu (znowu xD). Niemniej, słuchało mi się bardzo dobrze i właśnie po włączeniu komputera odpaliłam go drugi raz. No i też trafiłeś, bo mam dzisiaj dzień wolny - najpierw zastanawiałam się nad tym, za który plik się dzisiaj zabiorę, skoro mam dwa rozgrzebane projekty na wykończeniu. Po skończeniu nagrania już wiem, więc dziękuję. Pomogłeś w podjęciu decyzji ;) Chciałabym się odnieść trochę do tego, co mówisz, więc pozwolę sobie na wystukanie kolejnej liczby znaków, która ni jak ma się do mojego pisania. Albo może i ma - tym razem będzie stanowić dobrą rozgrzewkę, zanim spędzę pół dnia nad tekstem tak, jak zaplanowałam wczoraj. Myślę, że rozmowy na Facebookowych grupach bywają niekiedy czymś dobrym. Można poznać punkt widzenia innych autorów, dowiedzieć się czegoś wartościowego. Fajnie też spotkać kogoś o podobnych zainteresowaniach, jeśli w życiu codziennym nie otacza się takimi osobami (przynajmniej ja tak mam - innych autorów spotkałam tylko w internecie, a szkoda). Trzeba jednak znać umiar, zamiast właśnie się rozwodzić nad tym, że "znowu nie idzie, nie mogę skończyć", itp. Zgodzę się z tym, że pomysł, który powstał kilka lat wcześniej może być słaby. Ludzie się zmieniają. Autorzy się zmieniają, zmienia się ich styl. Uczyli się na danym tekście, a na przestrzeni lat powinni zrobić progres. To normalne. Nic dziwnego, że taka "stara" książka będzie na swój sposób gorsza. Nawet jeśli ukończyli pierwszy draft, najpewniej jest tam mnóstwo kwiatków do zmiany i chociażby sam pomysł na fabułę nie był zły, to wymaga napisania od nowa. Sentyment do tekstu nic nie da, bo nikt nie wyda czegoś, co jest słabe (no, chyba że vanity, ale to już inna kwestia :D). Też mam taki tekst, który napisałam dość szybko. Ale pierwotny pomysł i to, co zostało z niego po czterech latach łączy tak naprawdę tylko główny zarys fabularny. Za pierwszą wersję najzwyczajniej na świecie mi wstyd i nie umiem zrozumieć, jak ludziom mogła się podobać. :D Okej, to by było na tyle. Poważnie dobrze mi się słuchało, więc jeszcze raz dzięki ;)

Święta prawda. Dobry film. Jest motywacja :-)

Niezwykłe słowa, brać udział w tym wyścigu to dla mnie zaszczyt!

Dzięki Tobie mam motywację, energię i wiarę że rzeczywiście jestem w stanie osiągnąć to do czego dąże. Dziękuję Ci za to

Jak zwykle w punkt. Dziękuję i pozdrawiam z pozycji 20.000 znaków (na dziś). Jutro idę po więcej 😉👍

Ale ujęcie kamery takie dobre, żeby łapa siedziała lepiej. Znane i lubiane. Filmik oczywiście super. Pozdrawiam

Stałem u podnóża szczytu i patrzyłem tylko w górę. Dzisiaj dostałem kopa po tym filmie. Chyba faktycznie wezmę buty i już pójdę na szlak. Dzięki !

Ja : piszemy Mój wena : powodzenia Mój mózg : Co ja ku*wa robię tu ?

Tak... ścigamy się! (Tworzy nowy plik w google docs i idzie zapalić)

Udało mi się. Jestem z siebie dumny : Skończyłem pierwszy tom mojej książki!!! Od 23 kwietnia 2021 roku piszę to książkę. No i w końcu to skończyłem.

"Halo... Ja tu jestem i nadal piszę! I kiedyś Wy wszyscy zobaczycie" - Ja do swojego promotora, kiedy pyta jak długo jeszcze będzie czekał, żeby zobaczyć moją pracę licencjacką 😂

W środę mija rok od kiedy zaczęłam pisać moją książkę i... nadal jestem na pierwszym drafcie. Ale mimo to wiem, że jestem w stanie ją skończyć i skończę. A kolejne książki postaram się pisać szybciej.

super świetny kontent

Dzięki piękne Krzysiu za kolejną dawkę motywacji! Czy można Ci jeszcze poprzeszkadzać, bo widzę, że masz mnóstwo pracy i podsyłać jakieś opowiadanka na maila od czasu do czasu? 😉

Cieszę się, że zdecydowałeś się na napisanie erotyku. Przeczytałam kilka takich książek, ale tylko jedna naprawdę mi się spodobała. Brakuje mi historii w których główni bohaterzy są ludźmi, a nie wyidealizowanymi postaciami z krain fantazji. Już po opisie postaci, bez żadnych dodatkowych informacji można ocenić, czy opisana postać jest bohaterem erotyku, czy innego gatunku. Chciałbym jeszcze raz wejść do świata, który jest prawdziwy, a fabuła toczy się zgodnie z prawami logiki. Wierzę, że twoja książka będzie świeżym spojrzeniem, dziełem które pokocham. Pisz, pisz... czekam.

Tato! Nie krzycz! Już piszę... :(

Pisanie nie jest nudne, jest świetne.

Tak jest Panie Generale.

Mnie to chyba już nic nie pokona. To któryś dzień... Tydzień z rzędu, gdy kończę pisanie rozdziałów w pierwszym drafcie o tak późnej godzinie jaką jest 1/2/3 w nocy. I udaję mi się to nie tylko dlatego, że oglądam ciebie (i nie tylko), ale też moim zdaniem warto jest zastanowić się nad sobą i nad swoim sposobem myślenia. Do tego, w jaki sposób podchodzimy do różnych spraw. Mnie w pisaniu np. nie wspiera mój tata. Ale choć go kocham i czuję czasami, że on może mieć rację, wiem że dopóki nie spróbuję, nie będę wiedziała kto ma rację. Poza tym ja mam w sobie coś takiego, że gdy ktoś (ktokolwiek) mówi mi, że nie dam rady, zaciskam zęby i mówię: no to patrz! Ach! I propo, to, że piszę do tak później godziny nie wynika z tego, że wcześniej nie mam czasu bo mam go i potrafię nad tekstem siedzieć (z zapałem bez zmuszania się) od rana do nocy. Potrafię nie spać tylko dlatego, że mnie zabija myśl: ja muszę pisać. Piszę ogóle od 8 roku życia i zaczynałam od krótkich opowiadań, przez fanficki na książce kończąc. Uwielbiam bawić się słowem, więc dlatego też mam ten zapał w sobie od rana do nocy. Czasami na wykładach potrafię wyłączyć słuchanie, aby tylko wykreować nową scenę czy coś. To jest tak ekscytujące jak jazda na rolerkosterze (nie wiem jak to się piszę). Także pozdrawiam z całego serca. Trzymaj się!

Ja uczę się pisać na fanficach i już pisze swój czwarty to nadal nie jest poziom do napisanie książki która zostanie wydana ale jest progres i to duży

1. pisz codziennie 2. Czytaj codziennie 3. Dokończ 4. Opublikuj na wattpadzie. Polecam

Tytuł: Pisz Ja: OK! Już się robi Z jakiegoś powodu nic mnie tak nie motywuje jak te tytuły...

Panie Krzysztofie. Codziennie piszę po kilka tysięcy znaków i jestem coraz bliżej końca swojej debiutanckiej książki. To jest moja pasja. Mam zamiar wydania po skończeniu pisania, po tych wszystkich etapach pisania książki.

1. 8 sekund przed końcem reklama xD 2.fajny filmik🙂 3. Ja akurat na razie nie stukam w klawiaturę tylko raczej gryzmolę w zeszycie, bo gdy zaczynałem pisać nie miałem własnego laptopa, a teraz kończę w zeszycie i przerzucę się na laptopa przy okazji pisania drugiej wersji "ulepszonej" 😉

07:13 - "ale mi ładnie to wyszło" :)

No cóż, znam to z autopsji bardzo dobrze. Uwielbiam pisać z innymi znajomymi o naszej twórczości, oceniac nawzajem zlepki swoich tekstów, rozpisywać się o tym wszystkich... Ale samo pisanie jakoś schodzi na inny plan. Samemu trudno mi powiedzieć czemu, może faktycznie jest to lenistwo, a jednak przecież pragnę napisać, wydać książke jak niczego innego. A z drugiej strony, po napisaniu pierwszeog opowiadania, po czytaniu go kilka razy, nie wyobrażam sobie, żebym był w stanie napisać coś lepszego, mimo iż usilnie próbuje. Jakby ten jeden tekst był moim 1shotem, po którym nie będzie już nic, co byłoby od tego lepsze. I nie przemawia przeze mnie samouwielbienie czy coś; szczerze przeraża mnie to - siadam przed klawiaturą, kartką, piszę, 5k znaków, 10k znaków... Po czym znowu wracam do pierwszego tekstu napisanego przeze mnie i mam ochotę się popłakać, co za gówno stworzyłem w porównaniu do tego. Też tak miałeś? Że rozpaczliwie próbujesz przebić jakiś swój wcześniejszy tekst, a ten cię prześladuje i nie daje spać po nocach? xd Co do pisarzy jako takich jeszcze - siedząc na Marzycielach czy innych discordach pisarzy zauwazyłem podobnie, o ile uwielbiają rozmawiać o swoich dziełach, opisywać heraldyke, histoire świata i inne bzdety to często temu poświęcają większość czasu zamiast po prostu... Pisać.

Od kilku dni odkładam telefon i zaczynam pisać. Moim wynikiem jest 3 tyś słów na 1,5h. W pewnym momencie czuję się jakby klikanie klawiszy było jak muzyka. Wczoraj na moment musiałam przerwac i poczułam się jakby ktoś mi wyrwał słuchawki z uszu, a te były w ładowaniu XD. A pisanie historii, ciąganie za te sznurki, jest wspaniale. Czuję wtedy coś jak wspaniały szum w głowie. Stało się to jak narkotyk. Nigdy wcześniej tego nie czułam. Dzisiaj wstałam o 4 i napisałam 3 tyś słów jestem z siebie tak okropnie dumna, że dobrze wykorzystałam ten czas, że mało co jest będzie mi w stanie popsuć mi chumorek. Takie pisanie to jest coś wspaniałego. (Poproszę o świeczkę dla brata, który ma ze mną pokój, który gdy się budzi to słyszy cykanie klawiatury [*])

Piszę, piszę, ale w trybie nocnym ;)

Dzięki Krzyśku. To wideo odpowiedziało na wątpliwości czy moje wylewanie siódmych potów ma w ogóle sens, skoro po napisaniu kilku stron i wróceniu do tekstu po jakimś czasie i tak wyrzucam wszystko to kosza. Tak więc wracam do pracy, bo wychodzi na to, że nie osiągnęłam jeszcze odpowiedniego lvlu :) Pozdrawiam gorąco

To już pisałam, że ten akurat problem mnie nie dotyczy. Brak wsparcia też mnie nie dotyczy na szczęście. A jeden kolega, to mówi mi nawet, żebym wydrukowała jeden egzemplarz w drukarni i mu dała, bo jak kiedyś będę sławna, to on na tym egzemplarzu grubą kasę zarobi. Kurcze, dobry pomysł, tylko taki o 30 lat spóźniony :) Padło pytanie w filmie - czy chcę zobaczyć swoją książkę na półce w księgarni. No ok, jeśli bym zobaczyła, to fajnie, ale najbardziej to ja chcę, żeby mój tekst tak sposobał się czytelnikowi, że miałby ochotę przeczytać kolejny. A tego książka na półce w księgarni mi nie gwarantuje i nawet wiedzy o tym, jeśli by tak się stało - też niekoniecznie. Chyba mam po prostu trochę inne marzenia niż większość piszących. (O etos pracy chodziło? Bo jeśli o etykę, to nie wiem, o co chodzi w przypadku pisania).

Tu bym się niestety nie zgodziła. W tym zawodzie/ tej pasji nie liczy się ilość a jakość i wkład wyobraźni i pomysł. To czy zrobimy 15000 znaków nie zmieni nic jesli książka jest kiepska.

Ja nie umiem pisać na klawiaturze i patrzeć na monitor jednocześnie , jak on to robi ?

Usnąłem... przebudziłem się po chwili i kontynuowałem, lecz po chwili znów odleciałem na jakieś 3h i teraz ponownie próbuję. Materiał ciekawy i na pewno potrzebny, ale usypiający.

Ironie mojego lenistwa oddaje fakt iż dwa dni temu podczas grania rozgrywki w Genshin Impact wyświetliło mi się powiadomienie o tym filmie. "Pisz" Nawet z tym filmem zwlekałam dwa dni

Otrzepuję się właśnie z pisarskiego zastania i otępienia, ze zmarnowanych lat. Słuchanie Ciebie pomaga. Zamelduję się w komentarzu, gdy skończę pierwszy draft :)

Witam serdecznie, swoją drogą bardzo fajny film 13:30 challenge accepted

Ja zawsze zatrzymuje się na pomyślę, lub na około dziesiątym rozdziale. Przestaje widzieć sens pomysłu, nudzi mnie i tak to od jakiegoś czasu wygląda 😅

Pomyśl nad nagrywaniem filmików motywujących na poważnie z odpowiednim podkładem muzycznym

Panie Krzysiu pan to z tymi tytułami zawsze ma rację akurat muszę napisać opowiadanio-wypracowanie I se przeglądam powiadomienia iiiii :/

Ja nie chcę rozdawać autografów. Chce żeby to co napiszę, faktycznie podobało się ludziom

Piszę! Redaguję. Ścigać się nie będę, acz miło ogląda się pisarza przy pracy. Zainspirowałeś mnie, żeby kiedyś nagrać sobie podobny filmik, przy pisaniu. Ps. czy to klawiatura dla graczy? Jej klawisze wydają miły, miękki pogłos przy wstukiwaniu, i dobrze sprężynują. :-)

Czy komuś to też przypomina ,,skok wiary" ? Dopóki nie skoczysz, nie wiesz czy dolecisz na drugą stronę, ale jeśli nie skoczysz na 100%, spadniesz?

Napisałam 5 książek, przyszły problemy życia i ledwo mogę klecić zdania. Smuteczno mi. Ale utrzymuję kontakt z czytelnikami i obmyślam promocję świąteczną!

No właśnie - człowiek sobie pisze, potem w trakcie pisania widzi swój postęp warsztatowy, zmienia tekst, raz, drugi, trzeci, dziesiąty, aż zmiany zaczynają być coraz mniejsze, bardziej kosmetyczne zamiast przypominać karczowanie lasu. I wtedy sobie człowiek zadaje pytanie - jaki jest ten minimalny, odpowiedni level warsztatowy, w którym w końcu wewnętrznie nie czuje się potrzeby usprawnień? Ale chyba wiem - gdy tekst jest skończony. Jak się samemu nie widzi już takiej potrzeby, to chyba dopiero wtedy tekst można dać betom itd.

PISZ!! PISZ-MIASTO NA MAZURACH :))) POZDRO HEHEHE

Bardzo dobrze ujęte sedno sprawy. Ja napisałem dwie książki (żadna nie wydana), kończę trzecią i kurwica mnie bierze jak słyszę, że "no, Fafex, ale jak ty tak piszesz? Ja to w dwa lata nie skończyłam swojego super "Marry Sue pokonuje zło chcące zniszczyć świat". Wgl to takie średnie te te twoje książki, weź spójrz jakie ja super rzeczy robię. A potem patrzę i widzę typowo wattpadowe / sweekowe gówienko mające 4 rozdziały.

mój dzień będzie świecił około tak według mnie...chyba z dwa tysiące znaków.

Co myślisz o pisaniu książki piórem. Potem przepisuje na komputer i traktuje jako pierwszy draft. Co myślisz?

Aspiruję jako pisarz i muszę walczyć o każdą wolną chwilę, aby móc to robić. (często muszę odejmować sobie ze snu). Może będę wredny, ale jeżeli chcecie być pisarzami i macie czas wolny, a nie wykorzystujecie go na pisanie (tylko gracie w opór), to może jednak lepiej byłoby zastanowić się, czy aby NA PEWNO warto dalej w to brnąć. Bycie pisarzem, to nie tylko myślenie o pisaniu, nie mówienie o pisaniu. To nawet nie jest pisanie o pisaniu. Bycie pisarzem to po prostu pisanie...

Dobra odpaliłem się, znacie jakieś grupy na fb gdzie organizują konkursy opowiadań?

dzień doberek! tak się składa że właśnie tydzień temu zacząłem pisać coś co roboczo nazwałem ''Czarownice'' tylko że musiałem sobie wziąć kilka lektur do inspiracji: Hokus Pokus, Harry potter 1 i 2, Papierowy mag, Akademia pana kleksa, Lustro merlina. i czuje się przytłoczony... pytanko....kiedy by pan planował premierę liceum???

Tenfilmik to moja krótka pisarska biblia.

Czy kiedy podaje Pan liczbę znaków, uwzględnia Pan spacje?

Ścigamy sie.

Rozumiem, że video to nawiązanie do teledysku Project Pitchfork... ale brakuje mi tych owadów. Nie mogłeś jakiegoś wypożyczyć? ;)

Ech... Chciałabym. Za każdym razem gdy siadam do pisania (od dłuższego czasu), niby ręce wiszą nad klawiaturą, ale każde zdanie to jakieś wyprute z siebie drobne części, z których nie wiem czy powinnam być choć trochę zadowolona. Wobec pisania czuję największe poczucie winy (wobec innych pasji - gry, czytanie, śpiewanie też to mam, ale nie aż tak mocno) i to wobec każdego projektu. Odłożyłam mój główny (tego nieszczęsnego "Diabła...") i dałam sobie spokój, żeby zatęsknić za tym tekstem. Potem próbowałam zacząć coś innego. Niezależnego, luźnego, krótkiego (inspirowanego snem) - takie opko na rozluźnienie. Na początku coś tam leciało. I znów stop. Czołgam się do tego, niby sięgam ręką, żeby coś ruszyć, ale... Nie mogę. Nie wiem czy to przez fakt, że jeszcze tyle do poprawiania i to mnie zniechęca, czy powinnam enty raz przestudiować fabuły i sprawdzić, czy czegoś nie zmienić... Muzyka, filmy i inne rzeczy na "rozwolnienie wenowe" nie działają. A chciałabym coś robić. Czy jest sens dźgać kolejny projekt jako odskocznię? Tamte dwa to fantasy. Może warto ruszyć ten erotyk, nie mający noc wspólnego z fantastyką?

No dobra....