Wow I never knew their was a cathedral in Iran. The architecture is beautiful! Thank you for sharing!

باشکوه و بسیار عالی ❤

بسیار زیبا ولی چطور از چشم بد ارزشیها و ساندیسیها دور مونده

فوق العاده🤩🤩

آن رفته که بود دل بدومشغولم وافکنده بشمشیرجفا مقتولم بازآمدوآن رونق پارینش نیست خط خویشتن آوَرَدکه من معزولم❤💐🙏

چی از این بهتر🌹👏

الکی بهش گفتم امانتی من اینجا پشت ویترین(عطاری قلمسیاه کیهانی ) جا م نده، بنده خدا د ر گمانه زنی دچار خطای محاسباتی شده بودش وکلی مغازه اش را تمیز کرده بود.یه کم دلم خنک شد پیدا کنید اصل امانتی را جهت اطلاع راسته سنجافک وکفشدوزها😂❤❤❤🎉

کلیپ عالی صدا عالی ساز و نوا بی نظیر تبریک میگم به خودم و همه پارسی زبان ها

Thank you for sharing it looks amazing!

الله

👍👍👍

❤❤❤

خسته نباشید پاینده ایران⚘

Very good

Ok

Like

😍😍😍فوق العاده اس

Absolutely amazing. 👏 👏

😍😍😍😍

Beautiful. Well done!

بنای تاریخی «هارون ولایت» یا «هارونیه» یا «مدرسه میرزا شاه حسین» در میدان عتیق اصفهان، کوچه هارونیه و در کنار منار 52 متری دوره سلجوقی واقع است. بنای هارون ولایت در زمان شاه اسماعیل صفوی به سال 918 قمری (891 خورشیدی) ساخته شد و بعدها توسط شاهان دیگر همین دودمان مرمت شد. این بنا که مردم محلی آن را «هارون ولات» می‌‌گویند، به دستور یکى از امراى مشهور شاه اسماعیل صفوی به نام «دورمش‌خان» و با نظارت وزیر او «میرزا شاه‌حسین اصفهانی» بنا شده است. بقعه‌ هارون ولایت با گنبد فیروزه‌ای دوپوش، از سمت غرب به وسیله درى به محوطه‌ مدرسه کوچکى باز مى‌شود که در اطراف آن حجره‌هایى وجود دارد و جرزها و پشت‌بغل‌هاى اطراف آن با تزئینات معقلى (آجر و کاشى) مزین شده است. ایوان جنوبی آن هم دارای محرابی است که با کاشی‌کاری معرق نفیس تزیین شده است. این مدرسه به وسیله سردرِ دیگرى به صحن شمالى هارون ولایت باز مى‌شود. کتیبه‌ همین سردر نفیس، به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی نشان مى‌دهد که این بنا در زمان شاه ‌اسماعیل اول ساخته شده است. سردر شرقی هارون ولایت با تزئینات کاشی معرق، روبروی مسجد علی واقع شده است. هارون ولایت، صرف نظر از جذابیت‌های مذهبی برای افراد مذهبی، به خاطر کاشی‌کاری‌های زیبا، شفاف و زنده‌اش همواره در شمار بناهای تاریخی نفیس اصفهان بوده است و شایسته توجه و مراقبت بیشتر است اما دخالت‌های غیر اصولی و مرمت‌های سلیقه‌ای که در سال‌های اخیر در این بنای تاریخی - مذهبی صورت گرفته است، سیمای تاریخی و فرهنگی آن را مخدوش کرده است. صادق هدایت، نویسنده و پژوهش‌گر نامدار کشورمان، در سفرنامه «اصفهان نصف جهان» که حاصل سفرش به اصفهان در سال 1311 خورشیدی است، درباره هارون ولایت یا «مدرسه هارونیه» می‌نویسد: «در پیچ و خم‌های بازار کهنه اصفهان، هارون ولایت یا مدرسه هارونیه واقع شده که از بناهای دوره شاه اسمعیل است و نمایش خوبی از صنایع آن دوره به دست می‌دهد. بالای سردر آن دو طاوس روی کاشی ساخته‌اند و در کتیبه آن اسم شاه اسمعیل بهادرخان ذکر شده با سنه 918، در داخل آن ضریح نسبتا قدیمی گذاشته‌اند و معروف است که یک نفر یهودی در آنجا خاک است. این مدرسه از جاهایی است که مورد توجه عوام می باشد و به آن دخیل می‌بنددند و نذر و نیاز می‌کنند...» محمودرضا شایسته، در کتاب «اصفهان، بهشتی کوچک اما زمینی» در مورد هارون ولات می‌نویسد: «... از نکات جالب دیگر این که یهودیان نیز به آن ارادت خاصی داشته و معتقدند یکی از روحانیون آنها به نام "ملا نصیر" در این محل مدفون می‌باشد. بر اساس سفرنامه شاردن، این مکان برای مسلمانان، یهودیان و حتی مسیحیان در قرن یازدهم مقدس بوده است»

فوق‌العاده ست😍👏👏

❤عااالیه😍

بنای تاریخی «هارون ولایت» یا «هارونیه» یا «مدرسه میرزا شاه حسین» در میدان عتیق اصفهان، کوچه هارونیه و در کنار منار 52 متری دوره سلجوقی واقع است. بنای هارون ولایت در زمان شاه اسماعیل صفوی به سال 918 قمری (891 خورشیدی) ساخته شد و بعدها توسط شاهان دیگر همین دودمان مرمت شد. این بنا که مردم محلی آن را «هارون ولات» می‌‌گویند، به دستور یکى از امراى مشهور شاه اسماعیل صفوی به نام «دورمش‌خان» و با نظارت وزیر او «میرزا شاه‌حسین اصفهانی» بنا شده است. بقعه‌ هارون ولایت با گنبد فیروزه‌ای دوپوش، از سمت غرب به وسیله درى به محوطه‌ مدرسه کوچکى باز مى‌شود که در اطراف آن حجره‌هایى وجود دارد و جرزها و پشت‌بغل‌هاى اطراف آن با تزئینات معقلى (آجر و کاشى) مزین شده است. ایوان جنوبی آن هم دارای محرابی است که با کاشی‌کاری معرق نفیس تزیین شده است. این مدرسه به وسیله سردرِ دیگرى به صحن شمالى هارون ولایت باز مى‌شود. کتیبه‌ همین سردر نفیس، به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی نشان مى‌دهد که این بنا در زمان شاه ‌اسماعیل اول ساخته شده است. سردر شرقی هارون ولایت با تزئینات کاشی معرق، روبروی مسجد علی واقع شده است. هارون ولایت، صرف نظر از جذابیت‌های مذهبی برای افراد مذهبی، به خاطر کاشی‌کاری‌های زیبا، شفاف و زنده‌اش همواره در شمار بناهای تاریخی نفیس اصفهان بوده است و شایسته توجه و مراقبت بیشتر است اما دخالت‌های غیر اصولی و مرمت‌های سلیقه‌ای که در سال‌های اخیر در این بنای تاریخی - مذهبی صورت گرفته است، سیمای تاریخی و فرهنگی آن را مخدوش کرده است. صادق هدایت، نویسنده و پژوهش‌گر نامدار کشورمان، در سفرنامه «اصفهان نصف جهان» که حاصل سفرش به اصفهان در سال 1311 خورشیدی است، درباره هارون ولایت یا «مدرسه هارونیه» می‌نویسد: «در پیچ و خم‌های بازار کهنه اصفهان، هارون ولایت یا مدرسه هارونیه واقع شده که از بناهای دوره شاه اسمعیل است و نمایش خوبی از صنایع آن دوره به دست می‌دهد. بالای سردر آن دو طاوس روی کاشی ساخته‌اند و در کتیبه آن اسم شاه اسمعیل بهادرخان ذکر شده با سنه 918، در داخل آن ضریح نسبتا قدیمی گذاشته‌اند و معروف است که یک نفر یهودی در آنجا خاک است. این مدرسه از جاهایی است که مورد توجه عوام می باشد و به آن دخیل می‌بنددند و نذر و نیاز می‌کنند...»2 محمودرضا شایسته، در کتاب «اصفهان، بهشتی کوچک اما زمینی» در مورد هارون ولات می‌نویسد: «... از نکات جالب دیگر این که یهودیان نیز به آن ارادت خاصی داشته و معتقدند یکی از روحانیون آنها به نام "ملا نصیر" در این محل مدفون می‌باشد. بر اساس سفرنامه شاردن، این مکان برای مسلمانان، یهودیان و حتی مسیحیان در قرن یازدهم مقدس بوده است»3

دینی بهتر از دین ازادگان درویشان وراستی نیست

بسیار عالی دلنشین

بسیار عالی

🙌👏😍

ماشالله

Fantastic!! 👏🥰

Bahhhh bahhhhh, binazir♥️♥️

❤❤❤❤

Bahhhh bahhh❤❤

❤👏👏

خسته نباشید

❤

Ok

Like

ازار قیصریه اصفهان قدمتی نزدیک به ۵۰۰ سال دارد. این بازار بین‌ سال‌های ۱۰۱۱ تا ۱۰۲۹ به‌ دستور شاه عباس اول و به دست توانمند استاد علی‌اکبر معمار اصفهانی ساخته شده است. بازار قیصریه به‌ نام‌های بازار شاهی یا بازار سلطانی نیز شناخته می‌شود، اما نام اصلی آن همان بازار قیصریه است. به‌نقلی از جهانگردان بزرگی همچون ناصرخسرو و شاردن، نام بازار قیصریه اصفهان برگرفته از قیصریه یا قیساریا در آسیای صغیر یا همان ترکیه امروزی است و دلیل این نام‌گذاری شباهت بازار قیصریه به قیصریه ترکیه بوده است. البته درباره نام بازار توصیفی قدیمی‌تر در کتاب رساله محاسن اصفهان وجود دارد که به همین موضوع اشاره می‌کند. کاروان‌سرای شاهی کاروان‌سرای شاهی در بخش غربی بازار قرار گرفته و این روزها به یکی از بخش‌های تاریخی بازار تبدیل شده است. از این بنای تاریخی در گذشته نه‌تنها برای ارائه خدمات به مسافرانی که از راه دور به این بازار می‌آمده‌اند مورد استفاده قرار می‌گرفته است، بلکه در مدیریت راسته‌ها نیز از آن استفاده می‌شده است. کاروان‌سرای شاهی بازار قیصریه این روزها بین بازاریان و مردم عادی به سرای ملک‌التجار شهرت داشته و به‌عنوان انبار کالای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. ضراب‌خانه ضراب‌خانه بازار قیصریه اصفهان که این روزها فقط اسکلتی از آن به‌جامانده اما رسالت خود را ادامه داده و به ساختمان یک بانک دولتی تبدیل شده است، محلی برای ضرب سکه در دوران صفوی بوده است. این بنای قدیمی در بخشی شرقی بازار واقع شده و برای تماشای بقایای آن باید به راسته چیت‌سازها بروید. نقارخانه نقارخانه بازار در طبقه سوم سردر آن قرار داشته که همان‌طور که کمی قبل‌تر اشاره کردیم، متاسفانه این روزها اثری از آن نیست و فقط حس تلخ نبود آن احساس می‌شود. در قدیم از این نقارخانه در قدیم برای اعلام طلوع و غروب آفتاب، آیین‌های مختلف و مناسبت‌های گوناگون، آماده‌باش نظامی، اطلاع اخبار مهم به مردم، تحویل سال یا ورود کالاهایی که مردم در انتظارشان بوده‌اند استفاده و در هرکدام از اتفاق‌های یادشده نقاره آن نواخته می‌شده است. چارسوی بازار چارسوی بازار شاهی یا همان قیصریه اصفهان زیباترین بخش بازار است. این بخش از بازار با طاق گنبدی و مقرنس‌های اسلیمی‌اش حقیقتا چشم‌نواز است و اگر اغراق نباشد ساعت‌ها ارزش نشستن و تماشاکردن دارد؛ به‌خصوص اینکه اطراف آن نیز حجره‌های سنتی قرار داشته و حس‌وحالی نوستالژیک به شما خواهد داد. این چارسو از جنوب به بازار شاهی یا همان قیصریه، از شمال به تیمچه ضراب‌خانه، از شرق به ضراب‌خانه سلطتنی و از غرب به کاروان‌سرا منتهی می‌شود. برای دسترسی به این بخش از بازار کافی است از سردر قیصریه وارد بازار شده و چند دقیقه‌ای در بازار قدم بزنید تا به آن برسید. راسته‌های بازار قیصریه اصفهان بازار شاهی اصفهان راسته‌ها و سرای‌های زیادی را درون خود جای داده که هرکدام در رسته‌ای شغلی مشغول فعالیت‌اند. از معروف‌ترین سراها و راسته های بازار قیصریه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: سرای اردستانی‌ها سرای خانی سرای آقا سرای پادرخت سوخته سرای میراسماعیل سرای خوانساری‌ها سرای گلشن سرای تالار سرای جارچی سرای فخر راسته بازار عریان راسته هارونیه راسته نیم‌آورد گلشن راسته مخلص راسته سماورسازها راسته مقصودبیک

Promo'SM 🌹

درود بر شما این اهنگ بارها ارزش شنیدن دارد روح و جسم را ارامش میدهد . ❤❤❤

درود بر شما عالی بود 🙏

کنارتیم. خسته نباشی ⚘

👍👍👍✌👏✋🏼

❤❤❤

Amazing

Ok

Like

شاه عباس دوم صفوی در سال ۱۰۶۰ هجری قمری دستور ساخت پل خواجو را روی بقایای پل حسن بیک از دوره تیموری داد. بر اساس روایات، شاه عباس دوم به‌منظور ایجاد راه مواصلاتی بین محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز، تصمیم به ساخت این پل گرفت که در ادامه قرار شد علاوه بر پل بتواند به‌عنوان یک سد عمل کند. شاه عباس برای اینکه بتواند همراه با خانواده، اقامت کوتاهی روی این پل داشته باشد، محلی موسوم به شاه‌نشین در وسط پل در نظر گرفت. در طول تاریخ، علاوه بر رفت و آمد از روی زاینده رود، از این پل برای تماشای مسابقه‌های قایقرانی، تفریح و خوش‌گذرانی پادشاه و همراهیانش استفاده می‌کردند. کتیبه‌ای در بخش جنوبى پل وجود دارد که نشان می‌دهد پل خواجو در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۹۰ هجرى مرمت شده است. پل خواجو را با نام‌های دیگری همچون بابا رکن‌الدین، گبرها، حسن‌آباد، شیراز و پل شاهی نیز می‌نامیدند. علت نام‌گذاری آن به پل بابا رکن‌الدین، وجود بقعه بابا رکن‌الدین در تخت فولاد بوده است. مجاورت آن با محله خواجو نیز باعث شد که به پل خواجو معروف شود. این پل در نزدیکی جاده اصفهان به شیراز قرار داشت و در مقطعی از تاریخ، با نام پل شیراز خوانده می‌شد. از آنجا که گبرها برای رفتن به محله خود از این پل استفاده می‌کردند، به پل گبرها نیز معروف بود. پل حسن آباد نیز یکی دیگر از اسامی آن بوده است؛ چراکه در روزگاران گذشته محله خواجو را با نام حسن آباد می‌شناختند. همان طور که گفتیم شاه‌عباس دوم در سال ۱۰۶۰ هجری قمری پل خواجو را بنا کرد و همین موضوع باعث شد که به پل شاهی معروف شود. پل خواجو یک شاهکار معماری از عصر صفویه به شمار می‌رود که طبق برخی منابع معماری، کارکرد آن بی‌شباهت به پل طبیعت تهران نبوده و به‌جای اینکه فقط محلی برای گذر باشد، جایی فوق‌العاده برای توقف و لذت‌بردن از محیط اطراف بوده است. این پل ۱۳۳ متر طول، ۱۲ متر عرض و ۷٫۵ متر معبر دارد و در ساخت آن از مصالحی همچون آجر، ‌سنگ و ساروج استفاده شده است

تيمچه ملك التجار سراي ملك يا همان تيمچه ملك التجار، سراي قديمي و تاريخي در بازار قيصريه شهر اصفهان است. قدمت اين تيمچه به زمان قاجار باز مي‌گردد. تاريخ اين تيمچه بر روي كتيبه‌اي از اشعار فارسي كه در همين سرا نصب شده ۱۳۲۲ هجري قمري ثبت شده است. در بازار قيصريه اين تيمچه نگيني بر تمام سراهاي اين بازار قديمي ست. این نگین در قلب استان اصفهان قرار دارد. در بازار قيصريه اصفهان و دروازه اشرف، تيمچه ملك قرار دارد. اين سرا از معدود بناهايي ست كه از دوران قاجار در محوطه نقش جهان اصفهان سرپا و بي گزند باقي مانده است. باني و سازنده اين سرا حاج ابراهيم ملك التجار، يكي از بزرگان و مردان مشهور قرن ۱۴ هجري قمري است. ايشان يكي از بزرگترين خيران وقت اصفهان بود. حاج ابراهيم براي زنده نگهداشتن آثار باستاني اصفهان در آن دوران ويرانگر ظل‌السلطان تلاش‌هاي بسيار نمود. علي رغم بي فايده بودن تلاششان، تصميم به ساخت سرايي در بازار قديمي قيصريه اصفهان كردند. كاروانسرا، تيمچه و انگورستان يادگارهايي هستند كه اين مرد بزرگ از خود بجاي گذاشت. براستي كه زيبايي ميدان نقش جهان و زنده ماندن تاريخ اصفهان مديون تلاش‌هاي ايشان است. اگر ابراهيم ملك التجار نبود، عالي‌قاپو و چهلستون به طور كامل بدست حاكم وقت (‌ظل السلطان) به طور كامل نابود شده بود. تيمچه ملك به بازار قيصريه اصفهان كه وارد شويد،‌ سراها و تيمچه‌هاي بسياري خواهيد ديد. همين امر به وسعت و توان اقتصادي اين بازار مي‌افزايد. در تيمچه‌ها و سراها پر از حجره‌هاي تجاري ست كه به داد و ستد مشغول اند. هر سرا بنا به قدرت مالي كسبه خود داراي تزئينات است. در ميان اين سراها، تيمچه ملك به دليل غناي تزئينات و نوع معماري ويژه‌اي كه دارد از شهرت خاصي برخوردار است. سراي ملك يا تيمچه ملك التجار كجاست در ميدان نقش جهان اصفهان، بازار قيصريه و دروازه اشرف، سراي زيباي ملك قرار دارد. اين سرا با كاشي‌كاري‌هايي كه دارد زيبايي چشم گيري از آن خود كرده است. پلان تيمچه ملك اصفهان كاروانسراي ملك از سه بخش تيمچه، سرا و بهاربند ملك تشكيل شده است. كل تيمچه زيباي ملك از سه بخش تشكيل شده است. اين بخش‌ها در عين مجزا بودن به يكديگر مربوط مي‌شوند. اين نوع معماري يكي از شاهكارهاي طراحي تيمچه‌ها و سراهاست كه در تيمچه ملك اجرا شده است. تزئينات و نوع معماري انتخاب شده، تمام عناصر زيبايي هنر معماري ايراني را بكار گرفته تابتواند با خلق فضايي سه بعدي و عرفاني، موجبات آرامش تجار را نيز فراهم كند. سه بخش اصلي تيمچه ملك معماري ايراني به كمك هوش معمار وقت توانسته است هر سه بخش تيمچه ملك التجار را به شيوه اي خيره كننده بنا نهد. مقرنس کاری تیمچه ملک یکی از پرکاربرد‌ترین تزئینات بناهای قدیمی ایرانی، مقرنس کاری ست. این سرا نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این تیمچه که به نام سازنده‌اش شهرت دارد(نیمچه ملگ التجار)، مقرنس‌های کاشی یکی از بارز ترین تزئینات است. نظم و تقارن در اشکال هندسی جلوه بصری بسیار زیبایی به این طاق گنبدی شکل بخشیده است. با وجود این مقرنس ها، تابش نور خورشید به درون تیمچه منظره ای زیبا خلق کرده است. سایه روشن های هندسی گونه از مزایای مقرنس های کاسه ایست. از سرستون هارو انتهای دیوار های چهارطاق سرا مقرنس کاری ها آغاز میشود. به شکل هنرمندانه ای ژرفانمایی(پرسپکتیو) در آن رعایت شده است. همین امر به عمق و بعد طاق دامن زده است. این امر سبب مرتفع تر نشان دادن طاقی سرا شده است. تيمچه اصلي ايت بخش را تيمچه اصلي گويند كه سرپوشيده بوده و قابليت اصلي آن اين است كه بين بازار بزرگ و تيمچه اول هماهنگي ايجاد مي‌كند. اين قسمت با سقفي گنبدي شكل به شيوه‌اي گويا نمايانگر زيبايي و عظمت معماري ايراني اسلامي در اين تيمچه است. در اين بخش حياطي زيبا ست. در اين بخش آبنمايي زيبا با حوض هشت ضلعي پر از آب خودنمايي مي‌كند. هدف از ايجاد اين آبنما و حوض، استفاده از عنصر آب به جهت ايجاد سرزندگي و طراوت در اين سرا ست. نور و روشنايي اين بخش از پنجره‌ها و حفره‌هايي كه هنرمندانه در سقف ايجاد شده است، تامين مي‌شود. تيمچه دوم اين بخش از سراي ملك التجار باشكوه و مجلل است و تفاوت آن با تيمچه اصلي در اين است كه مسقف نبوده و بهاربند را به تيمچه اصلي مرتبط مي‌سازد. اين بخش با شكل مستطيلي مملو از ستون‌هاي زيبايي ست كه با ترتيب و ريتمي خاص علاوه بر زيبايي، راهنماي مردم به سمت پلكان ورودي طبقه دوم است. بهاربند حلقه و بخش انتهايي تيمچه ملك التجار را بهاربند گويند. كاركرد و وظيفه اين بخش علاوه بر محيطي باز، پاركينگ تجار و مشتريان اين تيمچه است. عمارت تجار که به تیمچه ملک نیز معروف است به عنوان نمادی باشکوه در بازار قیصریه اصفهان قرار دارد. تاریخ آن به دوران قاجار بازمی‌گردد، که گواهی بر میراث ماندگار آن است. پس از ناکامی در جلوگیری از تخریب بناهای تاریخی در زمان صفویه، مسعود میرزا ولی، حاکم اصفهان، در کنار نیکوکار گرانقدر مسعود میرزا ملک، تصمیم به احداث این عمارت تاریخی گرفتند. در میان شلوغی اصفهان، نگینی که در قلب استان قرار دارد، سربلند ایستاده است.